این بازی نخ‌نما اصلا مشخص نبود از کجا هدایت میشه. مدیونید اگر فکر کنید کار رژیم بود.

راهکار شماره پنج چت‌جی‌بی‌تی (تفرقه بیانداز و حکومت کن)
👇👇👇
https://www.tg-me.com/flith/13840

@flith

فرض کنید ارتش آمریکا میخواست از بندرعباس به صورت زمینی وارد ایران بشه و به سمت تهران حرکت کنه.
بعید بود حتی یک دهم این میزان ویرانی رو در بندرعباس ایجاد کنه.

جنگ در بدترین حالت هم نمی‌تواند به اندازه‌ای که جمهوری اسلامی برای ایران ویرانی به بار آورد، جایی را ویران کند.

اما پس از سقوط جمهوری اسلامی، ویران شدن‌ها متوقف می‌شود و باامید به فردا می‌شود وطن را دوباره ساخت.
بدون جنگ اما، جمهوری اسلامی تا نابودی آخرین سلول ایران و ایرانی پابرجا خواهد بود.
راه نجات ایران، چه‌بسا فقط یک جنگ تمام عیار است.

@flith

خاکسترنوشت

برای امواج دود در بندر خون و به یاد جانباختگان بندرعباس

گاهی باید بین چشم‌ها و حقیقت یکی را انتخاب کرد؛ چشم از تن‌های پاره می‌گریزد؛ از پیکرهای سوخته؛ از مرگی که تن‌ها را جویده باشد، از دیدن دوزخ بر زمین می‌هراسد. هم از این روست که پلک‌ها بی‌اراده فرومی‌آید؛ روی‌ها ناخودآگاه می‌گردد؛ شامه تنفس را به دهان می‌سپرد تا از بوی تن‌های سوخته نرنجد و پاها انسان را دور می‌کند از بخارِ خون، دود استخوان. ما از دورخ می‌ترسیم؛ می‌ترسیدیم که مهمیز تیز ادیان برای هراساندنمان از گناه، دوزخی بود با دیوارهایی از جنس آتش، زمینی از جنس خاکستر، آبی از عصاره شراره و هوایی دوداندود.

اما من بین رعایت دیدگان و رویت حقیقت، دم به دم حقیقت می‌دهم. دعوتیم به دوزخی زمینی که در بندر جگرها سوزاند. گناه این کارگران، کارمندان و رانندگان چه بود که این باران آتش بر سرشان بارید؟ دیه در عرض ۴۸ ساعت نوشدارو بعد مرگ سهراب است یا دو کف دست آب بر تنی تا استخوان سوخته؟

دلیل این مرگ‌ارزانی چیست؟ کدام ابلیس بانی این مرگ‌های ارزان بوده است؟ مگر در قاموس بندرداری ایمنی بند و تبصره‌ای ندارد؟ کدام انبارداری انفجاری‌ترین و اشتعالی‌ترین جرثومه را میان کالاهایش بدون تفکیک امنیتی قرار می‌دهد؟

این جور و جفا خطای انسانی نیست؛ خریت انسانی است! رذالتی ددمنشانه فقط می‌تواند چنین بی‌مسئوليتی فاجعه‌باری را رقم بزند که بهایش خاکستر شدنِ بی‌گناهانی است که مثل هر روز با امید و آرزو به سر کار رفته‌اند و اینک با آزمایش دی‌ان‌ای باید هویتشان را شناسایی کرد!

ما که زنده‌ایم و تیرگی سرنوشت را که از رگ‌های بریدهٔ هموطنانمان به آسمان برمی‌خاست دیدیم. ما وجدان زنده‌ایم؛ خاکستر دیدگانمان را نمی‌شوییم تا کسی پاسخ گوید این‌همه خون بهای گزافِ غفلت‌ چه کسانی است. منتی هم سر جان‌باختگان نیست، زیرا مرگ‌ارزانی قاعده مرگباری است که اگر امروز چشم بر آن ببندیم، تیر خودسر و کور آن فردا قلب خود ما را می‌درد. مرگ‌ارزان‌شدگان در صف‌اند و در انتظار نوبت. باید دستی جنباند، حرفی زد، وجدانی گزید، آهی کشید، ناله‌ای سر داد... آی! بدانید که ما وجدان بیدار دودشدگانیم! خاکستر مردگانمان را از چشم و دست و پیرهن نمی‌تکانیم تا پاسخی گیریم! جواب ما را بدهید! جواب ما را بدهید! جواب ما را بدهید! این خون به پای کیست؟!

مهدی تدینی

@tarikhandishi | تاریخ‌اندیشی

‏ایرانی آزاد را تصور کنید…

‏ایرانی که رفاه مردمش و صلح با همسایگانش را در اولویت قرار دهد.

‏وقتی جمهوری اسلامی از بین برود، چنین ایرانی به واقعیت می‌پیوندد.

‏پروژه شکوفایی ایران (IPP) طرحی برای تحقق این‌ آرزو است.

‏اطلاعات بیشتر:

‏⁦ IranProsperityProject.org

@OfficialRezaPahlavi

ببینیم  رؤساء جمهور آمریکا
به خلیج‌فارس چی می‌گفتن⁉️


ببینید پول را که بگذاری جلو فولاد، آنرا ذوب میکنه!
مایک پمپئو زمانی همان حرفهایی را میزد که ما میخواستیم بزنیم اما فرقه رجوی ۱۰۰ هزار دلار جلویش گذاشت، حاضر شد برایشان تانگو برقصد.

الان عربستان میخواهد ۱۰۰۰ میلیارد دلار ! در آمریکا سرمایه‌گذاری کند، شما چی دست تان هست؟

@flith

نباید که یابد تهی دست رنج
که گنجور فامش بتوزد ز گنج

کسی کو کند در زنِ کس نگاه
دو چشمش بیاید به درگاهِ شاه

نبیند مگر چاه و دارِ بلند
که با دار تیر است و با چاه بند

«سخنِ شاهنشاه انوشیروان دادگر»


آیین ساسانیان بر این بود که گنهکار را ببخشند و لغزش‌ها را نادیده انگارند مگر آنکه سه گناه را هرگز در خور بخشیدن ندیده‌اند:

نخست، آن که بَد کشور جوید و بَد پادشاهان را گوید.
دوم دزدیدن مال مردم و چشم بد داشتن به مَحرمشان.
سوم باز کردن اسرار مملکت.

پادشاهان ایران به جشن نوروز و مهرگان، بار عام می‌دادند...

بر حسب فرمان پادشاه،  «#موبد_موبدان» گروهی از قضات و معتمدین خود را می‌گمارد تا به دروازه‌های کاخ شاهنشاهی مراقب باشند تا نگهبانان پادشاه، مانع ورود کسی نشوند...

سپس پادشاه بار عام می‌داد و به دادخواست ها رسیدگی می کرد و به نامه‌ها می‌نگریست.
نخست به شکایت کسانی می‌رسید که از خود او متظلم بودند.
«بزرگ موبدان» را همراه با «بزرگ دبیران» فرا می‌خواند و می‌فرمود تا جار بزنند:
"آنها که از پادشاه شکایت دارند، از آن جمع به یک سو شوند.
آنگاه شاهنشاه از جای برخاسته، با مدعیان خود در برابر موبد می‌نشست و قاضی را می‌گفت:
"ای موبد تو این را بدان که در پیشگاه خداوند، از گناه پادشاه، هیچ گناهی بدتر نیست...
اگر امروز به گاه قضاوت نشسته باشی، فردا در برابر عدل خدای، خواهی نشست.
اگر امروز جانب خدای را بداری، فردا خدای، جانب تو را بدارد و اگر جانب پادشاه را به ناحق داشته باشی از تو نگزرد و این گناه بر تو بگیرد."

"کتاب تاج" نوشته: جاحظ

پی نوشت:

نباشند شاهان ما دین فروش
به فرمان دارنده دارند گوش

(سخن موبد خُراد برزین موبدِشاهنشاه خسرو اپرویز)

_گفتاری ازکتابِ؛ #پادشاهی_در_استوره_و_تاریخ_ایران

@flith