‌﷽

گویند روزی بهلول در قبرستان بغداد کله های مرده ها را تکان می داد، گاهی پر از خاک می کرد و سپس خالی می نمود.
شخصی از او پرسید: با این ' سرهای مردگان ' چه می کنی ؟
بهلول گفت: می خواهم ثروتمندان را از فقیران و حاکمین را از زیر دستان جدا کنم، لکن می بینم همه یکسان هستند.

به گورستان گذر کردم صباحی
شنیدم ناله و افغان و آهی
شنیدم کله ای با خاک می گفت
که این دنیا ، نمی ارزد به کاهی
به قبرستان گذر کردم کم و بیش
بدیدم قبر دولتمند و درویش
نه درویش بی کفن در خاک خفته
نه دولتمند، برد از یک کفن بیش

✔️ کانال دین و علم:
🆔 @din_va_elm

‌﷽

«من از تمام آدم‌هایی که بوی عطر خوبشان را توی آسانسور جا می‌گذارند تشکر می‌کنم .
از تمام انسان‌هایی که موقع برخورد با دیگران لبخند می‌زنند، از تمام کسانی که تو روزهای بارانی، دست همسر خود را موقع قدم زدن می‌گیرند. تشکر می‌کنم. همهٔ این‌ها باعث می‌شود شهر زیباتر شود.  اصلاً هم خجالت ندارد. شهر را با دلبری هایتان زیبا کنید. از تمام کسانی که تو خیابان آشغال نمی‌ریزند تشکر می‌کنم.  آن‌هایی که به حیوان‌های گرسنه غذا می‌دهند.  با درخت‌ها و طبیعت، با باد و باران، با ستاره‌ها و ابرها حرف می‌زنند.  کاشتن گل و گیاه را دوست دارند، رودخانه‌ها و دریاها را آلوده نمی‌کنند.  تمام کسانی که تلاش می‌کنند با رفتارشان در جهت فرهنگ سازی برای دیگران الگو باشند. تمام کسانی که ورزش می‌کنند. کسانی که مهربانند و مهربانی را گسترش می دهند آن‌هایی که کتاب می‌خوانند و خواندن  را به همه توصیه می‌کنند. آن‌هایی که وجدان کاری دارند.  آن‌هایی که برای گسترش علم و دانش و آگاهی کوشا هستند. آن‌هایی که از بیمارها مراقبت می‌کنند. آن‌هایی که مواظب یتیمان و بی سرپرستان هستند.  آن‌هایی که تلاش می‌کنند مشکلی را حل کنند. کسانی که با خوشحالی دیگران شاد  می‌شوند.
خلاصه ی کلام اینکه "انسان" هستند
و "انسانیت" را سرمشق خودشان قرار داده اند.
و اگر کسی تا حالا از شما تشکر نکرده،
من از همهٔ شما تشکر می‌کنم که دنیا را به جای بهتری تبدیل می‌کنید.»
*زمین شعبه ی دیگری ندارد*

✔️ کانال دین و علم:
🆔 @din_va_elm

‌﷽
🍃شفقت به خود‌🍃

✍«حال خودمان را بپرسیم»

یک در و چهار دیوار نمی‌تواند از افراد داخل خودش محافظت کند، امنیت خانه‌ را افراد داخل آن خانه بوجود می‌آورند.آسیب، آسیب است و گاهی افراد داخل خانه، ناآگاه از آسیبی که  در دست خودشان است به اشتباه خانه‌ها را عوض می‌کنند به این امید که شاید این در و دیوار بتواند حال‌شان را بهتر کند و به آنها امنیت بدهد.

واقعا چه‌ فرقی می‌کند بدن چقدر تغییر کند و چقدر زیبا بپوشیم وقتی ذهن نمی‌تواند زیبا کار کند.گاهی باید حال آدمه درون‌مان را بپرسیم تا مطمئن شود که حواسمان هست.

بسیاری از ما رابطه‌ای به شدت سرزنشی و‌مخرب با آدمه درون‌مان داریم و دوست داریم که «دوست داشتن» عمیق را با یک فرد دیگر تجربه کنیم.مگر می‌شود با خودمان و درون‌مان مهربان نباشیم و یک رابطهٔ دوست‌داشتنی را با فرد دیگری تجربه کنیم؟

تجربه یک رابطهٔ امن و دوست‌داشتنی در عمیق‌ترین سطح آن مستقیما به تجربه رابطه ما با آدمه درون‌مان برمی‌گردد.

هر نوع خشونت در دنیای بیرونی به نوعی ادامه رابطه خشونت‌بار با خودمان است.اگر با آدم درونی‌مان مهربان باشیم رابطه‌های بیرونی ما با آدم‌ها تغییر می‌کند.

آدمی که با خودش مهربان است، اشتباه‌های خود را پذیرفته و‌جلو می‌رود. خودش را قضاوت نمی‌کند.آدمی که با خودش مهربان است نه با خودش خشونت دارد  ونه اجازه می‌دهد در هر سطحی مورد خشونت قرار گیرد.

✔️ کانال دین و علم:
🆔 @din_va_elm

‌﷽
پیرشدن به سن نیست. به اینه که: ورزش نکنی، کتاب نخونی، عاشق زندگی و زیبایی هاش نباشی، لبخند هدیه ندی، محبت نکنی، از چیزهای کوچولو لذت نبری.
پیر شدن به سن نیست، به کیفیت دله.

✔️ کانال دین و علم:
🆔 @din_va_elm

‌﷽

زندگی عمر کردن نیست،بلکه "رشد" کردن است.

عمر کردن کاری است که از همه ی حیوانات بر می‌آید.
اما رشد کردن هدف والای انسان است که عده ی معدودی می‌توانند ادعایش را داشته باشند.

"مباش بیخبر از درس بی‌ثباتی عمر
که هر نفس ورقی زین‌ کتاب می‌ریزد"

بیدل دهلوی

✔️ کانال دین و علم:
🆔 @din_va_elm

بدون شرح!!

✔️ کانال دین و علم:
🆔 @din_va_elm

‌﷽

کلام انسان روح خداوند در اوست. کلام گفتاری انسان اصواتی تشکیل یافته از ارتعاشات افکار او هستندوافکار ارتعاشاتی هستند که یا از حس منیت و یا از روح ارسال می‌شوند.

هر کلامی که از دهان شنیده شود بایست سرشار از ارتعاشات معنویت روح انسان باشد. اگر کلام انسان پر از نیروی معنوی نباشد، خالی از حیات می‌گردد. پرحرفی، غلو کردن، دروغ پردازی، اینها کلام را بسان فشنگ‌های کاغذی که از تفنگ اسباب‌بازی بیرون می‌جهد بی‌فایده و ناکارا می‌سازند. احتمال آن که سخنان و نیایش‌های اشخاص پُرحرف و یا نادرست موجب تغییرات مفیدی در روند امور شوند بسیار کم است.

کلام انسان نه تنها بایست ادا کننده حقیقت باشد، بلکه باید بیان ادراک و تحقق قطعی او باشد.کلام بدون نیروی معنوی روح همچون غلاف بدون ذرت می‌ماند.

✔️ کانال دین و علم:
🆔 @din_va_elm

"نتوان وصف تو گفتن که تو در وصف نیایی"

✔️ کانال دین و علم:
🆔 @din_va_elm

یک چیزایی قابل جبران نیست ...

مثل حرمت هایی که شکسته شد ...!
دل هایی که شکست ..
شخصیت هایی که خورد شد ...! 
و اعتمادی که دیگه نموند ...
حق هایی که خورده شد
اشک هایی که ریخته شد ...!

اینا قابل بخشش نیست ..
قابل جبران هم نیست ...

✔️ کانال دین و علم:
🆔 @din_va_elm

‌﷽

"تنها آنان كه جرئت نيستي و ترك تعلق را دارند می‌توانند جرئت ورود به ساحت ربوبی را داشته باشند"

"هيچ كس را تا نگردد او فنا / نيست ره در بارگاه كبريا"

مولانا

✔️ کانال دین و علم:
🆔 @din_va_elm

‌﷽
⭕️ روزانه به مدت چند دقيقه تمام حرفهاى درون ذهن خود را بنويسيد و آنها را بخوانيد.
تمام گفتگوهای ذهنی خود، تمام شکایتها، افکار بد در مورد دیگران، همه نگرانی ها و اضطراب ها که در ذهن شما می گذرد را بنویسید و سپس بعد از چند روز آنها را بخوانید.

متوجه خواهید شد بسیاری از آنها فقط مسائل سطحی و بیهوده است و اصلا مشکل بزرگی نیست.

حتما امتحان کنید!
با این کار، کم کم دست از نشخوار ذهنی برداشته و آرامش بیشتری خواهید داشت.

✔️ کانال دین و علم:
🆔 @din_va_elm

دو برادر مادر پیر و بيماری داشتند
با خود قرار گذاشتند که يکی خدمت خدا کند و ديگری در خدمت مادر باشد.
يکی به صومعه رفت و به عبادت مشغول شد و ديگری در خانه ماند و به پرستاری مادر مشغول شد.
چندی نگذشت برادر صومعه نشين مشهور عام و خاص شد
و به خود غره شد که :
خدمت من ارزشمندتر از خدمت برادرم است
چرا که او در اختيار مخلوق است و من در خدمت خالق.
شب در خواب ديد که خدا خطاب به او می گوید:
به حرمت برادرت تو را بخشيدم.
برادر صومعه نشين اشک در چشمانش آمد و گفت:
يا رب من در خدمت تو بودم و او در خدمت مادر
چگونه است مرا به حرمت او می‌بخشی...؟
آيا آنچه کرده ام مايه رضای تو نيست
ندا رسيد : آنچه تو می کنی اگر چه مایه رضای من است ولی من از آن بی نيازم ولی مادرت
از آنچه برادرت می کند بی نياز نيست...!

✔️ کانال دین و علم:
🆔 @din_va_elm

✍️در زیر زبان انسان دو چشمه است!
🍃که از یکی نور و شفا می جوشد،
☠️و از دومی زهر و پلیدی ...
👈و زبان گاهی در این ریشه دارد،
و گاهی در آن ...

🔸پس یا زهر از زبان جاری است یا نور و شفا.

✔️ کانال دین و علم:
🆔 @din_va_elm

چند جمله زیبا و حکیمانه از
بزرگان جهان


🔸فراموش نکن که خوش قلبی تو را قشنگ
می‌کند و در نظر دیگران زیبا جلوه میدهد
حتی اگر رنگت سیاه باشد.

🔹ثروتمند کسی است که بتواند از ارزانترین
چیزها لذت ببرد.

🔸وقتی که آدم ها شما را ترک می‌کنند مانع
نشوید ، شما با کسانی که رهایتان می‌کنند
آینده ای ندارید. آینده شما آنهایی هستند
که در زندگی تان می‌مانند و در همه حال
همراه و هم قدمتان هستند.

🔹نه هفت طبقه آسمان و نه هفت طبقه زمین
برای جا دادن خداوند کافی نیست ولی قلب
انسان می‌تواند او را در خود جای دهد.
پس خیلی مواظب باش تا
هیچگاه دل کسی را نشکنی!


🔸اکثر درگیری ها ، پیش داوری‌ها و دشمنی های
این دنیا از زبان منشأ می‌گیرد.

🔹 این که بدانی در راه درستی هستی یک
چیز است و این که فکر کنی راه درست
فقط همین است یک چیز دیگر ، ما هرگز
نمی‌توانیم در باره ی زندگی دیگران
قضاوت کنیم، هر کسی رنج ها و چشم
پوشی های خودش را دارد.

🔸کسانی که حقیقت را بشناسند عاشق آن
می‌شوند ، کسانی که عاشق حقیقت بشوند
با آن زندگی می‌کنند.


🔹رازهایت را فقط و فقط به دو نفر بگو :
خودت و خدایت.
و در آخر تا وقتی نگاه خدا به سوی توست
از روی گرداندن دیگران غمگین مباش!

✔️ کانال دین و علم:
🆔 @din_va_elm

﷽
توقعاتی که از دیگران دارید،
میله‌هایی هستند که با آن،
قفس خودتان را می سازید…

✔️ کانال دین و علم :
🆔 @din_va_elm

🆔 @din_va_elm

برای کسانی که مدام گله میکنند پس خدا کجاست؟ چرا به فریادمان نمی‌رسد؟
در قرآن دو آیه هست که خیلی باید
بدان توجه نمائیم، یکی آنجا که آمده:

«و هر کسی از یاد من روی بگرداند برای او زندگی تنگ و سختی خواهد بود (۱۲۴ طه)»
و دیگری آنکه آمده:

پس مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم
و شکرم را به جا آورید(۱۵۲ بقره)

لُب کلام اینست:
تا با خدا انس نداشته باشیم
و همنشینی نکنیم هر انتظاری از او
نابجاست، فاذکرونی أذکرکم؛
والسلام

✔️کانال دین و علم :
🆔 @din_va_elm

از “رنج” بودا تا “اضطراب درونی” هایدگر

هایدگر فیلسوف آلمانی می گوید:

اگه بخوام باهات رو راست باشم باید بگم که زندگی یک جورایی سخته…
یعنی به شکل گریز ناپذیری سخته و این ربطی به جایی که هستی و جوری که زندگی می کنی نداره.
من بهش میگم اصل بقای سختی. یعنی سختی از شکلی به شکل دیگه تبدیل میشه ولی نابود نمیشه. برای همین هم توی یک زندگی خیلی خوب و عادی، جایی که هیچ کی به هیچ کی به خاطر عقایدش شلیک نمی کنه و همه چی آرومه؛ آدمهای زیادی مشت مشت قرص ضد افسردگی می‌خورن که بتونن خودشون رو هر روز صبح از توی رختخواب بکشن بیرون . آدمهای پف کرده، آدمهای بد حال؛ آدمهای روی لبه.
خیلی ‌ها معتقدن که پیشرفت تکنولوژی، اینترنت، نخودفرنگیِ غیر ارگانیک و گلوتن، ما‌ ها رو اینجوری کرده و قدیم‌ها مردم خوشبخت‌تر بودن. تو بشنو و باور نکن.
حتی هزار‌ها سال پیش شاهزاده‌ای هندی به نام
سیزارتا –یا همون بودا– گفت که زندگی رنجه. رنج، یا به زبون بودا «دوکا». هایدگر بهش می‌گه «اضطراب وجودی».
این ها رو نگفتم که نا امیدت کنم. چیزهای خوب و دلنشین هم توی دنیا کم نیست. می تونی ازشون توی راه کمک بگیری و هر وقت داشتی توی چاه غم فرو می رفتی مثل “رسن” بهشون چنگ بندازی و بیای بیرون.
اگه تونستی سازی بزن؛ اگه نتونستی بهش گوش کن.
اگر صدای خوبی داشتی یک کم هم آواز بخون، اما اگه نداشتی هم مهم نیست، همیشه توی حموم و زیر دوش می‌تونی برای خودت بخونی.
چیز دیگه‌ای که می‌تونی بخونی کتابه. خوندن بهت کمک می‌کنه زندگی‌های دیگه‌ای رو که هیچ وقت نمی‌تونستی تجربه کنی رو تجربه کنی. فیلم هم همین کار رو توی یک ابعاد دیگه‌ای می‌کنه اما کتاب همیشه یک سر و گردن بالا‌تر از فیلمه چون قوهٔ تخیلت رو به کار می‌گیره؛ و روند ذهنی‌تر و عمیق تریه.
تا می‌تونی بخون. وسط کتابهات حتما چند صفحه هم در مورد ستاره‌ها و کهکشان‌ها بگذار چون کمکت می‌کنه که ابعاد چیز‌ها رو بهتر درک کنی و یادت نره که توی کل هستی کجا وایسادی. برای همین قدیم‌ها بیشتر فیلسوف‌ها ستاره‌شناس هم بودن. شاید نخوای یا نتونی منجم بشی، ولی همیشه می‌تونی وقتهایی که غمگینی به آسمون نگاه کنی و ببینی که غم‌هات در برابر عظمت کهکشان چقدر کوچیکه.
طناب‌های دیگه‌ای هم هست؛ چیزهایی
مثل نقاشی کردن، کاشتن یک درخت؛ آشپزی با ادویه‌های جدید، سفر کردن، حرکت. ما برای نشستن خلق نشدیم. صندلی یکی از خطرناک‌ترین اختراعات بشریه. به جای نشستن قدم بزن؛ بدو؛ شنا کن…
اگر مجبور شدی بشینی؛ برای خودت همنشین‌هایی پیدا کن و از مصاحبتشون لذت ببر. پیدا کردن دوست خوب خیلی هم آسون نیست اما اگه دوست خوبی باشی؛ دیر یا زود چند تا آدم خوب دورت جمع خواهند شد. در ضمن، دایرهٔ دوستات رو به آدم‌ها محدود نکن. تو می‌تونی تقریباً با همهٔ موجودات زندهٔ دنیا دوست باشی؛ گل‌ها، علف‌ها، ماهی‌ها، پرنده‌ها، و بله حتی گربه‌ها. حیوون‌ها گاهی حتی از آدم‌ها هم دوستهای بهتری هستن.
توی زندگی چاه غم زیاده ولی طناب هم هست؛ سر رسن رو ول نکن. اما مراقب باش که به طناب های پوسیده مثل الکل، دود، پول و حتی موفقیت، آویزون نشی چون از توی چاه بیرونت نمیاره و بدتر ولت می کنه ته چاه.
بگرد و طنابهای خودت رو پیدا کن و اگه نتونستی پیداش کنی؛ «ببافش».
آدمهای انگشت شماری طناب بافی رو بلدن.
دانشمند ها، کاشفها، کمدین ها، و هنرمندها همه طناب باف هستن و طنابهایی رو بافتن که آدمهای دیگه هم می تونن سرش رو بگیرن و باهاش از توی چاه بیرون بیان. اگه ما امروز از سیاه سرفه نمی میریم برای اینه که طنابی رو گرفتیم که لویی پاستور سالها پیش بافته، سمفونی شماره پنج طنابیه که بتهوون با نتها به هم پیوند زده، صد سال تنهایی طنابیه که مارکز با کلمه و خیال به هم بافته.
بیشتر طنابها رو یک روزی کسی که شاید ته چاه زندونی بوده بافته، مولانا در دفتر پنجم میگه
آه کردم؛ چون رسن شد آه من
گشت آویزان رسن در چاه من
آن رسن بگرفتم و بیرون شدم
چاق و زفت و فربه و گلگون شدم.

کسی چه می دونه؛
شاید یک روز تو هم طناب خودت رو بافتی… یا حتی طنابی برای دیگران بافتی...

✔️کانال دین و علم
🆔 @din_va_elm

چی بودیم!!!
چی شدیم!!!

✔️کانال دین و علم
🆔 @din_va_elm