گرافیک

بازی Ghost of Yōtei را می‌توان یک جهش گرافیکی بزرگ نسبت به Ghost of Tsushima دانست. در نسخه قبل اگر با تمرکز بر زیبایی‌ شناسی هنری و رنگ‌ آمیزی شاعرانه‌ اش شناخته می‌شد، Yōtei همان مسیر را ادامه داده اما این‌ بار در سطحی کاملاً نسل‌ نهمی. بازی نه‌تنها در زمینه‌ طراحی هنری سوشیما را پشت سر می‌گذارد بلکه از لحاظ کیفیت بصری و جزئیات محیطی نیز به استاندارد های بالای نسل جدید می‌رسد. نورپردازی پویا، افکت‌ های آب‌و‌هوا و بافت‌ های فوق‌العاده‌ طبیعی باعث شده یوتی از لحاظ فنی یکی از خوش ساخت ترین اوپن ورلد های نسل خود باشد

دنیای باز ( Open World )

ساکرپانچ این بار به‌ جای تکیه بر ساختار کلاسیک اوپن‌ورلد رویکردی تعاملی‌تر اتخاذ کرده که یادآور آثار راکستار است. جهان بازی مملو از NPC ها و دشمنانی است که هر کدام هدف و نقش خاص خود را در چرخه‌ روایی و گیم‌پلی دارند. از طریق تعامل با آن‌ ها می‌توان یار جذب کرد، اطلاعات به‌دست آورد و در دل جهان بازی پیشرفت کرد. سیستم کمپینگ نیز با حذف وابستگی بیش‌ از حد به روستا ها و مأموریت‌ های اصلی، بازیکن را به حضور مستمر در محیط و اکتشاف دعوت می‌کند.

گیم‌پلی و سیستم مبارزه

تغییر در محوریت شخصیت اصلی تأثیر مستقیم بر ساختار گیم‌پلی گذاشته است. آتسو برخلاف جین ساکای جنگجویی کامل و همه‌ فن‌ حریف نیست. محدودیت‌ های فیزیکی و شخصیتی او باعث شده سیستم مبارزه شکل متفاوتی به خود بگیرد. دیگر خبری از سبک‌ های متنوع شمشیر زنی نیست و بازیکن ناچار است با بهره‌گیری از سلاح‌ های گوناگون و استراتژی‌ های موقعیتی بر دشمنان غلبه کند. این تصمیم طراحی بازی را به سمت گیم‌پلی تاکتیکی‌تر و واقع‌گرایانه‌ تر سوق داده و در عین حال، حس آسیب‌ پذیری شخصیت را به‌ خوبی به بازیکن منتقل می‌کند.

موسیقی

موسیقی در Ghost of Yōtei صرفاً یک عنصر تزئینی نیست بلکه ضربان قلب بازی محسوب می‌شود. ساکرپانچ این‌بار با تمرکز ویژه بر بار احساسی و موقعیتی قطعات، توانسته موسیقی را به بخشی جدایی‌ ناپذیر از تجربه‌ روایی تبدیل کند.
از نواختن ساز برای آرامش یا احضار گرگ همراه گرفته تا آوازهای ژاپنی با ترجمه‌ هم‌ زمان روی صفحه که احساسات شخصیت‌ را در آن لحظه به بازیکن منتقل می‌کند. هر باس‌ فایت موسیقی ویژه‌ خود را دارد که عظمت صحنه‌ ها را دوچندان می‌کند

شخصیت‌ پردازی

در بازی Ghost of Yōtei بار دیگر نشان می‌دهد که ساکرپانچ درک عمیقی از مسیر شخصی و درونی قهرمانانش دارد. بازی از همان ابتدا آتسو را به‌ عنوان یک قهرمان شکست‌ ناپذیر معرفی نمی‌کند. او شخصیتی است در حال شکل‌گیری، و روایت بازی بر تحول تدریجی و منطقی او بنا شده است. NPC های متعدد بازی صرفاً کاراکتر های فرعی نیستند بلکه انعکاسی از شخصیت آتسو محسوب می‌شوند. این پیوند میان شخصیت اصلی و دنیای اطرافش باعث می‌شود مسیر رشد آتسو نه‌ فقط در سطح دیالوگ‌ها بلکه در بطن گیم‌پلی و تعاملات روزمره نیز حس شود

داستان و روایت

مسیری که از انتقام شخصی آغاز می‌شود و به عدالت‌ خواهی می‌رسد. روایت در Ghost of Yōtei گامی رو‌ به‌ جلو نسبت به Ghost of Tsushima محسوب می‌شود. شیوه‌ روایت بازی پیچیده یا مبهم نیست بلکه با ساختاری تمیز و قابل‌درک پیش می‌رود تا تمرکز بازیکن بر رشد احساسی شخصیت اصلی باقی بماند.
اگرچه مانند نسخه‌ پیشین یعنی Tsushima پیچش داستانی یا لحظه‌ غافل‌گیر کننده‌ بزرگی دیده نمی‌شود اما نقطه‌ قوت Yōtei در اجرای عالی همان داستان نهفته است.

مراحل فرعی

بازی Ghost of Yōtei گرچه The Witcher 3 نیست اما ساکرپانچ در چارچوب خودش مأموریت‌ های فرعی متنوع و جذابی طراحی کرده که ارزش انجام بالایی دارن. تنوع در نوع مأموریت‌ ها و پیوندشون با فضای کلی بازی باعث شده این بخش فقط محتوای اضافی نباشه بلکه تجربه‌ ای سرگرم‌ کننده و پاداش‌ محور ارائه بدهد

ویلن و باس‌فایت‌ ها

برخلاف نسخه‌ قبلی باس‌ فایت‌ ها در Ghost of Yōtei فنون مخصوص به خود دارند و چالش‌برانگیز تر شده‌ اند. اگر نسخه‌ اول تنها یک ویلن شاخص داشت، این بار شش ویلن مختلف حضور دارند؛ هر چند بعضی‌ ها حضور کوتاهی دارند اما همه با دقت پرداخته شده‌ اند و هر کدام چالشی منحصربه‌فرد محصوب می‌شوند و ابهت و شخصیت هر باس کاملاً حس می‌شود

آرمور ها

آرمور های بازی با ظرافت فوق‌العاده‌ ای طراحی شده‌اند که نمی‌توان زیبایی هنری بازی نادیده گرفت. بازیکن می‌تواند ست های آرمور را با یکدیگر ترکیب کند تا ست اختصاصی خود را بسازد و در بخش لوداوت ذخیره کند کا باعث می‌شود شخصی‌سازی آرمورها کاربردی باشد

بخش فنی

بازی روی PS5 به صورت 4K و 60 فریم کاملاً پایدار اجرا می‌شود. بدون افت فریم و با بارگذاری سریع از نظر فنی یکی از تمیز ترین عناوین انحصاری پلی‌استیشن است