ولي چ میشه کرد؟!صداهاي توي سرم نمیشه قطع...

[خودِش]

@ca_fe_poetry

...

عهد و پیمان تو با ما و وفا با دگران
ساده‌دل من که قسم‌های تو باورکردم


#شهریار
[خودِش]

@ca_fe_poetry

غبارِ خاطرِ روی زمین جان مرا تن شد
کدورت‌های عالم جمع شد، نامش دلِ من شد

#نجیب_کاشانی
[خودِش]

@ca_fe_poetry

برای عذرخواهی آن دو لب گر در بیان آیند
شکایت‌پیشگان را قوّت گفتار کی ماند...

#میرعزیزالله‌_حضوری
[خودِش]

@ca_fe_poetry

[•••]

نفس خود را از هر گونه پستى باز دار، هر چند تو را به اهدافت رساند، زیرا نمیتوانى به اندازه آبرویى که از دست مى‏دهى بهایى به دست آورى..

#نامه_۳۱ #نهج_البلاغه
[اِلی]

@ca_fe_poetry

کردم از
"دین و"
"دل و"
"هوش و"
"خرد"
قطع نظر

من همان روزی که دیدم
"چشم ِ عیار ِتو را"

#صائب_تبريزی
[خودِش]

@ca_fe_poetry

ای که می پرسی ز من کان ماه را منزل کجاست؟
منزل او در دل است، اما ندانم دل کجاست...

#هلالی_جغتایی
[خودِش]

@ca_fe_poetry

از خویش برون رو ز درِ خویش درون آی
تا گم نشوی گم شدهٔ خویش نیابی

#حسن_دهلوی
[خودِش]

@ca_fe_poetry

بال کوبیدم قفس را بشکنم عمرم گذشت وا نشد بدتر از آن بال و پرم را باد برد…

#حامد_عسگری
[ِِالی]

@ca_fe_poetry

در نقطه‌ای از زندگی ایستاده‌ام
که حتی بادهایش بی‌جهت رفته‌اند
و می‌دانم اگر تو هم بروی
حتی سرم را بلند نمی‌کنم
ببینم از کدام‌سو ترک شده‌ام


دیگر شعر تازه‌ای برایت نخواهم خواند
دیگر از هیجانم به‌خاطر چیزهایی که مسخره بودند
از اندوهم به‌خاطر چیزهایی که مسخره بودند
و از دلتنگیِ همیشگی‌ام که همیشه مسخره بود
چیزی نخواهم گفت


هر صبح
انگشتانِ بی‌نوازشِ سنگی‌ام را به اداره می‌برم
سرشان را می‌کوبم روی دکمه‌های کیبورد
و کمک می‌کنم فراموش کنند
هنگامِ آخرین نوازش عاشقانه
در لاکِ کدام رنگ فرورفته بودند
که خنده‌هایم آن‌همه جان داشتند


من چیزی را گم کرده‌ام
ذوقی کودکانه را شاید
که دیگر هیجانی برای پیدا کردن کسی
در مسیرهای هرروزه‌ی برحسبِ تصادف ندارم

اما تو اگر مرا برحسب تصادف دیدی
طبیعی بخند
و به رویم نیاور
زنی را که شبی آخرین تپش‌های عاشقانه‌ی قلبش را
بی‌هیچ تشریفاتی دفن کرد
و به زندگی میان دیگران برگشت


#لیلا_کردبچه

مقدمه ی بسیار زیبای کتاب سرمه ای از اقای #حامد_عسگری

[اِلی]

@ca_fe_poetry

[خودِش]

@ca_fe_poetry

دل گفت وصالش به دعا باز توان یافت
عمری‌ست که عمرم همه در کارِ دعا رفت

@ca_fe_poetry

• پلاک صفر •

؛
اورثینک رو صادق هدایت به بهترین شکل ممکن شرح داده:
‏"خوب بود می‌توانستم کاسه سر خودم را باز بکنم و همه این توده نرم خاکستری پیچ‌پیچ کله خودم را درآورده بيندازم دور، بیندازم جلو سگ..."

[خودِش]