Kibrli odamlar = kichik natijalar

Hayotdagi eng katta to‘siqlardan biri bu - o‘zini haddan tashqari muhim deb hisoblashdir. Bunday odamlar hech qachon uzoq muddatli natijaga erisha olmaydi. Chunki kibrli odam o‘rganmaydi. U hech kimdan maslahat olmaydi, sabr bilan tinglamaydi, tanqidni dushmanlik deb tushunadi.

U uchun savol berish - zaiflik, bilmaslik - uyat, tan olish esa - mag‘lubiyat. Shu sababli hayot unga hech narsa o‘rgata olmaydi. U bir joyda qotib qoladi, lekin o‘zini harakatda deb hisoblaydi. Atrofidagi odamlar undan asta-sekin uzoqlasha boshlaydi. Chunki hech kim doim o‘zini ustun tutadigan, boshqalarni qadrlamaydigan odam bilan ishlashni xohlamaydi. Natijada u yolg‘iz qoladi.

Yolg‘izlik esa kuch emas, balki atrofdagilarga ta’sir qila oladigan kuch yo‘qligining belgisi. Kibrli odam yutqazganini hech qachon tan olmaydi. Uning nazarida ayb doim boshqalarda: tizimda, odamlarda, davlatda, oilada - lekin hech qachon o‘zida emas. Boshqalarga ayb yuklab yashash esa eng ishonchli yutqazish formulasidir. Buni u kechroq tushunadi, afsus bilan.

O‘zining zaif taraflarini tan olgan odam o‘sadi. Savol beradigan odam o‘rganadi. Tinglaydigan odam harakatini to‘g‘rilaydi. Yutadiganlar aynan mana shunday odamlardir. Kibr esa sizni baland ko‘rsatadi. Lekin aynan o‘sha balandlikdan yiqilish eng og‘riqli bo‘ladi.

Sizning fikringiz qanday?

Manba

Obuna bo’ling 👇🏻
@BlogDilshoda