[ کانال برهان ] 63400

‍ #ضرورت_معرفت_امام (۱۰۶)
#حکمت_غیبت (۱۴۲)

🔻سنت قطعی الهی در سلب نعمتها

https://uploadkon.ir/uploads/10ec18_25IMG-20251018-101446-406.jpg

┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄

#قسمت_صد_و_ششم

در قسمت قبل بیان داشتیم : اگر خداونـد نعمتی بدون آنکه شـخص اسـتحقاق آن را داشـته باشد به او ارزانی کند، این لطف خدا «فضل» نامیده می‌شود. و اگر بعد از مدتی آن نعمت را سـلب کرد، چون در اصل اسـتحقاقی براي به دست آوردن آن نداشـته است ، ظلمی از طرف خداوند به او صورت نگرفته و گرفتن آن نعمت عین «عدل» است.
بر خـدا واجب نیست که همواره و برای همه کس بـا فضـل خود رفتـار کنـد، بلکه گاهی به فضل وگاهی هم به عـدل خویش رفتار می‌کند و هر دو حالت حکیمانه است
- البته هیـچ لزومی نـدارد که مـا انسانها هم از حکمت رفتار متفاوت خداونـد با مخلوقات خود، سـر درآوریم. آنچه او انجام می‌دهد، چه عدل و چه فضل، قطعا حکیمانه است، چه ما حکمت آن را بفهمیم و چه نفهمیم. فهم حکمت کارهاي خدا هم - اگر امکان‌ پذیر باشد - نوعاً ازطریق ادله نقلی میسر است و در حد تشخیص و روشنگري عقل آدمی نمی‌باشد.

یکی از سنت‌های الهی که در قرآن و روایات بیان شده این است↓↓

- {إِنَّ اللهَ لاَ یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنْفُسِهِمْ}
«خداوند وضعیت یک گروه را تغییر نمی‌دهد مگر آنکه آنها خودشان وضع خود را دگرگون کنند.» (۱۱/رعد)

- {ذَٰلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ لَمْ يَكُ مُغَيِّرًا نِعْمَةً أَنْعَمَهَا عَلَىٰ قَوْمٍ حَتَّىٰ يُغَيِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ}
«این به دلیل آن است که خداونـد نعمتی را که به یک گروه عطا فرموده تغییر نمی‌دهـد مگر آنکه آنها وضع خود را دگرگون کنند.»(۵۳/انفال)

حضرت باقرالعلوم علیه السلام می فرمایند:

🔸إنَّ اللّهَ قَضى قَضاءً حَتماً لا يُنعِمُ عَلى عَبدِهِ نِعمَةً فَيَسلُبُها إيّاهُ قَبلَ أن يُحدِثَ العَبدُ ذَنباً يَستَوجِبُ بِذلكَ الذَنبِ سَلبَ ت‍ِلكَ النِعمَةَ، وَ ذلكَ قولُ اللّه: «إِنَّ اللَّهَ لا يُغَيِّرُ ما بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ».

#ترجمه : «قضـای حتمی خـدا این است که اگر به بنـده‌اش نعمتی عنایت فرمایـد، آن نعمت را از او نمی‌گیرد مگر آنکه گناهی مرتکب شود که اسـتحقاق سلب آن نعمت را پیدا کند. و این مطلب همان قول خداوند است که فرمود: "خداوند وضعیت یک گروه را تغییر نمی دهد مگر آنکه آنها خودشان وضع خود را دگرگون کنند."».(۱)

✅➖این سـنت الهی یکی از مصادیق سـبقت گرفتن رحمت خـدا بر غضب اوست. بنابراین هر چند گرفتن یک نعمت از یک امت، ظلم نسـبت به آنهـا نیست، اما طبق آنچه خود خـدا مقرر فرموده، تا آن امت در برابر نعمت خداونـد ناشـکری و قـدر ناشناسـی نکنند، مبتلا به سلب آن نمی‌گردند.
🔻با توجه به این مقدمه، می‌توان گفت:

هر چند حکمت غیبت امام عصـر علیه السلام برای ما به طورکامل روشن نشده و طبق احادیثی که در این خصوص وارد شده، علت آن پس از ظهور خود حضـرت مشـخص می‌گردد، اما یکی از حکمت‌ها و علت‌هایی که برای آن ذکر شـده و به خود مردم برمی‌گردد. ←مسـأله غضب خداونـد بر امت قدرناشـناس پیـامبر صـلی الله علیه وآله وسـلم می‌باشـد.

نعمت حضور ائمه علیهم‌السلام فضل بزرگی ازطرف خدا بر امت اسلام بوده است که متأسفانه به خاطر معاصی خود، مبتلا به سلب آن گشته‌اند و در اثر غضب خدا بر خلق، امام عصر علیه‌السلام از دیدگان آنها مخفی گشته‌اند.

امام باقر علیه السلام می‌فرمایند:

🔸إِذَا غَضِبَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى عَلَى خَلْقِهِ نَحَّانَا عَنْ جِوَارِهِمْ.

#ترجمه : «وقتی خدای متعال بر آفریده های خود (مردم) غضب نماید، ما (اهل‌بیت) را از مجاورت با آنها دور می‌کند.»(۲)

✅➖ در اختیار مردم بودن امامان برای رجوع سـهل و ساده به ایشان، از مصادیق فضل خداست، و دور کردن امام از دسترسی عادی به ایشان، مطابق عدل الهی است.←آن فضل، بر این عدل مقدم بوده است، ولی غضب خدا سـبب عدول از فضل به عدل گردید و این غضب هم نتیجه نافرمانی و معصیت خود مسلمانان است.

ّبـه هرحـال انکـار نمی‌تـوان کرد کـه محرومیـت مردم از اسـتفاده عـادی بردن از امـام زمـان علیـه‌السلام در زمـان غیبـت، از بزرگـترین محرومیت‌هـایی اسـت کـه هیـچ چیز جـای آن را در زنـدگی نمی‌گیرد.

مـا از این بـابت نه خرسـند و خوشـحال بلکه ناراضـی و نـاراحت هستیم؛ اما نه از خداونـد- که عـدل او جـای نـاراحتی و ناخرسـندی نـدارد - بلکه ازخود و گنـاه خود و مردمان دیگري که سبب این غضب الهی را فراهم کرده اند، به خصوص که می‌دانیم خداوند با غیبت امام علیه‌السلام ما را امتحان می‌کند و بسیاری از امام شناس ها در این امتحان سرافکنده و مردود می‌شوند.

۱- تفسیر نورالثقلین ج۲ص۴۸۸
۲- اصول کافی ج۱ ص۳۴۳ کتاب الحجة ، باب فی الغیبه،ح۳۱ (دانلود اسکن)

➖➖➖➖➖
@borrhan

👍4

875 viewsedited 08:06