معمولا اجازه میدم آدما به طور مکرر منو ناامید کنن تا لحظهی حذف کردنشون هیچ شک و تردیدی به دلم راه ندم.
دوست داشتن ینفر باید اینطوری باشه که: دستتو وارد روحش کنی و دنبال بزرگترین زخمش بگردی، بعد تمام عشق و علاقتو بریزی رو اون زخم:)🌱
آدما تورو بر اساس تواناییهای خودشون میسنجن، چون نمیتونن چیزی رو که فراتر از درکشونه بفهمن، پس تو رو توی قاب خودشون میبینن، نه در اندازهی واقعیتت! چون وقتی آدما توانایی شناخت چیزی رو ندارن پس انکارش میکنن! پس احساس ناکافی بودنی که آدما بهت القا میکنن و جدی نگیر! در اصل اون ها دارن خودشون رو ناکافی میبینن نه تورو!
امروز از نزار قبانی خوندم که:
هرکس به اندازهای که دوستت داره میبینتت؛
تلاش الکی نکن.
هرکس به اندازهای که دوستت داره میبینتت؛
تلاش الکی نکن.
من معمولا احساساتم به این راحتی ها تغییر نمیکند ولی نظرم تغییر میکند و اگر نظرم درباره کسی تغییر کند تا ابد تغییر میکند .
دیگه فکر کنم بین بیست تا سی سالگی دورهی پشت سر گذاشتن سختیهای متعدده. گریزی ازش نیست. هرچی بیشتر سعی کنی فرار کنی میبینی بیشتر گیر افتادی و همچی پیچیدهتر میشه. شاید بهترین کار برای گذر کردن ازش پذیرفتن و درس گرفتن از اتفاقات زندگی باشه.
توی سنی هستم که فقط برخورد خوب و احترام به وجدم میاره غیر اون باشه، خوش گلدین.
یه تراپیست داشتم که میگفت:
رفتار بد آدما حالا هر چی که هست، حاصل تجربه های تلخ اونا از کودکی تا زمان حال هستش
پس در نتیجه خیلی دنبال انتقام گرفتن و یا اصلاح بقیه نباشید شما همین یه زندگی رو دارید
روی خودتون کار کنید تا شبیه همونا نباشید بهتر و خوبتر ها سر راهتون میان..
رفتار بد آدما حالا هر چی که هست، حاصل تجربه های تلخ اونا از کودکی تا زمان حال هستش
پس در نتیجه خیلی دنبال انتقام گرفتن و یا اصلاح بقیه نباشید شما همین یه زندگی رو دارید
روی خودتون کار کنید تا شبیه همونا نباشید بهتر و خوبتر ها سر راهتون میان..
اول مطمئن شید عشقه، هورمون نیست، تنوع نیست، تنهایی نیست، فرار نیست،
توهم نیست، بعد مطرحش کنید.
توهم نیست، بعد مطرحش کنید.
به خودت میگویی: «نه، اینجا هم جای من نیست.»
و باز به خودت میگویی: «پس کجا جای من است؟»
- توییت
و باز به خودت میگویی: «پس کجا جای من است؟»
- توییت
تو با این روانت قراره حداقل تا میانسالی زندگی بکنی، پس داخلش رو با آدمای بیارزش پُر و فرسوده نکن! روانت خونهی موقتی کسی نیست، پناهگاه دائمی خودته! چون قراره باهاش تا آخر عمر راه بری، نه که هی دائم بخیه اش بزنی.
ابرکِ اُمـید☁
طوری برقص انگار که هیچکس تماشا نمیکنه.
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
حقیقتاً خیلی وقته تنها اولویت من اینه که از خود دیروزم آدم بهتری باشم و به هدفایی که توی زندگی برای خودم مشخص کردم برسم.
ارزش و عشقی که توی وجودم هست رو به خودم بدم و تایمم رو برای خودم بذارم. دیگه برام ذره ای اهمیت نداره که کی میخواد بمونه و کی میخواد بره، این زندگی منه و فقط به خودم اختصاص داره.
ارزش و عشقی که توی وجودم هست رو به خودم بدم و تایمم رو برای خودم بذارم. دیگه برام ذره ای اهمیت نداره که کی میخواد بمونه و کی میخواد بره، این زندگی منه و فقط به خودم اختصاص داره.