➖مصطفی راغب؛ صدایی از دل مهاجرت، اما بی‌صدا درباره‌ی ریشه‌ها

| وقتی فرشته و مرتضی می‌گویند، اما راغب فقط می‌خواند |

در جامعه‌ای که مهاجران افغانستانی سال‌هاست در آن زندگی می‌کنند اما همچنان در حاشیه‌اند، برخی از چهره‌های سرشناس ترجیح می‌دهند درباره‌ی پیشینه‌ی افغانستانی خود سخنی فنگویند. این سکوت، به‌ویژه در میانه‌ی موج‌های فزاینده‌ی مهاجرستیزی در کشور، دیگر تنها یک انتخاب فردی نیست؛ بلکه بار اجتماعی و سیاسی پیدا می‌کند. در این میان، سکوت «مصطفی راغب»، خواننده‌ای که از دل همان جامعه برخاسته اما از آن حرفی نمی‌زند، بیش از پیش پرسش‌برانگیز شده است.

🔹چهره‌ای شناخته‌شده، با ریشه‌هایی ناگفته

«مصطفی راغب» را بیشتر با موسیقی عاشقانه، مذهبی و ملی می‌شناسند. او چهره‌ای است که در سال‌های اخیر در بسیاری از برنامه‌های رسمی، مناسبت‌های مذهبی، کنسرت‌های بزرگ و حتی آیین‌های ملی‌گرایانه ظاهر شده و توانسته با چهره‌ای آرام و صدایی لطیف، مخاطبان فراوانی جذب کند.

اما چیزی که کمتر درباره‌اش گفته می‌شود، ریشه‌ی افغانستانی اوست؛ مسئله‌ای که برخلاف «فرشته حسینی»، «مرتضی امینی‌تبار» یا برخی چهره‌های مهاجر دیگر، راغب هرگز به آن اشاره‌ای نکرده است. او نه‌تنها درباره‌ی پیشینه‌اش سخن نمی‌گوید، بلکه حتی در زمان‌هایی که مهاجران افغانستانی با حمله‌های نژادپرستانه یا هجمه‌های رسانه‌ای مواجه شده‌اند، ترجیح داده سکوت کند.

متن کامل
@ensafnews

➖بیانیه مشترک انجمن‌های اسلامی دانشگاه‌های وزارت بهداشت

جمعی از انجمن‌های اسلامی دانشگاه‌های وزارت بهداشت در بیانیه‌ای مشترک خواستار آزادی زندانیان سیاسی شدند:

بیانیه مشترک انجمن‌های اسلامی دانشگاه‌های وزارت بهداشت؛ آزادی زندانیان سیاسی، گامی در جهت حفظ وحدت ملی

وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً وَاحِدَةً ۖ وَلَا يَزَالُونَ مُخْتَلِفِينَو اگر پروردگار تو خواسته بود، همه مردم را يك امت كرده بود، ولى همواره گونه‌گون خواهند بود(سوره هود،آیه۱۱۸)

وحدت ملی، همیشه عامل ثبات قدرت و اقتدار یک ملت بوده و هست. این مهم هرگز با نگاه‌های امنیتی، طبقه‌بندی شده و جناحی به دست نخواهد امد. وحدت واقعی زمانی حاصل نمی‌شود که چشم بر اختلافات ببندیم‌ و اصل تضاد در جامعه را نادیده بگیریم. چنین وحدتی تنها وحدت اضطرار یا وحدت در تاریکی است. لذا یک صدایی تمامی نیروهای مخالف و موافق در شرایط تهدید وطن، از ملزومات است.

با توجه به ماهیت و تاریخچهٔ شکل‌گیری رژیم صهیونیستی، روشن است که این رژیم هرگز قابل اعتماد نبوده و نیست؛ از این‌رو کشورمان همچنان در معرض تهدید تجاوز نظامی مجدد قرار دارد. همین یک دلیل کفایت می‌کند تا بر ضرورت انسجام داخلی و تقویت بلندمدت وحدت ملی تأکید کنیم.

متن کامل
@ensafnews

➖نامه سعید مدنی به وزیر فرهنگ به مناسبت روز قلم

سعید مدنی‏، جامعه‌شناس در نامه‌ای خطاب به وزیر فرهنگ نوشت:

‏جناب آقای سید عباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی

‏پیام شما به مناسبت روز قلم و پاسداشت جایگاه نویسندگان، شاعران و اندیشه ورزان، اگر چه بر حرمت و تکریم اندیشه و قلم تاکید کرد اما مصداق آيه «لم تقولون ما لاتفعلون» است. اینکه وزارت متبوع شما در دولت‌های گذشته چه کرده و چه سیاست‌های ضد فرهنگی را به اجرا درآورده موکول می‌کنم به وقت و مناسبت دیگر.

‏آنچه موجب نگارش این نامه شده، عملکرد وزارت شما در امتداد سیاست‌های قلم شکن پیشین است که در تعارض با قانون اساسی و دیگر قوانین جاری و ادعاهای مکرر رئیس دولت مبنی بر اجرای قانون و اصلاح خطاها و انحرافات قبلی است. یکی از شواهد این ادعا، سال‌ها ممانعت از صدور مجوز نشر و باز نشر چندین کتاب تالیف اینجانب، زنده یاد هدی صابر و برخی دیگر از نویسندگان به استناد نظر [یکی از وزارتخانه‌ها] است.

‏جناب وزیر، لابد می‌دانند که مطابق اصل 36 قانون اساسی «حکم به مجازات و اجرای آن باید تنها از طریق دادگاه صالح به موجب قانون باشد»؛ بنابراین در حالی که هیچ مرجع قضایی حکم بر ممنوع‌القلم اینجانب، مرحوم هدی صابر و بسیاری دیگر از نویسندگان نداده است [آن وزارتخانه] نمی‌تواند مانع از انتشار کتاب‌های مورد اشاره شود و هیچ مرجعی از جمله وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز نمی‌تواند ما نویسندگان را از حقوق خودمان منع نماید.

‏بنابراین لازم است در پیام جنابعالی با مناسبت روز قلم «در برابر همه آنان که واژه‌ها را نه برای تزئین بلکه برای تبیین حقیقت بکار می‌برند» سر تعظیم فرود آورید. کافی است تنها مانع از احقاق حقوق اهل قلم نشوید.     

‏سعید مدنی
‏۱۵ تیرماه ۱۴۰۴
‏زندان دماوند

@ensafnews

➖یک ماه پس از کودتای نافرجام اسرائیلی-امریکایی | غلامعلی دهقان

غلامعلی دهقان، فعال سیاسی، در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:

یک ماه از کودتای اسرائیلی-امریکایی ۲۳ خرداد می گذرد. کودتایی که به لطف الهی و مدد مردم شریف و نحیب ایران در حمایت از کشور به شکست انجامید. اصولا میان کودتا و انقلاب مرزبندی وجود دارد.

کودتا معمولا بر اساس توطئه و با دخالت تعداد معدودی شکل می گیرد و مبتنی بر زور و قوه قهریه است و اکثریت مردم نقشی ندارند بلکه اقلیتی محدود در حمایت از کودتاچیان می توانند فعال شوند. مثل کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ که منجر به سرنگونی دولت ملی دکتر مصدق شد.

اما انقلاب یک حرکت گسترده و فراگیر با مشارکت اکثریت مردم است که سبب جابجایی در ساختارهای کهن وتبدیل آن به نهادهای جدید است. مثل انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷ در ایران.

آنچه در ۲۳ خرداد در ایران اتفاق افتاد تلاشی از سوی اسرائیل و امریکا برای شکل‌گیری یک کودتا با همراهی بخشی از اپوزیسیون خارج از کشور یعنی سلطنت‌طلبان با محوریت رضا پهلوی بود که بخش سازمان‌یافته‌ای هم در داخل ایران داشتند.

به شهادت رساندن تعدادی از سرداران سپاه و امیران ارتش و حتی توطئه قتل سران قوا در جریان برگزاری جلسه شعام (شورای عالی امنیت ملی) که البته ناکام و‌ عقیم ماند در کنار بمباران مراکز نظامی کشور همه نشان از ابعاد گسترده این کودتا داشت.

اما زمینگیر کردن دشمن در خاک خود و برگرداندن بازی به فراسوی مرزها و زدن ضربات کاری به دشمن خارجی و همچنین انسجام ملی و حمایت بی نظیر اکثریت ملت ایران از کشور خود و کشف شبکه های داخلی کودتا در داخل کشور تمامی نقشه‌ها را خنثی کرد.

سرانجام این توطئه چیزی نبود جز همبستگی ملی ایرانیان، شکست نسبی دشمن و لو رفتن شبکه‌های داخلی کودتا و بر ملا شدن بی پایگاهی اپوزیسیون بخصوص جریان سلطنت‌طلب با محوریت رضا پهلوی. آرزوی کودتای سوم پهلوی‌ها آرزوی خامی بیش نبود.

قدر این همبستگی ملی را‌بدانیم و به خاطر هیچ و پوچ آن را‌ از دست ندهیم.

https://ensafnews.com/601320/
@ensafnews

➖پزشکیان: در برخی دانشگاه‌ها، اساتید و نخبگان را تحت فشار قرار می‌دهند

رئیس جمهور در اجلاس روسای دانشگاه‌های بزرگ کشور:

🔹باید نگاه‌های تنگ‌نظرانه را کنار گذاشت.

🔹حتی اگر نخبگان ما را قبول ندارند، از ظرفیت آن‌ها استفاده کرد

🔹اگر رفتار ما به‌گونه‌ای باشد که نخبه را بپذیریم و به او احترام بگذاریم، کشور درست خواهد شد.

🔹در برخی دانشگاه‌ها، اساتید و نخبگان را به بهانه‌های مختلف تحت فشار قرار می‌دهند؛ این رویه باید اصلاح شود.

[شرق]
@ensafnews