Telegram Web Link
🖊 در انتظار غروب انسان : آیا هوش مصنوعی بر هوش انسانی چیره می‌شود؟

با رشد و گسترش هوش‌های‌ مصنوعی و علی الخصوص پیشرفت روزافزون و چشمگیر ChatGpt، نزاع نظری میان تکنولوژیست‌ها و اومانیست‌ها بالا گرفته است. از یک سو اومانیست‌ها به پر رمز و رازی هوش انسانی می‌بالند و ادعا می‌کنند که هیچ ابزار مصنوعی و هیچ ماشینی نمی‌تواند با آن رقابت کند و جایش را بگیرد. در مقابل برخی از تکنولوژیست‌ها معتقدند که نه تنها به زودی هوش مصنوعی می‌تواند قابلیت‌های هوش انسانی را -از جمله خلاقیت در تولید معنا- به دست آورد، بلکه اساساً از هوش انسانی عبور می‌کند و برای آن غیرقابل فهم می‌شود.
دیوید بروکس که خود از دیدگاه «محدودیت‌گرا» درباره هوش مصنوعی طرفداری می‌کند و تحت تاثیر داگلاس هافستادر اعتقاد دارد که هوش مصنوعی و انواع‌ ماشین‌های مصنوعی توانایی‌ای بیشتر از سرهم کردن عبارات انسانی ندارند، توضیح می‌دهد که چگونه با پیشرفت روزافزون هوش مصنوعی اوضاع تا حدی تغییر می‌کند.


مطالعه متن کامل یادداشت:
https://cyberpajooh.com/o7ao

#سایبرپژوه
#یادداشت
#هوش_مصنوعی
#هوش_انسانی

@cyber_pajooh
🖊مرثیه‌ای برای مالکیت معنوی در مقابل غول هوش مصنوعی

فرض کنید که یک صداپیشه‌ی معروف هستید و روزی هنگام گشت‌و‌گذار در وب به شخصیتی برمی‌خورید که دقیقاً با آهنگ صدای شما پادکستی را اجرا می‌کند. این شخص علاوه بر این که دقیقاً دارای صدایی مشابه صدای شماست، فراز و فرود معمول گویندگی شما را نیز در گفتار خود رعایت می‌کند.
این شخص شما نیستید. چنین شخصیتی تماماً ساخته و پرداخته‌ی هوش مصنوعی است و کلماتی را از دهان شما بر زبان می‌آورد که هرگز بیان نکرده‌اید.
یادداشت فوق با روایت ماجرایی مشابه این مثال -اما واقعی- که در انگلستان رخ داده است آغاز می‌شود و این پرسش را مطرح می‌کند که مصرف‌ بی‌رویه و بی‌ حد وحصر داده‌های دیجیتالی موجود در سطح اینترنت توسط هوش مصنوعی، چه نتیجه‌ای برای زندگی واقعی و مجازی ما در بر خواهد داشت؟

مطالعه متن کامل یادداشت:
https://cyberpajooh.com/9zc4

#سایبرپژوه
#یادداشت
#مالکیت

@cyber_pajooh
🖊چگونه در عصر چت‌جی‌پی‌تی با افلاطون مخالفت کنیم؟

افلاطون در رساله‌ی «فدروس» با ایجاد دیالوگی میان سقراط و فدروس نظر خود را در مورد اختراع الفبا و فن کتابت و نوشتن بیان می‌کند. فیلسوفان تا پیش از افلاطون کمتر می‌نوشتند و اگر کتابی هم تالیف می‌کردند، شاید به دلیل عدم اهتمام عمومی به حکمت مکتوب، آن کتاب در طول زمان باقی نمی‌ماند. تا پیش از آن صدر و سینه‌ی یونانی‌ها مکان دانش و حکمت بود و جاه و جلال دانش، اعظم از آن بود که در صفحات بی‌روح کتاب‌ها جای بگیرد. خلاصه‌ی مطلب افلاطون درباره این موضوع این است که در اثر اختراع نویسندگی، دانش انسان‌ها سطحی و بی فروغ گشته است.
توفکچی در این یادداشت با بیان رویکرد افلاطون نسبت به تکنولوژی‌های جدید که در پستوی اندیشه او درباره اختراع و گسترش کتابت نهتفه است، با آن مخالفت کرده و ادعا می‌کند که باید با تکنولوژی جدیدی همچون چت‌جی‌پی‌تی تا می‌توانیم «نا افلاطونی» برخورد کنیم. از نظر او باید از غصه خوردن درباره مشاغل و مهارت‌هایی که هوش مصنوعی از دور خارج خواهد کرد دست بکشیم.

مطالعه متن کامل یادداشت:
https://cyberpajooh.com/yn9h


@cyber_pajooh
🖊صنعت زیبایی از سلبریتی‌ها هم زشت‌تر است: نقد فیلم سینمایی «ماده»
چند روزی است که یکی از جنجالی‌ترین فیلم‌های سال ۲۰۲۴ منتشر شده است: فیلم سینمایی «ماده» یا همان «دارو» (the substance). «ماده» توسط «کورالی فارگیت» کارگردانی شده و ستاره‌های فیلم نیز سلبریتی‌هایی از دو نسل متفاوت هستند یعنی «دمی مور» و «مارگارت کوالی». فیلم سینمایی «ماده» جایزه فیلمنامه جشنواره «کن» ۲۰۲۴ را نیز از آن خود کرده است و البته شایستگی‌اش نه به این جایزه، بلکه به نقد و هجوم وحشیانه‌اش به صنعت زیبایی و بنگاه‌های رسانه‌ای سلبریتی‌ساز است.

این فیلم از چهار جهت به نقد صنعت زیبایی و بنگاه‌های سلبریتی‌ساز می‌پردازد:

۱- سلبریتی هیولاست، ۲- بنگاه رسانه‌ای هیولاها را نمایش می‌دهد، ۳- صنعت زیبایی هیولاهای زشت می‌سازد، ۴- هواداران هیولاهای زیبا دوست دارند.

مطالعه متن کامل یادداشت:
https://cyberpajooh.com/jfwn

@cyber_pajooh
3👍1🤩1
هوش تکینه و طبیعی؛ نقد انیمیشن سینمایی «ربات وحشی»

در این یادداشت کوتاه به انیمیشن زیبای «ربات وحشی» و مساله هوش مصنوعی، ربات و تکنولوژی‌های سایبری به کاررفته در این انیمیشن می‌پردازیم. در این انیمیشن با یک ربات مهربان که شأنیت مربی، معلم و مادر پیدا کرده است، آشنا می‌شویم. آنچه باعث شده این ربات به این مقام برسد به دلیل مساله تکینگی فناوری و هوش تکینه است، یعنی هوش مصنوعی و تکنولوژی‌های وابسته به آن مانند ربات‌ها و سایبورگ‌ها که فارغ از انسان به هوش مخصوص به خودشان دست می‌یابند و قوای تصمیم‌گیری‌شان از انسان‌ها یا همان برنامه‌نویسان جدا شده و بتوانند تصمیم‌گیری کرده و نتیجه تصمیم‌شان را اجرا کنند. این امر را به وضوح در انیمیشن سینمایی «ربات وحشی» می‌بینیم، «رز» بارها برنامه‌نویسی‌اش را تغییر می‌دهد، ماموریت جدیدی برای خود تعریف می‌کند و سعی دارد مانند حیوانات/انسان‌ها نقش مادری را برعهده بگیرد.

🖋داوود طالقانی
مطالعه متن کامل یادداشت:
https://cyberpajooh.com/3k26

✅️@cyber_pajooh
👍2
ای کاش دورف پیجرها را منفجر می‌کرد : در نزاع دولت-ملت‌ها و عرصه‌ دیجیتال چه کسی برنده خواهد شد؟

عرصه‌ی جهانیِ دیجیتال که با هر تحول و تغییر در حوزه‌ی فناوری فربه‌تر و عظیم‌تر می‌شود، امروزه در مواجهه‌ی با دولت-ملت‌ها که کمتر جهانی شده‌اند، رویکردهای متفاوت و متنوعی را اتخاذ کرده است. این مواجهه گاه شکل خصمانه‌ای به خود گرفته و به نزاع کشیده شده و گاه دوستانه‌تر به پیش رفته است. در این نوشتار با مد نظر قرار دادن دو واقعه‌ی اخیر -یعنی دستگیری پاول دورف و انفجار پیجرها- به تکوین تاریخی این مواجهه توجه می‌کنیم. پرسش اینجاست که دولت-ملت‌ها و عرصه‌ی دیجیتال اساساً چرا و به چه نحو با یکدیگر مواجه شده‌ و بعضاً در مقابل یکدیگر صف‌آرایی کرده‌اند؟ ؟ به بیانی دقیق‌تر، آیا در این کشاکش امر خاص، محلی و غیرجهانی بر امر عام، متحد و جهانی پیروز می‌شود یا بالعکس؟

🖋محمد حسین قدمی
مطالعه متن کامل یادداشت:
https://cyberpajooh.com/8zks

@cyber_pajooh
«هوش» چگونه ممکن شد؟ : پای وب در میان است!

هر زمان که ChatGPT و سایر چت‌بات‌های هوش مصنوعی نسخه‌ی جدیدتر خود را منتشر می‌کنند، این سوالات قدیمی که یادآور فیلم‌های علمی-تخیلی هستند تکرار می‌شوند: این فناوری خوب است یا بد؟ دیو است یا دلبر؟ آیا روزی ما انسان‌ها را دور می‌زند و بر ما مسلط می‌شود؟ آیا او انسانی است که عاطفه ندارد و روزی سازندگانش را مجازات خواهد کرد؟ 
در کنار سوالات مذکور، عده‌ای نیز با کوچک شمردن دستاوردهای شگرف هوش، با کوچک شمردن پیشرفت‌های آن می‌‌پرسند که آیا همه‌ی این تحولات تنها بخشی از چرخه‌ی هیاهوی هوش مصنوعی نیست؟ آیا بیش از حد هوش مصنوعی را جدی نگرفته‌ایم؟ 
در این نوشتار با گذر از هر دو دسته‌ی سوالات فوق به یک پرسش بنیانی‌تر می‌پردازیم: این «هوش» ، اساساً چگونه ممکن شد؟ در بطن پاسخ به این سوال، پاسخ به سوالات دیگری همچون پرسش‌های فوق نهفته است.

🖋محمد حسین قدمی
مطالعه متن کامل یادداشت:
https://cyberpajooh.com/btdv

@cyber_pajooh
🖋هوش مصنوعی بیش از حد اسرارمان را می‌داند.

گروهی از متفکران علوم اجتماعی معاصر -به ویژه متفکران چپ- امروزه از پایان عصر سرمایه‌داری صنعتی و پساصنعتی صحبت می‌کنند. در نگاه آن‌ها، جهان با تولد و گسترش اینترنت و تحول دیجیتال رخ داده، به سوی «سرمایه‌داری کلان‌داده» حرکت می‌کند. در این شکل جدید از نظام سرمایه‌داری، سرمایه حول اطلاعات و داده‌ها شکل می‌گیرد و انباشته می‌شود. به بیان مانیفست مارکس «تاریخ تمام جوامع تا کنون موجود، تاریخ مبارزات طبقاتی بوده است. آزاده و برده، پاتریسین و پلیبن، ارباب و سرف ...» و به تعبیر دنیای کنونی ما، آن که اطلاعات دارد و آن که اطلاعاتش استثمار می‌شود!
لی‌لا شروف در این متن توضیح می‌دهد که چگونه هوش مصنوعی از فرایند انباشت اطلاعات و داده‌ها مستثی نیست بلکه به شکلی بسیار گسترده‌تر اسرار ما را می‌رباید، می‌خورد و قوی‌تر می‌شود.

🖋محمد حسین قدمی
مطالعه متن کامل یادداشت:
https://cyberpajooh.com/xz25

@cyber_pajooh
احمق‌ها! چه کسی گفت به ماشین‌ها حمله کنید؟ فیلم متروپلیس (۱۹۲۷) و آینده‌ی هوش مصنوعی

هوش مصنوعی و ابزارهای دیجیتال آرایش جدیدی به جهان معاصر بخشیده‌اند. جهان معاصر به نحوی به دو قطب برخورداران از تکنولوژی جدید و نابرخورداران از آن تقسیم می‌شود که بسیاری از متفکران برای توصیف چنین وضعیتی از مفهوم «شکاف دیجیتال» استفاده کرده‌اند. اما در برابر این «شکاف» چه باید کرد؟ فریتز لانگ در حدود صد سال پیش در متروپلیس با پیش‌بینی نظم جهان در سال ۲۰۲۶ راه‌حل غریبی را برای این مسئله ارائه کرده است. وی با ناامیدی از انقلاب‌ها، دست به دامان «قلب‌»های آسمانی می‌شود و از آن‌ها می‌خواهد که با پیوند میان «مغز»ها و «دست»‌ها، کمی جهان معاصر را برای ما قابل تحمل‌تر کنند.

🖋محمد حسین قدمی
مطالعه متن کامل یادداشت:
https://cyberpajooh.com/j0sk

@cyber_pajooh
👍1
هنر مبارزه با مزخرفات؛معرفی کتاب"علیه مزخرفات"
حتما شما هم موقع گشت و گذار در شبکه های اجتماعی، چشمتان به حرف های ظاهرا علمی در مورد پزشکی، تغذیه، بدنسازی و ... خورده است. ممکن است حجم زیاد این اطلاعات و حرف های ضد و نقیض آنها، شما را هم سردرگم کرده باشد. جالب است بدانید که در خود شبکه های اجتماعی نیز صفحاتی به وجود آمده اند که تلاش می کنند بی اعتبار بودن بسیاری از این حرف های به ظاهر کارشناسانه و علمی را نشان بدهند. اما سوال اینجاست: در میان این حجم سرسام آور از داده ها و اطلاعات، کدام یک از آنها درست می گوید؟
طبیعی است که وقتی در حوزه خاصی متخصص نیستیم، نمی توانیم نظری علمی و کارشناسانه بدهیم. اما می توانیم با برخی از مهارت های انتقادی، بخش مهمی از اطلاعات نادرست و شبه علمی را کشف کنیم. کتاب علیه مزخرفات، دقیقا در مورد همین مسئله است

🖋سید محمد یحیی هاشمی
مطالعه کامل متن یادداشت:
https://cyberpajooh.com/y0rl

✅️@cyber_pajooh
ارواح دیجیتال
من چه هستم؟ چه زمانی آغاز شدم؟ وقتی بمیرم چه بر سرم خواهد آمد؟ پرسش‌هایی از این دست همواره از گذشته در فلسفه، الهیات و هر اندیشه‌ای که به أمور بنیادی می‌پردازد رواج داشته است. امروزه چنین بحث‌هایی ذیل عنوان «هویت شخصی» در فلسفه مطرح می‌شوند.
پاتریک استوکز -فیلسوف معاصر استرالیایی و نویسنده‌ی کتاب أرواح دیجیتال- در این نوشتار با بررسی تاریخی مسائل و پاسخ‌های مطرح در حوزه‌ی «هویت شخصی» بیان می‌کند که با گستردگی روزافزون فضای سایبری و از بین رفتن تدریجی مرز‌های میان واقعیت و سایبر ،مسائل و پرسش‌ها درباره‌ی «هویت شخصی» رنگ و بوی تازه‌ای گرفته‌اند. از نگاه او ما در فضای سایبر زنده خواهیم ماند، اما نه برای خودمان!

🖋محمد حسین قدمی
مطالعه متن کامل یادداشت:

https://cyberpajooh.com/1btr

@cyber_pajooh
👍1
جامانده از آینده: نقد انیمیشن سینمایی «والاس و گرومیت: انتقام پرندگان»

در نقد انیمیشن سینمایی«والاس و گرومیت: انتقام پرندگان» می‌توان گفت ایده، مضمون و داستان از تحولات فناوری و به خصوص آینده هوش مصنوعی عقب و جدا مانده و نتوانسته برخلاف انیمیشن ربات وحشی (انیمیشن دیگری که امسال به هوش مصنوعی پرداخته است) درک و دریافت دقیقی از هوش مصنوعی داشته باشد. تصویرسازی این انیمیشن از هوش مصنوعی نوعی تکنولوژی دم دستی مثل جاروبرقی است که می‌تواند با یک دکمه آن را خاموش و روشن کرد یا آن را به تنظیمات کارخانه بازگرداند

🖋داوود طالقانی
متن کامل یادداشت:
https://cyberpajooh.com/62gw

@cyber_pajooh
👍1
فراخوان به نویسندگان خیال‌پرداز!

جهان‌های ناشناخته، آینده‌های ناممکن، سایه‌های سایبر و کهکشان‌های بی‌پایان... اگر تخیلت مرزها را می‌شکند و کلماتت در مدارهای ناشناخته می‌چرخند، این فرصت برای توست.

«سایبرپژوه» از نویسندگان علاقه‌مند به ژانر علمی‌تخیلی، برای نگارش با موضوع «تمدن آینده، هوش مصنوعی و فضای مجازی» دعوت به همکاری می‌‌کند.

قالب‌ها:
✦ داستان کوتاه
✦ داستان بلند
✦ جُستار
✦ طرح رمان


☉ فرصتی برای دیده‌شدن و اشتراک آثار
☉ همراهی با جامعه‌ای از نویسندگان خلاق
☉ امکان همکاری در پروژه‌های ادبیات سایبری


❖ نویسندهٔ عریز! لطفاً نمونه‌ای از بهترین آثار خود را، همراه با رزومه، به تلگرام یا بله «09129303778» ارسال نمایید.

اگر قلمت آینده را می‌نویسد، ما منتظرت هستیم!

@cyber_pajooh
از من پول دربیاور، حتی به غلط!یادداشتی در باب کودکان کار اینستاگرامی
کار، کودک کار است. در حقیقت تفاوتی ندارد که بستر کار او کجاست و چقدر سرمایه‌دار است. کودک کار، چه در خیابان و بین ماشین‌ها گل بفروشد و چه در اینستاگرام تبلیغ سرویس قابلمه کند و روزانه تمام وقتش را برای ضبط کلیپ‌های ویترینی به راه بادیه بگذارند، کودک کار است. و ما در برابر هر دو سکوت می‌کنیم.
همانطور که خبر گم شدن و تصادف کودکی گل فروش در شهر ری بین اخبار ازدواج و طلاق بلاگرها گم می‌شود، خبرِ فروپاشی آینده کودک کار اینستاگرامی هم گم می‌شود. اینجا فضای مجازی است و دیگر فاصله‌ای با فضای حقیقی ندارد. ساحتی است زنده و دارای اثرات مشخص.

🖋حانیه اخلاقی
مطالعه متن کامل یادداشت:
https://cyberpajooh.com/sb8l
✅️@cyber_pajooh
🔥21
«خیر و شر» در اینستاگرام برابرند

به نظر شما چرا وقتی یک فرسته(پست) در اینستاگرام بازخورد منفی می‌گیرید باز هم دیده می‌شود؟ اگر بخواهیم خیلی کوتاه به این سوال پاسخ بدهیم علتش آن است که در اینستاگرام «خیر و شر» مساوی هستند. خوب و بد چندان معنای متمایزی ندارد. زمین اینستاگرام اصطلاحا «تخت» است، هموار است و پستی و بلندی ندارد. همه کارها در اینستاگرام نسبت به «خوب یا بد» بودن، «درست یا غلط» بودن، «خیر یا شر» بودن بی موضع هستند. هوش مصنوعی اینستاگرام یک نظر مثبت در زیر یک فرسته(پست) با این محتوا: «چه کار قشنگی» و یک نظر با این محتوا: «عجب کار زشتی» را یک چیز تشخیص می‌دهد و یک ارزش برای‌شان قائل است و تنها چیزی که برایش اهمیت دارد آن است که مخاطبان یک صفحه به یک فرسته واکنش نشان دهند.

مطالعه کامل متن یادداشت:
https://cyberpajooh.com/ug1j

@cyber_pajooh
👍2🔥1
این یک آخرالزمان دیجیتالی است؛ معرفی انیمیشن «میچل‌ها علیه ماشین‌ها»

میچل‌ها علیه ماشین‌ها، در پیِ نشان دادن یک آخرالزمان مجازی است. آخرالزمانی که دجال‌های یک چشمِ آن، ربات‌ها و هوش‌های‌ مصنوعی مدل جدید و به روزرسانی شده‌اند. دجال‌هایی که هیچ‌گونه نمی‌توان رو به روی آن‌ها درآمد، مگر با یک اتحاد خانوادگی!
خانواده نمادی است از یک رابطه قوی که برخلاف بقیه پدیده‌های جهان امروزی، بدون دخالت ماشین خلق شده‌اند پس تحکیم این رابطه خود یک مبارزه است با تغییراتی که ماشین و تکنولوژی ما را به سمت آن می‌برد

🖋 حانیه اخلاقی
مطالعه متن کامل یادداشت:

https://cyberpajooh.com/3cme

@cyber_pajooh
4
خیزش علیه هوش مصنوعی در انگلیس

یکی از قابل‌پیشی‌ترین بحث‌ها در مورد هوش مصنوعی این بود که چالش‌های شغلی را برای بسیاری ایجاد خواهد کرد. این چالش اکنون در انگلستان سر و صدای زیاد ایجاد کرده.
کمپینی سراسری در کل انگلستان راه افتاده که صنایع و حوزه‌های «خلاق» مانند موسیقی، کتاب، فیلم، ادبیات، هنر، خبرگزاری، وب‌سایت به وضعیت سرقت اطلاعات از طرف شرکت‌های هوش مصنوعی اعتراض کرده‌اند نام این کمپین « MAKE IT FAIR » است.
در این کمپین از دولت انگلیس خواسته شده که از مالکیت معنوی افراد و شرکت‌ها بر صنایع خلاق حمایت شود.؛ زیرا شرکت‌های هوش مصنوعی دارند تولیدات آنان را برای قوی‌تر شدن خودشان می‌دزدند

مطالعه متن کامل یادداشت:
https://cyberpajooh.com/do3c

@cyber_pajooh
تکنولوژی و هنر،تعامل یا تقابل؟ یادداشتی درباره سینمایی موسی کلیم الله

موسی کلیم الله؛ اثری که اگر چه فیلمنامه آن در دل تاریخ سیر می‌کند اما نحوه ساخت آن آینده ای نه چندان دور را ترسیم می کند. موسی تنها یک فیلم تاریخی نیست، نقطه عطفی در سینمای ایران است، جایی که هنر و تکنولوژي بیش از هر زمان دیگری به هم گره خورده اند.
احتمالا تماشای فیلم، حس کنجکاوی هرکسی را نسبت به تولید مجازی برانگیخته می‌کند و اگر با عینکی نقاد به این پدیده نوظهور بنگریم با سوالات مهم و بنیادینی مانند این که «اساسا تکنولوژي در خدمت هنر گام برمی‌دارد یا در آینده می‌تواند هنر و اصالت هنری را قربانی پیشروی‌های بی‌امان خود کند» مواجه می‌شویم. دو نگاه پیش‌روی ماست؛ نگاه والتر بنیامین که تکنولوژی را اسباب عمومی‌سازی هنر یا بودریار که تکنولوژی را نابودکننده هنر می‌دانست!

🖋حسین عبداللهی

مطالعه متن کامل یادداشت:
https://cyberpajooh.com/w4xd

@cyber_pajooh
3👍1
نوشدارویی به نامِ درامِ چشم‌بادامی‌ها

در نگاه اول برای بسیاری انیمه، نه به عنوان یک پویانمایی شرقیِ گاهی سریالی، بلکه اژدهایی هفت‌سر و آماده بلعیدنِ فرهنگ ایرانی است. اما واقعیت آن است که نوجوان نیاز به مرهم دارد. نیاز به مُسکِنی دارد که با بلعیدنِ آن بتواند حداقل در سطحِ خیال، از محدودیت‌های زمان و مکانش فراتر برود. مسکنی که بتواند از منظر روانی، عدم اعتماد به نفسی که جامعه غرب در حال تزریق به اوست را مداوا کند. پس انیمه نه تنها به عنوان یک محصول شرقی، بلکه در نقش پرستاری بالنده و نوشدارویی قدرتمند به یاریِ نوجوان می‌آید. انیمه قهرمان می‌سازد. فرا واقعی است. کهن الگو دارد. طولانی است، و این‌ها تمامِ ویژگی‌هایی‌ست که یک مرهمِ خوب می‌تواند داشته باشد

🖋حانیه اخلاقی

مطالعه متن کامل یادداشت:
https://cyberpajooh.com/ino6

@cyber_pajooh
👍4
2025/10/27 09:40:22
Back to Top
HTML Embed Code: