✅ مراقبه ، شرط درک کردن نفحات الهیه

#کلیپ
#عبد_حق_شناس

📌مواعظ حضرت آیت الله حق شناس (ره)
🆔 ble.im/abd_haghshenas
🆔 www.tg-me.com/abd_haghshenas

🔵 * نفحات قدسی * 🔵

🔴روایت اول:
🌟رُوِيَ عَنِ اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : * إِنَّ لِرَبِّكُمْ فِي أَيَّامِ دَهْرِكُمْ نَفَحَاتٍ أَلاَ فَتَعَرَّضُوا لَهَا * .(بحار الأنوار جلد 68 صفحه 221)🌟
🔷ترجمه:
از پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله نقل شده كه فرمود . در طول عمر شما نسيم لطف و عنايت الهى مكرر ميوزد شما فرصت را از دست ندهيد و خود را در معرض اين الطاف قرار دهيد.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
🔴روایت دوم:
🌟قال رسول الله: * إِنَّ لِلَّهِ فِي أَيَّامِ دَهْرِكُمْ نَفَحَاتٍ أَلاَ فَتَرَصَّدُوا لَهَا * .( عوالي اللئالي جلد 1صفحه 296)🌟
🔷ترجمه:
از پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله نقل شده كه فرمود . در طول عمر شما نسيم لطف و عنايت الهى مكرر ميوزد شما فرصت را از دست ندهيد و منتظر اين الطاف باشید.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖

🔶توضیح:
در قدیم که اغلب سفرها با کشتی بود ؛ ناخدا منتظر می نشست که نسیمی موافق بوزد و با قرار گرفتن کشتی در جهت باد ، سفر خود را آغاز و به سمت مقصد حرکت کند . زمان وزیدن باد اگر ناخدا غفلت می کرد و یا خود را آماده حرکت نکرده بود ؛ ممکن بود مدت ها از مقصدش عقب بماند.
رسول مکرم اسلام (ص)می فرمایند :
* انَّ لِرَبِّكُمْ فِي أَيَّامِ دَهْرِكُمْ نَفَحَاتٍ أَلَا فَتَعَرَّضُوا لَهَا_ودر نسخه دیگر_أَلاَ فَتَرَصَّدُوا لَهَا *
همانا از ناحیه پروردگارتان ، در دوران زندگی تان لحظه های بسیار سودمند و مغتنم روی می آورد، پس خود را در معرض آن لحظه های سودمند قرار دهید و استفاده شایان ببرید .
ودر نسخه دیگر منتظر این نفحات الهی باشید.
گفت که پیغمبر که نفحت‌های حق
اندرین ایام می‌آرد سبق
گوش و هش دارید این ایام را
در ربایید این چنین نفحات را
نفحه آمد مر شما را دید و رفت
هر که را می‌خواست، جان بخشید و رفت
نفحه‌ای دیگر رسیـــد، آگاه باش
تا از این هم وانمانی ، خواجه باش
مثنوى، دفتر اول

📌مواعظ حضرت آیت الله حق شناس (ره)
🆔 ble.im/abd_haghshenas
🆔 www.tg-me.com/abd_haghshenas

🔵 * بدا به حال کسانی که درمقام مراقبه نیستند * 🔵

🌟عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عُلْوَانَ قَالَ: كُنَّا فِي مَجْلِسٍ نَطْلُبُ فِيهِ اَلْعِلْمَ وَ قَدْ نَفِدَتْ نَفَقَتِي فِي بَعْضِ اَلْأَسْفَارِ ....قَالَ إِنَّ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ حَدَّثَنِي أَنَّهُ قَرَأَ فِي بَعْضِ اَلْكُتُبِ أَنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى يَقُولُ وَ عِزَّتِي وَ جَلاَلِي وَ مَجْدِي وَ اِرْتِفَاعِي عَلَى عَرْشِي لَأَقْطَعَنَّ أَمَلَ كُلِّ مُؤَمِّلٍ [مِنَ اَلنَّاسِ] غَيْرِي بِالْيَأْسِ وَ لَأَكْسُوَنَّهُ ثَوْبَ اَلْمَذَلَّةِ عِنْدَ اَلنَّاسِ وَ لَأُنَحِّيَنَّهُ مِنْ قُرْبِي وَ لَأُبَعِّدَنَّهُ مِنْ فَضْلِي...أَ لَمْ يَعْلَمْ [أَنَّ] مَنْ طَرَقَتْهُ نَائِبَةٌ مِنْ نَوَائِبِي أَنَّهُ لاَ يَمْلِكُ كَشْفَهَا أَحَدٌ غَيْرِي إِلاَّ مِنْ بَعْدِ إِذْنِي فَمَا لِي أَرَاهُ لاَهِياً عَنِّي أَعْطَيْتُهُ بِجُودِي مَا لَمْ يَسْأَلْنِي ثُمَّ اِنْتَزَعْتُهُ عَنْهُ فَلَمْ يَسْأَلْنِي رَدَّهُ وَ سَأَلَ غَيْرِي أَ فَيَرَانِي أَبْدَأُ بِالْعَطَاءِ قَبْلَ اَلْمَسْأَلَةِ ثُمَّ أُسْأَلُ فَلاَ أُجِيبُ سَائِلِي أَ بَخِيلٌ أَنَا فَيُبَخِّلُنِي عَبْدِي أَ وَ لَيْسَ اَلْجُودُ وَ اَلْكَرَمُ لِي أَ وَ لَيْسَ اَلْعَفْوُ وَ اَلرَّحْمَةُ بِيَدِي أَ وَ لَيْسَ أَنَا مَحَلَّ اَلْآمَالِ فَمَنْ يَقْطَعُهَا دُونِي أَ فَلاَ يَخْشَى اَلْمُؤَمِّلُونَ أَنْ يُؤَمِّلُوا غَيْرِي ... * فَيَا بُؤْساً لِلْقَانِطِينَ مِنْ رَحْمَتِي وَ يَا بُؤْساً لِمَنْ عَصَانِي وَ لَمْ يُرَاقِبْنِي * .( الکافي , جلد 2 , صفحه 66)🌟

🔷ترجمه:
حسين بن علوان گويد: در مجلسى نشسته بوديم كه دانش مى‌آموختيم و هزينه سفر من تمام شده بود، يكى از رفقا بمن گفت: براى اين گرفتاريت بكه اميدوارى‌؟ گفتم: بفلانى، گفت: پس بخدا كه حاجتت برآورده نشود و بآرزويت نرسى، و مرادت حاصل نشود، گفتم: تو از كجا دانستى خدايت رحمت كناد؟. گفت: امام صادق عليه السّلام بمن حديث فرمود كه: در يكى از كتابها خوانده است كه خداى تبارك و تعالى ميفرمايد: بعزت و جلال و بزرگوارى و رفعتم بر عرشم سوگند كه آرزوى هر كس را كه بغير من اميد بندد، بنوميدى قطع ميكنم. و نزد مردم بر او جامه خوارى ميپوشم، و او را از تقرب خود ميرانم و از فضلم دور ميكنم، او در گرفتاريها بغير من آرزو مى‌بندد، در صورتى كه گرفتاريها بدست من است‌؟ و بغير من اميدوار مى‌شود و در فكر خود در خانه جز مرا ميكوبد؟ با آنكه كليدهاى همه درهاى بسته نزد من است و در خانه من براى كسى كه مرا بخواند باز است. كيست كه در گرفتاريهايش بمن اميد بسته و من اميدش را قطع كرده باشم‌؟ كيست كه در كارهاى بزرگش بمن اميدوار گشته و من اميدش را از خود بريده باشم، من آرزوهاى بندگانم را نزد خود محفوظ‍‌ داشته و آنها بحفظ‍‌ و نگهدارى من راضى نگشتند و آسمانهايم را از كسانى كه از تسبيحم خسته نشوند (فرشتگان) پر كردم و بآنها دستور دادم كه درهاى ميان من و بندگانم را نبندند. ولى آنها بقول من اعتماد نكردند، مگر آن بنده نميداند كه چون حادثه‌اى از حوادث من او را بكوبد، كسى جز باذن من آن را از او برندارد، پس چرا از من روى‌گردانست، من با وجود و بخشش خود آنچه را از من نخواسته باو ميدهم سپس آن را از او ميگيرم، و او برگشتش را از من نميخواهد و از غير من ميخواهد؟ او در باره من فكر ميكند كه ابتدا و پيش از خواستن او عطا ميكنم، ولى چون از من بخواهد بسائل خود جواب نميگويم‌؟ مگر من بخيلم كه بنده‌ام مرا بخيل ميداند؟ مگر هر جود و كرمى از من نيست‌؟ مگر عفو و رحمت دست من نيست‌؟. مگر من محل آرزوها نيستم‌؟ پس كه ميتواند آرزوها را پيش از رسيدن بمن قطع كند [كه ميتواند آرزوها را جز من قطع كند] آيا آنها كه بغير من اميد دارند نميترسند؟(از عذابم يا از بريدن آرزويشان يا از مقام قربم يا از قطع نعمتهايم از آنها) اگر همه اهل آسمانها و زمينم بمن اميد بندند، و بهر يك از آنها باندازه اميدوارى همه دهم، بقدر عضو مورچه‌اى از ملكم كاسته نشود، چگونه كاسته شود از ملكى كه من سرپرست او هستم‌؟ * پس بدا بحال آنها كه از رحمتم نوميدند،و بدا بحال آنها كه نافرمانيم كنند و مراقب رضای من نباشد * .

📌مواعظ حضرت آیت الله حق شناس (ره)
🆔 @abd_haghshenas

🔵 * غفلت از مواعظ الهیه مانع از ورود به بهشت است * 🔵

🌟فَقَدْ قَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ : * وَ قَدْ سَبَقَ إِلَى جَنَّاتِ عَدْنٍ أَقْوَامٌ كَانُوا أَكْثَرَ اَلنَّاسِ صَلاَةً وَ صِيَاماً فَإِذَا وَصَلُوا إِلَى اَلْبَابِ رَدُّوهُمْ عَنِ اَلدُّخُولِ * فَقِيلَ بِمَا ذَا رُدُّوا أَ لَمْ يَكُونُوا فِي دَارِ اَلدُّنْيَا قَدْ صَلَّوْا وَ صَامُوا وَ حَجُّوا . فَإِذَا بِالنِّدَاءِ مِنْ قِبَلِ اَلْمَلِكِ اَلْأَعْلَى جَلَّ وَ عَلاَ . بَلَى قَدْ كَانُوا لَيْسَ لِأَحَدٍ أَكْثَرُ مِنْهُمْ صِيَاماً وَ لاَ صَلاَةً وَ لاَ حَجّاً وَ لاَ اِعْتِمَاراً وَ لَكِنَّهُمْ غَفَلُوا عَنِ اَللَّهِ مَوَاعِظَه ُ.(إرشاد القلوب , جلد 1 , صفحه 13)🌟

🔷ترجمه:
همانا امير المؤمنين عليه السّلام فرموده:گروهى از مردم كه از همه بيشتر نماز خواندند و روزه گرفته‌اند، بسوى بهشت عدن سبقت و پيشى گيرند، اما هنگامى كه بدر بهشت رسند آنان را برگردانند و مانع از ورود آنها به بهشت شوند.
پس گفته مى‌شود چرا آنان را بايد برگردانند . مگر در دنيا نماز نخواندند و روزه نگرفتند و طواف خانۀ خدا نكردند . ناگاه صدائى از طرف خداى تعالى بلند میشود و می گويد درست است كه اينان از همه بيشتر نماز خواندند و روزه گرفتند و حج و عمره بجاى آوردند * ولى ايشان از پند و اندرزهاى قرآن و از خدا غافل بودند (یعنی مراقبه نداشتند) . بدين سبب آنان را از باب بهشت برمی گردانند * .

📌مواعظ حضرت آیت الله حق شناس (ره)
🆔 @abd_haghshenas

🔴 * آشنایی با آیةالله سید علی حایری ( آسید علی آقا مفسّر) * 🔴
حضرت آیةالله حق شناس پس از مدّتی بهره‌گیری معنوی از آقا شیخ محمدحسین زاهد اولین استاد اخلاق وسیر و سلوک خود، خود را در آستان آن مرد الهی سیراب یافت و در جستجوی استادی دیگر برآمد تا روح كمال‌جو و جستجوگر خویش را كه اینك پاسخی افزون می طلبید، آرام سازد. و در این مسیر از كمال مساعدت و همراهی مشفقانه و كریمانه مرحوم شیخ محمدحسین زاهد بهره‌مند می‌گردد. استاد حق‌شناس كه این همراهی را نشانه‌ای آشكار از پرهیزگاری و بی هوایی مرحوم زاهد میدانست، از تلاش مجدّانه آن مرحوم در به ثمر رسیدن این كوشش یاد می‌كرد كه چگونه ماهها در پی استادی خبیر و دل‌آگاه كه بتواند عطشِ درون شاگرد جوان خود را پاسخ دهد ، از تمام امكان خود بهره گرفت و درب خانه‌های متعدّد را كوبید . امّا هیچكدام ، ایشان را پاسخی كامل و مناسب ارائه نكردند. خصوصاً که ازهمان آغاز در رؤیایی صادقه، استاد آینده اش را به او نمایانده بودند، و وی هرجا که می رفت نشان از همان می گرفت .
بالاخره پس از مدّتها تلاش و كنكاش، گمشده خود را نزد عارفی كامل و استادی كارآزموده یعنی مرحوم آیت الله سیدعلی حایری (معروف به آسید علی آقا مفسّر) یافت، دقیقاَ همو که در رؤیا دیده بود. پس از مذاكره‌ای كه میان آن دو انجام گرفت، این استاد خبیر قابلیت ایشان را شناخت و او را به شاگردی خاصّ خود پذیرفت . و تصریح كرد كه « من خود باید عهده‌دار كار تو شوم.» و بدین سان آسید علی آقا مفسّر، خود شخصاً تربیت او را بر عهده گرفت .
آیت الله سیدعلی موسوی (ره) كه گویا به دلیل اقامت پدرش مرحوم آقا سیدحسین موسوی در كربلا، در همین شهر متولد شده بود و از این رو «حائری» (منسوب به حائرالحسین(ع)) نام گرفت از شاگردان برجسته آیت الله میرزاحسن شیرازی (صاحب فتوای تنباكو) بود . و در نجف اشرف و حوزه سامرا از بزرگان این دو حوزه بهره‌مند گردید . و گویا از معاشرانِ عارف بزرگ آسیداحمد كربلایی (ره) بوده ، و احتمالاً همراه ایشان از بهره‌مندان محضر عرفانی آیت الله ملاحسینقلی همدانی (ره) بوده است . مرحوم حایری پس از رحلت میرزای شیرازی به ایران هجرت و در تهران اقامت می‌گزیند. و در تهران در كنار اشتغالات خاصّ علمی و حوزوی، به طور جدّی به تفسیر قرآن كریم اهتمام می‌ورزد . ( تا جائیكه با نام «مفسّر» شهرت می‌یابد و از آن پس او را " آسید علی آقا مفسّر" می‌نامند). * نام تفسیر ایشان "المقتنیات الدرر " می باشد . لذا از ایشان به "صاحب تفسير مقتنیات" هم یاد می کنند * .

📌مواعظ حضرت آیت الله حق شناس (ره)
🆔@abd_haghshenas

🔅 بوی بهشت...

📌موسسه عبد حق شناس (ره)

🆔 ble.ir/abd_haghshenas
🆔 www.tg-me.com/abd_haghshenas
🆔 www.tg-me.com/haghshenas1401

🔅 شال ماتمت آبرو بمن داد...

📌موسسه عبد حق شناس (ره)

🆔 ble.ir/abd_haghshenas
🆔 www.tg-me.com/abd_haghshenas
🆔 www.tg-me.com/haghshenas1401

🔅 یا حسین (ع)

📌موسسه عبد حق شناس (ره)

🆔 ble.ir/abd_haghshenas
🆔 www.tg-me.com/abd_haghshenas
🆔 www.tg-me.com/haghshenas1401

🔅 * موانع استجابت دعا *


#کلیپ
#عبد_حق_شناس

📌مواعظ حضرت آیت الله حق شناس (ره)
🆔 @abd_haghshenas