🐻‍❄️❄️
یخ اگر ایستاده باشد، لغزنده است
اقیانوس اگر آرام باشد، هولناک است
معبر اگر لرزان باشد، ناپایدار است

اما چرا خرسِ قطبی بر روی یخ‌های تکه‌تکۀ شناور بر آبِ سرد اقیانوس، خوش‌خوشان قدم می‌زند؟
محیط از ما نمی‌پرسد که چگونه باشد؛ بلکه این ما هستیم که چگونه‌زیستن در محیط را می‌آموزیم.
دشوارترین گام در زندگیِ انسانِ طالبِ فرزانگی - یا همان #انسان_فرزی - حکمتِ انطباق است.
انتخاب دقیقی است که بدانیم در چه‌چیزی باید با محیط انطباق یابیم و در چه‌چیزی باید در برابر محیط طغیان کنیم و راه خودمان را برویم.
سرنوشت آدم‌ها در انتخاب میانِ این دو دسته دگرگون می‌شود.
آسوده‌سوار بودن بر بستر بی‌قرار، قابلیت است! مثل قابلیت سواری که اسب چموش را رام می‌کند.

آسوده‌سواری را آموخته‌اید؟!

——-
#حسام_ایپکچی
#پادکست_فارسی_انسانک

@Ensanak ❄️

گاهی راه نجات این است که «برای خودمان کسی نباشیم». این «مَن‌مَن»کردن، این «خودم‌خودم»کردن و درمیانه‌ندیدنِ من، به گواهی تاریخ، منتهی به نتایج فاجعه‌آمیزی می‌شود.


#درمیانگی
#انسانک43

@Ensanak 🤍

✨🌫
اگر به اعتبارِ جثه باشد، در عظمتِ این کهکشان، زمین تنها یک غبار است و انسان، غبارسوار!
چه‌بسا آنچه انسان را بزرگی می‌بخشد آگاهی بر دو چیز است.
یک: خُردبودگیِ خویش در برابر عظمتِ پیرامون
دو: جدا ندیدنِ خود از هستی و چشیدنِ مزۀ در جهان بودن.

✨ اپیزود تونالیته شعور در پادکست انسانک، روایتی از درجهان‌بودن و پیوستگی میان انسان و هستی در سمفونیِ زیبای شعور است.

آیا شنیده‌اید؟
——-
#حسام_ایپکچی
#پادکست_فارسی #انسانک37

@Ensanak 🌏

تغییر آشیانه برای هجرت انسانی کافی نیست.
اگر معنای کلمه انسان، ادب، شوق، قانون، صیانت، صداقت؛ در ذهن آدم‌ها دگرگون بشود، این آدم‌ها «کوچیده» محسوب می‌شوند.
با سطحی‌نگری در کلمات، می‌شود به‌سمت ابتذال و با تعمق در کلمات، می‌شود به‌سمت اعتلا کوچ کرد.

#انسانک48
#آفرین
@Ensanak 🤍

آنچه از ما «مردم» می‌سازد؛ خیال مشترک است. اگر خیال مشترکی در کار نباشد، آدمیان به‌جای «مردم»شدن به گله‌های انسانی بدل می‌شوند.
—
اپیزود چهل‌وهشتم #انسانک (آفرین) را شنیده‌اید؟


#پادکست_انسانک
#انسانک48

@Ensanak 🗣

🌎☘
زمین گسترده است
خوراک خودت را بردار!

همه دیدنی‌ها و شنیدنی‌ها
خوراک ما نیست.

---
#حسام_ایپکچی
#پادکست_فارسی

@Ensanak 🌿

ما نیازمند یادگیری هستیم. امروز ثروت در تسهیل منابع و سادگیِ یادگرفتن است.
در شرایطی که ما این‌قدر راه داریم برای خبره و کارشناس و آگاه‌شدن، ادعای «من فلان چیز را بلد نیستم» از سر راحت‌طلبی است.
وقت بگذاریم و آموزش ببینیم.


#انسانک40
#مشکله_معاش

@Ensanak 🤍

🍁
امروز آغاز آبان است و پایان مهر...
هیچ‌کدام از این دو بدون هم معنا نداشت.
یعنی نمی‌شد یکی آغاز شود بدون پایانِ دیگری!

تمام آغازها همین خصلت را دارند و نیازمند رضایت‌دادن به پایان هستند.
به همین جهت است که، یادگرفتنِ پایان به‌اندازه یادگرفتنِ آغاز ضرورت دارد.

در اپیزود ادب جدایی از #پادکست انسانک به همین موضوع پرداخته شده تا صرفاً اشاره‌ای باشد بر اینکه، در وقت جدایی بتوانیم «زیبا» وداع کنیم تا سپس آغازگر و زاینده #زیبایی باشیم.
شاید زیباترین منظر از پایانِ منتهی به آغاز، تولد نوزاد باشد یا حتی پایان فصل و آغاز فصلی دیگر.
🍁
▫️در جدایی‌ها و فصل‌هایی که تجربه کردید، ادب آن رعایت شده و زیبا وداع کردید؟


#انسانک31
#ادب_جدایی

@Ensanak 🤱

زندگی را از نقطه صفر مرزی
و در آستانه مرگ می‌توان شناخت
*
این شش بند را گفتم
تا یادگار بماند
از زیستن در جهانی به وسعت شش قدم
____
آن گذشت و این نیز می‌گذرد...


#می
#حسام_ایپکچی
#اپیزودک
—————
@ensanak 🪟

📌کانال پادکست می:
@mey_podcast

☀️
در سمفونی؛ سکوت نت است
سکوت، نواختنِ ننواختن است
*
پس من غبطه نمی‌خورم به سکوت اکنون خودم
نوبت تک‌نوازی من هم خواهد رسید



اپیزود تونالیته شعور (اپیزود سی‌وهفتم پادکست انسانک) را به خاطرتان هست؟ سکوت و بیان به ذات خود نه ارزش‌ هستند و نه بی‌ارزش؛ بلکه معیار آن است که بیان و سکوت ما در خدمت نُت آگاهی و شعورمندی باشد. پس اگر روزی ناگزیر به سکوت بودیم؛ افسوسی نیست و مهیا هستیم تا نوبت تک‌نوازی‌مان برسد.

——

#حسام_ایپکچی
#انسانک37

@Ensanak 🎼

آدمیزادیم دیگه...
پامون رو همین زمینه
سربالایی داره، سرازیری داره
سنگلاخ داره، چمنزار و شوره‌زار داره
حال خوب داریم، حال بد داریم
کسالت داریم، سلامت داریم...

توی همین بالاپایین‌ها آدم‌شدگی رو تجربه می‌کنیم
آدم‌بودگی به همینه
اصلاً تفاوت آدم با جز آدم به همین تنوع احواله،
به همین وسعت دامنه چشیدنه...


#رموز_رخ‌نمایی
#انسانک24
👣
👣
@Ensanak 👣

اصلاً من چرا باید بخوابم؟
اگر از فردا قابلیتی پیدا کنم که بتوانم نخوابم، آیا فضیلتی است؟
آیا از غفلتی رهیده‌ام؟
یعنی بهتر عمر کرده‌ام؟


#گفتی_در_مقام_خفت
#انسانک32
@Ensanak 🤍

🎼💛
شما حتماً درک می‌کنید که این سؤال چقدر برای دانش‌آموزی چون من می‌تواند مهیب باشد. کسی که مهم‌ترین کار زیستنش فهمیدن است، به این پرسش رسیده که فهمیدن چه فایده‌ای دارد اگر سبب نشود که وجدی در زندگی پدید آید؟

آیا ترجیح ندارد که به‌جای فهمیدن، هنر شادزیستن با نافهمی‌ها را آموخت؟
آیا بهتر نیست به‌جای فهمیدن اما عبوس و منزوی زیستن، زندگی را مانند موسیقی شورانگیزی شنید که هیچ کلمۀ مفهومی در آن وجود ندارد؟
و اساساً قابل تجزیه به کلمات نیست اما با همۀ نافهمیدنی و بی‌کلمه‌بودن، شورانگیز و شوق‌آفرین است.

—————


#نامه‌ای_به_لودویگ
#انسانک9

@Ensanak 📝

دوستان عزیز انسانک، سلام

امشب شما از انسانک برای ما بنویسید!

لطفاً جمله‌هایی از پادکست انسانک رو که براتون تأثیرگذار بوده و یه گوشه، داخل دفترچه یا گوشی‌تون برای خودتون یادداشت کردین؛
هر جمله‌ای رو که تو ذهنتون یه چراغ روشن کرده و براتون موندگار شده، در کامنت‌ها بهمون یادآوری کنید.


ممنونیم از محبت پیوسته و همراهی ذوق‌انگیز شما ☺️

#ادمین_نوشت

@Ensanak 🤍

آدمی، اراده معطوف به نوازش دارد!

نوازش، هردو صفت «حیات» و «قدرت» را در خود دارد. نوازش، همانی است که «ذوق» حیات می‌دهد.
نوازش، عالی‌ترین تجلی قدرت است و برای همین حیوان وحشی و انسان یاغی نیز در برابر نوازش اهلی می‌شوند.

چون نوازش قدرتی برتر از نیروی طغیان دارد.

وحشی می‌ماند
آن‌که با نوازشی فراتر از طغیانش مواجه نشود!

——
تجربه اهلی‌شدن داشته‌اید؟



#حسام_ایپکچی
@Ensanak ✨

🌏🌼
گفتیم پنجره اگر پنجره است، از آن سبب است که به‌سوی منظره‌ای باز می‌شود. ربط میان ما و چیز دیگری برقرار می‌کند. آمدیم جلوتر و به این جمع‌بندی رسیدیم که انسان پنجره است. حالا این دوتا را با هم جمع کنیم:
انسان به روی چه منظره‌ای باز می‌شود که پنجره است؟ چون اگر رو به منظره‌ای باز نشود، پنجره نیست. جواب این است:

انسان پنجره‌ای است که به‌سوی جهان گشوده می‌شود.

اگر انسان نبود، چیزی نبود ما باز کنیم و آن‌سو را ببینیم. من هستم که گشوده می‌شوم و چیزی را به نام جهان می‌شناسم و می‌گویم این جهان است. اگر منِ انسان نبودم، معنایی به نام جهان هم نبود.
انسان، آن پنجره‌ای است که به‌سوی جهان باز می‌شود.

——
اپیزود پنجره را شنیده‌اید؟

——

#انسانک #پادکست_فارسی

@Ensanak 🖼

👍💛
یک نکته اینه که ذره‌ذره، کسره‌کسره به‌سمت مقصد حرکت بکنیم.
ذره‌ذره خوشحال بشیم.
ذره‌ذره به خودمون آفرین و مرحبا بگیم.
من تا تو نرسیده‌م؛ اما یک قدم به تو نزدیک‌تر شده‌م.
من تمام بدی‌هام رو نتونسته‌م تصحیح بکنم، اما یک قدم از رذالت‌هام فاصله گرفته‌م.
دستاورد این نگاه و این روش زندگی، داشتن انبوهی از ریزذوق‌ها و خرده‌خوشحالی‌هاست.

نکته دوم اینه که به ذره‌‌قدم‌های دیگران بها بدیم.
به خرده‌آمدن‌هاشون بها بدیم. با کم‌رشدیافتگی‌هاشون زیاد ذوق کنیم.

قدم‌های کوچک خود و دیگران رو می‌بینید؟

خرده‌خوشحالی و ذوق در زندگی دارید؟

ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِِ ِ ِ ِ ِ ِِ ِ ِ ِِ ِ ِ ِ ِ ِِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ

#پادکست_فارسی
#کسره
#انسانک46

@Ensanak 💖

💛
دوست‌داشتن، فعلیت‌یافتن یک قوه در آدمی است.
ما برای دوست‌داشتن بها می‌دهیم! حتی اگر آنچه برای ما دوست ‌داشتنی است یک گیاه، حیوان، قالی یا تابلو و... باشد. ما برای تیمار و مراقبت از آنچه دوستش داریم، عمر هزینه می‌کنیم. درحالی‌که لزوماً این تیمارگری متقابل نیست. - به‌ظاهر - گربه از ما نوازش می‌طلبد اما ما را نوازش نمی‌کند. گل حواسش به آب و غذای ما نیست اما ما مراقب او هستیم. چرا باید وارد چنین رابطه یک‌سویه‌ای شد!؟

دقیق‌تر این است که ما در پی فعلیت‌بخشی به «توانی» هستیم که در خودمان حاضر است. این ما هستیم که توانِ عشق‌ورزیدن و دوست‌داشتن داریم پس باید مخاطبی بیابیم که این توان را در دوست‌داشتنِ آن «چیز» صرف کنیم.

قوه هاضمه از ما غذایی طلب می‌کند برای آنکه خودش را به فعلیت برساند. قوه عاقله از ما موضوعی اندیشیدنی طلب می‌کند تا خودش را به فعلیت برساند و اما چیزی در آدمی هست که حریصِ به دوست‌داشتن و گرسنه‌ برای مهرورزیدن است. پس جستجو می‌کند تا چیزی را بیابد که به وسعتِ اشتهایش دوست‌داشتنی باشد و خود را با آن به فعلیت برساند.

ِ ِ ِِ ِ

دوست‌داشتنِ چه‌چیزی شما را سیراب می‌کند؟


#حسام_ایپکچی

@Ensanak 👩‍❤️‍👨

آقا! خانم!

همین ماچ،

همین بوسیدن،

از زمانی که آدمی درک کرده که این لب فقط کارش برهم‌نشستن برای تلفظ واژگان نیست...

همه مراحلی که سپری کرده تا بفهمد که با این لب کار دیگری هم می‌شود کرد...

اینکه این لب را بر لب دیگری بگذاریم،‌ این لب را بر گونه‌ای بگذاریم،‌ بر رخی بگذاریم...

- آخ عجب کیفی می‌دهد -

برای درک این کیف، راه سپری شده. چه‌بسا قرن سپری شده تا این فهم حاصل شده که این به‌تنهایی چیزی است...

—

#انسانک35
#زلفار


پاورقی: صدای موسیقی انتهایی، متعلق به هادی حدادی است؛ اینجا بشنوید

@Ensanak 💕

🌕 مشاهده‌گری

می‌دانید وجه تسمیه و سبب انتخاب نام انسانک چیست؟ این نام یک واژه‌سازی به‌جای عبارت «مردمک» است. علت جایگزینی هم آن است که «مردم» همواره جمعیت را نشان می‌دهد اما انسانک در قلمرو فردیت بحث می‌کند. همان‌طور که مردمک چشم وظیفه بینایی را دارد، در #پادکست_انسانک هم می‌خواهیم با آداب مشاهده‌گری زندگی آشنا شویم
*
مشاهده‌گری یک مهارت است. چیزی بیشتر از تماشاچیِ صرف بودن. مشاهده‌گر توان درک و تحلیل جزئیاتی را دارد که در سطح امکان‌پذیر نیست.
‌

پاورقی: آیا انسانک تأثیری در مهارت مشاهده‌گری شما داشته؟ از تجربه‌های خودتان در این مسیر بنویسید
------
#انسانک0
#از_حادثه_تا_انتخاب

@Ensanak 👁