‏من سَرِت خیلی گریه کردم .
خیلی..

اولین و آخرین باری بودی که کسی رو معصومانه دوست داشتم .

من حوصله‌ی مکالمه‌های طولانی رو ندارم اما تو برام بگو‌ روزت چطور گذشت.

‏آدما جا میمونن، تو فرودگاه، تو خیابون، تو خاطرات:)

تو قرار بود بشی بابای پسرم.

نشسته بود تنها تو اتاقش، گریه قورت می‌داد.

پرتم کردی وسط کلی غریبه.

:)

وقتی می‌فهمیم شناختمون راجب یکی غلط بوده، باید این قدرت و داشته باشیم از زندگیمون حذفش کنیم ،نه اینکه با توجیه کارش به زندگیمون وصله پینه کنیم :)

چو نیست چاره، ز بی‌چارگی صبور شدم!

آدم خوش قلبی بودم، اما زندگی مسئله‌اش قلب نبود..

تو اینو هیچوقت نفهمیدی:
من زمانی عاشقت شدم که نمیخواستم عاشق کسی باشم:)

بد هیچکسی رو نمیخوام ولی تو یکی رو امیدوارم یجا دهنت بد گاییده شه.

تموم شد و رفت .

اون‌قدر به تلاش برای درک‌کردنت ادامه می‌دم، که بالاخره یه‌روزی مجبور شم ترکت کنم.

‏من از این شب سیاه هم، تیره‌ترم.

‏اگر انسان بتواند در برابر دوست داشته نشدن دوام بیاورد، تقریبا هیچ چیزی دیگر نمی‌تواند او را بهم بریزد:)

نزار یاد بگیرم بدون تو چطوری زندگی کنم.