بازی قدرت یا دست دادن؟ وقتی پادشاه هلند ترامپ را غافلگیر کرد - بلاخره مچ ترامپ توی یکی از ديدارهاش خم شد

سبک خاص ترامپ در دست دادن حالا دیگر معروف است: فشار زیاد، کشیدن ناگهانی، و نمایش قدرت. او با این روش رهبران زیادی را غافلگیر کرده؛ از «شینزو آبه» نخست‌وزیر ژاپن تا «امانوئل مکرون» که انگار هربار وارد مچ‌اندازی می‌شود!

اما در اجلاس اخیر ناتو در لاهه، اتفاق متفاوتی افتاد/ ترامپ طبق معمول وارد اتاق شد، با همه دست داد تا رسید به پادشاه هلند، ویلیام الکساندر. این‌بار اما اوضاع برعکس شد:
پادشاه دست ترامپ را پیش از آنکه کشیده شود، خودش به‌سمت خود کشید.

صحنه خیلی سریع گذشت، ولی دوربین‌ها ثبت کردند که ترامپ برای لحظه‌ای جا خورد، و پادشاه با لبخندی آرام و مطمئن، میدان را در دست گرفت. او که ورزشکار هم هست، با اعتماد‌به‌نفس، بازی قدرت ترامپ را بی‌صدا به خودش برگرداند.

و اما نکته‌ی جالب‌تر؟ وقتی ترامپ با ملکه دست می‌داد، نگاه و میمیک صورت پادشاه هلند دیدنی بود…

@Defender_Iran

جنگنده J-10 بخش یک

جنگنده J-10 (ملقب به Vigorous Dragon)، محصول شرکت چنگدو، یکی از ستون‌های اصلی نیروی هوایی چین است. این جنگنده نسل چهارم با پیکربندی دلتا کانارد، برای مأموریت‌های چندمنظوره طراحی شده و در کنار جنگنده‌های سنگین‌تر مانند J-11 و J-16، بار عملیات‌های رهگیری، دفاع هوایی و پشتیبانی تهاجمی را بر دوش می‌کشد.

پروژه J-10 از اواخر دهه ۱۹۸۰ میلادی آغاز شد، زمانی که چین به دنبال ساخت یک جنگنده سبک وزن با توانایی مقابله با تهدیدات منطقه‌ای و پاسخ به نیاز نیروی هوایی خود بود. اولین پرواز موفق آن در سال ۱۹۹۸ انجام شد و تولید انبوه از اوایل دهه ۲۰۰۰ آغاز گردید.

برخی منابع مستقل و غربی معتقدند که طراحی J-10A در مراحل اولیه از پروژه لغو شده جنگنده اسرائیلی IAI Lavi تأثیر پذیرفته است، چرا که پس از توقف آن پروژه، اسرائیل بخشی از فناوری‌های خود را به چین منتقل کرد. این تأثیر بیشتر در طراحی بدنه و آیرودینامیک مدل اولیه دیده می‌شود. با این حال، در مدل‌های بعدی مانند J-10B و J-10C، کاملاً چینی است و رادار، اویونیک، پیشران و تسلیحات بومی‌سازی شده‌اند.

@Defender_Iran

جنگنده J-10 – بخش دوم

طراحی کلی:

جنگنده J-10 یک جنگنده تک‌موتوره با طراحی کانارد–دلتا است. این ترکیب طراحی باعث افزایش مانورپذیری، کاهش طول باند نشست‌وبرخاست و بهبود پایداری پروازی در زوایای حمله بالا می‌شود. ورودی هوای موتور در نسخه‌های اولیه زیر بدنه و از نوع DSI معمولی است، اما در نسخه‌های پیشرفته‌تر به ورودی DSI ارتقاء یافته که هم وزن کمتر دارد و هم امضای راداری را کاهش می‌دهد.

ورودی موتور طراحی DSI دارد یعنی بدون انحراف.این نوع طراحی،برای کم کردن سطح مقطع راداری هواپیما به کار می‌رود.

پیشران:

نسخه‌های اولیه J-10 از موتور روسی Saturn AL-31FN استفاده می‌کردند؛ موتوری توربوفن با پس‌سوز که نیروی رانش حدود 12,500 کیلوگرم فراهم می‌کرد. اما از نسخه J-10C به بعد، چین به موتور بومی WS-10B Taihang روی آورد. این موتور نه‌تنها قدرتمندتر است، بلکه در برخی زیرنسخه‌ها از کنترل رانش (Thrust Vectoring) نیز پشتیبانی می‌کند.

@Defender_Iran