.
سیاستگذاری در وضعیت اضطراری

محمد ملانوری؛ دانشجوی دکترای اقتصاد دانشگاه صنعتی شریف

🔺درست است که ایران باید رشد و توسعه اقتصادی را در اولویت قرار دهد تا از طریق بهبود اقتصاد، بتواند رفاه شهروندان را فراهم کند، اما باید پذیرفت که ضرورت و فوریت سیاستگذاری دولت، عبور از شرایط پیش‌آمده و تحمیلی است و این مستلزم سطحی از پیش‌بینی آینده است که در آن، سناریوهای مختلف، احتمال وقوع و کنش‌‌‌های مناسب طراحی شود.

🔺از این رو، نه مردم و نه رسانه‌‌‌ها و مهم‌تر از همه، دولت و سیاستگذار نباید تلقی کنند که اوضاع کنونی عادی است و باید به روال سابق عمل کرد. درواقع با حمله رژیم صهیونیستی به ایران، «فضای جدیدی از سیاستگذاری» در کشور موضوعیت یافته است.

🔺تجربه حمله به سیستم توزیع بنزین در همین سال‌های اخیر که گرچه زنجیره را قطع نکرد اما آسیب‌‌‌پذیری آن سیستم را نشان داد، از مصادیق میدان‌‌‌های جدیدی است که ممکن است دشمن برای آسیب زدن به مردم از آن استفاده کند.

🔺به صورت کلی هم باید اشاره کرد که همچون ما که امروز به تکنولوژی‌‌‌های جدید مجهز هستیم، دوران حاضر، عصر و زمانه‌‌ تکنولوژی‌‌‌های متفاوت است و همین موارد نیز می‌‌‌تواند همزمان نقطه ضعف یا قوت ما باشد. از این رو، تکنولوژی، چهره‌‌‌ای ژانوسی خواهد داشت.

🔺تامین کالاهای ضروری، مهم‌ترین دغدغه مردم است. این موضوع نیز به درک مشخصی از شرایط جنگی موجود نیاز دارد.

🔺اینکه احتمالا در تامین کالاهای موردنیاز، ریسک امنیتی منطقه، موجب می‌شود کالاها گران‌تر به ایران صادر شود و فرآیند واردات هم با دشواری مواجه شود، اما مهم‌ترین سوال این است که این وضعیت جنگی تا چه زمانی و به چه نحوی تداوم خواهد داشت؟

🔺مثلا در صورتی که تامین آب آشامیدنی به مشکل بخورد، با توجه به نیاز حیاتی به آب، این موضوع چالشی برای شهروندان خواهد بود که چگونه آب سالم تهیه کنند.

🔺این موضوع که بدانیم چه چیزهایی پیش‌روی ماست، نیازمند تعامل سه‌‌‌جانبه بخش نظامی، دیپلماسی و اقتصادی است که هر کدام، الزامات سناریوهای مختلف را شفاف بیان کرده و برای آن نیز چاره‌‌‌اندیشی کنند.

🔺مجلس به عنوان قانون‌گذار انحصاری کشور باید حدود و محدودیت‌های اصلی را مشخص کند و حتی خوب است برای مشخص بودن مسوولیت اقدامات، تصمیم‌گیری‌‌‌ها نهایتا یک مسوول داشته باشد.

🔺این موضوع حتی در شوراها هم رعایت شود که تصمیمات شورا با مسوولیت رئیس آن شورا همراه است و حتی اگر قرار نیست نظر شخصی او اعمال شود، حق وتو برای او در تصمیم‌گیری‌‌‌ها لحاظ شود.

🔗متن کامل

#دنیاای_اقتصاد #شرایط_جنگی #جنگ #دیپلماسی #فضای_جدید_سیاستگذاری #وضعیت_اضطراری

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

🔴 پانزدهمین رویداد جامع معدن و صنایع معدنی به تعویق افتاد

🔹️اطلاعیه ستاد برگزاری پانزدهمین رویداد جامع معدن و صنایع معدنی ( همایش چشم انداز صنعت فولاد و سنگ آهن، همایش صنایع فلزات غیرآهنی و همایش معدنکاری دیجیتال)

▫️ضمن عرض تسلیت به مردم شریف ایران، به‌ویژه خانواده‌های داغدار و آسیب‌دیده، با توجه به شرایط خاص حاکم بر کشور به اطلاع كليه مشاركت‌كنندگان محترم می‌رساند باتوجه به لغو پروازهای داخلی و خارجی و عدم حضور شركت‌های بين‌المللی و به‌منظور فراهم گردیدن بستر بهره‌مندی حداکثری از فرصت برگزاری پانزدهمین رویداد جامع معدن و صنایع معدنی ، ستاد برگزاری با بررسی‌های دقيق و مشورت با نهادهای ذيربط و درخواست و نیز موافقت شركت ها، برگزاری پانزدهمین رویداد جامع معدن و صنایع معدنی از مورخ ۳ الی ۶ تیرماه ۱۴۰۴ به زمان ديگری موكول گرديد.

ستاد برگزاری رویداد جامع معدن و صنایع معدنی

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

🔵 ماموریت سیاستگذار در وضعیت جنگی چیست؟ / اقتصاد در زمان افزایش تنش ها چگونه مدیریت شود؟

🔺کنترل تورم، مدیریت عرضه کالاهای اساسی، اطلاع‌‌‌رسانی شفاف و مدیریت انتظارات برای مقابله با شایعات و ایجاد اعتماد عمومی مهم‌ترین وظایفی هستند که سیاستگذار، فارغ از وضعیت نظامی و سیاسی کشور، باید در دستور کار خود قرار دهد.

🔺حفظ ثبات پولی و مالی برای کنترل تورم، در شرایط جنگی اهمیت زیادی دارد.

🔺بانک مرکزی باید آمادگی داشته باشد تا با استفاده از ابزارهای پولی همچون نرخ بهره، اعمال کنترل‌‌‌های سرمایه‌‌‌ای و تزریق نقدینگی، از سقوط ارزش پول ملی، فرار سرمایه و بحران بانکی جلوگیری کند.

🔺مساله دوم، مدیریت عرضه کالاهای اساسی و مقابله با کمبود، از طریق ذخیره‌‌‌سازی استراتژیک است.

🔺همچنین اطلاع‌‌‌رسانی شفاف و مدیریت انتظارات برای مقابله با شایعات و ایجاد اعتماد عمومی اهمیت دارد.

🔺در این شرایط حمایت اجتماعی از گروه‌‌‌های آسیب‌‌‌پذیر و حفظ معیشت مردم از طریق برنامه‌‌‌های حمایتی هدفمند، امری کلیدی برای جلوگیری از گسترش فقر و نابرابری است.

🔺نهایتا، سازگاری با تحولات ژئوپلیتیک و بهره‌‌‌برداری از فرصت‌‌‌های نوظهور، از دیگر وظایف اساسی سیاستگذاران در شرایط جنگی است.

🔺به طور مثال در حالی که بسیاری از تحلیلگران و دولت‌‌‌های غربی انتظار داشتند اقتصاد روسیه تحت فشار تحریم‌‌‌ها و خروج شرکت‌های خارجی به‌سرعت فرو بپاشد، این کشور با اتخاذ رویکردی هماهنگ و قاطع در حوزه سیاست اقتصادی توانست بخش عمده‌‌‌ای از این شوک‌‌‌ها را جذب کرده و ثبات اقتصادی خود را تا حد زیادی حتی در شرایطی که هزینه‌‌‌های مستقیم جنگ نیز بر دوش آن بود، حفظ کند.

🔺واکنش سریع و قاطع بانک‌مرکزی روسیه یکی از عوامل کلیدی در این موفقیت به شمار می‌‌‌آید. با سقوط ارزش روبل پس از اعمال تحریم‌‌‌ها، این نهاد نرخ بهره را به طور قابل‌‌‌توجهی افزایش داد (تا ۲۰درصد) که اگرچه اقدامی سخت‌‌‌گیرانه بود، اما از فرار سرمایه جلوگیری کرده و ارزش روبل را تا حدودی تثبیت کرد.

🔺همزمان، دولت نیز کنترل‌‌‌های سرمایه‌‌‌ای شدید وضع کرد؛ از جمله محدودیت در خروج ارز و الزام صادرکنندگان به تبدیل ارزهای حاصل از صادرات به روبل.

🔺این اقدامات، همراه با ذخایر ارزی قابل‌توجهی که روسیه پیش از آغاز جنگ اندوخته بود، مانع فروپاشی مالی شدند.

🔺افزون بر این، روسیه موفق شد بازارهای جایگزینی برای صادرات انرژی خود، به‌‌‌ویژه در آسیا، بیابد و روابط تجاری‌‌‌اش را با کشورهایی که به تحریم‌‌‌ها نپیوسته بودند تقویت کند.

🔺این انعطاف‌‌‌پذیری در یافتن شرکای جدید و مسیرهای تجاری جایگزین، موجب شد تاثیر تحریم‌‌‌های غربی بر درآمدهای نفت و گاز روسیه محدود شود.

🔺همچنین، روسیه سیاست جایگزینی واردات و حمایت از تولید داخلی را در پیش گرفت تا وابستگی به کالاهای خارجی را کاهش دهد.

🔗متن کامل

#دنیاای_اقتصاد #شرایط_جنگی #جنگ #سیاستگذاری

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

.
🔴 لزوم شناسایی یک «جرم نو» در حقوق بین‌الملل کیفری

حمید قنبری؛ حقوقدان

🔹آیا کشتن رهبران نظامی یا سیاسی یک کشور دیگر، آن هم به شکلی هدفمند و بدون جنگ رسمی، جرم محسوب می‌شود؟

🔹در ادبیات فعلی حقوق بین‌الملل، برای چنین اقداماتی عنوان حقوقی روشنی وجود ندارد.

🔹بله، جنایت جنگی داریم، جنایت علیه بشریت داریم، نسل‌‌‌کشی داریم. اما وقتی یک دولت تصمیم می‌گیرد به‌‌‌جای تهاجم گسترده یا اشغال یا در کنار اینها، «سر» دولت مقابل را بزند -فرماندهان، ژنرال‌‌‌ها و دانشمندان رسمی را در دل یک کشور مستقل هدف بگیرد- با خلأ مفهومی و حقوقی مواجه می‌‌‌شویم.

🔹آنچه در روزهای اخیر میان ایران و اسرائیل رخ داده، صرفا یک حادثه نظامی یا یک پاسخ متقابل امنیتی نیست. ما با وضعیتی روبه‌‌‌رو هستیم که در آن، یک دولت با دقت محاسباتی بالا و بدون ورود به جنگ تمام‌‌‌عیار، تصمیم می‌گیرد بخش فرماندهی دولت دیگر را هدف قرار دهد؛ به‌‌‌عنوان یک راهبرد مستقل برای تضعیف، فرسایش و به‌‌‌تدریج فروپاشاندن حریف.

🔹این وضعیت، نظم حقوقی حاکم بر روابط بین‌الملل را با یک پارادوکس عمیق مواجه کرده است: قواعدی نقض می‌‌‌شوند، اما عنوان کیفری روشن و مستقلی وجود ندارد.

🔹پیشنهاد مفهوم Decapicide، تلاشی است برای پر کردن این خلأ؛ نه از سر شعار یا نمایش واژگانی، بلکه بر پایه‌‌ یک نیاز واقعی: اگر حقوق بین‌الملل ابزار شناسایی و تعقیب چنین عملیات‌‌‌هایی را نداشته باشد، در عمل به تسهیل‌‌‌کننده سکوت در برابر آنها تبدیل خواهد شد و این یعنی عقب‌‌‌نشینی از همان اصولی که بر پایه‌‌ آنها جهان پس از ۱۹۴۵ بنا شد: احترام به حاکمیت کشورها، منع توسل به زور و تعهد به پاسخ‌‌‌گویی بین‌المللی در برابر خشونت‌‌‌های سازمان‌‌‌یافته.

🔹شاید برخی بگویند که اضافه کردن جرم جدیدی به نظام حقوق بین‌الملل، به‌‌‌ویژه در جهانی پر از بحران‌های حل‌‌‌نشده، اقدامی آرمان‌‌‌گرایانه یا حتی غیرعملی است؛ اما مگر نه آنکه ژنوساید، زمانی تنها یک واژه ساخته ذهن یک حقوقدان مجارستانی بود و بعدها به یکی از ارکان اصلی حقوق کیفری بین‌الملل بدل شد؟

🔹مگر نه آنکه جنایت علیه بشریت، مفهومی نوظهور در نورنبرگ بود و امروز بخشی از زبان مشترک وجدان جهانی است؟ چرا نباید برای جنایتی که ساختار دولت‌‌‌ها را هدف گرفته، ما نیز واژه‌‌‌ای بسازیم، معنایی تعریف کنیم و مسوولیتی در قبالش مطالبه کنیم؟

🔗متن کامل

#دنیاای_اقتصاد #شرایط_جنگی #جنگ #دیپلماسی #فضای_جدید_سیاستگذاری #جرم_نو #قانون #جنایت

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir