#اصغر_دادبه:
جز آستان ایران پناهی نداریم
باید جوانان بدانند جز آستان ایران پناهی نداریم، گفتۀ حافظ شیرازی که «عدو چو تیغ کِشد، من سپر بیندازم/ که تیغِ ما به جز از ناله‌ای و آهی نیست// مباش در پی آزار و هر چه خواهی کن/ که در شریعتِ ما غیر از این گناهی نیست» نشان از صلح‌طلبی مردم ایران دارد و این همان مکتب اخلاقی ماست. می‌کوشم به این پرسش پاسخ دهم که زبان و ادب فارسی چه هنری دارد و برای ما چه می‌کند؛ نخست آنکه فرهنگ می‌سازد. این مهم را از نظر دور ندارید که تمدن جوانب عینی زیست ماست اما فرهنگ جوانب اخلاقی و رفتاری و نظری و خرد و اخلاق و آموزش است و ازهمین‌رو جهان امروز گرفتار تمدن بی‌فرهنگ است که اگر فرهنگ بود این همه انسان کشته نمی‌شد که به استناد سعدی شیرازی «علم آدمیت است و جوانمردی و ادب/ ور نی ددی به صورتِ انسان مصوَّری». پس نخستین اثر و تأثیر ادبیات فارسی، فرهنگ‌سازی است و حذف آنها از کتب درسی خیانت است که به قول فردوسی توسی «ز دانا بپرسید پس دادگر/ که فرهنگ بهتر بود یا گهر// چنین داد پاسخ بدو رهنمون/ که فرهنگ باشد ز گوهر فزون// که فرهنگ آرایش جان بود/ ز گوهر سخن گفتن آسان بود».
@shahnamehpajohan
🔹https://www.tg-me.com/eshtadan
جز آستان ایران پناهی نداریم
باید جوانان بدانند جز آستان ایران پناهی نداریم، گفتۀ حافظ شیرازی که «عدو چو تیغ کِشد، من سپر بیندازم/ که تیغِ ما به جز از ناله‌ای و آهی نیست// مباش در پی آزار و هر چه خواهی کن/ که در شریعتِ ما غیر از این گناهی نیست» نشان از صلح‌طلبی مردم ایران دارد و این همان مکتب اخلاقی ماست. می‌کوشم به این پرسش پاسخ دهم که زبان و ادب فارسی چه هنری دارد و برای ما چه می‌کند؛ نخست آنکه فرهنگ می‌سازد. این مهم را از نظر دور ندارید که تمدن جوانب عینی زیست ماست اما فرهنگ جوانب اخلاقی و رفتاری و نظری و خرد و اخلاق و آموزش است و ازهمین‌رو جهان امروز گرفتار تمدن بی‌فرهنگ است که اگر فرهنگ بود این همه انسان کشته نمی‌شد که به استناد سعدی شیرازی «علم آدمیت است و جوانمردی و ادب/ ور نی ددی به صورتِ انسان مصوَّری». پس نخستین اثر و تأثیر ادبیات فارسی، فرهنگ‌سازی است و حذف آنها از کتب درسی خیانت است که به قول فردوسی توسی «ز دانا بپرسید پس دادگر/ که فرهنگ بهتر بود یا گهر// چنین داد پاسخ بدو رهنمون/ که فرهنگ باشد ز گوهر فزون// که فرهنگ آرایش جان بود/ ز گوهر سخن گفتن آسان بود».
@shahnamehpajohan
🔹https://www.tg-me.com/eshtadan
Telegram
اشتادان Eshtadan
نقل متن های معتبر و مستند علمی, فرهنگی,انتقادی از درگاه ها و گروه های تلگرامی با ذکر مأخذ و درج شناسه اشتادان؛
در زمینه ایرانشناسی,فرهنگ و زبان های ایرانی ,میراث فرهنگی*
@Tabaa24
در زمینه ایرانشناسی,فرهنگ و زبان های ایرانی ,میراث فرهنگی*
@Tabaa24
📚
✅ نماد فـروهـر یا فـر ایـزدی ...
درباره تاریخچه این نماد، باید بدانیم که اصل و ریشه آن به مصر باستان برمی‌گردد ؛ نماد موسوم به « خورشید یا گوی بالدار » winged sun نخستین بار در آثار هنری هزاره سوم پیش از میلاد مصر بکار رفته است و در هزاره دوم پیش از میلاد در تمدن‌های آریایی ِ هم‌جوار مصر در آناتولی و شامات، یعنی : هیتی‌ها، میتانی‌ها، هوری‌ها و ... نیز رواج پیدا می‌کند. در هزاره نخست پیش از میلاد از آناتولی به تمدن‌های ایران و میانرودان نیز نفوذ پیدا می‌کنند ؛ آشوری‌ها، مانناها، ساگارتی‌ها، مادها، پارس‌ها ... و برای به تصویر کشیدن مفاهیم دینی خود، با جانبخشی انسانی از آن استفاده میکردند. در دوره هخامنشی نیز در ادامه همان روند تاریخی، مورد استفاده قرار می‌گیرد و پژوهشگران آن را نماد یکی از مهم‌ترین مفاهیم ایرانی، یعنی « فروهر » میدانند ( برخلاف باور رایج، این نماد هیچ ریشه‌ای در تمدن سومر و میانرودان ندارد و از مصر به آناتولی رفته و از آنجا به میانرودان و ایران امروزی رسیده است).
🔹 فروَهَر / فرَوَهر چیست ؟
برپایه باورهای زرتشتی، باطن انسان از ۵ بخش ساخته شده ؛ اَهو (جان)، دئنا (وجدان)، بئوذ (درک)، روان (روح)، فروهر یا فروشی، که ذره‌ای از پرتو اهورایی است و خدا در وجود انسان قرار داده و این ذره پس از مرگ بسوی اهورامزدا بازمی‌گردد. روح در جهان تحت تاثیر رفتارهای شخص آلوده می‌شود و در آن جهان باید پاسخگو باشد. اما فروهرها ذره‌ای از وجود خدا هستند و دچار آلودگی نمیشوند و نقش محافظ و نگهبان آدمی بسوی راستی را دارند و پس از مرگ بسوی آفریدگار باز می‌گردند و در ماه فروردین دوباره به زمین می‌آیند
واژگان فروردین و فروهر ؛ هر دو از یک ریشه هستند و از var و پیشوند fra ساخته شده‌اند. وَر دو معنی می‌تواند داشته باشد. ۱- پوشاندن ؛ محافظت و حمایت ۲- برگزیدن ؛ اعتقاد و ایمان. در اوستایی fravaši در پارسی هخامنشی fravarti و ...
♦️ « فر یا فرره یا خُوَرنه » بمعنای فروغ ایزدی نیز یکی از والاترین ارزش‌ها در ایران باستان بوده و مفهومی نزدیک به « فرورهر » داشته، که اهورامزدا آن را به افراد شایسته داده و آنها به جایگاه والایی می‌رسیدند ؛ فر کیانی، فر ایزدی، فر پهلوانی، فر ایرانی، فر شاهی و ...این مفهوم امروزه، در نام‌های فرشید، فرزاد، فرداد، فرخ، فرخنده دیده می‌شود، که از اوستایی خُوَرنَه (xᵛarənah) ریشه گرفته است.
🛫 @iranzamin777
🆔 @XeradsarayeFerdosiYazd
https://www.tg-me.com/eshtadan
.
✅ نماد فـروهـر یا فـر ایـزدی ...
درباره تاریخچه این نماد، باید بدانیم که اصل و ریشه آن به مصر باستان برمی‌گردد ؛ نماد موسوم به « خورشید یا گوی بالدار » winged sun نخستین بار در آثار هنری هزاره سوم پیش از میلاد مصر بکار رفته است و در هزاره دوم پیش از میلاد در تمدن‌های آریایی ِ هم‌جوار مصر در آناتولی و شامات، یعنی : هیتی‌ها، میتانی‌ها، هوری‌ها و ... نیز رواج پیدا می‌کند. در هزاره نخست پیش از میلاد از آناتولی به تمدن‌های ایران و میانرودان نیز نفوذ پیدا می‌کنند ؛ آشوری‌ها، مانناها، ساگارتی‌ها، مادها، پارس‌ها ... و برای به تصویر کشیدن مفاهیم دینی خود، با جانبخشی انسانی از آن استفاده میکردند. در دوره هخامنشی نیز در ادامه همان روند تاریخی، مورد استفاده قرار می‌گیرد و پژوهشگران آن را نماد یکی از مهم‌ترین مفاهیم ایرانی، یعنی « فروهر » میدانند ( برخلاف باور رایج، این نماد هیچ ریشه‌ای در تمدن سومر و میانرودان ندارد و از مصر به آناتولی رفته و از آنجا به میانرودان و ایران امروزی رسیده است).
🔹 فروَهَر / فرَوَهر چیست ؟
برپایه باورهای زرتشتی، باطن انسان از ۵ بخش ساخته شده ؛ اَهو (جان)، دئنا (وجدان)، بئوذ (درک)، روان (روح)، فروهر یا فروشی، که ذره‌ای از پرتو اهورایی است و خدا در وجود انسان قرار داده و این ذره پس از مرگ بسوی اهورامزدا بازمی‌گردد. روح در جهان تحت تاثیر رفتارهای شخص آلوده می‌شود و در آن جهان باید پاسخگو باشد. اما فروهرها ذره‌ای از وجود خدا هستند و دچار آلودگی نمیشوند و نقش محافظ و نگهبان آدمی بسوی راستی را دارند و پس از مرگ بسوی آفریدگار باز می‌گردند و در ماه فروردین دوباره به زمین می‌آیند
واژگان فروردین و فروهر ؛ هر دو از یک ریشه هستند و از var و پیشوند fra ساخته شده‌اند. وَر دو معنی می‌تواند داشته باشد. ۱- پوشاندن ؛ محافظت و حمایت ۲- برگزیدن ؛ اعتقاد و ایمان. در اوستایی fravaši در پارسی هخامنشی fravarti و ...
♦️ « فر یا فرره یا خُوَرنه » بمعنای فروغ ایزدی نیز یکی از والاترین ارزش‌ها در ایران باستان بوده و مفهومی نزدیک به « فرورهر » داشته، که اهورامزدا آن را به افراد شایسته داده و آنها به جایگاه والایی می‌رسیدند ؛ فر کیانی، فر ایزدی، فر پهلوانی، فر ایرانی، فر شاهی و ...این مفهوم امروزه، در نام‌های فرشید، فرزاد، فرداد، فرخ، فرخنده دیده می‌شود، که از اوستایی خُوَرنَه (xᵛarənah) ریشه گرفته است.
🛫 @iranzamin777
🆔 @XeradsarayeFerdosiYazd
https://www.tg-me.com/eshtadan
.
Telegram
اشتادان Eshtadan
نقل متن های معتبر و مستند علمی, فرهنگی,انتقادی از درگاه ها و گروه های تلگرامی با ذکر مأخذ و درج شناسه اشتادان؛
در زمینه ایرانشناسی,فرهنگ و زبان های ایرانی ,میراث فرهنگی*
@Tabaa24
در زمینه ایرانشناسی,فرهنگ و زبان های ایرانی ,میراث فرهنگی*
@Tabaa24
Forwarded from العربیه فارسی
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
پیکر ناصر تقوایی، فیلمساز برجسته ایرانی با نوای دمام و سنج بدرقه شد.
حاضرین در این مراسم، بنا به وصیت ناصر تقوایی، در روز تشییع او لباس سفید پوشیدند. پیکر تقوایی در امامزاده طاهر کرج به خاک سپرده می‌شود.
@Alarabiya_far
حاضرین در این مراسم، بنا به وصیت ناصر تقوایی، در روز تشییع او لباس سفید پوشیدند. پیکر تقوایی در امامزاده طاهر کرج به خاک سپرده می‌شود.
@Alarabiya_far
Forwarded from دژنپشت (محمود فاضلی بیرجندی)
۵۴ سالگی
۲۴ مهر ۱۴۰۴
#محمود_فاضلی_بیرجندی
از دهه ۱۳۴۰ چند طرح بزرگ معماری در ایران اجرا شد که جای درنگ و وارسی دارد. کاخ نیاوران، موزه فرش و موزه هنرهای معاصر و بازار رضا در مشهد از آن طرح‌هاست. اینها نمونه‌هایی بود از سنت ایرانی که از روی آشنایی با هنر و فکر نوین اروپایی بنیاد شد.
دیگری طرح بود که ۲۴ مهر سال ۱۳۵۰ همزمان با جشن‌های دوهزاروپانصدساله شاهنشاهی ایران افتتاح شد و امروز ۵۴ ساله می‌شود.
آن را برج خواندند تا معرف فرهنگ و سنن ایرانی باشد و دکتر بهرام فره‌وشی نام شهیاد را برای آن وضع کرد. این برج پیام استوار بازگشت به سنت‌ها در زمانه‌ای بود که مدعیان نوگرایی زیر سیطره انحصاری چپ در ایران یکه‌تازی میکردند. اما پیوند نوگرایی اصیل با سنت‌های باستانی ایرانی در آن روزگار در معماری ایرانی شکوفید و توانست حرفش را به زبانی بزند که تا امروز مانده، و شنیدنی و دیدنی است.
در آن زمان مخالفان شاه مرکب از چپ و مذهبیون برآشفته از جشن‌های دوهزار و پانصدساله شاهنشاهی سخت در کار تبلیغات بودند. غلامحسین ساعدی نالیده بود که در این کشور هر روز جشنی برپاست! نگاه میکردند تا روز عزا و ماتم در این سرزمین بردمد!
حسین امانت طراح برج می‌خواست که این طرح هم بازگوی چهارتاقی‌های کهن ایرانی باشد، هم ایوان مداین یا تاق کسری را نشان دهد، هم عناصری از معماری ایرانی در دوران پساساسانی داشته باشد، و هم فرمانروایی شاه زمانه در آن به نمایش درآید؛ و بدین ترتیب تاریخ معماری ایرانی از عصر باستان تا روزگاران پسین یکجا در آن گرد آمده باشد.
جای استقرار این طرح در آن زمان بیابان بود. بیابانی بر کرانه پایتخت: رو به فلات ایران و پشت به کوهستان البرز.
تهران در میانه خط ارتباطی خاور به باختر ایران بود و هست. شاید توان گفت که این شهر بر گسل دو تمدن کهن ایرانی پارت‌ها در خاور و مادها در باختر نشسته است. آن دو حوزه تمدنی هر دو در تهران به هم می‌رسند.
طرح بین‌المللی شاهراه آسیایی - جاده سنتو - که به دوره محمدرضاشاهی کشیده شد و از پاکستان و افغانستان می‌آمد و به ترکیه می‌رفت هم آن دو حوزه تمدنی ایرانی را با یکدیگر می‌پیوست.
بدین روی، برجی که در تهران برپا شد نمادی از پیوند خاور و باختر، از قدیم تا آینده، بود. برج به زبان خاموش می‌گفت که آیندگان و روندگان از خاور به باختر و برعکس، ناگزیرند از پایتخت ایران و از این دروازه بگذرند.
معماری پرشکوه قدیم ایران با مایه‌هایی از تخت جمشید تا ایوان مداین و تا معماری دوره سلجوقی و صفوی و ترکیب آن با هنر مدرن هر دو در برج یکجا به کار بسته شده و بر هر بیننده، از متخصص تا عامی، می‌نشیند. کاشیکاری و سنگ‌کاری، تاق‌های بلند ساسانی، رواق‌های دوره پساساسانی، همه دست به دست هم می‌دهد تا بینننده را به درون داستان‌های هزارویکشب ببرد و گشتی در سراسر تاریخ ایران بزند. مصالح برج به جز بتون که ماده‌ای غیربومی است، همه مصالح قدیم و بومی است. چندین هزار قطعه سنگ که در ساختمان برج به کار رفته، به وارون آنچه دیده می‌شود، هر یک اندازه‌ای دیگر دارد، به نشانه گونه‌گونگی دنیای رازآلود ایرانی.
اما این برج بیش از هر آنچه از معماری دارد، بیانگر اراده و منش شاه دوران خود است. او که بر آن بود تا خود یکه و تنها ایران را به زیبایی و اصالت همین برج بیاراید و چندان برکشد تا به تمدن بزرگ دست یابد.
برج در همسایگی فرودگاه مهرآباد برپا شد و بلندای آن به ناچار محدود گرفته شد تا در پروازها خللی پیش نیاورد. گویی همزمان با بنیادگذاری آن هشداری در کار می‌آمد که برخاستن از این زمین و پرواز در این آسمان دشواری‌ها دارد، حل‌ناشدنی.
چنین هم شد و پیش از آن که شاه ایران خودش را از دروازه تمدنی آرمانی خویش بگذراند توفانی درگرفت. فرمانروایان جدیدی زمام قدرت را در ایران به دست گرفتند که حتی نام برج را برگرداندند تا دیگر یادی از شاه در میان نماند... .
ـ بریده‌هایی از نوشتار من در تحلیل برج شهیاد و تاریخ آن.
https://www.tg-me.com/dejnepesht4000
Telegram
دژنپشت
دژنپشت،
کتابخانه کهن سرزمین پارس
به روزگار پارت‌ها
دهلیز نوشته‌های تاریخی #محمود_فاضلی_بیرجندی
نشانی در اینستاگرام:
mahmoodfazelibirjandi
کتابخانه کهن سرزمین پارس
به روزگار پارت‌ها
دهلیز نوشته‌های تاریخی #محمود_فاضلی_بیرجندی
نشانی در اینستاگرام:
mahmoodfazelibirjandi
🔰ویژگی‌های سینمای تقوایی در گفت‌وگوی ایبنا با شادمهر راستین؛
«دایی‌جان ناپلئون» از فیلتر ناصر تقوایی عبور کرد/ او فضاسازی فیلمش را با شرایط ایران تطبیق می‌داد
🔸تقوایی از اینکه خاستگاه سینمای او، ادبیات باشد نه تنها نگرانی نداشت، بلکه به اینکه اقتباس انجام می‌دهد افتخار می‌کرد. حتی در کار همینگوی خود را برای اقتباس در رقابت می‌دید.
🔸ناصر تقوایی نمونه شاخص کارگردان مولف هم به معنی خاص و هم به معنی عام است. به معنی خاص مولف بودن یعنی فیلمسازی که خودش شخصاً در نوشتن متن فیلم نظر و درک داشته و هم در کارگردانی سطح ویژه‌ای داشته باشد.
🔸او به دو معنی عام و خاص فیلمساز مولف بودن، مولف است و این همان چیزی است که اگر نظریه پردازان سینمایی به دنبال یک نمونه هستند تقوایی نمونه ای شاخص است.
🔸او درونمایه کار و فضاسازی را با شرایط ایران تطبیق می‌داد و سعی می‌کرد درونمایه‌ای که برای خودش جذاب است را اجرا کند، برای همین بیشترین اقتباس‌هایی که خودش دارد حتی «دایی‌جان ناپلئون» علی‌رغم اینکه گفته می‌شود وفادارانه است ولی از فیلتر ناصر تقوایی عبور کرده و ما جهان آقای تقوایی را می‌بینیم.
@ibna_official
🔸https://www.tg-me.com/eshtadan
«دایی‌جان ناپلئون» از فیلتر ناصر تقوایی عبور کرد/ او فضاسازی فیلمش را با شرایط ایران تطبیق می‌داد
🔸تقوایی از اینکه خاستگاه سینمای او، ادبیات باشد نه تنها نگرانی نداشت، بلکه به اینکه اقتباس انجام می‌دهد افتخار می‌کرد. حتی در کار همینگوی خود را برای اقتباس در رقابت می‌دید.
🔸ناصر تقوایی نمونه شاخص کارگردان مولف هم به معنی خاص و هم به معنی عام است. به معنی خاص مولف بودن یعنی فیلمسازی که خودش شخصاً در نوشتن متن فیلم نظر و درک داشته و هم در کارگردانی سطح ویژه‌ای داشته باشد.
🔸او به دو معنی عام و خاص فیلمساز مولف بودن، مولف است و این همان چیزی است که اگر نظریه پردازان سینمایی به دنبال یک نمونه هستند تقوایی نمونه ای شاخص است.
🔸او درونمایه کار و فضاسازی را با شرایط ایران تطبیق می‌داد و سعی می‌کرد درونمایه‌ای که برای خودش جذاب است را اجرا کند، برای همین بیشترین اقتباس‌هایی که خودش دارد حتی «دایی‌جان ناپلئون» علی‌رغم اینکه گفته می‌شود وفادارانه است ولی از فیلتر ناصر تقوایی عبور کرده و ما جهان آقای تقوایی را می‌بینیم.
@ibna_official
🔸https://www.tg-me.com/eshtadan
Telegram
اشتادان Eshtadan
نقل متن های معتبر و مستند علمی, فرهنگی,انتقادی از درگاه ها و گروه های تلگرامی با ذکر مأخذ و درج شناسه اشتادان؛
در زمینه ایرانشناسی,فرهنگ و زبان های ایرانی ,میراث فرهنگی*
@Tabaa24
در زمینه ایرانشناسی,فرهنگ و زبان های ایرانی ,میراث فرهنگی*
@Tabaa24
Forwarded from دکتر اسلامی نُدوشن
پیوست فرهنگی روزنامه اطلاعات
مهر ۱۴۰۴
با شعری از دکتر اسلامی نُدوشن و خط استاد محمود رهبران
گر حکم طبیعت است و گر حکم خدای
نامرد به جای مرد نگذارد پای
هرچند که بر فراز این کهنه‌سرای
گه سایهٔ کرکس است و که فرّ هُمای
----
کانال دکتر اسلامی نُدوشن
@dr_eslaminodoushan
مهر ۱۴۰۴
با شعری از دکتر اسلامی نُدوشن و خط استاد محمود رهبران
گر حکم طبیعت است و گر حکم خدای
نامرد به جای مرد نگذارد پای
هرچند که بر فراز این کهنه‌سرای
گه سایهٔ کرکس است و که فرّ هُمای
----
کانال دکتر اسلامی نُدوشن
@dr_eslaminodoushan
#جلال_خالقی_مطلق:
ما فقط فردوسی را نام بردیم ولی فرمانروایانی مثل یعقوب لیث،سامانیان، ابومنصور عبدالرزاق موفق هروی و خاندان کاکوییه در اصفهان پشت زبان فارسی ایستادند. همین خاندان به ابن‌سینا گفتند که دانشنامه علایی را به زبان فارسی بنویسد.
در حالی که ما کار اینها را فراموش می‌کنیم. این امیران ایران دوست‌و فارسی دوست، با این شاعران و دانشمندان ایرانی و وزیران ایرانی، دست به دست هم دادند،و با آن علاقه و دلبستگی که از پدرانشان ارث برده بودند، زبان فارسی را جانشین زبان عربی کردند.
منتها خط عربی را باید می‌پذیرفتند. زیرا خط پهلوی از بین رفته بود و فقط خط خوبی هم نبود و خیلی ناقص بود. خط عربی با وجود نقایصی که دارد باز بهتر از آن خط بود. زبان عربی،در پیشرفتش به شمال آفریقا هیچ مانعی نداشت.
در پیشرفتش به مشرق، با دیوار زبان فارسی روبه‌رو شد. و از این جاست که دیگر ملیت‌ها عرب نیستند بلکه ملیت‌ها ملیت خودشان هستند. همه ملیت‌ها از این مرز به بعد همه زبان خودشان را مدیون زبان فارسی هستند. اگر زبان فارسی مقاومت نکرده بود، ما امروز نه کردی داشتیم و نه بلوچی و نه ترکی.
@shahnamehpajohan
🔹https://www.tg-me.com/eshtadan
ما فقط فردوسی را نام بردیم ولی فرمانروایانی مثل یعقوب لیث،سامانیان، ابومنصور عبدالرزاق موفق هروی و خاندان کاکوییه در اصفهان پشت زبان فارسی ایستادند. همین خاندان به ابن‌سینا گفتند که دانشنامه علایی را به زبان فارسی بنویسد.
در حالی که ما کار اینها را فراموش می‌کنیم. این امیران ایران دوست‌و فارسی دوست، با این شاعران و دانشمندان ایرانی و وزیران ایرانی، دست به دست هم دادند،و با آن علاقه و دلبستگی که از پدرانشان ارث برده بودند، زبان فارسی را جانشین زبان عربی کردند.
منتها خط عربی را باید می‌پذیرفتند. زیرا خط پهلوی از بین رفته بود و فقط خط خوبی هم نبود و خیلی ناقص بود. خط عربی با وجود نقایصی که دارد باز بهتر از آن خط بود. زبان عربی،در پیشرفتش به شمال آفریقا هیچ مانعی نداشت.
در پیشرفتش به مشرق، با دیوار زبان فارسی روبه‌رو شد. و از این جاست که دیگر ملیت‌ها عرب نیستند بلکه ملیت‌ها ملیت خودشان هستند. همه ملیت‌ها از این مرز به بعد همه زبان خودشان را مدیون زبان فارسی هستند. اگر زبان فارسی مقاومت نکرده بود، ما امروز نه کردی داشتیم و نه بلوچی و نه ترکی.
@shahnamehpajohan
🔹https://www.tg-me.com/eshtadan
Telegram
اشتادان Eshtadan
نقل متن های معتبر و مستند علمی, فرهنگی,انتقادی از درگاه ها و گروه های تلگرامی با ذکر مأخذ و درج شناسه اشتادان؛
در زمینه ایرانشناسی,فرهنگ و زبان های ایرانی ,میراث فرهنگی*
@Tabaa24
در زمینه ایرانشناسی,فرهنگ و زبان های ایرانی ,میراث فرهنگی*
@Tabaa24
اول آبان‌ماه، روز بزرگداشت ابوالفضل بیهقی
کار بیهقی در تاریخ‌نگاری فراتر از نگارش آن است
💡 محمدجعفر یاحقی مصحح «تاریخ بیهقی» معتقد است این اثر را نباید صرفاً روایتی از یک دورهٔ سیاسی دانست؛ این متن، بازتابِ ذهنیتی است که هم به قدرت نزدیک است و هم از آن فاصله می‌گیرد.
بیهقی در مقام نویسنده‌ای با دسترسی به منابع درونی حکومت، نه با تندی معترضانه می‌نویسد، نه با مدیحه‌سرایی مرسوم. بلکه با احتیاطی کم‌نظیر، حقیقت را در لابلای جزئیات روزمره، در سکوت‌ها، در واژه‌هایی که انتخاب می‌کند و آن‌هایی که عمداً حذف می‌کند، ترسیم می‌کند. همین فاصلهٔ ظریف میان روایت و داوری، تاریخ بیهقی را به اثری بدل می‌کند که خوانندهٔ امروز را نه‌فقط به فهم رویدادها، بلکه به تفسیر نگاه مورخ، وادار می‌سازد. گویی بیهقی به‌جای نوشتن تاریخ، دارد ذهن ما را به تمرین تاریخی‌نگری فرامی‌خواند.
#اول_آبان
#بزرگداشت_بیهقی
#تاریخ_بیهقی
#محمدجعفر_یاحقی
#خردسرای_فردوسی_مشهد
@kheradsarayeferdowsi
🔸https://www.tg-me.com/eshtadan
کار بیهقی در تاریخ‌نگاری فراتر از نگارش آن است
💡 محمدجعفر یاحقی مصحح «تاریخ بیهقی» معتقد است این اثر را نباید صرفاً روایتی از یک دورهٔ سیاسی دانست؛ این متن، بازتابِ ذهنیتی است که هم به قدرت نزدیک است و هم از آن فاصله می‌گیرد.
بیهقی در مقام نویسنده‌ای با دسترسی به منابع درونی حکومت، نه با تندی معترضانه می‌نویسد، نه با مدیحه‌سرایی مرسوم. بلکه با احتیاطی کم‌نظیر، حقیقت را در لابلای جزئیات روزمره، در سکوت‌ها، در واژه‌هایی که انتخاب می‌کند و آن‌هایی که عمداً حذف می‌کند، ترسیم می‌کند. همین فاصلهٔ ظریف میان روایت و داوری، تاریخ بیهقی را به اثری بدل می‌کند که خوانندهٔ امروز را نه‌فقط به فهم رویدادها، بلکه به تفسیر نگاه مورخ، وادار می‌سازد. گویی بیهقی به‌جای نوشتن تاریخ، دارد ذهن ما را به تمرین تاریخی‌نگری فرامی‌خواند.
#اول_آبان
#بزرگداشت_بیهقی
#تاریخ_بیهقی
#محمدجعفر_یاحقی
#خردسرای_فردوسی_مشهد
@kheradsarayeferdowsi
🔸https://www.tg-me.com/eshtadan
Telegram
اشتادان Eshtadan
نقل متن های معتبر و مستند علمی, فرهنگی,انتقادی از درگاه ها و گروه های تلگرامی با ذکر مأخذ و درج شناسه اشتادان؛
در زمینه ایرانشناسی,فرهنگ و زبان های ایرانی ,میراث فرهنگی*
@Tabaa24
در زمینه ایرانشناسی,فرهنگ و زبان های ایرانی ,میراث فرهنگی*
@Tabaa24
🔻🔻دکتر محمد جعفر یاحقی از تاریخ بیهقی می گوید:
آثار بزرگی مانند «تاریخ بیهقی»، «شاهنامه» و آثار بزرگانی، چون سعدی و مولوی پشتوانه زبان فارسی هستند.
زبان امروز ما متکی بر این متون است بدون اینکه لازم باشد یا توصیه شود که مستقیماً از آنها استفاده شود. باید این متون را خواند و متناسب با زبان خاص امروز دانش و معرفتی را که در این متن‌ها وجود دارد، کشف کرد. نفس خواندن متون قدیم و آشنا بودن با آنها به انسان مهارت می‌دهد.
زمانی که اثری را می‌خوانیم سرشار می‌شویم، زبان و قلم و نگاه و فکرمان باز می‌شود و این آثار در آدمی به صورت غیرمستقیم اثر دارد.
«تاریخ بیهقی» در واقع پایگاه، ریشه و بنیاد زبان فارسی است و این زبان بر کتاب‌هایی مانند «تاریخ بیهقی»، «شاهنامه»، «بوستان» و «گلستان» استوار مانده است.
🔸منبع: ایسنا
https://www.tg-me.com/ghotbeelmiferdowsi
🔹https://www.tg-me.com/eshtadan
آثار بزرگی مانند «تاریخ بیهقی»، «شاهنامه» و آثار بزرگانی، چون سعدی و مولوی پشتوانه زبان فارسی هستند.
زبان امروز ما متکی بر این متون است بدون اینکه لازم باشد یا توصیه شود که مستقیماً از آنها استفاده شود. باید این متون را خواند و متناسب با زبان خاص امروز دانش و معرفتی را که در این متن‌ها وجود دارد، کشف کرد. نفس خواندن متون قدیم و آشنا بودن با آنها به انسان مهارت می‌دهد.
زمانی که اثری را می‌خوانیم سرشار می‌شویم، زبان و قلم و نگاه و فکرمان باز می‌شود و این آثار در آدمی به صورت غیرمستقیم اثر دارد.
«تاریخ بیهقی» در واقع پایگاه، ریشه و بنیاد زبان فارسی است و این زبان بر کتاب‌هایی مانند «تاریخ بیهقی»، «شاهنامه»، «بوستان» و «گلستان» استوار مانده است.
🔸منبع: ایسنا
https://www.tg-me.com/ghotbeelmiferdowsi
🔹https://www.tg-me.com/eshtadan
Telegram
اشتادان Eshtadan
نقل متن های معتبر و مستند علمی, فرهنگی,انتقادی از درگاه ها و گروه های تلگرامی با ذکر مأخذ و درج شناسه اشتادان؛
در زمینه ایرانشناسی,فرهنگ و زبان های ایرانی ,میراث فرهنگی*
@Tabaa24
در زمینه ایرانشناسی,فرهنگ و زبان های ایرانی ,میراث فرهنگی*
@Tabaa24
🏛یکم آبان ماه روز نکوداشت خواجه ابوالفضل بیهقی گرامی‌باد.
🪶...و بسیار خردمند باشد که مردم را بر آن دارد که بر راهِ صواب بروند، امّا خود بر آن راه که نموده است، نرود. و چه بسیار مردم بینم که امر به معروف کنند و نهی از منکر، و گویند بر مردمان که فلان کار نباید کرد و فلان کار بباید کرد، و خویشتن را از آن دور بینند، همچنان که بسیار طبیبان‌اند که گویند، فلان چیز نباید خورد که از آن چنین علّت به‌حاصل آید و آنگاه از آن چیز بسیار بخورند. و نیز فیلسوفان هستند- و ایشان را طبیبان اخلاق دانند- که نهی کنند از کارهایِ سخت زشت، و جایگاه چون خالی شود، آن کار بکنند. و جمعی نادان که ندانند که غور و غایتِ چنین کارها چیست، چون نادانند، معذورند، و لکن دانایان که دانند معذور نیستند.
#ابوالفضل_بیهقی
@dmdehghani
🔹https://www.tg-me.com/eshtadan
🪶...و بسیار خردمند باشد که مردم را بر آن دارد که بر راهِ صواب بروند، امّا خود بر آن راه که نموده است، نرود. و چه بسیار مردم بینم که امر به معروف کنند و نهی از منکر، و گویند بر مردمان که فلان کار نباید کرد و فلان کار بباید کرد، و خویشتن را از آن دور بینند، همچنان که بسیار طبیبان‌اند که گویند، فلان چیز نباید خورد که از آن چنین علّت به‌حاصل آید و آنگاه از آن چیز بسیار بخورند. و نیز فیلسوفان هستند- و ایشان را طبیبان اخلاق دانند- که نهی کنند از کارهایِ سخت زشت، و جایگاه چون خالی شود، آن کار بکنند. و جمعی نادان که ندانند که غور و غایتِ چنین کارها چیست، چون نادانند، معذورند، و لکن دانایان که دانند معذور نیستند.
#ابوالفضل_بیهقی
@dmdehghani
🔹https://www.tg-me.com/eshtadan
Telegram
اشتادان Eshtadan
نقل متن های معتبر و مستند علمی, فرهنگی,انتقادی از درگاه ها و گروه های تلگرامی با ذکر مأخذ و درج شناسه اشتادان؛
در زمینه ایرانشناسی,فرهنگ و زبان های ایرانی ,میراث فرهنگی*
@Tabaa24
در زمینه ایرانشناسی,فرهنگ و زبان های ایرانی ,میراث فرهنگی*
@Tabaa24
@shafiei_kadkani
ـــــــــــــــــــــــ
بیهقی توانست.
[به بهانهٔ اول آبان و بزرگداشت ابوالفضل بیهقی.
بزرگا مردا که این بوالفضل بود!]
◽️فصلی خوانم از دنیای فریبندهٔ به یک دست شکر پاشنده و به دیگر دست زهر کشنده، گروهی را به محنت آزموده کرده و گروهی را پیراهنِ نعمت پوشانیده، تا خردمندان را مقرّر گردد که دل نهادن بر نعمتِ دنیا مُحال است، و متنبّی گوید،
*و مَن صَحِبَ الدّنیا طَویلاً تقلّبَتْ
عَلی عَینهِ حَتّی یَری صِدقَها کِذبا
این مجلّد اینجا رسانیدم از تاریخ، پادشاه فرخ‌زاد جانِ شیرین و گرامی به ستانندهٔ جانها داد و سپرد. و آب بر وَی ریختند و شستند و بر مرکبِ چوبین بنشست، و او از آن چندان باغهایِ خرم و بناها و کاخهایِ جدّ و پدر و برادر، به چهار پنج گز زمین بسنده کرد و خاک بر وی انبار کردند. دقیقی درین معنی،
دریغا میر بونصرا دریغا
که بس شادی ندیدی از جوانی
ولیکن رادمردانِ جهاندار
چنین باشند کوته زندگانی
تاریخی بیهقی، فصل در معنی دنیا
▪️اگر بخواهیم سه کتاب از شاهکارهای نثر فارسی انتخاب کنیم، یکی از آن سه کتاب «اسرارالتّوحید» است. آن دو کتاب دیگر به نظر من «تاریخ بیهقی» است و «تذکرةالاولیاء».
محمدرضا شفیعی کدکنی
موسیقی شعر، ص ۲۳۸
▪️ادبیات، جابجایی‌های سمانتیک، معناشناختی و زبان‌شناسیِ کلمه‌های هر جمله است. حافظ توانسته، سلمان ساوجی خیر. بیهقی توانسته، گردیزی خیر.
[در ادبیات و هنر یک «جمله» می‌تواند چند معنی داشته باشد. جملهٔ «دیشب باران فراوان بارید» یک معنایی را به ذهن متبادر می‌کند که معنای شمارهٔ ۱ است. اما اگر جای کلمهٔ «باران» را عوض کنیم و آن را به اولِ جمله بیاوریم یا «دیشب» را به آخرِ جمله ببریم در دید اول معنی همان است، اما از نظر سمانتیک یا معناشناسی و زبان‌شناسیِ جدید بین این جملات تفاوت احساس می‌شود. در این جمله محور جانشینی تغییری نکرده چون کلمه‌ای از بیرون نیاوردیم که معنی را تغییر دهد. به این معنی «معنی شمارهٔ ۲» می‌گوییم با این مفهوم بی‌نهایت معنی می‌توانیم داشته باشیم.
ادبیات معنی شمارهٔ ۲ است. اگر به معنی شمارهٔ ۱ حرف بزنیم تنها یک معنی دارد. آنچه در دیوان حافظ وجود دارد معنی شمارهٔ ۲ است، و الّا معنیِ شمارهٔ ۱ در دیوان باقی شاعران، در دیوان سلمان ساوجی و...، نیز وجود دارد. قلمرو معنی شمارهٔ ۱ قلمرو محدود و بسته‌ای است. بیهقی معنیِ شمارهٔ ۲ و گردیزی معنی شمارهٔ ۱ است.]
محمدرضا شفیعی کدکنی،
این کیمیای هستی، جلد سوم، صص ۳۲۲–۳۲۱
* کسی که برای مدتی طولانی با این جهان مصاحبت کند، احوال آن در چشم او دگرگون خواهد شد تا آن جا که راستِ آن را دروغ خواهد یافت. از قصیده‌ای‌ست در مدح سیف الدّوله حمدانی با مطلع
فَدَیْناک مِنْ رَبْعٍ و اِنْ زِدتَنا کربا
فَأنّکَ کُنتَ الشًَرقَ لِلشّمسِ و الغَربا
https://www.instagram.com/shafiei_kadkani
🔹https://www.tg-me.com/eshtadan
ـــــــــــــــــــــــ
بیهقی توانست.
[به بهانهٔ اول آبان و بزرگداشت ابوالفضل بیهقی.
بزرگا مردا که این بوالفضل بود!]
◽️فصلی خوانم از دنیای فریبندهٔ به یک دست شکر پاشنده و به دیگر دست زهر کشنده، گروهی را به محنت آزموده کرده و گروهی را پیراهنِ نعمت پوشانیده، تا خردمندان را مقرّر گردد که دل نهادن بر نعمتِ دنیا مُحال است، و متنبّی گوید،
*و مَن صَحِبَ الدّنیا طَویلاً تقلّبَتْ
عَلی عَینهِ حَتّی یَری صِدقَها کِذبا
این مجلّد اینجا رسانیدم از تاریخ، پادشاه فرخ‌زاد جانِ شیرین و گرامی به ستانندهٔ جانها داد و سپرد. و آب بر وَی ریختند و شستند و بر مرکبِ چوبین بنشست، و او از آن چندان باغهایِ خرم و بناها و کاخهایِ جدّ و پدر و برادر، به چهار پنج گز زمین بسنده کرد و خاک بر وی انبار کردند. دقیقی درین معنی،
دریغا میر بونصرا دریغا
که بس شادی ندیدی از جوانی
ولیکن رادمردانِ جهاندار
چنین باشند کوته زندگانی
تاریخی بیهقی، فصل در معنی دنیا
▪️اگر بخواهیم سه کتاب از شاهکارهای نثر فارسی انتخاب کنیم، یکی از آن سه کتاب «اسرارالتّوحید» است. آن دو کتاب دیگر به نظر من «تاریخ بیهقی» است و «تذکرةالاولیاء».
محمدرضا شفیعی کدکنی
موسیقی شعر، ص ۲۳۸
▪️ادبیات، جابجایی‌های سمانتیک، معناشناختی و زبان‌شناسیِ کلمه‌های هر جمله است. حافظ توانسته، سلمان ساوجی خیر. بیهقی توانسته، گردیزی خیر.
[در ادبیات و هنر یک «جمله» می‌تواند چند معنی داشته باشد. جملهٔ «دیشب باران فراوان بارید» یک معنایی را به ذهن متبادر می‌کند که معنای شمارهٔ ۱ است. اما اگر جای کلمهٔ «باران» را عوض کنیم و آن را به اولِ جمله بیاوریم یا «دیشب» را به آخرِ جمله ببریم در دید اول معنی همان است، اما از نظر سمانتیک یا معناشناسی و زبان‌شناسیِ جدید بین این جملات تفاوت احساس می‌شود. در این جمله محور جانشینی تغییری نکرده چون کلمه‌ای از بیرون نیاوردیم که معنی را تغییر دهد. به این معنی «معنی شمارهٔ ۲» می‌گوییم با این مفهوم بی‌نهایت معنی می‌توانیم داشته باشیم.
ادبیات معنی شمارهٔ ۲ است. اگر به معنی شمارهٔ ۱ حرف بزنیم تنها یک معنی دارد. آنچه در دیوان حافظ وجود دارد معنی شمارهٔ ۲ است، و الّا معنیِ شمارهٔ ۱ در دیوان باقی شاعران، در دیوان سلمان ساوجی و...، نیز وجود دارد. قلمرو معنی شمارهٔ ۱ قلمرو محدود و بسته‌ای است. بیهقی معنیِ شمارهٔ ۲ و گردیزی معنی شمارهٔ ۱ است.]
محمدرضا شفیعی کدکنی،
این کیمیای هستی، جلد سوم، صص ۳۲۲–۳۲۱
* کسی که برای مدتی طولانی با این جهان مصاحبت کند، احوال آن در چشم او دگرگون خواهد شد تا آن جا که راستِ آن را دروغ خواهد یافت. از قصیده‌ای‌ست در مدح سیف الدّوله حمدانی با مطلع
فَدَیْناک مِنْ رَبْعٍ و اِنْ زِدتَنا کربا
فَأنّکَ کُنتَ الشًَرقَ لِلشّمسِ و الغَربا
https://www.instagram.com/shafiei_kadkani
🔹https://www.tg-me.com/eshtadan
Telegram
اشتادان Eshtadan
نقل متن های معتبر و مستند علمی, فرهنگی,انتقادی از درگاه ها و گروه های تلگرامی با ذکر مأخذ و درج شناسه اشتادان؛
در زمینه ایرانشناسی,فرهنگ و زبان های ایرانی ,میراث فرهنگی*
@Tabaa24
در زمینه ایرانشناسی,فرهنگ و زبان های ایرانی ,میراث فرهنگی*
@Tabaa24
با قلم می گویم
ای همزاد
ای همراه
ای هم سرنوشت!
هر دومان حیران بازی های دوران های زشت
شعرهایم را نوشتی
دست خوش!
اشکهایم را کجا خواهی نوشت؟!
زنده یاد: #فریدون_مشیری
سوم آبان، سالگرد درگذشت فریدون مشیری (۱۳۰۵-۱۳۷۹)
▪️https://www.tg-me.com/eshtadan
ای همزاد
ای همراه
ای هم سرنوشت!
هر دومان حیران بازی های دوران های زشت
شعرهایم را نوشتی
دست خوش!
اشکهایم را کجا خواهی نوشت؟!
زنده یاد: #فریدون_مشیری
سوم آبان، سالگرد درگذشت فریدون مشیری (۱۳۰۵-۱۳۷۹)
▪️https://www.tg-me.com/eshtadan
#ژان_ژاک_آمپر:
شاهنامه یکی از بزرگترین آثاری است که نبوغ بشر فراهم آورده است
ترجمه‌ی شاهنامه در تاریخ ادبی فرانسه پدیده‌ای باارزش است، چه شاهنامه یکی از بزرگترین آثاری است که نبوغ بشر فراهم آورده است. یگانگی شاهنامه یگانگی ملت ایران و یگانگی تمدن ایران است. تمدنی که شاهان و سرداران بزرگ در گذشته‌های دور پاسدار آن بودند، تمدنی که جمشید آن را بنیاد نهاد، زردشت آن را برپا داشت، اسکندر آن را گرامی شمرد و ساسانیان آن را گسترش دادند.
@shahnamehpajohan
🔸https://www.tg-me.com/eshtadan
شاهنامه یکی از بزرگترین آثاری است که نبوغ بشر فراهم آورده است
ترجمه‌ی شاهنامه در تاریخ ادبی فرانسه پدیده‌ای باارزش است، چه شاهنامه یکی از بزرگترین آثاری است که نبوغ بشر فراهم آورده است. یگانگی شاهنامه یگانگی ملت ایران و یگانگی تمدن ایران است. تمدنی که شاهان و سرداران بزرگ در گذشته‌های دور پاسدار آن بودند، تمدنی که جمشید آن را بنیاد نهاد، زردشت آن را برپا داشت، اسکندر آن را گرامی شمرد و ساسانیان آن را گسترش دادند.
@shahnamehpajohan
🔸https://www.tg-me.com/eshtadan
Telegram
اشتادان Eshtadan
نقل متن های معتبر و مستند علمی, فرهنگی,انتقادی از درگاه ها و گروه های تلگرامی با ذکر مأخذ و درج شناسه اشتادان؛
در زمینه ایرانشناسی,فرهنگ و زبان های ایرانی ,میراث فرهنگی*
@Tabaa24
در زمینه ایرانشناسی,فرهنگ و زبان های ایرانی ,میراث فرهنگی*
@Tabaa24
🔴 هفتم آبان روز گرامی‌داشت کوروش بزرگ
✍️ عبدالحسین زرین‌کوب، ادیب، تاریخ‌نگار و منتقد ادبی
روزی که بیانیۀ کوروش بزرگ در بابِل به اطلاع عامّه رسید، بی‌شک دورۀ تازه‌ای در تاریخ جهان آغاز شد. با این بیانیه دورۀ باستانی شرق که در آن قدرت و غلبۀ پادشاهان آشور و بابل تمام آنچه را که تعلق به اقوامِ مغلوب داشت عرضۀ نابودی می‌کرد جای خود را به دورۀ تازه‌ای داد که در طی آن شاهنشاهانِ پارس محبت نسبت به اقوام تابع و تسامح در مورد عقاید آنها را به عنوان اصل کشورداری تلقی کردند و نوعی سیاستِ همزیستی پیش گرفتند که در سایۀ آن بی آنکه هیچ‌گونه مجاهدۀ خشونت‌آمیزی برای در هم آمیختن عناصر و اقوام نامتجانس حوزۀ امپراتوری خویش به عمل آورند، از هر قوم و نژاد آنچه را آموختنی و نگه‌داشتنی بود در مجموعۀ فرهنگ ترکیبی خویش وارد کردند.
دنیایی که با بیانیۀ کوروش بزرگ تولد یافت در عین آنکه البته نمی‌توانست با آن همواره هماهنگ بماند و ناچار گه‌گاه به اقتضای احوال از آن انحراف می‌جست، به‌کلی با دنیای بی‌رحم، خشن و تنگ‌حوصلۀ امپراتوری‌های قدیم شرق تفاوت داشت. برخلاف آشور و بابل که شهرهای دشمن را با تمام مردم و معابدشان عرضۀ هلاک و فنا میکردند، فرمانروایی هخامنشیان حتی در سخت‌ترین انقلاب‌ها، اقوام و ملت‌ها را طعمۀ خشم بی‌لگام نساخت. در تمام این دوره نه تمدنی بر دست شاهنشاهان ایران از بین رفت، نه قوم و ملتی نابود شد.
تسامح کوروشی که در تمام دوران هخامنشی بیش و کم برقرار بود، وحدت امپراتوری هخامنشی را تضمین می‌کرد و در عین حال قلمرو شاهنشاهان را به منزلۀ پلی می‌کرد که بین شرق و غرب، بین کهنه و نو، بین دنیای مادی و دنیای معنوی کشیده شده بود، و از این‌همه یک فرهنگ ترکیبی می‌ساخت که تمام قوای نامتجانس حوزۀ شاهنشاهی را تا حدّ ممکن در آن شریک و بدان علاقه‌مند می‌ساخت. نه‌فقط در آنچه با عقاید و آداب ارتباط دارد این تسامح کوروشی موجب آمیزگاری عقاید دینی و در عین حال مایۀ حفظ احترام متقابل ادیان و عقاید شد، بلکه حتی در آنچه به بازرگانی و صنعت نیز مربوط بود موجب توسعۀ همکاری‌های بین اقوام شد.
بُن‌مایه:
«فرهنگ ایران و مسئلۀ استمرار»، عبدالحسین زرین‌کوب، یغما، سال ۲۴، شمارۀ ۸، آبان ۱۳۵۰، ص ۴۵۶-۴۴۹.
🆔 @maneshparsi
🔹https://www.tg-me.com/eshtadan
🔴 هفتم آبان روز گرامی‌داشت کوروش بزرگ
✍️ عبدالحسین زرین‌کوب، ادیب، تاریخ‌نگار و منتقد ادبی
روزی که بیانیۀ کوروش بزرگ در بابِل به اطلاع عامّه رسید، بی‌شک دورۀ تازه‌ای در تاریخ جهان آغاز شد. با این بیانیه دورۀ باستانی شرق که در آن قدرت و غلبۀ پادشاهان آشور و بابل تمام آنچه را که تعلق به اقوامِ مغلوب داشت عرضۀ نابودی می‌کرد جای خود را به دورۀ تازه‌ای داد که در طی آن شاهنشاهانِ پارس محبت نسبت به اقوام تابع و تسامح در مورد عقاید آنها را به عنوان اصل کشورداری تلقی کردند و نوعی سیاستِ همزیستی پیش گرفتند که در سایۀ آن بی آنکه هیچ‌گونه مجاهدۀ خشونت‌آمیزی برای در هم آمیختن عناصر و اقوام نامتجانس حوزۀ امپراتوری خویش به عمل آورند، از هر قوم و نژاد آنچه را آموختنی و نگه‌داشتنی بود در مجموعۀ فرهنگ ترکیبی خویش وارد کردند.
دنیایی که با بیانیۀ کوروش بزرگ تولد یافت در عین آنکه البته نمی‌توانست با آن همواره هماهنگ بماند و ناچار گه‌گاه به اقتضای احوال از آن انحراف می‌جست، به‌کلی با دنیای بی‌رحم، خشن و تنگ‌حوصلۀ امپراتوری‌های قدیم شرق تفاوت داشت. برخلاف آشور و بابل که شهرهای دشمن را با تمام مردم و معابدشان عرضۀ هلاک و فنا میکردند، فرمانروایی هخامنشیان حتی در سخت‌ترین انقلاب‌ها، اقوام و ملت‌ها را طعمۀ خشم بی‌لگام نساخت. در تمام این دوره نه تمدنی بر دست شاهنشاهان ایران از بین رفت، نه قوم و ملتی نابود شد.
تسامح کوروشی که در تمام دوران هخامنشی بیش و کم برقرار بود، وحدت امپراتوری هخامنشی را تضمین می‌کرد و در عین حال قلمرو شاهنشاهان را به منزلۀ پلی می‌کرد که بین شرق و غرب، بین کهنه و نو، بین دنیای مادی و دنیای معنوی کشیده شده بود، و از این‌همه یک فرهنگ ترکیبی می‌ساخت که تمام قوای نامتجانس حوزۀ شاهنشاهی را تا حدّ ممکن در آن شریک و بدان علاقه‌مند می‌ساخت. نه‌فقط در آنچه با عقاید و آداب ارتباط دارد این تسامح کوروشی موجب آمیزگاری عقاید دینی و در عین حال مایۀ حفظ احترام متقابل ادیان و عقاید شد، بلکه حتی در آنچه به بازرگانی و صنعت نیز مربوط بود موجب توسعۀ همکاری‌های بین اقوام شد.
بُن‌مایه:
«فرهنگ ایران و مسئلۀ استمرار»، عبدالحسین زرین‌کوب، یغما، سال ۲۴، شمارۀ ۸، آبان ۱۳۵۰، ص ۴۵۶-۴۴۹.
🆔 @maneshparsi
🔹https://www.tg-me.com/eshtadan
Telegram
اشتادان Eshtadan
نقل متن های معتبر و مستند علمی, فرهنگی,انتقادی از درگاه ها و گروه های تلگرامی با ذکر مأخذ و درج شناسه اشتادان؛
در زمینه ایرانشناسی,فرهنگ و زبان های ایرانی ,میراث فرهنگی*
@Tabaa24
در زمینه ایرانشناسی,فرهنگ و زبان های ایرانی ,میراث فرهنگی*
@Tabaa24
#ژاله_آموزگار:
کوروش فرمانروایی بزرگ بود که حتی مورخان بیگانه نیز او را ستوده‌اند و منشور او را می‌توان کهن‌ترین سند کتبی از دادگستری و مراعات حقوق بشر در تاریخ دانست که در آن، تساهل و تسامح فرمانروایانه به وضوح دیده می‌شود، به ویژه اینکه وقتی دیگران از سوزاندن اسیران و درآوردن چشم و گوش پس از کشورگشایی‌های خود سخن می‌گویند، کوروش از ساختن و آباد کردن سخن می‌گوید.
@shahnamehpajohan
🔸https://www.tg-me.com/eshtadan
کوروش فرمانروایی بزرگ بود که حتی مورخان بیگانه نیز او را ستوده‌اند و منشور او را می‌توان کهن‌ترین سند کتبی از دادگستری و مراعات حقوق بشر در تاریخ دانست که در آن، تساهل و تسامح فرمانروایانه به وضوح دیده می‌شود، به ویژه اینکه وقتی دیگران از سوزاندن اسیران و درآوردن چشم و گوش پس از کشورگشایی‌های خود سخن می‌گویند، کوروش از ساختن و آباد کردن سخن می‌گوید.
@shahnamehpajohan
🔸https://www.tg-me.com/eshtadan
Telegram
اشتادان Eshtadan
نقل متن های معتبر و مستند علمی, فرهنگی,انتقادی از درگاه ها و گروه های تلگرامی با ذکر مأخذ و درج شناسه اشتادان؛
در زمینه ایرانشناسی,فرهنگ و زبان های ایرانی ,میراث فرهنگی*
@Tabaa24
در زمینه ایرانشناسی,فرهنگ و زبان های ایرانی ,میراث فرهنگی*
@Tabaa24
💠شعر سمعانی فقیه و محدث اهل خراسان در قرن ششم به زبان عربی درباره کوروش بزرگ💠
✨و بیت المقدس المعمور بیت
ورثناه عن التقدمینا
بناه کورش البانی المعالی
بامر الله خیر الامرینا
💥ترجمه فارسی:
و بیت‌المقدس، خانه‌ای آباد است
که ما آن را از پیشینیان خود به ارث برده‌ایم.
آن را کوروش، برافرازنده‌ی بزرگی‌ها، بنا کرد
به فرمان خداوند، نیکوترین فرمانروایان.
📚منبع
📕کوروش و ذوالقرنین،احمد پاکتچی، به کوشش عسکر بهرامی. ۱۳۹۰. ص ۱۳۰
🌹@HistoriumClub🌹
🔹https://www.tg-me.com/eshtadan
✨و بیت المقدس المعمور بیت
ورثناه عن التقدمینا
بناه کورش البانی المعالی
بامر الله خیر الامرینا
💥ترجمه فارسی:
و بیت‌المقدس، خانه‌ای آباد است
که ما آن را از پیشینیان خود به ارث برده‌ایم.
آن را کوروش، برافرازنده‌ی بزرگی‌ها، بنا کرد
به فرمان خداوند، نیکوترین فرمانروایان.
📚منبع
📕کوروش و ذوالقرنین،احمد پاکتچی، به کوشش عسکر بهرامی. ۱۳۹۰. ص ۱۳۰
🌹@HistoriumClub🌹
🔹https://www.tg-me.com/eshtadan
Telegram
اشتادان Eshtadan
نقل متن های معتبر و مستند علمی, فرهنگی,انتقادی از درگاه ها و گروه های تلگرامی با ذکر مأخذ و درج شناسه اشتادان؛
در زمینه ایرانشناسی,فرهنگ و زبان های ایرانی ,میراث فرهنگی*
@Tabaa24
در زمینه ایرانشناسی,فرهنگ و زبان های ایرانی ,میراث فرهنگی*
@Tabaa24
Forwarded from فرهنگ و منش پارسی
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
تندیس زیبای کورش بزرگ...
بنام نامی ایران
به آیین وفاداران
به راه و رسم دینداران ، من زاده ی ایرانم
💎
🆔 @maneshparsi
بنام نامی ایران
به آیین وفاداران
به راه و رسم دینداران ، من زاده ی ایرانم
💎
🆔 @maneshparsi
نقدی بر اظهار نظر دبیر شورای فرهنگ عمومی درباره روز کوروش
علیرضا حسن‌زاده
انسان‌شناس
اظهارنظر دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور مبنی بر اینکه «در طول یک سال گذشته هیچ درخواستی برای ثبت روز کوروش به شورا نرسیده است» در ظاهر، جمله‌ای اداری و خنثی به نظر می‌رسد، اما در بطن خود حامل چند معنا و نشانه مهم از گسست میان نهادهای رسمی کشور در حوزه فرهنگ و افکار عمومی است. نخست، این سخن نشان می‌دهد که فاصله‌ای عمیق میان نهادهای تصمیم‌گیر فرهنگی و مطالبات مردم وجود دارد. مردم ایران، به‌ویژه در سال‌های اخیر، با حضور خودجوش در پاسارگاد در روز هفتم آبان، پیوسته خواستار رسمی‌شدن این روز و گرامی‌داشت کوروش بزرگ ـ نماد تساهل، مدارا، و نخستین منشور حقوق بشر ـ بوده‌اند. این خواست، بیش از آنکه صرفاً تاریخی یا اسطوره‌ای باشد، بیانگر نوعی «جست‌وجوی هویت» در جامعه امروز ایران است؛ جامعه‌ای که از نزاع‌های ایدئولوژیک و شکاف‌های سیاسی خسته است و به دنبال بازگشت به ریشه‌های فرهنگی مشترک و وحدت‌بخش خود می‌گردد.
دوم، ادعای «عدم طرح رسمی درخواست» را می‌توان نشانه‌ای از نوعی بی‌توجهی یا نخواستن شنیدن صدای مردم دانست. نهادهای رسمی ممکن است بهانه «نبود درخواست اداری» را بیاورند، حال آنکه مطالبه مردمی آشکار و جاری در حوزه عمومی بوده است. در واقع، گفتن اینکه «درخواستی نیامده»، بیشتر به معنای «ما نخواستیم بشنویم» است.
در این میان، مردم صدای خود را در دو مطالبه در فضای غیررسمی به گوش جامعه رسانده‌اند:
۱. درج روز کوروش در تقویم رسمی کشور به عنوان نماد هویت ایرانی و احترام به میراث تاریخی فرادینی و فراایدئولوژیک ایران.
۲. امکان زیارت آزادانه و آرامش‌بخش مزار کوروش در هفتم آبان، بی‌آنکه حضور در پاسارگاد جرم یا تخلف تعبیر شود.
این دو مطالبه، در واقع، بازتاب یک خواست عمیق‌تر است: بازشناسی پیوند میان دولت و ملت در بستر تاریخ فرهنگی ایران.
مردم از رهگذر گرامی‌داشت کوروش، در پی احیای احترام به عقلانیت، تسامح و انسان‌گرایی ایرانی هستند؛ ارزش‌هایی که امروز بیش از هر زمان دیگر، جامعه ایران تشنه‌ی آن است.
در نتیجه، سخن دبیر محترم شورا را می‌توان نه به‌عنوان خبری ساده، بلکه به‌مثابه نشانه‌ای از گسست میان فرهنگ و گفتار رسمی و فرهنگ غیرسمی و حافظه تاریخی مردم خواند؛ حافظه‌ای که در دل و جان مردم زنده است، اما هنوز در ساختار رسمی کشور مجال بازتاب نیافته است.
🔸برگرفته از کانال تلگرامی انسان شناسی ایرانی
https://www.tg-me.com/eshtadan
علیرضا حسن‌زاده
انسان‌شناس
اظهارنظر دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور مبنی بر اینکه «در طول یک سال گذشته هیچ درخواستی برای ثبت روز کوروش به شورا نرسیده است» در ظاهر، جمله‌ای اداری و خنثی به نظر می‌رسد، اما در بطن خود حامل چند معنا و نشانه مهم از گسست میان نهادهای رسمی کشور در حوزه فرهنگ و افکار عمومی است. نخست، این سخن نشان می‌دهد که فاصله‌ای عمیق میان نهادهای تصمیم‌گیر فرهنگی و مطالبات مردم وجود دارد. مردم ایران، به‌ویژه در سال‌های اخیر، با حضور خودجوش در پاسارگاد در روز هفتم آبان، پیوسته خواستار رسمی‌شدن این روز و گرامی‌داشت کوروش بزرگ ـ نماد تساهل، مدارا، و نخستین منشور حقوق بشر ـ بوده‌اند. این خواست، بیش از آنکه صرفاً تاریخی یا اسطوره‌ای باشد، بیانگر نوعی «جست‌وجوی هویت» در جامعه امروز ایران است؛ جامعه‌ای که از نزاع‌های ایدئولوژیک و شکاف‌های سیاسی خسته است و به دنبال بازگشت به ریشه‌های فرهنگی مشترک و وحدت‌بخش خود می‌گردد.
دوم، ادعای «عدم طرح رسمی درخواست» را می‌توان نشانه‌ای از نوعی بی‌توجهی یا نخواستن شنیدن صدای مردم دانست. نهادهای رسمی ممکن است بهانه «نبود درخواست اداری» را بیاورند، حال آنکه مطالبه مردمی آشکار و جاری در حوزه عمومی بوده است. در واقع، گفتن اینکه «درخواستی نیامده»، بیشتر به معنای «ما نخواستیم بشنویم» است.
در این میان، مردم صدای خود را در دو مطالبه در فضای غیررسمی به گوش جامعه رسانده‌اند:
۱. درج روز کوروش در تقویم رسمی کشور به عنوان نماد هویت ایرانی و احترام به میراث تاریخی فرادینی و فراایدئولوژیک ایران.
۲. امکان زیارت آزادانه و آرامش‌بخش مزار کوروش در هفتم آبان، بی‌آنکه حضور در پاسارگاد جرم یا تخلف تعبیر شود.
این دو مطالبه، در واقع، بازتاب یک خواست عمیق‌تر است: بازشناسی پیوند میان دولت و ملت در بستر تاریخ فرهنگی ایران.
مردم از رهگذر گرامی‌داشت کوروش، در پی احیای احترام به عقلانیت، تسامح و انسان‌گرایی ایرانی هستند؛ ارزش‌هایی که امروز بیش از هر زمان دیگر، جامعه ایران تشنه‌ی آن است.
در نتیجه، سخن دبیر محترم شورا را می‌توان نه به‌عنوان خبری ساده، بلکه به‌مثابه نشانه‌ای از گسست میان فرهنگ و گفتار رسمی و فرهنگ غیرسمی و حافظه تاریخی مردم خواند؛ حافظه‌ای که در دل و جان مردم زنده است، اما هنوز در ساختار رسمی کشور مجال بازتاب نیافته است.
🔸برگرفته از کانال تلگرامی انسان شناسی ایرانی
https://www.tg-me.com/eshtadan
Telegram
اشتادان Eshtadan
نقل متن های معتبر و مستند علمی, فرهنگی,انتقادی از درگاه ها و گروه های تلگرامی با ذکر مأخذ و درج شناسه اشتادان؛
در زمینه ایرانشناسی,فرهنگ و زبان های ایرانی ,میراث فرهنگی*
@Tabaa24
در زمینه ایرانشناسی,فرهنگ و زبان های ایرانی ,میراث فرهنگی*
@Tabaa24
روح ایران بیدار شده است
علیرضا حسن‌زاده
انسان‌شناس
همه‌چیز با روایتی تازه از شکل‌گیری هویت ملی ایرانیان گره خورده است؛ روایتی مردمی، زنده و ریشه‌دار که فرهنگ و هویت ایرانی را پرشکوه می‌خواهد و عدالت و زندگی را جست‌وجو می‌کند.
بگذار سخنگویان ضدایرانی، از هر سوی، از قوم‌پرستان تا آنان که از ایران باستان و بزرگانش چون کوروش بزرگ هراس دارند، هرچه می‌خواهند بگویند؛ آنان عرض خود می‌برند و زحمت ما می‌دارند.
امروز، اگرچه صدای مردم در تریبون‌های رسمی کمتر شنیده می‌شود، کافی است نگاهی به فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی بیندازید تا ایرانِ واقعی را ببینید و صدای مردم را بشنوید — صدای عاشقان کوروش بزرگ، صدای نسلی که با مهر و مباهات از ایران و از تاریخ سرزمین باستانی خود سخن می‌گوید.
این روح پاک و دیرین، نخستین بار نشانه‌های بیداری خود را در بازخوانی نمادهای فرهنگی و تاریخیِ چند سال اخیر نشان داد؛ آنچه ما انسان‌شناسان بدان بینانشانه (intersign) می‌گوییم، نشانه‌هایی آسمانی که گویی با زبانی نمادین از غیب سخن می‌گفتند:
در سیمای همای سعادت، پرنده‌ای که قرن‌ها از دیدگان پنهان مانده بود؛ پرنده‌ای اسطوره‌ای که عظمت ایران را روایت می‌کند و دوباره پدیدار شد.
در نقش بز باستانی ایران، نشانه‌ای دیگر از زندگی، پایداری و شکوه باستانی که دوباره بر خانه‌ی چشم مردم نشست.
و سپس در انبوه ابرهای سفید و برف‌گون برخاسته از چکاد دماوند، که گویی پاکی، بلندی و شکوه ایران و عظمت روح پاکش را زمزمه می‌کرد.
آری، روح ایران بیدار شده است —
در نوای عشق و شیفتگی مردم به تاریخ کهن و چهره‌های بی‌همتای آن،
در شور بازگشت به ریشه‌ها، در ستایش مدارا، شکیبایی، خرد و آزادی و مهربانی و مهر.
امروز مردم ایران، مقبره‌ی کوروش بزرگ را زیارتگاه تاریخ و تمدن خویش میدانند.
اما بگذار با صدای بلند بگویم:
زیارتگاه حقیقی کوروش بزرگ، قلب‌های مهربان، عاشق و پاک مردم ایران است —
قلب هر انسانی که تشنه‌ی صلح، عدالت، پرهیز از جنگ و خشونت، و ستایشگر آزادی و انسانیت است؛
هر انسانی که جهان را عاری از جنگ و خشونت می‌خواهد،
و هر انسانی که روزنه‌های گفت‌وگو میان انسان‌ها را گشوده می‌طلبد؛
هر انسانی که، به زبان فردوسی و حافظ بزرگ، سعادت را در عدم آزار دیگر انسان‌ها می‌داند و باور دارد که آیین خدواند شنیدن صدای تنوع و تکثر در دل وحدت انسانی است.
🔹برگرفته از کانال تلگرامی انسان شناسی ایرانی
https://www.tg-me.com/eshtadan
علیرضا حسن‌زاده
انسان‌شناس
همه‌چیز با روایتی تازه از شکل‌گیری هویت ملی ایرانیان گره خورده است؛ روایتی مردمی، زنده و ریشه‌دار که فرهنگ و هویت ایرانی را پرشکوه می‌خواهد و عدالت و زندگی را جست‌وجو می‌کند.
بگذار سخنگویان ضدایرانی، از هر سوی، از قوم‌پرستان تا آنان که از ایران باستان و بزرگانش چون کوروش بزرگ هراس دارند، هرچه می‌خواهند بگویند؛ آنان عرض خود می‌برند و زحمت ما می‌دارند.
امروز، اگرچه صدای مردم در تریبون‌های رسمی کمتر شنیده می‌شود، کافی است نگاهی به فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی بیندازید تا ایرانِ واقعی را ببینید و صدای مردم را بشنوید — صدای عاشقان کوروش بزرگ، صدای نسلی که با مهر و مباهات از ایران و از تاریخ سرزمین باستانی خود سخن می‌گوید.
این روح پاک و دیرین، نخستین بار نشانه‌های بیداری خود را در بازخوانی نمادهای فرهنگی و تاریخیِ چند سال اخیر نشان داد؛ آنچه ما انسان‌شناسان بدان بینانشانه (intersign) می‌گوییم، نشانه‌هایی آسمانی که گویی با زبانی نمادین از غیب سخن می‌گفتند:
در سیمای همای سعادت، پرنده‌ای که قرن‌ها از دیدگان پنهان مانده بود؛ پرنده‌ای اسطوره‌ای که عظمت ایران را روایت می‌کند و دوباره پدیدار شد.
در نقش بز باستانی ایران، نشانه‌ای دیگر از زندگی، پایداری و شکوه باستانی که دوباره بر خانه‌ی چشم مردم نشست.
و سپس در انبوه ابرهای سفید و برف‌گون برخاسته از چکاد دماوند، که گویی پاکی، بلندی و شکوه ایران و عظمت روح پاکش را زمزمه می‌کرد.
آری، روح ایران بیدار شده است —
در نوای عشق و شیفتگی مردم به تاریخ کهن و چهره‌های بی‌همتای آن،
در شور بازگشت به ریشه‌ها، در ستایش مدارا، شکیبایی، خرد و آزادی و مهربانی و مهر.
امروز مردم ایران، مقبره‌ی کوروش بزرگ را زیارتگاه تاریخ و تمدن خویش میدانند.
اما بگذار با صدای بلند بگویم:
زیارتگاه حقیقی کوروش بزرگ، قلب‌های مهربان، عاشق و پاک مردم ایران است —
قلب هر انسانی که تشنه‌ی صلح، عدالت، پرهیز از جنگ و خشونت، و ستایشگر آزادی و انسانیت است؛
هر انسانی که جهان را عاری از جنگ و خشونت می‌خواهد،
و هر انسانی که روزنه‌های گفت‌وگو میان انسان‌ها را گشوده می‌طلبد؛
هر انسانی که، به زبان فردوسی و حافظ بزرگ، سعادت را در عدم آزار دیگر انسان‌ها می‌داند و باور دارد که آیین خدواند شنیدن صدای تنوع و تکثر در دل وحدت انسانی است.
🔹برگرفته از کانال تلگرامی انسان شناسی ایرانی
https://www.tg-me.com/eshtadan
Telegram
اشتادان Eshtadan
نقل متن های معتبر و مستند علمی, فرهنگی,انتقادی از درگاه ها و گروه های تلگرامی با ذکر مأخذ و درج شناسه اشتادان؛
در زمینه ایرانشناسی,فرهنگ و زبان های ایرانی ,میراث فرهنگی*
@Tabaa24
در زمینه ایرانشناسی,فرهنگ و زبان های ایرانی ,میراث فرهنگی*
@Tabaa24
Forwarded from کانال تبادلات مهربانان
📕سفری جذاب در میان بهترین کانال‌های تاریخی و فرهنگی و علمی!
🔮بهترین نقشه‌های تاریخی و سیاسی
💜 @Jaynegareh
🔮 مطالعات تخصصی تاریخ صفویه
💜 @SafavidStudies
🔮 منابع و مآخذ تاریخ شاهنشاهی ساسانی
💜 @Sasanian_Sources
🔮 منابع و مآخذ تاریخ شاهنشاهی اشکانی
💜 @ArsacidEmpire
🔮 تاریخ و فرهنگ ملل جهان
💜 @Tarikhe_Melal
🔮 تاریخ و فرهنگ بلوچستان
💜 @Balochs_History
🔮 روانشناسی موفقیت
💜 @ravanshenasi_movafagh
🔮 آموزش گام‌به‌گام زبان انگلیسی
💜 @English_Points_New
🔮 کانال طبی عیون الحکمه
💜 @oyoon_hekmat
🔮 شمع تراپی، کد کیهانی
💜 @fatemesadatmousavi3
🔮 خانه‌ی دوست
💜 @khanehy_doost
🔮 دلپتان (زرتشتیان صاحبدل)
💜 @Delpatan_zarrin
🔮 « زیباترین اشـ؏ـار »
💜 @aftabmahtabi
🔮 پویش ملی‌فرهنگی سیمرغ
💜 @Pooyeshesimorgh
🔮 تاریخ و فرهنگ دولت عثمانی
💜 @DorreShahvar
🔮 اشتادان
💜 @eshtadan
🔮 کوئیز تاریخ: پرسش و پاسخ روزانه
💜 @HistoQuiz
🔮 آوای شب_دانـلود خاطره
💜 @AVAYESHAB2024
🔮 نسکخانۀ روزگاران
💜 @nask_ruzegaran
🔮 روزگاران
💜 @ruzegaran
🔮 منابع و مآخذ پژوهشی تاریخ ایران مدرن
💜 @ModernIranBooks
🔮 آهنگ‌های شاد و اشعار جان‌فزای پارسی
💜 @BazmeParviz
🔮 تجارب سرمایه‌گذاری
💜 @Tajarob_Sarmayegozary
🔮 وَراقانْ، تاریخ با طعم سادگی
💜 @Varaghan
🔮 آرشیو کتاب‌های صوتی
💜 @Archive_Ketabb
🔮 کتابخانه صوتی
💜 @omidearasbaran1
🔮 حسِ خوبِ زندگی
💜 @FullAndrewP4K
🔮 ده دقیقه رمان و روانشناسی🎙
💜 @peyke_pouyesh
🔮 منابع و مآخذ تاریخ پادشاهی ماد
💜 @TheMedes
🔮 آلبوم جنگاوران تاریخ (میلیتاریسم تاریخی)
💜 @Marzupan
🔮 حکومت های اساطیری ایران
💜 @iran_sarzamin_tamadon
🔮 مطالعات ایران در قفقاز و آسیای مرکزی
💜 @DosuyeCaspian
🔮 اینفوگرافی‌های تاریخی و سیاسی
💜 @Infographicer
📣 شرکت در تبادلات یا ثبت تبلیغات:
👤 @FiruzMehr
🔮بهترین نقشه‌های تاریخی و سیاسی
💜 @Jaynegareh
🔮 مطالعات تخصصی تاریخ صفویه
💜 @SafavidStudies
🔮 منابع و مآخذ تاریخ شاهنشاهی ساسانی
💜 @Sasanian_Sources
🔮 منابع و مآخذ تاریخ شاهنشاهی اشکانی
💜 @ArsacidEmpire
🔮 تاریخ و فرهنگ ملل جهان
💜 @Tarikhe_Melal
🔮 تاریخ و فرهنگ بلوچستان
💜 @Balochs_History
🔮 روانشناسی موفقیت
💜 @ravanshenasi_movafagh
🔮 آموزش گام‌به‌گام زبان انگلیسی
💜 @English_Points_New
🔮 کانال طبی عیون الحکمه
💜 @oyoon_hekmat
🔮 شمع تراپی، کد کیهانی
💜 @fatemesadatmousavi3
🔮 خانه‌ی دوست
💜 @khanehy_doost
🔮 دلپتان (زرتشتیان صاحبدل)
💜 @Delpatan_zarrin
🔮 « زیباترین اشـ؏ـار »
💜 @aftabmahtabi
🔮 پویش ملی‌فرهنگی سیمرغ
💜 @Pooyeshesimorgh
🔮 تاریخ و فرهنگ دولت عثمانی
💜 @DorreShahvar
🔮 اشتادان
💜 @eshtadan
🔮 کوئیز تاریخ: پرسش و پاسخ روزانه
💜 @HistoQuiz
🔮 آوای شب_دانـلود خاطره
💜 @AVAYESHAB2024
🔮 نسکخانۀ روزگاران
💜 @nask_ruzegaran
🔮 روزگاران
💜 @ruzegaran
🔮 منابع و مآخذ پژوهشی تاریخ ایران مدرن
💜 @ModernIranBooks
🔮 آهنگ‌های شاد و اشعار جان‌فزای پارسی
💜 @BazmeParviz
🔮 تجارب سرمایه‌گذاری
💜 @Tajarob_Sarmayegozary
🔮 وَراقانْ، تاریخ با طعم سادگی
💜 @Varaghan
🔮 آرشیو کتاب‌های صوتی
💜 @Archive_Ketabb
🔮 کتابخانه صوتی
💜 @omidearasbaran1
🔮 حسِ خوبِ زندگی
💜 @FullAndrewP4K
🔮 ده دقیقه رمان و روانشناسی🎙
💜 @peyke_pouyesh
🔮 منابع و مآخذ تاریخ پادشاهی ماد
💜 @TheMedes
🔮 آلبوم جنگاوران تاریخ (میلیتاریسم تاریخی)
💜 @Marzupan
🔮 حکومت های اساطیری ایران
💜 @iran_sarzamin_tamadon
🔮 مطالعات ایران در قفقاز و آسیای مرکزی
💜 @DosuyeCaspian
🔮 اینفوگرافی‌های تاریخی و سیاسی
💜 @Infographicer
📣 شرکت در تبادلات یا ثبت تبلیغات:
👤 @FiruzMehr