Kitob yaxshi yozilmagan bo‘lsa yoki tarjima yaxshi bo‘lmasa, tahrirning o‘zi bilan ish bitmaydi. Bunday holda kitobni qayta yozish yoki qayta tarjima qilish kerak.

Tahrir pokiza insonga xushbo‘y sepib, bezantirish kabidir. Agar kishi pokiza bo‘lmasa, xushbo‘y sepsa ham asli oshkor bo‘lib qolaveradi. Yaxshi yozilmagan kitob ham shu kabidir.

Kitob yozishda muallif o‘zi uchun maqsad qo‘yishi lozim. Bu asarida qanday muammoga yechim taqdim qiladi, nimani muolaja qilmoqchi, nimani yoritib bermoqchi... Mana shu narsalar asarning umurtqasi kabidir. So‘ng unga "muskullarni biriktiradi". Bular o‘sha asosiy maqsad atrofidagi voqealardir.

Ba’zi kitoblarda voqealar asosiy maqsadga tutashmaydi, keraksiz tafsilotlar o‘quvchini zeriktiradi. Ular bekorchi gaplar bo‘lib, asarning qadrini tushiradi.

Maqsad "semiz kitob" yozish bo‘lmasligi kerak. Bu pul ham, obro‘ ham keltirmaydi. Chunki keyingi kitoblar yoki qayta nashr uchun o‘quvchi yo‘qotiladi va iqtisodiy tomondan ham zarar bo‘ladi. Oz gap bilan ko‘p narsani yetkazib bera olish esa mahoratdir.

Yuqoridagi gaplar faqat kitob haqida emas, post, maqola, she’r uchun ham andaza bo‘laveradi.

@GiyosiddinYusuf

"Bola va pul" kitobini tahrirga berishdan oldin so'nggi bor o'qiyapman. Kutayotganlar bormi?

#Ijod

@GiyosiddinYusuf

Ona o‘g‘liga dedi:
— Har bir sho‘xliging boshimga yana bir oq soch qo‘shadi!
Bola esa bu gapdan so‘ng momosining oppoq sochlariga termilib turdi-da:
— Qarasam, siz ham yoshligingizda ancha sho‘x bo‘lganga o‘xshaysiz, — dedi.

#tabassum

@GiyosiddinYusuf