سرای فرزندان ایران.

‍ #داستان‌های_شاهنامه؛
اینک دوباره سر داستانمان برویم.
بهرام وختی به شهر ترکان رسید بزرگان به پیشوازش رفتند وختی نزد خاقان رفت و کرنش کرد خاقان او را بوسید و از جنگش با شاه پرسید و با ایزدگشسپ و یلان سینه هم گفتگوو کرد.
بهرام بر تخت سیمین نشست و دست خاقان را در دست گرفت و گفت:
تو میدانی که از خسرو کسی در جهان پایدارنیست پس اگر مرا در اینجا بپذیری که در پیشگاه تو هستم و اگر مایه رنجش را فراهم می‌کنم به هندوستان می‌روم.
خاقان گفت:
تو مانند فرزندم هستی و به خداوند سوگند تا زنده‌ام همراهت هستم.
پس دو ایوان بیاراست و جامه پوشیدنی و خوردنی و دینار و گوهر شاهوار در برایش گذاشت و همیشه در مهمانی‌ها در شکار و چوگان همراه خاقان بود.
نامداری به نام مقاتوره هر پگاه نزد خاقان می‌آمد و هزار دینار می‌گرفت.
بهرام چندی شگفت‌زده بود و سپس چرایی را پرسید. خاقان گفت:
چون در سپاه سرشناس است اگر به او ندهم سپاه را به‌هم‌ریخته و پریشان می‌کند.
بهرام گفت:
ای شاه تو او را بر خود چیره کردی.
اگر بگذارید می‌توانم تو را از دست او برهانم. خاقان پذیرفت.
بهرام گفت:
فردا پگاه مقاتوره که آمد به او نخند و پاسخش را نده.
بامداد فردا مقاتوره آمد و خاقان نگاهی نکرد.
مقاتوره خشمگین شد و پرسید:
چرا امروز نگاهم نمی‌کنی؟
همانا این بهرام پارسی تو را برانگیخته است.
بهرام گفت:
دیگر نمی‌گذارم تو هر روز بیایی و گنج او را بر باد دهی.
مقاتوره نگران شد و تیر خدنگی از ترکش درآورد و به بهرام گفت:
این نشان من است فردا که می‌آیی ببین پیکان مرا.
بهرام خروشید و پیکان پولادی به او داد و گفت:
این را از من یادگار داشته باش تا کی به کارت آید؟
روز دیگر وختی سپیده زد مقاتوره خفتان پوشید و بهرام هم جوشن خود را به تن کرد و جایی را در دشت برگزیدند و باهم به جنگ برخاستند.
نخست مقاتوره به کمرگاه بهرام تیری زد که جوشنش پاره نشد و کاری نکرد.
مقاتوره گمان کرد که او را کشته است.
بهرام گفت:
مرا نکشتی،
کجا می‌روی؟
سپس بهرام تیری به او زد که او را بر زمین انداخت.
مقاتوره که تیر سختی خورده بود دوپایش را به زین بست تا بتواند روی اسپ بماند و اگر روانش بد بود.
بهرام به خاقان گفت:
او نیاز به گورکن دارد.
خاقان گفت:
و او زنده است.
بهرام گفت:
او روی اسب مرده است.
خاقان سواری فرستاد و او پیام آورد که مقاتوره مرده است.
خاقان شاد شد و از شادی کلاهش را به هوا انداخت و تیر و درم و دینار و اسپ و نوکر و زیور و گوهر شاهوار و تاج شاهی و ابزارهای جنگی به بهرام پیشکش کرد.
در سرزمین چین جانوری بزرگ‌تر از اسپ با دو یال سیاه بود که تنش زرد و گوش و دهانش سیاه بود و او را شیرکپی می‌نامیدند.
خاقان دختری چون ماه با دو زلف سیاه و لب سرخ و بینی چون هلو سیمین و لبانی چون بیجاده و چشمانی چون نرگس هراسان داشت.
پدر و مادر بسیا بپای او بودند.
روزی که خاقان برای شکار رفته بود و خاتون هم در کاخ به کارهایش سرگرم بود،
دختر با همراهانش در چمنزار آمد و شیرکپی او را دید و در یک‌دم او را خورد.
وختی خاقان و خاتون شنیدند سوگوار شدند و هرسال در مرگش گریان بودند.
بیشتر می‌کوشیدند شیرکپی را بکشند و نتوانستند.
روزی خاتون بهرام را دید و از دوستان پرسید او کیست؟
گفتند: او چندی در ایران شهریار بود و او را بهرام گرد می‌نامند و اینک در پیشگاه خاقان است.
روزی خاقان جشنی برپا کرد و بهرام را هم فراخواند.
خاتون نزد بهرام رفت و او را ستود و گفت: می‌توانم خواسته‌ای از شما داشته باشم؟
بهرام گفت:
فرمان دهید.
خاتون گفت:
چمنزاری اینجاست که جوانان در بهار آنجا جشن می‌گیرند.
بالای آن چمنزار کوهی است که جانوری چون اژدها آنجاست که زندگی را بر همه تنگ کرده است و او شیرکپی است و آن جانور دخترم را خورده.
سواران جنگی بسیاری به او تاختند و آن‌ها گریختند و یا کشته شدند.
بهرام گفت:
فردا بامداد آنجا می‌روم و کارش را می‌سازم.
روز دیگر بهرام با کمند و کمان و سه چوبه تیر به نخجیرگاه رفت و به یارانش دستور داد تا بازگردند.
شیرکپی به چشمه آمد و در آب رفت و بیرون آمد وختی چشمش به بهرام افتاد چنگ و دندان نشان داد و پیش آمد.
بهرام تیری به تن جانور زد و تیر دوم را به سرش زد و تیر سوم را به چنگ او زد و تیرچهارم بر میان جانور خورد و خون روان شد سپس بهرام تن اژدها را با شمشیر دونیم کرد و سرش را هم جدا نمود.
خاقان و خاتون از این رخداد شاد شدند و به بهرام آفرین گفتند و زر و گوهر فراوانی به او پاداش دادندو سد کیسه درم و گنج و همان اندازه برده و جامه و همچنین خاقان دخترش را به همسری بهرام درآورد.

🖍بازنویسی و ویرایش به پارسی:
ب‌ه ✍:
#سیــاه_ منـصـور.

📘🖌@FARZANDAN_PARSI.💡
🌾🦅🌾🦅🌾🦅

📚📘📔📗📕📖🖌
📚📙📓📗📖🖌

219 views11:16