و این تقابل بین ارزش ظریف اکنون و اهمیت مبهم فردا، بخشی از ماهیت گونهی ماست. چنانکه انگار دو زندگی داریم: یکی آسوده نشسته در همین حالا، دیگری مضطرب و دَوان در پی فردا
@compound_mind
@compound_mind
هاروکی موراکامی میگه: "اگه به شکلی از زندگی عادت کنی که به هیچکدوم از چیزهایی که میخوای، نرسی؛ از یاد خواهی برد که چی میخواستی."
@compound_mind
@compound_mind
کدام یک خائن تر است؟
آن کسی که در آغوش تو، میل آغوش دیگری را درسرمی پروراند؟!
یا
آن که صادقانه از به بن بست رسیدن علاقه و امیالش، با تو سخن می راند؟!
غیر از این نیست که:
گاهی شنیدن واقعیت، چنان سخت است که ساده تر می دانیم یک احمق انگاشته شویم!
@compound_mind
آن کسی که در آغوش تو، میل آغوش دیگری را درسرمی پروراند؟!
یا
آن که صادقانه از به بن بست رسیدن علاقه و امیالش، با تو سخن می راند؟!
غیر از این نیست که:
گاهی شنیدن واقعیت، چنان سخت است که ساده تر می دانیم یک احمق انگاشته شویم!
@compound_mind
فکر میکنید آدم از چه میمیرد؟
از گرسنگی؟ از سیگار؟ از غصه؟!
نه!
آدم از بی امیدی میمیرد...
از اینکه هر روز صبح چشم هایش را باز کند و نداند چرا...
انسان باید ریسک کنه
باید شکست بخوره
موفق بشه
بسنجه
تجربه بکنه
دست به خطر بزنه
برای اینکه احساس کنه زندس
انسان باید زنده باشه …
@compound_mind
از گرسنگی؟ از سیگار؟ از غصه؟!
نه!
آدم از بی امیدی میمیرد...
از اینکه هر روز صبح چشم هایش را باز کند و نداند چرا...
انسان باید ریسک کنه
باید شکست بخوره
موفق بشه
بسنجه
تجربه بکنه
دست به خطر بزنه
برای اینکه احساس کنه زندس
انسان باید زنده باشه …
@compound_mind
ببين کافکا چقدر قشنگ ميگه…
چرا میکوشیم آدمها را تغییر دهیم ؟
این درست نیست.
" آدم باید یا دیگران را همانطور که هستند بپذیرد، یا همانطور که هستند به حال خودشان بگذارد."
آدم نمیتواند آنها را عوض کند، فقط توازنشان را بر هم میزند. چون یک انسان از قطعههای واحدی درست نشده است که بتوان تکهای را برداشت و بجایش چیزِ دیگری گذاشت. او یک کل است، و اگر آدم یک سویش را بکشد، سوی دیگرش، چه بخواهی چه نخواهی، کشیده میشود.
@compound_mind
چرا میکوشیم آدمها را تغییر دهیم ؟
این درست نیست.
" آدم باید یا دیگران را همانطور که هستند بپذیرد، یا همانطور که هستند به حال خودشان بگذارد."
آدم نمیتواند آنها را عوض کند، فقط توازنشان را بر هم میزند. چون یک انسان از قطعههای واحدی درست نشده است که بتوان تکهای را برداشت و بجایش چیزِ دیگری گذاشت. او یک کل است، و اگر آدم یک سویش را بکشد، سوی دیگرش، چه بخواهی چه نخواهی، کشیده میشود.
@compound_mind
دردِ یک میل ارضا نشده در مقایسه با دردِ ندامت و شرمساری اندک است؛ آنیک سر و کارش با آیندهی بازِ بیکران است و اینیک با گذشتهی بیبازگشتی که پروندهاش بسته شده
@compound_mind
@compound_mind
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
به دنیا آمدن یعنی اجبار به انتخاب یک دوران، یک مکان، یک زندگی. وجود داشتن در این جا و این زمان به معنای از دست دادن امکانهای بیشماری از هویتهای بالقوه است؛ با این حال وقتی به دنیا میآیید بازگشتی در کار نیست و فکر میکنم که این دقیقا دلیل این است که چرا جهان فانتزی فیلمهای کارتونی به این شدت امیدها و اشتیاقهای ما را به نمایش میگذارند. آنها جهانی از امکانات از دست رفتهٔ ما را به تصویر میکشند
@compound_mind
@compound_mind
اين زندگى را نمىشود به تعویق انداخت؛ باید همين حالا آن را زيست؛ نمىشود به آخر هفته، تعطيلات، وقتی بچهها خانه را براى رفتن به كالج ترک كردند و يا به سالهاى بعد از بازنشستگى موكولش كرد
@compound_mind
@compound_mind
ما توضیحی به کسی بدهکار نیستیم. بگذار بگویند غیر منطقی یا ضداجتماعی هستیم، اما به این میارزد که خودمان باشیم. تا زمانی که رفتار و تصمیمهای ما به کسی آسیبی نمیزند، ما توضیحی به کسی بدهکار نیستیم
@compound_mind
@compound_mind