🔴 نه به اعدام!

حکم اعدام برای ۵ نفر از بازداشت‌شدگان خیزش «زن، زندگی، آزادی» یعنی تلاش حکومت برای سرکوب آخرین نفس‌های آزادی‌خواهی.

🗓 شنبه ۱۲ ژوئیه
📍 گوتنبرگ، میدان دروتنینگ‌تورت (Drottningtorget)
🕑 ساعت ۲ بعدازظهر

بیایید در کنار هم فریاد بزنیم:

#نه_به_اعدام — طناب دار، آخرین گلوله‌ی حکومتِ در حال سقوط است.

#StopExecutions
#زن_زندگی_آزادی
#جمهوری_اسلامی_باید_برود

گروه زن ، زندگی، آزادی، گوتنبرگ سوئد
تماس با ما:
📍تلگرام: www.tg-me.com/CFPPIIran
📍اینستاگرام:bit.ly/40hpOMd
📍ایکس: bit.ly/3DUh5Ip
📍یوتیوب: bit.ly/3BXsgj1
📍فیس بوک: bit.ly/3WlCv7t

تماس از طریق تلفن، واتس آپ و سیگنال:

+46707991771
+31622029312
+447572356661


آدرس ایمیل:
[email protected]
وبسایت: cfppi.org

تداوم نگرانی‌ها درباره انتقال زندانیان سیاسی زن به قرچک ورامین

🔻بیش از دو هفته از انتقال اجباری زندانیان سیاسی بند زنان زندان اوین به زندان قرچک ورامین گذشته است، اما نگرانی‌ها درباره وضعیت و سرنوشت این زندانیان همچنان ادامه دارد.

در برنامه‌ی «کیوسک» از تلویزیون آرین‌ تی‌وی، پریسا پوینده—مدیر مسئول کمیته آزادی زندانیان سیاسی در ایران و از خانواده‌های دادخواه دهه‌ی شصت—جزئیات این انتقال و شرایط این زندانیان را شرح داده است.

#زندانی_ما_کجاست
#قرچک_ورامین
#جان_زندانیان_سیاسی_درخطر_است
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد

تماس با ما:
Telegram | İnstagram | Twitter | Youtube | Facebook

آخرین وضعیت دکتر سعیده مکارم پس از حمله به زندان اوین

پس از حمله‌ی اسرائیل به زندان اوین، بسیاری از زندانیان نگران وضعیت دکتر #سعیده_مکارم، پزشک داوطلب زندان بودند.
دکتر مکارم، متخصص بیماری‌های عفونی، هر هفته یک روز به‌صورت داوطلبانه برای معاینه و درمان زندانیان به اوین می‌رفت؛ اقدامی که به یاد پدرش انجام می‌داد.
در زمان بمباران، او در زندان حضور داشت و به‌شدت مجروح شد. پیش‌تر اعلام شده بود که او یک دست و یک پای خود را از دست داده است.
اکنون صفحه‌ی اینستاگرام وی خبر داده که دست او تحت عمل پیوند قرار گرفته و وضعیت پای آسیب‌دیده نیز جدی اما در حال درمان است.

#حمله_به_اوین
#زندانی_ما_کجاست
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد


تماس با ما:
Telegram | İnstagram | Twitter | Youtube | Facebook

تماس از طریق تلفن، واتس آپ و سیگنال:
+46707991771
+31622029312
+447572356661

آدرس ایمیل:
[email protected]
وبسایت: cfppi.org

هفتاد و ششمین  هفته از کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام».

در این سه‌شنبه، زندانیان در ۴۷زندان کشور در اعتراض به موج اعدام‌ها، دست به اعتصاب غذای گسترده زده‌اند.
براساس گزارش سازمان حقوق بشر ایران، در هفته گذشته دست‌کم ۲۲ اعدام توسط این سازمان ثبت شده است

شعبه اول دادگاه انقلاب ارومیه برای پنج زندانی سیاسی کرد که از بازداشت‌شدگان اعتراضات سراسری ‌ #زن_زندگی_آزادی⁩ هستند، حکم یک تا سه بار اعدام صادر کرد. صدور این حکم برای رزگار بیگ‌زاده بابامیری، کاوه صالحی، تیفور سلیمی بابامیری، پژمان سلطانی و علی (سوران) قاسمی، روز دوشنبه به وکلای آنان اطلاع داده شد.

‏  ‌ #اتحاد_علیه_آپارتاید_جنسیتی⁩
‏  ‌ #سازمان_حقوق_بشر_ایران⁩
‏  ‌ #کارزار_جهانی_نه_به_اعدام_در_ایران⁩
‏  ‌ #سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام⁩
‏  ‌ #نه_به_اعدام⁩
تماس با ما:
Telegram | İnstagram | Twitter | Youtube | Facebook

تماس از طریق تلفن، واتس آپ و سیگنال:
+46707991771
+31622029312
+447572356661

آدرس ایمیل:
[email protected]
وبسایت: cfppi.org

بیانیه جمعی از خانواده‌های خاوران: آزادی فوری زندانیان سیاسی و عقیدتی را خواهانیم

جمعی از خانواده‌های خاوران (داخل کشور) با انتشار بیانیه‌ای خواهان آزادی فوری و بی‌قید و شرط زندانیان سیاسی، عقیدتی و عادی شدند.
در این بیانیه، خانواده‌های دادخواه، حمله‌ی جنایتکارانه‌ی اسرائیل به زندان اوین و انتقال خشونت‌آمیز و غیرانسانی زندانیان سیاسی مجروح و وحشت‌زده به زندان‌های قرچک و تهران بزرگ را محکوم کرده‌اند. زندان‌هایی که از کم‌ترین استانداردهای بهداشتی، درمانی، آب سالم و فضای انسانی برای زندگی برخوردارند.
آن‌ها همچنین نسبت به موج تازه‌ی بازداشت‌ها، اعدام‌های شتاب‌زده و مصوبه‌ی اخیر مجلس درباره‌ی تشدید مجازات‌های مرتبط با اتهام جاسوسی—که می‌تواند فعالیت‌های سیاسی و رسانه‌ای را نیز شامل شود—اعتراض کرده‌اند. خانواده‌های خاوران این اقدامات را یادآور
ادامه مطلب در لینک زیر:

https://docs.google.com/document/d/1a4-IOy_IbfANoWg4BD4UA0Ecp9NVjieQCl2do6yu_sc/edit?usp=drivesdk
📅 ۱۶ تیر ۱۴۰۴

✍️ جمعی از خانواده‌های خاوران (داخل کشور)
برگرفته از سایت اخبار روز

#آزادی_زندانیان_سیاسی
#خاوران_زنده_است
#نه_به_اعدام
@cfppi

رسیدگی به پرونده ابوالفضل خوران، معلم زندانی، در دادگاه الکترونیکی زندان اراک


بر اساس گزارش‌های دریافتی از منابع آگاه، جلسه رسیدگی به پرونده‌ی #ابوالفضل_خوران، معلم زندانی و فعال صنفی، صبح امروز سه‌شنبه ۱۷ تیر ۱۴۰۴ ساعت ۱۰، به‌صورت الکترونیکی در زندان اراک برگزار شد.
اتهام مطرح‌شده در این پرونده، «اخلال در نظم زندان» عنوان شده است —اتهامی که به دلیل سردستگی آقای خوران در اعتصاب غذا در حمایت از پویش «#سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام» به وی نسبت داده شده است. این پویش اعتراضی، در واکنش به صدور و اجرای احکام اعدام و با هدف دفاع از حق زندگی شکل گرفته است.
جلسه با حضور بازپرس شعبه ۹ برگزار شد و آقای خوران در آن، به‌صراحت از اقدام خود دفاع کرد.
در پایان این جلسه، قرار کفالت به مبلغ یک میلیارد و پانصد میلیون ریال (۱٬۵۰۰٬۰۰۰٬۰۰۰ ریال) برای وی صادر گردید و پرونده جهت ادامه رسیدگی به یکی از شعب دادگاه کیفری ارجاع شد.
هم‌زمان با این اتفاق، نگرانی‌

#سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام
#آزادی_فعالان_صنفی
ادامه مطلب در لینک زیر:
https://docs.google.com/document/d/1YDrwdCb7xCkwCRrkypECOh24wXRnPi_pfClQT6L61Vc/edit?usp=drivesdk

@cfppi

انتشار فایل کامل تماس محمد نوری‌زاد پس از حمله اسرائیل به زندان اوین: «هدف ما نبودیم، هدف سیستم بود»

در نسخه کامل و بدون سانسور تماس صوتی محمد نوری‌زاد، زندانی سیاسی، که بلافاصله پس از حمله هوایی اسرائیل به زندان اوین با خانواده‌اش برقرار شده، روایتی از آنچه در داخل زندان رخ داده، شنیده می‌شود؛ روایتی که اگرچه با صدایی خسته بیان می‌شود، اما سرشار از صراحت و جسارت است.

نوری‌زاد در این مکالمه تأکید می‌کند که برخلاف تصور اولیه، هدف حمله نه زندانیان، بلکه زیرساخت‌ها و ساختار اداری و امنیتی نظام بوده است. او می‌گوید:

«زدن زندان در هیچ قاموسی نمی‌گنجد؛ اما اسرائیل نیامده بود ما را بزند. هدف، سیستم بود، نه ما.»

او همچنین با لحنی آرام اما محکم، از وجود چند جنازه در صحنه می‌گوید، بی‌آن‌که بداند این اجساد متعلق به کارکنان، ملاقات‌کنندگان یا دیگر زندانیان بوده‌اند.

این فایل صوتی، در فضایی ضبط شده که نوری‌زاد تحت نظر کامل مأموران امنیتی و اطلاعاتی بوده است. به گفته خانواده‌اش، نسخه اولیه‌ای از این تماس که پیش‌تر منتشر شده بود

@cfppi3

خاطره #شهریار_براتی، زندانی سیاسی از روزی که اوین مورد اصابت موشک اسراییل قرار گرفت.


«زندانیان سیاسی از ۲۰۹ اجساد بازجوها را بیرون می‌کشیدند… بازجوها، بازجوها! زندگانشان به ما نگاه می‌کردند. میان دو دشمن ایستادند؛ اسراییل و زندانیان سیاسی. و این نفرینی است جاودان برای آنان. پرسیدم! بنیادین پرسیدم: نگاه ما درد بیشتری داشت یا موشک اسراییل؟!»


«یک سال پیش به خدای ابراهیم قسم خوردم که عصای موسی در اوین را خواهد شکافت. این پیش‌بینی شیطانی، مانند دیگر پیش‌بینی‌هایم درست از آب درآمد… باید سزاوار و پذیرای چه رنجی بوده باشیم که در بند اوین شاهد اصابت موشک‌های اسراییل باشیم؟ بعد از آن‌که موشک‌ها اصابت کرد، میان دود و سرفه، میان آوار و خون به‌سوی محمد نجفی دویدم تا او را سالم یافته باشم؛ سالم بود. در کمال سرگشتگی با هم به کریدور رفتیم، چراغ‌ها چون چشم‌های دوزخیان چشمک می‌زدند. محمد می‌خواست از پنجره بیرون را ببیند. قدش نرسید. چه را می‌خواستی به تماشا بنشینی محمد؟! آزادی را؟ نه! آوار را. به راستی که قدما نه به آزادی رسیدند نه به آوار… گفت قلاب بگیر. برایش گرفتم. چیزی ندید. دود سیاه نمی‌گذاشت، به پایین رفتیم. دفتر رییس بند متلاشی شده بود. بهداری متلاشی شده بود. پای زنی که در بهداری کار می‌کرد، قطع شده بود، اوین، غزه شده بود… زندانیان سیاسی از ۲۰۹ اجساد بازجوها را بیرون می‌کشیدند… بازجوها، بازجوها! زندگانشان به ما نگاه می‌کردند. میان دو دشمن ایستادند؛ اسراییل و زندانیان سیاسی. و این نفرینی است جاودان برای آنان. پرسیدم! بنیادین پرسیدم: نگاه ما درد بیشتری داشت یا موشک اسراییل؟!

با محمد نجفی و مهدی محمودیان به همه سالن‌های بند ۴ سر زدیم. به زندانیان دلداری دادیم. آقا مهدی می‌گفت: «روحیه را باید حفظ کرد، بالاخره همدیگر را داریم.» مدتی بعد گفتند جمع کنید تا منتقل شوید. شب شد. نزدیک به شب، هنوز در حیاط کمی نور بود. هیچ‌کس در حیاط نبود، همه مثل اسرای جنگی در صف بودند با دستبند و پابند… دو به دو راه می‌رفتند. پیرمردها می‌لنگیدند. پیش از پابند شدن محمد را دوباره گم کردم.
دوباره یافتمش. موحش‌ترین یافتن زندگی‌ام؛ در حیاط سالن ۳ انجیر اوین را بغل کرده بود و هق‌هق گریه می‌کرد؛ به حال ما، به حال انسان، به حال تاریخ، به حال آن همه نام روی آجرها. جنگ است و محمد در آغوش انجیرش، جنگ است و محمد در آغوش دارش.
شهریار براتی
زندان تهران بزرگ، تیپ ۲، سالن ۹ ۱۴۰۴.۴.۴ »


از صفحه اینستاگرام مهدی محمودیان

#زندانی_ما_کجاست

آدرس ایمیل:
[email protected]
وبسایت: cfppi.org

اقدام فوری سازمان عفو بین الملل

زندانیان سیاسی پس از حملات هوایی در معرض خطر جدی هستند
بخش نگران‌کننده‌تر گزارش عفو بین‌الملل مربوط به ده‌ها زندانی است که سرنوشت و محل نگهداری آن‌ها هنوز توسط مقامات حکومتی اعلام نشده است. این زندانیان که در زمان حملات در بندهای امنیتی ۲الف، ۲۰۹، ۲۴۰ و ۲۴۱ زندان اوین بودند، از زمان انتقال خبری از وضعیت آن‌ها در دست نیست.

سازمان عفو بین‌الملل در یک بیانیه اقدام فوری نسبت به وضعیت صدها زندانی منتقل‌شده از زندان اوین تهران پس از حملات هوایی اسرائیل در ۲۳ ژوئن ۲۰۲۵ هشدار داد. در این بیانیه آمده است که زندانیان، از جمله بسیاری از زندانیان سیاسی، اکنون در شرایط غیرانسانی و تحقیرآمیز در زندان‌های دیگر استان تهران نگهداری می‌شوند و در معرض خطر شکنجه، ناپدید شدن اجباری و نقض فاحش حقوق انسانی قرار دارند.
انتقال اجباری پس از تخریب زندان اوین
بر اساس بیانیه عفو بین‌الملل، حملات هوایی مستقیم اسرائیل به زندان اوین، بخشی از این مرکز بزرگ نگهداری زندانیان را به‌طور کامل ویران کرده است. اوین که محل نگهداری صدها زندانی از جمله زنان، مادران با کودکان خردسال، فعالان سیاسی، دگراندیشان، مدافعان حقوق بشر و متهمان امنیتی بود، به‌طرز گسترده‌ای آسیب دید و در پی آن، مقامات حکومتی اقدام به انتقال فوری زندانیان به زندان‌های دیگر کردند.
طبق گزارش منابع مطلع، بسیاری از زندانیان زن به زندان قرچک و حدود ۱۸۰ زندانی مرد به زندان فشافویه منتقل شده‌اند. این انتقال در شرایطی صورت گرفته که زندانیان بدون اطلاع قبلی، بدون جمع‌آوری وسایل شخصی، و در حالی‌که دست‌بند و پابند داشتند و مورد ضرب‌وشتم قرار گرفته بودند، از اوین خارج شدند.

#زن_زندگی_آزادی
#زندان_اوین
#زندانی_ما_کجاست

@cfppi3

صدای مادری که بیست و شش سال به دنبال فرزندش میگردد

سعید زینالی را ربودند و بی‌صدا، ناپدیدش کردند

۲۶ سال گذشت، چه بلایی سر #سعید #زینالی آمده؟ او کجاست ؟؟

این صدای مادر سعید #زینالی است، #دانشجویی که ۲۶ سال است خبری از او نیست... سعید زینالی دانشجویی ۲۳ ساله ای بود چند روز بعد از ۱۸ تیر ۷۸ در منزل خود بازداشت شد. مادر سعید، ۲۶ سال است که چشم به در دوخته، دل به نشانی بسته و روحش را تکه‌تکه در راهروهای بی‌پاسخ دادگاه‌ها، نهادها و دیوارهای بسته جا گذاشته.نه فقط خودش، که دخترش را زندانی کردند، همسرش را از کار انداختند، خانواده‌اش را درهم کوبیدند، فقط برای آنکه بگویند:فراموش کن. نپرس. دنبال چهار تا استخوان نباش...

من یک مادر هستم...

مادری که ۲۶ سال پیش، فرزند جوانش را برای ده دقیقه بردند و دیگر هرگز برنگرداندند. ۲۶ سال است که دنبال خبری، نشانی، یا حتی یک نشانه‌ام تا بفهمم چه بر سر سعیدم آمد.زنده است؟ اسیر است؟ جانش را گرفتند؟
من هیچ ندارم… نه قبری که اشکم را بر آن بریزم، نه سنگی که دست بر آن بکشم، نه حتی یک تکه خاک که بگویم فرزندم این‌جاست...

تنها مانده‌ام با یک دنیا سؤال و یک دل پر از داغ.

۲۶ سال است که قلبم هر روز می‌شکند. هر شب، در تاریکی، با اشک می‌خوابم و هر صبح با امیدی پوسیده از خواب بیدار می‌شوم. امیدی که نه از پاسخ، که از مادری ریشه می‌گیرد.دلم نه فقط برای فرزند خودم، که برای تک‌تک مادرانی می‌سوزد که هر روز، یکی‌شان داغدار می‌شود، هر روز، مادری چشم‌به‌راه می‌ماند، بی‌پاسخ، بی‌صدا...

من تمام این سال‌ها، خودم همین بوده‌ام.
من داغ مادرانه را با گوشت و پوست حس کرده‌ام و تنها آرزویم این است که یک روز، این رنج تمام شود. اما نمی‌دانم… نمی‌دانم صدایمان را کجا باید برد؟
به که باید گفت؟کجا بروم که شاید یک‌بار برای همیشه هیچ مادری در این سرزمین داغدار نشود.


#سعید_زینالی_را_فراموش_نمیکنیم
#۱۸تیر۷۸
#علیه_فراموشی
#زندانی_ما_کجاست

@cfppi3

پیام حمایتی مریم افلاکی دهکردی فعال سیاسی به مناسبت پانزدهمین سالگرد روز چهانی حمایت از زندانیان سیاسی


۲۸ ژوئن -۷ تیر، فرانکفورت-آلمان

#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#روز_جهانی_حمایت_از_زندانیان_سیاسی
#بیست_جون
#Iran20June
آدرس ایمیل:
[email protected]
وبسایت: