همیشه از غمِ آدمایی حرف می‌زنن که میمونن و می‌سازن.
ولی هیچ‌وقت به غم اونایی که می‌ذارن و می‌رن فکر کردی ؟
ولی هیچ‌وقت به غم اونایی که می‌ذارن و می‌رن فکر کردی ؟
من خیلی جاها جوابِ دندون شکن دارم
اما میدونم به جای دندون ممکنه دل بشکنه ، واسه همونه که ساکت میمونم.
اما میدونم به جای دندون ممکنه دل بشکنه ، واسه همونه که ساکت میمونم.
من آدم غمگینی نیستم،اما معتقدم شادی ها زودگذرن و غم ها بیشتر با ما میمونن؛واسه همین شاید فکر میکنی خوشحال نیستم،درحالی که من خنثی ام،کاملا خنثی عین جریانِ بی تفاوت زندگی.
بعضی اوقات کسایی که خیلی دوسشون دارم رو از خودم دور میکنم.از خودم دور میکنم تا پیشم آسیبی نبینن و بیشتر اذیت نشن.ولی فکر میکنن چون دوسشون نداشتم اینکارو کردم...
سخته دیگه.
سخته.
سخته دیگه.
سخته.
احساس میکنم از خودم جا موندم، یجاهایی فراموش کردم خودم چی می‌خوام، یجاهایی از خودم گذشتم که بعدا متوجه شدم اصلا ارزشش رو نداشت، زیادی صبر کردم، زیادی بخشیدم، زیادی تحمل کردم، برای هر چیزی زیادی بودم، زیادی فهمیدم، زیادی کنار اومدم، زیادی گوش دادم. پس کِی نوبت من می‌شه؟ کی قرار حال منو بفهمه؟
می‌گفت: "اینکارو نکن؛ قلبم رو کدر می‌کنه." تا اون موقع هیچ‌وقت به کدرشدن قلبم در مقابل رفتار ناراحت‌کننده‌ی عزیزانم توجه نکرده بودم. یعنی می‌دونستم یک فعل و انفعالاتی توی قلبم شکل می‌گیره ولی هیچ‌وقت از این قاب بهش نگاه نکرده بودم. خواستم بگم منم همین‌طور. خیلی‌وقت‌ها کدر شدم و در مقابل بعضی‌ها کدر باقی موندم، چون دیگه نتونستم مثل همیشه پیششون زلال باقی بمونم.