امان از تبدیلِ «ة» به «ۀ»!
درست: محطة.
نادرست: محطۀ.

تهران، میدانِ تجریش.
شنبه ۱۴۰۴/۲/۱۳.
‌

زعفرانیه دیگر چه فرقه‌ای است؟!
لابد زیاد زعفران می‌خورده‌اند و خوش‌خنده بوده‌اند. 😂
‌شاید هم ساکنانِ اولیۀ محلۀ زعفرانیه در شمالِ تهران بوده‌اند.
الله اعلم.

‌شادی‌ای که‌ز دل نباشد شعلۀ خار و خس است/
گریه بِهْ زآن خنده‌ای که‌ز زعفران پیدا شود

صائبِ تبریزی

سانسور نشانۀ بی‌اعتمادیِ جامعه به خود است.

پاتر استوارت

سانسور فرزندِ ترس است و پدرِ جهل.

لوری هَلس اندرسن

اگر بدانی بهایت چند است، دیگر به مردم تخفیف نخواهی داد.

بهای خویش‌تن را گر بدانی/
دگر تخفیف ندْهی مردمان را

مترجم: بهروز صفرزاده
‌

هوش مانندِ لباسِ زیر است؛
مهم است که آن را داشته‌باشید،
اما ضرورتی ندارد آن را به نمایش بگذارید.

پانزدهم اردیبهشت، سالگرد درگذشت نجف دریابندری (۱۳۰۸-۱۳۹۹)

@theapll

مدتی با پیرمرد و دریا هم‌نشین شد و مدتی هم برف‌های کیلیمانجارو را پارو کرد.
گرچه با پیام‌بر و دیوانه نشست و برخاست داشت، از سرگذشتِ هاکِلبِری فین هم غافل نبود.
صبحِ یکی از روزها یک گلِ سرخ برای امیلی چید و بعدش هم‌چون بیگانه‌ای در ده‌کده سری به خانۀ برناردا آلبا زد و بازماندۀ روز را آن‌جا گذراند.
آرام و خشونت‌پرهیز بود و وداع با اسلحه را در همان عُنفوانِ جوانی انجام داده‌بود.
به تاریخِ فلسفۀ غرب و فلسفۀ روشن‌اندیشی و عرفان و منطق علاقه‌مند بود و معنیِ هنر را نیز به تصویر می‌کشید.
در کتابِ مُستطابِ آش‌پزی‌، که در کارنامۀ نشرِ ایران و نشرِ کارنامه بی‌هم‌تاست، از سیر تا پیاز را شرح داده.
آری، چنین کنند بزرگان.

#بهروز صفرزاده
#نجف دریابندری

پیام‌بر و دیوانه، نوشتۀ جُبران خلیل جُبران، ترجمۀ نجفِ دریابندری، تهران: کارنامه، ۱۳۸۰، ص ۱۴۶.
‌

پیام‌بر و دیوانه، نوشتۀ جُبران خلیل جُبران، ترجمۀ نجفِ دریابندری، تهران: کارنامه، ۱۳۸۰، ص ۱۴۳.
‌

پیام‌بر و دیوانه، نوشتۀ جُبران خلیل جُبران، ترجمۀ نجفِ دریابندری، تهران: کارنامه، ۱۳۸۰، ص ۴۷.
‌

در فضای مجازی،
کوتاه بنویسی، می‌خوانند؛
طولانی بنویسی، نمی‌خوانند.

#بهروز صفرزاده

حاکمِ نیشابور مولانا شمس‌الدین درود را گفت که من طعام هضم نمی‌توانم کرد، تدبیر چه باشد؟
گفت: هضم‌شده می‌خور.

عُبیدِ زاکانی
مکتوبِ قلندران
کلیاتِ عبیدِ زاکانی، به کوششِ محمدجعفر محجوب، نیویورک، ۱۹۹۹، ص ۳۰۸.

حیوان‌دوستیِ غازان‌خان

پادشاهِ اسلام، غازان‌خان، به‌غایت رحیم‌دل بود و آزارِ هیچ حیوانی جایز نداشتی، تا غایت که اگر وقتی مگس در طعام افتادی، به دستِ مبارکِ خویش او را بیرون آوردی به آهستگی، چنان‌که پرهای او شکسته نشدی، و بگذاشتی تا قوّت گرفتی و او را بپرانیدی.

رشیدالدین فضل‌اللهِ همدانی (درگذشت: ۷۱۸ق)
جامع‌التواریخ، به کوششِ محمدِ روشن و مصطفا موسوی، تهران: نشرِ البرز، ۱۳۷۳، ص ۱۳۰۰-۱۳۰۱.

کاش می‌تونستم هرچی دربِ منزل هست‌و از جا بکَنم و به جاشون درِ منزل نصب کنم! 😄
آرزو بر ویراستاران عیب نیست.

#درست‌نویسی

هیچ ویراستاری حاضر نیس سوارِ چرخ و فلک بشه.
ویراستارا فقط حاضرن سوارِ چرخِ‌فلک بشن.

#درست‌نویسی

هیچ ویراستاری نهار نمی‌خوره.
ویراستارا فقط ناهار می‌خورن. 😄

#درست‌نویسی