تصویر امروز:

حوصلۀ چیزای زیاد دیگه‌ای رو ندارم.

من گلِ تو گلدونت نیستم که هر وقت خشک شدم یه لیوان آب بریزی پام و به خیالِ دوباره مثل روز اول شدنم برگردی به زندگیت. قلبم اگه ترک برداره، دیگه مثل روز اولش نمیشه.

قلبم تب کرده.

همه دارن از احتمال وقوع جنگ بعدی میگن و من انقدر از همینی که تجربه کردم خسته‌ام که ترجیح میدم اگه قراره دوباره جنگی اتفاق بیوفته، قبلش بمیرم.

ظرفیت روانی: تکمیل

من آدم درستی برای این زمان و مکان نادرست نیستم.

تصویر امروز:

من اون سنگی‌ام که دلش نمی‌خواست پرت شه تو دریاچه ولی، وقتی که برای گرفتن یه زاویۀ دقیق بین زمین و آسمون معطل بودم، فهمیدم که بیشتر از غرق‌شدن، از انتظاره که بیزارم.

تصویر امروز:

همیشه یه جای ارتباطم با آدما می‌لنگه. انگار یه جوب بزرگ بین من و همۀ آدماییه که شاید همۀ این مدت خیلی مهربونانه اونور وایسادن و اگه یه جور دیگه بودم، اگه یه جور دیگه بودیم، احتمالاً خیلی خوش می‌گذشت به همه‌امون.

بعد از اون دوازده روز
انگار روانم از جسمم پر کشیده و
تنها چیزی که برام باقی مونده
یه ویرونه است.

امروز:

دلم برای کتاب‌ خوندن و تموم کردن کتاب تنگ شده.