جوگ باسشت (در فلسفه و عرفان هند)
مولف : منسوب به باسشت حکیم کهن هندو
مترجم : نظام پانی پتی
مصحح : سید محمدرضا جلالی نائینی و ن.س.شوکلا

**نسخه خلاصه شده‌ای از این کتاب توسط میر فندرسکی به تصحیح دکتر مجتبایی در بازار موجود است که کتاب ارزشمندی است.

جوگ باسشت (در فلسفه و عرفان هند)
مولف : منسوب به باسشت حکیم کهن هندو
مترجم : نظام پانی پتی
مصحح : سید محمدرضا جلالی نائینی و ن.س.شوکلا

**نسخه خلاصه شده‌ای از این کتاب توسط میر فندرسکی به تصحیح دکتر مجتبایی در بازار موجود است که کتاب ارزشمندی است.

تفحص خویش - #روپرت_اسپایرا

این ویدئوی «بسیار مهم» میتواند تمرینی عملی در ارتباط با دو ویدئوی قبل از سوامی سارواپریاناندا در نظر گرفته شود.

همیشه و در همه‌حال «تو همانی» - سوامی #سارواپریاناندا

"تو همانی هستی که ذهن آرام و ذهن آشفته را تجربه می‌کند"

"خواه ذهن آرام و پذیرا باشد، خواه متلاطم و آشفته، تو همانی که هستی."

من مقدم بر ذهن هستم و از آمدن و رفتن افکار و حالات گوناگون آگاهم.

گفتگو با #آنامالای سوامی

پرسش: شما میگویید که همه‌چیز خویش است حتی مایا یا توهم. اگر چنین است پس چرا من نمی‌توانم خویش را به‌وضوح ببینم؟ چرا از من پنهان است؟

آنامالای سوامی: چون شما به سمت اشتباهی نگاه می‌کنید.
شما اینطور باور کرده اید که خویش چیزی است دیدنی یا تجربه کردنی. چنین نیست. خویش همان هشیاری یا آگاهی‌ای است که دیدن و تجربه کردن در آن اتفاق میفتد.
حتی اگر شما خویش را نمی‌بینید، خویش همچنان آنجاست. باگوان رامانا ماهارشی گاهی با طنز اظهار می‌داشتند که: «مردم فقط روزنامه را باز می‌کنند و نگاهی به آن می‌اندازند و بعد میگویند "من آن صفحات را نگاه کردم" اما در حقیقت آن‌ها آن صفحات را نگاه نکردند بلکه فقط کلمات و عکس‌های روی آن را دیدند. بدون آن صفحه، هیچ کلمه و عکسی نمیتوانست وجود داشته باشد اما مردم هنگام خواندنِ کلمات همیشه صفحه را فراموش می‌کنند.»
باگوان از این تشبیه برای این استفاده می‌کردند تا نشان دهند که مردم فقط اسم‌ها و فرم‌هایی که روی صفحه‌ی آگاهی پدیدار می‌شوند را می‌بینند و خودِ صفحه را نادیده می‌گیرند. با این نوع دیدِ سطحی و جزئی، به‌راحتی می‌توان به این نتیجه رسید که تمام فرم‌ها هم از همدیگر و هم از شخصی که آن‌ها را می‌بیند جدا هستند.
اگر مردم به‌جای فرم‌هایی که در آگاهی پدیدار می‌شوند متوجه‌ی خودِ آگاهی می‌شدند آنگاه ادراک می‌کردند که تمام این فرم‌ها فقط ظواهری هستند که درون آن آگاهیِ واحدِ یکپارچه ظاهر می‌شوند.
آن آگاهی همان خویشی است که تو در جستجویش هستی. تو می‌توانی آن آگاهی باشی اما هرگز نمی‌توانی آن را ببینی زیرا آن چیزی جدا از تو نیست.


CONVERSATIONS WITH #ANNAMALAI SWAMI
Q: You say that everything is the Self, even maya. If this is so, why can't I see the Self clearly? Why is it hidden from me?
AS: Because you are looking in the wrong direction. You have the idea that the Self is something that you see or experience. This is not so. The Self is the awareness or the consciousness in which the seeing and the experiencing take place.
Even if you don't see the Self, the Self is still there. Bhagavan sometimes remarked humorously: ‘People just open a newspaper and glance through it. Then they say, "I have seen the paper". But really they haven't seen the paper, they have only seen the letters and pictures that are on it. There can be no words or pictures without the paper, but people always forget the paper while they are reading the words.'
Bhagavan would then use this analogy to show that while people see the names and forms that appear on the screen of consciousness, ignore the screen itself. With this kind of partial vision, it is easy to come to the conclusion that all forms are unconnected with each other and separate from the person who sees them.
If people were to be aware of the consciousness instead of the forms that appear in it, they would realize that all forms are just appearances which manifest within the one indivisible consciousness.
That consciousness is the Self that you are looking for. You can be that consciousness but you can never see it because it is not something that is separate from you.
- Living by the Words of Bhagavan, p. 272

آیا من درون این بدن ساکنم؟ - سوامی #سارواپریاناندا

**اگر ویدئوی قبل را دیده‌اید متن زیر را بخوانید.**

"کیست که این من را ادراک می‌کند."
جهت ادراک عمیق ویدئوی قبل از سوامی سارواپریاناندا به مثال زیر توجه کنید:

تصور کنید که در بستر خود به خواب رفته و خواب می‌بینید.
خودتان را می‌بینید که در عالم خواب به دنبال خودشناسی هستید. متوجه می‌شوید که در یک دورهمی معنوی حضور دارید که سخنران آنجا سوامی سارواپریاناندا است و همین مطالب دیروز را در آنجا با شما در میان می‌گذارد. می‌گوید:
" آیا تو صرفاً این بدن هستی؟ آیا تو ساکن این بدنی؟ یا تو آن چیزی هستی که از این بدن و همین‌طور از این ذهن آگاهی و آن را ادراک می‌کنی."
خودتان را تصور کنید در عالم خواب که به همین قسمت از سخنرانی رسیده.
این اشارات توجه کاراکتر درون خواب را به چه سمتی هدایت می‌کند؟ (مکث کنید)

آیا من تماماً فقط همین بدنم؟ یا چیزی هستم که از این بدن آگاه است؟
هنگامی‌که کاراکتر درون رؤیا عمیقاً این مطلب را ادراک کند متوجه چه چیز می‌شود؟

جواب: متوجه ذهن فرد خواب بیننده که در بستر خودش به خواب رفته است.

ماهیت حقیقی و اصل و اساس کاراکتر درون رؤیا چیزی جز ذهن فرد خواب بیننده نیست.
اوست که همه‌ی اینهاست و هم اوست که از همه‌ی اینها آگاه است و مشاهده می‌کند.
ماهیت حقیقی و اصل و اساس تمام عالم رؤیا چیزی جز ذهن فرد خواب بیننده نیست.
هنگامی‌که کاراکتر درون رؤیا به اینجا می‌رسد و "متوجه" می‌شود. ناگهان به خودش و اطرافش نگاه می‌کند و چیزی جز " همان " نمی‌بیند.
همه‌چیز فقط همان است.
همه همان است.
تمام مکان‌ها همان، تمام افراد همان، رویدادها همان. جنگ‌ها همان، شادی‌ها همان، رنج‌ها همان، دوست همان، دشمن همان، مهر همان، قهر همان.
و این یکی دیدن، این ادراک عمیق، نقطه‌ی آزادی است. آرامش است.
خلاصی است.
حالا درست می‌بینی.
حالا دیگرهیچ من مجزایی در اینجا اصلاً وجود ندارد
هیچ منی اینجا نیست،
هیچ‌چیزی در بیرون نیست،
هیچ ‌کسی در بیرون نیست،
هیچ درون و بیرونی نیست.

و به قول رابرت آدامز:
"اگر توجه ات را روی خدا یا خویش بگذاری آنگاه هیچ‌کس یا هیچ‌چیزی وجود ندارد تا به تو آسیب برساند یا پریشان و مضطربت کند."

و درنهایت اینکه هیچ ‌کسی که پریشان و مضطرب شود هم دیگر وجود ندارد.
همه اوست. تمام.
خلاص.
#مسیرمستقیم

یک فرد به اشراق رسیده چیزی متفاوت و جدا از «خویش» نمی‌یابد. همه چیز در خویش است. این تصور که دنیایی وجود دارد که درون آن‌ یک بدنی موجود است و تو در آن بدن ساکن هستی اشتباه است. اگر حقیقت آشکار شود جهان هستی و آنچه فراتر از آن است، فقط در خویش یافت خواهد شد. چیزی جدای از خویش برای دیدن وجود ندارد.
#رامانا ماهارشی

A Jnani does not find anything different or separate from the Self. All are in the Self. It is wrong to imagine that there is the world, that there is a body in it and that you dwell in the body. If the Truth is known, the universe and what is beyond it will be found to be only in the Self. There is nothing else to see different from the Self.

Talks with #Ramana Maharshi (106)

چیست که در حال تجربه کردن است؟ - #روپرت_اسپایرا

تمرین ادراک آرامش درون - #موجی

* دوستان مراقبه‌گر و اهل تعمق متوجه ارتباط این مطلب با ویدئوی قبل از روپرت اسپایرا باشند.

حضور - یک تمرین صبحگاهی
#موجی