🎥 سید سبحان بطحایی با انتشار این فیلم نوشت:

دقایقی قبل از اذان صبح، به فرمان رهبری؛ «‎ای ایران بخوان» در ‎كربلا معلی

@ensafnews

بازگشایی سفارت سوئیس در تهران

وزارت امور خارجه سوئیس اعلام کرد پس از بررسی شرایط و مشورت با ایران و آمریکا، سفارت این کشور در تهران فعالیت خود را از سر گرفته است.

سفیر سوئیس نیز به تهران بازگشته است.

سوئیس اعلام کرده همچنان به‌عنوان حافظ منافع آمریکا در تهران به فعالیت خود ادامه می‌دهد.

سفارت سوئیس در حاضر خدمات کنسولی از جمله صدور روادید را انجام نمی‌دهد.

سوئیس در پی حملات تجاوزکارانه اسرائیل به ایران، سفارت خود را در تهران تعطیل کرده بود.
[ایسنا]
@ensafnews

➖طاووسی مسرور: استفاده از مضامین ملی در محرم خوب است اگر با «سینه‌زنی» همراه نشود

چند روز پس از آتش‌بس میان ایران و اسرائیل، با آغاز محرم، محمود کریمی نسخه‌ای متفاوت از «ای ایران» محمد نوری را خواند. هیئت‌های یزدی هم بعنوان مثالی مستقل‌تر «ای ایران» بنان را همخوانی کردند. انصاف نیوز در مصاحبه با جبار رحمانی، مردم‌شناس و سعید طاووسی مسرور، استاد تاریخ به بررسی این موضوع پرداخته است. هر دو در این مورد توافق داشتند که بازتاب مضامین ملی، سیاسی و اجتماعی در مرثیه‌ها و عزاداری‌ها امری پسندیده است به شرطی که مورد سواستفاده‌ی گروه یا جناح خاصی قرار نگیرد.

سعید طاووسی مسرور نکته‌ای را به سوالات خبرنگار انصاف نیوز اضافه کرد که ترجیح داده شد ابتدای مصاحبه بیاید. او ضمن اینکه طی مصاحبه بارها تاکید کرد آوردن مضامین ملی در هیئات خصوصا در چنین شرایطی کار بسیار خوبی‌ست توضیح داد که بهتر است عمل «سینه‌زنی» خاص مرثیه و عزاداری امام حسین (ع) باشد نه هر موضوع دیگری.

میان‌تیترها:

🔹اگر سینه‌زنی با چیزی جز مرثیه‌ی حسین باشد تبدیل به ریتم جلسه می‌شود

🔹نوحه‌های ملی واکنش وجدان جمعی مذهبی ما بودند

🔹عزاداری یکی از اشتراکات مذهبی و ملی ماست

🔹این قِسم واکنش‌ها نشان می‌دهند آیین‌های عزاداری بخش بیدار وجدان مذهبی ماست

🔹پس از مداحی کریمی گفتند حکومتی‌ها هم سمت مضامین میهنی رفته‌اند!

🔹گنجاندن مضامین سیاسی و اجتماعیِ کلان در نوحه‌ها خوب و گنجاندن منافع فردی و جناحی بد است

🔹مایه‌ی خوشحالی‌ست که دستگاه‌های رسمی نتوانسته‌اند هیئت را مصادره به مطلوب کنند

متن کامل
@ensafnews

➖ عاشورای امسال و ضرورت بن‌بست‌شکنی

غلامرضا بنی‌اسدی، روزنامه‌نگار، در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:

محرم امسال، در گذر از جنگی تحمیلی به دفاع مقدس، معنایابی متفاوتی دارد. به زمین و زمان، آدم‌ها و -حتی- به آهن‌ها هویتی تازه بخشیده است. اگر همیشه باید محرم را تمام ساحتی دید، امسال باید ساحت های گوناگونش را دقیق خوانی و حروف نگاری کرد چه هیچ گاه “برهه کنونی” تا این حد” حساس” نبوده است.

جنگ بود در انواع گوناگونش اما چنین نبود که همه باطل، با همه عُده و عِده‌شان به میدان بیایند. میدانی که سوی دیگرش باورمندان نهضت سید الشهداست. آمدند و زدند تا بشکنند، تا بکُشند اما آنچه ما را در برابرشان سرفراز کرد، منطق حسینی بود. حرف ما هم این بود: “انتم تقاتلون قوم عشقوا بالشهاده” آنان به جنگِ شهادت آمده بودند. ما هم با شهادت در برابرشان ایستادیم. با ایران که به شهادت نفس می کشد. با وطن که “تن” ها برای فداشدنش مهیا شدند و مهیا ماندند.

ما دشمن را باور نداریم. سند منگوله‌دارش را نمی پذیریم چه رسد به این نوع آتش بس که هیچ دستی ولو به فریب آن را امضا نگذاشته است. ما امروز فقط شلیک نمی کنیم و الا دست‌مان به ماشه است. تجربه هم مدام یادآوری می کند که حواس‌تان باشد که این دشمن به بی هوا زدن، “عادت” دارد. حواس‌مان هست. کاری باید بکنیم که این عادت را از سر به در کند. برای این همه، همه ظرفیت ها را باید فعال نگه داریم. نظامی و موشک و حتی پدافند، فقط یک بخش از این جنگ است که در ترکیب خود صدها گونه و بخش را کنار هم فعال می کند. در همه این بخش ها باید جواب درخور داشته باشیم. نه کلمه را بی جواب می گذاریم و نه گلوله را.

سنتِ عاشورا هم همین است. امامِ ما، حضرت حسین علیه السلام، با کلمه آغاز کرد. کوشید راهی باز کند حالا به هر سو که باشد. همه جا را که بن بست دید، دست به سپر و شمشیر شد برای دفاع. دفاع از جان خویش و جهان حقیقت. دفاع از حق و ایستادن در برابر باطل. این کلامِ معیار اوست که عیار معرفت و حشمت مسلمانی را تا همیشه تعیین می کند؛ “مَوْتٌ في عِزٍّ خَيْرٌ مِنْ حَياةٍ في ذُلٍّ اَلْمَوْتُ اَوْلى مِنْ رُكُوبِ الْعارِ وَالْعارُ اَوْلى مِنْ دُخُولِ النّارِ؛ مـرگ با عـزّت از زندگى ذليـلانه بـرتر اسـت. مرگ برتر از همراه شدن با عار و خوارى است و خوارى از ورود در آتش برتر است.”

ما اما بیشتر یک بخشش را گرفته و بخش آخر را فرو نهاده ایم حال آن که گاه آن بخش است که برای ما “هستی بخشی” می کند. ما “اَلْمَوْتُ اَوْلى مِنْ رُكُوبِ الْعارِ” را فراوان فریاد می زنیم. چه به حق، “مرگ برتر از همراه شدن با عار و خوارى است.” اما گاه راه آدم در بن بستی عجیب‌تر قرار می دهد؛ عار یا دخول در نار. این جاست که منطق حسینی راه گشایی می کند. “وَالْعارُ اَوْلى مِنْ دُخُولِ النّارِ؛ خوارى از ورود در آتش برتر است.” چه با قرائت مصرح در کلمات بخوانیم و چه با این تفسیر که برخی ها کشته شدن در عرصه نابرابر را عار می دانند و با ظلم همراه می شوند که نتیجه آن دخول در آتش است و عار کشته شدنی چنین را باید بر آن ترجیح داد. به هر صورت، این نکته ای است که امروز باید بدان توجه داشته باشیم.

نباید گریز از عار، کار را به جایی برساند که مردم احساس شعله کشیدن نار را داشته باشند. شاید لازم باشد برای برخی مدعیان غیرت که غیرهم‌باوران خود را خائن یا احمق می شمارند، این رجز اباعبدالله الحسین(ع) را به تکرار بخوانیم. شاید آنان هم به تامل برخیزند. نام نمی بریم اما رفتار برخی ها و گفتارشان از “عار” به دخول نار شیب دارد. البته هیچگاه برصراط عدالت نبوده اند. یا افراط کرده اند یا تفریط. تا دلتان بخواهد هم در اموری که بدان علم ندارند و جاهل اند، گفتارهای صدمن یک غاز داشته اند.

همین شده است که حکومت یاران علی و ملت باورمند به امامت و عدالت علوی را با چالش های سخت مواجه کرده است. بگذریم، باید گذرگاه ها را به سوی سرفرازی برای ایران و ایرانی باز کرد. منطق عاشورا بن بست شکنی است نه بن بست سازی…

https://ensafnews.com/599429
@ensafnews

➖ نقدی بر یادداشت «سناریویی برای بن‌بست‌گشایی»

ابوالفضل نجیب، روزنامه‌نگار، در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:

یادداشت به ظاهر راهبردی و بن‌بست‌شکنانه علی‌اصغر شفیعیان [لینک] برای برون رفت از وضعیت بلاتکلیفی موجود یا شرایط نه جنگ نه صلح و در واقعيت امر تعلیق آتش بس بسیار تامل برانگیز است. و به نظر می رسد اگر دو پیشنهاد اول او یعنی،
«نمایش قدرت کنترل‌شده؛ آزمایش سلاح نظامی جدید (موشکی یا غیرموشکی) که بتواند پیام بازدارندگی بدهد، بدون درگیری مستقیم و نقض محدود آتش‌بس از طریق یک اقدام موشکی نمادین، با کنترل پیامدها و پیش‌آگاهی رسانه‌ای به طرف‌ها.»
با لحاظ اولویت بندی تدوین شده باشد، می تواند به نتایج معکوس یعنی شروع حملات احتمالی همزمان اسرائیل و آمریکا منجر شود.

این راهبرد به زعم نویسنده نمادین دست کمی از ‌شلیک های نمادین موشک‌ها با تهدید صریح اسرائیل به نابودی در خاتمه مذاکرات برجام ندارد. با این تفاوت که آن تهدیدهای نمادین حداقل در شرایط عادی صورت گرفت و مهمتر این که طرف‌های ما شناخت و درک روشنی از توان موشکی و یا به تعبیر درست‌تر توان بازدارندگی ما نداشتند. نگاهی به صحنه موجود پس از آتش بس و ایضن برخی موضع‌گیری‌ها مانند تعلیق همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و حمله به گروسی و … حتی اگر با درصد پایین و با ریسک کمی هم جدی گرفته شوند، بسیار بیشتر از پیشنهاد شما برای انجام اقدامات نمادین نظامی قادر به بن بست‌شکنی خواهند بود و ایضن بازدارندگی.

به نظر می رسد آنچه در واقعيت امر می تواند بازدارندگی ایجاد کند همان برون رفت دستگاه دیپلماسی از انفعال و در عوض منفعل کردن کسانی است که مستقیم و غیرمستقیم در حال تحریک کردن دشمنانی هستند که به تعبیر عامیانه نزده هم می‌رقصند. این که ما در انجام عملیات نمادین پیشنهادی چه توان تازه‌ای برای عرضه داریم، یک موضوع است، اما مهمتر این که پیامد فرضی این اقدام آیا الزامن به عقب نشینی و انفعال طرف‌های مقابل منجر خواهد شده یا به نقض همین آتش بست نیم‌بند منتهی خواهد شد.

حداقل تجربه سال های گذشته چه در حوزه تهاجمی دیپلماسی و چه تحرکات عملی و نمادین میدانی نشان داده این اقدامات نه تنها بازدارنده نبوده که هم به تحریک و هم به بن بست کشاندن هر چه بیشتر راه حل های مسالمت آمیز منجر شده است. آنچه در حال حاضر می توان به عوامل بازدارندگی تعبیر کرد همان اندازه که فعال کردن دیپلماسی و اتخاذ مواضع اصولی و پرهیز از مواضع رادیکال و تحریک‌آمیز، منفعل کردن جریان های رسانه ای و سیاسی و کسانی است که جز هیزم کشی برای برافروخته کردن جنگی دوباره ندارند. در کانال تلگرام انصاف نیوز خواننده‌ای به طنز درباره یادداشت آقای شفیعیان نوشته بود، او احتمالن صبحانه را با حسین شریعتمداری صرف کرده!

https://ensafnews.com/599387
@ensafnews

➖ هنرِ با مردم بودن خاتمی

سعید الله بداشتی، فعال سیاسی، در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:

سید محمد خاتمی، برخلاف توصیه‌ها و پروتکل‌های حفاظتی، بی‌هیاهو اما با اراده‌ای آگاهانه، در مراسم عزاداری دارالزهراء(س) حضور یافت؛ آن‌گونه که همیشه بوده: در میان مردم، نه بر فراز آن‌ها.

روز قبل، سرتیم حفاظت ايشان، به بنده گفته بود که «حضور حاج‌آقا صلاح نیست». اما سید، همچون همیشه، عقلانیت را نه به معنای ترس، که به معنای درک ضرورتِ بودن در کنار مردم تعبیر کرد. او آمده بود تا بگوید هنوز می‌توان در میان سوگ و سنگینی تاریخ، به مردم اعتماد کرد و در دل خطر، کنار آن‌ها ایستاد.

سید هادی خامنه‌ای نیز آمد. ساده، بی‌تکلف، بی‌تشریفات؛ آن‌گونه که در تمام این سال‌ها بوده است. بی‌هیاهو، بی‌تبختر، بدون تریبون و تیم حفاظتی. گویی نسل خستگی‌ناپذیری از روحانیتِ مردم‌دار هنوز نفس می‌کشد.
آقاي خامنه اي، عليرغم توصيه ها حاضر به همراهي تيم حفاظت با خودش نيست.

در میان آن جمع، یک عزادار افغان با صدایی لرزان اما پرشور خود را به سيد محمد خاتمی رساند و گفت: «آقای خاتمی، ما شما را خیلی دوست داریم». خاتمی، با لبخندی مهربان، که بیشتر شبیه تسلای یک پدر بود تا واکنش یک سیاستمدار، پاسخ گفت. نوجوانان، زنان، پیران، همه به پيرامون او آمده بودند تا از عشقی بگویند که نه ساخته‌ی رسانه‌ها، که زاده‌ی زیستِ صادقانه بود. یکی گفت: «شما عشقی»، دیگری دعایش کرد، آن يكي دوران طلايی دولتش را يادآوري كرد، چهارمی عکس گرفت. اما همه در یک چیز مشترک بودند: دلبستگی به انسانی که هیچ‌گاه از مردم جدا نشد، حتی اگر قدرت، وسوسه‌ی جدایی داشت.

این “در میان مردم بودن” شعاری نبود که از دل بیانیه‌ها بیرون آمده باشد. سیره‌ای بود که خاتمی زیستش کرده. نه همچون آنان که پشت پرده‌ قدرت شعار مردم‌گرایی سر می‌دهند، از جيب مردم هم هزينه مي كنند اما در لحظات پرخطر و مهم، از صحنه ناپدید می‌شوند.

رهبری انقلاب نیز، در لحظات خطیر، همواره کنار مردم ایستاده‌اند. حضور تاریخی ایشان در نماز جمعه نصر، آن‌هم روزهایی که سایه‌ تهدید در آسمان تهران سنگینی می‌کرد و رهبران تل‌آویو در پناهگاه‌ها خزیده بودند، نشان داد که مفهوم رهبری، هنوز هم با شجاعت و مسئولیت گره خورده است.

البته، در این روزها، غیبت ایشان معنای دیگری داشت. نه از جنس کناره‌گیری، که از جنس رعایتِ جایگاهِ فرماندهی کل قوا. در دورانی که هر حرکت می‌تواند معنای استراتژیک داشته باشد، حضور و غیبت نیز باید تابع عقلانیتِ امنیتی باشد؛ همان‌چیزی که مردم هم خواهان آنند. ديديم كه حضور ايشان در شب عاشورا در ميانه مراسم چه غوغایِ اجتماعی و رسانه ای پيدا كرد تا خاموش كند زبان بدخواهانِ ايران را…

البته که همین مردم، دل‌شکسته‌اند از رفتنِ بی‌حفاظ برخی فرماندهان، که بی‌توجه به دستورالعمل‌ها، در تیررس دشمن قرار گرفتند. شهادت‌شان، گرچه با شکوه بود، اما می‌توانست با هوشمندی پیشگیرانه، به تعویق بیفتد. مردم، نگران‌اند؛ نه برای خود، که برای نمادهای امنیت و اقتدارشان.

در این میان، فریب رسانه‌های اجاره‌ای و فارسی‌زبان آن‌سوی آب‌ها را نباید خورد. مسئله اما آن‌جاست که رسانه‌ ملی، دیگر ملی نیست. سال‌هاست که زبان مردم را نمی‌فهمد، با طبع هنری ملت بیگانه است، و با ذائقه‌ی نسل جدید قهر کرده است.

امید آن است که متوليان و مسؤلان أمر، درد رسانه را بفهمند. صداوسیمای جمهوری اسلامی، اگر می‌خواهد از گورستان اطمینان خارج شود، باید بازآفرینی شود: در محتوا، در فرم، در رویکرد. باید دوباره “مردمی” شود؛ نه فقط در اخبار، که در هنر، در سینما، در روایت. آشتی ملی، نه با نطق و با عفو، که با شنیدن صدای مردم آغاز می‌شود. و چه جایی برای شنیدن بهتر از رسانه‌ای که “ملی” باشد.

https://ensafnews.com/599945
@ensafnews

➖ یک سوال باقی مانده از جنگ ۱۲ روزه

محسن صالحی‌خواه، روزنامه‌نگار، در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:


ایران ۱۲ روز بسیار عجیب را پشت سر گذاشت. ۱۲ روزی که حتی آن‌هایی که جنگ ۸ ساله را تجربه کرده بودند، می‌گویند شرایطش بسیار متفاوت از این جنگ بود. ایران و اسرائیل به طور مستقیم درگیر شدند و ضربه‌های سنگینی به دو طرف وارد شد. آنچه اسرائیل در ایران انجام داد، حاصل یک طراحی چندوجهی زمانبر بود که وجه امنیتی آن بر حوزه نظامی چیرگی داشت. چرا که ما شاهد ترکیبی از ترور، حملات نظامی و همچنین عملیات روانی بودیم. در ساعات اولیه تهاجم اسرائیل به ایران، افرادی ترور شدند که کنار هم قرار دادن نام آن‌ها به عنوان شهدای یک شب عملیات اسرائیل، سخت است.


با توجه به چیرگی بُعد امنیتی حمله اسرائیل به ایران، آنچه در اخبار رسانه‌های داخلی می‌بینیم و می‌شنویم، سوالات زیادی به وجود می‌آورد. در اخبار داخلی و رسمی چه دیدیم؟ به پرواز درآمدن صدها پهپاد از درون شهرها برای هدف قرار دادن اماکن و افراد یا درگیر کردن پدافند، کشف کارگاه‌های ساخت پهپاد، دستگیری ده‌ها جاسوس و عامل موساد در شهرهای مختلف و کشف تعداد زیادی ریزپرنده پیش از آن که به پرواز دربیایند.


حالا که جنگ متوقف شده، شاید بشود این سوال را مطرح کرد که دستگاه‌های متولی امنیت کشور، چطور اجازه دادند چنین عملیاتی در حوزه مسئولیت آن‌ها انجام شود؟ به کارگیری ده‌ها عامل در استان‌های مختلف، قاچاق تجهیزات به صورت کامل یا قطعات جداگانه و مونتاژ آن‌ها داخل کشور، طراحی پازل عملیاتی و در نهایت وارد کردن ضربه‌های سخت در ساعت صفر، طرحی نیست که در کوتاه مدت به ثمر نشسته باشد. در خوشبینانه‌ترین حالت، فراهم کردن مقدمات چنین عملیاتی ماه‌ها زمان می‌برد. کشور از عوامل نفوذی ضربه خورد یا دچار ضعف بود؟

تقاضای برکناری، استیضاح یا استعفای برخی مسئولان بیشتر به یک شوخی می‌ماند. کاش حداقل توضیحی درباره علت این وقایع را از زبان وزیر محترم اطلاعات بشنویم. دو معاونت ضدجاسوسی و امنیت در این مورد مسئولیت مستقیم دارند. همین سوال را باید از شهید کاظمی رئیس پیشین سازمان اطلاعات سپاه نیز می‌پرسیدیم اما خود او هدف ترور رژیم صهیونیستی قرار گرفت و همراه جانشینش – سردار محقق – شهید شدند. آن سازمان نیز در این حوزه مسئولیتی مشخص داشته است.

امید می‌رود که در این روزها مساله بررسی و آسیب شناسی صورت گرفته باشد تا کشور در میان مدت شاهد ضرباتی اینچنین نباشد.

https://ensafnews.com/599910
@ensafnews

📢 روایت محمود کریمی در گفت‌وگو با KHAMENEI.IR از مرثیه‌خوانی در مراسم عزاداری شب عاشورای حسینی در حضور رهبری و ماجرای خواندن نوحه «ای ایران»

📝رهبری دیشب پس از پایان برنامه خطاب به محمود کریمی: یادت باشد یک «ایران ای سرای امید» هم به من بدهکاری...

💬کریمی: آقا گفتند برنامه‌هایتان را می‌بینم؛ نوحه‌های «ای‌ایران‌ایران» خیلی عالی بود

@ensafnews

➖ قبح زندان

خسرو تهرانی، از زندانیان سیاسی پیش از انقلاب، در یادداشتی به مناسبت ۱۰ سالگی زندانی بودن مصطفی تاجزاده ۷ که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:

تجربه اول

بازداشت و بازجویی در جوانی وضعیت غریبی را برای انسان پدید می‌آورد؛ و شرایطی مرزی را بر او حاکم می‌کند. فارغ از مشقت‌های جسمی و شکنجه که تا به حال تجسم نشده است، جوان زندانی با دو پرسش روبرو می‌شود: زندگی پس از زندان من چگونه خواهد بود؟ خانواده با موقعیت جدید فرزند زندانی‌شان چگونه روبرو خواهند شد؟ پاسخ به پرسش اول برای من دشوار نبود. راهی انتخاب شده بود، و عزم‌مان جزم بود که تغییری بزرگ پدید بیاوریم. این پاسخ خود به خود تأثیرش را بر پاسخ دوم هم می‌گذارد؛ بدین صورت که پدرم نگران حکم نهایی دادگاه بود، ولی من خم به ابرو نیاوردم!

تجربه دوم

زندان قهراً بر من تحمیل شد. در حالی‌که نه بحثی از حقوق زندانی مطرح بود، نه استقلال قضات و حاکمیت قانون. نسخهٔ تراپی نظام سیاسی وقت، برای منِ جوان، ۱۰ سال زندان بود! ولی زمانی‌که به زندان رفتم، متوجه پرونده‌های دیگر و احکام عجیب‌تر هم شدم. در آن بین وضعیت چند شخص برای‌ام برجسته‌تر بود از جمله ابوالقاسم سرحدی‌زاده و کاظم موسوی بجنوردی. آن‌ها نسخه تراپی متفاوتی داشتند؛ اعدام و حبس ابد و حبس‌های طویل‌المدت. در این اثنا، پیوسته با زندانیان دیگری هم روبرو می‌شدم؛ سنین مختلف، و حبس‌های متفاوت. گویی تجویز حبس ثابت بود، فقط اعداد تغییر می‌کرد.

تجربه سوم

اینک، که این یادداشت را می‌نویسم، چند تجربه پیش چشمان‌ام رژه می‌رود. دستگیری خودم، زندان‌های طویل‌المدت دوستان‌ام در دوران پهلوی، و آخرین آن‌ها حبس دوست دیگرم سیدمصطفی تاجزاده در سالیان اخیر. در همه این پرونده‌ها فصل مشترکی وجود دارد و آن، «زندان‌تراپی» است. با تأمل در دو سطح سیاست و گفتمان، و تمرکز بر فقره اخیر می‌خواهم نشان دهم هر روز زندان تاجزاده چه خساراتی را متوجه عرصه سیاست کشور می‌کند.

اصولاً در علم سیاست، خصوصاً در گرایش تطبیقی، نگاه‌ها از جنس مقایسه است. چنانکه مشاهده می‌کنیم ذیل سرفصل‌هایی «مدل‌های توسعه»، «دکترین‌های امنیت ملی»، «سنخ‌شناسی انقلابات» و… را بررسی کرده‌اند. نگاهی ژرف‌تر به فقره انقلابات ما را متوجه برخی آمارها از قبیل میزان خسارات، تعدد اعتصابات، تعداد کشته‌شدگان و تعداد و سنخ و ریخت‌شناسی بازداشت‌شدگان می‌کند. این مدل مقایسه‌ای همچون تصویری بزرگ در مقابل دیدگان ما قرار دارد و هر فعل و ترک فعل ما، سطری از سطرهای جدول مقایسه‌ای را تکمیل خواهد کرد. موضوع احکام تاجزاده، شیوه نگهداری او در زندان نخست، و دیگر مسائل مربوط به پرونده اخیرش، مقایسه‌گران را به تأمل وامی‌دارد که چرا و چگونه نام یک فعال سیاسی قائل به گفت‌وگو، خشونت‌پرهیز و منفصل از دشمنان وطن ذیل احکامی رفته است که حتی چهره‌های کلیدی انقلاب و مبارزان مسلح عصر پهلوی هم در دوران فعالیت‌شان، به‌لحاظ کمیّت و محتوا با آن مواجه نشدند. به بیان روشن آنچنان قبح حکم حبس و اجرای آن شکسته شده است که در زمینه مقایسه خلع سلاح شده‌ایم.

در زمینه سیاست مقایسه‌ای با ابزارهای کمّی سروکار داشتیم، اما در زمینه گفتمان جای بحث چندانی نیست و باید سروقت عقل سلیم برویم. در میدان سیاست کشور، چه در داخل و چه در خارج، با جمع متکثری از نیروها مواجه‌ایم. شمار قابل توجهی از این نیروها به‌رغم تلاش‌هایی که صورت می‌دهند در نقطه‌ای به‌دلیل فقر تئوریک، فقدان تجربه کار تشکیلاتی و… به دشمنان قسم‌خورده سیاست تبدیل می‌شوند، استهزا و روزمرگی را به نقد سازنده و استراژیک رجحان می‌دهند، و به نسخه‌های محیرالعقول و بعضاً ضدملی متمسک می‌شوند. در مقابل این گروه، سیاست‌ورزانی قرار دارند که سخن و سکوت‌شان برآمده از تأملات نظری و تجربه‌های تشکیلاتی است، از تخریب و استهزا پرهیز می‌کنند و همواره به سیاستی میهن‌دوستانه وفادار می‌مانند. اگر بنا به مصلحت نخواهم برای گروه اول نمونه‌هایی ذکر کنم، حسب وظیفه ملی و سیاسی خود باید بگویم قطعاً مصطفی تاجزاده نمونه‌ای از سیاست‌ورزان نوع دوم است که حضورشان به تقویت گفتمان‌های ملی، سازنده و دموکراتیک خواهد انجامید.

در پایان مراتب تقدیر و تشکر خود را از صبر و استقامت همراهِ سالیان دشوار تاجزاده، سرکار خانم محتشمی‌پور اعلام می‌دارم. امیدوارم هر چه زودتر اسباب آزادی این آزاده در بند و دیگر زندانیان سیاسی فراهم شود.

https://ensafnews.com/599969
@ensafnews

فراخوان دوره آموزش خبرنگاری
/ تابستان ۱۴۰۴ - انصاف نیوز /

▫️ رایگان
▫️ طول دوره: ۲۳ تیر تا ۳ شهریور
⏰ زمان کلاس: دوشنبه‌ها ساعت ۶ عصر
📍مکان: دفتر انصاف، تهران - خیابان ایتالیا

📲 برای ثبت نام به این شماره در تلگرام پیام بدهید: 09036930273

👈 این فراخوان را برای دیگران بفرستید!

▪️ توضیحی درباره‌ی دوره: انصاف نیوز از زمستان ۱۳۹۵ دوره‌های آموزشی برگزار می‌کند و تنها راه جذب نیرو در این رسانه، از میان کسانی است که این دوره‌ها را گذرانده باشند. ضمنا همه‌ی افرادی که نمره کافی را در آزمون پایان دوره بگذرانند، می‌توانند به مدت سه ماه به‌عنوان خبرنگار افتخاری فعالیت کنند.
@ensafnews

تحریفات در فرهنگ عاشورایی

سخنرانی شب عاشورا با موضوع تحریفات مبنایی در تاریخ و فرهنگ عاشورا با ارائه‌ی محمد صحّتی‌سردرودی

این مراسم عصر چهاردهم تیر ماه ۴۰۴ توسط انجمن اسلامی مهندسین برگزار شد.

@ensafnews

فیلم کامل این سخنرانی را در ادامه و در یوتیوب انصاف ببینید.

https://youtube.com/watch?v=ieZcOJv88js

➖ ایران‌ اینترنشنال: انتقال خبر یا نمایش؟ | مغالطه‌های این شبکه را بشناسید

محمدرضا واعظ شهرستانی، دکتری فلسفه علم و مدرس، در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:

«جنگ دوازده روزه میان ایران و اسرائیل، عرصه‌ای پرتنش بود که رسانه‌ها به‌شدت آن را پوشش دادند. در این میان، اخبار متناقض و تحلیل‌های متنوعی منتشر شد که خود بر ابهام و اضطراب این رویداد افزود.یکی از رسانه‌هایی که به‌طور متمرکز به این جنگ پرداخت، «ایران‌ اینترنشنال» بود؛ رسانه‌ای که با بازنمایی خاص خود، هیجان و هراس جنگ را دوچندان کرد و حتی باعث شد برخی کاربران شبکه‌های اجتماعی، این شبکه را تحریم کنند.

در نگرش نیل پُستمن، فیلسوف تکنولوژی معاصر، رسانه تنها وسیله‌ای برای انتقال اطلاعات نیست، بلکه ساختار و شکل رسانه، محتوا را تعیین می‌کند.

رسانه به‌ویژه در مواردی چون پُروپاگاندای جنگی» یا «atrocity propaganda»، با انتخاب واژگانی هیجانی و تصاویری زنده، «خبری» صرف نیست، بلکه به «نمایش جنگ» تبدیل می‌شود.

پُستمن می‌گوید: «فرم، محتوا را کنار می‌گذارد»؛ یعنی رسانه، با قالبی که انتخاب می‌کند، ارزش‌ها و برداشت ما را از واقعیت شکل می‌دهد. در پوشش ایران‌اینترنشنال از این جنگ، این شیوه مشهود است: روایت‌ها، هرچند ممکن است در ظاهر گزارشی و خبری باشند، اما بیشتر شبیه نمایشِ پرفورمانس برای برجسته‌سازی یک طرف جنگند؛ نمایشی که توجه را از تحلیل و تردید به سمت پذیرش گزاره‌های هیجانی هدایت می‌کند.

برای نمونه، استفاده از عباراتی همچون «نقطه عطف»، «تغییر توازن قوا» و «نابود شدن کامل توان موشکی»، مصداقی از شیوه‌ای است که رسانه اطلاعات را به نمایش احساسی تبدیل می‌کند.

همچنین، پوششِ اخبار به نحوِ «انفجار اطلاعات بدون امکان تحلیل»، می‌تواند ما را به ورطه‌ی «غرق‌شدن در داده‌ و محروم شدن از فهم واقعی» سوق دهد.

ایران‌ اینترنشنال با تکیه بر عناوین خبری گزینشی، آمار سوگیرانه و پخش گسترده پیام‌های تهدیدآمیز اسرائیل و آمریکا، به جای کمک به تحلیل واقعیت، به نمایش مجدد جنگ به‌عنوان یک رویداد یک‌طرفه دامن می‌زند.

نتیجه‌ی این پوشش رسانه‌ای، فراهم شدن بستری است که در آن مخاطب تماشاگری منفعل است و نه کُنشگری نقاد. با چنین توصیفی، رسانه اگر چه عنوان خبری را یدک می‌کشد، اما در واقع نمایشی است برای خاموش کردن صدای واقعیت.

در این جستار، قصد دارم با نگاهی موشکافانه به برخی از گزارش‌ها و تحلیل‌های ایران‌ اینترنشنال، نشان دهم که چگونه این رسانه، حداقل در مورد مصادیقی که در این متن مورد بررسی قرار گرفته‌اند، با بهره‌گیری از گزاره‌های قاطع، زبان بارگذاری‌شده و روایت‌های جانبدارانه، تصویری خاص و یک‌سویه از این جنگ ارائه کرده است.

در ادامه، با نقل‌قول‌های مستقیم، نمونه‌هایی از این سوگیری‌ها و مغالطات را بررسی می‌کنم تا نشان دهم چرا چنین پوششی نمایشی نیازمند نگاه نقادانه و آگاهی رسانه‌ای است.

روایت یک‌طرفه از پیروزی اسرائیل و شکست ایران
ایران‌ اینترنشنال در اغلب گزارش‌هایش، جنگ را عمدتاً از زاویه پیروزی نظامی اسرائیل و شکست جمهوری اسلامی به تصویر کشیده است. برای نمونه، در گزارشی که به نقل از فارن‌افرز منتشر شد، آمده بود:

«حملات هوایی اسرائیل در ۲۳ خرداد به تاسیسات هسته‌ای، سایت‌های موشکی و انبارهای سوخت ایران، و همچنین ترور ده‌ها مقام ارشد نظامی… نقطه عطفی در تغییر توازن قوا به نفع تل‌آویو بوده است.»

عباراتی چون «نقطه عطف» و «تغییر توازن قوا» تصویری از برتری کامل اسرائیل می‌سازد، بی‌آنکه مستندات روشنی برای این نتیجه‌گیری ارائه شود.

در همان گزارش آمده که ایران با «قمار پرریسک خود» پس از حمله حماس، «همه این سرمایه‌گذاری‌ها را بر باد داد»؛ گویی هر تصمیم طرفِ ایرانی، لاجرم به شکست کامل منجر شده است. این شیوه از روایت، همان چیزی است که در سواد رسانه‌ای به آن «زبان بارگذاری‌شده» می‌گویند؛ زبانی که بار معنایی سنگینی را بدون شواهد کافی به ذهن مخاطب تحمیل می‌کند.

ادامه‌ی این یادداشت را در لینک بخوانید:
https://ensafnews.com/599503
@ensafnews

➖ قدردانی سفارت افغانستان از میزبانی ایران و درخواست برای «کرامت انسانی مهاجرین افغان!»

سفارت جمهوری اسلامی افغانستان در تهران در اطلاعیه‌ای نوشت:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ »
به نام خداوند که انسان را با کرامت آفرید. امروز وقتی سخن از مهاجرین افغان در جمهوری اسلامی ایران میشود، سخن از میلیون‌ ها انسان است؛ انسان‌ هایی که هر کدام قصه ‌ای تلخ در دل دارند، قصه‌ ای از خانه‌های ویران‌ شده، دستان خالی، شب‌ های سرد وگرم و روز های پر از ترس. آنان برای زنده‌ ماندن، برای نجات جان فرزندان‌ شان و برای یافتن ذره‌ای امید از دیار شان کوچیدند. ما نمیتوانیم نقش میزبانی جمهوری اسلامی ایران را در چهار دهه گذشته نادیده بگیریم. میلیون‌ ها افغان در این سرزمین پناه یافتند، زندگی ساختند و امروز بخش بزرگی از جامعه کاری و اقتصادی ایران را تشکیل میدهند ما از دولت و ملت شریف ایران سپاسگزاریم. با این حال، متأسفانه بسیاری از مهاجرین در مسیر زندگی روزمره با طوفانی از تبعیض، تحقیر و بی‌ مهری رو به‌ رو هستند. امروز کودکانی هستند که بجای مکتب، در کوچه های تهران و مشهد دست‌ فروشی میکنند. زنانی هستند که در پستوی خانه ‌های مردم، روز را با کار سخت و شب را با اشک سپری میکنند. مردانی هستند که با وجود سالها کار و خدمت، هنوز کوچک‌ ترین حقوق انسانی‌ شان به رسمیت شناخته نمیشود. ما به خوبی میدانیم که ایران نیز با چالش‌ های اقتصادی و اجتماعی دست‌ و پنجه نرم میکند و سال‌ هاست بار سنگین مهاجرت را بر دوش کشیده است. اما هیچ دلیلی توجیه‌ کننده این نیست که انسانها به جرم ملیت‌ شان تحقیر شوند، حقوق کودکان زیر پا گردد و زندگی خانواده‌ ها در ترس و بی‌ ثباتی بسوزد. از سازمان ملل متحد، کمیساریای عالی پناهندگان، سازمان همکاری اسلامی، یونیسف، صلیب سرخ جهانی و تمام نهادهای بین‌المللی میخواهیم برای حمایت همه‌ جانبه از ایران و مهاجرین افغان در این کشور، اقدام فوری و جدی انجام دهند؛ هم برای تقویت توان اقتصادی و اجتماعی ایران بعنوان کشور میزبان، و هم برای نجات جان و کرامت میلیونها مهاجر افغان نیاز است زمینه‌ های قانونی و حمایتی برای تحصیل کودکان فراهم گردد تا آنان قربانی سیاست ‌ها و محدودیت‌ ها نشوند. نیاز است مادران باردار، بیماران و سالخوردگان مهاجر به خدمات درمانی عادلانه دسترسی داشته باشند. نیاز است دولت جمهوری اسلامی ایران با همراهی جامعه جهانی، قوانین تبعیض‌ آمیز را لغو و جایگزین سیاست‌های عدالت‌محور و انسانی نماید. سکوت در برابر این وضعیت، به معنای همدستی با ظلم است. امروز وقت آن رسیده است که صدای عدالت، صدای انسانیت و صدای وجدان‌های بیدار باشیم. مهاجرین افغان در ایران انسان‌ اند؛ با همان حقوقی که هر انسان دیگری در هر نقطه دنیا دارد. آنان شایسته احترام، امنیت، آموزش و درمان‌ اند. بیایید نگذاریم قربانی بودن، تقدیر همیشگی آنان بماند. امروز اگر برای عدالت کاری نکنیم، فردا تاریخ در برابر سکوت ما قضاوت خواهد کرد. به امید روزی که هیچ انسان مهاجری احساس غربت و تحقیر نکند و تمام جهان خانه‌ای برای عدالت باشد.
السلام علیک و رحمة الله و برکاته
پاینده باد هم زبانی ایران و افغانستان

سفارت جمهوری اسلامی افغانستان در تهران.

@ensafnews

🎥 سفر به باکو در یکصد ثانیه

رئیس‌جمهور پزشکیان برای شرکت در اجلاس سران اکو به باکو سفر کرد و دیدارهایی دوجانبه با مقامات کشورهای عضو داشت. گفتگو با نخست‌وزیر پاکستان، رؤسای جمهور تاجیکستان، ترکیه و آذربایجان از جمله برنامه‌های این سفر بود.

تأکید بر همکاری‌های اقتصادی، علمی و حمل‌ونقل، محور اصلی دیدارهای دکتر پزشکیان با مقامات آذربایجانی بود. رئیس‌جمهور این سفر را موفق و گامی مهم در تقویت روابط منطقه‌ای دانست.

@ensafnews