《آموزش در خانه》
یک 《ترند》 جدید نیست، بلکه قیامی نرم علیه سیستم آموزشی است که واحد خانواده و تعامل با طبیعت را
در نظر نمی‌گیرد!
#کودک_بازی_طبیعت
#home_school #trend #family_unit
#nature

🏵 دورهٔ مقدماتی تسهیلگری در عمل 🏵

🔎 آشنایی با تسهیلگری کودک در بستر طبیعت، جامعه و شهر

🗓 دوره مرداد ۱۴۰۴
- یکشنبه‌ها و چهارشنبه‌ها، از ۱۵ مرداد
- مهلت ثبت‌نام تا ۱۳ مرداد

🔖 برای ثبت‌نام می‌توانید به @Koochar_Contact در تلگرام پیام دهید.

. www.tg-me.com/KoocharNatureschool
. instagr.am/KoocharNatureSchool

کوچار

درسهایی از مدرسه طبیعت
آموزش به کودکان خلاقیت،حس شگفتی و حیرت  را تضعیف می‌کند و لذت کشف را از کودک میگیرد.
آنچه کپلن در این کتاب می‌گوید پوچی آموزش‌های افراطی و بی‌برنامه به بزرگسالان است.اما در مورد کودکان آموزش فقط پوچ و تلف کننده وقت نیست بلکه نابود کننده همه استعدادهای اصیل کودک در کشف خود،دیگران و جهان طبیعت است.ما کودکان خود را هوشمند و نابغه به نظام آموزش تحویل می‌دهیم و سرخورده و بی‌هدف تحویل می گیریم.برق چشم کودک خویش را در نخستین روزهای رفتن به مهد و مدرسه در نظر آورید و با آنچه در فراغت از تحصیل در او باقی مانده مقایسه کنید.


◀️ ◀️ قسمتی از مقدمه کتاب «پرونده ای علیه آموزش و پرورش: چرا سیستم آموزشی هدر دادن زمان و پول است»

🖋 نوشته‌ی برایان کپلن

🔷️ من بیش از چهل سال است که به‌طور مداوم در مدرسه بوده‌ام. اول پیش‌دبستانی، بعد مهدکودک، دبستان، راهنمایی و دبیرستان. بعدش یک دوره چهارساله کارشناسی در دانشگاه برکلی کالیفرنیا، و پس از آن هم یک دوره چهارساله دکترا در دانشگاه پرینستون. مرحله بعد، چیزی بود که می‌شود به آن «اولین شغل واقعی‌ام» گفت: استاد اقتصاد در دانشگاه جورج میسون. بیست سال گذشته و من هنوز در همین دانشگاه هستم. پاییز امسال، وارد «کلاس چهل و یکم» زندگی‌ام می‌شوم!

🔷️ این سیستم برای من خیلی خوب عمل کرده. واقعاً خوب. من شغلی رؤیایی و دائمی دارم. انتظار می‌رود سالی فقط ۱۵۰ ساعت تدریس کنم—پنج ساعت در هفته، فقط برای سی هفته. بر خلاف بسیاری از استادان، من عاشق تدریسم؛ اما حتی اگر از آن بدم هم می‌آمد، این حجم کار بسیار سبک است. بقیه سال را صرف فکر کردن، خواندن و نوشتن درباره موضوعات مورد علاقه‌ام می‌کنم—چیزی که به آن می‌گویند «پژوهش». درآمدم خیلی زیاد نیست، اما حاضر نیستم جایم را با بیل گیتس عوض کنم. میلیاردها دلار او نمی‌توانند چیزی را برایم بخرند که واقعاً بخواهم و الان نداشته باشم. حتی فکر می‌کنم آرامشی که دارم، چیزی است که گیتس در دوران بازنشستگی‌اش هم ندارد.

🔷️پس از نظر شخصی، هیچ دلیلی ندارم که از نظام آموزشی گله کنم—برعکس! اما تجربه یک عمر زندگی در این سیستم و ۲۵ سال مطالعه و تأمل، مرا به این نتیجه رسانده که نظام آموزشی ما اتلاف عظیمی از زمان و پول است. تقریباً همه سیاستمداران قول می‌دهند که هزینه‌های آموزش را افزایش دهند. اما از نگاه من، فقط می‌توانم زیر لب بگویم: «برای چی؟ می‌خواهید بیشتر هدر بدهیم؟»

🔷️بیشتر منتقدان نظام آموزشی می‌گویند پول را در جای درست خرج نمی‌کنیم، یا معلمان مثل مبلغین بچه‌ها را به راه‌های نادرست می‌کشانند. من تا حدی با این حرف‌ها موافقم، اما به‌نظر من، بزرگ‌ترین ایراد نظام آموزشی چیز دیگری است: آموزش بیش از حد! دانش‌آموزان هزاران ساعت صرف یادگیری مطالبی می‌کنند که نه بهره‌وری آن‌ها را بالا می‌برد، نه زندگی‌شان را غنی‌تر می‌کند. و البته، دانش‌آموزان بدون راهنمایی متخصصان نمی‌توانند این‌همه وقت را تلف کنند!

🔷️مدارس بدیهی است که مهارت‌هایی کاربردی مانند سواد خواندن و نوشتن و حساب را آموزش می‌دهند. دبیرستان‌ها گاهی دروس فنی و حرفه‌ای هم دارند—مانند مکانیکی، برنامه‌نویسی و نجاری. دانشگاه‌ها هم رشته‌هایی مثل مهندسی، پزشکی و کامپیوتر را ارائه می‌دهند که جنبه شغلی دارند. اما تکلیف بقیه درس‌ها و رشته‌ها چیست؟

🔷️به تمام کلاس‌هایی که در عمرتان رفته‌اید فکر کنید. چندتای آن‌ها هیچ مهارت کاربردی‌ای به شما یاد نداد؟ درس‌هایی که از همان مهدکودک شروع می‌شوند و هرگز در زندگی واقعی به کارتان نمی‌آیند. در دبستان، فراتر از خواندن، نوشتن و ریاضی، تاریخ، مطالعات اجتماعی، موسیقی، هنر و تربیت بدنی هم هست. در راهنمایی و دبیرستان هم ریاضیات پیشرفته، ادبیات کلاسیک و زبان‌های خارجی اضافه می‌شود—مفید برای عده کمی از دانشمندان، نویسندگان یا مترجمان آینده، اما بی‌ربط برای بقیه. بیشتر رشته‌های دانشگاهی حتی ادعا نمی‌کنند که مهارت شغلی می‌آموزند. اگر در شغلتان از تاریخ روم، آثار شکسپیر، تحلیل حقیقی یا فلسفه ذهن استفاده می‌کنید، احتمالاً شغل عجیبی دارید!

🔷️شاید از این آموزش به ظاهر «بی‌فایده» از منظر انسانی دفاع کنید. معلم‌ها اغلب می‌گویند هدفشان غنی کردن زندگی دانش‌آموزان یا گسترش افق‌های فکری آن‌هاست. به عنوان یک استاد، من با این استدلال‌ها هم‌دل هستم، چون خودم هم از ایده‌های بزرگ بهره‌مند شده‌ام و تلاش می‌کنم این تجربه را منتقل کنم. اما برای دفاع واقعی از آموزش، کافی نیست به آرمان‌های انسانی تکیه کنیم. باید بپرسیم: واقعاً چند وقت یک‌بار معلم‌ها موفق می‌شوند افق‌های ذهنی دانش‌آموزان را گسترش دهند؟ پاسخ، از نظر تجربی، ناامیدکننده است. گرچه معلم‌های عالی‌می‌توانند دانش‌آموزان را به شکسپیر علاقه‌مند کنند یا آن‌ها را عاشق هنر یا موسیقی کنند، اما این دگرگونی‌ها بسیار نادرند.

با وجود همه تلاش‌های معلمان، بیشتر نوجوان‌ها فرهنگ والا را خسته‌کننده می‌دانند—و در بزرگسالی هم نظرشان عوض نمی‌شود.

🔷️یادگیری لازم نیست حتماً کاربردی باشد، یا الهام‌بخش. اما وقتی یادگیری نه مفید است و نه الهام‌بخش، دیگر چه اسمی می‌توان رویش گذاشت جز «اتلاف وقت»؟


🔰 خشت کج | نقد نظام آموزشی

🆔️ @kheshtekaj

🆔️ @kheshtekaj

مدرسه به عنوان نماد جهان استاندارد، همواره تلاش در استانداردسازی دارد که این خود به معنای سرکوب تفاوت‌ها است...

👈🏻 برای ورود به کانال " نوبانگ اندیشه " روی لینک زیر کلیک کنید:

@NobangAndisheh

♦️ذهن کودکان لبریز از پرسش است و میل به کشف، در ذات‌شان جاری‌ست. آنها خودیادگیرنده‌اند، اگر فضا و آزادی تجربه داشته باشند.

📺 برنامه  «اکنون… »
🎬 قسمت سی و پنجم
✔️ میهمان: عبدالحسین وهاب زاده

👈🏻 برای ورود به کانال " نوبانگ اندیشه " روی لینک زیر کلیک کنید:

@NobangAndisheh

💡مدرسه طبیعت از پرسش آغاز می‌کنه در حالیکه مدرسه معمولی از پاسخ آغاز می‌کنه...

📺 برنامه  «اکنون… »
🎬 قسمت سی و پنجم
✔️ میهمان: عبدالحسین وهاب زاده

👈🏻 برای ورود به کانال " نوبانگ اندیشه " روی لینک زیر کلیک کنید:

@NobangAndisheh

وقتی اجازه ریسک کردن را
به کودک ندهیم،
در حقیقت کودکی که بیشتر در معرض ریسک است
بار می‌آوریم!
Angela Hanson
@kodakbazitabiatKIT

کودکان به اسبا‌ب‌بازی‌های بیشتر نیاز ندارند بلکه به تجربه طبیعت نیاز دارند...

#کودک_و_طبیعت
#مدرسه_طبیعت
#یادگیری_آزاد


👈🏻 برای ورود به کانال " نوبانگ اندیشه " روی لینک زیر کلیک کنید:

@NobangAndisheh

زمین بازی واقعی
از پلاستیک ساخته نشده، از جنس طبیعت است💭
#کودک_بازی_طبیعت

بچه‌ها از دیوار راست بالا می‌رود!
چی می‌شد اگر دیواری نبود💭

بهترین اسباب‌بازی‌های جهان:
شاخه،
گل و لای،
سنگ و کلوخ،
سطل،
و آب.
💭

باغبان باشیم یا نجار؟

چهارمین دعوت به خوانش جمعی و مجازی کتاب باغبان و نجار نوشته آلیسون گوپنیک.

آشنایی با دیدگاهی علیه دستوالعمل‌ها، چگونه‌ها و اجبار در تربیت فرزند.
خوانش پدر و مادر بودن، نه در جهت «ساختن یک بچهٔ خاص» که پدید آوردن محیطی آمیخته به عشق، امنیت، ثبات و آزادی.

دیدن والد از دریچه‌ای که وظیفه‌اش نه شکل‌دادن به افکار فرزندان، بلکه اجازه دادن به افکار آن‌هاست تا همهٔ احتمالاتی را که جهان و زندگی پیش رویشان می‌گذارد، بسنجند.
بازی کنند و بفهمند.
خطا کنند و بیاموزند.
عشق را تجربه کنند و بیاموزند.

سه‌شنبه عصرها(شش هفته) ساعت ۱۷ تا ۱۸:۳۰؛
با شروع از ۱۸ شهریور ماه ۱۴۰۴

آنلاین و در محیط گوگل‌میت
تسهیلگر : مِهین فصیح رامندی


ثبت نام و اطلاعات بیشتر در تلگرام پیام بگذارید.
@mehinfasih

@Vazhik_mehin

▪️ما در عصر آموزش جنون‌آمیز زندگی می‌کنیم
▫️پیتر گری

در طول چند دهه‌ی گذشته، کودکان همواره با میزان رو به افزایش در معرض آموزش و تدریس به شکل سخت‌گیرانه‌، با هدف بهبود نمرات آنها در آزمون‌های استاندارد، قرار گرفته‌اند. آزادی کودکان برای بازی و اکتشاف کاهش یافته است، تحقیقات افزایش چشمگیری در پرخاشگری و افسردگی و کاهش کنترل درونی و خلاقیت را در بین افراد جوان، نشان می‌دهد. در سراسر دنیا کودکان تا جایی که فرصت داشته باشند به بازی و اکتشاف می‌پردازند و این عمل را به روش‌های خاص کلی انجام می‌دهند. این میل و اشتیاق به بازی و اکتشاف در مسیر تکامل گونه انسان و در جهت خدمت به آموزش و یادگیری بوجود آمده است. علاوه بر این ، چنین اشتیاقی به بازی و اکتشاف، بسیار قدرتمند است و بخوبی از لحاظ زیست‌شناختی برای این هدف بر اساس اصل انتخاب طبیعی طراحی شده است که بتواند شالوده‌ای برای آموزش و پرورش کودکان، حتی در فرهنگ پیچیده امروز ما تامین کند. چنانچه ما محیط و شرایطی را ایجاد کنیم و رویکردهای را به کار ببندیم که کودکان فرصت‌های بیشتری برای بازی و اکتشاف داشته باشند، دیگر نیازی به اجبار برای یادگیری نخواهیم داشت.
@cnstudy

بالاتر رفتن، بلندتر پریدن و جراتِ انجام دوباره
چیزی بیشتر از احتیاط را به کودک می‌آموزد.
کودک درس
شجاعت، اعتماد به نفس
و باور به توانمندی‌های خود را
خواهد آموخت💭

آموزش دشمن خلاقیت و خودباوری کودکان

در این بخش از دیالوگ استاد عبدالحسین وهاب‌زاده مهمان تلسی دیالوگ بودند و با هادی صمدی در این خصوص صحبت کردند که 98 درصد کودکان زیر 5 سال، در حد نابغه خلاق هستند. این جمله تکان‌دهنده از استاد وهاب‌زاده، بیش از یک آمار، هشداری جدی به نظام آموزشی مدرن است.
در این بخش از گفت‌وگو، ایشان به روشنی توضیح می‌دهند که چرا برگزاری کلاس‌های خلاقیت یک اشتباه بنیادین است. خلاقیت یک ویژگی ذاتی و قدرتمند در وجود هر کودک است که متاسفانه سیستم آموزشی ما به جای شکوفا کردن، آن را به تدریج سرکوب و محدود می‌کند. این فرآیند نه تنها استعداد فردی را از بین می‌برد، بلکه جامعه را از داشتن انسان‌هایی با نگاه کل‌نگر و توانایی حل مسائل پیچیده محروم می‌سازد.
به گفته استاد وهاب‌زاده، پرورش باید در خدمت حفظ و شکوفایی این استعداد ذاتی باشد، نه تلاش برای ایجاد آن از صفر. این ویدیو دعوتی است به بازنگری در شیوه‌های تربیتی و آموزشی‌مان تا از پرورش نسلی از متخصصان تک‌بعدی فاصله گرفته و به سمت تربیت انسان‌های کامل و خلاق حرکت کنیم.

لینک کامل‌ این گفتگو
https://www.youtube.com/watch?v=18KvS8UkOBw

👈🏻 لینک کانال " نوبانگ اندیشه "

@NobangAndisheh

🌍✨ یاد و نام جِین گودال گرامی ✨🌍

با اندوه فراوان خبری تلخ را شنیدیم:
جِین گودال، بانوی بزرگ علم، محیط زیست و امید، چشم از جهان فروبست.

🌿 او دهه‌ها از زندگی‌اش را در قلب جنگل‌های آفریقا گذراند؛
برای شناخت و حفاظت از شامپانزه‌ها، برای نگهبانی از طبیعت و برای پاسداشت زندگی.

👩‍🔬 اما ارزش او فراتر از یک دانشمند برجسته بود:
او صدایی برای زمین بود؛ یادآوریِ این حقیقت که ما بخشی جداناشدنی از طبیعتیم و مسئولیت داریم برای نسل‌های آینده.

🌱 با برنامه جهانی «ریشه‌ها و جوانه‌ها» (Roots & Shoots) به میلیون‌ها کودک و نوجوان آموخت که حتی کوچک‌ترین اقدام هم می‌تواند دنیایی را تغییر دهد.

💚 امروز در فقدانش اندوهگینیم،
اما پیمان می‌بندیم که راه او را ادامه دهیم:
راه عشق به زمین، راه احترام به همه موجودات زنده، راه امید به آینده‌ای سبزتر.

🕊 یادش گرامی، راهش روشن و الهام‌بخش.

«کاری که تو انجام می‌دهی تفاوت ایجاد می‌کند، و تو باید تصمیم بگیری که چه نوع تفاوتی می‌خواهی ایجاد کنی.» – جِین گودال

@NobangAndisheh