انقلاب‌ها برای مردم عادیِ درون میدان، از لحاظ زندگی روزمره چه معنایی داشتند؟ انقلاب‌ها چگونه به اجتماعات، مدارس و عرصه‌های خصوصی سرایت کردند؟ و چگونه بر آگاهی عمومی، روابط سلسله‌مراتبی و هنجارها تأثیر گذاشتنذ؟ چه اتفاقی برای «مسئلۀ اجتماعیِ» فقر و نابرابری افتاد؟ چگونه جایگاه گروه‌های فرودست را در رویدادهای انقلابی به‌لحاظ نظری شرح دهیم؟ و در پایان، چگونه می‌توانیم میان زندگی روزمره و انقلاب پیوندی تحلیلی برقرار سازیم؟ در کتاب «انقلاب را زیستن»، آصف بیات از منظری اساساً متفاوت و با رویکردی خُرد به این پرسش‌ها پاسخ می‌دهد. او بر روزمرگی‌های بهار عربی متمرکز می‌شود، جنبۀ اجتماعی انقلاب‌ها را برجسته می‌کند و به ذهنیت‌ها، کردوکارها و سیاست‌های همگانی در سطح عامۀ مردم می‌نگرد.

بیات با درهم‌آمیختن پژوهش عملی، مصاحبه‌های میدانی و نظریۀ اجتماعی در قالبی روشن و یکپارچه نشان می‌دهد فعالیت‌های انقلابی در مصر و تونس زندگی روزمره را از اساس دگرگون کرده است. زنان، جوانان، تهی‌دستان و گروه‌های اجتماعیِ در حاشیه با حرکت در جهت برابری و آزادی به بهار عربی اعتبار بخشیدند.

(انقلاب را زیستن، آصف بیات، ترجمۀ شیرین کریمی)

منتشر شد...

نمایشنامۀ «بوتۀ آزمایش» روایتی است از وقایع تاریخی مربوط به تعقیب و محاکمۀ جادوگران در سیلم ماساچوست طی قرن هفدهم. این نمایشنامه بر اساس اتفاقات و شخصیت‌های واقعی تصویری زنده و درعین‌حال دردناک از جامعه‌ای پریشان و عنان‌گسیخته به نمایش می‌گذارد. در اجتماع کوچک و مذهبی شهر شایعات مبنی بر جادوگریِ زنان اهالی را به تب‌وتاب انداخته و ترس‌ها و تردید‌های کهنه‌شان را از نو بیدار کرده. برخورد بی‌رحمانۀ مسئولان و مقامات مذهبی و تلاش و اشتیاق غریب اهالی متعصب شهر برای شهادت دادن علیه همدیگر، نشان از نیروی ویرانگر خشونتی دارد که جامعه آن را جایز دانسته و حتی ترویج می‌کند.

(بوتۀ آزمایش، آرتور میلر، ترجمۀ حسن ملکی)

تا به حال پیش آمده که به‌خاطر ترس از شکست، کار یا رابطه‌ای را آغاز نکنید؟ یا رقابت برای بهترین بودن در مدرسه ناامیدتان کرده باشد؟ پیش آمده که در جستجوی یک رابطهٔ ایدئال روابط خوب و سلامتی را نادیده بگیرید و از دست بدهید؟
حکمت «زندگی خوب و بسنده» می‌گوید با میل مفرط به رقابت و برتری‌جویی توان و ظرفیت حیاتی اکثریت را سرکوب می‌کنیم و زمان و اشتیاقمان را در رقابت هدر می‌دهیم. اما به‌جای آن می‌توانیم با همراهی یکدیگر جهانی را خلق و تصور کنیم که در آن همه با هم مشارکت می‌کنند از بسندگی و خوشحالی در کار، روابط و... برخوردارند.

به چند نفر از دوستانی که به سؤال ما پاسخ دهند کتابی هدیه خواهیم داد که به نظرمان به این سؤالات پاسخ تازه‌ای می‌دهد.