این نسل غریب مصیبت‌کش
تازه‌جوان‌های زیر سی‌سال پخته در کوره حوادث
دائم‌الاضطراب‌‌های تسبیح‌ به‌دست، به ذکر امّن یجیب
همیشه معلق‌های بین خبرهای بد و سخت
تاب‌آوردنده سهم‌گین‌ترین خبرهای طول انقلاب
از فرودگاه بغداد تا سفارت دمشق و تا آسمان آذربایجان
شاید که حکمت، پخته‌شدن‌ و تاب‌آوری و آب‌دیده‌شدن این نسل باشد برای رقم‌ زدن اهداف آخرالزمانی این قیام. شاید که از دل آتش این نسل سختی‌چشیده، مردان و زنان غیوری برخیزند به انتقام روزهای سختی که به‌چشم دیده و به فتح نهایی قلعه‌های لازم الفتح. آرامش و سکینه خدا بر قلب‌های جوان پولادین‌تان.

اَمَّن یُّجیبُ المُضطَرَّ اِذا دَعاهُ وَ یَکشِفُ السُّوءَ

تو در جنگل‌های ورزقان، در نقطه صفر مرزی چه کار می‌کنی مرد؟
صندلی نهاد ریاست جمهوری خار داشت که پشت آن ننشستی تا این شب عیدی، پیام تبریک برای این و آن ارسال کنی؟
می‌خواستی مثلا بگویی مردمی هستی؟
خب سوار تویوتا لندکروز ضدگلوله می‌شدی و چند نفر آدم را پیدا می‌کردی و از بین‌شان ردی می‌شدی و صدای شاتر دوربین‌ها و تمام.
به جهنم که پیرمرد روستای دیزج ملک از زمان رضاخان تا الان، یک فرماندار را از هم نزدیک ندیده.
به جهنم که روستای کهنه‌لو به ورزقان یک جاده درست و حسابی ندارد.
به جهنم که روستای کیغول یه درمانگاه ندارد و همین ماه پیش یک زن جوان، قبل از اینکه به زایشگاه شهرستان برسد، بچه‌اش سقط شد.
اقلا یک جای نزدیک با دسترسی هموار می‌رفتی سید!
عدل رفتی سراغ نقطه‌ای که کل مملکت بسیج شده‌اند برای پیدا کردنت؟
انصافت را شکر.
می‌گویند آن‌جا باران گرفته.
زیر باران دعا مستجاب است.
دعا کن برای خودت
دعا کن برای ما؛
پیرمرد روستای کهنه‌لو را که یادت نرفته؟
همان که هنوز یک فرماندار را هم از نزدیک ندیده؟
دعا کن سید!
شب عید است...


نمی‌دونم نویسنده متن کیه اما 😭😭

#رئیس_جمهور
#رئیسی

«أَلاَ بِذِکْراللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ»

- چه باک از موجِ بَحـــر
آن را که باشد نوح کِشتیبان…

دیدم این مشهد چرا هی بی‌قراری می‌کند
جای باران؛ سیل در این شهر جاری می‌کند
دیر فهمیدم که او اندر فراق خادمش
عزم خود را جزم و دارد گریه زاری می‌کند...

@khattnevesht

خداحافظ جمعه‌هایِ بی‌خواب
خداحافظ ماشین‌هایِ بدون شیشه‌دودی
خداحافظ «ماشین رو نگه دارید، مگه نمی‌بینید مردم وایستادن»
خداحافظ «اتّقواالله»هایِ حین مناظره
خداحافظ مایهٔ غرورِ ایرانی
خداحافظ پروژه‌هایِ افتتاحی
خداحافظ سفرهای پی‌در‌پیِ استانی
خداحافظ دعای کارگر‌های کارخانه‌هایِ احیایی
خداحافظ مخاطب پیرمردی که گفت «خدا پدرت رو بیامرزه»
خداحافظ سیبْلِ توهین‌ها، طعنه‌ها و تهمت‌ها
خداحافظ مخاطبِ تخریب و کنایه‌های خودی و بی‌خودی
خداحافظ «ما دنبال دوتا رأی حلال‌ایم»
خداحافظ استقبال‌هایِ چشم‌گیر مردمی
خداحافظ «من تا تمامِ مشکلات حل نشود، به سفرهای استانی خواهم آمد»
خداحافظ سکوتِ مردانهٔ مقابل تخریب‌های رقیب
خداحافظ سیبْلِ تمسخرِ شش‌کلاسی‌هایِ نامرد
خداحافظ دکترِ سلیم‌النفس‌ها
خداحافظ «من دردِ یتیمی را چشیده‌ام»
خداحافظ پیشانیِ بوسهٔ حاج‌قاسم
خداحافظ سربازِ احیاگرِ غیرت له‌شدهٔ ما
خداحافظ مظلومِ هلهلهٔ بی‌وطن‌ها
خداحافظ استخارهٔ خوبِ «به کی رأی‌ بدم‌»ها
خداحافظ «برای این طلبهٔ خدمتگزار دعا کنید»
خداحافظ عبا و قبایِ خاکی بین سیل و زلزله‌ها
خداحافظ چشم‌انتظاریِ هشت ساله و ۱۶ ساعته
خداحافظ مخاطب «تمجید»هایِ اقا
خداحافظ سفرهای عادی‌شدهٔ روستایی
خداحافظ جشن‌های احیایِ کارگاه‌ها
خداحافظ شهادت حینِ خدمت؛ نه پشتِ میز
خداحافظ شجاعتِ قدم‌های اقای وزیر و مواضعِ صریحِ شیعه‌گری
خداحافظ زبانِ بی‌لکنتِ دفاع از اسلام
بیشتر از آنچه فکر کنی دوستت داشتیم؛ تو و یاران‌ت را، ببخش که زیاد نگفتیم…
باز با از دست‌دادن‌ها به خود آمدیم!
حالا مخالفین‌ت راحت‌تر تخریبت می‌کنند و تو راحت‌تر سکوت می‌کنی!
حالا بدخواهان‌ت اعداد و ارقام و آمار را بیشتر پیش می‌کِشند و تو در آسمانی!


خداحافظ آقاسید ابراهیم!
جدی‌جدی شهیـد شدی…
حالا کمی استراحت کن؛ خیلی خسته‌ای…

حالا کمی استراحت کن آقا سید ابراهیم...
خیلی خسته‌ای…

ارْجِعِى إِلَى‏ رَبِّکَ ...

- با قلب های شکسته،
اشک در چشم،
دلِ لرزون،
ذهنِ درگیر
به تویی که بی منت و
مردانه پای کار ایستادی،
از چه تهمت ها و قضاوت هایی گذشتی،
کنایه های خودی و غیرِخودی،
عبور از چالش های سنگینِ در خفا،
و عزتی که به کشورمون برگرداندی،
دلگرمی و غرورِ عظیمی که
پیشِ دشمن داشتیم،
بالا بردن و بالا موندنِ قرآن و
حرفِ خدا و مردانِ خدا،
از ته دل میگیم:
[ اللَّهُمَّ إِنَّا لَا نَعْلَمُ مِنْهُ إِلَّا خَیْرا!✨ ]
نوشِ جون و روحت سید!
شهادتت مبارک خادم الرضا،
مردِ پای کار، مجاهدِ واقعی،
آقای #شهید‌ابراهیم‌رییسی!🖤

خبر چه سنگینه خبر پر از درده
غم رفیقامون بیچاره‌مون کرده !
زمینی بودند و به آسمون رفتن!
دوباره جاموندیم رفیقامون رفتن...

#شهیدابراهیم‌رییسی🖤

آن قدر زِ میزِ خدمتت دور شدی
با مردمِ پابرهنه محشور شدی
سلطانِ خراسان به تو مزدت را داد
خادم بودی،شهیدِ جمهور شدی...
-الهام صفالو

دیگه کسی نمیتونه بگه چرا تو این مملکت واسه مسئولین‌ اتفاقی نمیفته!

#شهید_جمهور
@Lebasshakhse

بوی دهه شصت پیچیده در مشام‌ها. بوی انفجار. بوی خون باران‌خورده. بوی تن آتش‌سوخته. بو به مشام کفتارها رسیده. طعم دهه شصت می‌دهد این روزها. طعم اشک‌شور مردم. طعم تلخ خداحافظی‌ها. مزه به‌دهان گرگ‌ها خوش‌آمده. صدای دهه شصت می‌آید از این شب‌ها. صدای سقوط. صدای انفجار. صدای گریه مستضعفان. صدای پیام تسلیت امام از رادیو. صدا به گوش شغالان رسیده. من جوان دهه هفتادم. دهه هشتاد. من دهه شصت را عمری شنیده‌ام و لای کتاب‌ها ورقش زده‌ام. حالا این ماه‌ها از اول فاجعه غزه و ریختن خون دختربچه‌ها تا انفجار سفارت دمشق و سقوط بالگرد رئیس‌جمهور، شمّه‌ای از دهه شصت را زیسته‌ام. ترور را. تهمت به خوبان انقلاب را. بدون رئیس‌جمهور ماندن را. عزاهای عمومی پشت‌به‌پشت را. بچه‌ها مشکی‌ها را آماده‌ کرده‌اند. چفیه‌هاشان را چندماه‌ است که دم‌دست گذاشته‌اند. بچه‌ها پنجه در پنجه کفتارها و گرگ‌ها و شغالان انداخته‌اند. بچه‌ها می‌نویسند. می‌خوانند. منتشر می‌کنند. حرف‌می‌زنند. تجمع‌ها را هماهنگ می‌کنند. انسانیت‌های خاک‌گرفته و غبار نشسته توده‌ها را می‌تکانند. آقای انقلاب گفته بود که نسل امروز را بهتر از نسل آن‌روز دهه شصت می‌بینم. حالا همه جوان‌های آخرالزمانی این نسل، مثل دهه شصت، بهتر از دهه شصت، پای‌کار آمده‌اند. در پس غالب این تبیین‌ها و پویش‌ها و فعالیت‌ها و تجمع‌های سازنده این روزها، دستان گمنام جوانان این نسل مشغول است. حاج‌کمال‌ها و متوسلیان‌ها و همت‌ها و حدیدچی‌ها درحال پخته‌شدن‌اند. بچه‌ها حالا آرمان‌هاشان را زیسته‌اند. پستی بلندی‌های این راه را آموخته‌اند. حالا چیزی تا فتح نهایی به دست اینان نرسیده. اینان؛ نسل جوان سردوگرم‌ چشیده شیعه در آخرالزمان.

«مهدی مولایی»

به زیر خاکستر صبر، قلبی‌ست که می‌سوزد ...

آسد ابراهیم...
سلامِ ما رو به حاج قاسم برسون...
خیلی دلتنگیم... خیلی...

#یک‌و‌بیست‌دقیقه‌بامداد