Iran Biotech News (IBN)
Photo
تبرئه مردی که بدنش الکل تولید می‌کند!
یک مرد بلژیکی که معده‌اش بر اثر ابتلا به یک سندرم نادر، الکل تولید می‌کند، در حالی که به علت رانندگی در حالت مستی با جریمه پلیس مواجه شده بود، توانست خود را در دادگاه تبرئه کند.
یک مرد بلژیکی با یک بیماری متابولیک بسیار نادر که باعث می‌شود بدنش الکل تولید کند، اتهام رانندگی در حالت مستی علیه خود را در روز گذشته در دادگاه رد کرد.
به نقل از اس‌ای، این مرد ۴۰ ساله ثابت کرد که مبتلا به سندرم تخمیر خودکار(ABS) است که باعث تخمیر کربوهیدرات‌ها در معده‌اش می‌شود و بر اثر آن، سطح اتانول در خون او افزایش می‌یابد و در نتیجه علائم مسمومیت الکلی برای وی ایجاد می‌شود.
به نقل از ویکی‌پدیا، نشانگان تخمیر خودکار یا خودآبجوسازی(Auto-brewery syndrome) یک وضعیت پزشکی نادر است که طی آن مقادیر مستی‌زای الکل اتانول توسط فرآیند تخمیر درون‌زاد در دستگاه گوارش ساخته می‌شود. علت این حالت، وجود نوعی مخمر به نام «ساکارومایسس سرویزیه» در دستگاه گوارش است.
پژوهش‌های اخیر نشان داده که باکتری «کلبسیلا نومونیا» هم قادر است کربوهیدرات‌ها را در درون روده به الکل تبدیل کند و بروز بیماری کبد چرب غیر الکلی در فرد را تسریع نماید. این حالت ممکن است در مبتلایان به «سندرم روده کوتاه» در پی برداشت قسمتی از روده رخ دهد که طی آن کربوهیدرات جذب نشده، تخمیر می‌گردد.
پس از گزارش رسانه‌های بلژیکی در مورد این رویداد، وکیل این مرد این پرونده غیرعادی را در مصاحبه با خبرگزاری فرانسه تایید کرد.
وی گفت که دانشمندان بر این باورند که تعداد موارد ABS در جهان کمتر از حد واقعی آن برآورد شده است و در حال حاضر تنها حدود ۲۰ نفر در سراسر جهان به طور رسمی مبتلا به این بیماری شناخته شده‌اند.
او تاکید کرد که موکلش که هویتش را فاش نکرده است، پس از آزمایشات انجام شده توسط سه پزشک، مدرکی مبنی بر ابتلای خود به ABS به دادگاه ارائه کرده است و دادگاه تشخیص داده که تبصره عوامل پیش‌بینی نشده در قانون در مورد این مرد اعمال می‌شود و او را از اتهام رانندگی در حالت غیر عادی بر اثر نوشیدن مشروبات الکلی تبرئه کرده است.
ادعای ابتلا به این سندرم تاکنون چندین بار برای دفاع در برابر اتهامات رانندگی در حین مستی مطرح شده است، اما از آنجایی که تاکنون قضات دادگاه، چنین دفاعیاتی را نپذیرفته و احکام زندان برای این رانندگان صادر کرده بود، پزشکان توصیه می‌کنند که افراد مبتلا به این وضعیت در راندن وسایل نقلیه بسیار محتاط باشند، چرا که در برخی کشورها این رانندگان را به دلیل بالا بودن میزان الکل خونشان دستگیر می‌کنند.
گفتنی است که نوع خاصی از این وضعیت نیز در کسانی که اختلالات کبدی دارند، رخ می‌دهد که در آنها کبد نمی‌تواند الکل را به درستی تجزیه و دفع کند. در این افراد، حتی اگر مقدار الکل تولیدی در روده‌ها بسیار ناچیز باشد باز هم «سندرم تخمیر خودکار» رخ می‌دهد و حالت مستی در فرد دیده می‌شود.
این مرد بلژیکی نیز پس از آنکه پلیس در آوریل ۲۰۲۲ وسیله نقلیه‌اش را متوقف کرد و با ثبت ۰.۹۱ میلی‌گرم الکل بر لیتر در هوای تنفسی او، وی را جریمه کرد و دوباره یک ماه بعد هنگامی که نفسش حاوی ۰.۷۱ میلی‌گرم الکل بر لیتر بود، دادگاهی شد.
حد قانونی وجود الکل در خون در کشور بلژیک ۰.۲۲ میلی‌گرم در ازای هر لیتر هوای بازدمی است که با سطح ۰.۵ گرم الکل در هر لیتر خون مطابقت دارد.
این مرد پیش از این در سال ۲۰۱۹ با وجود اعتراض به عدم مصرف مشروبات الکلی، جریمه نقدی شده بود و گواهینامه رانندگی او نیز تعلیق شده بود.
گفتنی است که او قبل از جریمه شدن توسط پلیس از ابتلای خود به این سندرم نادر بی اطلاع بوده است.
اکنون این مرد به توصیه پزشکان از یک رژیم غذایی کم‌کربوهیدرات پیروی می‌کند تا معده‌اش الکل بیشتری تولید نکند.
دادستان نیز در دادگاه از او درخواست کرده است که از هرگونه نوشیدنی الکلی پرهیز کند. ایسنا/
https://globalnews.ca/news/10444140/man-drunk-driving-auto-brewery-syndrome-belgium/
@biotech_ir
یک مرد بلژیکی که معده‌اش بر اثر ابتلا به یک سندرم نادر، الکل تولید می‌کند، در حالی که به علت رانندگی در حالت مستی با جریمه پلیس مواجه شده بود، توانست خود را در دادگاه تبرئه کند.
یک مرد بلژیکی با یک بیماری متابولیک بسیار نادر که باعث می‌شود بدنش الکل تولید کند، اتهام رانندگی در حالت مستی علیه خود را در روز گذشته در دادگاه رد کرد.
به نقل از اس‌ای، این مرد ۴۰ ساله ثابت کرد که مبتلا به سندرم تخمیر خودکار(ABS) است که باعث تخمیر کربوهیدرات‌ها در معده‌اش می‌شود و بر اثر آن، سطح اتانول در خون او افزایش می‌یابد و در نتیجه علائم مسمومیت الکلی برای وی ایجاد می‌شود.
به نقل از ویکی‌پدیا، نشانگان تخمیر خودکار یا خودآبجوسازی(Auto-brewery syndrome) یک وضعیت پزشکی نادر است که طی آن مقادیر مستی‌زای الکل اتانول توسط فرآیند تخمیر درون‌زاد در دستگاه گوارش ساخته می‌شود. علت این حالت، وجود نوعی مخمر به نام «ساکارومایسس سرویزیه» در دستگاه گوارش است.
پژوهش‌های اخیر نشان داده که باکتری «کلبسیلا نومونیا» هم قادر است کربوهیدرات‌ها را در درون روده به الکل تبدیل کند و بروز بیماری کبد چرب غیر الکلی در فرد را تسریع نماید. این حالت ممکن است در مبتلایان به «سندرم روده کوتاه» در پی برداشت قسمتی از روده رخ دهد که طی آن کربوهیدرات جذب نشده، تخمیر می‌گردد.
پس از گزارش رسانه‌های بلژیکی در مورد این رویداد، وکیل این مرد این پرونده غیرعادی را در مصاحبه با خبرگزاری فرانسه تایید کرد.
وی گفت که دانشمندان بر این باورند که تعداد موارد ABS در جهان کمتر از حد واقعی آن برآورد شده است و در حال حاضر تنها حدود ۲۰ نفر در سراسر جهان به طور رسمی مبتلا به این بیماری شناخته شده‌اند.
او تاکید کرد که موکلش که هویتش را فاش نکرده است، پس از آزمایشات انجام شده توسط سه پزشک، مدرکی مبنی بر ابتلای خود به ABS به دادگاه ارائه کرده است و دادگاه تشخیص داده که تبصره عوامل پیش‌بینی نشده در قانون در مورد این مرد اعمال می‌شود و او را از اتهام رانندگی در حالت غیر عادی بر اثر نوشیدن مشروبات الکلی تبرئه کرده است.
ادعای ابتلا به این سندرم تاکنون چندین بار برای دفاع در برابر اتهامات رانندگی در حین مستی مطرح شده است، اما از آنجایی که تاکنون قضات دادگاه، چنین دفاعیاتی را نپذیرفته و احکام زندان برای این رانندگان صادر کرده بود، پزشکان توصیه می‌کنند که افراد مبتلا به این وضعیت در راندن وسایل نقلیه بسیار محتاط باشند، چرا که در برخی کشورها این رانندگان را به دلیل بالا بودن میزان الکل خونشان دستگیر می‌کنند.
گفتنی است که نوع خاصی از این وضعیت نیز در کسانی که اختلالات کبدی دارند، رخ می‌دهد که در آنها کبد نمی‌تواند الکل را به درستی تجزیه و دفع کند. در این افراد، حتی اگر مقدار الکل تولیدی در روده‌ها بسیار ناچیز باشد باز هم «سندرم تخمیر خودکار» رخ می‌دهد و حالت مستی در فرد دیده می‌شود.
این مرد بلژیکی نیز پس از آنکه پلیس در آوریل ۲۰۲۲ وسیله نقلیه‌اش را متوقف کرد و با ثبت ۰.۹۱ میلی‌گرم الکل بر لیتر در هوای تنفسی او، وی را جریمه کرد و دوباره یک ماه بعد هنگامی که نفسش حاوی ۰.۷۱ میلی‌گرم الکل بر لیتر بود، دادگاهی شد.
حد قانونی وجود الکل در خون در کشور بلژیک ۰.۲۲ میلی‌گرم در ازای هر لیتر هوای بازدمی است که با سطح ۰.۵ گرم الکل در هر لیتر خون مطابقت دارد.
این مرد پیش از این در سال ۲۰۱۹ با وجود اعتراض به عدم مصرف مشروبات الکلی، جریمه نقدی شده بود و گواهینامه رانندگی او نیز تعلیق شده بود.
گفتنی است که او قبل از جریمه شدن توسط پلیس از ابتلای خود به این سندرم نادر بی اطلاع بوده است.
اکنون این مرد به توصیه پزشکان از یک رژیم غذایی کم‌کربوهیدرات پیروی می‌کند تا معده‌اش الکل بیشتری تولید نکند.
دادستان نیز در دادگاه از او درخواست کرده است که از هرگونه نوشیدنی الکلی پرهیز کند. ایسنا/
https://globalnews.ca/news/10444140/man-drunk-driving-auto-brewery-syndrome-belgium/
@biotech_ir
Global News
Belgian man whose body brews alcohol acquitted of drunk driving charge - National | Globalnews.ca
When he was pulled over by police, the 40-year-old Belgian man told officers he had not been drinking. It turns out the man has auto-brewery syndrome.
Iran Biotech News (IBN)
Photo
آیا منجمد کردن نان آن را سالم‌تر می‌کند؟
به تازگی در فضای مجازی ادعا شده است که انجماد نان در واقع آن را سالم‌تر می‌کند و در برخی موارد به تحقیقاتی اشاره می‌شود که این ادعاها را تأیید می‌کند. اکنون یک متخصص پاسخی روشن به این موضوع داده است.
آیا منجمد کردن نان آن را سالم‌تر می‌کند و به همان خوبی است که در رسانه‌های اجتماعی پیشنهاد می‌شود؟
دوین میلر(Duane Mellor) سرپرست بخش پزشکی و تغذیه دانشکده پزشکی استون در دانشگاه استون(Aston) به این پرسش پاسخ داده است.
به گفته وی، دلیل علمی پشت این موضوع در واقع صحیح است، هرچند کمی گیج کننده به نظر می‌رسد. اما اثرات واقعی سلامتی این کار به اندازه‌ای که گفته می‌شود قابل توجه نیست.
میلر می‌گوید: هنگامی که نان پخته می‌شود، خمیر مرطوب و پر از حباب را به یک نان نرم تبدیل می‌کند. حرارت فر به همراه آب خمیر باعث می‌شود نشاسته موجود در آرد منبسط شده و ژلاتینه شود. وقتی آرد را به سس اضافه می‌کنیم و آنقدر می‌پزیم تا غلیظ شود نیز همین اتفاق می‌افتد.
این نشاسته‌های ژلاتینه شده راحت‌تر هضم می‌شوند و پردازش گلوکز(قند) موجود در این نشاسته‌ها را برای سلول‌های ما آسان‌تر می‌کند. این امر در مورد بسیاری از غذاهای نشاسته‌ای تازه پخته شده صادق است، به ویژه آنهایی که فیبر کمی دارند مانند سیب زمینی یا مانند نان سفید که از آردهای ریز آسیاب شده تهیه می‌شوند.
برخی شواهد نشان می‌دهد که این نوع گلوکزِ به سرعت در دسترس ممکن است سطح انسولین را درست بعد از خوردن غذا افزایش دهد. اگرچه انسولین مهم است، زیرا به سلول‌های ما کمک می‌کند از گلوکز برای انرژی استفاده کنند یا آن را برای انرژی بعدی ذخیره کنند، اما انسولین بیش از حد می‌تواند باعث احساس گرسنگی و احتمالاً افزایش وزن شود.
نکته اینجاست که هنگامی که غذاهای حاوی این نشاسته‌های ژلاتینه شده خنک می‌شوند، نشاسته‌های منبسط شده دوباره جمع می‌شوند و به چیزی تبدیل می‌شوند که به عنوان نشاسته مقاوم شناخته می‌شود. شکستن این نشاسته‌های جمع شده برای آنزیم‌های دستگاه گوارش ما سخت‌تر است، به این معنی که سلول‌های ما به سختی می‌توانند قند موجود در این نشاسته‌ها را کنترل کنند. این بدان معناست که نشاسته‌های مقاوم پس از خوردن کمتر باعث افزایش قند خون و انسولین می‌شوند.
میزان توانایی تشکیل نشاسته مقاوم به دمای پخت نان و نگهداری آن در یخچال یا فریز کردن آن بستگی دارد. سرعت انقباض در فریزر تقریبا دو برابر یخچال است، به این معنی که نشاسته مقاوم‌تری تشکیل می‌شود.
افزون بر این، انجماد نان، آب را به دام می‌اندازد و آن را تازه‌تر و نرم‌تر از زمانی که آن را در یخچال نگهداری می‌کنیم، نگه می‌دارد، چرا که در یخچال یا محیط خانه، آب موجود در نان از دست می‌رود و باعث سفت و خشک شدن نان می‌شود.
آیا باید نان خود را منجمد کنید؟
یک مطالعه بر روی ۱۰ فرد سالم به تأثیر منجمد کردن نان سفید پرداخت. آنها نان‌های خریداری شده در فروشگاه را با نان خانگی مقایسه کردند.
برای نمونه‌های نان خانگی، انجماد و دوباره گرم کردن نان میزان افزایش قند خون را طی ۲ ساعت تا ۳۱ درصد کاهش داد. جالب اینجاست که حتی برشته کردن نان تازه نیز افزایش گلوکز را تا ۲۵ درصد کاهش داد.
این تأثیر زمانی که نان خانگی و سنتی منجمد، یخ‌زدایی و سپس برشته شد حتی بیشتر بود و قند خون را تا ۳۹ درصد کاهش داد. این اثر به طور بالقوه می‌تواند به کاهش احساس گرسنگی کمک کند، زیرا سطح گلوکز و انسولین پس از خوردن نان یخ‌زده افزایش نمی‌یابد.
اما هنگامی که از نان سفید تجاری و فروشگاهی استفاده شد، انجماد قبل از برشته کردن، واکنش قند خون بدن را بهبود نبخشید. این می‌تواند منعکس کننده روش‌های مختلف تولید نان تجاری در مقایسه با نان خانگی و سنتی باشد. مواد مورد استفاده یا روش پخت و سرد شدن نان ممکن است اثر انجماد را بر تشکیل نشاسته مقاوم کاهش دهد. در هر حال دلایل آن کاملاً روشن نیست.
سایر تحقیقات جدیدتر نیز نتایج مشابهی را نشان داده‌اند. بنابراین اگرچه برخی از مطالعات کوچک هستند، اما تأثیری که انجماد بر نان دارد، ثابت به نظر می‌رسد و به طور کامل در آزمایشگاه بررسی شده است.
اما شایان ذکر است که این اثرات تنها تا چند ساعت پس از خوردن نان وجود دارد. بنابراین در حالی که منجمد کردن نان قبل از خوردن ممکن است به کاهش سطح قند خون در یک وعده غذایی کمک کند و تأثیر کمی در وعده غذایی بعدی داشته باشد، اثرات طولانی مدت آن بر اشتها، افزایش وزن یا خطر ابتلا به برخی بیماری‌ها مانند دیابت نوع ۲ شناخته شده نیست و احتمالاً بسیار اندک است. ایسنا
https://gigazine.net/gsc_news/en/20240430-freezing-bread-healthy/
@biotech_ir
به تازگی در فضای مجازی ادعا شده است که انجماد نان در واقع آن را سالم‌تر می‌کند و در برخی موارد به تحقیقاتی اشاره می‌شود که این ادعاها را تأیید می‌کند. اکنون یک متخصص پاسخی روشن به این موضوع داده است.
آیا منجمد کردن نان آن را سالم‌تر می‌کند و به همان خوبی است که در رسانه‌های اجتماعی پیشنهاد می‌شود؟
دوین میلر(Duane Mellor) سرپرست بخش پزشکی و تغذیه دانشکده پزشکی استون در دانشگاه استون(Aston) به این پرسش پاسخ داده است.
به گفته وی، دلیل علمی پشت این موضوع در واقع صحیح است، هرچند کمی گیج کننده به نظر می‌رسد. اما اثرات واقعی سلامتی این کار به اندازه‌ای که گفته می‌شود قابل توجه نیست.
میلر می‌گوید: هنگامی که نان پخته می‌شود، خمیر مرطوب و پر از حباب را به یک نان نرم تبدیل می‌کند. حرارت فر به همراه آب خمیر باعث می‌شود نشاسته موجود در آرد منبسط شده و ژلاتینه شود. وقتی آرد را به سس اضافه می‌کنیم و آنقدر می‌پزیم تا غلیظ شود نیز همین اتفاق می‌افتد.
این نشاسته‌های ژلاتینه شده راحت‌تر هضم می‌شوند و پردازش گلوکز(قند) موجود در این نشاسته‌ها را برای سلول‌های ما آسان‌تر می‌کند. این امر در مورد بسیاری از غذاهای نشاسته‌ای تازه پخته شده صادق است، به ویژه آنهایی که فیبر کمی دارند مانند سیب زمینی یا مانند نان سفید که از آردهای ریز آسیاب شده تهیه می‌شوند.
برخی شواهد نشان می‌دهد که این نوع گلوکزِ به سرعت در دسترس ممکن است سطح انسولین را درست بعد از خوردن غذا افزایش دهد. اگرچه انسولین مهم است، زیرا به سلول‌های ما کمک می‌کند از گلوکز برای انرژی استفاده کنند یا آن را برای انرژی بعدی ذخیره کنند، اما انسولین بیش از حد می‌تواند باعث احساس گرسنگی و احتمالاً افزایش وزن شود.
نکته اینجاست که هنگامی که غذاهای حاوی این نشاسته‌های ژلاتینه شده خنک می‌شوند، نشاسته‌های منبسط شده دوباره جمع می‌شوند و به چیزی تبدیل می‌شوند که به عنوان نشاسته مقاوم شناخته می‌شود. شکستن این نشاسته‌های جمع شده برای آنزیم‌های دستگاه گوارش ما سخت‌تر است، به این معنی که سلول‌های ما به سختی می‌توانند قند موجود در این نشاسته‌ها را کنترل کنند. این بدان معناست که نشاسته‌های مقاوم پس از خوردن کمتر باعث افزایش قند خون و انسولین می‌شوند.
میزان توانایی تشکیل نشاسته مقاوم به دمای پخت نان و نگهداری آن در یخچال یا فریز کردن آن بستگی دارد. سرعت انقباض در فریزر تقریبا دو برابر یخچال است، به این معنی که نشاسته مقاوم‌تری تشکیل می‌شود.
افزون بر این، انجماد نان، آب را به دام می‌اندازد و آن را تازه‌تر و نرم‌تر از زمانی که آن را در یخچال نگهداری می‌کنیم، نگه می‌دارد، چرا که در یخچال یا محیط خانه، آب موجود در نان از دست می‌رود و باعث سفت و خشک شدن نان می‌شود.
آیا باید نان خود را منجمد کنید؟
یک مطالعه بر روی ۱۰ فرد سالم به تأثیر منجمد کردن نان سفید پرداخت. آنها نان‌های خریداری شده در فروشگاه را با نان خانگی مقایسه کردند.
برای نمونه‌های نان خانگی، انجماد و دوباره گرم کردن نان میزان افزایش قند خون را طی ۲ ساعت تا ۳۱ درصد کاهش داد. جالب اینجاست که حتی برشته کردن نان تازه نیز افزایش گلوکز را تا ۲۵ درصد کاهش داد.
این تأثیر زمانی که نان خانگی و سنتی منجمد، یخ‌زدایی و سپس برشته شد حتی بیشتر بود و قند خون را تا ۳۹ درصد کاهش داد. این اثر به طور بالقوه می‌تواند به کاهش احساس گرسنگی کمک کند، زیرا سطح گلوکز و انسولین پس از خوردن نان یخ‌زده افزایش نمی‌یابد.
اما هنگامی که از نان سفید تجاری و فروشگاهی استفاده شد، انجماد قبل از برشته کردن، واکنش قند خون بدن را بهبود نبخشید. این می‌تواند منعکس کننده روش‌های مختلف تولید نان تجاری در مقایسه با نان خانگی و سنتی باشد. مواد مورد استفاده یا روش پخت و سرد شدن نان ممکن است اثر انجماد را بر تشکیل نشاسته مقاوم کاهش دهد. در هر حال دلایل آن کاملاً روشن نیست.
سایر تحقیقات جدیدتر نیز نتایج مشابهی را نشان داده‌اند. بنابراین اگرچه برخی از مطالعات کوچک هستند، اما تأثیری که انجماد بر نان دارد، ثابت به نظر می‌رسد و به طور کامل در آزمایشگاه بررسی شده است.
اما شایان ذکر است که این اثرات تنها تا چند ساعت پس از خوردن نان وجود دارد. بنابراین در حالی که منجمد کردن نان قبل از خوردن ممکن است به کاهش سطح قند خون در یک وعده غذایی کمک کند و تأثیر کمی در وعده غذایی بعدی داشته باشد، اثرات طولانی مدت آن بر اشتها، افزایش وزن یا خطر ابتلا به برخی بیماری‌ها مانند دیابت نوع ۲ شناخته شده نیست و احتمالاً بسیار اندک است. ایسنا
https://gigazine.net/gsc_news/en/20240430-freezing-bread-healthy/
@biotech_ir
GIGAZINE
Is it true that 'eating frozen bread is healthy'?
The news blog specialized in Japanese culture, odd news, gadgets and all other funny stuffs. Updated everyday.
Iran Biotech News (IBN)
Photo
کشف آنزیمی برای حذف گروه خون و تسهیل انتقال خون
انتقال خون فارغ از گروه خونی ممکن می‌شود
پژوهشگران یک گام به حذف مشکل لزوم هماهنگی گروه خونی اهدا کننده و دریافت کننده نزدیک شده‌اند، چرا که آنزیمی را از یک باکتری معمولی در روده کشف کرده‌اند که می‌تواند عامل گروه خونی را از بین ببرد.
پژوهشگران با استفاده از آنزیم‌های تولید شده توسط باکتری‌هایی که تقریباً همه انسان‌ها در روده خود دارند، آنتی‌ژن‌هایی را از گلبول‌های قرمز که گروه خون را تعیین می‌کنند، حذف کردند و به تولید خون جهانی نزدیک شدند.
کمبود جهانی ذخایر خون مورد نیاز برای انتقال خون به دلیل عواملی مانند جمعیت سالخورده، تقاضای روزافزون و کمبود اهداکنندگان وجود دارد. با این حال حتی اگر خون کافی نیز وجود داشته باشد، انتقال خون ساده نیست، چرا که خون اهدا کننده باید با دریافت کننده هماهنگ باشد.
گروه‌های خونی A، B، یا AB با حضور آنتی‌ژن‌های A و B متصل به زنجیره‌های قند(الیگوساکارید) روی سطح گلبول‌های قرمز مشخص می‌شوند. سلول‌های خونی در گروه O فاقد آنتی‌ژن هستند. هنگامی که تزریق خون انجام می‌شود، گروه‌های خون اهدا کننده و گیرنده باید مطابقت داشته باشند. در غیر این صورت، سیستم ایمنی به سلول‌های خونی جدید الورود حمله می‌کند و آنها را از بین می‌برد و باعث واکنش بالقوه کشنده می‌شود.
اکنون پژوهشگران دانشگاه فنی دانمارک(DTU) و دانشگاه لوند(Lund) سوئد، از آنزیم‌های تولید شده توسط یک باکتری معمولی روده برای حذف آنتی‌ژن‌های A و B از گلبول‌های قرمز خون استفاده کرده‌اند که آنها را یک قدم به ساخت خون جهانی نزدیک‌تر کرده است.
ماهر ابو هاشم نویسنده این مطالعه و دانشمند بخش بیوتکنولوژی و زیست پزشکی دانشگاه فنی دانمارک می‌گوید: برای اولین بار، ترکیب‌های آنزیمی جدید نه تنها آنتی‌ژن‌های A و B را حذف می‌کنند، بلکه انواع گسترش یافته‌ای را که قبلاً برای ایمنی انتقال خون مشکل‌ساز شناخته نبودند نیز حذف می‌کنند.
همانطور که گفته شد، اصطلاح «گروه خون» به ترکیبی از آنتی‌ژن‌های موجود در سطح گلبول‌های قرمز خون فرد اشاره دارد. منظور ابوهاشم از انواع گسترش یافته، آنتی‌ژن‌های گروه خونی است که از بیش از ۱۲۰ سال پیش کشف شده است.
انجمن بین‌المللی انتقال خون(ISBT)، سیستم گروه خونی را به عنوان یک سیستم ژنتیکی گسسته از یک یا چند آنتی‌ژن تعریف می‌کند. تا نوامبر ۲۰۲۳ به گفته پژوهشگران ۴۵ سیستم گروه خونی شناخته شده حاوی ۳۶۲ آنتی‌ژن گلبول قرمز وجود داشت که از نظر ژنتیکی توسط ۵۰ ژن تعیین می‌شوند.
باکتری مورد مطالعه پژوهشگران که ساکن معمولی روده سالم انسان است، آکرمانسیا موسینیفیلا(Akkermansia muciniphila) نام دارد و جزء اصلی مخاطی پوشش داخلی روده را تولید می‌کند. این باکتری از آنزیم‌ها برای تجزیه موسین‌ها و ایجاد منبع کربن، نیتروژن و انرژی استفاده می‌کند.
به گفته پژوهشگران، این باکتری به شکل اتفاقی، علاوه بر ظاهر شدن روی گلبول‌های قرمز، آنتی‌ژن‌های گروه خونی نیز در پوشش مخاطی روده وجود دارد.
ابوهاشم می‌گوید: آنچه در مورد مخاط روده خاص است این است که باکتری‌ها که قادر به زندگی بر روی این ماده هستند، اغلب دارای آنزیم‌های سفارشی برای تجزیه ساختارهای قند مخاطی هستند که شامل آنتی‌ژن‌های گروه‌های خونی است.
پژوهشگران ۲۴ آنزیم باکتریایی را روی صدها نمونه خون آزمایش کردند و دریافتند که در تبدیل خون گروه A و B به خون جهانی بسیار کارآمد هستند. ضمن اینکه عملکرد آنها در برابر آنتی‌ژن‌های B موثرتر از آنتی‌ژن‌های A بود.
ابوهاشم می‌گوید: ما به توانایی تولید خون جهانی از اهداکنندگان گروه B نزدیک هستیم، در حالی که هنوز کار برای تبدیل خون پیچیده‌تر گروه A وجود دارد. تمرکز ما اکنون این است که با جزئیات بررسی کنیم که آیا موانع دیگری وجود دارد یا خیر و چگونه می‌توانیم آنزیم‌های خود را برای رسیدن به هدف نهایی تولید خون جهانی بهبود بخشیم.
پژوهشگران می‌گویند که یافته‌های آنها پیامدهای مهمی برای آینده انتقال خون دارد.
مارتین اولسون دیگر نویسنده این مطالعه گفت: خون جهانی استفاده کارآمدتری از خون اهدایی کنونی دارد و همچنین از تزریق اشتباه خون که می‌تواند عوارض کشنده‌ای داشته باشد، جلوگیری می‌کند.
وی افزود: زمانی که ما بتوانیم یک خون جهانی ایجاد کنیم، حمل و نقل و تزریق فرآورده‌های خونی ایمن را ساده می‌کنیم و در عین حال ضایعات خون را به حداقل می‌رسانیم.ایسنا /
https://www.news-medical.net/news/20240501/A-gut-bacteria-could-hold-the-key-to-universal-blood-revolutionizing-transfusion-medicine.aspx
لینک مقاله
https://www.nature.com/articles/s41564-024-01663-4
@biotech_ir
انتقال خون فارغ از گروه خونی ممکن می‌شود
پژوهشگران یک گام به حذف مشکل لزوم هماهنگی گروه خونی اهدا کننده و دریافت کننده نزدیک شده‌اند، چرا که آنزیمی را از یک باکتری معمولی در روده کشف کرده‌اند که می‌تواند عامل گروه خونی را از بین ببرد.
پژوهشگران با استفاده از آنزیم‌های تولید شده توسط باکتری‌هایی که تقریباً همه انسان‌ها در روده خود دارند، آنتی‌ژن‌هایی را از گلبول‌های قرمز که گروه خون را تعیین می‌کنند، حذف کردند و به تولید خون جهانی نزدیک شدند.
کمبود جهانی ذخایر خون مورد نیاز برای انتقال خون به دلیل عواملی مانند جمعیت سالخورده، تقاضای روزافزون و کمبود اهداکنندگان وجود دارد. با این حال حتی اگر خون کافی نیز وجود داشته باشد، انتقال خون ساده نیست، چرا که خون اهدا کننده باید با دریافت کننده هماهنگ باشد.
گروه‌های خونی A، B، یا AB با حضور آنتی‌ژن‌های A و B متصل به زنجیره‌های قند(الیگوساکارید) روی سطح گلبول‌های قرمز مشخص می‌شوند. سلول‌های خونی در گروه O فاقد آنتی‌ژن هستند. هنگامی که تزریق خون انجام می‌شود، گروه‌های خون اهدا کننده و گیرنده باید مطابقت داشته باشند. در غیر این صورت، سیستم ایمنی به سلول‌های خونی جدید الورود حمله می‌کند و آنها را از بین می‌برد و باعث واکنش بالقوه کشنده می‌شود.
اکنون پژوهشگران دانشگاه فنی دانمارک(DTU) و دانشگاه لوند(Lund) سوئد، از آنزیم‌های تولید شده توسط یک باکتری معمولی روده برای حذف آنتی‌ژن‌های A و B از گلبول‌های قرمز خون استفاده کرده‌اند که آنها را یک قدم به ساخت خون جهانی نزدیک‌تر کرده است.
ماهر ابو هاشم نویسنده این مطالعه و دانشمند بخش بیوتکنولوژی و زیست پزشکی دانشگاه فنی دانمارک می‌گوید: برای اولین بار، ترکیب‌های آنزیمی جدید نه تنها آنتی‌ژن‌های A و B را حذف می‌کنند، بلکه انواع گسترش یافته‌ای را که قبلاً برای ایمنی انتقال خون مشکل‌ساز شناخته نبودند نیز حذف می‌کنند.
همانطور که گفته شد، اصطلاح «گروه خون» به ترکیبی از آنتی‌ژن‌های موجود در سطح گلبول‌های قرمز خون فرد اشاره دارد. منظور ابوهاشم از انواع گسترش یافته، آنتی‌ژن‌های گروه خونی است که از بیش از ۱۲۰ سال پیش کشف شده است.
انجمن بین‌المللی انتقال خون(ISBT)، سیستم گروه خونی را به عنوان یک سیستم ژنتیکی گسسته از یک یا چند آنتی‌ژن تعریف می‌کند. تا نوامبر ۲۰۲۳ به گفته پژوهشگران ۴۵ سیستم گروه خونی شناخته شده حاوی ۳۶۲ آنتی‌ژن گلبول قرمز وجود داشت که از نظر ژنتیکی توسط ۵۰ ژن تعیین می‌شوند.
باکتری مورد مطالعه پژوهشگران که ساکن معمولی روده سالم انسان است، آکرمانسیا موسینیفیلا(Akkermansia muciniphila) نام دارد و جزء اصلی مخاطی پوشش داخلی روده را تولید می‌کند. این باکتری از آنزیم‌ها برای تجزیه موسین‌ها و ایجاد منبع کربن، نیتروژن و انرژی استفاده می‌کند.
به گفته پژوهشگران، این باکتری به شکل اتفاقی، علاوه بر ظاهر شدن روی گلبول‌های قرمز، آنتی‌ژن‌های گروه خونی نیز در پوشش مخاطی روده وجود دارد.
ابوهاشم می‌گوید: آنچه در مورد مخاط روده خاص است این است که باکتری‌ها که قادر به زندگی بر روی این ماده هستند، اغلب دارای آنزیم‌های سفارشی برای تجزیه ساختارهای قند مخاطی هستند که شامل آنتی‌ژن‌های گروه‌های خونی است.
پژوهشگران ۲۴ آنزیم باکتریایی را روی صدها نمونه خون آزمایش کردند و دریافتند که در تبدیل خون گروه A و B به خون جهانی بسیار کارآمد هستند. ضمن اینکه عملکرد آنها در برابر آنتی‌ژن‌های B موثرتر از آنتی‌ژن‌های A بود.
ابوهاشم می‌گوید: ما به توانایی تولید خون جهانی از اهداکنندگان گروه B نزدیک هستیم، در حالی که هنوز کار برای تبدیل خون پیچیده‌تر گروه A وجود دارد. تمرکز ما اکنون این است که با جزئیات بررسی کنیم که آیا موانع دیگری وجود دارد یا خیر و چگونه می‌توانیم آنزیم‌های خود را برای رسیدن به هدف نهایی تولید خون جهانی بهبود بخشیم.
پژوهشگران می‌گویند که یافته‌های آنها پیامدهای مهمی برای آینده انتقال خون دارد.
مارتین اولسون دیگر نویسنده این مطالعه گفت: خون جهانی استفاده کارآمدتری از خون اهدایی کنونی دارد و همچنین از تزریق اشتباه خون که می‌تواند عوارض کشنده‌ای داشته باشد، جلوگیری می‌کند.
وی افزود: زمانی که ما بتوانیم یک خون جهانی ایجاد کنیم، حمل و نقل و تزریق فرآورده‌های خونی ایمن را ساده می‌کنیم و در عین حال ضایعات خون را به حداقل می‌رسانیم.ایسنا /
https://www.news-medical.net/news/20240501/A-gut-bacteria-could-hold-the-key-to-universal-blood-revolutionizing-transfusion-medicine.aspx
لینک مقاله
https://www.nature.com/articles/s41564-024-01663-4
@biotech_ir
News-Medical
A gut bacteria could hold the key to universal blood, revolutionizing transfusion medicine
Study found that exoglycosidases from Akkermansia muciniphila effectively target blood group antigens, potentially converting A and B blood types to ABO-universal blood.
Iran Biotech News (IBN)
Photo
این «پلاستیک زنده» خودش را نابود می‌کند
محققان به تازگی یک پلاستیک زیست تخریب‌پذیر با استفاده از هاگ باکتری‌ها و پلی‌اورتان ترموپلاستیک ساخته‌اند که حتی می‌تواند برای گیاهان مفید باشد.
آلودگی پلاستیکی تهدیدی عظیم برای محیط زیست و حیات وحش آن است. همانطور که ما تلاش می‌کنیم مشکل را بهتر درک کنیم و راه حل‌هایی برای به حداقل رساندن وابستگی خود به پلاستیک ایجاد کنیم، دانشمندان در حال مقابله با این مواد در ابتدایی‌ترین ساختار آن هستند.
به نقل از آی‌ای، به نظر می‌رسد این روزها همه چیز با پلاستیک ساخته شده است. بیشتر پلاستیک‌های بازیافتی حتی وارد لباس‌ها می‌شوند و مهندسان ممکن است گزینه بهتری را کشف کرده باشند.
گروهی به رهبری دانشکده مهندسی و تحقیقات مواد و علم و مرکز تحقیقات مواد دانشگاه سن دیگو(MRSEC) با موفقیت پلاستیک زنده‌ای را مهندسی کرده‌اند که می‌توان آن را کمپوست کرد.
پلی یورتان ترموپلاستیک به عنوان یک نوع پلاستیک، جای پای محکمی در زندگی روزمره ما دارد. از نظر تجاری، صنایع از آن در کفش، کوسن‌ها و فوم حافظه استفاده می‌کنند.
با پر کردن این مواد با هاگ باکتری باسیلوس سوبتیلیس(Bacillus subtilis)، هنگامی آنها در انتهای چرخه زندگی خود در معرض مواد مغذی موجود در کمپوست قرار می‌گیرد، شروع به تجزیه شدن می‌کنند. جان پوکورسکی(Jon Pokorski)، یکی از نویسندگان ارشد این مطالعه می‌گوید: این خاصیت ذاتی این باکتری‌ها است.
او افزود: ما چند سویه را انتخاب کردیم و توانایی آنها را برای استفاده از ترموپلاستیک به عنوان تنها منبع کربن ارزیابی کردیم، سپس بهترین مورد را انتخاب کردیم.
مهندسی پلاستیک زیست تخریب‌پذیر
محققان هاگ باکتری‌ها و گلوله‌های پلاستیکی را در یک اکسترودر پلاستیکی ریختند و آنها را در دمای ۱۳۵ درجه سانتیگراد مخلوط کردند. سپس طبق معمول نوارهای پلاستیکی ساختند.
هاگ‌ها به عنوان یک حالت خفته باکتری، می‌توانند در شرایط سخت مقاومت کنند زیرا دارای یک سپر محافظ هستند. با این حال، این محققان یک قدم فراتر رفتند تا آنها را مهندسی کنند تا در برابر این دماها بسیار انعطاف‌پذیر باشند.
این روش که تکامل آزمایشگاهی تطبیقی نامیده می‌شود، شامل رشد هاگ‌ها، قرار دادن آنها در دمای شدید برای دوره‌های زمانی فزاینده و اجازه دادن به آنها برای جهش طبیعی بود.
پس از تکرار این فرآیند بارها و بارها، آنها با موفقیت گونه کاملی از این هاگ‌های باکتریایی را مهندسی کردند. آدام فیست(Adam Feist)، نویسنده ارشد این مطالعه می‌گوید: شگفت‌انگیز است که چگونه این فرآیند تکامل و انتخاب باکتری برای این هدف به کار می‌آید.
این هاگ‌های باکتری در محیط‌های کمپوست‌سازی فعال می‌شوند.
آنها این پلاستیک زیست تخریب‌پذیر را در محیط‌های کمپوست فعال و استریل میکروبی تحت شرایط ایده آل ۳۷ درجه سانتیگراد با رطوبت ۴۴ تا ۵۵ درصد آزمایش کردند. هاگ‌ها در داخل این نوارهای پلاستیکی دوباره جوانه زدند و ظرف پنج ماه ۹۰ درصد پلاستیک را تخریب کردند.
اگر صنعت پلاستیک بخواهد به استفاده از پلاستیک ادامه دهد، اگر وابستگی ما آنقدر شدید باشد، با تولید پلاستیک زیست تخریب پذیر، ضایعات را در مدت زمان بسیار کوتاهی از بین می‌روند.
پوکورسکی می‌گوید: آنچه قابل توجه است این است که مواد ما حتی بدون حضور میکروب‌های اضافی تجزیه می‌شود. به احتمال زیاد، بیشتر این پلاستیک‌ها در تأسیسات کمپوست غنی از میکروب‌ها قرار نخواهند گرفت. بنابراین این توانایی خود تخریبی در محیطی عاری از میکروب باعث می‌شود فناوری ما همه کاره‌تر شود.
این پلاستیک حتی برای تجزیه زیستی به شرایط مطلوب نیاز ندارد.
اگرچه این محققان هنوز باید ردپای این ماده را ارزیابی کنند، این سویه از باکتری‌ها حتی می‌توانند برای زندگی گیاهی مفید باشند زیرا در پروبیوتیک‌ها استفاده می‌شوند.
همانطور که می‌دانیم، باکتری‌های مضر و سالمی برای ما وجود دارد، به عنوان مثال پروبیوتیک‌ها باکتری‌های سالم هستند و بنابراین دانشمندان به این شکل‌های حیاتی کوچک روی آورده‌اند تا پتانسیل آنها را در پاکسازی محیط ارزیابی کنند.ایسنا/
https://www.earth.com/news/biodegradable-living-plastic-contains-bacterial-spores-that-break-it-down/
لینک مقاله
https://www.nature.com/articles/s41467-024-47132-8
@Biotech_ir
محققان به تازگی یک پلاستیک زیست تخریب‌پذیر با استفاده از هاگ باکتری‌ها و پلی‌اورتان ترموپلاستیک ساخته‌اند که حتی می‌تواند برای گیاهان مفید باشد.
آلودگی پلاستیکی تهدیدی عظیم برای محیط زیست و حیات وحش آن است. همانطور که ما تلاش می‌کنیم مشکل را بهتر درک کنیم و راه حل‌هایی برای به حداقل رساندن وابستگی خود به پلاستیک ایجاد کنیم، دانشمندان در حال مقابله با این مواد در ابتدایی‌ترین ساختار آن هستند.
به نقل از آی‌ای، به نظر می‌رسد این روزها همه چیز با پلاستیک ساخته شده است. بیشتر پلاستیک‌های بازیافتی حتی وارد لباس‌ها می‌شوند و مهندسان ممکن است گزینه بهتری را کشف کرده باشند.
گروهی به رهبری دانشکده مهندسی و تحقیقات مواد و علم و مرکز تحقیقات مواد دانشگاه سن دیگو(MRSEC) با موفقیت پلاستیک زنده‌ای را مهندسی کرده‌اند که می‌توان آن را کمپوست کرد.
پلی یورتان ترموپلاستیک به عنوان یک نوع پلاستیک، جای پای محکمی در زندگی روزمره ما دارد. از نظر تجاری، صنایع از آن در کفش، کوسن‌ها و فوم حافظه استفاده می‌کنند.
با پر کردن این مواد با هاگ باکتری باسیلوس سوبتیلیس(Bacillus subtilis)، هنگامی آنها در انتهای چرخه زندگی خود در معرض مواد مغذی موجود در کمپوست قرار می‌گیرد، شروع به تجزیه شدن می‌کنند. جان پوکورسکی(Jon Pokorski)، یکی از نویسندگان ارشد این مطالعه می‌گوید: این خاصیت ذاتی این باکتری‌ها است.
او افزود: ما چند سویه را انتخاب کردیم و توانایی آنها را برای استفاده از ترموپلاستیک به عنوان تنها منبع کربن ارزیابی کردیم، سپس بهترین مورد را انتخاب کردیم.
مهندسی پلاستیک زیست تخریب‌پذیر
محققان هاگ باکتری‌ها و گلوله‌های پلاستیکی را در یک اکسترودر پلاستیکی ریختند و آنها را در دمای ۱۳۵ درجه سانتیگراد مخلوط کردند. سپس طبق معمول نوارهای پلاستیکی ساختند.
هاگ‌ها به عنوان یک حالت خفته باکتری، می‌توانند در شرایط سخت مقاومت کنند زیرا دارای یک سپر محافظ هستند. با این حال، این محققان یک قدم فراتر رفتند تا آنها را مهندسی کنند تا در برابر این دماها بسیار انعطاف‌پذیر باشند.
این روش که تکامل آزمایشگاهی تطبیقی نامیده می‌شود، شامل رشد هاگ‌ها، قرار دادن آنها در دمای شدید برای دوره‌های زمانی فزاینده و اجازه دادن به آنها برای جهش طبیعی بود.
پس از تکرار این فرآیند بارها و بارها، آنها با موفقیت گونه کاملی از این هاگ‌های باکتریایی را مهندسی کردند. آدام فیست(Adam Feist)، نویسنده ارشد این مطالعه می‌گوید: شگفت‌انگیز است که چگونه این فرآیند تکامل و انتخاب باکتری برای این هدف به کار می‌آید.
این هاگ‌های باکتری در محیط‌های کمپوست‌سازی فعال می‌شوند.
آنها این پلاستیک زیست تخریب‌پذیر را در محیط‌های کمپوست فعال و استریل میکروبی تحت شرایط ایده آل ۳۷ درجه سانتیگراد با رطوبت ۴۴ تا ۵۵ درصد آزمایش کردند. هاگ‌ها در داخل این نوارهای پلاستیکی دوباره جوانه زدند و ظرف پنج ماه ۹۰ درصد پلاستیک را تخریب کردند.
اگر صنعت پلاستیک بخواهد به استفاده از پلاستیک ادامه دهد، اگر وابستگی ما آنقدر شدید باشد، با تولید پلاستیک زیست تخریب پذیر، ضایعات را در مدت زمان بسیار کوتاهی از بین می‌روند.
پوکورسکی می‌گوید: آنچه قابل توجه است این است که مواد ما حتی بدون حضور میکروب‌های اضافی تجزیه می‌شود. به احتمال زیاد، بیشتر این پلاستیک‌ها در تأسیسات کمپوست غنی از میکروب‌ها قرار نخواهند گرفت. بنابراین این توانایی خود تخریبی در محیطی عاری از میکروب باعث می‌شود فناوری ما همه کاره‌تر شود.
این پلاستیک حتی برای تجزیه زیستی به شرایط مطلوب نیاز ندارد.
اگرچه این محققان هنوز باید ردپای این ماده را ارزیابی کنند، این سویه از باکتری‌ها حتی می‌توانند برای زندگی گیاهی مفید باشند زیرا در پروبیوتیک‌ها استفاده می‌شوند.
همانطور که می‌دانیم، باکتری‌های مضر و سالمی برای ما وجود دارد، به عنوان مثال پروبیوتیک‌ها باکتری‌های سالم هستند و بنابراین دانشمندان به این شکل‌های حیاتی کوچک روی آورده‌اند تا پتانسیل آنها را در پاکسازی محیط ارزیابی کنند.ایسنا/
https://www.earth.com/news/biodegradable-living-plastic-contains-bacterial-spores-that-break-it-down/
لینک مقاله
https://www.nature.com/articles/s41467-024-47132-8
@Biotech_ir
Earth.com
Biodegradable ‘living plastic’ contains bacterial spores • Earth.com
Researchers at the University of California San Diego have developed an innovative biodegradable thermoplastic polyurethane
Iran Biotech News (IBN)
Photo
اولین پیوند عضو جنین به جنین در موش‌ها انجام شد
جراحان ژاپنی بافت کلیه را از یک جنین موش به موش دیگر پیوند زدند، در حالی که گیرنده هنوز در رحم مادرش بود. تاکاشی یوکو(Takashi Yokoo)، نفرولوژیست در دانشکده پزشکی دانشگاه جیکی توکیو، سرپرست این مطالعه، می‌گوید این جراحی اولین قدم برای پیوند یک روزه کلیه‌های جنین خوک به جنین‌های انسان است که بدون کلیه‌های کارآمد رشد کرده‌اند.
محققان پیش از این سلول‌ها و مایع آمنیوتیک را به جنین‌ها از جمله جنین انسان تزریق کرده‌اند، اما این اولین گزارش‌ها از پیوند اعضا و بافت درون رحم است.
به نقل از نیچر، پیوند عضو قبل از تولد می‌تواند به رشد و تکامل عضو پیوندی همراه با جنین کمک کند تا اندام در بدو تولد کار کند و خطر رد شدن کمتری داشته باشد. گلن گاردنر(Glenn Gardener)، جراح جنین در بیمارستان مادران مَتِر(Mater) در بریزبن، استرالیا، می‌گوید: این داده‌ها دوست داشتنی است.
کلیه‌های سبز
یوکو و همکارانش در مطالعه خود، موش‌ها را اصلاح ژنتیکی کردند تا پروتئین فلورسنت سبز رنگ را در کلیه‌هایشان بیان کنند تا بافت آن قابل ردیابی باشد. آنها سپس بافت سبز کلیه را از جنین موش استخراج کردند و از یک سوزن کوچک برای قرار دادن آن زیر پوست در پشت جنین‌های موش ۱۸ روزه که در رحم مادرشان رشد می‌کردند، استفاده کردند. موش‌های صحرایی پس از دوره بارداری طبیعی حدود ۲۲ روز به دنیا آمدند.
این بافت به تدریج توسعه یافت و واحدهای تصفیه کننده ضایعات به نام گلومرول و ساختارهای کلیوی داخلی و خارجی به خوبی تقسیم شدند. دو هفته و نیم بعد، کلیه‌ها شروع به تولید ادرار کردند. یوکو می‌گوید: خط زمانی آن تقریبا مشابه رشد عادی بود. اما از آنجایی که کلیه پیوندی به حالب متصل نبود، ادرار جایی برای رفتن نداشت، بنابراین محققان به طور مداوم کلیه را تخلیه کردند تا زمانی که موش‌ها در حدود پنج ماهگی از بین رفتند.
از ۹ جنینی که با جراحی به چهار موش باردار پیوند زده شد، هشت موش کلیه‌های سبز فلورسنت تشکیل دادند. یوکو می‌گوید: در جنین نهم، بافت پیوند شده احتمالا با موفقیت جاسازی نشده است.
با نگاهی دقیق به کلیه‌ها مشخص شد که رگ‌های خونی جنین در داخل بافت اهدایی رشد کرده‌اند که باعث می‌شود سیستم ایمنی بدن آنها را کمتر پس بزند. به گفته گاردنر، یکی از دلایل اصلی رد پیوند عضو، ناسازگاری بین عروق خونی اهداکننده و بدن میزبان است. این واقعا عالی بود.
خوک، میمون، انسان
هدف درازمدت یوکو پیوند کلیه جنین خوک به جنین انسان مبتلا به سندرم پاتر است که در آن نوزاد متولد نشده کلیه‌های سالمی ندارد و معمولا ساعاتی پس از تولد می‌میرد.
یوکو برای آزمایش پیوند بیگانه، بافت کلیه موش را به جنین موش پیوند زد. مداخله در چهار موش با موفقیت انجام شد و کلیه‌ها به مدت ۱۰ روز بدون رد شدن رشد کردند. در ۱۸ روزگی، بافت نشانه‌هایی از پس زدن را نشان می‌دهد که می‌توان با داروهای سرکوب‌کننده ایمنی آن را مهار کرد. یوکو می‌گوید بافت جنین نسبت به بافت بالغ احتمال کمتری برای ایجاد پاسخ ایمنی دارد، به این معنی که برای جلوگیری از رد شدن، نیازی به اصلاح ژنتیکی قبل از پیوند نیست.
تاکنون، محققان تلاش کرده‌اند تا اندام‌های کاملا رشد یافته را اصلاح ژنتیکی کنند تا انجام پیوند بیگانه را به درمان‌های بالینی نزدیک‌تر کنند. ماه گذشته، جراحان در ایالات متحده اولین پیوند کلیه را از خوک‌های اصلاح شده ژنتیکی به یک فرد بالغ زنده انجام دادند. جراحان در ایالات متحده و چین پیش از این قلب خوک اصلاح شده با ژن را به افراد زنده و کلیه خوک و کبد اصلاح شده ژنی را به افرادی که عملکرد مغزی نداشتند، پیوند زده بودند.
یوکو می‌گوید که او همچنین پیوند جنین خوک به خوک را در ۳۸ جنین خوک انجام داده است و ۱۸ خوک دریافت کننده متولد شده است. این نتایج منتشر نشده است. او همچنین در حال انجام پیوند جنین خوک به میمون است و امیدوار است تا چند ماه دیگر کار روی ماکاک‌های سینومولگوس(Macaca fascicularis) را آغاز کند.
گاردنر می‌گوید نتایج در موش‌ها شگفت‌انگیز است، اما هنوز تا قابل اجرا شدن در انسان فاصله زیادی دارد. احمد باشات(Ahmet Baschat)، متخصص مداخلات جنینی در دانشگاه جان هاپکینز در بالتیمور، مریلند، می‌گوید: در اصل، چشم انداز پیوند عضو در رحم مفهوم شگفت انگیزی است. از نظر علمی، بدیع است. این یک شروع است. اما، باشات می‌گوید که هنوز خیلی هیجان زده نمی‌شود.
یوکو شروع به تعامل با مردم کرده است تا آنها را از مزایای پیوند بیگانه جنین به انسان آگاه کند و اعتماد آنها را جلب کند. ایسنا/
https://interestingengineering.com/science/tissue-transplant-rat-fetus-develops-kidney
مقاله
https://www.biorxiv.org/content/10.1101/2024.04.15.589452v1
@biotech_ir
جراحان ژاپنی بافت کلیه را از یک جنین موش به موش دیگر پیوند زدند، در حالی که گیرنده هنوز در رحم مادرش بود. تاکاشی یوکو(Takashi Yokoo)، نفرولوژیست در دانشکده پزشکی دانشگاه جیکی توکیو، سرپرست این مطالعه، می‌گوید این جراحی اولین قدم برای پیوند یک روزه کلیه‌های جنین خوک به جنین‌های انسان است که بدون کلیه‌های کارآمد رشد کرده‌اند.
محققان پیش از این سلول‌ها و مایع آمنیوتیک را به جنین‌ها از جمله جنین انسان تزریق کرده‌اند، اما این اولین گزارش‌ها از پیوند اعضا و بافت درون رحم است.
به نقل از نیچر، پیوند عضو قبل از تولد می‌تواند به رشد و تکامل عضو پیوندی همراه با جنین کمک کند تا اندام در بدو تولد کار کند و خطر رد شدن کمتری داشته باشد. گلن گاردنر(Glenn Gardener)، جراح جنین در بیمارستان مادران مَتِر(Mater) در بریزبن، استرالیا، می‌گوید: این داده‌ها دوست داشتنی است.
کلیه‌های سبز
یوکو و همکارانش در مطالعه خود، موش‌ها را اصلاح ژنتیکی کردند تا پروتئین فلورسنت سبز رنگ را در کلیه‌هایشان بیان کنند تا بافت آن قابل ردیابی باشد. آنها سپس بافت سبز کلیه را از جنین موش استخراج کردند و از یک سوزن کوچک برای قرار دادن آن زیر پوست در پشت جنین‌های موش ۱۸ روزه که در رحم مادرشان رشد می‌کردند، استفاده کردند. موش‌های صحرایی پس از دوره بارداری طبیعی حدود ۲۲ روز به دنیا آمدند.
این بافت به تدریج توسعه یافت و واحدهای تصفیه کننده ضایعات به نام گلومرول و ساختارهای کلیوی داخلی و خارجی به خوبی تقسیم شدند. دو هفته و نیم بعد، کلیه‌ها شروع به تولید ادرار کردند. یوکو می‌گوید: خط زمانی آن تقریبا مشابه رشد عادی بود. اما از آنجایی که کلیه پیوندی به حالب متصل نبود، ادرار جایی برای رفتن نداشت، بنابراین محققان به طور مداوم کلیه را تخلیه کردند تا زمانی که موش‌ها در حدود پنج ماهگی از بین رفتند.
از ۹ جنینی که با جراحی به چهار موش باردار پیوند زده شد، هشت موش کلیه‌های سبز فلورسنت تشکیل دادند. یوکو می‌گوید: در جنین نهم، بافت پیوند شده احتمالا با موفقیت جاسازی نشده است.
با نگاهی دقیق به کلیه‌ها مشخص شد که رگ‌های خونی جنین در داخل بافت اهدایی رشد کرده‌اند که باعث می‌شود سیستم ایمنی بدن آنها را کمتر پس بزند. به گفته گاردنر، یکی از دلایل اصلی رد پیوند عضو، ناسازگاری بین عروق خونی اهداکننده و بدن میزبان است. این واقعا عالی بود.
خوک، میمون، انسان
هدف درازمدت یوکو پیوند کلیه جنین خوک به جنین انسان مبتلا به سندرم پاتر است که در آن نوزاد متولد نشده کلیه‌های سالمی ندارد و معمولا ساعاتی پس از تولد می‌میرد.
یوکو برای آزمایش پیوند بیگانه، بافت کلیه موش را به جنین موش پیوند زد. مداخله در چهار موش با موفقیت انجام شد و کلیه‌ها به مدت ۱۰ روز بدون رد شدن رشد کردند. در ۱۸ روزگی، بافت نشانه‌هایی از پس زدن را نشان می‌دهد که می‌توان با داروهای سرکوب‌کننده ایمنی آن را مهار کرد. یوکو می‌گوید بافت جنین نسبت به بافت بالغ احتمال کمتری برای ایجاد پاسخ ایمنی دارد، به این معنی که برای جلوگیری از رد شدن، نیازی به اصلاح ژنتیکی قبل از پیوند نیست.
تاکنون، محققان تلاش کرده‌اند تا اندام‌های کاملا رشد یافته را اصلاح ژنتیکی کنند تا انجام پیوند بیگانه را به درمان‌های بالینی نزدیک‌تر کنند. ماه گذشته، جراحان در ایالات متحده اولین پیوند کلیه را از خوک‌های اصلاح شده ژنتیکی به یک فرد بالغ زنده انجام دادند. جراحان در ایالات متحده و چین پیش از این قلب خوک اصلاح شده با ژن را به افراد زنده و کلیه خوک و کبد اصلاح شده ژنی را به افرادی که عملکرد مغزی نداشتند، پیوند زده بودند.
یوکو می‌گوید که او همچنین پیوند جنین خوک به خوک را در ۳۸ جنین خوک انجام داده است و ۱۸ خوک دریافت کننده متولد شده است. این نتایج منتشر نشده است. او همچنین در حال انجام پیوند جنین خوک به میمون است و امیدوار است تا چند ماه دیگر کار روی ماکاک‌های سینومولگوس(Macaca fascicularis) را آغاز کند.
گاردنر می‌گوید نتایج در موش‌ها شگفت‌انگیز است، اما هنوز تا قابل اجرا شدن در انسان فاصله زیادی دارد. احمد باشات(Ahmet Baschat)، متخصص مداخلات جنینی در دانشگاه جان هاپکینز در بالتیمور، مریلند، می‌گوید: در اصل، چشم انداز پیوند عضو در رحم مفهوم شگفت انگیزی است. از نظر علمی، بدیع است. این یک شروع است. اما، باشات می‌گوید که هنوز خیلی هیجان زده نمی‌شود.
یوکو شروع به تعامل با مردم کرده است تا آنها را از مزایای پیوند بیگانه جنین به انسان آگاه کند و اعتماد آنها را جلب کند. ایسنا/
https://interestingengineering.com/science/tissue-transplant-rat-fetus-develops-kidney
مقاله
https://www.biorxiv.org/content/10.1101/2024.04.15.589452v1
@biotech_ir
Interesting Engineering
First fetus-to-fetus transplant in rats produces functional kidneys
The research, conducted in Japan, represents the first instance of organ and tissue transplants conducted in utero.
Iran Biotech News (IBN)
Photo
همکاری با یک باکتری برای از بین بردن سرطان لوزالمعده
بسیاری از تومورهای لوزالمعده مانند قلعه‌های بدخیم هستند که توسط ماتریسی متراکم از کلاژن و سایر بافت‌ها محافظت می‌شوند. این ماتریکس از توده سرطانی در برابر سلول‌های ایمنی و ایمونوتراپی‌هایی که در درمان سرطان مؤثر بوده‌اند، مراقبت می‌کند. طبق یافته‌های تازه منتشرشده محققان دانشگاه ویسکانسین -مادیسون، با استفاده از باکتری‌ها برای نفوذ به دیواره دفاعی توده سرطانی و وارد کردن دارو به داخل دژ سرطانی، می‌توان به درمان سرطان لوزالمعده کمک کرد.
سرطان لوزالمعده آمار مرگ و میر بسیار بالایی دارد و کمترین میزان بقای پنج ساله را در بین سرطان‌ها دارد. یکی از جاهایی که تمرکز زیادی برای توسعه روش‌های درمانی روی آن انجام شده، ماتریس اطراف تومورهای لوزالمعده است که به عنوان یک مانع مؤثر در برابر درمان عمل می‌کند.
این سد مجموعه‌ای از کلاژن، بافت همبند و پروتئین‌هایی را دارد که فیبروز کبدی را تسهیل می‌کند. مطالعات اخیر نقش این سد را در خنثی کردن تلاش‌های درمانی با سیستم ایمنی درمانی پررنگ کرده است. با تجزیه و تحلیل نمونه‌های تومور بیماران، این تیم شواهد ژنتیکی داد که نوع خاصی از کلاژن، به نام کلاژن انکوژنیک، در واقع مانعی برای درمان‌های مبتنی بر ایمونوتراپی است.
کوانین هو، استادیار دانشکده داروسازی این دانشگاه می‌گوید: این ماتریکس خارج سلولی واقعاً متراکم بوده، متشکل از سلول‌های سرکوب‌کننده سیستم ایمنی است. کلاژن‌ها و سلول‌های دیگر نیز یک مشکل اساسی در درمان سرطان لوزالمعده است.
برای حل این مشکل، محققان از نوعی باکتری استفاده کردند که می‌تواند از سد سخت کلاژن عبور کرده و نانوداروهای ایمونوتراپی را به سلول هدف تحویل دهد.
این تیم سویه‌ای از باکتری Escherichia coli با سابقه استفاده ایمن در انسان و میل بالا به نفوذ به محیط های کم اکسیژن مانند تومورها را انتخاب کرد تا به عنوان نانوحامل دارویی عمل کند. این «قفس پروتئینی» حاوی یک جفت دارو است که یکی از آنها کلاژن را تجزیه می‌کند و دیگری یک مهارکننده بازرسی ایمنی ضدسرطان است. نتایج آزمایش‌های انجام شده روی حیوانات موفقیت‌آمیز بوده است.
به نقل از ستاد نانو، آنها این سیستم را روی مدل‌های موش مبتلا به نوعی سرطان آدنوکارسینومای مجرای لوزالمعده یا PDAC که رایج‌ترین و کشنده‌ترین شکل سرطان لوزالمعده است، آزمایش کردند.ایسنا
https://www.eurekalert.org/news-releases/1043379
لینک مقاله
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S2666634024000837?via%3Dihub
@biotech_ir
بسیاری از تومورهای لوزالمعده مانند قلعه‌های بدخیم هستند که توسط ماتریسی متراکم از کلاژن و سایر بافت‌ها محافظت می‌شوند. این ماتریکس از توده سرطانی در برابر سلول‌های ایمنی و ایمونوتراپی‌هایی که در درمان سرطان مؤثر بوده‌اند، مراقبت می‌کند. طبق یافته‌های تازه منتشرشده محققان دانشگاه ویسکانسین -مادیسون، با استفاده از باکتری‌ها برای نفوذ به دیواره دفاعی توده سرطانی و وارد کردن دارو به داخل دژ سرطانی، می‌توان به درمان سرطان لوزالمعده کمک کرد.
سرطان لوزالمعده آمار مرگ و میر بسیار بالایی دارد و کمترین میزان بقای پنج ساله را در بین سرطان‌ها دارد. یکی از جاهایی که تمرکز زیادی برای توسعه روش‌های درمانی روی آن انجام شده، ماتریس اطراف تومورهای لوزالمعده است که به عنوان یک مانع مؤثر در برابر درمان عمل می‌کند.
این سد مجموعه‌ای از کلاژن، بافت همبند و پروتئین‌هایی را دارد که فیبروز کبدی را تسهیل می‌کند. مطالعات اخیر نقش این سد را در خنثی کردن تلاش‌های درمانی با سیستم ایمنی درمانی پررنگ کرده است. با تجزیه و تحلیل نمونه‌های تومور بیماران، این تیم شواهد ژنتیکی داد که نوع خاصی از کلاژن، به نام کلاژن انکوژنیک، در واقع مانعی برای درمان‌های مبتنی بر ایمونوتراپی است.
کوانین هو، استادیار دانشکده داروسازی این دانشگاه می‌گوید: این ماتریکس خارج سلولی واقعاً متراکم بوده، متشکل از سلول‌های سرکوب‌کننده سیستم ایمنی است. کلاژن‌ها و سلول‌های دیگر نیز یک مشکل اساسی در درمان سرطان لوزالمعده است.
برای حل این مشکل، محققان از نوعی باکتری استفاده کردند که می‌تواند از سد سخت کلاژن عبور کرده و نانوداروهای ایمونوتراپی را به سلول هدف تحویل دهد.
این تیم سویه‌ای از باکتری Escherichia coli با سابقه استفاده ایمن در انسان و میل بالا به نفوذ به محیط های کم اکسیژن مانند تومورها را انتخاب کرد تا به عنوان نانوحامل دارویی عمل کند. این «قفس پروتئینی» حاوی یک جفت دارو است که یکی از آنها کلاژن را تجزیه می‌کند و دیگری یک مهارکننده بازرسی ایمنی ضدسرطان است. نتایج آزمایش‌های انجام شده روی حیوانات موفقیت‌آمیز بوده است.
به نقل از ستاد نانو، آنها این سیستم را روی مدل‌های موش مبتلا به نوعی سرطان آدنوکارسینومای مجرای لوزالمعده یا PDAC که رایج‌ترین و کشنده‌ترین شکل سرطان لوزالمعده است، آزمایش کردند.ایسنا
https://www.eurekalert.org/news-releases/1043379
لینک مقاله
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S2666634024000837?via%3Dihub
@biotech_ir
EurekAlert!
Pancreatic cancer is difficult to treat. Nano-drugs hitching a ride on bacteria could help
Many pancreatic tumors are like malignant fortresses, surrounded by a dense matrix of collagen and other tissue that shields them from immune cells and immunotherapies that have been effective in treating other cancers. Employing bacteria to infiltrate that…
Iran Biotech News (IBN)
Photo
اولین مینی مغز جهان با سد خونی مغزی
متخصصان بیمارستان کودکان سینسیناتی با دستیابی به یک پیشرفت بزرگ، اولین مینی مغز انسانی را که دارای سد خونی-مغزی (BBB) کاملاً عملکردی است، توسعه داده‌اند. این ارگانوئیدهای جدید، که با نام "assembloids" شناخته می‌شوند، ترکیبی از ارگانوئیدهای مغزی و عروقی هستند که به طور واقعی تعاملات پیچیده بین سلول‌های عصبی و عروقی انسان را بازسازی می‌کنند.
این مدل‌های نوآورانه به دانشمندان این امکان را می‌دهند تا مکانیزم‌های پیچیده عملکرد و نقص BBB را مطالعه کنند، که برای کشف داروهای جدید و مداخلات درمانی بسیار حائز اهمیت است. این مدل‌ها همچنین می‌توانند برای غربالگری شخصی داروها، مدل‌سازی بیماری‌های عصبی-عروقی، و ارزیابی سموم محیطی مورد استفاده قرار گیرند.
این پیشرفت می‌تواند تأثیر بزرگی بر مطالعه و درمان بیماری‌های مختلف مغزی از جمله سکته، سرطان مغز، آلزایمر، و پارکینسون داشته باشد. ارگانوئیدهای جدید به محققان این امکان را می‌دهند که با استفاده از سلول‌های بنیادی انسانی، مدل‌های دقیقی از مغز انسان ایجاد کنند که می‌توانند نقص‌های ژنتیکی و شرایط خاص بیماری‌ها را بازتاب دهد.
https://interestingengineering.com/health/first-mini-brain-with-functional-blood-brain-barrier
https://www.cell.com/cell-stem-cell/abstract/S1934-5909(24)00146-2#%20
@biotech_ir
متخصصان بیمارستان کودکان سینسیناتی با دستیابی به یک پیشرفت بزرگ، اولین مینی مغز انسانی را که دارای سد خونی-مغزی (BBB) کاملاً عملکردی است، توسعه داده‌اند. این ارگانوئیدهای جدید، که با نام "assembloids" شناخته می‌شوند، ترکیبی از ارگانوئیدهای مغزی و عروقی هستند که به طور واقعی تعاملات پیچیده بین سلول‌های عصبی و عروقی انسان را بازسازی می‌کنند.
این مدل‌های نوآورانه به دانشمندان این امکان را می‌دهند تا مکانیزم‌های پیچیده عملکرد و نقص BBB را مطالعه کنند، که برای کشف داروهای جدید و مداخلات درمانی بسیار حائز اهمیت است. این مدل‌ها همچنین می‌توانند برای غربالگری شخصی داروها، مدل‌سازی بیماری‌های عصبی-عروقی، و ارزیابی سموم محیطی مورد استفاده قرار گیرند.
این پیشرفت می‌تواند تأثیر بزرگی بر مطالعه و درمان بیماری‌های مختلف مغزی از جمله سکته، سرطان مغز، آلزایمر، و پارکینسون داشته باشد. ارگانوئیدهای جدید به محققان این امکان را می‌دهند که با استفاده از سلول‌های بنیادی انسانی، مدل‌های دقیقی از مغز انسان ایجاد کنند که می‌توانند نقص‌های ژنتیکی و شرایط خاص بیماری‌ها را بازتاب دهد.
https://interestingengineering.com/health/first-mini-brain-with-functional-blood-brain-barrier
https://www.cell.com/cell-stem-cell/abstract/S1934-5909(24)00146-2#%20
@biotech_ir
Iran Biotech News (IBN)
Photo
خشکی دهان خطرناک است؟
خشکی دهان می‌تواند نشانه‌ای رایج از برخی بیماری‌های کم اهمیت، همچنین می‌تواند نشانه خطر برای پنج بیماری جدی‌تر باشد.
خشکی دهان ممکن است ناراحتی جزئی به نظر برسد، اما دندانپزشکی هشدار جدی داده است که خشکی دهان می‌تواند علامت خطر پنج بیماری جدی نیز باشد.
دکتر آزاد ایروملو، از شرکت خصوصی دندانپزشکی Banning Dental Group، تاکید کرده است که چرا افراد باید به این علائم رایج توجه کنند.
وی می‌گوید: در حالی که خشکی دهان اغلب می‌تواند ناشی از خروپف، سیگار کشیدن، مصرف برخی داروها یا مصرف بیش از حد الکل باشد، می‌تواند به دلیل کاهش تولید بزاق، بخشی طبیعی از پیری محسوب شود و می‌تواند نشان‌دهنده سلامت ضعیف دهان نیز باشد. نگران‌کننده‌تر، این است که حتی ممکن است نشانه‌ای از شرایط بالقوه تهدیدکننده زندگی مانند دیابت و بیماری اچ آی وی باشد.
دکتر ایروملو توضیح داد: خشکی دهان می‌تواند نشانه‌ای باشد که چیزی در جای درست نیست و علائمی مانند احساس چسبندگی در دهان، خشکی یا گلو درد، مشکل در جویدن یا بلع یا حتی بوی بد دهان را نشان دهد.
برخی از شرایط سلامتی خاص مانند سکته مغزی، دیابت یا بیماری آلزایمر می‌توانند خود را به این شکل نشان دهند، در حالی که این علائم می‌توانند نشان‌دهنده اختلال خود ایمنی مانند اچ آی وی یا سندرم شوگرن نیز باشند.
سندروم شوگرن، نوعی بیماری خودایمنی است به این معنی که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به قسمت‌هایی از آن حمله می‌کند. در واقع در سندروم شوگرن، سیستم ایمنی بدن عمدتا به غدد اشک و بزاق فرد حمله می‌کنند و باعث خشکی دهان و چشم در افراد می‌شود.
وی خاطرنشان کرد: هنگامی که به دندانپزشک مراجعه می‌کنید، او فقط مراقب سلامت دهان و دندان شما نیست، بلکه در مورد چگونگی تشخیص برخی مشکلات گسترده‌تر در سلامت عمومی شما نیز آموزش دیده است. بسیار مهم است که مراقب سلامت خود باشید و اگر متوجه علائم دائمی خشکی دهان شدید، باید آن را با پزشک عمومی خود مطرح کنید.
خشکی دهان یا یا زروستومیا، اصطلاح پزشکی برای شرایطی است که غدد بزاقی ما قادر به ترشح بزاق کافی برای مرطوب نگه داشتن دهان نیستند. علیرغم اینکه اغلب نادیده گرفته می‌شود، بزاق ما نقش مهمی در حفظ سلامت دهان، خنثی کردن اسیدهای مضر تولید شده توسط باکتری‌ها و شستن بقایای مواد غذایی ایفا می‌کند.
علاوه بر این، آنزیم‌های حیاتی را در بر می‌گیرد که به هضم و به بدن ما کمک می‌کنند، همچنین به دریافت ویتامین‌ها و مواد مغذی مورد نیاز بدن کمک می‌کند و برای جلوگیری از پوسیدگی دندان ضروری است.
برای رعایت بهداشت دهان و دندان، مراجعه به دندانپزشک هر ۶ ماه یکبار توصیه می شود.
همچنین توصیه کارشناسان مسواک زدن ۲ بار در روز به مدت ۲ دقیقه با استفاده از خمیر دندان حاوی فلوراید، همراه با نخ دندان کشیدن مکرر و استفاده از دهانشویه است.
پنج بیماری جدی که خشکی دهان می‌تواند نشانه‌ای از آن باشد اچ‌آی‌وی، دیابت، بیماری آلزایمر، سکته و سندرم شوگرن است.
https://www.mirror.co.uk/news/health/dentist-warning-dry-mouth-could-32811448
@biotech_ir
خشکی دهان می‌تواند نشانه‌ای رایج از برخی بیماری‌های کم اهمیت، همچنین می‌تواند نشانه خطر برای پنج بیماری جدی‌تر باشد.
خشکی دهان ممکن است ناراحتی جزئی به نظر برسد، اما دندانپزشکی هشدار جدی داده است که خشکی دهان می‌تواند علامت خطر پنج بیماری جدی نیز باشد.
دکتر آزاد ایروملو، از شرکت خصوصی دندانپزشکی Banning Dental Group، تاکید کرده است که چرا افراد باید به این علائم رایج توجه کنند.
وی می‌گوید: در حالی که خشکی دهان اغلب می‌تواند ناشی از خروپف، سیگار کشیدن، مصرف برخی داروها یا مصرف بیش از حد الکل باشد، می‌تواند به دلیل کاهش تولید بزاق، بخشی طبیعی از پیری محسوب شود و می‌تواند نشان‌دهنده سلامت ضعیف دهان نیز باشد. نگران‌کننده‌تر، این است که حتی ممکن است نشانه‌ای از شرایط بالقوه تهدیدکننده زندگی مانند دیابت و بیماری اچ آی وی باشد.
دکتر ایروملو توضیح داد: خشکی دهان می‌تواند نشانه‌ای باشد که چیزی در جای درست نیست و علائمی مانند احساس چسبندگی در دهان، خشکی یا گلو درد، مشکل در جویدن یا بلع یا حتی بوی بد دهان را نشان دهد.
برخی از شرایط سلامتی خاص مانند سکته مغزی، دیابت یا بیماری آلزایمر می‌توانند خود را به این شکل نشان دهند، در حالی که این علائم می‌توانند نشان‌دهنده اختلال خود ایمنی مانند اچ آی وی یا سندرم شوگرن نیز باشند.
سندروم شوگرن، نوعی بیماری خودایمنی است به این معنی که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به قسمت‌هایی از آن حمله می‌کند. در واقع در سندروم شوگرن، سیستم ایمنی بدن عمدتا به غدد اشک و بزاق فرد حمله می‌کنند و باعث خشکی دهان و چشم در افراد می‌شود.
وی خاطرنشان کرد: هنگامی که به دندانپزشک مراجعه می‌کنید، او فقط مراقب سلامت دهان و دندان شما نیست، بلکه در مورد چگونگی تشخیص برخی مشکلات گسترده‌تر در سلامت عمومی شما نیز آموزش دیده است. بسیار مهم است که مراقب سلامت خود باشید و اگر متوجه علائم دائمی خشکی دهان شدید، باید آن را با پزشک عمومی خود مطرح کنید.
خشکی دهان یا یا زروستومیا، اصطلاح پزشکی برای شرایطی است که غدد بزاقی ما قادر به ترشح بزاق کافی برای مرطوب نگه داشتن دهان نیستند. علیرغم اینکه اغلب نادیده گرفته می‌شود، بزاق ما نقش مهمی در حفظ سلامت دهان، خنثی کردن اسیدهای مضر تولید شده توسط باکتری‌ها و شستن بقایای مواد غذایی ایفا می‌کند.
علاوه بر این، آنزیم‌های حیاتی را در بر می‌گیرد که به هضم و به بدن ما کمک می‌کنند، همچنین به دریافت ویتامین‌ها و مواد مغذی مورد نیاز بدن کمک می‌کند و برای جلوگیری از پوسیدگی دندان ضروری است.
برای رعایت بهداشت دهان و دندان، مراجعه به دندانپزشک هر ۶ ماه یکبار توصیه می شود.
همچنین توصیه کارشناسان مسواک زدن ۲ بار در روز به مدت ۲ دقیقه با استفاده از خمیر دندان حاوی فلوراید، همراه با نخ دندان کشیدن مکرر و استفاده از دهانشویه است.
پنج بیماری جدی که خشکی دهان می‌تواند نشانه‌ای از آن باشد اچ‌آی‌وی، دیابت، بیماری آلزایمر، سکته و سندرم شوگرن است.
https://www.mirror.co.uk/news/health/dentist-warning-dry-mouth-could-32811448
@biotech_ir
The Mirror
Dentist warning as dry mouth could be 'red flag' symptom of 5 serious illnesses
One dentist has warned dry mouth can signal potentially life-threatening illnesses that Brits would be wise to keep an eye out for, including Alzheimer's Disease
Iran Biotech News (IBN)
Photo
نانوحباب به کمک یکی از سدهای بدنام در آفریقا آمد!
با به کارگیری فناوری نانوحباب در سد هارتبسپورت، اعلام شده که کیفیت آب این سد بهبود قابل توجهی را تجربه کرده است. سد هارتبسپورت در آفریقای جنوبی به دلیل آب هایپرتروفیک خود بسیار بدنام است، در یک پروژه آزمایشی که از ژانویه ۲۰۲۴ آغاز شده، برای تمیز کردن آلاینده‌های این سد از فناوری‌نانوحباب استفاده شده که نتایج جالب و امیدوارکننده‌ای به دست آمده است.
این پروژه به سرپرستی شرکت بلوپلنت (Blueplanet) آفریقای جنوبی انجام می‌شود، که در آن از فناوری نانوحباب برای افزایش اکسیژن به آب استفاده شده است.
به گفته مسئولان شهری، کاری که تا کنون انجام شده در حد پایلوت بوده و یک پروژه کامل نیست و آنها به دنبال نتایج اولیه هستند تا درباره ادامه کار تصمیم‌گیری کنند.
انتظار می‌رود که شرکت بلوپلنت با نصب ژنراتور نانوحباب‌ساز به بهبود آب این سد ادامه دهد. این دستگاه ۳۰۰ واتی اکسیژن را به صورت حباب وارد آب می‌کند تا سطح اکسیژن افزایش یابد و با این کار مواد آلی آلاینده آب و همچنین باکتری‌های بیماری‌زا را کاهش دهد. این روش با افزایش اکسیژن محلول در آب به تجزیه میکروارگانیسم‌ها هم در داخل آب و هم کف سد کمک می‌کند.
در بیش از یک ماه آزمایش، از نانوحباب برای تجزیه آلاینده‌هایی مانند باکتری‌های E.coli استفاده شد که در نهایت به افزایش شفافیت آب کمک کرده است.
به گزارش ستاد نانو، موگا از مسئولان این پروژه می‌گوید: «کیفیت آب در محل آزمایش به طرز چشمگیری بهبود یافته و تأثیر آن به کل سد گسترش می یابد. میزان مواد مغذی موجود در آب سد نیز کاهش یافته است.»
بیش از نیمی از آب سد با گیاهان پوشانده شده است که این موضوع بر کیفیت آب اثر منفی دارد. استفاده از نانوحباب‌ها امیدهای زیادی را ایجاد کرده تا بتوان از آن برای زدودن این بافت گیاهی از سطح آب و افزایش شفافیت و کیفیت آب استفاده کرد.
https://www.dailymaverick.co.za/article/2024-05-10-hope-for-hartbeespoort-dam-water-quality-as-new-nanobubble-technology-starts-to-bite/
@biotech_ir
با به کارگیری فناوری نانوحباب در سد هارتبسپورت، اعلام شده که کیفیت آب این سد بهبود قابل توجهی را تجربه کرده است. سد هارتبسپورت در آفریقای جنوبی به دلیل آب هایپرتروفیک خود بسیار بدنام است، در یک پروژه آزمایشی که از ژانویه ۲۰۲۴ آغاز شده، برای تمیز کردن آلاینده‌های این سد از فناوری‌نانوحباب استفاده شده که نتایج جالب و امیدوارکننده‌ای به دست آمده است.
این پروژه به سرپرستی شرکت بلوپلنت (Blueplanet) آفریقای جنوبی انجام می‌شود، که در آن از فناوری نانوحباب برای افزایش اکسیژن به آب استفاده شده است.
به گفته مسئولان شهری، کاری که تا کنون انجام شده در حد پایلوت بوده و یک پروژه کامل نیست و آنها به دنبال نتایج اولیه هستند تا درباره ادامه کار تصمیم‌گیری کنند.
انتظار می‌رود که شرکت بلوپلنت با نصب ژنراتور نانوحباب‌ساز به بهبود آب این سد ادامه دهد. این دستگاه ۳۰۰ واتی اکسیژن را به صورت حباب وارد آب می‌کند تا سطح اکسیژن افزایش یابد و با این کار مواد آلی آلاینده آب و همچنین باکتری‌های بیماری‌زا را کاهش دهد. این روش با افزایش اکسیژن محلول در آب به تجزیه میکروارگانیسم‌ها هم در داخل آب و هم کف سد کمک می‌کند.
در بیش از یک ماه آزمایش، از نانوحباب برای تجزیه آلاینده‌هایی مانند باکتری‌های E.coli استفاده شد که در نهایت به افزایش شفافیت آب کمک کرده است.
به گزارش ستاد نانو، موگا از مسئولان این پروژه می‌گوید: «کیفیت آب در محل آزمایش به طرز چشمگیری بهبود یافته و تأثیر آن به کل سد گسترش می یابد. میزان مواد مغذی موجود در آب سد نیز کاهش یافته است.»
بیش از نیمی از آب سد با گیاهان پوشانده شده است که این موضوع بر کیفیت آب اثر منفی دارد. استفاده از نانوحباب‌ها امیدهای زیادی را ایجاد کرده تا بتوان از آن برای زدودن این بافت گیاهی از سطح آب و افزایش شفافیت و کیفیت آب استفاده کرد.
https://www.dailymaverick.co.za/article/2024-05-10-hope-for-hartbeespoort-dam-water-quality-as-new-nanobubble-technology-starts-to-bite/
@biotech_ir
Daily Maverick
Hope for Hartbeespoort Dam water with ‘nanobubble’ tech
New technology being tested to clean up Hartbeespoort Dam has seen a ‘drastic improvement’ in water quality at the test site, and the impact is spreading.