.

ا═.🍃.══════════ا
زبان پارسی، میهن است در درون ما
ا══════════.🍃.═ا


در عبارتهای «بلادِ پارسی‌گویان، زمین پارسی‌گویان، زاد و بوم پارسی» در آثار نویسندگان و شاعران بزرگ اندکی درنگ کنید :

و من در همه زمین پارسی‌گویان شهری نیکوتر و جامع‌تر و آبادان‌تر از اصفهان ندیدم (سفرنامه ناصر خسرو)

همینت بس فغانی در بلاد پارسی‌گویان
که عشقت عندلیب گلشن شیراز گردانید
                   (بابا فغانی شیرازی)

وگر پارسی باشدش زاد و بوم
به صنعاش مفرست و سقلاب و روم
                                 (سعدی)

عبارت «زمین پارسی‌گویان»، برآیندِ گره‌خوردگی دو زیست‌گاه وجودی در انسان ایرانی است: زمین و زبان.

احساس تعلق و عواطف "ریشه‌جویی" را هم زادگاه و زیست‌گاه در ما بر می‌انگیزد و هم زبان. برای این دو خاست‌گاه، دو استعارۀ خانۀ پدری و زبان مادری همواره بر زبان مردمان می‌رود. استعارهٔ نخست، بیانگر احساس تعلق به سرزمین است و دومین، بیانگر احساس زاد و زیست در زبان.
زبان به گفتۀ مارتین هَیدگر «خانه و اقامتگاه وجودی انسان است». صد البته که اقامت‌گاه زبانی برای آدمی، از زیست‌گاه زمینی درونی‌تر و پایدارتر است؛ چرا که، آدمی عارض بر زمین است اما جان و روان ما در زبانمان سرشته و بالیده است؛ من پارسی‌زبان هر جای زمین بروم زبانم را همراه خود می‌برم و در هر کشوری که باشم همچنان مُقیم زبان مادری خویشم و شگفتا که این خانه در من مقیم است.
این دوبیت زبان حالِ «روندگان مقیم» در زبان میهنی است.
سعدی:
دوست نزدیکتر از من به من است
وینت مشکل که من از وی دورم

مولوی:
در دو چشم من نشین ای آن که از من من‌تری
تا قمر را وانمایم کز قمر روشن‌تری




#کاروندپارسی
#محمودفتوحی
@karvandparsi

ایرانی برای آنکه بتواند از نو قد راست کند و به عنوان یک ملّتِ قابلِ احترام، خود را بنمایاند، احتیاج به چنین کتابی داشت و آن را به دست آورد. شاهنامه آغازگرِ دورانِ تازه‌ای در زندگی ایرانی است، با این کتاب است که اقتدارِ سیاسیِ ایران‌زمین تبدیل به «اقتدار فرهنگی» می‌شود. شاهنامه، ایرانِ پیش از اسلام را به ایرانِ بعد از اسلام پیوند زد و کاری کرد که او هم چنان در صحنه‌ی جهانی، یک کشورِ برجسته و تأثیرگذار باقی بماند. سرایشِ این اثرِ بدیع، واکنشی بود در برابرِ رفتارِ تحقیر‌آمیزِ خلفای دمشق و بغداد، یعنی اگر زبان فارسیِ دَری و شاهنامه نیامده بودند، ایرانی هرگز ایرانی باقی نمی‌ماند و چیز دیگری می‌شد.

محمدعلی اسلامی ندوشن
دیروز، امروز، فردا

چاپ دوم روانه بازار شد:

کتاب «تاریخ پول در ایران» به‌قلم جمعی از نویسندگان

ترجمه جواد عبّاسی
نشر نامک، ۱۴۰۲

پول ایرانی از عصر صفویه تا قاجار چه سرگذشتی داشته، چه پیوندی با سیاست داشته و چه تأثیری بر زندگی مردم گذاشته است؟ کتاب «تاریخ پول در ایران: از صفویه تا پایان قاجاریه»، با عنوان اصلی The Monetary History of Iran: From the Safavids to the Qajars، کتابی‌ست که به این پرسش‌ها پاسخ می‌دهد.
رودی مته، ویلم فلور و پاتریک کلاوسون، نویسندگان کتاب «تاریخ پول در ایران»، در این کتاب نه‌تنها به تاریخ فنی پول و ساخت و شکل ظاهری آن در ایران، بلکه به تاریخ سیاسی و اجتماعی و اقتصادی پول در این کشور نیز پرداخته‌اند و خط سِیرِ پول در ایران را، از عصر صفویه تا قاجار، از منظر نقش دولت و حکومت در سیاست‌های پولی ایران و تأثیر پول بر زندگی اجتماعی و اقتصادی ایرانیان مورد بررسی و تحلیل قرار داده‌اند و بیش از وجوه فنی بر این وجوه از تاریخ پول در ایران متمرکز شده‌اند.
متن اصلی کتاب «تاریخ پول در ایران» اولین بار در سال 2013 منتشر شده است.

‍ ‍ درباره‌ی حکیم عمرِ خیّام نظرهای متعارضی ابراز شده و این تعجّبی ندارد، در زبان فارسی یک خطا این بوده که کسی صریح حرف بزند، و خیّام کم و بیش بی‌پرده حرف زده است. از این‌رو، مصلحت ندید که تا زنده است، شاعریِ خود را آشکار کند. او در میان گویندگان یک وجودِ استثنائی است، زیرا ذهنِ علمی داشته. ریاضیّات و فلسفه که مبنای استدلالی دارند اجازه نمی‌دهند که اندیشه به جانبِ تخیّلِ بی‌مرز کشیده شود. همین تعداد اندک رباعی که از او باقی مانده، نشان می‌دهد که گوینده‌ی آنها پایبندِ واقع‌بینی است. زمانه و زندگی و مرگ را آن گونه که هست می‌بیند. او بر مرزِ دو اندیشه نشسته که یکی در کارِ رفتن است و دیگری در حالِ آمدن، منظورم «اندیشه‌ی علمی» از یک سو، و «صوفیانه» از سوی دیگر. لطافتِ فکری‌ای که در اوست، سخنِ او را از حالتِ خشکِ علمی خارج می‌کند، و گاه رشحه‌ی عرفانی در آن می‌نهد، منتها نتیجه‌گیریِ او به کلّی با نتیجه‌گیریِ عارفان تفاوت دارد، او از جهت آنکه ایرانیِ اصیل است نمی‌تواند جرقّه‌ای از اِشراق در کلامِ خود نداشته باشد. همین حالتِ دوگانه‌ی «زمینی بودن» و «لطیف بودن»، موجب شده است که هم او را دهری و طبایعی بخوانند، و هم چاشنیِ عارفانه‌ای در اندیشه‌اش بیابند.
به طور کلّی سه تیره‌ی فکر در خیّام دیده می‌شود:
۱. خاطره‌ی ایرانِ باستان که هیچ اندیشه‌ی ایرانی هرگز نتوانسته است خود را از نفوذِ آن بر کنار نگاه دارد.
۲. بی‌اعتباریِ جهان و ناهمواری و کوتاهیِ عمر، که برای جبرانش اغتنامِ وقت توصیه شده است.
۳. چون و چرا در کارِ آفرینش.
..............................
❇️ ۲۸ اردیبهشت روزِ بزرگداشتِ نابغه‌ی پرسش‌گر حکیم خیّام نیشابوری، مفخرِ ایران‌زمین را گرامی می‌داریم.
..............................

                      #ناردانه‌ها

💎کانال دکتر محمّد‌علی اسلامی نُدوشن
🆔 @sarv_e_sokhangoo

نشست "بررسی کارنامه تاریخ نگاری دکتر سهراب یزدانی" برگزار شد

نشست "بررسی کارنامه تاریخ نگاری دکتر سهراب یزدانی" روز شنبه ۲۹ اردیبهشت در سالن حافظ خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی خانه اندیشمندان علوم انسانی، نشست "بررسی کارنامه تاریخ نگاری دکتر سهراب یزدانی" به همت گروه تاریخ و باستان شناسی خانه اندیشمندان علوم انسانی، روز شنبه ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۳ در سالن حافظ خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد. محمد بی طرفان دبیری این نشست را برعهده داشت. خلاصه ای از گزارش این نشست در ادامه می آید.

https://ihht.ir/c/223

💢خانه اندیشمندان علوم انسانی💢

🆔 @iranianhht

#مؤسسه_پژوهشی_بایسنغر
#نامه_بایسنغر

فراخوان مقاله برای شمارۀ چهارم نامۀ بایسنغر

«نامۀ بایسنغر» در چهارمین گام خود پذیرای مقالات و یادداشت‌های پژوهشگران گرامی در محورهای زیر و در چارچوب اهداف این مجله است. این شماره نیز همچون سه شمارۀ پیش از خود، به بررسی تاریخ، ادبیات، هنر و وضعیت اجتماعی هرات و مناطق همجوار چون اسفزار، چشت، جام، خواف و بادغیس خواهد پرداخت.

۱- ادبیات
الف) بررسی مکتب‌ها و جریان‌های ادبی (نظم فارسی)
بررسی آثار و معرفی سبک شعری سرایشگران دورۀ غزنوی، دورۀ سلجوقی، سدۀ ششم هجری، دورۀ آل کرت، دورۀ تیموری، دورۀ صفوی، دورۀ سدوزایی و دورۀ معاصر.
ب) بررسی متون (نثر فارسی)
تذکره‌‌ها و تواریخ ادبی
لغت‌نامه‌نویسی
انشاء و ترسّل
علوم ادبی
تفسیرها و سیره‌های ادبی
ترجمه (عربی به فارسی، ترکی جغتایی به فارسی، انگلیسی به فارسی، روسی به فارسی و …)
ج) فرهنگ عامه
گویش هروی
مردم‌شناسی درزمانی
مردم‌شناسی هم‌زمانی
د) نسخه‌شناسی و تصحیح متن در هرات

۲- تصوف
تاریخ تصوف در هرات، جریان‌های تصوف، مزارات‌نویسی، موقوفات‌نویسی، شرح‌نویسی بر آثار صوفیان، گونۀ مقامات‌نویسی، عوامل بازنویسی و تجدید مقامات صوفیان و بررسی کارنامۀ مقامات‌نویسان شمال‌غرب کشور، و …

۳- تاریخ
الف) تاریخ اجتماعی
ب) تاریخ سیاسی
ج) جغرافیای تاریخی هرات، هری‌رود و روستاها
د) تاریخ‌نگاری

۴- هنر و فن
الف) معماری
ب) نگارگری
ج) خوش‌نویسی
د) موسیقی
ر) نسخه‌پردازی
س) حکّاکی
ص) فرش‌بافی
ط) کاشی‌سازی
ع) آبیاری و آبرسانی
ف) باغ‌آرایی
ق) مسکوکات

۵- بررسی کارنامۀ هرات‌پژوهان داخلی و خارجی و نهادهای هرات‌پژوهی
۶- ترجمه از زبان‌های مختلف به فارسی
ترجمۀ فارسی مقالات و یادداشت‌هایی در محورهای پنج‌گانۀ بالا

مقالات باید:
– دستاورد پژوهش خود نویسنده/نویسندگان، روشمند و حاوی نکات تازه باشد.
– پیش از این به صورت مقاله یا بخشی از کتاب چاپ نشده باشد و به مجلۀ دیگری نیز ارسال نشده باشد.
– از ده هزار واژه بیشتر نباشد.
– بر اساس شیوه‌نامۀ تنظیم مقالات که در ابتدای شماره‌های قبلی نامۀ بایسنغر منتشر شده و در وب‌سایت در دسترس قرار دارد، تهیه شده باشد.

پژوهشگران گرامی می‌توانند مقالات و یادداشت‌های خود را تا اول مهر / میزان ۱۴۰۳ خورشیدی / ۲۲ سپتامبر ۲۰۲۴ میلادی به این نشانی‌ها [email protected] و [email protected] و از طریق تلگرام به شمارۀ ۱۴۲۴۵۰۲۹۳۲۱+ ارسال کنند. نتیجۀ داوری مقالات در اول آذر / قوس ۱۴۰۳ اعلام خواهد شد.
نسخۀ مفصل فراخوان را از نشانی زیر دریافت کنید.👇👇

https://baysunghur.org/?p=2922

کشاکش مردم و نامردم و جنگ روایت‌ها
اسطوره‌ی شکست مردم

مهمترین شاخصه‌ی تاریخ جدید پیدایش مفهوم مردم است. در تاریخ معاصر مردم به مثابه‌ی شهروند و ملت به عرصه می‌آیند و میدان را می‌گیرند یا به عبارت بهتر شروع و تلاش می‌کنند که بگیرند. میدان و عرصه‌ای که پیش از این در انحصار خواص است. میدان و عرصه‌ای که محل جولان دادن بالادستی‌ها و فرادستان و بالانشینان است. شروع این تلاش، که یک روند است، شروع تاریخ معاصر است. تاریخ معاصر تاریخ جنگ مردم و نامردم است. در این تاریخ و در این روند و در این راه، که پر فراز و فرود و پر افت و خیز بوده است، مردم بارها در راه افتاده‌اند اما از راه نیافتاده‌اند. در راه افتادن را شکست نام ندهیم. در راه افتادن شکست نیست. در این میدان و در این رویارویی و در این کشاکش آن‌چه که بیش از هر چیز دیگر مهم است جنگ روایت‌ها است. روایت نامردم بر مفهوم شکست مردم تکیه دارد. اما تاریخ معاصر ایران به روشنی گواه است که این روایت دروغ و افسانه‌ای بیش نیست. بی‌پایه است. اینک و اینجا هیچ کاری مهم‌تر از نشان دادن و آشکار کردن این دروغ نیست. هیچ کاری مهم‌تر از شکست روایت شکست نیست.
پیروزی مردم بر نامردم در گرو این است. روایت شکست را باید شکست.

این سخن پایان ندارد هوش‌دار

#داریوش_رحمانیان
هشتم خردادماه هزار و چهارصد و سه
https://www.tg-me.com/mardomnameh

راهی که من آرزومند بودم که ایران در پیش بگیرد و آن را در نوشته‌های خود به گفتن و دوباره گفتن گذارده‌ام راهی بود که دو سَر داشت: یک سرش پیوند می‌خورد به ریشه‌های محکمِ فرهنگِ ایران و سرِ دیگرش بـه مـردمِ امروز. جامعه‌ی موردِ آرزویم جامعه‌ی مردم_فرهنگ بوده است. منظورم از فرهنگ، کلّ دست‌آوردهای نجیبانه‌ای است که ملّت ایران در طیّ قرونِ متمادی کسب کرده و آرزوهای معقول و شریفی که برای آینده با آن همراه می‌دارد.

            #ایران_را_از_یاد_نبریم

💎کانال دکتر محمّد‌علی اسلامی نُدوشن
🆔 @sarv_e_sokhangoo

مردم‌نامه و تاریخ اکنون

یکی از ویژگی‌های مردم‌نامه‌نویسی به مثابه‌ی یک پویش فکری و علمی این است که از بیخ‌وبن دغدغه‌ی اکنون دارد. مردم‌نامه‌نویس گذشته‌ی نگذشته‌‌ای که تاریخ است را نه صرفا از سر کنجکاوی برای درک گذشته که با انگیزه‌ی دست یافتن به ادراکی مورخانه از وضعیت اکنون می‌خواند و می‌پژوهد. اکنونی که ساخته و پرداخته‌ی کار و کنش و منش و روش و رفتار مردم است.در مردم‌نامه‌نویسی به مثابه‌ی یک رویکرد و دیدگاه و روش در فهم و تفسیر و تبیین جهان تاریخی آدمی و رویدادها و پدیده‌های آن مردم نه توده‌ی پراکنده و طفیلی و منفعل و پیرو که کنش‌گران و سازندگان اصلی تاریخ‌ و نیروی پیش‌برنده و رقم‌زننده‌ی آن‌اند. چه خوب و چه بد. چه خیر و چه شر. چه تلخ و چه شیرین. هرچه هست و هرچه روی می‌دهد و صورت می‌بندد بدرجات نتیجه‌ی کنش و منش مردم است. صورت‌هایی از هستی تاریخی که ممکن و محقق شده‌اند برآمده و زاده‌شده‌ی از بطن و متن مردم‌اند. تغییر این صورت‌ها در اکنون و آینده نه صرفاً در گرو تغییر اشخاص و افراد و سررشته‌داران و ارباب زر و زور که بدزجات در گرو دگرگونی در خلقیات و روحیات و باورها و فرهنگ مردم است. این دیدگاه نقش افراد و اشخاص و حاکمان و حکومت‌ها را نادیده نمی‌گیرد و نفی نمی‌کند. نقش افراد و اشخاص و وضعیت حکومت‌ها و... در جای خود و در حد و اندازه‌ی خود باید دیده شود؛ اما نه چنان و چندان که آن‌ها اصل و محور شوند و مردم فرع و تابع.
مردم در ساخته‌شدن تاریخ و در رقم‌خوردن رویدادهای آن نقش اصلی و اساسی و محوری دارند. مردم بیخ و ریشه‌اند. میوه اگر تلخ است یا شیرین از این ریشه است. در مردم‌نامه‌نویسی، برخلاف پاره‌ای گونه‌های تاریخ مردم که در یکی دو سده‌ی اخیر در اروپا و آمریکا پدیدار شده و رواج گرفته‌اند، مردم معصوم و پاک و بی‌گناه و قربانی نیستند. مردم می‌توانند قربانی و مظلوم و ستم‌پذیر نباشند و اگر هستند و به شرایط و اوضاع و احوال ناخوشایند و ناپسند تن داده‌اند هم قصور دارند و هم تقصیر. مظلومان ظلم‌پذیر که برده‌وار و به‌اختیار به سلطه و چیرگی و سررشته‌داری نامردم نابکار ناکارآمد ناشایسته ناسزاوار تن می‌دهند شریک جرم ناشایستگان ستم‌پیشه هستند. پس اگر سررشته‌دارن ناسزاوار ناشایسته نقد می‌شوند پیش و بیش از آنان بردگان خودخواسته شایسته‌ی نقد هستند. و...

یک‌ پرسش بنیادین در مردم‌نامه‌نویسی این است که: اکنون چیست و چرا اینگونه است که هست؟ سهم عوام و خواص، فرودستان و فرادستان، حکومت‌شوندگان و حکومت‌کنندگان در این میان چیست؟ مردم‌نامه‌نویس اگر به تاریخ چند هزار سال پیش هم بپردازد آماجش این است که دستآورد پژوهش‌اش بر وضعیت اکنون پرتو بیفکند و به چیستی و چرایی آن پاسخ گوید.
مردم‌نامه‌نویسی به عنوان یک پویش ایرانی در تاریخ‌نگاری و تاریخ‌نویسی در پاره‌ای موارد، بدرجات، با گونه‌های تاریخ مردم که در جاهای دیگر پدیدار شده است متفاوت است.
پویش مردم‌نامه می‌کوشد در حد توان و امکان یک صدای ایرانی در تاریخ‌نگاری و تاریخ‌نویسی باشد. ایران به داشتن چنین صدایی در تاریخ‌نگاری جهان نیاز دارد. برآوردن این آماج کار یک تن و چند تن و یک سال و چند سال نیست. کار گروهی بزرگ از مورخان و صاحبنظران رشته‌های همسایه در یک روند و فرایند درازمدت در طی چند نسل است.
اگر این پویش در اینجا و اکنون به هر علت و هر دلیل بازایستد و از رفتن و بالندگی بازبماند، پس از چندی توسط کسانی دیگر و با شکل و شمایلی دیگر دوباره سر برخواهد آورد. مردم نامه‌نویسی نیازی بنیادین است که نمی‌شود و نباید نادیده‌اش گرفت. غفلت از آن هزینه‌های سنگین دارد.
امیدوارم پویش مردم‌نامه مشمول قاعده‌ی کوتاه‌مدتی نشود و کمبودها و موانع و مشکلات زمینه‌ی رکود و تعطیل و توقف آن را فراهم نیاورند. مردم‌نامه یک مجله نیست. یک پویش فکری و علمی است.
مردم‌نامه را دریابید و از آن خود بدانید. از آن همه‌ی مردم.
#داریوش_رحمانیان
نهم خرداد هزار و چهارصد و سه
https://www.tg-me.com/mardomnameh

.

همه نگاه‌ها به "ایران"

۱۱ خرداد ۱۴۰۳
#محمود_فاضلی_بیرجندی

ایرانیان، قلمروشان دیار جبل است، از ماهات و غیره و آذربایجان تا مجاور ارمینیه و اران و بیلقان تا دربند که باب ابواب است، و ری و طبرستان، و مسقط و شابران و گرگان و ابرشهر که نیشابور است، و هرات و مرو و دیگر سرزمین‌های عجمان.
همه این ولایت‌ها یک مملکت است، پادشاهش یکی است، و زبانش یکی.
معنی ایران‌شهر، شهر نیکان است، که "ایر" به فارسی قدیم یعنی نیکی و برتری.
نبطیان گویند که این اقلیم را ایرانیان از روزگاران قدیم داشته‌اند و از ایشان است.

- التنبیه والاشراف. ابوالحسن مسعودی.




امروز هم ایران، یک سرزمین است، مردمانش یکدل و همزبان.
اگر اندیشناک باشیم، اندیشناک ایران هستیم.
اگر به جایی بنگریم، فقط به ایران می‌نگریم.
اگر در دنیا چیزی به دوست‌داشتن بیارزد، ایران است.
ایران.
نماز می‌گزاریم به این نام پاک.

https://www.tg-me.com/dejnepesht4000
.

حسین امانت، طراح و معمار برجسته ایرانی و یکی از اولین متخصصان این رشته در ایران که طراحی و معماری برج شهیاد [برج میدان آزادی تهران] را در کارنامه خود دارد، روز پنجشنبه دهم خرداد از دانشگاه بریتیش کلمبیا در کانادا، دکترای افتخاری دریافت کرد.

آقای امانت که یک سال پس از انقلاب ۵۷، به کانادا مهاجرت کرده است، هنگام سخنرانی خود از کانادا بابت امنیت و آزادی که در اختیار او و خانواده‌اش گذاشته قدردانی کرد و هنگامی که از آزادی صحبت کرد، نتوانست جلوی اشکش را بگیرد.

حسین امانت در حال حاضر نیز با حدود شش دهه سابقه فعالیت حرفه‌ای، مدیریت یک شرکت معماری در ونکوور کانادا را برعهده دارد امضای خود را پای آثار چشمگیری در چین، خاورمیانه و آمریکای شمالی گذاشته است.
indypersian

📡 @VahidOnline

🔰 خدمت به ایران

📝 متن سخنرانی دکتر جواد عباسی در دومین آیین یاد دکتر اسلامی نُدوشن

اینکه شرایط جسمی ایشان در آخرین سال‌های زندگی به گونه‌ای بود که امکان سفر به ایران را نداشت اما همواره در فکر ایران بود و دغدغه آن را داشت. با وجود دوری از ایران، اسلامی ندوشن همیشه به دنبال ترویج خردورزی، امید، ایرانیت و هویت ایرانی بود و نبودش در ایران خللی را در اهدافش به وجود نیاورده بود. امروزه با وجود فناوری‌هایی که هست، زیستن و درگذشتنِ نخبگان فرهنگی در داخل و خارج از کشور چندان تفاوتی نمی‌کند و هرجای دنیا که باشند می‌توانند حرف‌شان را منتقل کنند. اسلامی ندوشن طی سال‌های اقامتش در خارج کشور دايما با ایران در ارتباط بود و کسانی هم که از ایران به تورنتو می‌آمدند با ایشان دیدار و گفت‌وگو داشتند و پیام‌ها را رد و بدل می‌کردند. درِ خانه اسلامی ندوشن به روی همه باز بود و هرگونه خدمتی که از دستش برمی‌آمد برای فرهنگ و مردم ایران انجام می‌داد. در سال 96 حدود 40 میلیون تومان در حساب بانکی او بود که درخواست کرد آن را صرف فردوسی و خردسرای آن کنند. حدود صد هزار ایرانی در تورنتو زندگی می‌کنند که تعداد زیادی از آنها خواهان برگزاری جلسه و مراوده فرهنگی با او بودند. هر کس از ایران به تورنتو می‌رفت، استاد از او جویای توس، فردوسی، ایران و... بود. بخش عمده‌ای از کتاب‌های کتابخانه اسلامی ندوشن و خانم بیانی در زمان اقامت آنها در کانادا به خردسرای فردوسی اهدا شد. درآمد حاصل از فروش کتاب‌هایش را برای بلوار منتهی به آرامگاه فردوسی اختصاص داده بود و با وجود اقامت در خارج از کشور، فکرش در ایران بود. پیش از مرگش، همه امور را سر و سامان داده بود و هیچ زحمتی را برای دیگران نگذاشته بود.
مرگ برای اسلامی ندوشن چیز عجیب و غریبی نبود و مساله کاملا حل شده‌ای به حساب می‌آمد چون کارنامه کاملی داشت و هرکاری که توانسته بود برای خانواده و ایران و هویت و فرهنگ ایرانی انجام داده بود بنابراین وجدان آرام و آسوده‌ای داشت و مرگ را بدیهی می‌دانست چنان‌که در شعری گفته است:
از مرگ، خطا مبین، که گر مرگ نبود / بر شاخِ درختِ عُمر، یک برگ نبود
نه صولتِ حُسن بود و نه دولتِ عشق/ آرایش باغ و زیب گلبرگ نبود
آخرین دیداری که با اسلامی ندوشن صورت گرفت و آخرین صحبتی که از او به یاد دارم این بود: ایران خواهد ماند.
______
کانال دکتر اسلامی نُدوشن
@dr_eslaminodoushan

🎥توانایی چت‌جی‌پی‌تی−4o به فارسی در چه حد است؟

ما مهارت‌های فارسی و شناخت فرهنگ ایرانی را در چت‌بات جدید ChatGPT-4o بررسی کرده‌ایم. با هم ببینیم که این مدل جدید هوش مصنوعی چطور عمل می‌کند؟

@dw_farsi

🎥 تاریخ را از نگاه زنان ببینیم

🔸گفتگو با ژانت آفاری درباره آینده ایران

🔻شیخ فضل الله نوری با مشروطه مخالف بود، چون اعتقاد داشت این مسئله باعث می‌شود که مثلا لباس زنان عوض شود و حتی با غیرمسلمان ازدواج کنند. تشخیص او اتفاقا درست بود، ولی این حرف به‌قدری برای مشروطه‌خواهان سنگین بود که می‌گفتند چنین چیزی امکان ندارد.

🔻یکی از تحقیقات فمینیستی مهمی که در غرب انجام شد این بود بود که اگر تاریخ را یک‌بار از نگاه زنان بررسی کنیم، مفهوم تاریخ به‌کلی تغییر می‌کند.

🎞 فیلم کامل این گفتگو در یوتوب آزاد:
https://youtu.be/GC9nZ2Q70Lc


🆔@AzadSocial

خبرنامۀ ایران باستان راه‌اندازی شد.

این خبرنامه به سردبیری نیما آصفی و محمد میرزایی تأسیس شده است.

خبرنامۀ ایران باستان می‌کوشد تازه‌ترین و مهمترین اخبار انتشار کتاب، مجله، مقاله، برگزاری نشست‌های علمی، اکتشاف‌ها و نویافته‌ها و دیگر رویدادهای مرتبط با پژوهش‌های ایران باستان را در اختیار علاقه‌مندان قرار دهد.

دکتر حسین شیخ، دکتر مهرک‌علی صابونچی، دکتر یاسر ملک‌زاده، دکتر خداداد رضاخانی، محمد بیانی، بهرام روشن‌ضمیر، مجید رشیدیان، حامد اسدی، الهه امیرپور، محمد کشاورز دیوکلایی، الهه گل‌بستان، همایون عباس‌نیا، نیما آصفی و محمد میرزایی هیئت نویسندگان این خبرنامه را تشکیل می‌دهند.
سایت:
https://ancientirannews.com

تلگرام
https://www.tg-me.com/Ancientirannews
توییتر
https://x.com/ancientirannews

اینستاگرام
https://www.instagram.com/ancientirannews
لینکدین
https://www.linkedin.com/company/ancientirannews/
فیسبوک
https://www.facebook.com/share/2ZveEUMAwxd6L773/