🚀🚀🚀🚀🚀




فوران خورشید، ماهواره‌های اسپیس ایکس را به زمین می‌کشاند

¹★دانشمندان ناسا کشف کردند که فعالیت شدید خورشید ماهواره‌های استارلینک اسپیس ایکس را به زمین می‌کشاند.

²★با افزایش فعالیت خورشید در چرخه ۲۵، تعداد سقوط ماهواره‌ها از ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۴ بیشتر شده است.

³★در سال ۲۰۲۴، ۳۱۶ ماهواره استارلینک به دلیل افزایش مقاومت جوی سقوط کردند.

⁴★فعالیت خورشیدی جو زمین را گرم و منبسط می‌کند و مقاومت در مدارهای پایین را افزایش می‌دهد.

⁵★۷۲ درصد سقوط‌ها در شرایط آرام ژئومغناطیسی رخ داده، به دلیل اثر تدریجی مقاومت جوی.

⁶★ماهواره‌هایی که در طوفان‌های شدید سقوط کردند، سریع‌تر از مدار خارج شدند.

⁷★این یافته‌ها می‌توانند به طراحی راهکارهایی برای کاهش سقوط ماهواره‌ها کمک کنند.

منبع:sciencealert🔭


https://www.sciencealert.com/the-suns-fury-is-making-spacex-satellites-plummet-from-the-sky



مقاله برای انتشار در مجله Frontiers in Astronomy and Space Science پذیرفته شده و در arXiv در دسترس است.


کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها🌌



https://www.tg-me.com/joinchat-SOSSquf1wQIBqWJ4

کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید👆


@farzaminiha👽
#Author_sm🔢🔢🔢🔢

🛸🛸🛸🛸



یافتن آب پیرامون ستاره‌ای جوان و خورشیدمانند برای نخستین‌بار

برای نخستین بار، دانشمندان با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) موفق به شناسایی یخ‌آب در دیسک آوار اطراف ستاره‌ای جوان به‌نام HD 181327 شده‌اند. این ستاره که تنها ۲۳ میلیون سال سن دارد و ۱۵۵ سال نوری از زمین فاصله دارد، شباهت زیادی به خورشید دارد اما هنوز مراحل اولیه شکل‌گیری سامانه‌اش را می‌گذراند.

پژوهشگران از ابزار طیف‌سنج فروسرخ نزدیک JWST برای شناسایی یخ‌ آب استفاده کردند. نتایج نشان می‌دهد بیش از ۲۰٪ جرم حلقه‌ی بیرونی دیسک آوار را یخ تشکیل می‌دهد که به‌صورت «گلوله‌برفی‌های کثیف» (یخ آمیخته با غبار) است، مشابه آنچه در کمربند کویپر سامانه‌ی خورشیدی دیده می‌شود. در نواحی داخلی‌تر، میزان یخ کاهش یافته و در نزدیکی ستاره تقریبا وجود ندارد؛ احتمالاً به دلیل تبخیر ناشی از تابش فرابنفش یا محبوس بودن آب در سیارک‌ها.

این یافته نه تنها فرضیه قدیمی وجود یخ در دیسک‌های اولیه ستاره‌ای را تأیید می‌کند، بلکه می‌تواند به درک بهتر فرآیند شکل‌گیری سیارات کمک کند. همچنین مشاهده شکاف بدون غبار میان ستاره و دیسک، نشان‌دهنده فعالیت پویا و برخوردهای مداوم اجرام یخی در این سامانه است. چنین برخوردهایی ذرات یخ‌آلود ریزی آزاد می‌کنند که به‌خوبی با توانایی JWST قابل شناسایی‌اند.

این پژوهش، افق تازه‌ای برای پژوهش سامانه‌های در حال شکل‌گیری گشوده و تأیید مهمی برای مشاهدات قبلی تلسکوپ اسپیتزر در سال ۲۰۰۸ به‌شمار می‌رود.🚀



Nature


https://www.nature.com/articles/s41586-025-08920-4




کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها👽



https://www.tg-me.com/joinchat-SOSSquf1wQIBqWJ4

کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید🤔


@farzaminiha👽
#Author_sm3️⃣3️⃣2️⃣2️⃣

✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅



کشف ساختار کیهانی رکوردشکن در خوشه کهکشانی عظیم

🌌 این تصویر ترکیبی جدید که با استفاده از پرتوهای ایکس رصدخانه چاندرای ناسا (آبی و بنفش)، دادههای رادیویی تلسکوپ رادیویی میرکات (نارنجی و زرد) و تصویر نوری پان-استارز (قرمز، سبز و آبی) تهیه شده است، خوشه کهکشانی PLCK G287.0+32.9 را نشان میدهد. این خوشه عظیم کهکشانی که حدود ۵ میلیارد سال نوری از زمین فاصله دارد، اولین بار در سال ۲۰۱۱ توسط اخترشناسان شناسایی شد.

¹🌟 اخترشناسان بزرگترین ابر شناختهشده از ذرات پرانرژی را در اطراف یک خوشه کهکشانی کشف کردهاند که وسعتی نزدیک به ۲۰ میلیون سال نوری دارد. این یافته نظریههای دیرینه درباره چگونگی حفظ انرژی ذرات در طول زمان را به چالش میکشد. به جای اینکه توسط کهکشانهای مجاور تغذیه شود، به نظر میرسد این ناحیه وسیع توسط امواج ضربهای عظیم و تلاطم در گاز داغ بین کهکشانها انرژی میگیرد.

²🌟نتایج این مطالعه جدید که توسط دانشمندان مرکز اخترفیزیک هاروارد-اسمیتسونین (CfA) رهبری شده، امروز در کنفرانس مطبوعاتی ۲۴۶مین نشست انجمن نجوم آمریکا (AAS 2025) در آنکوریج آلاسکا ارائه شد. مقاله این تحقیق به مجله Astrophysical Journal ارسال شده و در سرور پیشچاپ arXiv در دسترس است.

³🌟خوشه کهکشانی PLCK G287.0+32.9 که ۵ میلیارد سال نوری از زمین فاصله دارد، از زمان کشف اولیهاش در سال ۲۰۱۱ توجه اخترشناسان را به خود جلب کرده است. مطالعات قبلی دو بازمانده درخشان - امواج ضربهای عظیمی که لبههای خوشه را روشن میکردند - را شناسایی کرده بودند. اما آنها تابش رادیویی ضعیف و وسیعی را که فضای بین آنها را پر میکرد، از دست داده بودند. تصاویر جدید رادیویی نشان میدهند که کل خوشه در هالهای از تابش رادیویی ضعیف پیچیده شده است که قطر آن نزدیک به ۲۰ برابر قطر کهکشان راه شیری است.

⁴🌟دکتر کامله راجپوروهیت، اخترشناس اسمیتسونین در CfA و نویسنده اصلی مقاله میگوید: "ما انتظار داشتیم یک جفت بازمانده درخشان در لبههای خوشه ببینیم که با مشاهدات قبلی مطابقت داشته باشد، اما در عوض دریافتیم که کل خوشه در نور رادیویی میدرخشد. ابری از ذرات پرانرژی با این وسعت هرگز در این خوشه کهکشانی یا هر خوشه دیگری مشاهده نشده بود." رکورددار قبلی، خوشه Abell 2255، وسعتی حدود ۱۶.۳ میلیون سال نوری داشت.

⁵🌟در اعماق منطقه مرکزی خوشه، تیم تحقیقاتی هاله رادیویی به وسعت حدود ۱۱.۴ میلیون سال نوری را شناسایی کردند که اولین هاله با این اندازه در فرکانس ۲.۴ گیگاهرتز است - فرکانسی که معمولاً هالههای با این اندازه در آن قابل مشاهده نیستند. این یافتهها سوالات جدیدی را برای تیم تحقیقاتی ایجاد کرده است، زیرا شواهد محکمی از وجود الکترونهای پرانرژی کیهانی و میدانهای مغناطیسی که تا حاشیه خوشهها گسترش یافتهاند، ارائه میدهند. با این حال، هنوز مشخص نیست که این الکترونها چگونه در چنین فواصل وسیعی شتاب گرفتهاند.

⁶🌟راجپوروهیت توضیح میدهد: "هالههای رادیویی بسیار گسترده عمدتاً فقط در فرکانسهای پایینتر قابل مشاهده هستند، زیرا الکترونهایی که آنها را تولید میکنند انرژی خود را از دست دادهاند - آنها قدیمی هستند و با گذشت زمان خنک شدهاند. با کشف این هاله عظیم، اکنون شاهد تابش رادیویی هستیم که تا بین امواج ضربهای عظیم و فراتر از آن امتداد یافته و کل خوشه را پر کرده است."

⁷🌟 "این نشان میدهد که چیزی به طور فعال در حال شتاب دادن یا بازشتاب دادن به الکترونهاست، اما هیچ یک از عوامل معمول در اینجا صدق نمیکند. ما فکر میکنیم که امواج ضربهای عظیم یا تلاطم ممکن است مسئول این پدیده باشند، اما برای یافتن پاسخ قطعی به مدلهای نظری بیشتری نیاز داریم."

⁸🌟این کشف روش جدیدی را برای مطالعه میدانهای مغناطیسی کیهانی - یکی از سوالات بزرگ بیپاسخ در اخترفیزیک - در اختیار محققان قرار میدهد که میتواند به دانشمندان کمک کند تا بفهمند میدانهای مغناطیسی چگونه در بزرگترین مقیاسها جهان را شکل میدهند.

⁹🌟 راجپوروهیت میگوید: "ما در حال شروع به دیدن جهان به روشهایی هستیم که قبلاً هرگز ممکن نبود. و این به معنای بازنگری در نحوه حرکت انرژی و ماده در بزرگترین ساختارهای آن است."

¹⁰🌟 مشاهدات انجام شده با رصدخانه پرتو ایکس چاندرای ناسا که توسط رصدخانه اخترفیزیک اسمیتسونین اداره می‌شود، ساختارهای جالبی در گاز داغ این خوشه نشان می‌دهدیک ساختار جعبه‌شکل
دنباله‌ای شبیه به دنباله‌دار
چندین ویژگی متمایز دیگر
این مشاهدات نشان می‌دهد که خوشه به شدت دچار آشفتگی است.

¹¹🌟 برخی از این ویژگی‌های پرتو ایکس با ساختارهای رادیویی شناسایی شده همپوشانی دارند که نشان می‌دهد:

امواج ضربهای عظیم و تلاطم‌های ناشی از ادغام‌ها
الکترون‌هایی که شتاب گرفته یا دوباره شتاب می‌گیرند
در مرکز خوشه، برخی از این ویژگی‌ها ممکن است ناشی از:
ادغام دو خوشه کهکشانی کوچکتر
فوران‌های ناشی از یک سیاهچاله کلان‌جرم
یا ترکیبی از هر دو عامل باشد

منبعphys.org

https://phys.org/news/2025-06-cosmic-colossal-galaxy-cluster.html

🔭


¹🌟 دانشمندان بزرگ‌ترین ابر ذرات پرانرژی را در خوشه کهکشانی PLCK G287.0 با وسعت ۲۰ میلیون سال نوری کشف کردند.

²🌟 این خوشه، در ۵ میلیارد سال نوری از زمین، با هاله‌ای از تابش رادیویی ضعیف پوشیده شده است.

³🌟 امواج ضربه‌ای عظیم و تلاطم در گاز داغ، این ذرات را شتاب می‌دهند، نه کهکشان‌های مجاور.

⁴🌟 هاله رادیویی ۱۱.۴ میلیون سال نوری در فرکانس بالا، رکوردی بی‌سابقه ثبت کرده است.

⁵🌟 این یافته نظریه‌های قدیمی درباره حفظ انرژی ذرات را به چالش می‌کشد.

⁶🌟 مشاهدات چاندرا ساختارهای آشوب‌مانند و میدان‌های مغناطیسی گسترده را در خوشه نشان می‌دهد.

⁷🌟 این کشف به مطالعه میدان‌های مغناطیسی کیهانی و تکامل جهان کمک می‌کند.


کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها👾



https://www.tg-me.com/joinchat-SOSSquf1wQIBqWJ4

کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید🤔


@farzaminiha😍
#Author_sm3️⃣3️⃣2️⃣2️⃣

🌌🌌🌌🌌


ویدیوی دیدنی از شیکاگو که پرواز همزمان هلیکوپتر و هواپیما را در برابر ماه کامل «توت فرنگی» به تصویر می‌کشد.



کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها🛸



https://www.tg-me.com/joinchat-SOSSquf1wQIBqWJ4

کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید👆


@farzaminiha👽
#Author_sm3️⃣3️⃣2️⃣2️⃣