راهکارهای عملی در مورد پرخاشگری در نوجوانان و رابطهٔ نامطلوب با آنها
❇️علت پرخاشگری را شناسایی کنید
پرخاشگری نوجوانان معمولاً ریشه در یکی از این عوامل دارد:
- احساس نادیده گرفته شدن (نیاز به توجه)
- استرس یا اضطراب (فشار تحصیلی، مشکلات اجتماعی)
- الگوبرداری از محیط (خانواده، دوستان، رسانه)
- تغییرات هورمونی و خلقی(بلوغ)
- احساس بی عدالتی یا محدودیت شدید
اقدام:
سعی کنید بدون قضاوت، با گفتگوی آرام بپرسید: "به نظرت اخیراً چه چیزی تو را بیشتر عصبانی میکنه؟"اگر پاسخ نداد، عجله نکنید؛ ممکن است بعداً در فضایی امنتر صحبت کند.
❇️ ارتباط بدون تنش ایجاد کنید
- گوش دادن فعال:وقتی صحبت میکند، با تکان دادن سر و عباراتی مثل "متوجه میشم" یا "این واقعاً سخته" نشان دهید که احساسش را درک میکنید.
- پرهیز از واکنش فوری: اگر با پرخاشگری مواجه شدید، نفس عمیق بکشید و بگویید: "الان هر دو عصبانی هستیم، بهتره کمی زمان بذاریم و بعد صحبت کنیم."
- استفاده از "من" به جای "تو":
به جای "تو همیشه پرخاشگری میکنی!" بگویید: "وقتی صدایت بلند میشه، من نگران میشم و دوست دارم کمکت کنم."
❇️ قوانین واضع اما انعطاف پذیر وضع کنید
- مشارکت او در تعیین قوانین:از او بپرسید: "به نظرت چه رفتاری منصفانهتره؟" (مثلاً دربارهٔ ساعت بازگشت به خانه).
- پیامدهای طبیعی را اعمال کنید:
مثلاً اگر به دلیل پرخاشگری، وسیلهای را شکست، از پول توجیبی اش برای تعمیر استفاده کند.
- پرهیز از تنبیه های تحقیرآمیز:(مثل مقایسه با دیگران یا توهین).
❇️جایگزین های سالم برای خشم ارائه دهید.
- ورزش یا فعالیت فیزیکی:پیاده روی، بوکس، یا حتی کوبیدن بالش برای تخلیه انرژی.
- تکنیکهای آرامسازی: تنفس دیافراگمی (۴ ثانیه دم، ۷ ثانیه نگه داشتن، ۸ ثانیه بازدم).
- هنر یا نوشتن: پیشنهاد دهید احساسش را در یک دفتر بنویسد یا نقاشی کند.
❇️ رابطه را بازسازی کنید
- زمانهای کیفیت (Quality Time) فعالیتهای مشترک بدون بحث (مثلاً آشپزی، بازی مورد علاقهاش).
- اظهار محبت غیرشرطی:حتی پس از یک مشاجره، بگویید: "دوستت دارم، حتی وقتی باهم اختلاف داریم."
- عذرخواهی اگر اشتباه کردید: گفتن "ببخش که آن روز صدایم را بلند کردم"*مدل خوبی برای مسئولیتپذیری است.
❇️ مراقب سلامت روان خود باشید
- شما هم ممکن است از این وضعیت خسته شوید. استراحت، مشورت با دوستان یا یک مشاور میتواند انرژی شما را بازگرداند.
- به یاد داشته باشید: پرخاشگری او لزوماً به معنای شکست شما به عنوان والدین نیست؛ این یک مرحلهٔ گذراست.
❇️چه زمانی به دنبال کمک حرفه ای باشیم؟
اگر پرخاشگری همراه با این نشانه هاست، از روانشناس نوجوان کمک بگیرید:
- آسیب به خود یا دیگران
- افت شدید تحصیلی یا انزوا
- رفتارهای خطرناک (مصرف مواد، فرار از خانه)
نکتهٔ نهایی:
نوجوان شما در حال تجربهٔ طوفانی از تغییرات جسمی و روانی است. گاهی پرخاشگری تنها راهی است که برای بیان حس درماندگی بلد است. با ثبات رفتار و نشان دادن حمایت بی قیدوشرط، کم کم اعتماد او جلب خواهد شد.
⚜⚜⚜
نکته های طلایی رفتار با کودکان و نوجوانان
@childeducation
❇️علت پرخاشگری را شناسایی کنید
پرخاشگری نوجوانان معمولاً ریشه در یکی از این عوامل دارد:
- احساس نادیده گرفته شدن (نیاز به توجه)
- استرس یا اضطراب (فشار تحصیلی، مشکلات اجتماعی)
- الگوبرداری از محیط (خانواده، دوستان، رسانه)
- تغییرات هورمونی و خلقی(بلوغ)
- احساس بی عدالتی یا محدودیت شدید
اقدام:
سعی کنید بدون قضاوت، با گفتگوی آرام بپرسید: "به نظرت اخیراً چه چیزی تو را بیشتر عصبانی میکنه؟"اگر پاسخ نداد، عجله نکنید؛ ممکن است بعداً در فضایی امنتر صحبت کند.
❇️ ارتباط بدون تنش ایجاد کنید
- گوش دادن فعال:وقتی صحبت میکند، با تکان دادن سر و عباراتی مثل "متوجه میشم" یا "این واقعاً سخته" نشان دهید که احساسش را درک میکنید.
- پرهیز از واکنش فوری: اگر با پرخاشگری مواجه شدید، نفس عمیق بکشید و بگویید: "الان هر دو عصبانی هستیم، بهتره کمی زمان بذاریم و بعد صحبت کنیم."
- استفاده از "من" به جای "تو":
به جای "تو همیشه پرخاشگری میکنی!" بگویید: "وقتی صدایت بلند میشه، من نگران میشم و دوست دارم کمکت کنم."
❇️ قوانین واضع اما انعطاف پذیر وضع کنید
- مشارکت او در تعیین قوانین:از او بپرسید: "به نظرت چه رفتاری منصفانهتره؟" (مثلاً دربارهٔ ساعت بازگشت به خانه).
- پیامدهای طبیعی را اعمال کنید:
مثلاً اگر به دلیل پرخاشگری، وسیلهای را شکست، از پول توجیبی اش برای تعمیر استفاده کند.
- پرهیز از تنبیه های تحقیرآمیز:(مثل مقایسه با دیگران یا توهین).
❇️جایگزین های سالم برای خشم ارائه دهید.
- ورزش یا فعالیت فیزیکی:پیاده روی، بوکس، یا حتی کوبیدن بالش برای تخلیه انرژی.
- تکنیکهای آرامسازی: تنفس دیافراگمی (۴ ثانیه دم، ۷ ثانیه نگه داشتن، ۸ ثانیه بازدم).
- هنر یا نوشتن: پیشنهاد دهید احساسش را در یک دفتر بنویسد یا نقاشی کند.
❇️ رابطه را بازسازی کنید
- زمانهای کیفیت (Quality Time) فعالیتهای مشترک بدون بحث (مثلاً آشپزی، بازی مورد علاقهاش).
- اظهار محبت غیرشرطی:حتی پس از یک مشاجره، بگویید: "دوستت دارم، حتی وقتی باهم اختلاف داریم."
- عذرخواهی اگر اشتباه کردید: گفتن "ببخش که آن روز صدایم را بلند کردم"*مدل خوبی برای مسئولیتپذیری است.
❇️ مراقب سلامت روان خود باشید
- شما هم ممکن است از این وضعیت خسته شوید. استراحت، مشورت با دوستان یا یک مشاور میتواند انرژی شما را بازگرداند.
- به یاد داشته باشید: پرخاشگری او لزوماً به معنای شکست شما به عنوان والدین نیست؛ این یک مرحلهٔ گذراست.
❇️چه زمانی به دنبال کمک حرفه ای باشیم؟
اگر پرخاشگری همراه با این نشانه هاست، از روانشناس نوجوان کمک بگیرید:
- آسیب به خود یا دیگران
- افت شدید تحصیلی یا انزوا
- رفتارهای خطرناک (مصرف مواد، فرار از خانه)
نکتهٔ نهایی:
نوجوان شما در حال تجربهٔ طوفانی از تغییرات جسمی و روانی است. گاهی پرخاشگری تنها راهی است که برای بیان حس درماندگی بلد است. با ثبات رفتار و نشان دادن حمایت بی قیدوشرط، کم کم اعتماد او جلب خواهد شد.
⚜⚜⚜
نکته های طلایی رفتار با کودکان و نوجوانان
@childeducation
👍4
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
به نگرانی و ترس هات مجالی نده
وینستون چرچیل در پاسخِ کسی که ازش پرسیده بود نگران پُستهای خطیرت نیستی گفت:
من آدم گرفتاری هستم ، فرصتی برای نگرانی ندارم!
در کل طبیعت به ذهن های خالی هجوم میبره
معمولا احساسات ناشی از نگرانی ، ترس ، تنفر ، حسادت و کینه ، افکار و احساسات مثبت رو مجبور به عقبنشینی میکنه.
ما غالبا با فجایع بزرگ زندگی با شجاعت و درایت روبرو میشیم ، اما به موضوعات کوچیک اجازه میدیم ما را از پا در بیارن.
بهتره اونقدر مشغول کار و فعالیت خودمون باشیم که اصلا فرصت نداشته باشیم به این فکر کنیم که میشه یا نمیشه!
درود دوست من 😍 سه شنبه ات به نیکی
🌸🌸🌸
@childeducation
وینستون چرچیل در پاسخِ کسی که ازش پرسیده بود نگران پُستهای خطیرت نیستی گفت:
من آدم گرفتاری هستم ، فرصتی برای نگرانی ندارم!
در کل طبیعت به ذهن های خالی هجوم میبره
معمولا احساسات ناشی از نگرانی ، ترس ، تنفر ، حسادت و کینه ، افکار و احساسات مثبت رو مجبور به عقبنشینی میکنه.
ما غالبا با فجایع بزرگ زندگی با شجاعت و درایت روبرو میشیم ، اما به موضوعات کوچیک اجازه میدیم ما را از پا در بیارن.
بهتره اونقدر مشغول کار و فعالیت خودمون باشیم که اصلا فرصت نداشته باشیم به این فکر کنیم که میشه یا نمیشه!
درود دوست من 😍 سه شنبه ات به نیکی
🌸🌸🌸
@childeducation
❤3👍1
راهکارهای کلیدی رشد عاطفی سالم (کودکان )
برای رشد عاطفی سالم کودک، لازم است محیطی امن، حمایتی و پر از عشق فراهم کنید.
۱. ایجاد دلبستگی ایمن (بهویژه در سالهای اولیه)
❇️نوزادی تا ۲ سالگی:
- به گریه ها و نیازهای فیزیکی (گرسنگی، خستگی، تماس پوستی) بهسرعت پاسخ دهید. این کار اعتماد پایه را شکل میدهد.
- تماس چشمی، در آغوش گرفتن و صحبت کردن با لحن ملایم باعث احساس امنیت میشود.
- بازیهای ساده مانند "دالی موشه" به تقویت پیوند عاطفی کمک میکند.
❇️کودکان نوپا (۲-۵ سال):
- هنگام ترس یا ناراحتی (مثلاً در جمع غریبه ها)، او را مجبور به مستقل بودن نکنید. بگویید:
"میفهمم که الان احساس ترس میکنی، من اینجا کنارت هستم."
- رفتارهای پرخاشگرانه (گاز گرفتن، کتک زدن) را تنبیه نکنید، بلکه به او بیاموزید احساساتش را نام ببرد:
"عصبانی هستی چون اسباببازی ات را بردند، اما کتک زدن درد دارد.
۲. آموزش هوش هیجانی (از ۳ سال به بعد)
❇️نامگذاری احساسات:
- از کتابهای تصویری درباره احساسات استفاده کنید. (مثلاً "دنیای رنگارنگ تو" از آلیس هونیک).
- موقع ناراحتی کودک بگویید:
"به نظر میرسد احساس ناامیدی میکنی، چون نتونستی قطارتو بسازی."
- الگوی سالم باشید:
- اگر خودتان عصبانی شدید، با صدای بلند فکر کنید:
"من الآن خیلی عصبانی ام، پس نفس عمیق میکشم تا آرام شوم."
۳. تشویق استقلال عاطفی (از ۵ سالگی)
- حق انتخاب بدهید:
- "امروز لباس آبی میپوشی یا زرد؟"این کار حس کنترل بر زندگی را تقویت میکند.
- اشتباهات را طبیعی بدانید:
- اگر لیوان آب را ریخت، بگویید:
"اشکالی نداره، بیا با هم تمیزش کنیم."
⚜⚜⚜⚜
نکته های طلایی رفتار با کودکان و نوجوانان
@childeducation
برای رشد عاطفی سالم کودک، لازم است محیطی امن، حمایتی و پر از عشق فراهم کنید.
۱. ایجاد دلبستگی ایمن (بهویژه در سالهای اولیه)
❇️نوزادی تا ۲ سالگی:
- به گریه ها و نیازهای فیزیکی (گرسنگی، خستگی، تماس پوستی) بهسرعت پاسخ دهید. این کار اعتماد پایه را شکل میدهد.
- تماس چشمی، در آغوش گرفتن و صحبت کردن با لحن ملایم باعث احساس امنیت میشود.
- بازیهای ساده مانند "دالی موشه" به تقویت پیوند عاطفی کمک میکند.
❇️کودکان نوپا (۲-۵ سال):
- هنگام ترس یا ناراحتی (مثلاً در جمع غریبه ها)، او را مجبور به مستقل بودن نکنید. بگویید:
"میفهمم که الان احساس ترس میکنی، من اینجا کنارت هستم."
- رفتارهای پرخاشگرانه (گاز گرفتن، کتک زدن) را تنبیه نکنید، بلکه به او بیاموزید احساساتش را نام ببرد:
"عصبانی هستی چون اسباببازی ات را بردند، اما کتک زدن درد دارد.
۲. آموزش هوش هیجانی (از ۳ سال به بعد)
❇️نامگذاری احساسات:
- از کتابهای تصویری درباره احساسات استفاده کنید. (مثلاً "دنیای رنگارنگ تو" از آلیس هونیک).
- موقع ناراحتی کودک بگویید:
"به نظر میرسد احساس ناامیدی میکنی، چون نتونستی قطارتو بسازی."
- الگوی سالم باشید:
- اگر خودتان عصبانی شدید، با صدای بلند فکر کنید:
"من الآن خیلی عصبانی ام، پس نفس عمیق میکشم تا آرام شوم."
۳. تشویق استقلال عاطفی (از ۵ سالگی)
- حق انتخاب بدهید:
- "امروز لباس آبی میپوشی یا زرد؟"این کار حس کنترل بر زندگی را تقویت میکند.
- اشتباهات را طبیعی بدانید:
- اگر لیوان آب را ریخت، بگویید:
"اشکالی نداره، بیا با هم تمیزش کنیم."
⚜⚜⚜⚜
نکته های طلایی رفتار با کودکان و نوجوانان
@childeducation
👍4❤3