⚜با انتشار تصاویر واضح تر و نمای نزدیکتر از جنگنده های حاضر در تمرینات رژه نیروی هوایی ارتش آزادی بخش خلق ( PLAAF ) چین که این روز ها در حال برگزاری است، نکات جالب توجهی در ادامه این پست ها وجود دارد.

⚜اول از همه اینکه جنگنده های J-20A و J-20S و J-35A حاضر شماره تاکتیکی دم ( Tail number عملیاتی ) دریافت کرده اند که نشان دهنده این است که این فروند ها در خدمت عملیاتی نیروی هوایی چین هستند.

⚜به عنوان مثال در این تصاویر جنگنده های J-20S با شماره تاکتیکی دم 78333 و 78830 دیده میشوند که یعنی متعلق به تیپ هوایی 172 ( 172nd Air Brigade ) مستقر در Cangzhou هستند. جنگنده های J-20A نیز در تصاویر دیده میشوند که دو تا از آنها شماره تاکتیکی دم 78737 و 78139 دارند یعنی آنها هم متعلف به تیپ هوایی 172ام هستند.

⚜نکته دیگری که میتوان مشاهده کرد، تغییر پوشش جاذب امواج رادار ( RAM ) و رنگ بدنه جنگنده است که بسیار تیره شده و با J-20 های موجود پیشین تفاوت قابل ملاحظه ای دارد. علاوه بر این، میتوان دید که سامانه EOTS زیر دماغه نیز به نظر فرق کرده و رنگ و براقی متفاوتی دارد.

✒️#MH
📃@Cataphract1

⚜جنگنده های J-35A نیز دارای شماره های تاکتیکی دم قابل مشاهده 61820 و 61821 هستند که یعنی هر دوی آنها در تیپ هوایی یکم ( 1st Air Brigade ) مستقر در Anshan فعال هستند.

⚜این تیپ هم اکنون به طور رسمی اولین واحد دریافت کننده عملیاتی جنگنده های J-35A است و بدین وسیله اعلام میشود چین رسما تبدیل به دومین کشور جهان با 2 جنگنده نسل 5 عملیاتی شده است.

✒️#MH
📃@Cataphract1

حمله به سیلوهای موشکی ایران مشابه حمله به نقاط ضعف فردو

جنگ 12 روزه ایران و اسرائیل به وضوح نشان داد که امنیت حریم هوایی یک کشور تنها با یکپارچگی و هماهنگی میان تمام اجزای پدافند هوایی قابل دستیابی است. پدافند زمینی به تنهایی، بدون پشتیبانی نیروی هوایی و سامانه‌های آواکس، در برابر حملات پیچیده و چندلایه ناکارآمد است. همچنین عدم مقابله مؤثر با ریزپرنده‌های انتحاری می‌تواند به همان اندازه فقدان آواکس فاجعه‌بار باشد، زیرا این پرنده‌ها با نفوذ به لایه‌های دفاعی، توانایی فلج کردن رادارها، پرتابگرها و حتی سامانه‌های آواکس روی زمین را دارند. اگرچه داشتن نیروی هوایی و رادارهای هوابرد لازم و مکمل پدافند زمینی است اما در مرحله‌ی اول حفاظت از آواکس و دیگر پرنده‌ها بر روی زمین نیز اهمیت خود را دارد. حفاظت نکردن از سامانه‌های پدافندی و نداشتن راه‌حل برای مقابله با ریزپرنده‌ها می‌تواند پیامدهایی هم‌وزن و حتی مشابه با ناکارآمدی پدافندی بدون پشتیبانی آواکس به دنبال داشته باشد.

پدافند هوایی و سرکوب آن ماهیتی چندوجهی و پویا دارد و با پیشرفت تسلیحات تهاجمی دائماً در حال تحول است. امروز تهاجم ریزپرنده‌های انتحاری با حملات گروهی و قابلیت عملیات خودکار چالش اصلی است اما فردا گسترش تسلیحات هایپرسونیک توسط دشمنانی توانمندتر می‌تواند تهدیداتی به مراتب پیچیده‌تر ایجاد کند. این تهدیدات نوین که در جنگ اخیر نقش کلیدی در ایجاد کریدورهای ایمن برای حملات هوایی اسرائیل ایفا کرده و در ادامه زمینه‌ساز نفوذ بمب‌افکن‌های B-2 و استفاده از بمب‌های سنگرشکن خاص شد، درصورت غفلت مجدد می‌توانند بار دیگر امکان اجرای عملیات‌های مشابه را فراهم کنند.

با نگاه به تصاویر ماهواره‌ای گذشته از محدوده موشکی وایت‌سندز در ایالت نیومکزیکوی آمریکا که یکی از بزرگ‌ترین تأسیسات آزمایش نظامی در جهان است، بنظر می‌رسد که در مراحل اولیه آزمایش‌ها در محل تست GBU-57 MOP، آمریکایی‌ها حتی از درپوش دهانه پرتاب سیلوی «ایرانی» یک شبیه‌سازی ایجاد کرده و با بمب‌های GBU-57 به آن نقاط که آسیب‌پذیرترین بخش شهرهای موشکی است، حملاتی انجام داده‌اند تا نتایج را بررسی کنند. (در ویدئوی کوتاه و قدیمی فوق یکی از همین درپوش پورتال سیلوهای موشکی ایرانی دیده می‌شود.)

@Military_Tweet

⚜پیش از ظهور فناوری‌ها، ابتدا این حوزه نظامی‌گری است که آن را ابتدا به کار می‌گیرد.
فناوری داغ این روزها هوش مصنوعی است.
با ما همراه باشید، در تحلیلی به کارگیری هوش مصنوعی در جنگ ۱۲ روزه پرداختیم.

✒️#Tesla
✒️#Kzm
📃@Cataphract1