آکادمی علوم اجتماعی سپنتا
محمد فاضلی
کانال #آکادمی_علوم_اجتماعی_سپنتا برای علاقمندان به علوم اجتماعی، جامعه‌شناسی و محتواهای آموزشی در این حوزه، مطالب بسیاری دارد.
حاوی اطلاع‌رسانی درباره رویدادهای این حوزه نیز هست. 👇👇
https://www.tg-me.com/sepantasocialscience
@fazeli_mohammad
محمد فاضلی
کانال #آکادمی_علوم_اجتماعی_سپنتا برای علاقمندان به علوم اجتماعی، جامعه‌شناسی و محتواهای آموزشی در این حوزه، مطالب بسیاری دارد.
حاوی اطلاع‌رسانی درباره رویدادهای این حوزه نیز هست. 👇👇
https://www.tg-me.com/sepantasocialscience
@fazeli_mohammad
Telegram
آکادمی علوم اجتماعی سپنتا
این کانال جهت توسعه علوم اجتماعی در ایران در قالب کلاس،کارگاه،حلقه‌های کتابخوانی و تورهای علمی فعالیت می‌کند.
اینستاگرام سپنتا
https://www.instagram.com/sepantaacademy?igsh=dzN4ZGV5YTc0N2I1
اینستاگرام سپنتا
https://www.instagram.com/sepantaacademy?igsh=dzN4ZGV5YTc0N2I1
👍80👎4
Forwarded from نگاه متفاوت (احمد زیدآبادی)
به چه قصدی؟
وقتی از برخی کارها در "شرایط حساس کنونی" پرهیز می‌شود، قاعدتاً در "شرایط خطیر و خطرناک کنونی" باید از آن کارها بیش از پیش پرهیز شود.
وسط کشیدن پای اجرای لایحۀ تحریک‌آمیز "عفاف و حجاب" در این وانفسایی که نفس در سینۀ عموم مردم خاورمیانه حبس شده است، از طرف کدام نهاد یا نیرو یا جریان و دقیقاً به چه قصد و هدفی صورت می گیرد؟
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
وقتی از برخی کارها در "شرایط حساس کنونی" پرهیز می‌شود، قاعدتاً در "شرایط خطیر و خطرناک کنونی" باید از آن کارها بیش از پیش پرهیز شود.
وسط کشیدن پای اجرای لایحۀ تحریک‌آمیز "عفاف و حجاب" در این وانفسایی که نفس در سینۀ عموم مردم خاورمیانه حبس شده است، از طرف کدام نهاد یا نیرو یا جریان و دقیقاً به چه قصد و هدفی صورت می گیرد؟
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
👍636👎17
Forwarded from آینده (عباس عبدی)
🔴معنای شکست پزشکیان
🔺اعتماد ۱۵ مهر ۱۴۰۳
✍️عباس عبدی
🔘یک ماه پس از انتخاب پزشکیان در ۱۳ مرداد و حتی پیش از رأی اعتماد به کابینه او یادداشتی نوشتم با عنوان: «صندوق با درب باز». آخرین پاراگراف آن این بود که: ▪️«انتخابات هر روز ادامه دارد. زیرا هر لحظه صندوق‌های رای با درهای باز در میدان‌های همه شهرها و روستاهای کشور وجود دارد، هر کسی که رای داده می‌تواند بیاید و رای خود را بردارد و کسانی هم که رای نداده‌اند می‌توانند بیابند و رای خود را در صندوق بریزند. رای معادل یک برگه کاغذی نیست، بلکه اراده تک تک مردم است. این سیاست‌های رسمی است که مردم را به یکی از این دو کار تشویق می‌کند.»▪️
🔘تقریباً از همان زمان روشن بود که برخی از رأی‌دهندگان به پزشکیان که با سختی به پای صندوق آمده بودند، در باره فهم از پزشکیان یا سرعت برآورده شدن انتظارات متفاوت از دیگران فکر می‌کنند. کسانی هم که رأی ندادند، شاید بدشان نمی‌آمد یا نمی‌آید که بگویند یا تصور کنند که پزشکیان شکست خورده است و چه بهتر که ما رأی ندادیم! و پیش‌بینی ما محقق شد!
🔘آن یادداشت می‌خواست بگوید که خیلی نگران رأی دادن و رأی ندادن نباشید. رأی فقط یک برگه کاغذ است. مثل یک برگه چک است که ارزش آن به حساب پُری برمی‌گردد که صاحب چک صادر کرده است. اعتبار برگه کاغذ هم به حمایت و همراهی یا مخالفت صاحب رای است. پس می‌توان تصور کرد که صندوق‌های رأی در هر کوی و برزنی و در هر لحظه وجود دارد و ما می‌توانیم رأیی جدید در آن بیندازیم یا رأی داده شده خود را برداریم. ولی این همه عجله و عدم توجه به شعار و رویکرد دولت قدری عجیب است.
🔘هدف و شعار اصلی آقای پزشکیان چه بود؟ رویکرد کلی او در مواجهه با مسایل روشن بود ولی این رویکرد کلی یک شعار محوری داشت و آن هم وفاق بود. روشن است که وفاق برای مردم شعاری مقدماتی است و مطلوبیت نهایی ندارد. آن هم در جامعه‌ای چون ایران که متاسفانه، تنش و نقار بیش از وفاق مطلوبیت دارد. خواست مردم در درجه اول بهبودهای اقتصادی، کاهش تورم، دسترسی به کالاها و خدمات مورد نیاز، رفع فیلترینگ، حل مسأیل زنان، رفع تحریم و... است.
https://telegra.ph/معنای-شکست-پزشکیان-10-05
🔺اعتماد ۱۵ مهر ۱۴۰۳
✍️عباس عبدی
🔘یک ماه پس از انتخاب پزشکیان در ۱۳ مرداد و حتی پیش از رأی اعتماد به کابینه او یادداشتی نوشتم با عنوان: «صندوق با درب باز». آخرین پاراگراف آن این بود که: ▪️«انتخابات هر روز ادامه دارد. زیرا هر لحظه صندوق‌های رای با درهای باز در میدان‌های همه شهرها و روستاهای کشور وجود دارد، هر کسی که رای داده می‌تواند بیاید و رای خود را بردارد و کسانی هم که رای نداده‌اند می‌توانند بیابند و رای خود را در صندوق بریزند. رای معادل یک برگه کاغذی نیست، بلکه اراده تک تک مردم است. این سیاست‌های رسمی است که مردم را به یکی از این دو کار تشویق می‌کند.»▪️
🔘تقریباً از همان زمان روشن بود که برخی از رأی‌دهندگان به پزشکیان که با سختی به پای صندوق آمده بودند، در باره فهم از پزشکیان یا سرعت برآورده شدن انتظارات متفاوت از دیگران فکر می‌کنند. کسانی هم که رأی ندادند، شاید بدشان نمی‌آمد یا نمی‌آید که بگویند یا تصور کنند که پزشکیان شکست خورده است و چه بهتر که ما رأی ندادیم! و پیش‌بینی ما محقق شد!
🔘آن یادداشت می‌خواست بگوید که خیلی نگران رأی دادن و رأی ندادن نباشید. رأی فقط یک برگه کاغذ است. مثل یک برگه چک است که ارزش آن به حساب پُری برمی‌گردد که صاحب چک صادر کرده است. اعتبار برگه کاغذ هم به حمایت و همراهی یا مخالفت صاحب رای است. پس می‌توان تصور کرد که صندوق‌های رأی در هر کوی و برزنی و در هر لحظه وجود دارد و ما می‌توانیم رأیی جدید در آن بیندازیم یا رأی داده شده خود را برداریم. ولی این همه عجله و عدم توجه به شعار و رویکرد دولت قدری عجیب است.
🔘هدف و شعار اصلی آقای پزشکیان چه بود؟ رویکرد کلی او در مواجهه با مسایل روشن بود ولی این رویکرد کلی یک شعار محوری داشت و آن هم وفاق بود. روشن است که وفاق برای مردم شعاری مقدماتی است و مطلوبیت نهایی ندارد. آن هم در جامعه‌ای چون ایران که متاسفانه، تنش و نقار بیش از وفاق مطلوبیت دارد. خواست مردم در درجه اول بهبودهای اقتصادی، کاهش تورم، دسترسی به کالاها و خدمات مورد نیاز، رفع فیلترینگ، حل مسأیل زنان، رفع تحریم و... است.
https://telegra.ph/معنای-شکست-پزشکیان-10-05
Telegraph
معنای شکست پزشکیان
🔺اعتماد ۱۵ مهر ۱۴۰۳ ✍️عباس عبدی 🔘یک ماه پس از انتخاب پزشکیان در ۱۳ مرداد و حتی پیش از رأی اعتماد به کابینه او یادداشتی نوشتم با عنوان: «صندوق با درب باز». آخرین پاراگراف آن این بود که: ▪️«انتخابات هر روز ادامه دارد. زیرا هر لحظه صندوق‌های رای با درهای باز…
👍346👎45
به درد بخور یا به درد نخور
محمد فاضلی
تکاپویی برای تعریف (و الیته مصادره کردن) معنای #وفاق در جریان است. می‌توان مجموعه‌ای از مباحث جامعه‌شناختی و سیاسی درباره معنای این کلمه ارائه کرد، اما تصور می‌کنم همه این مباحث در نهایت به یک چیز قابل تقلیل هستند: مسأله‌ها و حل مسأله‌ها. وفاق در این معنا، چهار بخش دارد:
یک. وفاق بر سر فهرست مسأله‌های اولویت‌دار: یعنی چه مسأله‌هایی در نظر مردم و حکمرانی، اولویت هستند و هر دو توأمان قصد دارند آنها را حل کنند. البته سهم هر یک از دو گروه مردم و حکمرانان در حل مسأله‌ها یکسان نیست. توافق بر سر فهرست مسأله‌های اولویت‌دار اولین پایه وفاق است.
دو. وفاق بر سر ملزومات حل مسأله‌های اولویت‌دار: حل کردن هر کدام از مسأله‌ها به منابع، ابزارها، روش‌ها، جهت‌گیری‌ها، سیاست‌ها، برنامه‌ها و اقداماتی نیاز دارد که ملزومات حل مسأله را شکل می‌دهند. توافق بر سر ملزومات حل مسأله‌ها دومین پایه وفاق است.
سه. وفاق بر سر تقسیم هزینه‌ها و منافع مسأله‌های اولویت‌دار: حل کردن هر مسأله‌ای هزینه دارد و حل شدن آن نیز منافعی دارد. شیوه تقسیم کردن هزینه‌ها و منافع، و سهم هر کدام از دو گروه مردم و حکمرانان، و سهم هر یک از اقشار مردم در هزینه‌ها و منافع، برای شکل‌گیری وفاق ضروری است. توافق بر سر تقسیم هزینه‌ها و منافع حل مسأله‌ها سومین پایه وفاق است.
چهار. وفاق بر سر شیوه استفاده از منافع حل مسأله‌های اولویت‌دار: وقتی مسأله‌ها حل شوند، هر یک از دو گروه مردم و حکمرانان می‌خواهند از منافع حاصل‌شده برای انجام کاری یا رسیدن به هدفی استفاده کنند. چهارمین پایه وفاق، توافق بر سر شیوه استفاده از منافع مسائل حل‌شده است.
خلاصه چهار عبارت فوق این است:
توافق بر سر آدم‌هایی که در دولت و حکمرانی به‌کار گرفته می‌شوند، با هم دعوا نکنیم، و خیلی امور دیگر که وفاق خوانده می‌شوند، تا وقتی به حل مسأله‌های اولویت‌دار منجر نشوند، سبب توافق، ثبات اجتماعی و کاهش سطح نارضایتی نمی‌شوند. «حکومت-جامعه»ای که مسأله حل نمی‌کند، رنگ و روی وفاق را نخواهد دید.
زمان هم عنصر تعیین‌کننده‌ای در فرایند حل مسأله است. هر قدر زمان می‌گذرد، اغلب مسأله‌ها پیچ و تاب‌‌شان بیشتر می‌شود و حل‌‌شان سخت‌تر؛ و حل شدن مسأله‌ها در زمانی دیگرهنگام، دیگر هیچ اثری ندارد، نه سرمایه اجتماعی می‌افزاید و نه رضایتی خلق می‌کند.
مسأله حل می‌کنید و به درد می‌خورید؛ یا مسأله حل نمی‌کنید و به درد نمی‌خورید. وفاق ابزار است، حل مسأله (فیلترینگ، تورم، توسعه نامتوازن منطقه‌ای، آب، فرسایش خاک، تحریم و ...) هدف است. ساختن چشم‌انداز حل مسائل هم اهمیت دارند.
@fazeli_mohammad
محمد فاضلی
تکاپویی برای تعریف (و الیته مصادره کردن) معنای #وفاق در جریان است. می‌توان مجموعه‌ای از مباحث جامعه‌شناختی و سیاسی درباره معنای این کلمه ارائه کرد، اما تصور می‌کنم همه این مباحث در نهایت به یک چیز قابل تقلیل هستند: مسأله‌ها و حل مسأله‌ها. وفاق در این معنا، چهار بخش دارد:
یک. وفاق بر سر فهرست مسأله‌های اولویت‌دار: یعنی چه مسأله‌هایی در نظر مردم و حکمرانی، اولویت هستند و هر دو توأمان قصد دارند آنها را حل کنند. البته سهم هر یک از دو گروه مردم و حکمرانان در حل مسأله‌ها یکسان نیست. توافق بر سر فهرست مسأله‌های اولویت‌دار اولین پایه وفاق است.
دو. وفاق بر سر ملزومات حل مسأله‌های اولویت‌دار: حل کردن هر کدام از مسأله‌ها به منابع، ابزارها، روش‌ها، جهت‌گیری‌ها، سیاست‌ها، برنامه‌ها و اقداماتی نیاز دارد که ملزومات حل مسأله را شکل می‌دهند. توافق بر سر ملزومات حل مسأله‌ها دومین پایه وفاق است.
سه. وفاق بر سر تقسیم هزینه‌ها و منافع مسأله‌های اولویت‌دار: حل کردن هر مسأله‌ای هزینه دارد و حل شدن آن نیز منافعی دارد. شیوه تقسیم کردن هزینه‌ها و منافع، و سهم هر کدام از دو گروه مردم و حکمرانان، و سهم هر یک از اقشار مردم در هزینه‌ها و منافع، برای شکل‌گیری وفاق ضروری است. توافق بر سر تقسیم هزینه‌ها و منافع حل مسأله‌ها سومین پایه وفاق است.
چهار. وفاق بر سر شیوه استفاده از منافع حل مسأله‌های اولویت‌دار: وقتی مسأله‌ها حل شوند، هر یک از دو گروه مردم و حکمرانان می‌خواهند از منافع حاصل‌شده برای انجام کاری یا رسیدن به هدفی استفاده کنند. چهارمین پایه وفاق، توافق بر سر شیوه استفاده از منافع مسائل حل‌شده است.
خلاصه چهار عبارت فوق این است:
توافق بر سر آدم‌هایی که در دولت و حکمرانی به‌کار گرفته می‌شوند، با هم دعوا نکنیم، و خیلی امور دیگر که وفاق خوانده می‌شوند، تا وقتی به حل مسأله‌های اولویت‌دار منجر نشوند، سبب توافق، ثبات اجتماعی و کاهش سطح نارضایتی نمی‌شوند. «حکومت-جامعه»ای که مسأله حل نمی‌کند، رنگ و روی وفاق را نخواهد دید.
زمان هم عنصر تعیین‌کننده‌ای در فرایند حل مسأله است. هر قدر زمان می‌گذرد، اغلب مسأله‌ها پیچ و تاب‌‌شان بیشتر می‌شود و حل‌‌شان سخت‌تر؛ و حل شدن مسأله‌ها در زمانی دیگرهنگام، دیگر هیچ اثری ندارد، نه سرمایه اجتماعی می‌افزاید و نه رضایتی خلق می‌کند.
مسأله حل می‌کنید و به درد می‌خورید؛ یا مسأله حل نمی‌کنید و به درد نمی‌خورید. وفاق ابزار است، حل مسأله (فیلترینگ، تورم، توسعه نامتوازن منطقه‌ای، آب، فرسایش خاک، تحریم و ...) هدف است. ساختن چشم‌انداز حل مسائل هم اهمیت دارند.
@fazeli_mohammad
👍293👎2
Forwarded from javad kashi
چقدر جای تو خالی است
---
وفات محمد رضا شجریان پنجره‌ای را در عرصه سیاسی ایران بست. سیاسی بود نه به خاطر چند گفتگو یا آواز و تصانیف محدود که وجه سیاسی داشت. با شخصیت، زندگی و هنرش یک مصداق ناشناخته برای زیست فضیلت‌مندانه سیاسی بود.
سیاست قلمرو تنازع منافع و نیروهاست. هر کجا مناسبات میان آدم‌ها تنازع‌آمیز است، سیاست چهره نشان داده است. تنازعات قومی، نژادی، طبقاتی با صدها و هزاران شکل و لباس وجود دارند و وجود پیدا می‌کنند. در چنین شرایطی بازیگران سیاسی اغلب از سنخ پارتیزان هستند. پارتیزان کسی است که در لباس یاری‌رسان به یکی از دو سوی جبهه عمل می‌کند. این اصل را پذیرفته که جز با حذف و طرد تام دیگری مساله حل و فصل نخواهد شد.
پارتیزان قبل از آنکه شمشیر نبرد به دست گیرد، زبان برانگیزاننده‌ای دارد. برای تشدید شکاف‌های سیاسی، همه مفاهیم را به مثابه ابزار به کار می‌گیرد. به یکی صفت حق می‌دهد به سوی دیگر صفت باطل. تا خدایی نکرده به چشم نقاد به جبهه خودی نظر نکنی یا صفت مثبتی در جبهه مقابل نبینی. یکی در سرشت تماماً ظالم است و دیگری مظهر تام و تمام مظلوم. یکی سر تا پا مظهر تجلی اراده خداوند است و دیگری شیطان مجسم شده. با این دستاویزها، خشم یک سو را علیه سوی دیگر بیشینه می‌کند. از حریف جانور خطرناک و وحشی می‌سازد. این خیال را برمی‌انگیزد که جز با نابودی او نمی‌توان زندگی کرد. پارتیزان در ایجاد امید حداکثری هم موفق است. در مخیله عموم، سودای شیرین زندگی در این عالم بدون وجود دیگری را در دسترس جلوه می‌دهد.
نابرابری و تبعیض واقعی است. تنازع بر سر حل آنها هم طبیعی است. باید برای تقلیل بار آنها کاری کرد. پارتیزان‌ها این تصور را ایجاد کرده‌اند که جز با نبرد و طرد تام دیگری مساله حل نمی‌شود.
در کنار هیاهوی ناتمام پارتیزان‌ها کسانی هم بوده‌اند که پنجره‌ای دیگر گشوده‌اند. از منظر آنها تنازع یک چهره اجتناب ناپذیر زندگی هست. اما زندگی چهره‌های دیگری هم دارد. هزاران هزار رشته شناخته شده و ناشناخته میان آنها پیوند برقرار کرده است. میل به بقاء، همزیستی، زمین، هوا، آلام عمیق انسانی، نام خدا، تجربه‌های تلخ و شیرین تاریخی، لذت از تنوع الگوهای زندگی و صدها و هزاران حلقه و بند دیگر. پارتیزان‌ها همه این بندهای تعلق طبیعی را می‌گسلند تا جبهه نبرد را تیزتر و تیزتر کنند. آنکه بازیگر فضیلت‌مند است، به طرفین منازعه یادآور می‌شود که از تعمیق سطح منازعه بپرهیزند. سویه تعلقات عام خود را فراموش نکنند. قرار نیست تکلیف نهایی بشریت در میدان جنگ تعیین شود. قرار است منازعات به نحوی کجدار و مریز حل و فصل شود و آنچه تکلیف نهایی بشریت است تشدید و تعمیق همان قلمرو تعلقات عمیق انسانی است.
در میدان زد و خورد پارتیزان‌ها طی نیم قرن اخیر، شجریان با شخصیت و هنرش این پنجره متفاوت را گشوده بود. از مرزهای تفاوت‌گذار عبور کرده بود. در غیاب ایدئولوژی‌ها تنها کلام زنده برای جان خسته مردم بود. تجربه هنرش، فرد را از این و آن رها می‌کرد و طعم شیرین فضیلت و معنویت سیاسی را به کام مردم می‌چشانید. مردم در کرشمه‌های آواز او احساس چشم‌اندازی دگر برای برای زندگی سیاسی می‌یافتند.
@javadkashi
---
وفات محمد رضا شجریان پنجره‌ای را در عرصه سیاسی ایران بست. سیاسی بود نه به خاطر چند گفتگو یا آواز و تصانیف محدود که وجه سیاسی داشت. با شخصیت، زندگی و هنرش یک مصداق ناشناخته برای زیست فضیلت‌مندانه سیاسی بود.
سیاست قلمرو تنازع منافع و نیروهاست. هر کجا مناسبات میان آدم‌ها تنازع‌آمیز است، سیاست چهره نشان داده است. تنازعات قومی، نژادی، طبقاتی با صدها و هزاران شکل و لباس وجود دارند و وجود پیدا می‌کنند. در چنین شرایطی بازیگران سیاسی اغلب از سنخ پارتیزان هستند. پارتیزان کسی است که در لباس یاری‌رسان به یکی از دو سوی جبهه عمل می‌کند. این اصل را پذیرفته که جز با حذف و طرد تام دیگری مساله حل و فصل نخواهد شد.
پارتیزان قبل از آنکه شمشیر نبرد به دست گیرد، زبان برانگیزاننده‌ای دارد. برای تشدید شکاف‌های سیاسی، همه مفاهیم را به مثابه ابزار به کار می‌گیرد. به یکی صفت حق می‌دهد به سوی دیگر صفت باطل. تا خدایی نکرده به چشم نقاد به جبهه خودی نظر نکنی یا صفت مثبتی در جبهه مقابل نبینی. یکی در سرشت تماماً ظالم است و دیگری مظهر تام و تمام مظلوم. یکی سر تا پا مظهر تجلی اراده خداوند است و دیگری شیطان مجسم شده. با این دستاویزها، خشم یک سو را علیه سوی دیگر بیشینه می‌کند. از حریف جانور خطرناک و وحشی می‌سازد. این خیال را برمی‌انگیزد که جز با نابودی او نمی‌توان زندگی کرد. پارتیزان در ایجاد امید حداکثری هم موفق است. در مخیله عموم، سودای شیرین زندگی در این عالم بدون وجود دیگری را در دسترس جلوه می‌دهد.
نابرابری و تبعیض واقعی است. تنازع بر سر حل آنها هم طبیعی است. باید برای تقلیل بار آنها کاری کرد. پارتیزان‌ها این تصور را ایجاد کرده‌اند که جز با نبرد و طرد تام دیگری مساله حل نمی‌شود.
در کنار هیاهوی ناتمام پارتیزان‌ها کسانی هم بوده‌اند که پنجره‌ای دیگر گشوده‌اند. از منظر آنها تنازع یک چهره اجتناب ناپذیر زندگی هست. اما زندگی چهره‌های دیگری هم دارد. هزاران هزار رشته شناخته شده و ناشناخته میان آنها پیوند برقرار کرده است. میل به بقاء، همزیستی، زمین، هوا، آلام عمیق انسانی، نام خدا، تجربه‌های تلخ و شیرین تاریخی، لذت از تنوع الگوهای زندگی و صدها و هزاران حلقه و بند دیگر. پارتیزان‌ها همه این بندهای تعلق طبیعی را می‌گسلند تا جبهه نبرد را تیزتر و تیزتر کنند. آنکه بازیگر فضیلت‌مند است، به طرفین منازعه یادآور می‌شود که از تعمیق سطح منازعه بپرهیزند. سویه تعلقات عام خود را فراموش نکنند. قرار نیست تکلیف نهایی بشریت در میدان جنگ تعیین شود. قرار است منازعات به نحوی کجدار و مریز حل و فصل شود و آنچه تکلیف نهایی بشریت است تشدید و تعمیق همان قلمرو تعلقات عمیق انسانی است.
در میدان زد و خورد پارتیزان‌ها طی نیم قرن اخیر، شجریان با شخصیت و هنرش این پنجره متفاوت را گشوده بود. از مرزهای تفاوت‌گذار عبور کرده بود. در غیاب ایدئولوژی‌ها تنها کلام زنده برای جان خسته مردم بود. تجربه هنرش، فرد را از این و آن رها می‌کرد و طعم شیرین فضیلت و معنویت سیاسی را به کام مردم می‌چشانید. مردم در کرشمه‌های آواز او احساس چشم‌اندازی دگر برای برای زندگی سیاسی می‌یافتند.
@javadkashi
👍441👎20
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
تفسیری جامعه‌شناختی از موسیقی حسین علیزاده
محمد فاضلی
«حسین علیزاده و عمومی کردن فرهنگ فاخر»، عنوان صحبت من در آیین رونمایی از «دستگاه‌های موسیقی ایران» بود. تلاش کردم تفسیری جامعه‌شناسی از ۵۰ سال خلاقیت موسیقایی #حسین_علیزاده ارائه کنم. من معتقدم:
یک: استاد حسین علیزاده کنش‌گری مرزی است که در حد فاصل «ذخیره‌ی غنی موسیقی کلاسیک ایران» و «زندگی اجتماعی مردم» رفت‌و‌برگشت می‌کند و خلق آثارش از این حرکت الهام می‌گیرد.
دو: حسین علیزاده موفقیت کم‌نظیری در عمومی کردن فرهنگ فاخر موسیقی ایران داشته است. «نی‌نوا» بارزترین نمود عمومی کردن و همراه ساختن میلیون‌ها انسان در ایران و جهان برای شنیدن نوایی از نی، بر مبنای ردیف موسیقی کلاسیک ایران است.
سه: او موسیقیدانی رزمی-موسیقایی است که به رغم دشواری‌ها، سرسخت در پیش رفتن است و زیستن به‌رغم نخواستن‌ها، و خلق زیبایی در میانه‌ی زشتی‌ها را در مدت پنجاه سال محقق و مصَوَّر کرده است.
دستگاه‌های موسیقی ایرانی
خدایش به عزت، سلامت و عافیت دارد.
#موسیقی_ایرانی
#انتشارات_کارمان
@fazeli_mohammad
محمد فاضلی
«حسین علیزاده و عمومی کردن فرهنگ فاخر»، عنوان صحبت من در آیین رونمایی از «دستگاه‌های موسیقی ایران» بود. تلاش کردم تفسیری جامعه‌شناسی از ۵۰ سال خلاقیت موسیقایی #حسین_علیزاده ارائه کنم. من معتقدم:
یک: استاد حسین علیزاده کنش‌گری مرزی است که در حد فاصل «ذخیره‌ی غنی موسیقی کلاسیک ایران» و «زندگی اجتماعی مردم» رفت‌و‌برگشت می‌کند و خلق آثارش از این حرکت الهام می‌گیرد.
دو: حسین علیزاده موفقیت کم‌نظیری در عمومی کردن فرهنگ فاخر موسیقی ایران داشته است. «نی‌نوا» بارزترین نمود عمومی کردن و همراه ساختن میلیون‌ها انسان در ایران و جهان برای شنیدن نوایی از نی، بر مبنای ردیف موسیقی کلاسیک ایران است.
سه: او موسیقیدانی رزمی-موسیقایی است که به رغم دشواری‌ها، سرسخت در پیش رفتن است و زیستن به‌رغم نخواستن‌ها، و خلق زیبایی در میانه‌ی زشتی‌ها را در مدت پنجاه سال محقق و مصَوَّر کرده است.
دستگاه‌های موسیقی ایرانی
خدایش به عزت، سلامت و عافیت دارد.
#موسیقی_ایرانی
#انتشارات_کارمان
@fazeli_mohammad
👍407👎10
Forwarded from پادکست دغدغه ایران - کانال رسمی
قسمت صد و بیستم پادکست دغدغه ایران
سیاست خارجی ایران: عصر رضاشاه (بخش دوم)
رضاشاه منازعات با بریتانیا، و سیاست همسایه خوب با عراق، ترکیه و افغانستان را اجرا کرد که در همه آنها صورتی از واقع‌گرایی سیاسی مشاهده می‌شود، اما روح‌اله رمضانی معتقد است مهم‌ترین آزمون سیاست خارجی رضاشاه، مواجهه با جنگ جهانی دوم بود که دوباره الگوهای ناواقع‌گرایی سیاسی سنتی ایران در آن بروز کرد.
🎧شنیدن قسمت صدوبیست 🎧
حامی مالی: ویپاد؛ ترابانک پاسارگاد
حمایت از پادکست دغدغه ایران
شماره تماس برای حمایت مالی
۰۹۹۶۵۶۹۱۱۹۴
شناسه پیپال
[email protected]
موسیقی آغازین
قطعه سلام، اثر استاد حسن کسائی
Email: [email protected]
گوینده: محمد فاضلی
امور فنی و صوت: مرتضی مشیری‌خواه
گرافیک: استودیو آنسو (@onsoustudio)
تاریخ انتشار
مهرماه هزاروچهارصدوسه
@dirancast_official
سیاست خارجی ایران: عصر رضاشاه (بخش دوم)
رضاشاه منازعات با بریتانیا، و سیاست همسایه خوب با عراق، ترکیه و افغانستان را اجرا کرد که در همه آنها صورتی از واقع‌گرایی سیاسی مشاهده می‌شود، اما روح‌اله رمضانی معتقد است مهم‌ترین آزمون سیاست خارجی رضاشاه، مواجهه با جنگ جهانی دوم بود که دوباره الگوهای ناواقع‌گرایی سیاسی سنتی ایران در آن بروز کرد.
🎧شنیدن قسمت صدوبیست 🎧
حامی مالی: ویپاد؛ ترابانک پاسارگاد
حمایت از پادکست دغدغه ایران
شماره تماس برای حمایت مالی
۰۹۹۶۵۶۹۱۱۹۴
شناسه پیپال
[email protected]
موسیقی آغازین
قطعه سلام، اثر استاد حسن کسائی
Email: [email protected]
گوینده: محمد فاضلی
امور فنی و صوت: مرتضی مشیری‌خواه
گرافیک: استودیو آنسو (@onsoustudio)
تاریخ انتشار
مهرماه هزاروچهارصدوسه
@dirancast_official
Hamibash
دغدغه ایران
ما رسانه گستراندن اندیشه توسعه هستیم و برای کمک به شناخت مسائل توسعه ایران عزیز محتوا تولید می‌کنیم.
👍100👎6
Forwarded from پادکست دغدغه ایران - کانال رسمی
پادکست دغدغه ایران در یوتیوب
محمد فاضلی
یوتیوب رسانه جذابی بالاخص برای نسل‌های نو شده است. تصویری ساختن محتوای #پادکست_دغدغه_ایران هم دشوار و حتما هزینه‌بر است. با این حال، شکل ساده‌ای از پادکست را در یوتیوب منتشر کرده‌ایم.
پادکست دغدغه ایران در یوتیوب
امیدواریم در آینده شکل باکیفیت‌تر تولید محتوای تصویری مناسب فضای یوتیوب را منتشر کنیم.
@dirancast_official
محمد فاضلی
یوتیوب رسانه جذابی بالاخص برای نسل‌های نو شده است. تصویری ساختن محتوای #پادکست_دغدغه_ایران هم دشوار و حتما هزینه‌بر است. با این حال، شکل ساده‌ای از پادکست را در یوتیوب منتشر کرده‌ایم.
پادکست دغدغه ایران در یوتیوب
امیدواریم در آینده شکل باکیفیت‌تر تولید محتوای تصویری مناسب فضای یوتیوب را منتشر کنیم.
@dirancast_official
YouTube
دغدغه ایران
دغدغه ایران، پادکست معرفی کتاب، تحلیل اجتماعی و روایت صوتی نوشتارهای محمد فاضلی است. محمد فاضلی جامعه‌شناس و نویسنده کانال دغدغه ایران در تلگرام است. این پاد...
👍121👎6
مرور تاریخ سیاست خارجی ایران
محمد فاضلی
روح‌الله رمضانی (۲۰۱۶ – ۱۹۲۸) محقق سیاست خارجی در دانشگاه ویرجینیا (۱۹۹۴-۱۹۵۳) در کتاب «تاریخ سیاست خارجی ایران» با مرور سیاست خارجی ایران در فاصله سال‌های ۱۵۰۰ تا ۱۹۴۵ میلادی (۴۵۰ سال)، الگوهای سنتی سیاست خارجی ایران را بررسی کرده است.
رمضانی مشخصه بارز سیاست خارجی ایران ایران در این دوران طولانی را «ناواقع‌گرایی» سیاسی دانسته است. ناواقع‌گرایی سیاسی یعنی دنبال کردن اهدافی در سیاست خارجی که فراتر از استطاعت و توان کشور است.
من در پادکست دغدغه ایران، این کتاب را در چهار قسمت تشریح کرده‌ام.
(۱) سیاست خارجی ایران: از صفویه تا انقلاب مشروطه
(۲) سیاست خارجی ایران: عصر مشروطه
(۳) سیاست خارجی ایران: عصر رضاشاه (بخش اول)
(۴) سیاست خارجی ایران: عصر رضاشاه (بخش دوم)
کتاب «تاریخ سیاست خارجی ایران» (ترجمه روح‌الله اسلامی و زینب پزشکیان، نشر نی) آموزه‌های مهمی برای شناخت سیاست خارجی ایران و اثر متقابل سیاست داخلی، شرایط بین‌المللی، شرایط جغرافیایی و ژئوپلتیک، و حتی روان‌شناسی سیاست‌مداران ایرانی دارد. آموزه‌های آن برای ایران امروز هم مهم است.
حمایت از پادکست
پادکست دغدغه ایران در تلگرام
🖥️ پادکست دغدغه ایران در یوتیوب
@fazeli_mohammad
محمد فاضلی
روح‌الله رمضانی (۲۰۱۶ – ۱۹۲۸) محقق سیاست خارجی در دانشگاه ویرجینیا (۱۹۹۴-۱۹۵۳) در کتاب «تاریخ سیاست خارجی ایران» با مرور سیاست خارجی ایران در فاصله سال‌های ۱۵۰۰ تا ۱۹۴۵ میلادی (۴۵۰ سال)، الگوهای سنتی سیاست خارجی ایران را بررسی کرده است.
رمضانی مشخصه بارز سیاست خارجی ایران ایران در این دوران طولانی را «ناواقع‌گرایی» سیاسی دانسته است. ناواقع‌گرایی سیاسی یعنی دنبال کردن اهدافی در سیاست خارجی که فراتر از استطاعت و توان کشور است.
من در پادکست دغدغه ایران، این کتاب را در چهار قسمت تشریح کرده‌ام.
(۱) سیاست خارجی ایران: از صفویه تا انقلاب مشروطه
(۲) سیاست خارجی ایران: عصر مشروطه
(۳) سیاست خارجی ایران: عصر رضاشاه (بخش اول)
(۴) سیاست خارجی ایران: عصر رضاشاه (بخش دوم)
کتاب «تاریخ سیاست خارجی ایران» (ترجمه روح‌الله اسلامی و زینب پزشکیان، نشر نی) آموزه‌های مهمی برای شناخت سیاست خارجی ایران و اثر متقابل سیاست داخلی، شرایط بین‌المللی، شرایط جغرافیایی و ژئوپلتیک، و حتی روان‌شناسی سیاست‌مداران ایرانی دارد. آموزه‌های آن برای ایران امروز هم مهم است.
حمایت از پادکست
پادکست دغدغه ایران در تلگرام
🖥️ پادکست دغدغه ایران در یوتیوب
@fazeli_mohammad
Telegram
پادکست دغدغه ایران - کانال رسمی
کانال رسمی پادکست دغدغه ایران
مدیر پادکست: محمد فاضلی
حمایت از پادکست
Https://hamibash.com/dirancast
شماره کارت
6362-1411-1942-3466
شماره حساب
0302819106008
بانک آینده
مدیر پادکست: محمد فاضلی
حمایت از پادکست
Https://hamibash.com/dirancast
شماره کارت
6362-1411-1942-3466
شماره حساب
0302819106008
بانک آینده
👍135👎4
جامعه هنوز نمی‌داند فساد #چای_دبش چگونه و با چه سازوکاری رخ داده است. جامعه‌ای که نداند، نمی‌تواند دستور کار اصلاح را هم شکل دهد.
@fazeli_mohammad
@fazeli_mohammad
👍543👎8
Forwarded from آینده (عباس عبدی)
🔴انتظار دیوانگان
🔺اعتماد ۲۵ مهر ۱۴۰۳
✍️عباس عبدی
🔘آقای پزشکیان گفته است: ▪️«تصور اینکه با روش فعلی به جایی خواهیم رسید دیوانگی است.»▪️ این حرف را در زمان انتخابات نزده بلکه پس از انتخاب شدن و در مجلس اظهار داشت. پس نمی‌توان آن را به یک گزاره شعاری و با هدف جمع‌آوری رأی تقلیل داد. در زمان انتخابات نیز آن را با تعابیر دیگری گفت ولی از آنجا که وی با هدف جلب رأی مردم سخن نمی‌گفت و هر چه گفت صادقانه معتقد به آن بود، لذا اکنون باید به چند پرسش مهم پرداخته شود.
🔘پرسش اول این است که ویژگی‌های عمومی آن روش دیوانگی چیست؟ پرسش مهم‌تر اینکه در این مدت سه ماهه کوتاه آیا آن روش تغییر کرده یا همچنان بر همان سیاق گذشته عمل می‌شود؟ به علاوه آیا مقامات عالی و روسای قوای کشور نیز بر این گزاره وی با جزییات آن توافق دارند؟ یا آنان به گونه دیگری می‌اندیشند؟ اگر متفاوت بیاندیشند پس محتوای وفاق چیست؟ بالاخره اینکه فرض کنیم به لحاظ تحلیلی هم موافق باشند، آیا اراده مشترکی در اجرای راه‌حل‌های این ایده و تحلیل وجود دارد؟
🔘در مجموع می‌توان این پرسش کلی را طرح کرد که؛ چرا آقای پزشکیان قدری روشن‌تر در باره جزییات این روش دیوانگی و جایگزین آن و اقدامات انجام شده یا برنامه‌های مورد نظر برای آن سخن نمی‌گویند؟ شاید تصور شود که چنین کاری مغایر با سیاست وفاق است، در این صورت معلوم خواهم شد که هیچ وفاقی در تحلیل و اجرا شکل نگرفته است، که بیان چنین نکاتی نیز ناقض وفاق تلقی شود.
🔘نکته مهم این است که از منظر بیرونی و به عنوان یک ناظر، تغییر چندانی در روش‌های جاری دیده نمی‌شود که بتوان نسبت به آینده خوش‌بین بود. اکنون فصل بودجه است، ظاهراً جلسات فوق‌العاده دولت برای بودجه پیاپی برقرار است ولی هنوز یک گزارش روشن در باره اینکه سیاست‌های بودجه‌ای چه تغییری خواهد کرد ارائه نشده است. وضعیت کسری بودجه سال جاری به قول وزیر اقتصاد ۸۵۰ هزار میلیارد تومان است و در کمترین حالت نیز از تورم ۳۰ درصدی عبور خواهیم کرد، و این کسری بودجه در سال آینده نیز بیشتر خواهد شد.
🔘مسأله صندوق‌های بازنشستگی، افزایش دستمزدهای گروه‌های گوناگون مثل پرستاران و... میزان افزایش حقوق و دستمزد کارمندان دولت، همگی روی میز دولت است، بدون اینکه تصویر روشنی از نحوه افزایش منابع و درآمدهای دولت در دسترس باشد ولی افزایش هزینه‌ها که کاملاً مشهود است. آمارها نشان می‌دهند که در شش ماه اول سال جاری و اغلب به دلیل قطعی برق، بخشی از صنایع با کاهش تولید مواجه شده‌اند. این موارد موجب کاهش درآمدهای دولت نیز خواهد شد.
https://telegra.ph/انتظار-دیوانگان-10-15
🔺اعتماد ۲۵ مهر ۱۴۰۳
✍️عباس عبدی
🔘آقای پزشکیان گفته است: ▪️«تصور اینکه با روش فعلی به جایی خواهیم رسید دیوانگی است.»▪️ این حرف را در زمان انتخابات نزده بلکه پس از انتخاب شدن و در مجلس اظهار داشت. پس نمی‌توان آن را به یک گزاره شعاری و با هدف جمع‌آوری رأی تقلیل داد. در زمان انتخابات نیز آن را با تعابیر دیگری گفت ولی از آنجا که وی با هدف جلب رأی مردم سخن نمی‌گفت و هر چه گفت صادقانه معتقد به آن بود، لذا اکنون باید به چند پرسش مهم پرداخته شود.
🔘پرسش اول این است که ویژگی‌های عمومی آن روش دیوانگی چیست؟ پرسش مهم‌تر اینکه در این مدت سه ماهه کوتاه آیا آن روش تغییر کرده یا همچنان بر همان سیاق گذشته عمل می‌شود؟ به علاوه آیا مقامات عالی و روسای قوای کشور نیز بر این گزاره وی با جزییات آن توافق دارند؟ یا آنان به گونه دیگری می‌اندیشند؟ اگر متفاوت بیاندیشند پس محتوای وفاق چیست؟ بالاخره اینکه فرض کنیم به لحاظ تحلیلی هم موافق باشند، آیا اراده مشترکی در اجرای راه‌حل‌های این ایده و تحلیل وجود دارد؟
🔘در مجموع می‌توان این پرسش کلی را طرح کرد که؛ چرا آقای پزشکیان قدری روشن‌تر در باره جزییات این روش دیوانگی و جایگزین آن و اقدامات انجام شده یا برنامه‌های مورد نظر برای آن سخن نمی‌گویند؟ شاید تصور شود که چنین کاری مغایر با سیاست وفاق است، در این صورت معلوم خواهم شد که هیچ وفاقی در تحلیل و اجرا شکل نگرفته است، که بیان چنین نکاتی نیز ناقض وفاق تلقی شود.
🔘نکته مهم این است که از منظر بیرونی و به عنوان یک ناظر، تغییر چندانی در روش‌های جاری دیده نمی‌شود که بتوان نسبت به آینده خوش‌بین بود. اکنون فصل بودجه است، ظاهراً جلسات فوق‌العاده دولت برای بودجه پیاپی برقرار است ولی هنوز یک گزارش روشن در باره اینکه سیاست‌های بودجه‌ای چه تغییری خواهد کرد ارائه نشده است. وضعیت کسری بودجه سال جاری به قول وزیر اقتصاد ۸۵۰ هزار میلیارد تومان است و در کمترین حالت نیز از تورم ۳۰ درصدی عبور خواهیم کرد، و این کسری بودجه در سال آینده نیز بیشتر خواهد شد.
🔘مسأله صندوق‌های بازنشستگی، افزایش دستمزدهای گروه‌های گوناگون مثل پرستاران و... میزان افزایش حقوق و دستمزد کارمندان دولت، همگی روی میز دولت است، بدون اینکه تصویر روشنی از نحوه افزایش منابع و درآمدهای دولت در دسترس باشد ولی افزایش هزینه‌ها که کاملاً مشهود است. آمارها نشان می‌دهند که در شش ماه اول سال جاری و اغلب به دلیل قطعی برق، بخشی از صنایع با کاهش تولید مواجه شده‌اند. این موارد موجب کاهش درآمدهای دولت نیز خواهد شد.
https://telegra.ph/انتظار-دیوانگان-10-15
Telegraph
انتظار دیوانگان
🔺اعتماد ۲۵ مهر ۱۴۰۳ ✍️عباس عبدی 🔘آقای پزشکیان گفته است: ▪️«تصور اینکه با روش فعلی به جایی خواهیم رسید دیوانگی است.» ▪️ این حرف را در زمان انتخابات نزده بلکه پس از انتخاب شدن و در مجلس اظهار داشت. پس نمی‌توان آن را به یک گزاره شعاری و با هدف جمع‌آوری رأی…
👍192👎7
تراشکاران سخت مشغول کارند
محمد فاضلی
تراشکاران رسته مهم و بسیار شریفی از صنعتگران هستند که اهمیت‌شان در صنعت بر اهل فن پوشیده نیست. اما دسته خاصی از تراشکاران هم در ایران هستند که ملتی را بدبخت می‌کنند. این‌ها به‌طور خاص «هزینه» می‌تراشند، از جیب ملت هم می‌تراشند، به حساب خودشان نقد می‌کنند. و تنوع ابزارهای تراش‌شان هم جالب توجه است. سه نمونه:
یک. تراشیدن هزینه با ابزار دیوار سفارت.
دو. تراشیدن هزینه با ابزار سیاست‌گذاری
سه. تراشیدن هزینه با ابزار تریبون.
تراشکاری با ابزار دیوار سفارت، از سال اوایل انقلاب تا همین چند سال پیش که از دیوار سفارت انگلیس و عربستان بالا رفتند، سابقه طولانی دارد. اثراتش هم که از نور آفتاب روشن‌تر است.
تراشکاری با ابزار سیاست‌گذاری هم فراوان است. تراش دادن روح و روان مردم با طرح صیانت، فیلترینگ اینترنت و گشت ارشاد نمونه‌های شناخته‌شده است. آخرین مورد آنها که رسانه‌ای شده، اعلام وزارت کشور مبنی بر تکلیف نداشتن برای دادن گواهینامه موتور به خانم‌هاست.
نوع سوم یعنی تراشکاری با ابزار تریبون سابقه‌ای دیرینه و تنوعی حیرت‌انگیز دارد. برای مثال، مسئولی در شورای عالی انقلاب فرهنگی درباره نسبت موشک یمنی‌ها و ایران اظهارنظر کرده بود. نمونه مشهور این نوع تراشکاری، تراش دادن بخش مهمی از منافع ملی با ابزار «نفی هولوکاست» است که در سطح رئیس‌جمهور با کیفیت تراش بالا انجام شد. هنوز اثرات این تراشکاری را می‌توانید مشاهده کنید.
انواع جدیدتر این نوع تراشکاری را می‌توانید در اظهارنظر درباره نابود کردن یهودِ عنود، سخن گفتن از نابودی یهودیان و سخنرانی در مجمعی بین‌المللی درباره اسرائیل ببنید. همه این تراشکاری‌ها در شرایطی انجام می‌شود که از روز روشن‌تر است که سیاست رسمی کشور، اجتناب از درگیری مستقیم در جنگ، مدیریت تنش و خودداری از جنگ‌طلب نشان دادن ایران است.
جماعت تراشکار، چند چیز می‌تراشند:
یک. مسأله‌های قلابی می‌تراشند و به دستورکار حکمرانی تبدیل می‌کنند. مسأله‌هایی که ربطی به دردهای کشور و مردم ندارند، اما این‌ها تراشیده‌اند و عین مجسمه ابوالهول روی میز گذاشته‌اند تا مملکت معطل این‌ها باشد.
دو. این‌ها هزینه می‌تراشند و هزینه را ملت بیچاره، اقتصاد ایران، محیط‌زیست ایران و نسل‌های متوالی ایرانیان می‌پردازند.
سه. این‌ها منافع ملی را می‌تراشند، کوچک می‌کنند، و ایران را دورمانده‌تر از توسعه و زندگی معمولی برای مردمانش، میان جنگلی از آنچه تراشیده‌اند رها می‌کنند.
چهار. این‌ها سفره هر ایرانی را می‌تراشند، و اغلب از مسیر تراشیدن سفره ایرانیان، سفره خود را غنی می‌سازند. بخشی از آنچه را که از سفر و جیب ایرانیان می‌تراشند در سفره خودشان می‌توان مشاهده کرد.
گاهی اوقات دقت آنچه می‌تراشند و روی میز کشور و مردم ایران می‌گذارند، چنان زیاد و حساب‌شده است که در دستی بودن ماشین تراشکاری‌شان شک می‌کنم. ماشینی که به این دقت مسأله، هزینه و خسارت می‌تراشد، حتماً برنامه‌ریزی دقیقی دارد و از هوش طبیعی و مصنوعی وافری بهره می‌برد.
گیر تراشکارها افتاده‌ایم، آن تراشکارهای شریف که در صنعت می‌شناسیم نه! تراشکارهایی که ایران را می‌تراشند. تراشکاران سخت مشغول کارند، از جیب و سفره، تا روح و روان، تا منافع ملی، تا امنیت تا اخلاق و ثبات، تا ریشه فرهنگ و هنر را می‌تراشند. تراشکاران سخت مشغول کارند، سخت!
@fazeli_mohammad
محمد فاضلی
تراشکاران رسته مهم و بسیار شریفی از صنعتگران هستند که اهمیت‌شان در صنعت بر اهل فن پوشیده نیست. اما دسته خاصی از تراشکاران هم در ایران هستند که ملتی را بدبخت می‌کنند. این‌ها به‌طور خاص «هزینه» می‌تراشند، از جیب ملت هم می‌تراشند، به حساب خودشان نقد می‌کنند. و تنوع ابزارهای تراش‌شان هم جالب توجه است. سه نمونه:
یک. تراشیدن هزینه با ابزار دیوار سفارت.
دو. تراشیدن هزینه با ابزار سیاست‌گذاری
سه. تراشیدن هزینه با ابزار تریبون.
تراشکاری با ابزار دیوار سفارت، از سال اوایل انقلاب تا همین چند سال پیش که از دیوار سفارت انگلیس و عربستان بالا رفتند، سابقه طولانی دارد. اثراتش هم که از نور آفتاب روشن‌تر است.
تراشکاری با ابزار سیاست‌گذاری هم فراوان است. تراش دادن روح و روان مردم با طرح صیانت، فیلترینگ اینترنت و گشت ارشاد نمونه‌های شناخته‌شده است. آخرین مورد آنها که رسانه‌ای شده، اعلام وزارت کشور مبنی بر تکلیف نداشتن برای دادن گواهینامه موتور به خانم‌هاست.
نوع سوم یعنی تراشکاری با ابزار تریبون سابقه‌ای دیرینه و تنوعی حیرت‌انگیز دارد. برای مثال، مسئولی در شورای عالی انقلاب فرهنگی درباره نسبت موشک یمنی‌ها و ایران اظهارنظر کرده بود. نمونه مشهور این نوع تراشکاری، تراش دادن بخش مهمی از منافع ملی با ابزار «نفی هولوکاست» است که در سطح رئیس‌جمهور با کیفیت تراش بالا انجام شد. هنوز اثرات این تراشکاری را می‌توانید مشاهده کنید.
انواع جدیدتر این نوع تراشکاری را می‌توانید در اظهارنظر درباره نابود کردن یهودِ عنود، سخن گفتن از نابودی یهودیان و سخنرانی در مجمعی بین‌المللی درباره اسرائیل ببنید. همه این تراشکاری‌ها در شرایطی انجام می‌شود که از روز روشن‌تر است که سیاست رسمی کشور، اجتناب از درگیری مستقیم در جنگ، مدیریت تنش و خودداری از جنگ‌طلب نشان دادن ایران است.
جماعت تراشکار، چند چیز می‌تراشند:
یک. مسأله‌های قلابی می‌تراشند و به دستورکار حکمرانی تبدیل می‌کنند. مسأله‌هایی که ربطی به دردهای کشور و مردم ندارند، اما این‌ها تراشیده‌اند و عین مجسمه ابوالهول روی میز گذاشته‌اند تا مملکت معطل این‌ها باشد.
دو. این‌ها هزینه می‌تراشند و هزینه را ملت بیچاره، اقتصاد ایران، محیط‌زیست ایران و نسل‌های متوالی ایرانیان می‌پردازند.
سه. این‌ها منافع ملی را می‌تراشند، کوچک می‌کنند، و ایران را دورمانده‌تر از توسعه و زندگی معمولی برای مردمانش، میان جنگلی از آنچه تراشیده‌اند رها می‌کنند.
چهار. این‌ها سفره هر ایرانی را می‌تراشند، و اغلب از مسیر تراشیدن سفره ایرانیان، سفره خود را غنی می‌سازند. بخشی از آنچه را که از سفر و جیب ایرانیان می‌تراشند در سفره خودشان می‌توان مشاهده کرد.
گاهی اوقات دقت آنچه می‌تراشند و روی میز کشور و مردم ایران می‌گذارند، چنان زیاد و حساب‌شده است که در دستی بودن ماشین تراشکاری‌شان شک می‌کنم. ماشینی که به این دقت مسأله، هزینه و خسارت می‌تراشد، حتماً برنامه‌ریزی دقیقی دارد و از هوش طبیعی و مصنوعی وافری بهره می‌برد.
گیر تراشکارها افتاده‌ایم، آن تراشکارهای شریف که در صنعت می‌شناسیم نه! تراشکارهایی که ایران را می‌تراشند. تراشکاران سخت مشغول کارند، از جیب و سفره، تا روح و روان، تا منافع ملی، تا امنیت تا اخلاق و ثبات، تا ریشه فرهنگ و هنر را می‌تراشند. تراشکاران سخت مشغول کارند، سخت!
@fazeli_mohammad
👍630👎21
Forwarded from آینده مشترک
این جلسه نخست از دوره «نظریه‌های توسعه با نگاهی به ایران» است که توسط امیر ناظمی ارائه می‌شود. در این دوره نظریه‌های توسعه به صورت خلاصه مرور می‌شوند.
این دوره در پلتفرم هنرستان در مهر ۱۴۰۳ برگزار شده است:
https://youtu.be/5U7KOLdxWKI
این دوره در پلتفرم هنرستان در مهر ۱۴۰۳ برگزار شده است:
https://youtu.be/5U7KOLdxWKI
YouTube
درس‌گفتارهای نظریه‌های توسعه (۱) - امیر ناظمی
این جلسه نخست از دوره «نظریه‌های توسعه با نگاهی به ایران» امیر ناظمی است. در این دوره نظریه‌های توسعه به صورت خلاصه مرور می‌شوند.
این دوره در پلتفرم هنرستان در مهر ۱۴۰۳ برگزار شده است.
این دوره در پلتفرم هنرستان در مهر ۱۴۰۳ برگزار شده است.
👍90👎2
Forwarded from انتشارات روزنه
📚 معرفی کتاب: خشونت و نظم‌های اجتماعی
کتاب «خشونت و نظم‌های اجتماعی» به بررسی دو نوع نظم اجتماعی، یعنی جوامع با دسترسی محدود و دسترسی باز، می‌پردازد. نویسندگان تلاش می‌کنند تا توضیح دهند چرا جوامع دسترسی باز از نظر سیاسی و اقتصادی توسعه‌یافته‌تر هستند و چرا تنها تعداد معدودی از کشورها توانسته‌اند از جامعه دسترسی محدود به جامعه دسترسی باز گذر کنند. تمامی جوامع برای جلوگیری از خشونت باید راه‌حل‌هایی پیدا کنند. در جوامع دسترسی محدود، خشونت با ایجاد رانت و دخالت سیاست در اقتصاد کنترل می‌شود، اما این وضعیت مانع توسعه سیاسی و اقتصادی است. در مقابل، جوامع دسترسی باز با تشویق رقابت سیاسی و اقتصادی، به نوآوری و رونق اقتصادی دست می‌یابند.
نام کتاب: ما هیچ نمی‌دانیم (نقشه راهی به عالم ناشناخته)
نویسنده: باری ار. وینگاست, جان جوزف والیس, داگلاس سی. نورث
مترجم: جعفر خیرخواهان, رضا مجیدزاده
قطع: رقعی
چاپ: چهارم
تعداد صفحات: ۴۵۶
🛒خرید اینترنتی کتاب با تخفیف
📖مطالعۀ ۲۰ صفحۀ نخست کتاب
▫️تلگرام نشر روزنه
▫️اینستاگرام نشر روزنه
☎️ 02188721514
کتاب «خشونت و نظم‌های اجتماعی» به بررسی دو نوع نظم اجتماعی، یعنی جوامع با دسترسی محدود و دسترسی باز، می‌پردازد. نویسندگان تلاش می‌کنند تا توضیح دهند چرا جوامع دسترسی باز از نظر سیاسی و اقتصادی توسعه‌یافته‌تر هستند و چرا تنها تعداد معدودی از کشورها توانسته‌اند از جامعه دسترسی محدود به جامعه دسترسی باز گذر کنند. تمامی جوامع برای جلوگیری از خشونت باید راه‌حل‌هایی پیدا کنند. در جوامع دسترسی محدود، خشونت با ایجاد رانت و دخالت سیاست در اقتصاد کنترل می‌شود، اما این وضعیت مانع توسعه سیاسی و اقتصادی است. در مقابل، جوامع دسترسی باز با تشویق رقابت سیاسی و اقتصادی، به نوآوری و رونق اقتصادی دست می‌یابند.
اگر قوانین به صورت غیرشخصی به کار نمی‌روند آن جامعه یک حکومت طبیعی است.
نام کتاب: ما هیچ نمی‌دانیم (نقشه راهی به عالم ناشناخته)
نویسنده: باری ار. وینگاست, جان جوزف والیس, داگلاس سی. نورث
مترجم: جعفر خیرخواهان, رضا مجیدزاده
قطع: رقعی
چاپ: چهارم
تعداد صفحات: ۴۵۶
🛒خرید اینترنتی کتاب با تخفیف
📖مطالعۀ ۲۰ صفحۀ نخست کتاب
▫️تلگرام نشر روزنه
▫️اینستاگرام نشر روزنه
☎️ 02188721514
👍92👎2
گفت‌وگویی درباره ایران
محمد فاضلی
به دعوت میلاد اسلامی‌زاد سازنده پادکست کارگاه، نشستیم و درباره ایران امروز گفت‌وگو کردیم. سعی کردم افکارم درباره برخی وجوه ایران امروز را در این گفت‌وگو توضیح بدهم. حاصل گفت‌وگو به صورت مشترک در #پادکست_دغدغه_ایران و #پادکست_کارگاه با عنوان
«جهان ایرانی: کنش‌گری و سازمان‌مندی»
منتشر شده است.
پادکست کارگاه
این گفت‌وگو به صورت تصویری در یوتیوب هم منتشر شده است.
https://youtu.be/-EMBmqO_1Xc
@fazeli_mohammad
محمد فاضلی
به دعوت میلاد اسلامی‌زاد سازنده پادکست کارگاه، نشستیم و درباره ایران امروز گفت‌وگو کردیم. سعی کردم افکارم درباره برخی وجوه ایران امروز را در این گفت‌وگو توضیح بدهم. حاصل گفت‌وگو به صورت مشترک در #پادکست_دغدغه_ایران و #پادکست_کارگاه با عنوان
«جهان ایرانی: کنش‌گری و سازمان‌مندی»
منتشر شده است.
پادکست کارگاه
این گفت‌وگو به صورت تصویری در یوتیوب هم منتشر شده است.
https://youtu.be/-EMBmqO_1Xc
@fazeli_mohammad
👍108👎2
Audio
گفتگوی مختصر و مفید محمدرضا فرهادی‌پور (پژوهشگر و مترجم حوزۀ اقتصاد) با امیر کرمانی (استاد دانشگاه برکلی- آمریکا) دربارۀ کارهای اخیر دارون عجم‌اوغلو (برندۀ نوبل اقتصاد) که در کانال تلگرامی خروج و اعتراض و وفاداری منتشر شده است.
7:20 آشنایی امیر کرمانی با عجم‌اوغلو
11:09 ویژگی‌های شخصیتی و نحوۀ فعالیت عجم‌اوغلو
18:35 نحوۀ نگارش و ایدۀ کتاب «چرا کشورها شکست می‌خورند؟»
29:22 چرا اقتصاددانان بزرگ جهان به اقتصاد ایران نمی‌پردازند؟
33:30 ایدۀ اصلی کتاب «دالان باریک»
45:30 کتاب «دالان باریک» برای ایران هم کاربرد دارد؟
52:18 اصلی‌ترین نقدها به کتاب «دالان باریک»
1:03:42 تغییر تفکر توسعۀ اقتصادی نزد عجم‌اوغلو مابین دو کتاب «چرا کشورها شکست می‌خورند؟» و «دالان باریک»
7:20 آشنایی امیر کرمانی با عجم‌اوغلو
11:09 ویژگی‌های شخصیتی و نحوۀ فعالیت عجم‌اوغلو
18:35 نحوۀ نگارش و ایدۀ کتاب «چرا کشورها شکست می‌خورند؟»
29:22 چرا اقتصاددانان بزرگ جهان به اقتصاد ایران نمی‌پردازند؟
33:30 ایدۀ اصلی کتاب «دالان باریک»
45:30 کتاب «دالان باریک» برای ایران هم کاربرد دارد؟
52:18 اصلی‌ترین نقدها به کتاب «دالان باریک»
1:03:42 تغییر تفکر توسعۀ اقتصادی نزد عجم‌اوغلو مابین دو کتاب «چرا کشورها شکست می‌خورند؟» و «دالان باریک»
👍143👎5