📍 ગૃહ, આરોગ્ય અને શિક્ષણ વિભાગમાં હવે મોટાપાયે ભરતી સાથે 2033 સુધીમાં કુલ 2.06 લાખ ભરતી કરાશે

📍 સરકારી વિભાગોની ભરતીનું કેલેન્ડર ફાઈનલઃ 4582 નવી જગ્યા ઊભી કરાઈ, 2570 પોસ્ટ નાબૂદ

📍 સચિવાલયના વિભાગો અને તાબાની કચેરીઓની 55 કેડરને 23 કેડરમાં ભેળવી દેવાઈ.

*Morning Musings*

જે આપણા "હૃદયને તોડી નાખે છે"—તે જ ઘણીવાર ઊંડા વ્યક્તિગત વિકાસ, સ્પષ્ટતા અને વિશ્વની સાચી સમજણ માટે નિર્ણાયક બને છે, જે આપણી "દ્રષ્ટિ સુધારે છે."

૧. "કંઈક તમારું હૃદય તોડે છે..." (પીડા)

આ એક અત્યંત પીડાદાયક અથવા નિરાશાજનક અનુભવનો ઉલ્લેખ કરે છે, જેમ કે:


નિષ્ફળતા: કોઈ મોટો પ્રોજેક્ટ કે ધ્યેય નિષ્ફળ જાય છે.

વિશ્વાસઘાત: તમે જેના પર ઊંડો વિશ્વાસ કરો છો તે વ્યક્તિ તમને દગો આપે છે.

ખોટ: કોઈ સંબંધનો અંત અથવા કોઈ પ્રિયજનનું મૃત્યુ.



૨. "...પણ તમારી દ્રષ્ટિ સુધારે છે" (સ્પષ્ટતા)

તૂટવું એ અંત નથી; તે સ્પષ્ટતા માટેની ભઠ્ઠી છે. આ પીડા તમને એવી વસ્તુઓ જોવા માટે મજબૂર કરે છે જેની તમે પહેલાં જાણ કરવા તૈયાર ન હતા અથવા અસમર્થ હતા. તે આ રીતે તમારી દ્રષ્ટિ સુધારે છે:


ભ્રમ દૂર કરે છે: પીડા પહેલાં, તમે કદાચ કોઈ વ્યક્તિ અથવા પરિસ્થિતિ વિશે એક ભોળા, વધુ પડતા આશાવાદી, અથવા વિકૃત દૃષ્ટિકોણ સાથે જીવતા હશો. આ પીડા તે આરામદાયક ભ્રમને તોડી પાડે છે, તમને વાસ્તવિકતાનું સત્ય જોવા માટે દબાણ કરે છે—વસ્તુઓ ખરેખર કેવી છે, તમે જે રીતે ઈચ્છો છો તે રીતે નહીં.

અગ્રતા નક્કી કરે છે: જ્યારે તમે કંઈક મહત્ત્વનું ગુમાવો છો, ત્યારે તમે ઝડપથી શીખો છો કે ખરેખર શું મહત્ત્વનું છે. પીડા બિનજરૂરી વસ્તુઓને દૂર કરે છે, તમારા મૂલ્યો અને જીવનમાં તમને શું જોઈએ છે તેની સ્પષ્ટતા કરે છે.



મુખ્ય વિચાર: પીડા એ આવશ્યક બળ છે જે આંખે પાટા દૂર કરે છે. તમારે તમારા દૃષ્ટિકોણના ટુકડા થઈ જવાની પીડા સહન કરવી પડે છે જેથી તમે તમારા જીવન માટે એક નવી, સ્પષ્ટ અને વધુ વાસ્તવિક દ્રષ્ટિ પ્રાપ્ત કરી શકો.


"કોઈ વ્યક્તિ સાથે જીવનનાં ઘણાં વર્ષ કાઢ્યા હોય, તે તમને છોડીને આગળ વધી જાય અને હવે દૂર દૂર સુધી કોઈ ન હોય, બસ પીડા અને પ્રશ્નો જ હોય, ત્યારે શું કરવું?"


પ્રશ્ન ભલે અંગત હોય, પણ તે કોઈ એક વ્યક્તિનો નથી. આવું ઘણા લોકો સાથે થતું હોય છે. સંબંધોની આ પણ કડવી સચ્ચાઈ છે.

પહેલી વાત તો એ કે, જીવનનો એક મોટો સમયગાળો એક વ્યક્તિ સાથે સરસ રીતે પસાર કર્યો હોય, અને તે વ્યક્તિને કારણે જીવનમાં સુખ અને સંતોષનો અનુભવ થયો હોય, તો તે સમયનું સન્માન કરવું જોઈએ.

"હવે એ નથી" એવા વિચારને બદલે, "મારી પાસે એ હતું" એ વિચાર વધુ તાકતવર હોવો જોઈએ. મન જો નકારાત્મકતા પર ફોકસ કરશે તો, શરીર અને મનની તંદુરસ્તી પર અસર કરશે. આપણને છોડી ગયેલી વ્યક્તિ તેની પથારીમાં ઘસઘસાટ ઊંઘતી હોય અને તેના વિચારોમાં આપણે ઉજાગરા કરીએ તેમાં જરાય ડહાપણ નથી.
રહી વાત ખાલીપાની, તો તે સાહજિક છે. એ પીડાનો સ્વીકાર કરીને તેમાંથી પસાર થવું જ જોઈએ. "મારી સાથે આવું કેમ થયું" અથવા "આ તો ખરાબ થયું" એવી લાગણીઓને પંપાળવાને બદલે "જે છે તે આ છે, અને હવે આગળ શું" તેના પર વિચાર કરવો જોઈએ.

તેના માટે "મૂવ ઓન" શબ્દ છે. મૂવ ઓન એટલે પાછળનું ભૂલી જવું તે નહીં, પણ આગળનું વિચારવું તે.
સંબંધ વિચ્છેદમાં દુઃખ વ્યક્તિના જતા રહેવાનું નથી હોતું, અસલી દુઃખ રિજેક્શનનું હોય છે; તેમાં આપણા વજૂદનો ઇન્કાર થાય છે, આપણામાં ખામી હોવાનો સંદેહ પેદા થાય છે, લઘુતાગ્રંથિનો અહેસાસ થાય છે, આપણે નકામા છીએ તેવું લાગે છે.

આવી સ્થિતિમાં ઈગો મજબૂત થાય તેવી અમુક પ્રવૃતિ કરી શકાય. જેમ કે-
* ગમતા લોકો અને ગમતી પ્રવૃતિઓથી એકલતાને ભરવી
* શરીર- મનના સંતુલન માટે કસરત, ધ્યાન, સંગીત કે થેરાપી કરવી
* વ્યવસાય, કલા કે હોબીમાં વધુ ફોકસ કરીને તેમાં સફળતા મેળવવી
* ઇમોશન એક પ્રકારની એનર્જી છે. જો તે નેગેટિવ હશે તો આગળની દિશા પણ નેગેટિવ હશે. એટલે નેગેટિવ સ્મૃતિઓની સામે આનંદ, સુખ અને સંતોષની નવી સ્મૃતિઓ રચવી.
* પોતાની જાતને સક્સેસફૂલ અને પાવરફુલ બનાવવી.
* શરીર અને મનની ઊર્જાને તે વ્યક્તિ પાછળ ખર્ચ કરવાને બદલે, પોતાની જાત પર વાળીએ, તો આ પ્રકારના સંબંધ વિચ્છેદને વધુ તંદુરસ્ત રીતે લઈ શકાય.
*Happy Morning*

*મોર્નિંગ મ્યુસિંગ્સ:*


મનની શાંતિ, શરીરની ચુસ્તી અને પ્રેમાળ સંબંધો, આ ત્રણ સુખ છે, બાકી બધું સુવિધા છે. અને આ સુખ નસીબથી નથી મળતું, તે સક્રિય પ્રયાસોનું પરિણામ હોય છે.

રોજેરોજ નાના- નાના પ્રયાસો આપણને તે દિશામાં લઈ જાય છે. એ પ્રયાસો વ્યક્તિત્વનો હિસ્સો બની જવો જોઈએ.

*શાંતિ અનુભવવા માટે શાંત થવું પડે*

ચુસ્તી માટે સ્વસ્થ થવું પડે. અને પ્રેમ મેળવવા માટે પ્રેમ બનવું પડે

મનની શાંતિ સકારાત્મકતા અને ધૈર્યની સાબિતી છે. તે લાગણીઓના નિયંત્રણ, વિચારો અને વર્તન પ્રત્યે જાગૃતિ અને યોગ્ય જીવનશૈલીથી આવે છે.

ચુસ્ત શરીર શારીરિક તંદુરસ્તીની સાબિતી છે. તે સ્વસ્થ આહાર અને નિયમિત વ્યાયામ અને યોગ થી આવે છે.
પ્રેમાળ સંબંધો માનસિક સુખ અને સ્વસ્થતાની સાબિતી છે. તે આપસી સામંજસ્ય, બાંધછોડ અને સન્માનની ભાવનાથી આવે છે.

આપણી પાસે ગમે તેટલા પૈસા હોય, આ ત્રણ ચીજ ખરીદી નથી શકાતી.
ચાહે કોઈ અબજોપતિ હોય કે વડાપ્રધાન, તેણે શાંતિનો અનુભવ કરવા માટે, સ્વસ્થ રહેવા માટે અને સંબંધો મધુર રાખવા માટે રોજ મહેનત કરવી પડે. તેનો પૈસો, પદ કે પ્રતિષ્ઠા એમાં કામ નથી આવતી. અને જેની પાસે આ ત્રણ ચીજ હોય, તે સૌથી સુખી છે.

*Happy Morning*

*મોર્નિંગ મ્યુસિંગ્સ:*


દરેક વ્યક્તિ માટે ફીલિંગ્સના દરવાજા ખૂલ્લા ના મૂકી દેવા.

દોસ્તી કરો, સાથે સમય વિતાવો, તેની સાથે સ્મૃતિઓનું નિર્માણ કરો પણ દરેક લગાવમાં પ્રેમ ના શોધવો.

ભાવનાત્મક લગાવ સહજ માનવીય ગુણ છે, પરંતુ તેના પર બિનતંદુરસ્ત નિર્ભરતા નિરાશા તરફ લઈ જાય છે.

ફીલિંગ્સ પર 'હેન્ડલ વિથ કેર' નામનું એક અદૃશ્ય સ્ટીકર લાગેલું હોય છે, જેને જોતા રહેવું બહુ જરૂરી છે. સાદી ભાષામાં, હાલતાં-ચાલતાં પ્રેમ ન થઈ જાય


ઘણીવાર, ખુશ થવા માટે કોઈની હાજરી જ પૂરતી હોય છે. એ ક્ષણોનો આનંદ લેવાનો હોય, તેને સુખનો આધાર ના બનાવવો. સુખનો આધાર જાતને બનાવવી.

આપણે જ્યારે આપણા જ સંગાથમાં એટલું સુકુન મહેસૂસ કરતા હોઈએ છે કે પછી કોણ રહે છે અને કોણ જાય છે તે મહત્વનું નથી રહેતું. આપણે તેમની હાજરીની એ ક્ષણોનો આનંદ લઈએ છીએ.

જિંદગી ટ્રેન યાત્રા જેવી હોવી જોઇએ. સ્ટેશનો બદલાતાં જાય તેમ મુસાફરો પણ બદલાતા જાય. આખી યાત્રામાં માત્ર તમે જ સતત હોવ છો. એમાં જ ખુશ રહેવું. યાત્રીઓના પ્રેમમાં ના પડી જવાય, પ્રેમ યાત્રાને કરવો.

*Happy Morning*

*મોર્નિંગ મ્યુસિંગ્સ:*


બે માણસો સાથે એક સરખી ઘટના બને, તેમ છતાં બંને અલગ અલગ પ્રકારની લાગણી મહેસૂસ કરે છે. કેમ?

કારણ કે લાગણીઓ ઘટનામાં નથી હોતી, જે આપણી બહાર ઘટિત થાય છે, લાગણીઓ ઘટનાના અર્થઘટનમાં હોય છે, જે આપણા મનમાં આકાર લે છે.

આપણે દરેક ઘટના અને અનુભવનું ઇમોશનલ ઇન્ટરપ્રિટેશન કરીએ છીએ. આપણે જે વિચારીએ છીએ, મહેસૂસ કરીએ છીએ, અનુભવીએ છીએ, ધારણાઓ બાંધીએ છીએ, પસંદ કરીએ છીએ તે વાસ્તવિકતાનું યથાર્થ પ્રતિબિંબ નથી, તે વાસ્તવિકતાનો સબ્જેક્ટિવ અર્થ છે.

આપણે બાહ્ય વિશ્વ અંગે ખાલી ધારણા જ નથી બાંધતા, આપણે આપણા મનમાં વિશ્વનું સર્જન પણ કરીએ છીએ. અસલી હકીકત અને આપણી હકીકત બંને અલગ હોય છે.


એટલા માટે, આપણે સ્મૃતિદોષનો શિકાર બનીએ છીએ (જૂઠી બાબતોને યાદ રાખીએ છીએ), આપણને દ્રષ્ટિ ભ્રમ થાય છે (જે ન હોય તે દેખાય છે) અને એક સરખી ઘટનાનું તદ્દન જુદુ અર્થઘટન કરીએ છીએ.

આપણે કોમ્પ્યુટરની જેમ ખાલી ડેટા એકઠો નથી કરતા, આપણે તેની ઇમોશનલ વ્યાખ્યા કરીને એક નવી વાસ્તવિકતા રચીએ છીએ.

એટલા માટે, જે લોકો માનસિક સ્થિરતા અને શાંતિ શોધે છે તેમણે બહારની દુનિયામાંથી અંદર તરફ વળવું પડે અને મનની અર્થઘટનની પ્રક્રિયાને સમજવી પડે. આ જ આધ્યાત્મિકતા છે, આ જ મેડિટેશન છે, આ જ મનોવિજ્ઞાન છે.
*Happy Morning*

*મોર્નિંગ મ્યુસિંગ્સ:*


કોઈ વ્યક્તિ હોંશિયાર છે તેની સાબિતી એ નથી કે તે સામેની વ્યક્તિને મુરખ સાબિત કરે, પણ સાબિતી એ છે કે તે તેને હોંશિયાર સાબિત કરે.

મારામાં બુદ્ધિ હોય તો, એ બુદ્ધિમાંથી તમને કશુંક મળવું જોઈએ, જેથી તમારી બુદ્ધિમાં વૃદ્ધિ થાય. જેની સાથે વાત કરીને તમે મોટા બનો તો તે વ્યક્તિ બુદ્ધિશાળી કહેવાય અને જેની વાતચીતમાં તમને નાના હોવાનો અહેસાસ થાય તે વ્યક્તિ મુરખ કહેવાય.

ઇતિહાસમાં માણસો એ રીતે જ બુદ્ધિશાળી બન્યા છે. ગાંધીની સાથે રહીને માણસો ગાંધી બને અને બુદ્ધની છાયામાં રહીને બુદ્ધ બને.

અસલમાં જ્ઞાની વ્યક્તિ તેના આત્મવિશ્વાસથી બીજાને ઉન્નત કરે, અને જ્યારે અસુરક્ષિત વ્યક્તિ બીજાને નીચી સાબિત કરે.

મોટો માણસ બીજાને મોટો કરે તે અસલમાં મોટો માણસ. મોટો માણસ જે બીજાને નીચો કરે તે અસલમાં નાનો માણસ.

*Happy Morning*

*મોર્નિંગ મ્યુસિંગ્સ:*


ભગવદ્ ગીતાનો આ એક લોકપ્રિય સંદેશ છે; સ્વધર્મે નિધનં શ્રેયઃ પરધર્મો ભયાવહઃ પોતાના ધર્મમાં મૃત્યુ પણ શ્રેયકર છે, પરધર્મ ભયાનક છે.

આનો દેખીતો સંદર્ભ મહાભારતનું યુદ્ધ છે, જ્યાં કૃષ્ણ અર્જુનને તેની ફરજ બજાવવા માટે પ્રોત્સાહિત કરે છે.
પણ તેને જો વ્યાપક અને સમકાલીન જીવન સાથે જોડીને સમજવું હોય તો, તેનો એવો અર્થ થાય કે વ્યક્તિએ તેની પ્રકૃતિને વફાદાર રહીને તેનો શ્રેષ્ઠ ઉપયોગ કરવો જોઇએ.

આપણે નિશ્ચિત પ્રકૃતિ (ધર્મ) લઈને પેદા થઈએ છીએ અને આપણો માહોલ તેને આકાર આપે છે. તે પ્રકૃતિનો વિરોધ કરવાને બદલે, તેનો સ્વીકાર કરવો જોઈએ અને તે પ્રકૃતિમાં નિહિત તાકાત તેમજ કમજોરીઓને સમજીને તેની આસપાસ ઇચ્છિત જીવન રચવું જોઈએ. આ અસલી જીવનધર્મ છે.

સફળ જીવનનું રહસ્ય જાતને બીજા કોઈ ઢાંચામાં (પરધર્મ) ઢાળવાની ફરજ પાડવાને બદલે, ખુદની પ્રકૃતિને જાણીને તેને ઉત્તમ રીતે માણી શકાય તેવો રસ્તો શોધવાનું છે.

બહુ બધા લોકો પોતાના રસ્તા પરથી ભટકી જાય છે અને પછી બીજાના રસ્તા પર અટવાઈ જાય છે, કારણ કે તેઓ પોતાની પ્રકૃતિ (ધર્મ)ને ઓળખી શકતા નથી, અને બીજાનું (પરધર્મનું) અનુકરણ કરે છે.

*Happy Morning*

*મોર્નિંગ મ્યુસિંગ્સ:*


જીવનમાં અને કામમાં સફળતા માટે બાળ સહજ નિર્દોષતા હોવી જરૂરી છે. કેમ?

શિશુઓમાં જો ભોંઠપ કે શરમનો ભાવ હોય, તો તે ક્યારેય ચાલતાં કે બોલતાં શીખી ન શકે. કેટલીય વાર ગબડી પડીને કે ગોટાળા વાળીને તેઓ બે પગ પેટ ઉભાં રહેવાની અને સ્પષ્ટ રીતે બોલવાની સફળતા હાંસલ કરે છે. આજુબાજુમાં લોકો તેમના પર હસે છે તે વાતથી તેઓ અનભિજ્ઞ હોય છે.

ભોંઠપ ન અનુભવવાનો જીવનનો આ સૌથી પહેલો પાઠ મોટા થયા પછી આપણે ભૂલી જઇએ છીએ. મોટા થયા પછી આપણને નિષ્ફળતાની શરમ આવે છે કારણ કે લોકો શું કહે છે તેનાથી આપણે સચેત થઈ જઈએ છીએ.

બાળપણમાં એવું નહોતું.
જે સમાજ શિશુને તેની નિષ્ફળતામાં પાનો ચઢાવે છે, તે જ સમાજ એક પુખ્ત વ્યક્તિને તેની નિષ્ફળતા માટે વ્યર્થતાનો અહેસાસ કરાવે છે.

તેમ છતાં, ઘણા લોકો મોટી ઉંમરે પણ પડીને ઊભા થાય છે. કેમ? કારણ કે તેઓ શિશુની જેમ "બીજા શું કહે છે" તેનાથી અજાણ અથવા અજ્ઞાની હોય છે.

શિશુ આજુબાજુના લોકો તાળીઓ પાડે કે હસે, તેનાથી અજાણ રહીને તેનો પ્રયાસ ચાલુ રાખે છે.

જીવનમાં સફળ થવા માટે, બાળક જેવી સકારાત્મકતા, આશાવાદ, જિજ્ઞાસા, શીખવાની ધગશ અને ફરિયાદો કરવાની ભાવનાનો અભાવ અનિવાર્ય છે.

*Happy Morning*