گفت وگوی آزاده باقری با محمد درویش

پیشنهادهای محمد درویش، فعال محیط‌زیست برای فرهنگ‌سازی از طریق تلویزیون



به نظرم تلویزیون با همه ظرفیت‌هایش در قلمرو آموزش محیط‌زیستی کم‌کاری‌هایی داشته. در صورت جذاب بودن مخاطب را به سمت خود جلب کرده و حتی آنها را میخکوب خواهد کرد و بسیار اثرگذار خواهند بود. اما در حال حاضر در شرایطی هستیم که جامعه الفبای ساده‌ محیط‌زیست را نمی‌داند که مثلا چقدر مهم است برای سدسازی وقتی می‌خواهند درختی ۵۰ ساله را قطع کنند که ۲۰۰ هزار دلار ارزش‌گذاری شده است و در نهایت به جای ۲۰۰ هزار دلار، کمتر از ۵۰۰ دلار ارزش‌گذاری و به‌راحتی قطع شود یعنی چه؟ حائز اهمیت بودن این موضوع برای مردم چقدر است؟ چرا کم است؟ چون مردم در این حیطه آگاه نیستند.

https://cinemacinema.ir/?p=161501

نگهبان امید
| هومن جوکار |

🔺بدون شک جهان یکی از مهمترین و پررنگ‌ترین الگوهای حفاظت از محیط‌زیست را از دست داد و همه در اندوه نبودش احساس ناامنی و ناتوانی بیشتری می‌کنیم.

🔺جین گودال، بیش از آنکه نگهبان نخستی‌های زمین باشد، نگهبان حفظ امید در جهان است. این، نتیجه ده‌ها سال مبارزه او در دشوارترین مکان‌ها و رویارویی‌اش با سخت‌ترین تصمیم‌گیران و سیاستمداران برای نجات حیات‌وحش و زیستگاه‌های آسیب‌پذیر آنها بود. امروز اگر توجهی به حفاظت از طبیعت و محیط‌زیست جهان می‌بینیم، حاصل تغییر باورهایی است که در شروع فعالیت‌های او تغییرناپذیر به‌نظر می‌رسیدند و تنها با ابزار دانش، مداومت، پاکی و البته امید جین و افراد انگشت‌شماری چون او به‌دست آمده‌اند. پس متوجه باشیم که وقتی او از امید حرف می‌زد، این نه‌فقط انتخاب یک کلمه زیبا برای تزئین سخنرانی‌هایش، بلکه راه‌حل جین گودال برای غلبه بر مشکلات به‌ظاهر حل‌نشدنی زمانه ماست.

🔺امید در نامه‌هایی که به زندان می‌فرستاد، به روش جالبی به ما منتقل می‌شد. او در نامه‌ها به‌جای هم‌دردی یا اظهار تأسف، از سیل برنامه‌های آینده و زندگی پرمشغله‌اش می‌گفت؛‌ در ماه آگوست به تانزانیا می‌روم، قرار است با مسئولان کشور برای احیای جنگل و افزایش زیستگاه شامپانزه‌ها رایزنی کنم. بعد، چند هفته با گروه‌های محلی که حفاظت از جنگل را به پیش می‌برند، در منطقه خواهم بود و پس‌ازآن چند سخنرانی در اروپا و…

یادداشت کامل را در سایت «پیام ما» بخوانید.
https://payamema.ir/payam/140092

#محیط_زیست #حیات_وحش #جین_گودال #حفاظت #پیام_ما
@payamema

🎥 پایداری ایرانی چیست؟

📝 پایداری ایرانی چیست؟

🔹 نعمت‌الله فاضلی، ۱۲ مهر ۱۴۰۴

✅ کتاب "پایداری ایرانی" که به همت محمد درویش گردآوری و تدوین شده است اثری ماندگار و موثر در گفتمان محیط زیست ایران و ایرانی است. از امتیازاتش و شاید بارزترین و ژرف‌ترینش، همین عنوانش "پایداری ایرانی" است.

🔻درویش سخنوری تواناست و در پیشگفتارش بر این کتاب نشان می‌دهد نویسنده‌ای برجسته و قابل هم هست. ریشه‌ی این توانایی و قابلیتش، در "ایرانی" اندیشیدن و "درد ایران" داشتن است.

🔻روح کتاب "پایداری ایرانی" همین درد ایران زمین است. انسان دردمند حساب و کتابش سوای دیگران است. مفهوم پایداری ایرانی صورت‌بندیِ درد ایران‌زمین در زمینه و زمانه اکنون ماست.

✅ پرسش پایداری ایرانی اینست: چگونه می‌توان ابربحران محیط زیست ایران را فهم‌پذیر و در عین حال درمان کرد؟ ناپایداری ایران از کی، کجا و چگونه شکل گرفت؟ و عاقبت از کجا سر بر می‌آورد؟ و مسئولیت ما ایرانیان در قبال آن چیست؟

🔻پایداری ایرانی مفهومی بنیادی است که همگان را فرا می‌خواند به ایفای نقشی در ابر بحران زیست‌محیطی که "وجود ایران" را تهدید می‌کند و ما را به لبه پرتگاه نیستی کشانده است.

🔻پایداری ایرانی خطابش مخاطبان جدی است تا لایه‌های آشکار و پنهان بحران وجودی ناپایداری را جدی بگیریم و فردوسی‌وار خرد پیشه کنیم و برای نجات ایران‌زمین و دفاع از جان و جهان‌مان یل‌های سیستان شده، رستم و گردیه و گردافرید شویم و این مرز و بوم هزاران ساله را نگهبانی کنیم.

🔻پایداری ایرانی، ایرانی است. به همان معنا که ایرانیان هزاران سال این بوم کهن و مهرآفرین و بارور و تنومند و خردمند را "میراث جاودان" کردند و به دست ما سپردند و ما امروز مرهون و مدیون این میراث و میراث‌دارانش هستیم.

🔻پایداری ایرانی بیرق مفهومی است تا ما امروز به نسل های فردا و فرداهای دور نشان دهیم لیاقت حفاظت از ایران و سرزمینش با خاک‌ها و آب‌ها و کوه‌ها و موجودات و همه هستی والایش را داریم.

✅ کتاب "پایداری ایرانی" را محمد درویش، یکی از ایرانی‌ترین ایرانیان پاکزاد، گرد آورده است تا سرمشقی باشد از عشق بی‌ریا و بی‌آلایش به ایران و ایرانی و ایران‌زمین.

✅ بیایید همگی "بیرق بزرگ پایداری ایرانی" را بر دوش بگذاریم و همراه با درویش، برای نجات ایران بیندیشیم و بجوشیم و بخروشیم و بکوشیم و این بیرق را بر هر بام و بر این بوم بنشانیم.

🌊 شماره‌ی ۳۲ نشریه‌ی علمی کاریز منتشر شد!

🔸در روزگاری که بحران آب از مرز هشدار گذشته، ما در کاریز به سراغ پرسش‌هایی رفته‌ایم که پاسخ‌شان آینده‌ی سرزمین‌مان را رقم می‌زند:

💧 خشکسالی؛ نتیجه‌ی تغییرات اقلیمی یا شکست در مدیریت؟
🕊 تالاب صالحیه؛ از بهشت پرندگان تا منبع گرد و غبار
🌱 تغذیه مصنوعی آبخوان‌ها؛ چالش‌ها، فرصت‌ها و راهکارهای اجرایی
♻️ تصفیه فاضلاب؛ فرصت تازه یا بحران پنهان؟
⚖️ ایدئولوژی آبی؛ ضرورت تغییر در حکمرانی آب
🚰 انتقال آب یا انتقال بحران؟ رویای دریا در دل کویر

⭕️روایت آب، از عمق زمین تا لایه‌های سیاست و زندگی.
⭕️خواندنی برای آن‌هایی که هنوز به نجات آب باور دارند.


#کاریز #نشریه_کاریز #دانشگاه_تهران #مهندسی_آب #بحران_آب #محیط_زیست

انجمن علمی مهندسی آب | دانشگاه تهران
🆔 @UT_WaterEng

پایه‌گذار مدارس طبیعت در گفت‌وگو با «پیام ما» از نگرش «جین گودال» به زندگی می‌گوید

امید یک زن جهان را دگرگون کرد
| فاطمه باباخانی |

🔺«بزرگ‌ترین میراث جین‌ گودال گسترش امیدواری در جامعه است». این گفته «عبدالحسین وهاب‌زاده»، اکولوژیست ۷۸ساله، است. وهاب‌زاده از برجسته‌ترین صاحب‌نظران ایرانی در حوزه محیط‌زیست است که با پایه‌گذاری مدارس طبیعت در ایران،‌ توجه به کودکان در امر حفاظت را برجسته کرد. با تلاش و پیگیری‌های او و شاگردانش این مدارس در شهرهای مختلف کشورمان شکل گرفتند؛ هرچند در ادامه، کارشان با مشکلات متعددی مواجه شد. او همچنین عضو کمیته آموزشی اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت (IUCN) است و کتاب‌های متعددی در حوزه محیط‌زیست،‌ بوم‌شناسی،‌ تکامل و… ترجمه کرده؛ «حق مادرزاد، انسان و طبیعت در دنیای امروز» نوشته «رابرت کلرت»، استاد بوم‌شناسی اجتماعی در دانشگاه ییل، یکی از این کتاب‌هاست. در این اثر،‌ ارتباط ما با طبیعت به عنوان بخشی از میراث زیست‌شناختی‌مان معرفی شده؛ نکته‌ای که وهاب‌زاده بارها آن را مطرح و در طول دهه‌ها پیگیری کرده است و جین گودال همواره بر آن تأکید داشت. 

🔺 وهاب‌زاده با سه واژه «شادمان»، «فعال» و «موفق» زندگی «جین گودال» را توصیف می‌کند و منشأ آن را چند عامل می‌داند؛ تجربه کودکی در طبیعت، مادر حمایتگر به‌جای کنترلگر، داشتن رؤیای کودکی و ارتباطش با «لوئیس لیکی»، دیرینه‌شناسی که به او و کارش اعتماد کرد. هرچند وهاب‌زاده ماهیت باشگاه‌های «ریشه‌ها و جوانه‌ها» را که گودال بنیانگذار آن بود، با «مدارس طبیعت» در ایران متفاوت می‌داند. در اولی برگزاری رویداد و برنامه در اولویت است و در مدارس طبیعت،‌ ارتباط کودکان با طبیعت بدون پرداختن به مقوله آموزش رسمی!

🔺«من هر روز از روز قبل امیدوارترم»؛ پاسخ محوری این اکولوژیست است به پرسش‌های چالشی همچون «آیا انجام فعالیت‌های کوچک می‌تواند در برابر سیل‌های ویرانگر اثرگذار باشد؟» و حتی این سؤال کلی که «در شرایط امروز جامعه ایران چقدر به آینده امیدوار است؟» در این گفت‌وگو او مفصل پاسخ این سؤال را می‌دهد: «آیا ایده مدارس طبیعت را از باشگاه‌های «ریشه‌ها و جوانه‌ها» گرفته و در آن تغییری داده؟»

گزارش کامل را در سایت «پیام ما» بخوانید.
https://payamema.ir/payam/140079

#محیط_زیست #حیات_وحش #جین_گودال #وهاب_زاده #مدرسه_طبیعت #حفاظت #پیام_ما
@payamema

✍️ وقتی مدرسه فقط مدرک می‌دهد، اما انسانیت گم می‌شود

🖊 طهماسب کاوسی

@sokhanranihaa
گاهی یک جمله، یک صدا، یا یک دغدغه‌ی صادقانه کافی‌ست تا پرده از فراموشی برداشته شود. برای من، جرقه‌ی نوشتن این چند سطر، سخنان پرمغز و دلسوزانه‌ی محمد درویش بود؛ مردی که سال‌هاست با قلم و کلام، از زمین، طبیعت، و ریشه‌های فرهنگی ما دفاع می‌کند¹.

سخنان او تلنگری بود به وجدانی که در هیاهوی این روزگار، آرام گرفته بود؛ یادآوریِ این حقیقت که ما تنها وارثان خاک نیستیم، بلکه حافظان جان آن نیز هستیم.

زندگی امروز، زندگی سرعت و تغییر است؛ دنیایی پرشتاب که در آن، بسیاری از مفاهیم عمیق انسانی گاه فراموش می‌شوند. در میان هیاهوی پیشرفت‌های فناورانه، اغلب تصور می‌کنیم «توسعه» یعنی داشتن ابزارهای پیشرفته‌تر و زندگی راحت‌تر. اما آیا واقعاً پیشرفت تنها در نوآوری‌های فنی خلاصه می‌شود؟

اگر بخواهیم جامعه‌ای پیشرفته بسازیم، باید به گذشته‌مان نگاه کنیم. به فرهنگی که در دل آن، احترام به زندگی، طبیعت و انسان‌ها جایگاه ویژه‌ای داشته است. تاریخ این سرزمین، پر است از صداهایی که ما را به مهربانی، همدلی و اخلاق دعوت کرده‌اند.

در ادبیات ایران، انسان و طبیعت همواره حرمت داشته‌اند. سعدی با آن بیان شاعرانه‌اش می‌گوید:

«چه خوش گفت فردوسی پاکزاد
که رحمت بر آن تربت پاک باد
میازار موری که دانه‌کش است
که جان دارد و جانِ شیرین خوش است»

و می‌افزاید:
«سیه‌اندرون باشد و سنگدل
که خواهد که موری شود تنگدل؟»

این‌ها فقط شعر نیستند؛ پیام‌های ژرفی‌اند که از دل فرهنگ ما برخاسته‌اند. پیام‌هایی درباره‌ی حق حیات همه موجودات، حتی ضعیف‌ترین آن‌ها.

وقتی به گذشته‌ی دورتر نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که کوروش بزرگ نیز در منشور خود می‌نویسد:
«به فهم آب رسیدن و گندم را گرامی داشتن، این آیین من است.»

در نگاه او، آب و گندم تنها منابع طبیعی نبودند، بلکه بخش‌هایی از حیات و شایسته‌ی احترام بودند.

اما شاید مهم‌ترین جملاتی که کوروش در دفاع از حقوق حیوانات و طبیعت آورده است، همان جملاتی باشد که نخستین بیانیه علیه حیوان‌آزاری و تخریب منابع طبیعی به شمار می‌روند:

«هرکه رونده‌ای را بیازارد جهان را آزرده است.
او که درختی را بیافکند، بی‌اجاق خواهد مرد. او که آب را بیالاید، روان خویش را آلوده است.»

در این کلمات، احترام به زندگی تمامی موجودات، خواه انسان، خواه حیوان، و خواه درخت و آب، به وضوح دیده می‌شود. در واقع، کوروش نه‌تنها در پی حمایت از انسان‌ها، بلکه در دفاع از حقوق همه‌ی مخلوقات بود. این نگاه به محیط زیست و موجودات زنده، از همان دوران نشان‌دهنده‌ی پیشرفت و روشن‌بینی اوست.

ابوالحسن خرقانی، عارف بزرگ قرن چهارم، بر انسان‌دوستی و بی‌قضاوتی تأکید می‌کرد. از او نقل است:

«هر که در این سرا درآید، نانش دهید و از ایمانش مپرسید؛
چه آن‌که به درگاه باری‌تعالی به جان ارزد،
حتماً بر خوان بوالحسن به نانی ارزد.»

این‌ها میراث ماست. اما سؤال مهم اینجاست: آیا امروز این ارزش‌ها در زندگی ما جاری‌اند؟ آیا جوانان و کودکان ما از آن‌ها خبر دارند؟

واقعیت این است که ما در انتقال این گنجینه‌ها به نسل جدید، کوتاهی کرده‌ایم. این آموزه‌های بزرگ، نه در مدارس به‌درستی آموزش داده می‌شوند و نه در رسانه‌ها بازتاب مناسبی دارند. کودکان ما با تاریخ، ادب و اخلاق خود بیگانه شده‌اند.

در جهانی که اخلاق و انسانیت به حاشیه رانده شده، نیازمند بازگشت به این ریشه‌های فرهنگی هستیم. آموزش و پرورش ما باید تنها به دنبال مدرک و موفقیت ظاهری نباشد؛ باید روح و اخلاق را هم پرورش دهد.

پیشرفت واقعی، تنها در فناوری و اقتصاد نیست؛ در حفظ احترام انسان‌ها، حیوانات، محیط زیست و در زنده نگه‌داشتن آن چیزی است که ما را «انسان» می‌کند.

اگر می‌خواهیم آینده‌ای بهتر داشته باشیم، باید امروز دوباره از نو بیاموزیم. باید قدر تاریخ‌مان را بدانیم و آن را زنده نگاه داریم؛ نه برای غرور بی‌پایه، بلکه برای تربیت نسلی که هم خردمند است و هم مهربان.

با امید به فردایی روشن‌تر،
و جامعه‌ای آگاه‌تر و مهربان‌تر.

پی‌نوشت:
۱: برداشت آزاد از سخنرانی محمد درویش، فعال محیط زیست و نویسنده، که در آن به اهمیت حفظ طبیعت، احترام به زندگی موجودات و ارتباط انسان‌ها با محیط زیست اشاره کرده‌اند.

.
🆔 @sokhanranihaa
🆔 @
🆑 #کانال‌سخنرانی‌ها
🌹

🔴تلاش مردمی برلین برای تبدیل شدن به بزرگ‌ترین منطقه بدون خودرو جهان🚗⛔️

✅ ابتکار و مطالبه مستمر شهروندان برای تحقق منطقه بدون خودرو به مساحت ۸۸ کیلومتر مربع در داخل حلقه اس-بان برلین: منطقه‌ای بزرگ‌تر از منهتن!!

✅ هدف‌گذاری برای کاهش ۵۵ درصدی انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از حمل‌ونقل و افزایش مستمر مناطق سبز و خیابان‌های انسان‌محور تا سال ۲۰۳۰

✅ حذف پارک‌های حاشیه‌ای و تبدیل آنها به فضاعای عمومی و سبز و پارکینگ دوچرخه

✅ هدف‌گذاری برای رسیدن به سهم سفر با خودروی شخصی کمتر از ۵ درصد

✅ اعمال محدودیت سرعت خودروها به ۳۰ کیلومتر در ساعت و آرام‌سازی و مناسب‌سازی فضاها برای پیاده‌ها و دوچرخه‌سوارها که باعث کاهش ۳۰ % تصادفات شده است.

✅ 🚲 توسعه زیرساخت‌های دوچرخه‌سواری تا سال ۲۰۳۰ به‌گونه‌ای که ۹۰درصد جمعیت در شعاع ۵۰۰ متر به این شبکه دسترسی داشته باشند.

کانال تلگرام و اینستاگرام:
@TehranActiveMobility

🛑 هشدار رییس اتحادیه منابع طبیعی و محیط زیست در خصوص تغییر ساختار منابع طبیعی و محیط زیست کشور


✳️آنچه امروز به اسم چابک سازی در پی آن هستند تمام دار و ندار حفاظت در منابع طبیعی کشور را منهدم  می کند.

❇️ضعف دفاع وزارت جهاد کشاورزی از هویت و ساختار سازمان منابع طبیعی مشهود است و بسته پیشنهادی آتی احتمالا خطرناک تر از خود مصوبه خواهد بود.

✅با کوچکترین دستکاری و تضعیف ادارات کل منابع طبیعی استان ها یا ادغام در سازمان جهاد استان ها کل  ساختار حفاظت در شهرستان ها و واحدهای حفاظتی ، فرو می پاشد. فرو ریختنی غیر قابل برگشت و اصلاح.

♻️این مصوبه بخش‌های پر چالش و به اصطلاح پر درد سر را به دامن سازمان حفاظت محیط‌زیست می‌فرستند و بخاطر غنیمت گرفتن امکانات و اعتبارات و اختیارات در وزارت جهاد کشاورزی، سازمان حفاظت محیط زیست را به چاه مشکلاتی می‌اندازند که سال‌ها از آن رهایی نیابد.


🔰اجازه نمی دهیم سازمانی با قدمت یک قرن را متلاشی کنند. برای برون رفت از این وضعیت راهکار مشخص و عملیاتی داریم.

لینک خبر 👇👇

‏https://payamema.ir/payam/140175

✅ کانال اتحادیه انجمن های علمی منابع طبیعی و محیط زیست ایران

🆔@isune_ir

✅ پاک‌سازی اکوپارک فرحزاد از پسماند

⏰ زمان: جمعه، ۱۸ مهر ۱۴۰۴، ساعت ۸ صبح تا ۱۳

با همکاری
👥 گروه مردمی قرار سبز
@gharaaresabz
👥 گروه برای پیروز
@forpirouz
👥 انجمن فرهنگی افراز
@anjomanafraz
👥 گروه کودکیِ کُنام
@konaam_childhood
👥 پلتفرم حمایت مردمی نیکراه

🆔 سرپرست برنامه: حسین مطلبی
@h_motallebi1024

❗️آخرین مهلت ثبت‌نامِ (رایگان) در برنامه:
ساعت ۱۴ روز پنج‌شنبه، ۱۷ مهرماه از طریق لینک زیر👇
www.forpirouz.com/رویدادها/تهران-پاکسازی-فرحزاد-مهر-1404

🔻دریاچه ارومیه به روز صفر آبی رسید/ سدها در خدمت سطح زیر کشت

علی حاجی‌مرادی، کارشناس منابع آب:

🔹سدهای اورمیه به بهانه تامین آب شرب احداث شده در حالی که کل نیاز آب حوضه آبریز دریاچه کمتر از ۴۶۰ میلیون متر مکعب است، اما مجموع سدهای احداث شده در این حوضه بالغ بر ۲.۲ میلیارد متر مکعب حجم مخازن است و این یعنی، مخازن در خدمت توسعه سطح زیر کشت قرار گرفته‌اند.

🔹ما در سال ۹۲ اعلام کردیم اگر ۳ سال دیگر در آغاز اقدامات لازم برای نجات و تامین حقابه دریاچه تاخیر داشته باشیم دریاچه ارومیه را در سال ۹۵ به طور کامل از دست خواهیم داد و اکنون به همان شرایطی که برای سال ۹۵ پیش‌بینی شده بود مبنی بر اینکه دریاچه به طور کامل از بین می‌رود؛ رسیده‌ایم و عملا دریاچه ارومیه به روز صفر آبی رسیده است./ایلنا

#اجتماعی

@EtemadOnline

🔴☠️ تنها در طول پنج ماه اول امسال، ۱۴۱ شهروند تهرانی در حالی که پیاده در شهر حرکت می‌کردند، بوسیله وسایل نقلیه کشته شدند! کشتاری که اولین عامل مرگ در گروه سنی ۱۸ تا ۲۹ سال در ایران است و در سال گذشته جان ۳۰۰۰ کودک ایرانی را گرفت‌.

❓بنظر شما چه تعداد کشته در تصادفات قابل‌قبول است؟

📽 پاسختان را با پاسخ مطرح‌شده در این ویدئو مقایسه کنید.


کانال تلگرام، لینکدین و اینستاگرام:
@TehranActiveMobility

🔹️از دل بحران‌ها: صلح و پایداری در فرهنگ ایرانی🔹️

✍دکتر طهماسب کاوسی

✅ امروز، در دل بحران‌های بی‌پایان زیست‌محیطی و اجتماعی که به شدت دنیای ما را تهدید می‌کند، شاید هیچ چیزی ضروری‌تر از درک عمیق‌تر از خود و محیط‌زیست‌مان نباشد. در این شرایط، کتاب‌های "صلح زیسته ایرانی" و "پایداری ایرانی" فرصتی استثنایی فراهم می‌آورند تا نه تنها به مسائل جهانی و فراگیر بیاندیشیم، بلکه به ریشه‌ها و میراث فرهنگی خود بازگردیم و عمیقاً پی ببریم که ایرانی‌ها چگونه از دل تاریخ پیچیده و پر از چالش‌های خود، مفاهیم نجات‌بخش و پایدار را خلق کرده‌اند.

✅چرا باید "صلح زیسته ایرانی" را بخوانیم؟

🔻در دنیای امروز که آکنده از خشونت و تنش‌های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی است، مفهوم صلح در فرهنگ ایرانی چیزی بیش از یک شعار ساده است. برای ایرانی‌ها، صلح نه تنها یک ایده یا هدف جهانی است، بلکه یک تجربه زیسته و عمیق است که در هر ابعاد از زندگی روزمره ما ریشه دارد. این کتاب، به قلم دکتر نعمت‌الله فاضلی و با همکاری جمعی از کارشناسان در حوزه‌های مختلف، به ما نشان می‌دهد که صلح نه تنها در سطوح کلان جهانی، بلکه در زندگی فردی، جمعی و فرهنگی ایرانیان نیز می‌تواند معنا و حضور داشته باشد.

🔻ایرانی‌ها در طول تاریخ، حتی در دل بحران‌ها و تنش‌های بی‌پایان، توانسته‌اند راه‌هایی برای آشتی و همزیستی پیدا کنند. این کتاب تلاش دارد تا از زوایای مختلف این تجربه عمیق را بررسی کند. نویسندگان آن از دین، زبان و ادبیات تا آشپزی، سینما و معماری، همگی بر این نکته تأکید دارند که صلح، نه یک آرمان دور از دسترس، بلکه چیزی است که در روزمرگی و فرهنگ مردم ما جاری است.

🔻مطالعه این اثر نه تنها برای افرادی که دغدغه صلح جهانی دارند، بلکه برای کسانی که در جست‌وجوی راه‌هایی برای ایجاد صلح در روابط فردی و اجتماعی خود هستند، می‌تواند درس‌هایی ارزشمند به همراه داشته باشد.

✅چرا باید "پایداری ایرانی" را بخوانیم؟

🔻بحران‌های زیست‌محیطی امروز، از آلودگی هوا و تغییرات اقلیمی تا بحران منابع آب، تهدیدی جدی برای آینده ایران و نسل‌های آینده است. در چنین شرایطی، کتاب "پایداری ایرانی" به قلم محمد درویش، به مثابه یک فراخوان برای بازگشت به اندیشه‌های کهن و عمیق ایرانی در زمینه حفظ محیط‌زیست و منابع طبیعی است. این کتاب، که با جمع‌آوری مقالات کارشناسان برجسته در حوزه‌های مختلف نوشته شده، نشان می‌دهد که مفهوم پایداری در ایران تنها یک کلمه مدرن یا مفهومی جدید نیست، بلکه اندیشه‌ای است که در دل تاریخ، فرهنگ و حتی معماری این سرزمین ریشه دارد.

🔻این کتاب به ما یادآوری می‌کند که پایداری به معنای مسئولیت‌پذیری در قبال زمین، منابع طبیعی و میراث‌مان است. در دنیای امروز که بحران‌های زیست‌محیطی یکی از بزرگ‌ترین چالش‌ها برای بشریت محسوب می‌شوند، نیاز به نگرش‌های عمیق‌تر و مسئولانه‌تر از گذشته داریم. این اثر، با بررسی تجارب مختلف ایرانی‌ها در زمینه‌های زیست‌محیطی، به ما نشان می‌دهد که چگونه می‌توان با حفظ هویت فرهنگی و ملی، راه‌حل‌هایی عملی و پایدار برای مشکلات زیست‌محیطی پیدا کرد.

✅ در یک نگاه جامع:

🔻کتاب‌های "صلح زیسته ایرانی" و "پایداری ایرانی" به ما این نکته را یادآوری می‌کنند که در دنیای پر از بحران و دغدغه‌های مختلف، هیچ چیزی ارزشمندتر از حفظ هویت، فرهنگ و سرزمین‌مان نیست. این دو اثر، در کنار هم، نه تنها به ما کمک می‌کنند تا درک بهتری از صلح و روابط انسانی پیدا کنیم، بلکه ما را به چالش می‌کشند تا در مواجهه با بحران‌های زیست‌محیطی، مسئولانه‌تر عمل کنیم و راه‌کارهای واقعی و عملی برای ایجاد آینده‌ای پایدار بیابیم.

🔻در واقع، این کتاب‌ها همچون دو چراغ راهنمای حکیمانه، ما را در مسیر بازیابی و بازسازی فرهنگ و سرزمین‌مان هدایت می‌کنند. در این روزها که جهان و کشور ما در بحران‌های متعدد دست و پنجه نرم می‌کنند، شاید بهترین زمان برای یادگیری، فهم و عمل در جهت ایجاد صلح و پایداری، همین امروز باشد.