شده‌ام عین پیرمردای لبِ گور؛ هر دقیقه یه‌ جام درد می‌کنه؛ یه بار سرم، یه بار زانوهام، یه بار کمرم. وقتی که هیچ‌کدوم از اینا هم نیست، از نظر روحی احساس خستگی می‌کنم و همین باعث میشه که نتونم کاری انجام بدم. حساس‌تر هم شده‌ام. خیلی چیزا آزارم میده؛ خیلی چیزا رو نمی‌تونم تحمل کنم.
@dlemoammar1

بچه‌ها من متوجه شدم بعضی وقت‌ها با یک‌سری از دست رفته‌ها نمی‌تونی کنار بیای و هرچند وقت یک‌بار دل‌تنگی میاد می‌شینه رو گلوت و تو بگا میری.
@dlemoammar1

_بازم عشق...
@dlemoammar1

«رأيتكِ أماناً، والدنيا كلها حروب...»
‏در دنيايی كه سراسر جنگ است، تو پناهگاه منی.

- لاادری.
@dlemoammar1

«إنّ الله يخَبئكَ لِمّن يشبَهُكَ، يستَحقك»

خداوند تو را برای کسی که شبیه تو و لایق داشتن توست،کنار گذاشته.
@dlemoammar1

همیشه کنارم بایست تا برای دیدنت گردن کج کنم،
از مقابل احساس تنهایی میکنم.
@dlemoammar1

از هر رهگذر؛ اسوده بگذر!
@dlemoammar1

تو بیوش نوشته:
چه کنم؟
شیوه پرهیز نمی‌دانستم.
@dlemoammar1

اینجا امید هم بلاتکلیف است.
@dlemoammar1

ببخش عزیزم. ببخش که نتونستم دنیارو درست کنم. هرچی بزرگتر شدم، کمتر زورم رسید.
@dlemoammar1

یه موضوعی که هست اینه که متأسفانه «یار خوب تمام ماجرا نیست».
شما علاوه بر یار خوب، نیاز دارید به پول، فرهنگ درک شدن از جانب خانواده، شغل امن و پردرآمد، هوش اجتماعی، رفاقت‌های درست و قابل اعتماد.
هیچ کدومش هم با یار خوب درست نمی‌شه، نهایت باعث می‌شه برای نداشته‌هاتون کمتر غصه بخورید.

@dlemoammar1

تو غصه‌ی من رو می‌خوری که جوری که میخوای شاد نیستم و من غمگین از اینکه به هیچ زبونی نمیتونم بهت بفهمونم چقدر به روش خودم شادم.
@dlemoammar1

Mood
@dlemoammar1

یکجا بمان نیستی،
چه در دل میکاشتمت،
چه در گوشه‌ی اتاق.
@dlemoammar1

امروز و در شُرُفِ ۲۶ سالگی می‌نویسم:

جهان از هیچ راهی برای دیدن اشک ما کوتاه نیآمد ولی ما به او پوزخند زدیم…
@dlemoammar1

شما هم‌ حس می‌کنید عکس‌هایی که رفقای خارج‌نشینمون از آب و هوا و خر و درخت و در و دیوار می‌گیرن‌ حتی نه با گوشی آیفون، بازم رنگی‌تر و سرحال‌تر از ادایی‌ترین عکس‌های آیفون‌های ادایی‌ترین‌های ماست؟
@dlemoammar1

و دیگر هیچکس آنچنان مرا غمگین نمی‌کند،
تو منتهای غم را به من چشاندی.
@dlemoammar1