درباره ی کتاب:
کتاب اقتصاد سیاسی اشتغال زنان ایران ۸۷-۱۳۵۷، نوشتهی رکسانا بهرامیتاش و هادی صالحیاصفهانی، تحولات اشتغال زنان را در برههای حساس از انقلاب ۱۳۵۷ تا افول جریان اصلاحات در سالهای منتهی به ۱۳۸۷ در برمیگیرد. کتاب چنانکه از عنوانش پیداست، مسئلهی اشتغال زنان را در زمینهی کلانتری از تحولات داخلی و جهانی (توسعه و مدرنیزاسیون، جهانی شدن، اسلامگرایی، انقلاب و برآمدن نظام جدید، وقوع جنگ و ...) واکاوی میکند و به مدد تصویر نسبتاً جامعی که از صحنهی تنازعات داخلی و بینالمللی و پیچیدگیهای آن ترسیم میکند، راه را بر برخی سادهسازیها در توضیح چرایی کاهش مشارکت اقتصادی زنان پس از انقلاب میبندد.
ادامه توضیحات👇
@bidarschool
@bidarcourses
کتاب اقتصاد سیاسی اشتغال زنان ایران ۸۷-۱۳۵۷، نوشتهی رکسانا بهرامیتاش و هادی صالحیاصفهانی، تحولات اشتغال زنان را در برههای حساس از انقلاب ۱۳۵۷ تا افول جریان اصلاحات در سالهای منتهی به ۱۳۸۷ در برمیگیرد. کتاب چنانکه از عنوانش پیداست، مسئلهی اشتغال زنان را در زمینهی کلانتری از تحولات داخلی و جهانی (توسعه و مدرنیزاسیون، جهانی شدن، اسلامگرایی، انقلاب و برآمدن نظام جدید، وقوع جنگ و ...) واکاوی میکند و به مدد تصویر نسبتاً جامعی که از صحنهی تنازعات داخلی و بینالمللی و پیچیدگیهای آن ترسیم میکند، راه را بر برخی سادهسازیها در توضیح چرایی کاهش مشارکت اقتصادی زنان پس از انقلاب میبندد.
ادامه توضیحات👇
@bidarschool
@bidarcourses
بهرامیتاش و صالحیاصفهانی همپای دگرگونیهای شتابان سدهی بیستم و متناظر با آن، به تحولات در ساحت اندیشه و تفکر انتقادی پرداختهاند و از خلال گفتوگو با رویکردهای جریان اصلی و نظریات مألوف، چارچوب نظری جایگزین خود را بسط دادهاند. کتاب از همان سطور آغازین با نقد بازنمایی نادرست و دور از واقع رسانههای غربی از زن ایرانی شروع میشود و با انتقاد از رویکردهای متعارف توسعه و به طور کلی ادبیات مربوط به زنان در جهان اسلام پیش میرود. نگارندگان چنانکه در ادامه تصریح کردهاند، به جریان فکری نظریات پسااستعماری گرایش دارند که در کنار نقد فمینیستی نولیبرالیسم یکی از پایههای تئوریک کتاب را شکل میدهد.
اتخاذ رویکرد فمینیستی پسااستعماری، به طور خاص در موضوع اشتغال زنان در ایران کمتر سابقه داشته است. بهرامیتاش و صالحیاصفهانی از نظریات کورجنسی که با تکیه بر عوامل اقتصادی امر جنسیت را به حاشیه میرانند و یا در نقطهی مقابل، تجربهی زنان ایرانی/مسلمان را صرفاً به جنبههای فرهنگی مرتبط با اسلامگرایی تقلیل میدهند، فاصله گرفته و تلاش کردهاند درکی جامع از روندها و سازوکارهای متقابل اثرگذار بر مشارکت اقتصادی زنان پس از انقلاب به دست دهند. مطالعهی روندهای اقتصادی، سیاسی و فرهنگی اثرگذار بر اشتغال زنان در پیوند با جهانی شدن و شوکهای اقتصادی (همزمان با انتقال قدرت سیاسی در ایران)، نشان میدهد که چرخش ایدئولوژیک حکومت پس از انقلاب به تنهایی برای توضیح کاهش مشارکت زنان در نیروی کار کافی نیست. یافتههای کتاب حاکی از آن است که تأثیر اسلامیسازی بر کاهش اشتغال زنان، در مقایسه با انزوای ناشی از تحریم و اختلال در تجارت، از نظر کمی ناچیز بوده است.
کتاب به یک معنا از پاسخهای سرراست و تقلیلگرایانه به مسئلهی اشتغال زنان فراتر رفته و با وارد کردن متغیرهای گوناگون تصویر پیچیدهتری از وضعیت ترسیم میکند که جدا از دقت تحلیلی، برای خواننده حاوی ایدهها و بصیرتهای مهمی است. اقتصاد سیاسی اشتغال زنان بر همین مبنا در مجموعهی «بازخوانی مکتوبات» قرار گرفته است، با این ملاحظهی آشکار که نرخ مشارکت اقتصادی و اشتغال زنان با گذشت بیش از ۱۵ سال از انجام این مطالعه، نه تنها بهبود نیافته بلکه نسبت به اواخر دورهی مورد بحث کاهش یافته است. بنابراین، یکی از پرسشهای ما در بازخوانی این کتاب میتواند این باشد که آیا چارچوب نظری مورد استناد در کتاب قادر به توضیح تحولات مشارکت اقتصادی و اشتغال زنان در بیش از یک دههی بعد خواهد بود؟
درباره ی نویسندگان:
🔹رکسانا بهرامیتاش جامعهشناس ایرانیتبار تحصیلات خود را در رشتهی جامعهشناسی در ایران آغاز کرد و سپس دکتری خود را از دانشگاه مکگیل دریافت نمود. پژوهشهای او عمدتاً بر موضوع جنسیت و توسعه، اشتغال و اقتصاد غیررسمی زنان متمرکز بوده است. او با مؤسسهی سیمون دوبووار و دانشگاه کنکوردیا مونترال در تدریس و پژوهش همکاری داشته و رسالهی او در دورهی فوق دکتری یکی از سه پژوهش برجسته در کانادا معرفی شده است. او در ابتدای دههی هشتاد به دلیل فعالیت دربارهی مسالهی زنان و فقر در خاورمیانه جایزهی آیلین.دی روس را از آن خود کرد و از آن پس و به عنوان پژوهشگر مستقل با نهادهایی چون آژانس بینالمللی توسعهی کانادا و مرکز تحقیقات توسعهی بینالمللی و برنامهی عمران ملل متحد همکاری داشته است. از میان آثار او سه کتاب چالش با اقتصاد نولیبرالیسم: جنسیت و جهانیسازی در آسیای جنوب شرقی، اقتصاد سیاسی اشتغال زنان (ایران ۸۷-۱۳۵۷) و زنان کارآفرین: کسب و کارهای خرد و بخش غیررسمی در ایران، به فارسی ترجمه شده است.
🔹هادی صالحی اصفهانی دکترای خود را در حوزهی اقتصاد از دانشگاه برکلی کالیفرنیا دریافت نموده است و پژوهشهای علمی او در رشتههای توسعه و اقتصاد سیاسی تا کنون به چاپ چند کتاب و بیش از ۵۰ مقاله در نشریات علمی اقتصاد انجامیده است. او استاد اقتصاد دانشگاه ایلی نوی در اوربانا، استاد تمام اقتصاد در دانشگاه ایلینویز، مشاور و محقق بانک جهانی، از بنیانگذاران و عضو هیأت امنای سازمان پژوهشهای اقتصادی خاورمیانه و مدیر مطالعات خاورمیانه در دانشگاه ایلی نوی بوده است. کتاب اقتصاد سیاسی اشتغال زنان (ایران ۸۷-۱۳۵۷) که در همکاری با رکسانا بهرامی تاش به تألیف در آمده از آثار اوست.
🔹درباره ی گرداننده
سمیه قدوسی پژوهشگر حوزهی زنان، دانشآموختهی کارشناسی ارشد جامعهشناسی و دانشجوی دکتری سیاستگذاری اجتماعی در دانشگاه تهران است. او در سالهای اخیر عمدتاً بر موضوع اشتغال زنان، کار مزدی و بدون مزد آنان و سیاستگذاریهای مرتبط با آن متمرکز بوده است.
لطفا در صورت تمایل به شرکت در این دوره، از طریق یکی از راههای ارتباطی زیر با ما در تماس باشید.
شمارهی تماس و واتس اپ: ۰۹۳۸۱۳۶۰۶۹۴
۰۲۱-۸۸۸۹۱۸۴۳
@bidarschool
@bidarcourses
اتخاذ رویکرد فمینیستی پسااستعماری، به طور خاص در موضوع اشتغال زنان در ایران کمتر سابقه داشته است. بهرامیتاش و صالحیاصفهانی از نظریات کورجنسی که با تکیه بر عوامل اقتصادی امر جنسیت را به حاشیه میرانند و یا در نقطهی مقابل، تجربهی زنان ایرانی/مسلمان را صرفاً به جنبههای فرهنگی مرتبط با اسلامگرایی تقلیل میدهند، فاصله گرفته و تلاش کردهاند درکی جامع از روندها و سازوکارهای متقابل اثرگذار بر مشارکت اقتصادی زنان پس از انقلاب به دست دهند. مطالعهی روندهای اقتصادی، سیاسی و فرهنگی اثرگذار بر اشتغال زنان در پیوند با جهانی شدن و شوکهای اقتصادی (همزمان با انتقال قدرت سیاسی در ایران)، نشان میدهد که چرخش ایدئولوژیک حکومت پس از انقلاب به تنهایی برای توضیح کاهش مشارکت زنان در نیروی کار کافی نیست. یافتههای کتاب حاکی از آن است که تأثیر اسلامیسازی بر کاهش اشتغال زنان، در مقایسه با انزوای ناشی از تحریم و اختلال در تجارت، از نظر کمی ناچیز بوده است.
کتاب به یک معنا از پاسخهای سرراست و تقلیلگرایانه به مسئلهی اشتغال زنان فراتر رفته و با وارد کردن متغیرهای گوناگون تصویر پیچیدهتری از وضعیت ترسیم میکند که جدا از دقت تحلیلی، برای خواننده حاوی ایدهها و بصیرتهای مهمی است. اقتصاد سیاسی اشتغال زنان بر همین مبنا در مجموعهی «بازخوانی مکتوبات» قرار گرفته است، با این ملاحظهی آشکار که نرخ مشارکت اقتصادی و اشتغال زنان با گذشت بیش از ۱۵ سال از انجام این مطالعه، نه تنها بهبود نیافته بلکه نسبت به اواخر دورهی مورد بحث کاهش یافته است. بنابراین، یکی از پرسشهای ما در بازخوانی این کتاب میتواند این باشد که آیا چارچوب نظری مورد استناد در کتاب قادر به توضیح تحولات مشارکت اقتصادی و اشتغال زنان در بیش از یک دههی بعد خواهد بود؟
درباره ی نویسندگان:
🔹رکسانا بهرامیتاش جامعهشناس ایرانیتبار تحصیلات خود را در رشتهی جامعهشناسی در ایران آغاز کرد و سپس دکتری خود را از دانشگاه مکگیل دریافت نمود. پژوهشهای او عمدتاً بر موضوع جنسیت و توسعه، اشتغال و اقتصاد غیررسمی زنان متمرکز بوده است. او با مؤسسهی سیمون دوبووار و دانشگاه کنکوردیا مونترال در تدریس و پژوهش همکاری داشته و رسالهی او در دورهی فوق دکتری یکی از سه پژوهش برجسته در کانادا معرفی شده است. او در ابتدای دههی هشتاد به دلیل فعالیت دربارهی مسالهی زنان و فقر در خاورمیانه جایزهی آیلین.دی روس را از آن خود کرد و از آن پس و به عنوان پژوهشگر مستقل با نهادهایی چون آژانس بینالمللی توسعهی کانادا و مرکز تحقیقات توسعهی بینالمللی و برنامهی عمران ملل متحد همکاری داشته است. از میان آثار او سه کتاب چالش با اقتصاد نولیبرالیسم: جنسیت و جهانیسازی در آسیای جنوب شرقی، اقتصاد سیاسی اشتغال زنان (ایران ۸۷-۱۳۵۷) و زنان کارآفرین: کسب و کارهای خرد و بخش غیررسمی در ایران، به فارسی ترجمه شده است.
🔹هادی صالحی اصفهانی دکترای خود را در حوزهی اقتصاد از دانشگاه برکلی کالیفرنیا دریافت نموده است و پژوهشهای علمی او در رشتههای توسعه و اقتصاد سیاسی تا کنون به چاپ چند کتاب و بیش از ۵۰ مقاله در نشریات علمی اقتصاد انجامیده است. او استاد اقتصاد دانشگاه ایلی نوی در اوربانا، استاد تمام اقتصاد در دانشگاه ایلینویز، مشاور و محقق بانک جهانی، از بنیانگذاران و عضو هیأت امنای سازمان پژوهشهای اقتصادی خاورمیانه و مدیر مطالعات خاورمیانه در دانشگاه ایلی نوی بوده است. کتاب اقتصاد سیاسی اشتغال زنان (ایران ۸۷-۱۳۵۷) که در همکاری با رکسانا بهرامی تاش به تألیف در آمده از آثار اوست.
🔹درباره ی گرداننده
سمیه قدوسی پژوهشگر حوزهی زنان، دانشآموختهی کارشناسی ارشد جامعهشناسی و دانشجوی دکتری سیاستگذاری اجتماعی در دانشگاه تهران است. او در سالهای اخیر عمدتاً بر موضوع اشتغال زنان، کار مزدی و بدون مزد آنان و سیاستگذاریهای مرتبط با آن متمرکز بوده است.
لطفا در صورت تمایل به شرکت در این دوره، از طریق یکی از راههای ارتباطی زیر با ما در تماس باشید.
شمارهی تماس و واتس اپ: ۰۹۳۸۱۳۶۰۶۹۴
۰۲۱-۸۸۸۹۱۸۴۳
@bidarschool
@bidarcourses
درسگفتار (آفلاین)
مکان و مکانمندی در هستی و زمان
بههدایت آریا سلیمانپور
طول دوره: ۴ جلسهی ۲ ساعته
@bidarschool
@bidarcourses
مکان و مکانمندی در هستی و زمان
بههدایت آریا سلیمانپور
طول دوره: ۴ جلسهی ۲ ساعته
@bidarschool
@bidarcourses
درسگفتار (آفلاین)
مکان و مکانمندی در هستی و زمان
بههدایت آریا سلیمانپور
طول دوره: ۴ جلسهی ۲ ساعته
"هایدگر بیش از هر متفکر قرن بیستمی دیگری سعی کرد تا راهی منسجم برای اندیشیدن به و سخن گفتن از هستیِ انسان، بدون تقلیل آن به یک پدیدهی طبیعی-علمی از یک سو، و یا ذهنی-روحمانند از سوی دیگر بهدست دهد." مارک رَتال
این جملهی رتال به بهترین وجه زاویهی نقد هایدگر بر دکارت را روشن میکند. از زمانی که افلاطون با جدا کردن سطح محسوس واقعیت از سطح متعالی و معقول ایدهها میان ذهن انسانی بهمثابه شناسا و جهانی بیرونی که ابژهی این شناخت است تفارق انداخت تا مفصلبندی ارسطو از موجودات بهمثابه جواهر مستقل خودبسنده و تیزتر شدن هر چه بیشتر و به اوج رسیدن این تفارق در دکارت، انسان و جهان چنان بخشی از طبیعتی خنثی فهمیده شدهاند که تنها ذهنی که خود جوهری مستقل از جهان است میتواند به آنها معنا و ارجاع ببخشد.
تقسیمبندی به درون و بیرون، جهان درونی و بیرونی، اذهان مستقل چون جواهر یا مونادهای مستقل خودبسنده در برابر جهان همچون ابژهای که سوژه به سمت آن از خود بیرون رفته، سبدش را از شناخت پر میکند و به درون باز میگردد، دوگانههایی هستند که هایدگر در نقد اندیشهی دکارتی به پرسش میگیرد. وی معتقد است که این دوگانهها حتی بر اندیشهی هگل و هوسرل نیز حاکم بوده و طی تاریخ دو هزارسالهی فلسفه چیزی را پوشانده است که بنیادینتر از هر نوع تئوری و اونتولوژی پیشاپیش فهم ما و به تعاقب آن تعابیر ما از جهان و انسان، که چیزی جز تئوریها یا تفاسیر بارشده بر مجموعهای از امور واقع نیست، را جهتدهی میکند.
از آنجایی که نقد هایدگر بر خوانش دکارتیِ مکانْ بر بنیاد نقدِ بنیادین او از اونتولوژی دکارت بنا شده است، در این درسگفتار نخست به نقد هایدگر بر دکارت خواهیم پرداخت. در جلسهی نخست دو مدعای اصلی هایدگر مبتنی بر عدم امکان طبیعتگرایی و عدم امکان شناختگرایی مورد بررسی قرار خواهند گرفت. تاکنون چنین بهنظر میآید که فارغ از امور واقع و یا واقعیت علمیِ خامِ فیزیکال باید چیزی مانند آگاهی، معنا و قصدیت ادراکی وجود داشته باشد تا بتوان این واقعیت خام را بهمثابه معنا، آگاهی و ارجاع مفصلبندی کرد و این مهم تنها توسط چیزی به اسم ذهن ممکن است که از خود برون رفته و تو گویی معنا و ارجاع را بر جهان مُهر میزند. اما پرسش این است که آیا میتوان معنا، ارجاع، آگاهی و قصدیت را به فکتهای علمی فرو کاست؟ آیا میتوان دوگانهانگار بود و گفت دو جوهر مستقل خودبسنده وجود دارند که یکی معنا را بر دیگری قالب میکند؟
در جلسهی دوم با پیگیری نقد هایدگر بر دکارت به تبلور تفکر دکارتی در هوش مصنوعی اولیه و فهم نخستین ما از آن خواهیم پرداخت. در این جلسه پروژهی دارپا، نخستین نسخهی هوش مصنوعی، که بر بنیاد فهمی کاملا دکارتی از جهان و انسان بنا شده بود و به شکست انجامید به بحث گذارده خواهد شد تا نشان داده شود که فهم دکارتی از انسان و جهان تا چه حد بر جهان و اندیشهی ما حاکم بوده و هست. پرسش بنیادین این است که آیا میتوانیم هوشی مصنوعیای خلق کنیم که همچون ما هم جهانمند باشد و هم هَمِ هستی خویش را داشته باشد؟ پاسخ این است که با مفصلبندی دکارتی از جهان و انسان این مهم غیرممکن خواهد بود.
ادامه شرح درس👇
@bidarschool
@bidarcourses
مکان و مکانمندی در هستی و زمان
بههدایت آریا سلیمانپور
طول دوره: ۴ جلسهی ۲ ساعته
"هایدگر بیش از هر متفکر قرن بیستمی دیگری سعی کرد تا راهی منسجم برای اندیشیدن به و سخن گفتن از هستیِ انسان، بدون تقلیل آن به یک پدیدهی طبیعی-علمی از یک سو، و یا ذهنی-روحمانند از سوی دیگر بهدست دهد." مارک رَتال
این جملهی رتال به بهترین وجه زاویهی نقد هایدگر بر دکارت را روشن میکند. از زمانی که افلاطون با جدا کردن سطح محسوس واقعیت از سطح متعالی و معقول ایدهها میان ذهن انسانی بهمثابه شناسا و جهانی بیرونی که ابژهی این شناخت است تفارق انداخت تا مفصلبندی ارسطو از موجودات بهمثابه جواهر مستقل خودبسنده و تیزتر شدن هر چه بیشتر و به اوج رسیدن این تفارق در دکارت، انسان و جهان چنان بخشی از طبیعتی خنثی فهمیده شدهاند که تنها ذهنی که خود جوهری مستقل از جهان است میتواند به آنها معنا و ارجاع ببخشد.
تقسیمبندی به درون و بیرون، جهان درونی و بیرونی، اذهان مستقل چون جواهر یا مونادهای مستقل خودبسنده در برابر جهان همچون ابژهای که سوژه به سمت آن از خود بیرون رفته، سبدش را از شناخت پر میکند و به درون باز میگردد، دوگانههایی هستند که هایدگر در نقد اندیشهی دکارتی به پرسش میگیرد. وی معتقد است که این دوگانهها حتی بر اندیشهی هگل و هوسرل نیز حاکم بوده و طی تاریخ دو هزارسالهی فلسفه چیزی را پوشانده است که بنیادینتر از هر نوع تئوری و اونتولوژی پیشاپیش فهم ما و به تعاقب آن تعابیر ما از جهان و انسان، که چیزی جز تئوریها یا تفاسیر بارشده بر مجموعهای از امور واقع نیست، را جهتدهی میکند.
از آنجایی که نقد هایدگر بر خوانش دکارتیِ مکانْ بر بنیاد نقدِ بنیادین او از اونتولوژی دکارت بنا شده است، در این درسگفتار نخست به نقد هایدگر بر دکارت خواهیم پرداخت. در جلسهی نخست دو مدعای اصلی هایدگر مبتنی بر عدم امکان طبیعتگرایی و عدم امکان شناختگرایی مورد بررسی قرار خواهند گرفت. تاکنون چنین بهنظر میآید که فارغ از امور واقع و یا واقعیت علمیِ خامِ فیزیکال باید چیزی مانند آگاهی، معنا و قصدیت ادراکی وجود داشته باشد تا بتوان این واقعیت خام را بهمثابه معنا، آگاهی و ارجاع مفصلبندی کرد و این مهم تنها توسط چیزی به اسم ذهن ممکن است که از خود برون رفته و تو گویی معنا و ارجاع را بر جهان مُهر میزند. اما پرسش این است که آیا میتوان معنا، ارجاع، آگاهی و قصدیت را به فکتهای علمی فرو کاست؟ آیا میتوان دوگانهانگار بود و گفت دو جوهر مستقل خودبسنده وجود دارند که یکی معنا را بر دیگری قالب میکند؟
در جلسهی دوم با پیگیری نقد هایدگر بر دکارت به تبلور تفکر دکارتی در هوش مصنوعی اولیه و فهم نخستین ما از آن خواهیم پرداخت. در این جلسه پروژهی دارپا، نخستین نسخهی هوش مصنوعی، که بر بنیاد فهمی کاملا دکارتی از جهان و انسان بنا شده بود و به شکست انجامید به بحث گذارده خواهد شد تا نشان داده شود که فهم دکارتی از انسان و جهان تا چه حد بر جهان و اندیشهی ما حاکم بوده و هست. پرسش بنیادین این است که آیا میتوانیم هوشی مصنوعیای خلق کنیم که همچون ما هم جهانمند باشد و هم هَمِ هستی خویش را داشته باشد؟ پاسخ این است که با مفصلبندی دکارتی از جهان و انسان این مهم غیرممکن خواهد بود.
ادامه شرح درس👇
@bidarschool
@bidarcourses
در جلسهی سوم و با پایان نقد هایدگر بر دکارت به پیشینهی بحث مکان بهطور کلی و در دکارت بهطور اخص خواهیم پرداخت. از ارسطو تا دکارت مفهوم مکان و چگونگی و چیستی مکانمندی انسان در همان هستیشناسیای فهم میشد که ارسطو پایه گذارده بود و بر مبنای آن مکان چیزی از جنس طبیعت و بخشی از آن بود. با ورود دکارت نه هستیشناسی جوهرین ارسطو و تلقی جوهرین او از مکان بلکه چیستی و چگونگی نسبت ما با مکان دستخوش تغییر شد. دکارت طبیعت را جازدایی کرد تا مکان همسطح فیزیکیـریاضیاتی خود را همچون امتداد آشکار کند. این مکان همسطح جهانی دیگر نه جزئی از طبیعت بلکه خود طبیعت بود بهمثابه جوهری مستقل و تکین که امتداد عرض ذاتی آن است.
از نظر هایدگر پرسش نه بر سر چیستی مکان فیزیکال، که به بهترین شیوه در حوزهی علم و توسط دکارت مفصلبندی شده بود، بلکه بر سر نوع مواجههی ما با مکان و چگونگی نسبت ما با آن در مواجههی بسیط هرروزینه بود.
پرسش هایدگر این بود که کدامیک بر مبنای دیگری قابلفهم است؟ ما در نخستین تلاقی و در هرروزینگی با کدام در تعامل پیوسته قرار داریم و با کدام تلاقی میکنیم؟ آیا مکان زیستهی اگزیستانسیال بر بنیاد مکان فیزیکال دکارتی قابلفهم است یا برعکس؟ نسبت ما بهمثابه موجودی درـجهانی با مکان و مکانمندی چیست؟ مکانمندی دازاین چیست و چگونه و بر چه بنیادی ممکن است؟ مکان اگزیستانسیال بهمثابه یکی از خصائل اگزیستانسیال دازاین چه نسبتی با درـجهانـبودن و چیستی اگزیستانسیال او دارد؟
در جلسهی چهارم به اشتقاق مکان دکارتی از مکان اگزیستانسیال خواهیم پرداخت. در این جلسه نزدیکی اگزیستانسیال در وجوه مختلف آن، نسبت مأنوسیت با مکان، آزادسازی پیشاـاونتولوژیکی مکان توسط دازاین، و نسبت مکانمندی و زمانمندی بنیادین دازاین را مورد بحث قرار خواهیم داد.
در تمامی بخشها منبع اصلی خود متن هستی و زمان است که در طی جلسه بخشهایی از آن در نسبت با مباحث مطرحشده خوانده خواهد شد؛ در تحلیلها و خوانش خود از مسئله رویکردی پراگماتیک خواهیم داشت که بیشتر از هر کس دیگر از دریفوس و ریچاردسون وامدار است هر چند نه کاملاً.
آریا سلیمانپور فارغالتحصیل کارشناسی ارشد فلسفهی غرب از دانشگاه تبریز است. کار پژوهشی او در حوزهی فلسفهی زبان با تمرکز بر نسبت میان زبان و واقعیت در افلاطون آغاز شد که حاصل آن رسالهی کارشناسی ارشد او تحت عنوان «نسبت میان زبان و واقعیت در کراتولوس افلاطون» بود و بهزودی به شکل کتاب منتشر خواهد شد. از مقالات او در این حوزه میتوان به «چهرهی دوگانهی ژانوس، محاورهی پارمنیدس: نقد یا اصلاح بدفهمی»(مجلهی حکمت و معرفت)، «نسبت میان زبان و واقعیت در افلاطون: خوانشی از کراتولوس افلاطون در پرتو تمثیلات رسالهی جهموری»(مجلهی تاریخ فلسفه)، «سیاهمشق: تزهای سیزدهگانهی تکنیک نویسندهی بنیامین»(مجلهی پروبلماتیکا)؛ و «اثبات گودل چگونه کار میکند؟» (مجلهی ایران آکادمیا)، اشاره کرد. او در حوزههای تاریخ فلسفه، فلسفهی هنر و فلسفهی یونان، و هستیشناسی پدیدهشناختی هایدگر دورههای گوناگونی برگزار کرده است و در حال حاضر رسالهی دکتری خود را دربارهی «هستیشناسی پدیدهشناختی زبان: معرفت و حقیقت در زبان اول» در دست کار دارد.
لطفا در صورت تمایل به شرکت در این دوره، از طریق یکی از راههای ارتباطی زیر با ما در تماس باشید.
شمارهی تماس و واتس اپ: ۰۹۳۸۱۳۶۰۶۹۴
۰۲۱-۸۸۸۹۱۸۴۳
سایت: www.bidar.school
ایمیل: [email protected]
تلگرام: www.tg-me.com/bidarschool
اینستاگرام: bidar.school
کانال یوتیوب:Bidar School
آدرس: مدرسهی بیدار، خیابان نجات الهی، کوچهی نوید، پلاک ۴، طبقهی همکف شرقی
@bidarschool
@bidarcourses
از نظر هایدگر پرسش نه بر سر چیستی مکان فیزیکال، که به بهترین شیوه در حوزهی علم و توسط دکارت مفصلبندی شده بود، بلکه بر سر نوع مواجههی ما با مکان و چگونگی نسبت ما با آن در مواجههی بسیط هرروزینه بود.
پرسش هایدگر این بود که کدامیک بر مبنای دیگری قابلفهم است؟ ما در نخستین تلاقی و در هرروزینگی با کدام در تعامل پیوسته قرار داریم و با کدام تلاقی میکنیم؟ آیا مکان زیستهی اگزیستانسیال بر بنیاد مکان فیزیکال دکارتی قابلفهم است یا برعکس؟ نسبت ما بهمثابه موجودی درـجهانی با مکان و مکانمندی چیست؟ مکانمندی دازاین چیست و چگونه و بر چه بنیادی ممکن است؟ مکان اگزیستانسیال بهمثابه یکی از خصائل اگزیستانسیال دازاین چه نسبتی با درـجهانـبودن و چیستی اگزیستانسیال او دارد؟
در جلسهی چهارم به اشتقاق مکان دکارتی از مکان اگزیستانسیال خواهیم پرداخت. در این جلسه نزدیکی اگزیستانسیال در وجوه مختلف آن، نسبت مأنوسیت با مکان، آزادسازی پیشاـاونتولوژیکی مکان توسط دازاین، و نسبت مکانمندی و زمانمندی بنیادین دازاین را مورد بحث قرار خواهیم داد.
در تمامی بخشها منبع اصلی خود متن هستی و زمان است که در طی جلسه بخشهایی از آن در نسبت با مباحث مطرحشده خوانده خواهد شد؛ در تحلیلها و خوانش خود از مسئله رویکردی پراگماتیک خواهیم داشت که بیشتر از هر کس دیگر از دریفوس و ریچاردسون وامدار است هر چند نه کاملاً.
آریا سلیمانپور فارغالتحصیل کارشناسی ارشد فلسفهی غرب از دانشگاه تبریز است. کار پژوهشی او در حوزهی فلسفهی زبان با تمرکز بر نسبت میان زبان و واقعیت در افلاطون آغاز شد که حاصل آن رسالهی کارشناسی ارشد او تحت عنوان «نسبت میان زبان و واقعیت در کراتولوس افلاطون» بود و بهزودی به شکل کتاب منتشر خواهد شد. از مقالات او در این حوزه میتوان به «چهرهی دوگانهی ژانوس، محاورهی پارمنیدس: نقد یا اصلاح بدفهمی»(مجلهی حکمت و معرفت)، «نسبت میان زبان و واقعیت در افلاطون: خوانشی از کراتولوس افلاطون در پرتو تمثیلات رسالهی جهموری»(مجلهی تاریخ فلسفه)، «سیاهمشق: تزهای سیزدهگانهی تکنیک نویسندهی بنیامین»(مجلهی پروبلماتیکا)؛ و «اثبات گودل چگونه کار میکند؟» (مجلهی ایران آکادمیا)، اشاره کرد. او در حوزههای تاریخ فلسفه، فلسفهی هنر و فلسفهی یونان، و هستیشناسی پدیدهشناختی هایدگر دورههای گوناگونی برگزار کرده است و در حال حاضر رسالهی دکتری خود را دربارهی «هستیشناسی پدیدهشناختی زبان: معرفت و حقیقت در زبان اول» در دست کار دارد.
لطفا در صورت تمایل به شرکت در این دوره، از طریق یکی از راههای ارتباطی زیر با ما در تماس باشید.
شمارهی تماس و واتس اپ: ۰۹۳۸۱۳۶۰۶۹۴
۰۲۱-۸۸۸۹۱۸۴۳
سایت: www.bidar.school
ایمیل: [email protected]
تلگرام: www.tg-me.com/bidarschool
اینستاگرام: bidar.school
کانال یوتیوب:Bidar School
آدرس: مدرسهی بیدار، خیابان نجات الهی، کوچهی نوید، پلاک ۴، طبقهی همکف شرقی
@bidarschool
@bidarcourses
درسگفتار (آفلاین)
اخلاق علیه اخلاقیات؛
۲- نیچه و فلسفهی معاصر
بههدایت محمد جواد سیدی
طول دوره: ۸ جلسهی ۲ ساعته
@bidarschool
@bidarcourses
اخلاق علیه اخلاقیات؛
۲- نیچه و فلسفهی معاصر
بههدایت محمد جواد سیدی
طول دوره: ۸ جلسهی ۲ ساعته
@bidarschool
@bidarcourses
درسگفتار (آفلاین)
اخلاق علیه اخلاقیات؛
۲- نیچه و فلسفهی معاصر
بههدایت محمد جواد سیدی
طول دوره: ۸ جلسهی ۲ ساعته
در تاریخ فلسفه همواره تمایز مهمی بین اخلاق (ethics) و اخلاقیات (morality) وجود داشته است. اما به تدریج این تمایز به سود اخلاقیات به محاق رفته است. اخلاق که شناخت توانهای متفاوت هر موجود و «ارزیابی» میزان تحقق آنهاست، جای خود را به «داوری» اخلاقیاتی بر مبنای ارزشهای ثابت میدهد. در این دورهها با تکیه بر چهار فیلسوف یعنی اسپینوزا، نیچه، فوکو و دلوز، میکوشیم سیر تحول مفهوم اخلاق را دنبال کنیم. از اخلاق اسپینوزا تا تبارشناسی اخلاقیات نیچه، از شیزوکاوی دلوزی تا مقاومت فوکویی، نقاط تلاقی، تماس، اختلاف، واگرایی و همگرایی متعددی وجود دارد که با ردیابی آنها تلاش میکنیم طرحی از اخلاق در برابر اخلاقیات به دست دهیم.
در این دوره به تقابل اخلاق و اخلاقیات از منظر فلسفهی نیچه نگاه خواهیم کرد. اخلاق و سیاست نیچهای که از دههی ۱۹۶۰ به بعد بسیار پررونق بود، امروز با نقدهای جدی مواجه شده است. در این دوره نخست با تکیه بر متونی همچون تبارشناسی اخلاقیات، چنین گفت زرتشت، فراسوی خیر و شر و خواست قدرت طرحی از اخلاق نیچهای ترسیم میکنیم و سپس بر خوانش کسانی چون فوکو، دلوز و هایدگر از اخلاق نیچهای تمرکز خواهیم کرد.
تلاش میکنیم این اخلاق را از سویی از منظری اسپینوزایی بفهمیم و از سوی دیگر به ابعاد مختلف مفهوم پیچیدهی نیهیلیسم نگاهی بکنیم که خوانشهای متفاوت و جذابی از آن در دهههای اخیر عرضه شده است. بیش از همه بر چهار متفکر و خوانش آنها از این مفهوم اشاره خواهیم کرد یعنی مارتین هایدگر، ژیل دلوز، ری برسیه و هیلان بنسوسان. در ادامه به خوانشهای شتابگرا از نیچه خواهیم پرداخت و نقدهای این فلاسفه بر هستیشناسی و اخلاق نیچهای را بررسی میکنیم. این دوره علاوه بر تداوم بحث اخلاق علیه اخلاقیات، درآمدی خواهد بود بر فلسفهی پساانسانی معاصر.
محمدجواد سیدی فارغالتحصیل کارشناسی ادبیات انگلیسی از دانشگاه فردوسی مشهد، و کارشناسی ارشد فلسفه از دانشگاه علامهی طباطبایی است. او در ۱۳۹۵ از رسالهی دکترایش تحت عنوان «نیچه در تفاسیر هایدگر و دلوز: خاستگاهها و مقصدها» در دانشگاه علامهی طباطبایی دفاع کرده، از آن زمان تاکنون مشغول ترجمه و تدریس فلسفهی معاصر بوده، و بر فلسفهی معاصر اروپایی، بالاخص فلسفهی معاصر فرانسوی و آلمانی متمرکز است. بخشی از مطالعات او معطوف به آثار متفکرانی چون فوکو، دلوز و آگامبن است و اندیشهی آنها را در نسبت با انقلاب هستیشناختی هایدگر و همچنین بازگشت به اسپینوزا پس از دههی شصت میلادی مورد بررسی قرار میدهد. او در همین مسیر درسگفتارهای فوکو در کولژ دو فرانس و همچنین کتاب نابهنجاری وحشی اثر آنتونیو نگری را ترجمه کرده است. این آثار از سویی در پیوند با هستیشناسیهای تفاوت مخصوصا نزد هایدگر و دلوز هستند و از سوی دیگر جنبهی سیاسی این فلسفهها را برجسته میکنند. سیدی در سالهای اخیر بر فلسفههای پسادلوزی از بدیو و ژیژک تا ماتریالیسم نظری معاصر تمرکز داشته است.
لطفا در صورت تمایل به شرکت در این دوره، از طریق یکی از راههای ارتباطی زیر با ما در تماس باشید.
شمارهی تماس و واتس اپ: ۰۹۳۸۱۳۶۰۶۹۴
۰۲۱-۸۸۸۹۱۸۴۳
سایت: www.bidar.school
ایمیل: [email protected]
تلگرام: www.tg-me.com/bidarschool
اینستاگرام: bidar.school
کانال یوتیوب:Bidar School
آدرس: مدرسهی بیدار، خیابان نجات الهی، کوچهی نوید، پلاک ۴، طبقهی همکف شرقی
@bidarschool
@bidarcourses
اخلاق علیه اخلاقیات؛
۲- نیچه و فلسفهی معاصر
بههدایت محمد جواد سیدی
طول دوره: ۸ جلسهی ۲ ساعته
در تاریخ فلسفه همواره تمایز مهمی بین اخلاق (ethics) و اخلاقیات (morality) وجود داشته است. اما به تدریج این تمایز به سود اخلاقیات به محاق رفته است. اخلاق که شناخت توانهای متفاوت هر موجود و «ارزیابی» میزان تحقق آنهاست، جای خود را به «داوری» اخلاقیاتی بر مبنای ارزشهای ثابت میدهد. در این دورهها با تکیه بر چهار فیلسوف یعنی اسپینوزا، نیچه، فوکو و دلوز، میکوشیم سیر تحول مفهوم اخلاق را دنبال کنیم. از اخلاق اسپینوزا تا تبارشناسی اخلاقیات نیچه، از شیزوکاوی دلوزی تا مقاومت فوکویی، نقاط تلاقی، تماس، اختلاف، واگرایی و همگرایی متعددی وجود دارد که با ردیابی آنها تلاش میکنیم طرحی از اخلاق در برابر اخلاقیات به دست دهیم.
در این دوره به تقابل اخلاق و اخلاقیات از منظر فلسفهی نیچه نگاه خواهیم کرد. اخلاق و سیاست نیچهای که از دههی ۱۹۶۰ به بعد بسیار پررونق بود، امروز با نقدهای جدی مواجه شده است. در این دوره نخست با تکیه بر متونی همچون تبارشناسی اخلاقیات، چنین گفت زرتشت، فراسوی خیر و شر و خواست قدرت طرحی از اخلاق نیچهای ترسیم میکنیم و سپس بر خوانش کسانی چون فوکو، دلوز و هایدگر از اخلاق نیچهای تمرکز خواهیم کرد.
تلاش میکنیم این اخلاق را از سویی از منظری اسپینوزایی بفهمیم و از سوی دیگر به ابعاد مختلف مفهوم پیچیدهی نیهیلیسم نگاهی بکنیم که خوانشهای متفاوت و جذابی از آن در دهههای اخیر عرضه شده است. بیش از همه بر چهار متفکر و خوانش آنها از این مفهوم اشاره خواهیم کرد یعنی مارتین هایدگر، ژیل دلوز، ری برسیه و هیلان بنسوسان. در ادامه به خوانشهای شتابگرا از نیچه خواهیم پرداخت و نقدهای این فلاسفه بر هستیشناسی و اخلاق نیچهای را بررسی میکنیم. این دوره علاوه بر تداوم بحث اخلاق علیه اخلاقیات، درآمدی خواهد بود بر فلسفهی پساانسانی معاصر.
محمدجواد سیدی فارغالتحصیل کارشناسی ادبیات انگلیسی از دانشگاه فردوسی مشهد، و کارشناسی ارشد فلسفه از دانشگاه علامهی طباطبایی است. او در ۱۳۹۵ از رسالهی دکترایش تحت عنوان «نیچه در تفاسیر هایدگر و دلوز: خاستگاهها و مقصدها» در دانشگاه علامهی طباطبایی دفاع کرده، از آن زمان تاکنون مشغول ترجمه و تدریس فلسفهی معاصر بوده، و بر فلسفهی معاصر اروپایی، بالاخص فلسفهی معاصر فرانسوی و آلمانی متمرکز است. بخشی از مطالعات او معطوف به آثار متفکرانی چون فوکو، دلوز و آگامبن است و اندیشهی آنها را در نسبت با انقلاب هستیشناختی هایدگر و همچنین بازگشت به اسپینوزا پس از دههی شصت میلادی مورد بررسی قرار میدهد. او در همین مسیر درسگفتارهای فوکو در کولژ دو فرانس و همچنین کتاب نابهنجاری وحشی اثر آنتونیو نگری را ترجمه کرده است. این آثار از سویی در پیوند با هستیشناسیهای تفاوت مخصوصا نزد هایدگر و دلوز هستند و از سوی دیگر جنبهی سیاسی این فلسفهها را برجسته میکنند. سیدی در سالهای اخیر بر فلسفههای پسادلوزی از بدیو و ژیژک تا ماتریالیسم نظری معاصر تمرکز داشته است.
لطفا در صورت تمایل به شرکت در این دوره، از طریق یکی از راههای ارتباطی زیر با ما در تماس باشید.
شمارهی تماس و واتس اپ: ۰۹۳۸۱۳۶۰۶۹۴
۰۲۱-۸۸۸۹۱۸۴۳
سایت: www.bidar.school
ایمیل: [email protected]
تلگرام: www.tg-me.com/bidarschool
اینستاگرام: bidar.school
کانال یوتیوب:Bidar School
آدرس: مدرسهی بیدار، خیابان نجات الهی، کوچهی نوید، پلاک ۴، طبقهی همکف شرقی
@bidarschool
@bidarcourses
Telegram
Bidar
School for art and literature
www.bidar.school
www.bidar.school
درسگفتار (آفلاین)
درسگفتاری دربارهی کوارتتهای هایدن؛
از گرگو میش مبهم آغازین تا طلوع روشنی
بههدایت آروین صداقتکیش
طول دوره: ۶ جلسهی ۲ ساعته
@bidarschool
@bidarcourses
درسگفتاری دربارهی کوارتتهای هایدن؛
از گرگو میش مبهم آغازین تا طلوع روشنی
بههدایت آروین صداقتکیش
طول دوره: ۶ جلسهی ۲ ساعته
@bidarschool
@bidarcourses
درسگفتار (آفلاین)
درسگفتاری دربارهی کوارتتهای هایدن؛
از گرگو میش مبهم آغازین تا طلوع روشنی
بههدایت آروین صداقتکیش
طول دوره: ۶ جلسهی ۲ ساعته
دربارهی پدید آمدن و ریشههای تاریخی گونهی کوارتت زهی روایتهای مختلفی توسط تاریخدانان مختلف نقل شده است. با اینکه این روایتها بر پایهی مجموعهای از رخدادها و آثار موسیقی شکل گرفتهاند، یک شخصیت از دههی هجدهم میلادی در همهی آنها نقش مهمی داشته است. نام هایدن چنان با این گونهی موسیقیسازی مجلسی گره خورده که فارغ از دقت تاریخی، به سادگی لقب بنیانگذار آن را از آن خود کرده است.
زندگی کاری هایدن در دورهای گنگ و همچون گرگومیش شکل گرفت. عهد باروک با مرگ ستیغها و سرآمدانش چون باخ رفته بود. عصر نو هنوز نیامده بود که هیچ، گوشهی رخ هم ننموده بود که شاکلهی کلیاش شناختنی باشد. نیروهای اجتماعی و اقتصادی نیز همچنین، در این دوره در حال تحول و جایگزینی بودند. نشانی نبود که کدام بختیار خواهد شد.
هایدن خود بازیگر این عصر شد و با کارش نوری بر آن گرگومیش تاباند و طلوع روشنایی سبکی را میسر کرد. او نسبت به متوسط آن دوران چنان عمر درازی یافت که دو دورهی دگرگونیهای سبکی (و همچنین اجتماعی-سیاسی) بزرگ در اروپا را به چشم ببیند. او نه تنها به ظهور و تثبیت گونهی کوارتت زهی یاری فراوان رساند بلکه این کار را در پیوند تنگاتنگ با زیستجهانش انجام داد. پس وارسی ژرف آن آثار به سان مطالعهی لایههای زمینشناختی که اثر دگرگونیها را بر چهره دارند، نشانهای از ابهام به در آمدن و آشکار شدن یک وضعیت جدید موسیقایی، و تحول مناسبات اجتماعی پیوندیافته با آن را فاش میکند.
آروین صداقتکیش (تهران ۱۳۵۳)، مؤلف، پژوهشگر و منتقد موسیقی، نویسندهی مقالات متعدد به زبان فارسی و انگلیسی است. او عضو شورای نویسندگان یا مشاور علمی چندین نشریهی تخصصی و پژوهشی درزمینهی هنر و موسیقی از جمله فرهنگ و آهنگ، گفتگوی هارمونیک، آیینهی خیال، کتاب سال شیدا، دوفصلنامهی پژوهشی مهرگانی و فصلنامهی تخصصی زنگار بوده است و همچنین با دیگر نشریههای تخصصی یا پژوهشی حوزهی موسیقی و موسیقیشناسی همچون هنر موسیقی، گزارش موسیقی و فصلنامهی ماهور همکاری مستمر دارد. از او تاکنون کتابی با عنوان «درسگفتارهای نقد موسیقی» منتشر شده است که درسنامهی یک ترم تدریس در «کارگاه آشنایی با نقد موسیقی» در سال ۱۳۹۱-۱۳۹۲ است.
وی همچنین داور یا عضو کمیتهی علمی رویدادها یا رقابتهای متعددی مانند «جشنوارهی وبلاگها و وبسایتهای موسیقی ایران» (سه دوره)، «کتاب سال خانهی موسیقی» (دو دوره)، کتاب سال جمهوری اسلامی ایران، SIMF ۲۰۱۸، جشنوارهی بینالمللی موسیقی شیراز (اپوس ۲ بتهوون)، ۲۷امین جشنوارهی ملی کتاب سال دانشجویی، ۳۶امین جشنوارهی موسیقی فجر بوده است. عمده حوزههای مطالعاتی و کار فکری او را نقد موسیقی و فلسفهی نقد معاصر، نظریهی موسیقی، تجزیهوتحلیل موسیقی با گرایش به موسیقی کلاسیک ایرانی معاصر (سدهی ۱۴ خورشیدی) و موسیقی کلاسیک آوانگارد غربی (سدهی ۲۱-۲۰ میلادی) و مسائل فرهنگی-اجتماعی-تاریخی پیوسته با آنها تشکیل میدهد.
لطفا در صورت تمایل به شرکت در این دوره، از طریق یکی از راههای ارتباطی زیر با ما در تماس باشید.
شمارهی تماس و واتس اپ: ۰۹۳۸۱۳۶۰۶۹۴
۰۲۱-۸۸۸۹۱۸۴۳
سایت: www.bidar.school
ایمیل: [email protected]
تلگرام: www.tg-me.com/bidarschool
اینستاگرام: bidar.school
کانال یوتیوب:Bidar School
آدرس: مدرسهی بیدار، خیابان نجات الهی، کوچهی نوید، پلاک ۴، طبقهی همکف شرقی
@bidarschool
@bidarcourses
درسگفتاری دربارهی کوارتتهای هایدن؛
از گرگو میش مبهم آغازین تا طلوع روشنی
بههدایت آروین صداقتکیش
طول دوره: ۶ جلسهی ۲ ساعته
دربارهی پدید آمدن و ریشههای تاریخی گونهی کوارتت زهی روایتهای مختلفی توسط تاریخدانان مختلف نقل شده است. با اینکه این روایتها بر پایهی مجموعهای از رخدادها و آثار موسیقی شکل گرفتهاند، یک شخصیت از دههی هجدهم میلادی در همهی آنها نقش مهمی داشته است. نام هایدن چنان با این گونهی موسیقیسازی مجلسی گره خورده که فارغ از دقت تاریخی، به سادگی لقب بنیانگذار آن را از آن خود کرده است.
زندگی کاری هایدن در دورهای گنگ و همچون گرگومیش شکل گرفت. عهد باروک با مرگ ستیغها و سرآمدانش چون باخ رفته بود. عصر نو هنوز نیامده بود که هیچ، گوشهی رخ هم ننموده بود که شاکلهی کلیاش شناختنی باشد. نیروهای اجتماعی و اقتصادی نیز همچنین، در این دوره در حال تحول و جایگزینی بودند. نشانی نبود که کدام بختیار خواهد شد.
هایدن خود بازیگر این عصر شد و با کارش نوری بر آن گرگومیش تاباند و طلوع روشنایی سبکی را میسر کرد. او نسبت به متوسط آن دوران چنان عمر درازی یافت که دو دورهی دگرگونیهای سبکی (و همچنین اجتماعی-سیاسی) بزرگ در اروپا را به چشم ببیند. او نه تنها به ظهور و تثبیت گونهی کوارتت زهی یاری فراوان رساند بلکه این کار را در پیوند تنگاتنگ با زیستجهانش انجام داد. پس وارسی ژرف آن آثار به سان مطالعهی لایههای زمینشناختی که اثر دگرگونیها را بر چهره دارند، نشانهای از ابهام به در آمدن و آشکار شدن یک وضعیت جدید موسیقایی، و تحول مناسبات اجتماعی پیوندیافته با آن را فاش میکند.
آروین صداقتکیش (تهران ۱۳۵۳)، مؤلف، پژوهشگر و منتقد موسیقی، نویسندهی مقالات متعدد به زبان فارسی و انگلیسی است. او عضو شورای نویسندگان یا مشاور علمی چندین نشریهی تخصصی و پژوهشی درزمینهی هنر و موسیقی از جمله فرهنگ و آهنگ، گفتگوی هارمونیک، آیینهی خیال، کتاب سال شیدا، دوفصلنامهی پژوهشی مهرگانی و فصلنامهی تخصصی زنگار بوده است و همچنین با دیگر نشریههای تخصصی یا پژوهشی حوزهی موسیقی و موسیقیشناسی همچون هنر موسیقی، گزارش موسیقی و فصلنامهی ماهور همکاری مستمر دارد. از او تاکنون کتابی با عنوان «درسگفتارهای نقد موسیقی» منتشر شده است که درسنامهی یک ترم تدریس در «کارگاه آشنایی با نقد موسیقی» در سال ۱۳۹۱-۱۳۹۲ است.
وی همچنین داور یا عضو کمیتهی علمی رویدادها یا رقابتهای متعددی مانند «جشنوارهی وبلاگها و وبسایتهای موسیقی ایران» (سه دوره)، «کتاب سال خانهی موسیقی» (دو دوره)، کتاب سال جمهوری اسلامی ایران، SIMF ۲۰۱۸، جشنوارهی بینالمللی موسیقی شیراز (اپوس ۲ بتهوون)، ۲۷امین جشنوارهی ملی کتاب سال دانشجویی، ۳۶امین جشنوارهی موسیقی فجر بوده است. عمده حوزههای مطالعاتی و کار فکری او را نقد موسیقی و فلسفهی نقد معاصر، نظریهی موسیقی، تجزیهوتحلیل موسیقی با گرایش به موسیقی کلاسیک ایرانی معاصر (سدهی ۱۴ خورشیدی) و موسیقی کلاسیک آوانگارد غربی (سدهی ۲۱-۲۰ میلادی) و مسائل فرهنگی-اجتماعی-تاریخی پیوسته با آنها تشکیل میدهد.
لطفا در صورت تمایل به شرکت در این دوره، از طریق یکی از راههای ارتباطی زیر با ما در تماس باشید.
شمارهی تماس و واتس اپ: ۰۹۳۸۱۳۶۰۶۹۴
۰۲۱-۸۸۸۹۱۸۴۳
سایت: www.bidar.school
ایمیل: [email protected]
تلگرام: www.tg-me.com/bidarschool
اینستاگرام: bidar.school
کانال یوتیوب:Bidar School
آدرس: مدرسهی بیدار، خیابان نجات الهی، کوچهی نوید، پلاک ۴، طبقهی همکف شرقی
@bidarschool
@bidarcourses
Telegram
Bidar
School for art and literature
www.bidar.school
www.bidar.school
درسگفتار (آفلاین)
در میانهی امپراتوران و دزدان دریایی؛
مروری بر آرای نوام چامسکی در باب جایگاه و مسئولیت روشنفکران
بههدایت فرهاد محرابی
طول دوره: ۴ جلسهی ۲ ساعته
@bidarschool
@bidarcourses
در میانهی امپراتوران و دزدان دریایی؛
مروری بر آرای نوام چامسکی در باب جایگاه و مسئولیت روشنفکران
بههدایت فرهاد محرابی
طول دوره: ۴ جلسهی ۲ ساعته
@bidarschool
@bidarcourses
درسگفتار (آفلاین)
در میانهی امپراتوران و دزدان دریایی؛
مروری بر آرای نوام چامسکی در باب جایگاه و مسئولیت روشنفکران
بههدایت فرهاد محرابی
طول دوره: ۴ جلسهی ۲ ساعته
در زمانهی غلبهی گفتمان نئوفاشیستی-نئولیبرالیستی معاصر، در زمانهی ظهور و قدرتنمایی راستافراطی در اروپا و ایالاتمتحده، و در زمانهای که در خاورمیانه، تضاد گفتمان آخرالزمانی صهیونیسم مسیحی-یهودی با اسلام رادیکال، و نیز تفوق و استمرار استبداد دینی، بیثباتترین و موحشترین وضعیت سیاسی-اجتماعی چند دههی اخیر را رقم زده، وظیفه و نقش روشنفکران چه می تواند باشد؟ آیا اساساً همچنان میتوان به طبقهی روشنفکر به مثابه گروهی مرجع نگریست که میتواند در میانهی بحرانهای سیاسی و آشفتگیهای فکری جامعهی خود، راهنما و روشنگر باقی بماند؟ و یا عصر مرجعیت فکری «طبقهی روشنفکر» پایان یافته است؟
آیا میتوان از مفهوم «روشنفکر جهانی» یاد کرد که به شکلی توأمان ساختارهای سرکوبگر داخلی و خارجی را نقد میکند و برای خود وظیفه و تعهدی «جهانشمول» قائل است؟ آیا ظهور و فراگیرشدن گفتمان پستمدرنیستی در چند دههی گذشته به جهانشمولگرایی گفتمان روشنفکری و نیز عقلگرایی انتقادی آسیب زده است؟ و در نهایت اینکه وظیفهی روشنفکر خاورمیانهای در نقد همزمان و توأمان فاشیسم داخلی و خارجی چه میتواند باشد؟
در این سلسله درسگفتارها سعی خواهیم کرد به این پرسشهای دشوار از مجرای مروری بر اصلیترین وجوه مفهوم «مسؤولیت روشنفکری» نزد نوام چامسکی (۱۹۲۸) فیلسوف، زبانشناس، روشنفکر و فعال سیاسی برجستهی آمریکایی بپردازیم. قصد داریم نشان دهیم که اگر همچون او مهمترین وظیفهی روشنفکر در زمانهی حاضر را «گفتن حقیقت و افشای دروغ» بدانیم – چنانکه او خود به کرّات به آن اشاره کرده - آنگاه از روشنفکران نسبت به راهبری فکری جامعه چه انتظاراتی میتوان داشت؟
چامسکی در جای جای منظومهی بزرگ فکری و مبارزاتی خود در طی بیش از شش دههی گذشته، به نقش و جایگاه روشنفکران در مواجهه با بحرانهای مهم عصر حاضر پرداخته؛ از تغییرات اقلیمی و خطرات جنگ هستهای گرفته، تا سلطهی نئولیبرالیسم و و نیز معنا و اهمیت «همبستگی» و نیز پیشبرد «دموکراسی رادیکال» از مجرای جنبشهای اجتماعی آوانگارد؛ از جاسوسی دولتی گرفته، تا غلبهی پروپاگاندا و تأثیر و تهدیداتش برای دموکراسی و آزادیهای مدنی در قرن بیست و یکم، و نیز امکانات و معنای مبارزهی سیاسی در عصر حاضر. او در مقام یکی از مهمترین روشنفکران زندهی زمانهی ما به دنبال آن بوده تا نشان دهد در تمامی این چالشها، روشنگری فکری، و اعتماد و همبستگی فراگیر اجتماعی در بین مردم، میتواند بر سرکوبهای سیاسی- فکری جاری در جوامع فائق آید و چشمانداز نوینی برای مبارزه و مقاوت در جهانِ تاریکِ سلطهی نئوفاشیسم معاصر پیش چشمانمان قرار دهد.
فرهاد محرابی متولد ۱۳۶۲ دانشآموخته و پژوهشگر در حوزهی مدرنیسم ادبیست. وی پس از اتمام تحصیلاتش در مقطع لیسانس و فوقلیسانس در رشتهی انسانشناسی در دانشگاه تهران به انگلستان رفت. او در مدرسهی اقتصاد لندن (LSE) در حوزهی فلسفهی علوم اجتماعی شروع به پژوهش کرد، و در سال ۲۰۱۲ از آن دانشگاه در مقطع فوق لیسانس فارغالتحصیل شد. حوزهی مورد علاقهی وی در آن سالها ایدهی فاقد قدرمشترک بودن (incommensurability) در فلسفهی علم با تکیه بر نظریات دونالد دیویدسون و ریچارد رورتی بود.
او بعدها گرایش مطالعاتیاش را به ادبیات تطبیقی، فلسفه و ادبیات، و نظریهی سینما تغییر داد و به مدت دو سال در کالج دانشگاهی لندن (UCL) در مقطع فوقلیسانس مشغول به پژوهش و تدریس بود. رسالهی فوق لیسانس او در آن دانشگاه، مطالعهی تطبیقی در مورد جهان ادبی والاس استیونس و سینمای آنتونیونی بود. محرابی دورهی دکتری خود را در حوزهی مدرنیسم ادبی، ادبیات تطبیقی و مطالعات ساموئل بکت در دانشگاه ردینگ انگلستان و بنیاد بینالمللی ساموئل بکت در سال ۲۰۲۰ به پایان رساند. وی چندین مقاله در حوزهی مطالعات بکت و تاریخ مدرنیسم ادبی در کنفرانسهایی در انگلستان، کانادا و لهستان ارائه و منتشر کرده است. در کنار پژوهش و تحقیق در حوزهی نظریهی ادبی، وی به طور مشخص از سال ۲۰۱۵ مشغول پژوهش در حوزهی روشنفکری ایران و جهان و مطالعات پسااستعماری بوده است.
لطفا در صورت تمایل به شرکت در این دوره، از طریق یکی از راههای ارتباطی زیر با ما در تماس باشید.
شمارهی تماس و واتس اپ: ۰۹۳۸۱۳۶۰۶۹۴
۰۲۱-۸۸۸۹۱۸۴۳
سایت: www.bidar.school
ایمیل: [email protected]
تلگرام: www.tg-me.com/bidarschool
اینستاگرام: bidar.school
کانال یوتیوب:Bidar School
آدرس: مدرسهی بیدار، خیابان نجات الهی، کوچهی نوید، پلاک ۴، طبقهی همکف شرقی
@bidarschool
@bidarcourses
در میانهی امپراتوران و دزدان دریایی؛
مروری بر آرای نوام چامسکی در باب جایگاه و مسئولیت روشنفکران
بههدایت فرهاد محرابی
طول دوره: ۴ جلسهی ۲ ساعته
در زمانهی غلبهی گفتمان نئوفاشیستی-نئولیبرالیستی معاصر، در زمانهی ظهور و قدرتنمایی راستافراطی در اروپا و ایالاتمتحده، و در زمانهای که در خاورمیانه، تضاد گفتمان آخرالزمانی صهیونیسم مسیحی-یهودی با اسلام رادیکال، و نیز تفوق و استمرار استبداد دینی، بیثباتترین و موحشترین وضعیت سیاسی-اجتماعی چند دههی اخیر را رقم زده، وظیفه و نقش روشنفکران چه می تواند باشد؟ آیا اساساً همچنان میتوان به طبقهی روشنفکر به مثابه گروهی مرجع نگریست که میتواند در میانهی بحرانهای سیاسی و آشفتگیهای فکری جامعهی خود، راهنما و روشنگر باقی بماند؟ و یا عصر مرجعیت فکری «طبقهی روشنفکر» پایان یافته است؟
آیا میتوان از مفهوم «روشنفکر جهانی» یاد کرد که به شکلی توأمان ساختارهای سرکوبگر داخلی و خارجی را نقد میکند و برای خود وظیفه و تعهدی «جهانشمول» قائل است؟ آیا ظهور و فراگیرشدن گفتمان پستمدرنیستی در چند دههی گذشته به جهانشمولگرایی گفتمان روشنفکری و نیز عقلگرایی انتقادی آسیب زده است؟ و در نهایت اینکه وظیفهی روشنفکر خاورمیانهای در نقد همزمان و توأمان فاشیسم داخلی و خارجی چه میتواند باشد؟
در این سلسله درسگفتارها سعی خواهیم کرد به این پرسشهای دشوار از مجرای مروری بر اصلیترین وجوه مفهوم «مسؤولیت روشنفکری» نزد نوام چامسکی (۱۹۲۸) فیلسوف، زبانشناس، روشنفکر و فعال سیاسی برجستهی آمریکایی بپردازیم. قصد داریم نشان دهیم که اگر همچون او مهمترین وظیفهی روشنفکر در زمانهی حاضر را «گفتن حقیقت و افشای دروغ» بدانیم – چنانکه او خود به کرّات به آن اشاره کرده - آنگاه از روشنفکران نسبت به راهبری فکری جامعه چه انتظاراتی میتوان داشت؟
چامسکی در جای جای منظومهی بزرگ فکری و مبارزاتی خود در طی بیش از شش دههی گذشته، به نقش و جایگاه روشنفکران در مواجهه با بحرانهای مهم عصر حاضر پرداخته؛ از تغییرات اقلیمی و خطرات جنگ هستهای گرفته، تا سلطهی نئولیبرالیسم و و نیز معنا و اهمیت «همبستگی» و نیز پیشبرد «دموکراسی رادیکال» از مجرای جنبشهای اجتماعی آوانگارد؛ از جاسوسی دولتی گرفته، تا غلبهی پروپاگاندا و تأثیر و تهدیداتش برای دموکراسی و آزادیهای مدنی در قرن بیست و یکم، و نیز امکانات و معنای مبارزهی سیاسی در عصر حاضر. او در مقام یکی از مهمترین روشنفکران زندهی زمانهی ما به دنبال آن بوده تا نشان دهد در تمامی این چالشها، روشنگری فکری، و اعتماد و همبستگی فراگیر اجتماعی در بین مردم، میتواند بر سرکوبهای سیاسی- فکری جاری در جوامع فائق آید و چشمانداز نوینی برای مبارزه و مقاوت در جهانِ تاریکِ سلطهی نئوفاشیسم معاصر پیش چشمانمان قرار دهد.
فرهاد محرابی متولد ۱۳۶۲ دانشآموخته و پژوهشگر در حوزهی مدرنیسم ادبیست. وی پس از اتمام تحصیلاتش در مقطع لیسانس و فوقلیسانس در رشتهی انسانشناسی در دانشگاه تهران به انگلستان رفت. او در مدرسهی اقتصاد لندن (LSE) در حوزهی فلسفهی علوم اجتماعی شروع به پژوهش کرد، و در سال ۲۰۱۲ از آن دانشگاه در مقطع فوق لیسانس فارغالتحصیل شد. حوزهی مورد علاقهی وی در آن سالها ایدهی فاقد قدرمشترک بودن (incommensurability) در فلسفهی علم با تکیه بر نظریات دونالد دیویدسون و ریچارد رورتی بود.
او بعدها گرایش مطالعاتیاش را به ادبیات تطبیقی، فلسفه و ادبیات، و نظریهی سینما تغییر داد و به مدت دو سال در کالج دانشگاهی لندن (UCL) در مقطع فوقلیسانس مشغول به پژوهش و تدریس بود. رسالهی فوق لیسانس او در آن دانشگاه، مطالعهی تطبیقی در مورد جهان ادبی والاس استیونس و سینمای آنتونیونی بود. محرابی دورهی دکتری خود را در حوزهی مدرنیسم ادبی، ادبیات تطبیقی و مطالعات ساموئل بکت در دانشگاه ردینگ انگلستان و بنیاد بینالمللی ساموئل بکت در سال ۲۰۲۰ به پایان رساند. وی چندین مقاله در حوزهی مطالعات بکت و تاریخ مدرنیسم ادبی در کنفرانسهایی در انگلستان، کانادا و لهستان ارائه و منتشر کرده است. در کنار پژوهش و تحقیق در حوزهی نظریهی ادبی، وی به طور مشخص از سال ۲۰۱۵ مشغول پژوهش در حوزهی روشنفکری ایران و جهان و مطالعات پسااستعماری بوده است.
لطفا در صورت تمایل به شرکت در این دوره، از طریق یکی از راههای ارتباطی زیر با ما در تماس باشید.
شمارهی تماس و واتس اپ: ۰۹۳۸۱۳۶۰۶۹۴
۰۲۱-۸۸۸۹۱۸۴۳
سایت: www.bidar.school
ایمیل: [email protected]
تلگرام: www.tg-me.com/bidarschool
اینستاگرام: bidar.school
کانال یوتیوب:Bidar School
آدرس: مدرسهی بیدار، خیابان نجات الهی، کوچهی نوید، پلاک ۴، طبقهی همکف شرقی
@bidarschool
@bidarcourses
Telegram
Bidar
School for art and literature
www.bidar.school
www.bidar.school
درسگفتار (آفلاین)
مارکس ناشناخته:
مسأله ملی، جنسیت و سوسیالیسم
بههدایت یاشار دارالشفاء
طول دوره: ۶ جلسهی ۲ ساعته
@bidarschool
@bidarcourses
مارکس ناشناخته:
مسأله ملی، جنسیت و سوسیالیسم
بههدایت یاشار دارالشفاء
طول دوره: ۶ جلسهی ۲ ساعته
@bidarschool
@bidarcourses