هشتگِرام

📷 چین و روسیه دامنه چالش حقوقی خود را با غرب و حمایت خود را از ایران به سطح آژانس بین المللی انرژی اتمی نیز گسترش داده و طی نامه ای رسمی به رییس آژانس بین المللی انرژی اتمی اعلام نمودند که اولا اسنپ بک فعال نشده و ثانیا با توجه به منقضی شدن قطعنامه ۲۲۳۱ در ۱۸ اکتبر، زین پس شورای حکام در مورد پرونده هسته ای ایران دستور کاری ندارد:
«مطابق با قطعنامه ۲۲۳۱، تمام مفاد آن در ۱۸ اکتبر ۲۰۲۵ خاتمه یافته است. در نتیجه، مأموریت مدیرکل ذیل آن نیز پایان یافته و مبنای گزارش‌دهی دیگر وجود ندارد.»
«در نتیجه، پس از ۱۸ اکتبر ۲۰۲۵، موضوع مربوطه (پرونده هسته ای ایران) از دستور کار شورای حکام خارج شده و اقدام دیگری در این مورد نیاز نمی باشد.»
طبق خود این نامه، این استدلال بر اساس بند ۱۴ مصوبه شورای حکام Gov/2015/72 است که بر اساس آن:
«شورا تصمیم می‌گیرد که این موضوع را در دستور کار خود نگه دارد تا ده سال پس از روز پذیرش برجام (Adoption Day)، یا تا زمانی که مدیرکل گزارش دهد آژانس به نتیجه‌گیری گسترده‌تر برای ایران رسیده است، هرکدام زودتر واقع شود.»
اکنون میتوان گفت که چین و روسیه قصد دارند نه فقط در سطح شورای امنیت، بلکه در سطح آژانس هم با E3 و گروسی درگیر شوند. اروپا قصد داشت موتور صدور قطعنامه های ضد ایرانی را در آژانس روشن کند اما اکنون با چالشی مهم مواجه است. چین و روسیه در صورت اصرار بر موضع خود و اعمال آن، من بعد در قالب اعتراضات آیین نامه ای در نشستهای شورای حکام، اخلال در تصویب بودجه برای نظارت بر ایران بر مبنای ۲۲۳۱ در کمیته بودجه آژانس و در نهایت بلوکه کردن گزارشها در شورای امنیت، با غرب درگیر خواهند شد.
این موضع چین و روسیه کارزار حقوقی بیسابقه ای علیه غرب و تا همین جا پیروزی مهمی برای تهران است که البته نقش وزارت خارجه ایران در پیشبرد و هدایت آن تا این مرحله و رسیدن آن به نتیجه نهایی نباید نادیده گرفته شود. این صرفا ابتدای راه است و مسیر پرفراز و نشیب و طولانی در پیش روست.

Quoting Mahdi Kharratiyan (@‌MehdiKharratya)

آغاز فصلی نوین در تاریخ شورای امنیت؛
۱. نمایندگان دائم ایران، چین و روسیه در امتداد مواضع پیشین خود، رسما اعلام کردند که از امروز ۱۸ اکتبر، بر اساس قطعنامه ۲۲۳۱ اسنپ بک بی اعتبار، قطعنامه‌های فصل هفتی ناظر به ایران (۱۶۹۶، ۱۷۳۷، ۱۷۴۷، ۱۸۰۳، ۱۸۳۵ و ۱۹۲۹) ملغی و موضوع هسته‌ای ایران دیگر در دستور کار شورای امنیت قرار ندارد؛
۲. نکته مهم در مورد این نامه، همراهی چین با ایران و روسیه است که پیش از این تردیدهایی در مورد کم و کیف همراهی آن وجود داشت. این مساله برای ایران که دارای تعاملات گسترده با چین است، بسیار حیاتی بود. همراهی چین در نامه مهم و البته نامه ۲۸ آگوست سه وزیر خارجه، بطلان نظریه ای بود که چینیها را در قالب «محافظه‌کار و منفعل» قاب بندی میکرد. این مساله با توجه به جایگاه والای منشور ملل متحد در ادبیات چینیها بسیار مهم ارزیابی میشود.
۳. امضا کنندگان در این نامه خود را ابدا به عنوان «شورشی» و متمرد تعریف نمیکنند بلکه مستند به غیرقانونی بودن اقدام اروپاییها، کار خود را تحکیم جایگاه شورای امنیت میدانند.
۴. اقتضای عملی این نامه این است که چین و روسیه در فرایند احیای کمیته های تحریمها و پنل کارشناسان و هر فرایندی که به نحوی به پیگیری حقوقی پرونده هسته‌ای ایران در سطح شورای امنیت مرتبط باشد، اشکال تراشی کنند که با توجه به دائمی بودن جایگاه آنها و دارا بودن حق وتو، کاملا امکان و توان آنرا دارند.
۵. از این جا به بعد مساله ایران به شکاف بین قدرتهای بزرگ گره میخورد که دارای فواید و عوارضی است. ایران اگر این بازی را بدرستی انجام دهد فواید بسیاری خواهد برد و اگر مثل گذشته در دام دوگانه‌های کاذب - همانطور که در بگومگوهای ۴۸ ساعت گذشته دیدیم - گرفتار شود، آسیب خواهد دید.
۶. به طور قطع شرایط امروز ایران مشابه شرایط پیش از برجام نیست و اکنون نه فقط چین و روسیه، بلکه تعداد قابل توجهی از کشورها از منظر سیاسی کمابیش با مواضع E3 و ایالات متحده همراهی ندارند و از حیث حقوقی ابزارهای خوبی در دسترس است تا به کمک آنها زهر اسنپ بک تا حد زیادی گرفته شود.
۷. نامه حقوقی ذیل بدون شک آغاز یک دعوای حقوقی بیسابقه در سطح شورای امنیت است، چون خود اسنپ بک امری است که مسبوق به سابقه نبوده است. همچنین تفاوت معنادار رفتار چین و روسیه با سالهای ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ بخوبی نشانگر تغییرات بنیادینی است که در معادلات قدرت جهانی رخ داده و متاسفانه برخی در تهران آنرا هنوز درک نکرده و بر نظریات غلط خویش - که تاریخ انقضای آن سالهاست به سر آمده - اصرار می‌ورزند.

Mahdi Kharratiyan

📨 @hashtageram

10.7K views00:24