© The Magician, 1956. by Gertrude Abercrombie

بخشی از نامه‌ی دالی به لورکا در زمانی که با هم در رابطه بودن:

«فدریکو،
دارم روی نقاشی‌هایی کار می‌کنم که مرا از فرطِ شادمانی به سرحد مرگ می‌رسانند... عشقی عظیم به علف‌ها، به خارهای کفِ دست، به گوش‌های سرخ‌شده در آفتاب، و به پَرهای کوچکِ بطری‌ها احساس می‌کنم... اگر پیش تو بودم، فاحشه‌ات می‌شدم تا با ناز و عشوه فریبت دهم و اسکناس‌های پزوتا را بدزدم تا در ادرار الاغ فرو ببرم...
وسوسه شده‌ام تکه‌ای از پیژامه‌ی خرچنگی‌رنگم، یا بهتر بگویم، پیژامه‌ی "به رنگِ رؤیای خرچنگی‌ام" را برایت بفرستم، تا ببینم آیا تو، در آن شکوه و جلالت، دلت به رحم می‌آید که برایم پولی بفرستی [...]
به هر حال، فقط فکرش را بکن، با کمی پول، با ۵۰۰ پزوتا، می‌توانستیم یک شماره از مجله‌ی "ضد-هنر" (ANTI-ARTISTIC) منتشر کنیم و به همه و همه‌چیز، از [انجمن] اورفئو کاتالان گرفته تا خوان رامون [خیمنز]، برینیم.
(بوسه‌ای بر نوک بینی مارگاریتا بزن، کل این ماجرا انگار لانه‌ی زنبورهای بی‌حس‌شده است.)

بدرود، جناب،
بوسه‌ای بر درخت نخل، از طرفِ الاغِ فاسدت.»

تصویر: دالی ۲۳ ساله و لورکا ۲۹ ساله
Federico García Lorca and Salvador Dalì. 1927, Madrid, Spain.

© Russian Orthodox Patriarch Kirill, on April 28, 2019. by Alexander Zemlianichenko

وسوسه آنتونی قدیس


© Temptation of St. Anthony, 1984. by Albín Brunovský