«آب بگذارید و نان قسمت کنید»(مثنوی)
فکر می کنم این داستان مثنوی،
پیامی مهم برای وضعیت امروز جامعه جهانی دارد
https://www.tg-me.com/dr_mohamad_khodadadi

هوالحق

هر کس که شبی به بوسه ات مهمان شد
استاد خداشناسی و عرفان شد

گر کافر مطلقی نگاهت را دید
از کفر رهید و مظهر ایمان شد




دکتر محمد خدادادی، از مجموعه رباعی سماع بر دار

خط از استاد صفری


@dr_mohamad_khodadadi

هو


هستی، همه، جلوه ی رخ یار من است
گیسوی حبیب، حلقه ی دار من است

از پرتو دوست، هر کسی در کاری است
منصور شدن، نهایت کار من است




دکتر محمد خدادادی، از مجموعه رباعی سماع بر دار

خط از استاد صفری



@dr_mohamad_khodadadi

🎬 دیروز ‏اولین اکران مستند زندگی محمدعلی امیرمعزی شیعه‌شناس شهیر مقیم فرانسه و استاد دانشگاه سوربون [بازنشسته] را در جشنواره سینما حقیقت تماشا کردم.

مسعود طاهری، سازنده اثر، مستندسازی‌ست که به شکل تخصصی به زندگی و پروژه‌فکری اسلام‌شناسان می‌پردازد. او پیش ازین درباره ایزوتسو و کربن هم مستند‌های دیدنی‌ای ساخته بود.

اگرچه که امیرمعزی بُت شیعه‌شناسی آکادمیک محسوب می‌شود اما به‌نظرم یکی از دلایل اقبال به او در فرانسه این است که در پروژه‌فکری‌‌اش از تشیع روایتی قرین به مسیحیت کاتولیک می‌سازد که خودآگاه یا ناخودآگاه در برابر اسلام‌جهادی اهل سنت یا تشیع انقلابی، نوعی قرائتی فرانسوی پسند از اسلام می‌سازد.

آثار امیرمعزی در شناخت تشیع اولیه به غایت حرفه‌ای هستند. پروژه امیرمعزی تصویر تشیع غالیانه و ابتدایی را اتفاقا تشیع اصیل‌تر بر می‌شمرد و ازین‌رو کاملا با قرائتی از تشیع که فقها، متکلمان و روشنفکران دینی برای ما در طول اعصار توصیف می‌کنند در تعارض است.

به باور دانشگاهیان فرانسوی امیرمعزی پس از کربن و ماسینیون یکی از بزرگترین اسلام‌شناسان سنت علمی فرانسه است.

او‌ روش شناخت تاریخی و پدیدارشناسی را برای فهم تشیع به کار گرفته و ازین رو ماحصل اسلام‌شناسی کشور فرانسه است.

اینکه یک ایرانی، اگرچه از ابتدای جوانی در فرانسه زیسته، مبدل به اسطوره‌ای در اسلام‌شناسی آکادمیک غرب شده حتما برای ما قابل افتخار است.

خواندن آثار امیرمعزی به خصوص اثر “راهنمای ربانی در تشیع نخستین” به کسانی که به تشیع باطنی، عرفانی و عامیانه علاقه‌مند هستند کمک می‌کند تا برای حفظ باورهای‌شان به مستندات دقیق تاریخی و ادله منسجم نظری دست پیدا کنند.

✍سعید صراف
@AmirMoezzi

🔸️امیرمعزی، از نورِ علی می‌گوید
@AmirMoezzi

"آیا باید امیدوار بود؟"

اگر باور داری که خداوند، وجود بی نهایت شعورمند سراسر عشق است و به تو عشق می ورزد. اگر باور داری که دنیا جایگاه ظهور عشقبازی خداوند با انسان‌هاست. اگر باور داری که خداوند، یگانه نیروی هستی و خیر مطلق است. چگونه می توانی نا امید باشی؟ مگر آنکه در ایمانت ضعفی باشد.
از این روست که عارفان کاملی که جهان را عرصه عشقبازی خداوند با انسان می دانند و می گویند:
من این دانم که حق با بی نیازی
کند با مشت خاکی عشقبازی(صغیر اصفهانی)

هرگز نا امیدی را به خویش راه نمی دهند و اندرز می دهند که:
کوی نومیدی مرو امیدهاست
سوی تاریکی مرو خورشیدهاست(مولوی)

آنجا که خورشید بی نهایت حضرت دوست در نورافشانی است، مومن در دست افشانی است و پایکوبی.
مومن را از طوفان حوادث چه باک و از جزر و مد دریای مشکلات چه هراس. که:
مومن آن باشد که اندر جزر و مد
کافر از ایمان او حسرت خورد(مولوی)

آری، آنجا که مرغان آبی را از سیلاب هراس نیست، مرغان هوا را چرا ترس باشد:
گر سیل عالم پر شود، هر موج چون اشتر شود
مرغان آبی را چه غم، تا غم خورد مرغ هوا؟(مولوی)

آری اگر ایمان هست، امید هست. اگر حضرت دوست حاضر است، باک نیست. این جسم چون جامه ای است عاریتی و این جهان، خراباتی است از بهر عشق ورزی.
پس اگر می توانی چراغی از مهر و نیکی بیفروز و خوش باش و میندیش که رسالت آدمی، جز چراغ افروزی به قدر وسع نیست:
تو مگو همه به جنگند و ز صلح من چه آید
تو یکی نه ای هزاری، تو چراغ خود برافروز(مولوی)


✍ دکتر محمد خدادادی
۲۰ اسفند ۱۴۰۳

@dr_mohamad_khodadadi

🎙 صوت جلسه

📌 نخستین جلسه دوره آشنایی با ادبیات عرفانی فارسی

📚 کتاب جلسه: فیه ما فیه مولانا (جلسه اول)

🔸موضوعات اصلی :

ظاهر و باطن نماز
معنای حقیقی انا الحق حلاج

🎙 سخنران : دکتر محمد خدادادی

🗓 یکشنبه ۲۷ آبان ۱۴۰۳

@dr_mohamad_khodadadi

|شهرسب پیر معنوی طهمورث|


✍دکتر محمد خدادادی

در داستان طهمورث، در شاهنامه حکیم فردوسی، به داستان وزیری به نام "شهرسب" برمیخوریم که شخصیتی عرفانی و راز آلود دارد.
شهرسب، اهل نماز شب و روزه است و علاوه بر اینها به واسطه کارهای نیک و درستکاری با مردم، محبوب قلوب است.
شهرسب، به نوعی، علاوه بر مقام وزارت، گویی پیر و مرشد معنوی طهمورث است. او طهمورث را به طریقت پاکی، راستی و نیکی ره می نماید و همین آموزه ها سبب می شود که طهمورث تجلیگاه نور خداوند و به تعبیر ایران باستانی، شایسته دریافت "فره ایزدی" شود.

فره ایزدی، همان مرتبه ای است که عارف، پس از پیراستگی از صفات نکوهیده و آراستگی به ویژگی های پسندیده، شایستگی دریافت آن را کسب می کند. شایستگی آنکه تجلیگاه ذات الهی باشد؛ دارای فره ایزدی.

کوتاه سخن آنکه تابیدن فره ایزدی از طهمورث، به سبب پاک شدن وجود او از بدی، و آراسته شدنش به نیکی، تحت تاثیر آموزه های عرفانی و سلوکی پیر معنوی او، یعنی شهرسب، تحقق یافته است.

این راهی است که تا ابد گشوده است، هر چند رهروان اندکی دارد.


مر او را یکی پاک دستور بود
که رایش ز کردار بد دور بود

خنیده به هر جای شهرسپ نام
نزد جز به نیکی به هر جای گام

همه روز بسته ز خوردن دو لب
به پیش جهاندار بر پای شب

چنان بر دل هر کسی بود دوست
نماز شب و روزه آیین اوست

سر مایه بد اختر شاه را
در بسته بد جان بدخواه را

همه راه نیکی نمودی به شاه
همه راستی خواستی پایگاه

چنان شاه پالوده گشت از بدی
که تابید ازو فرّهٔ ایزدی


✍ دکتر محمد خدادادی

@dr_mohamad_khodadadi

موسسه فرهنگی مردم نهاد مطالعه و تفکر "آیینه ادراک"
با همکاری انجمن "حافظ آرا"برگزار می کند:

"دوره آشنایی با غزلیات شمس"

مدرس: دکتر محمد خدادادی

شروع دوره از ۳۰ فروردین ۱۴۰۴

شنبه ها ساعت ۱۷ الی ۱۸:۳۰

جهت ثبت نام در دوره با شماره تلفن ذکر شده در پوستر تماس بگیرد.


@dr_mohamad_khodadadi

|ارغوانِ ساقی|

نفسِ بادِ صبا مُشک‌فشان خواهد شد
عالَمِ پیر دگرباره جوان خواهد شد

ارغوان جامِ عقیقی به سمن خواهد داد
چشمِ نرگس به شقایق نگران خواهد شد



اگر ارغوان، ساقی شود و به سمن باده دهد، آنگاه آن چشم نرگسین، به شقایق که می تواند نمادی از عاشقان صادق باشد، نظر و توجه خواهد کرد.
برای جلب توجه محبوب، باید همچون ارغوان ساقی شد و شراب محبت و نیکی به نیازمندان بخشید.
اگر بخشش کنی، شاید از ارغوان وجود تو نیز، خداوند بر موسایِ دلت، جلوه گر شود.



پ.ن: گفته شده است که گویا درختی که خداوند از طریق آن بر موسی تجلی کرد و با او سخن گفت، درخت ارغوان بوده است.



✍️ دکتر محمد خدادادی

@dr_mohamad_khodadadi

جز تو پیش که برآرد بنده دست؟
هم دعا و هم اجابت از تو هست

https://www.instagram.com/reel/DJCO2wotbFx/?igsh=MW01c254Z3kwc2VzZw==

ویدئوی کوتاه: به مناسبت ۹ اردیبهشت، روز روانشناس و مشاور.
"تبریک روز روانشناس و ارتباط ادبیات عرفانی و روانشناسی"
دکتر محمد خدادادی

@dr_mohamad_khodadadi

کتاب "علی راز سر به مهر"
اثر دکتر محمدعلی امیرمعزی
ترجمه محسن امینی
توسط نشر نگاه معاصر
منتشر شد.

اصل این کتاب به زبان فرانسه است که توسط محقق ارجمند جناب آقای دکتر محمدعلی امیر معزی، استاد دانشگاه سوربن پاریس، به رشته تحریر درآمده است و خوشبختانه امسال، ۱۴۰۴، به زبان فارسی ترجمه شده و در ایران نیز به زیور طبع آراسته شده است.

این کتاب را به همه دوستداران معنویت، بویژه طالبان حقیقت علوی، توصیه می کنم.


@dr_mohamad_khodadadi

💎 تفسیر غزلیات شمس

🕯 جلسه چهارم

☘ موضوع: انسان کامل از دیدگاه مولانا

🎙 دکتر محمد خدادادی

🗓 ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴


@dr_mohamad_khodadadi
@sokhanrani_khodadadi

با سلام و عرض ادب

🔗کانال تلگرامی🔗

🎙"سخنرانی های دکتر محمد خدادادی"🎙

📌دربردارنده صدها ساعت سخنرانی با موضوعات: عرفانی، فلسفی، ادبی. شامل شرح و تفسیر مثنوی مولوی، غزلیات شمس، فیه مافیه، مقالات شمس، اشعار سنایی، آثار عطار، حافظ، نسفی، عین القضات، سعدی، عراقی، شبستری، جامی، رسائل اخوان الصفا و ...
همچنین نقد و بررسی برخی از رمان ها و کتاب‌های داستانی ایرانی و خارجی.

🗝 لینک کانال 👇👇👇

@sokhanrani_khodadadi

آیا در روزگار ما رسیدن به حقیقت خداوند ممکن است؟

شاید بسیاری می پندارند که در عصر ما، رسیدن به خداوند و ادراک بی واسطه حق، نسبت روزگاران گذشته، سخت تر و دشوارتر شده است. با وجود این، از منظری دیگر، می توان گفت که گویا جهان معاصر ما با همه سختی ها و فراز و فرودهایی که برای انسان و غافل شدن او از حقیقت ایجاد کرده است، بهترین فرصت برای عشقبازی با خداوند و اتصال با وی است.
زیرا در روزگاران گذشته که انسان‌ها در دل طبیعت و سکوت و آرامش شبانه به خدا می اندیشیدند و با او مناجات می کردند، کاری دشوار انجام نمی دادند، و قاعدتا میزان رشد روحی انسان، به اندازه دشواری کاری است که انجام می دهد.
حال اگر در روزگار ما که عصر غفلت‌ و گمگشتگی است، فردی نیمه شبی برخیزد و یا دقایقی در روز به مراقبه بپردازد و در درون خود با خدای خویش خلوت کند، کاری دشوار و مشگل انجام داده است و از همین رو، لیاقت دریافت عنایت و جذبه الهی را بیش از پیش، خواهد داشت.
عنایت و جذبه ای که شاید در روزگاران گذشته، نیاز به ده ها سال ریاضت و تمرکز داشت، اما شاید امروز، در مدتی بسیار کوتاه، برای طالبان کوی دوست فراهم می‌شود.
از این منظر، در روزگار ما، رسیدن به حقیقت خداوند، خیلی راحت‌تر و در دسترس تر خواهد بود.
علاوه بر اینکه در چنین شرایطی که اغلب انسان‌ها غرق در مجاز و ماده اند، یاد محبوب بودن لذت‌بخش‌تر و ارزشمندتر است.
خوشا کسانی که در این آشفته بازار دنیا و هزار نقش مجاز و فتنه، با حضرت دوست، سری و سرّی دارند و با محبوب جاودان خویش، نرد عشق می‌بازند. به قول مولانا:
"جان به فدای عاشقان، خوش هوسی است عاشقی
عشق پرست ای پسر، باد هواست مابقی"
امید که همه عشق پرست شویم و آزاد و رها...

✍ دکتر محمد خدادادی

@dr_mohamad_khodadadi

|گذری بر مفهوم عرفانی قربانی|

از دیدگاه عارفان، نزديک ترین راه رسیدن به خداوند، از خود گذشتگی و کنار گذاشتن خود است. به قول حافظ:
تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز
حال هر امری که مقداری از این خودی و انانیت را کم کند، مقدس است و انسان را گامی به حق نزديک تر می کند.
این از خودگذشتگی می تواند در قالب جدا کردن مقداری از هر داشته ی مادی و معنوی انسان باشد.
هر چه این از خودگذشتگی بیشتر و بالاتر باشد، قرب و نزدیکی به حق بیشتر.
یکی نان خود را قربان می کند؛ یکی نام خود را؛ یکی جان خود را؛ و یکی جانان خود را.
ابراهیم، پدر عرصه ی از خودگذشتگی است؛ چراکه از همه چیز خود گذشت.
اسفا که امروزه از  این سنت عارفانه -عاشقانه، جز ظاهر ماجرا، آن هم به صورت سلیقه ای و باری به هر جهت، چیزی بر جا نمانده است.
قربانی کردن، یعنی گذشتن از همه تعینات و تعلقات در راه رسیدن به "نیستی"و فنا.
به قول مولانا:
آینه ی هستی چه باشد "نیستی"
نیستی بر گر تو ابله نیستی

✍ دکتر محمد خدادادی


https://www.tg-me.com/dr_mohamad_khodadadi

سماع با شمشیر


ای دوست، به سوی حق سفر باید کرد
در مسلخ عشق، ترک سر باید کرد

دستی به سماع و دست دیگر شمشیر
اینگونه ز جان خود گذر باید کرد

محمد خدادادی

https://www.tg-me.com/dr_mohamad_khodadadi