فدایِ آرامشِ وجودت یابن‌الحیـدر! که نگاهت به حضرتِ صاحب‌الزمانه…

«فَاللّهُ خَيْرٌ حافِظاً وَ هُوَ اَرْحَمُ الرّاحِمينَ»

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای:
ملت‌ایران در مقابلِ جنگ‌تحمیلی محکم می‌ایستد، همان‌گونه که در مقابل صلحِ تحمیلی نیز محکــم خواهد ایستاد، و این ملت در مقابل تحمیل، تسلیمِ هیچکس نخواهد شد.
چرا؟!

مدتها پیش مقاماتِ گفته بودند:
درست همون ‌سبکِ لیبی‌سازی رو دربارهٔ ایران پیگیری کنید!
سبکِ لیبی‌سازی یا صلحِ تحمیلیِ مدنظر غرب چیه؟
سناریوسازیِ آمریکا و اعمالِ‌نفوذ در شورایِ امنیت [موسوم به پروندهٔ لاکربی] و اعمالِ تحریم‌ها علیهِ لیبی، قذافی رو به پذیرفتنِ همهٔ خواسته‌هایِ آمریکا وادار می‌کنه. اما امریکا با فریب رفع تحریم و باز شدنِ درهای جهان به روی لیبی؛ با مشاهدهٔ ضعف و انفعال از سمتِ قذافی که به سمت سازش با امریکا رفته بود، توقعات بیشتری طرح می‌کنه. تا جایی‌که در ۲۰۰۳ لیبی به طورِ کامل با تعطیلی مراکز‌هسته‌ای و تسلیمِ تجهیزاتِ نظامی و شیمیایی، و کوتاه‌کردنِ بُردِ موشک‌ها موافقت می‌کنه و موشک‌های دوربردش رو هم به آمریکا می‌ده؛ بعلاوه برایِ اعتمادسازیِ بیشتر اجازهٔ دسترسی‌کاملِ آمریکا به هر فرد و سند دیگه رو هم می‌ده و نظارتِ بیشترِ بازرسان ‌آژانس رو می‌پذیره، و به تمام شروطِ امریکا عمل می‌کنه!
سناریوی امریکا قدم‌ به‌‌ قدم پیش رفت؛ لیبی به تمامِ خواسته‌هایِ غرب جهتِ توافق و صلحِ مدنظر امریکا تن داد؛ اما آمریکا به هیچکدوم از تعهدات و وعده‌هاش از‌ جمله لغوِ تحریم‌ها، کمک به لیبی برایِ ارتباط‌‌ِ تجاری با دنیا، و حذف از فهرستِ حامیانِ ‌تروریسم عمل نکرد؛ و سرانجام در ۲۰۱۱ با همراهی نیروهای ناتو به لیبیِ خلعِ‌سلاح‌شده حمله؛ اون رو به کشوری جنگ‌زده و تکه‌پاره بدل کرد!

بپا خیزید ای مردم!
که وقتِ سوگواری نیست…
ندارد بهره‌ای از زندگی؛
خونی که جاری نیست…
بگو با آن‌که در این بُرهه حیران و هراسان است
که پیروزیِ ایمان، وعدهٔ قطعــیِ قرآن است…

حیدر حیدر حیدر…
حسین‌ابن‌علی(ع) پیراهنی از فتح بر تن کرد!
و او تکلیفِ عالم را، به روی نیزه روشن کرد…

ماشاءالله حاج‌مهدی رسولی!
حتماً ببینید!

می‌گفتن اینهمه موشک و تجهیزات دفاعی رو می‌خواین چی‌کار؟ مگه جنگ‌طلب‌اید؟ برید حرف بزنید، کاغذ امضا کنید، دنیا گوگولیه!
امروز ببینید! که اگه صنعت دفاعی و موشکی و نظامیِ ما نبود؛ اگه هنرِ «مقاومت» و ایمان نبود؛ سرنوشتِ امروزِ ما، سرنوشتِ دوران جنگ جهانی می‌بود، اشغال توسطِ قوای بیگانه و تسلیم و تصرف! نه این‌که حرامی‌های صهیونیست حتی به دوربین‌هایِ سر چهارراه‌شون هم رحم نکنن و تیغِ سانسورشون رو بر ویرانی‌های حاصل از موشک‌هایِ ایران بکشن!
امروز دنیا، دنیایِ اقتداره، نه دنیای دل‌بستن به فریب و دست‌کش‌هایِ مخملی که پوشیده‌شده رویِ پنجه‌های چُدنی!

خاصیتِ حرامزاده این است! کودک‌کشی. از حرمـله تا اسرائیل. مرگ بر صهیونیست‌هایِ حرامی و حامیان و ماله‌کشانِ آنها. چشم باز کنید و بعد از دیدنِ این قاب‌ها؛ روی صورتِ ماله‌کشان و حامیانِ این حرامزاده‌ها تُف کنید! این‌ها سند جنایتِ حرمله‌هایِ زمان ماست.
ما سال‌هاست که دیگر وسط و وسط‌باز نداریم! در این معرکه یا با حقی؛ یا با باطل. بینِ حق و باطل، چه جای وسط‌بازی؟ اسرائیل باطلِ محض است و ایران، پرچم‌دارِ جبههٔ حق! و حق بر باطل پیروز خواهد شد به فضلِ خدا.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای:
وقتی حضرت موسی بنی‌اسرائیل را شبانه به طرف دریا حرکت داد که از آنجا بروند، فرعونیان آنها را دنبال کردند؛ اصحابِ موسیٰ که ترسو و کم‌یقین بودند به موسیٰ گفتند: الان فرعونیان می‌آیند ما را می‌گیرند؛ پدرمان درآمد! حضــرت موسیٰ فرمود:
هرگز! هرگز چنین چیزی پیش نخواهد آمد!
چرا؟
اِنَّ مَعِیَ رَبّی ...
«خدا با من است…»

-
دعا فقط پشتیبانِ جنگ نیست؛ دعا اصلی‌ترین سلاحه. بی‌وقفه بخونید.

ترامپِ تاجرِ عوض‌شدهٔ اهلِ صلحِ قابلِ معاملهٔ اهلِ مذاکرهٔ دنبالِ آشتیِ بعضی‌ها -که قاتل سردارِ ملی ما هم هست- فقط چهرهٔ بی‌نقابِ امریکاست. با اوباما و بایدن و سایرِ دموکرات‌ها، چهرهٔ کثیف و رذلِ امریکا رو براتون تطهیر نکنن این غرب‌زده‌های کدخداپرست. خدایِ ما یکی‌ست، راه و روشِ ما هم یکی. الله‌اکبر هم یعنی همین! خدا بزرگ‌تر است از هرانچه که این‌روزها می‌بینید. از این کدخدایِ پوشالیِ تروریستی که القاعده و داعش و و جولانی و اسرائیل رو تغذیه کرد و خودش اولین مجرمِ اتمی جهانه که خیلی بزرگ‌تره؛ این روزها هم به خیر می‌گذره و تموم می‌شه؛ با پیروزیِ ما هم تموم می‌شه به فضلِ خدا. اما شما یادتون باشه! که وسطِ «مذاکره» بودیم که اسرائیل حمله کرد؛ عده‌ای ساده‌لوح حساب امریکا و اسرائیل رو از هم جدا کردن؛ اما امریکا برای نجاتِ اسرائیل از ویرانیِ تاریخی‌ای که بهش تحمیل شده؛ خودش به مِیدون اومد و بعد از تعرض به خاکِ ایران؛ باز هم حرف از مذاکره و تسلیمِ ایران زد! ضمنِ عرض این نکته که «تو سگِ کی باشی که برای ما تعیین‌تکلیف کنی؟» عرض می‌کنم که این‌هارو یادتون باشه که سال‌های بعد، تاریخ رو براتون وارونه روایت نکنن…

اون عده‌ای که سال‌ها می‌گفتن چرا مُدام می‌گید مرگ بر امریکا؟ چرا مرگ بر اسرائیل؟ آره همونا! خدا بیدارشان کند!

-
بچه رو زدیم دردش گرفت؛ رفت «باباشو» آورد، باباشـم می‌زنیم، باباشـونم درمیاریم.

متاسفانه گاهی ما با یک تفکرِ بی‌رگ‌پروری مواجه هستیم که هم در تاریخِ ایران به وفور نمود داشت؛ و هم تا دیروز «زبانِ دیپلماسیِ صرفِ در کتاب‌ها نوشته» رو تنها درمانِ اعجازآفرینِ جنگ می‌دونست و شعارهایِ رو موشک رو تنها مانعِ توافق معرفی می‌کرد؛ و در همین راستا جامعه رو نسبت به یک توافقِ خیالی شرطی می‌کرد؛ گویی توافق به هر قیمت با امریکا؛ تنها راهِ نجاتِ کشوره. همین‌ تفکر امروز توییتِ «جنگ را متوقف کنید» می‌زنه؛ گویی ایران آغازگرِ جنگ بوده! بدونِ اشاره به این‌که:

-حمله به ایران در میانهٔ مذاکرات اتفاق افتاد!
- ایران دنبالِ هیچ جنگی نبود!
- حُسنِ‌نیتِ ایران دربارهٔ موضوع هسته‌ای؛ بارها به گزارشات بین‌المللی رسیده بود.
- ایران اساساً به تمامِ تعهدات خودش عمل کرده و هرگز دنبال سلاحِ هسته‌ای نبوده.
- حملهٔ اسرائیل به ایران با حمایتِ تمام و کمالِ امریکا رخ داده، کمااینکه اولین حملهٔ اسرائیل به کنسولگریِ ایران در سوریه هم با چراغ‌سبزِ امریکا بوده.
- امریکا خواستارِ تحویلِ تمام و کمالِ صنعت صلح‌امیزِ هسته‌ای، و صنایعِ دفاعی و در نهایت تسلیمِ ایرانه.
- دو روز قبل، ترامپ از صلح حرف زد و فرداش به صنایعِ هسته‌ای ما حمله کرد.
- امریکا و اسرائیل و شرکایِ غربی اون‌ها عاملِ اصلی ناآرامی در منطقه هستند.
- امریکا و اسرائیل هر دو آغازگرِ تمامِ جنگ‌های منطقه بودن؛ و هر دو عامل کُشتار هزاران انسان! و علیرغمِ اینکه سلاح هسته‌ای دارن هیچ نظارتی روشون نیست. برعکسِ ایران!
- لیبی دقیقاً نمونهٔ بارزِ تن دادن به این صلحِ تحمیلیِ امریکاست؛ با تعطیلی هسته‌ای، موشکی، و تحویل تمام فاکتورهای اقتدارِ کشورش؛ و با آرزوی رفع تحریم‌ها! اما عاقبت لیبی بر همه روشنه.

از این جماعتی که دیروز و امروز از ترسِ خمِ ابروی کدخدا(!) ایران رو مقصر جلوه می‌دن، بپرسید ما که حتی بعد از خروجِ امریکا از برجام هم داشتیم مذاکره می‌کردیم؛ چرا در میانهٔ مذاکرات به ایران حمله شد؟ چرا امریکا تماماً از این حمله حمایت کرد و خودش هم غلطِ اضافه‌ای در تعرض به خاکِ وطن کرد؟ بپرسید چطور جنگ رو متوقف کنیم؟ بر سرِ چه چیزی مذاکره کنیم؟ دیگه چی بدیم؟ با نقشه‌ای که در لیبی پیاده شد؟ تحویلِ همهٔ فاکتورهایِ دفاعی و علمی و در نهایت حملهٔ ناتو و تجزیهٔ ایران؟ یا نه؛ با سرِ جا نشوندنِ این قلدرهایِ بین‌المللی و با اتکا به ایمان، و اعتماد به توانِ داخلی و نظامی؟ بپرسید اگر بی‌طرفی جوابه؛ چرا در جنگِ‌جهانی، ایران تسلیم و تصرف شد؟ چرا مُدام پیش‌بینی‌هایِ شما غلط از آب درمیاد؟ چرا هیچوقت از اشتباه خودتون درس نمی‌گیرید و این دورِ تسلسل کی تمام می‌شه؟ بس نیست این‌همه خوش‌خیالی در دشمن‌شناسی؟! چرا در بزنگاه‌ها، همیشه بلندگویِ دشمن‌اید؟ تزِ بنی‌صدر ماآبانهٔ «زمین بدیم، زمان بگیریم» شما چرا مُدام به بن‌بست می‌خوره؟ درحالی‌که الان وقتِ حفظِ انسجام و اتحادِ ملی‌ست؛ این خودتحقیریِ شما علیرغمِ برباد‌رفتنِ پیش‌بینی‌های خوش‌خیالانه‌تون؛ دلیلش چیه؟
چرا این دهانِ همیشه‌بازِ خسارت‌بارتون رو نمی‌بندید؟

متشکرم.

این ظلم‌هایِ بی‌حدشان!
افکارِ تیره و بدشان
آژیرهایِ ممتدشان
سـوراخ‌های گنبــدشان!
این موش‌های شب‌زده را
ای گربه‌ها شـکار کنید…

کودک‌کشانِ ورطـه‌ی نیست!
بزدل‌تر از شما چه کسی‌ست؟
ما در مسیرِ آمدنیـــم؛
جرثومگانِ ظلم و ستم
وقت است تا به همتِ هم
از خانه‌ها فرار کنید…

صحبت نه از زیاد و کم است؛
شمشیرِ خشم ما «دو دَم» است!
یک ضربه نیز مغتنم است…
این تیغ، تیغِ روزِ جـــزاست!
کعـبه ورایِ فهم شماست!
سجـده به ذوالفقار کنید…

مردم! خدا مراقب ماست…
جز خیرِ ما ندید و نخواست
آری خدا که در همه‌جاست!
از شرِّ دشمنان چه هراس؟!
تنها حساب
بر نظر و الطافِ کردگار کنید…