📌 اینترنت اشیا (IoT) یا به‌بیانی دقیق‌تر، «اینترنت چیزها» یعنی اتصال دستگاه‌های فیزیکی نظیر وسایل نقلیه، لوازم خانگی، گوشی‌های هوشمند و... به‌هم‌دیگر از طریق نرم‌افزارهای خاص، حسگرها و... است. در این فناوریِ به‌نسبت نوپا، تمامی دستگاه‌های متصل به یک شبکه، توانایی این را دارند که کارهایشان را به‌صورت خودکار انجام دهند؛ بر اساس تغییراتی که در محیط اطرافشان رخ می‌دهد، یک سری پاسخ ویژه را به‌صورت کاملا خودکار از خود نشان دهند و همچنین می‌توانند داده‌های مختلف را بدون هرگونه دخالت انسان، با دیگر دستگاه‌های شبکه مبادله کنند.
شاکله‌ی اصلی این فناوریِ جدید، بر پایه‌ی شبکه‌ی بی‌سیم و اینترنت ساخته شده و هدف اصلی آن، بهبود کارایی و دقت دستگاه‌های مختلف است. Internet of Things در کنار موارد یادشده، میتواند از لحاظ اقتصادی و حتی به‌منظور جلوگیری از اتلاف وقت، کمک‌حال مردم باشد.
⚙️ دانشکده صنایع و مدیریت👇
@ieinstitute
شاکله‌ی اصلی این فناوریِ جدید، بر پایه‌ی شبکه‌ی بی‌سیم و اینترنت ساخته شده و هدف اصلی آن، بهبود کارایی و دقت دستگاه‌های مختلف است. Internet of Things در کنار موارد یادشده، میتواند از لحاظ اقتصادی و حتی به‌منظور جلوگیری از اتلاف وقت، کمک‌حال مردم باشد.
⚙️ دانشکده صنایع و مدیریت👇
@ieinstitute
📌الگوریتم ژنتیک (Genetic Algorithm)
روشی برای حل مسائل بهینه سازی قید دار و بدون قید است که بر مبنای نظریه انتخاب طبیعی ( فرآیندی که تکامل زیست شناسی را پیش می برد) عمل می کند.
الگوریتم ژنتیک به طور مداوم جمعیتی از جواب های منفرد را اصلاح می کند. در هر مرحله، الگوریتم ژنتیک به صورت تصادفی افرادی را از نسل فعلی به عنوان والدین انتخاب می کند و از آن ها برای ایجاد فرزندان که خود اعضای نسل بعد هستند استفاده می کند. در طول نسل های متوالی، جمعیت جواب ها به سمت یک جواب بهینه “تکامل” پیدا می کند. شما می توانید از الگوریتم ژنتیک برای حل مسائل مختلف بهینه سازی که الگوریتم های استاندارد بهینه سازی برای حل آن ها مناسب نیست، استفاده کنید. به عنوان نمونه ای از این دست مسائل می توان به مسائلی اشاره کرد که در آن تابع هدف ناپیوسته، مشتق ناپذیر، تصادفی و یا غیرخطی از مرتبه بالا می باشد. الگوریتم ژنتیک همچنین می تواند در حل مسائل برنامه ریزی عدد صحیح مختلط، که در آن برخی از اجزا محدود به مقادیر صحیح هستند نیز استفاده شود.
الگوریتم ژنتیک در هر مرحله، برای ایجاد نسل بعد از جمعیت فعلی از سه نوع قانون اصلی استفاده می کند:
قوانین انتخاب،جواب های منفرد که به آن ها والدین گفته می شود را انتخاب می کنند.
قوانین جابجایی ویژگی های والدین را با یکدیگر ترکیب می کنند تا فرزند آن ها که عضو نسل بعد خواهد بود را تشکیل دهند.
قوانین جهش به صورت تصادفی تغییراتی را بر روی یکی از والدین( یا هر دوی آن ها) اعمال می کنند تا فرزندان نسل بعد را تشکیل دهند.
🔻 ادامه این مطلب به صورت تکمیلی در فایل آموزشی در پست بعد ارائه شده است.
⚙️ دانشکده صنایع و مدیریت👇
@ieinstitute
روشی برای حل مسائل بهینه سازی قید دار و بدون قید است که بر مبنای نظریه انتخاب طبیعی ( فرآیندی که تکامل زیست شناسی را پیش می برد) عمل می کند.
الگوریتم ژنتیک به طور مداوم جمعیتی از جواب های منفرد را اصلاح می کند. در هر مرحله، الگوریتم ژنتیک به صورت تصادفی افرادی را از نسل فعلی به عنوان والدین انتخاب می کند و از آن ها برای ایجاد فرزندان که خود اعضای نسل بعد هستند استفاده می کند. در طول نسل های متوالی، جمعیت جواب ها به سمت یک جواب بهینه “تکامل” پیدا می کند. شما می توانید از الگوریتم ژنتیک برای حل مسائل مختلف بهینه سازی که الگوریتم های استاندارد بهینه سازی برای حل آن ها مناسب نیست، استفاده کنید. به عنوان نمونه ای از این دست مسائل می توان به مسائلی اشاره کرد که در آن تابع هدف ناپیوسته، مشتق ناپذیر، تصادفی و یا غیرخطی از مرتبه بالا می باشد. الگوریتم ژنتیک همچنین می تواند در حل مسائل برنامه ریزی عدد صحیح مختلط، که در آن برخی از اجزا محدود به مقادیر صحیح هستند نیز استفاده شود.
الگوریتم ژنتیک در هر مرحله، برای ایجاد نسل بعد از جمعیت فعلی از سه نوع قانون اصلی استفاده می کند:
قوانین انتخاب،جواب های منفرد که به آن ها والدین گفته می شود را انتخاب می کنند.
قوانین جابجایی ویژگی های والدین را با یکدیگر ترکیب می کنند تا فرزند آن ها که عضو نسل بعد خواهد بود را تشکیل دهند.
قوانین جهش به صورت تصادفی تغییراتی را بر روی یکی از والدین( یا هر دوی آن ها) اعمال می کنند تا فرزندان نسل بعد را تشکیل دهند.
🔻 ادامه این مطلب به صورت تکمیلی در فایل آموزشی در پست بعد ارائه شده است.
⚙️ دانشکده صنایع و مدیریت👇
@ieinstitute
📌 مهارت جمع‌آوری داده، گذراندن داده‌ها از فیلتر تفکر انتقادی (Critical Thinking) و رسیدن به یک تصمیم قاطع، مهارتی مهم برای هر کارمندی محسوب می‌شود. در غیر اینصورت، اموری که برای شما به عنوان یک مدیر واضح و شفاف است، برای کارمندانتان دشوار و غیر قابل اجرا خواهد بود.
در روزگاری که ماشین‌ها روز به روز هوشمندتر می‌شوند، یکی از بزرگترین تفاوت انسان‌ها با ماشین‌ها (حداقل برای مدتی کوتاه) مهارت تفکر انتقادی است. استخدام افرادی که به تنهایی قدرت تصمیم‌گیری ندارند، تنها باعث هدر رفتن انرژی تیم شما خواهد شد.
⚙️ دانشکده صنایع و مدیریت👇
@ieinstitute
در روزگاری که ماشین‌ها روز به روز هوشمندتر می‌شوند، یکی از بزرگترین تفاوت انسان‌ها با ماشین‌ها (حداقل برای مدتی کوتاه) مهارت تفکر انتقادی است. استخدام افرادی که به تنهایی قدرت تصمیم‌گیری ندارند، تنها باعث هدر رفتن انرژی تیم شما خواهد شد.
⚙️ دانشکده صنایع و مدیریت👇
@ieinstitute
📌چین به دلیل کمبود فضای خاکی پنلهای خورشیدی را روی دریا قرار داده
در حالی که یک سوﻡ خاک ایران بیابان است،و اگر به پنلهاﻯ خورشیدی مجهز شود میتواند انرژی تمام خاورمیانه را تامین کند.
⚙️ دانشکده صنایع و مدیریت👇
@ieinstitute
در حالی که یک سوﻡ خاک ایران بیابان است،و اگر به پنلهاﻯ خورشیدی مجهز شود میتواند انرژی تمام خاورمیانه را تامین کند.
⚙️ دانشکده صنایع و مدیریت👇
@ieinstitute
⭕️ طوفان فکری یا بارش فکری یک تکنیک خلاقیت گروهی است که طی آن، با جمع‌آوری فهرست بزرگی از ایده‌ها که در جلسه توسط اعضا تولید می‌شود و برای رسیدن به راه حل در مورد یک مسئله تلاش می شود.
⚙️ دانشکده صنایع و مدیریت👇
@ieinstitute
⚙️ دانشکده صنایع و مدیریت👇
@ieinstitute
⭕️ مهارت های کلیدی یک مدیر پروژه حرفه ای:
🏅مهارت رهبری
یک مدیر پروژه موفق باید الهام‌بخش تیمش باشد و بتواند به آنها انگیزه لازم برای رسیدن به هدف‌های از پیش تعیین‌شده را بدهد.
🏅مهارت حل مسئله
وقتی کار به مشکل می‌خورد یا مانعی بر سر راه پیشرفت قرار می‌گیرد، مدیر پروژه است که باید دنبال راه‌حل‌های عملی برای عبور از بحران بگردد و برای این کار به مهارت حل مسئله نیاز دارد.
🏅 مهارت برقراری ارتباط موثر
90 درصد از زمان یک مدیر پروژه صرف ارتباط با اعضای تیم و افراد ذی‌نفع و سرمایه‌گذاران و... می‌شود. بنابراین اگر نتواند به شیوه موثری با دیگران ارتباط قرار کند، نمی‌تواند پروژه را هم جمع‌وجور کنند.
🏅 آگاهی از مسائل فرهنگی
چرا یک مدیر پروژه باید نسبت به مسائل فرهنگی آگاه و هوشیار باشد؟ چون لازم است جلوی سوءتفاهم‌ها و اختلاف نظرها را میان اعضای تیم بگیرد.
🏅خوش‌بین بودن
خوش‌بین بودن یکی از تواناییهای اصلی است که هر مدیر پروژه‌ای به آن نیاز دارد تا بتواند از پیشنهادهای جدید و نوآوری‌های اعضای تیم در حین اجرای کار استقبال کند و اگر لازم بود، برنامه‌ها را تغییر دهد.
🏅اعتبار داشتن
تجربیاتی که یک مدیر پروژه در گذشته به دست آورده و دانش عمیقی که نسبت به حوزه کاری‌اش پیدا کرده، اعتبار او محسوب می‌شود که میتواند به کمک آن احترام و اعتماد دیگران را جلب کند و مورد حمایت قرار گیرد.
🏅آشنایی با تکنولوژی‌های روز دنیا
مدیر پروژه موفق کسی است که همیشه خودش را با تکنولوژی‌های روز دنیا در حوزه کاری مرتبطش به‌روز نگه دارد و با تکنیک‌ها و ابزارهای جدید مدیریت پروژه آشنایی کامل داشته باشد.
🏅 داشتن دانش نسبی نسبت به سایر چارچوب‌های کاری
یک مدیر پروژه موفق قرار نیست فقط اطلاعاتی در مورد حوزه کاری خودش داشته باشد، بلکه موفقیت سراغ مدیرانی می‌آید که از حیطه‌های دیگر کاری از جمله شیوه برنامه‌ریزی و مدیریت برنامه و... نیز مطلع باشند.
⚙️ دانشکده صنایع و مدیریت👇
@ieinstitute
🏅مهارت رهبری
یک مدیر پروژه موفق باید الهام‌بخش تیمش باشد و بتواند به آنها انگیزه لازم برای رسیدن به هدف‌های از پیش تعیین‌شده را بدهد.
🏅مهارت حل مسئله
وقتی کار به مشکل می‌خورد یا مانعی بر سر راه پیشرفت قرار می‌گیرد، مدیر پروژه است که باید دنبال راه‌حل‌های عملی برای عبور از بحران بگردد و برای این کار به مهارت حل مسئله نیاز دارد.
🏅 مهارت برقراری ارتباط موثر
90 درصد از زمان یک مدیر پروژه صرف ارتباط با اعضای تیم و افراد ذی‌نفع و سرمایه‌گذاران و... می‌شود. بنابراین اگر نتواند به شیوه موثری با دیگران ارتباط قرار کند، نمی‌تواند پروژه را هم جمع‌وجور کنند.
🏅 آگاهی از مسائل فرهنگی
چرا یک مدیر پروژه باید نسبت به مسائل فرهنگی آگاه و هوشیار باشد؟ چون لازم است جلوی سوءتفاهم‌ها و اختلاف نظرها را میان اعضای تیم بگیرد.
🏅خوش‌بین بودن
خوش‌بین بودن یکی از تواناییهای اصلی است که هر مدیر پروژه‌ای به آن نیاز دارد تا بتواند از پیشنهادهای جدید و نوآوری‌های اعضای تیم در حین اجرای کار استقبال کند و اگر لازم بود، برنامه‌ها را تغییر دهد.
🏅اعتبار داشتن
تجربیاتی که یک مدیر پروژه در گذشته به دست آورده و دانش عمیقی که نسبت به حوزه کاری‌اش پیدا کرده، اعتبار او محسوب می‌شود که میتواند به کمک آن احترام و اعتماد دیگران را جلب کند و مورد حمایت قرار گیرد.
🏅آشنایی با تکنولوژی‌های روز دنیا
مدیر پروژه موفق کسی است که همیشه خودش را با تکنولوژی‌های روز دنیا در حوزه کاری مرتبطش به‌روز نگه دارد و با تکنیک‌ها و ابزارهای جدید مدیریت پروژه آشنایی کامل داشته باشد.
🏅 داشتن دانش نسبی نسبت به سایر چارچوب‌های کاری
یک مدیر پروژه موفق قرار نیست فقط اطلاعاتی در مورد حوزه کاری خودش داشته باشد، بلکه موفقیت سراغ مدیرانی می‌آید که از حیطه‌های دیگر کاری از جمله شیوه برنامه‌ریزی و مدیریت برنامه و... نیز مطلع باشند.
⚙️ دانشکده صنایع و مدیریت👇
@ieinstitute
📌 استراتژیست کیست؟
✍️ محمدعبایی
استراتژیست، هر وقت این واژه را می‌شنوید، احتمالاً به یاد یک دانشمند پیر یا یک متخصص با سابقه مدیریتی بالا خواهید افتاد. متاسفانه تجربه من نشان می دهد، لغت استراتژیست در سازمان‌های ایرانی یا حتی در مسائلی مانند اداره کشور به خوبی جای نیفتاده است.
تصور همه ما از استراتژیست، انسانی سرد و گرم چشیده است که به خوبی می تواند درباره استراتژی‌ها صحبت کند. گاهی نیز این تفکر آن قدر نهادینه شده است که مکمل این گزاره را نیز توجیه می کند. به عبارت دیگر، این گونه تصور می شود که هیچ فردی با تجربه کم یا سطوح سازمانی پایین نمی تواند در مسائل استراتژیک دخالت کند. اما این تفکر از کجا می آید.
در اکثر روش های برنامه‌ریزی استراتژیک سنتی مانند روش برایسون، دیوید و غیره ، تعریف استراتژیست در سازمان به این شکل آمده است که فردی است که سه وظیفه اصلی در سازمان یعنی ایجاد تعادل بین ثبات و تغییر، ایجاد حس تعلق اعضای سازمان به سازمان، هم چنین مدیریت نوآوری در سازمان را به عهده دارد. از طرفی نیز تعریف های متعدد دیگری نیز مانند این که استراتژیست ها مسئولیت شکست یا پیروزی سازمان را به عهده دارند.
یا این که استراتژیست فردی است که تصمیمات مهم استراتژیک می گیرد نیز مطرح شده است. در برخی از تعاریف نیز دقیقاً اشاره شده است که تیم مدیریت استراتژیک شامل افرادی مانند هیات مدیره شرکت یا مدیر عامل می شود. شاید این تعریف سنتی تا حدود یک دهه قبل به دلیل ماهیت با ثبات کسب و کارها، می توانست تعریفی قابل قبول باشد. اما امروزه، سند هایی که به عنوان سند راهبردی، چشم انداز یا سند برنامه‌ریزی استراتژیک توسط هم اندیشی همین استراتژیست‌ها تهیه می‌شد، کارایی خود را از دست دادند. به نحوی که صدای خود همین استراتژیست‌ها را درآورد.
در سال ۲۰۰۶ منکینز و استیل در مطالعه ای که در موسسه MIT Sloan Management Review با عنوان برنامه ریزی را رها کنید و تصمیم گیری را آغاز کنید انجام داده بودند، بیان نمودند که برنامه ریزی استراتژیک را به دلیل بی فایده بودن، باید رها کرد و به سراغ تصمیم گیری رفت. در سال ۲۰۰۷ نیز شرکت مشاوره مکنزی در نشریه خود گزارش داد که تنها ۴۵ درصد مدیران مشتری این موسسه از فرآیند برنامه‌ریزی استراتژیک رضایت داشته‌اند و فقط ۲۳ درصد از آن ها گفته‌اند که فرآیند برنامه‌ریزی استراتژیک منجر به اخذ تصمیمات کلیدی و مهم می‌شود.
دلایل زیادی برای ناکارآمدی فرآیند برنامه‌ریزی استراتژیک سنتی وجود دارد و تقریباً امروز، بیشتر دانشمندان این حوزه، استقرار نظام مدیریت استراتژیک را به عنوان راه حلی در مقابل برنامه‌ریزی استراتژیک توسط مدیران، افراد سطح بالای سازمانی و یا مشاوران و کارشناسان استراتژی می دانند. اما یکی از مهم‌ترین دلایل عدم موفقیت فرآیند برنامه‌ریزی استراتژیک، متکی بودن این فرآیند به تصمیمات همین استراتژیست‌های سنتی بود.
در نگرش نوین، فرآیند برنامه‌ریزی استراتژیک جای خود را به فرآیند ایجاد سیستمی داده است که با بسترسازی شرایط زایش استراتژی و همچنین شناسایی منابع زایش استراتژی زمینه‌ی جوانه زدن استراتژی‌ها از سطوح مختلف سازمانی را فراهم می‌سازد. در عوض، مدیران سطوح بالای سازمانی فقط به تصمیم گیری درباره‌ی استراتژی‌های زایش یافته در چارچوب این سیستم می پردازند.
با استقرار چنین سیستمی در سازمان‌ها، تعریف استراتژیست‌ها متفاوت می شود. در سیستم های نوین مدیریت استراتژیک، استراتژیست ها ممکن است در سطوح متفاوت سازمانی باشند. ممکن است حتی سابقه‌ای در حد سه ماه در کسب و کار داشته باشند. حتی ممکن است سمتی در حد کارگر خط تولید داشته باشند. در فرآیند استقرار نظام مدیریت استراتژیک در سازمان هایی با اندازه متوسط و بالاتر، در مرحله شناسایی استراتژی‌های ضمنی، باید تیم های استراتژیک یا تیم های Action Learning را شناسائی و تشکیل نمود. بر اساس این مفهوم، تعریف استراتژیست ها تغییر می یابد.
استراتژیست فردی خلاق و آگاه است که در حیطه‌ی کسب و کاری که در آن فعال است، می تواند فرصت های استراتژیک جدید مرتبط با مدل کسب و کار را شناسائی کند و موجب ارتقای مدل کسب و کار شود و یا مدل کسب و کار جدیدی خلق کند.
⚙️ دانشکده صنایع و مدیریت👇
@ieinstitute
✍️ محمدعبایی
استراتژیست، هر وقت این واژه را می‌شنوید، احتمالاً به یاد یک دانشمند پیر یا یک متخصص با سابقه مدیریتی بالا خواهید افتاد. متاسفانه تجربه من نشان می دهد، لغت استراتژیست در سازمان‌های ایرانی یا حتی در مسائلی مانند اداره کشور به خوبی جای نیفتاده است.
تصور همه ما از استراتژیست، انسانی سرد و گرم چشیده است که به خوبی می تواند درباره استراتژی‌ها صحبت کند. گاهی نیز این تفکر آن قدر نهادینه شده است که مکمل این گزاره را نیز توجیه می کند. به عبارت دیگر، این گونه تصور می شود که هیچ فردی با تجربه کم یا سطوح سازمانی پایین نمی تواند در مسائل استراتژیک دخالت کند. اما این تفکر از کجا می آید.
در اکثر روش های برنامه‌ریزی استراتژیک سنتی مانند روش برایسون، دیوید و غیره ، تعریف استراتژیست در سازمان به این شکل آمده است که فردی است که سه وظیفه اصلی در سازمان یعنی ایجاد تعادل بین ثبات و تغییر، ایجاد حس تعلق اعضای سازمان به سازمان، هم چنین مدیریت نوآوری در سازمان را به عهده دارد. از طرفی نیز تعریف های متعدد دیگری نیز مانند این که استراتژیست ها مسئولیت شکست یا پیروزی سازمان را به عهده دارند.
یا این که استراتژیست فردی است که تصمیمات مهم استراتژیک می گیرد نیز مطرح شده است. در برخی از تعاریف نیز دقیقاً اشاره شده است که تیم مدیریت استراتژیک شامل افرادی مانند هیات مدیره شرکت یا مدیر عامل می شود. شاید این تعریف سنتی تا حدود یک دهه قبل به دلیل ماهیت با ثبات کسب و کارها، می توانست تعریفی قابل قبول باشد. اما امروزه، سند هایی که به عنوان سند راهبردی، چشم انداز یا سند برنامه‌ریزی استراتژیک توسط هم اندیشی همین استراتژیست‌ها تهیه می‌شد، کارایی خود را از دست دادند. به نحوی که صدای خود همین استراتژیست‌ها را درآورد.
در سال ۲۰۰۶ منکینز و استیل در مطالعه ای که در موسسه MIT Sloan Management Review با عنوان برنامه ریزی را رها کنید و تصمیم گیری را آغاز کنید انجام داده بودند، بیان نمودند که برنامه ریزی استراتژیک را به دلیل بی فایده بودن، باید رها کرد و به سراغ تصمیم گیری رفت. در سال ۲۰۰۷ نیز شرکت مشاوره مکنزی در نشریه خود گزارش داد که تنها ۴۵ درصد مدیران مشتری این موسسه از فرآیند برنامه‌ریزی استراتژیک رضایت داشته‌اند و فقط ۲۳ درصد از آن ها گفته‌اند که فرآیند برنامه‌ریزی استراتژیک منجر به اخذ تصمیمات کلیدی و مهم می‌شود.
دلایل زیادی برای ناکارآمدی فرآیند برنامه‌ریزی استراتژیک سنتی وجود دارد و تقریباً امروز، بیشتر دانشمندان این حوزه، استقرار نظام مدیریت استراتژیک را به عنوان راه حلی در مقابل برنامه‌ریزی استراتژیک توسط مدیران، افراد سطح بالای سازمانی و یا مشاوران و کارشناسان استراتژی می دانند. اما یکی از مهم‌ترین دلایل عدم موفقیت فرآیند برنامه‌ریزی استراتژیک، متکی بودن این فرآیند به تصمیمات همین استراتژیست‌های سنتی بود.
در نگرش نوین، فرآیند برنامه‌ریزی استراتژیک جای خود را به فرآیند ایجاد سیستمی داده است که با بسترسازی شرایط زایش استراتژی و همچنین شناسایی منابع زایش استراتژی زمینه‌ی جوانه زدن استراتژی‌ها از سطوح مختلف سازمانی را فراهم می‌سازد. در عوض، مدیران سطوح بالای سازمانی فقط به تصمیم گیری درباره‌ی استراتژی‌های زایش یافته در چارچوب این سیستم می پردازند.
با استقرار چنین سیستمی در سازمان‌ها، تعریف استراتژیست‌ها متفاوت می شود. در سیستم های نوین مدیریت استراتژیک، استراتژیست ها ممکن است در سطوح متفاوت سازمانی باشند. ممکن است حتی سابقه‌ای در حد سه ماه در کسب و کار داشته باشند. حتی ممکن است سمتی در حد کارگر خط تولید داشته باشند. در فرآیند استقرار نظام مدیریت استراتژیک در سازمان هایی با اندازه متوسط و بالاتر، در مرحله شناسایی استراتژی‌های ضمنی، باید تیم های استراتژیک یا تیم های Action Learning را شناسائی و تشکیل نمود. بر اساس این مفهوم، تعریف استراتژیست ها تغییر می یابد.
استراتژیست فردی خلاق و آگاه است که در حیطه‌ی کسب و کاری که در آن فعال است، می تواند فرصت های استراتژیک جدید مرتبط با مدل کسب و کار را شناسائی کند و موجب ارتقای مدل کسب و کار شود و یا مدل کسب و کار جدیدی خلق کند.
⚙️ دانشکده صنایع و مدیریت👇
@ieinstitute
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
📌فیلم آموزش شاخص های قابلیت اطمینان نگهداری و تعمیرات تجهیزات MTBF , MTTF , MTTR
⚙️ دانشکده صنایع و مدیریت👇
@ieinstitute
⚙️ دانشکده صنایع و مدیریت👇
@ieinstitute
مدیریت استیفن رابینز.pdf
49.1 MB
👆👆👆
📌دانلود رایگان کتاب مدیریت رابینز
ویرایش11
مرجع رشته های مدیریت و مهندسی صنایع
⚙️ دانشکده صنایع و مدیریت👇
@ieinstitute
📌دانلود رایگان کتاب مدیریت رابینز
ویرایش11
مرجع رشته های مدیریت و مهندسی صنایع
⚙️ دانشکده صنایع و مدیریت👇
@ieinstitute
📌 کاربردهای شبیه سازی
در مواقعي که بناست بر روي يک سيستم مطالعاتي انجام شود، اگر روابطي که در سيستم وجود دارند به اندازه کافي ساده باشند، مي توان از برنامه ريزي رياضي براي مطالعه بر روي آنها استفاده کرد. به اين روش، روش تحليلي گفته مي شود. ولي اکثر سيستم هاي دنياي واقعي به اندازه اي پيچيده هستند که نمي توان از روش هاي رياضي براي تحليل سيستم استفاده کرد و اين سيستم ها مي بايست با استفاده از ابزار هاي ديگر مانند شبيه سازي مورد بررسي قرار گيرند. اين تحقيق با استفاده از کامپيوتر نسبت به ارزيابي مدل به صورت عددي اقدام مي شود و جمع آوري داده ها براي تخمين زدن پارامترهاي مطلوب انجام مي گيرد.
با روشن شدن اين مطلب که شبيه سازي در کجا مورد استفاده قرار مي گيرد، مدير کارخانه اي را در نظر بگيريد که مي خواهد خط توليدي در يکي از سالن هاي خود احداث کند و از منطقي بودن اين تصميم و کارا بودن آن اطمينان ندارد. همچنين نمي تواند خط توليد را احداث کرده و سپس در صورت عدم کارايي، آن را جمع کند. در چنين مواقعي بهترين ابزار براي تحليل، ابزار شبيه سازي است. مي توان با استفاده از شبيه سازي، مدلي در دنياي مجازي ساخت و تمامي سوال ها و آلترناتيو هاي موجود را بر روي آن مورد ارزيابي قرار داد بدون اينکه هزينه پياده سازي به سيستم تحميل شود.
در زير به برخي از سيستم هايي که کارايي ابزار شبيه سازي در آنها به اثبات رسيده و از ابزار شبيه سازي به صورت گسترده استفاده مي کنند اشاره مي شود:
زنجيره تامين و لجستيك
بيمارستان ها و مراكز درماني
فرآيند بازاريابي و تحليل رقبا
فرآيند هاي ساخت و توليد
فرودگاه ها، فروشگاه ها و سيستم هاي تردد عابرين
سيستم هاي حمل و نقل و انبارداري
مديريت پروژه و مديريت دارايي ها
سيستم هاي خدماتي
سيستم هاي ريلي
سيستم هاي دفاعي و نظامي
سيستم هاي ارتباطي و مخابراتي
مديريت استراتژيك و برنامه ريزي
فرآيندهاي اجتماعي
با رقابتي شدن دنياي تجارت امروزي و با پيچيده تر شدن فرآيندهاي کسب و کار، کاربرد شبيه-سازي ابعاد وسيع تري يافته است. همچنين کارهاي بسيار زيادي در زمينه ارتقا نرم افزارهاي شبيه سازي انجام شده است به گونه اي که امروزه با استفاده از نرم افزارهاي شبيه سازي و اجزايي که به صورت پيش فرض در آنها وجود دارد، مي توان سيستم هاي پيچيده را شبيه سازي کرده و مورد بررسي قرار داد. همچنين سعي شده است در آنها ابزار هاي گزارش گيري را قرار دهند تا کاربران پس از ساخت مدل، بتوانند گزارش هاي متنوعي از تک تک اعضاي سيستم بگيرند.
بنا به نوع سيستم مورد بررسي از منظر گسسته و پيوسته بودن و سطح جزئيات مورد نظر، سه نوع روش شبيه سازي وجود دارد:
شبيه سازي گسسته پيشامد (Discrete Event Simulation)
شبيه سازي سيستم هاي پويا (System Dynamics)
شبيه سازي عامل بنيان (Agent Based Modeling)
⚙️ دانشکده صنایع و مدیریت👇
@ieinstitute
در مواقعي که بناست بر روي يک سيستم مطالعاتي انجام شود، اگر روابطي که در سيستم وجود دارند به اندازه کافي ساده باشند، مي توان از برنامه ريزي رياضي براي مطالعه بر روي آنها استفاده کرد. به اين روش، روش تحليلي گفته مي شود. ولي اکثر سيستم هاي دنياي واقعي به اندازه اي پيچيده هستند که نمي توان از روش هاي رياضي براي تحليل سيستم استفاده کرد و اين سيستم ها مي بايست با استفاده از ابزار هاي ديگر مانند شبيه سازي مورد بررسي قرار گيرند. اين تحقيق با استفاده از کامپيوتر نسبت به ارزيابي مدل به صورت عددي اقدام مي شود و جمع آوري داده ها براي تخمين زدن پارامترهاي مطلوب انجام مي گيرد.
با روشن شدن اين مطلب که شبيه سازي در کجا مورد استفاده قرار مي گيرد، مدير کارخانه اي را در نظر بگيريد که مي خواهد خط توليدي در يکي از سالن هاي خود احداث کند و از منطقي بودن اين تصميم و کارا بودن آن اطمينان ندارد. همچنين نمي تواند خط توليد را احداث کرده و سپس در صورت عدم کارايي، آن را جمع کند. در چنين مواقعي بهترين ابزار براي تحليل، ابزار شبيه سازي است. مي توان با استفاده از شبيه سازي، مدلي در دنياي مجازي ساخت و تمامي سوال ها و آلترناتيو هاي موجود را بر روي آن مورد ارزيابي قرار داد بدون اينکه هزينه پياده سازي به سيستم تحميل شود.
در زير به برخي از سيستم هايي که کارايي ابزار شبيه سازي در آنها به اثبات رسيده و از ابزار شبيه سازي به صورت گسترده استفاده مي کنند اشاره مي شود:
زنجيره تامين و لجستيك
بيمارستان ها و مراكز درماني
فرآيند بازاريابي و تحليل رقبا
فرآيند هاي ساخت و توليد
فرودگاه ها، فروشگاه ها و سيستم هاي تردد عابرين
سيستم هاي حمل و نقل و انبارداري
مديريت پروژه و مديريت دارايي ها
سيستم هاي خدماتي
سيستم هاي ريلي
سيستم هاي دفاعي و نظامي
سيستم هاي ارتباطي و مخابراتي
مديريت استراتژيك و برنامه ريزي
فرآيندهاي اجتماعي
با رقابتي شدن دنياي تجارت امروزي و با پيچيده تر شدن فرآيندهاي کسب و کار، کاربرد شبيه-سازي ابعاد وسيع تري يافته است. همچنين کارهاي بسيار زيادي در زمينه ارتقا نرم افزارهاي شبيه سازي انجام شده است به گونه اي که امروزه با استفاده از نرم افزارهاي شبيه سازي و اجزايي که به صورت پيش فرض در آنها وجود دارد، مي توان سيستم هاي پيچيده را شبيه سازي کرده و مورد بررسي قرار داد. همچنين سعي شده است در آنها ابزار هاي گزارش گيري را قرار دهند تا کاربران پس از ساخت مدل، بتوانند گزارش هاي متنوعي از تک تک اعضاي سيستم بگيرند.
بنا به نوع سيستم مورد بررسي از منظر گسسته و پيوسته بودن و سطح جزئيات مورد نظر، سه نوع روش شبيه سازي وجود دارد:
شبيه سازي گسسته پيشامد (Discrete Event Simulation)
شبيه سازي سيستم هاي پويا (System Dynamics)
شبيه سازي عامل بنيان (Agent Based Modeling)
⚙️ دانشکده صنایع و مدیریت👇
@ieinstitute
⭕️مدیریت سیستمی
تعاریف زیاد و متنوعی برای سیستم ارائه شده است که در زیر به بعضی از آنها اشاره می کنیم:
۱) سیستم، مجموعه‌ای از اجزا است که در یک رابطه منظم با یکدیگر فعالیت می‌کنند.
۲) سیستم، مجموعه‌ای از اجزای مرتبط است که در راستای دستیابی به ماموریت خاصی، نوع و نحوه ارتباط بین آنها بوجود آمده باشد.
۳) سیستم، مجموعه‌ای است از متغیرها که بوسیله یک ناظر انتخاب شده‌اند .این متغیرها ممکن است اجزای یک ماشین پیچیده، یک ارگانیسم و یا یک موسسه اجتماعی باشند.
۴) سیستم، بخشی از جهان واقعی است که ما انتخاب و آنرا در ذهن خود به منظور در نظر گرفتن و بحث و بررسی تغییرات مختلفی که تحت شرایط متفاوت ممکن است در آن رخ دهد، از بقیه جهان جدا می کنیم.
۵)سیستم، مجموعه ای از دو یا چند عنصر است که سه شرط زیر را داشته باشد:
هر عنصر سیستم بر رفتار و یا ویژگیهای کل سیستم، موثر است .
به عنوان مثال رفتار هر عضو از بدن انسان مانند قلب یا مغز می تواند عملکرد بدن انسان را به عنوان یک کل تحت تاثیر قرار دهد.
بین عنصر سیستم از نظر رفتاری و نوع تاثیر بر کل سیستم، وابستگی متقابل وجود دارد.
یعنی نحوه رفتار هر عنصر و نیز نحوه تاثیر هر عنصر بر کل سیستم، بستگی به چگونگی رفتار حداقل یک عنصر دیگر از سیستم دارد. به عنوان مثال در بدن انسان، نحوه رفتار چشم بستگی به نحوه رفتار مغز دارد. هر زیر مجموعه‌ای از عناصر تشکیل شود، بر رفتار کل سیستم موثر است و این تاثیر بستگی به حداقل یک زیر مجموعه دیگر از سیستم دارد. به عبارت دیگر اجزای یک سیستم چنان به هم مرتبط‌اند که هیچ زیر گروه مستقلی از آنها نمی‌توان تشکیل داد.
با استفاده از تعاریف فوق نتیجه می‌گیریم که هر سیستم، یک کل است و نمی‌توان آنرا به اجزای مستقل تقسیم نمود. زیرا ویژگیهای سیستم، در هیچ یک از اجزا بطور مستقل وجود ندارد. و اگر اجزا سیستم را از هم جدا کنیم، خاصیت خود را از دست می‌دهند. به عنوان مثال چشم به عنوان جزئی از بدن انسان، اگر از بدن جدا باشد، نخواهد دید.
وقتی سیستم به اجزا مستقلی تقسیم شود، تعامل بین اجزا از بین می‌رود و سیستم خاصیت و تواناییهای خود را از دست می‌دهد. اگر اجزا یک موجودیت با یکدیگر تعامل نداشته باشند، تشکیل یک مجموعه می‌دهند نه یک سیستم.
❗️در فایل پاورپوینت که در پست بعد ارائه شده است به بررسی انواع سیستم و تئوری مدیریت سیستمی پرداخته می شود:
⚙️ دانشکده صنایع و مدیریت👇
@ieinstitute
تعاریف زیاد و متنوعی برای سیستم ارائه شده است که در زیر به بعضی از آنها اشاره می کنیم:
۱) سیستم، مجموعه‌ای از اجزا است که در یک رابطه منظم با یکدیگر فعالیت می‌کنند.
۲) سیستم، مجموعه‌ای از اجزای مرتبط است که در راستای دستیابی به ماموریت خاصی، نوع و نحوه ارتباط بین آنها بوجود آمده باشد.
۳) سیستم، مجموعه‌ای است از متغیرها که بوسیله یک ناظر انتخاب شده‌اند .این متغیرها ممکن است اجزای یک ماشین پیچیده، یک ارگانیسم و یا یک موسسه اجتماعی باشند.
۴) سیستم، بخشی از جهان واقعی است که ما انتخاب و آنرا در ذهن خود به منظور در نظر گرفتن و بحث و بررسی تغییرات مختلفی که تحت شرایط متفاوت ممکن است در آن رخ دهد، از بقیه جهان جدا می کنیم.
۵)سیستم، مجموعه ای از دو یا چند عنصر است که سه شرط زیر را داشته باشد:
هر عنصر سیستم بر رفتار و یا ویژگیهای کل سیستم، موثر است .
به عنوان مثال رفتار هر عضو از بدن انسان مانند قلب یا مغز می تواند عملکرد بدن انسان را به عنوان یک کل تحت تاثیر قرار دهد.
بین عنصر سیستم از نظر رفتاری و نوع تاثیر بر کل سیستم، وابستگی متقابل وجود دارد.
یعنی نحوه رفتار هر عنصر و نیز نحوه تاثیر هر عنصر بر کل سیستم، بستگی به چگونگی رفتار حداقل یک عنصر دیگر از سیستم دارد. به عنوان مثال در بدن انسان، نحوه رفتار چشم بستگی به نحوه رفتار مغز دارد. هر زیر مجموعه‌ای از عناصر تشکیل شود، بر رفتار کل سیستم موثر است و این تاثیر بستگی به حداقل یک زیر مجموعه دیگر از سیستم دارد. به عبارت دیگر اجزای یک سیستم چنان به هم مرتبط‌اند که هیچ زیر گروه مستقلی از آنها نمی‌توان تشکیل داد.
با استفاده از تعاریف فوق نتیجه می‌گیریم که هر سیستم، یک کل است و نمی‌توان آنرا به اجزای مستقل تقسیم نمود. زیرا ویژگیهای سیستم، در هیچ یک از اجزا بطور مستقل وجود ندارد. و اگر اجزا سیستم را از هم جدا کنیم، خاصیت خود را از دست می‌دهند. به عنوان مثال چشم به عنوان جزئی از بدن انسان، اگر از بدن جدا باشد، نخواهد دید.
وقتی سیستم به اجزا مستقلی تقسیم شود، تعامل بین اجزا از بین می‌رود و سیستم خاصیت و تواناییهای خود را از دست می‌دهد. اگر اجزا یک موجودیت با یکدیگر تعامل نداشته باشند، تشکیل یک مجموعه می‌دهند نه یک سیستم.
❗️در فایل پاورپوینت که در پست بعد ارائه شده است به بررسی انواع سیستم و تئوری مدیریت سیستمی پرداخته می شود:
⚙️ دانشکده صنایع و مدیریت👇
@ieinstitute
📌 منظور از ایمپکت فاکتور (IF)در ژورنالها چیست؟
ضریب تأثیر (Impact Factor)، یک شاخص کمی است که برای ارزیابی، مقایسه و رتبه‌بندی نشریات علمی در رشته‌های مختلف در سطح ملی یا برای مقایسه مجله‌ها در سطح بین‌المللی به کار گرفته می‌شود. این شاخص نشان‌دهنده فراوانی استنادهایی است که در طول یک دوره زمانی مشخص به یک مقاله چاپ و در یک نشریه داده می‌شود.
این عامل همه ساله توسط مؤسسه اطلاعات علمی (ISI) بر مبنای ارجاعات به هر یک از مجلات علمی آن محاسبه و نتیجه در گزارش‌های ارجاع مجله یا Journal Citation Reports (JCR) منتشر می‌شود. این ضریب، نه برای مقاله یا نویسنده، بلکه برای مجله محاسبه می‌شود. محاسبه بر مبنای یک دوره سه ساله صورت می‌گیرد؛ برای مثال اگر در سال ۸۴ جمعاً ۴۰ ارجاع به مقاله‌های سال‌های ۸۲ و ۸۳ آن مجله صورت گرفته باشد و در آن مجله در سال ۸۲ تعداد ۲۶ مقاله و در سال ۸۳ تعداد ۲۴ مقاله چاپ شده باشد، ضریب ارجاع آن مجله از تقسیم ۴۰ بر 50 (مجموع 26 و 24) به دست می‌آید که 8/0 است؛ یعنی به طور متوسط هر مقاله آن نشریه 8/0 مرتبه مورد استناد مقالات دیگر قرار گرفته است.
قابل توجه است که Impact Factor فقط درمورد نشریات نمایه‌شده در بانک اطلاعاتی Web of Science و توسط مؤسسه ISI محاسبه و منتشر می‌شود.
⚙️ دانشکده صنایع و مدیریت👇
@ieinstitute
ضریب تأثیر (Impact Factor)، یک شاخص کمی است که برای ارزیابی، مقایسه و رتبه‌بندی نشریات علمی در رشته‌های مختلف در سطح ملی یا برای مقایسه مجله‌ها در سطح بین‌المللی به کار گرفته می‌شود. این شاخص نشان‌دهنده فراوانی استنادهایی است که در طول یک دوره زمانی مشخص به یک مقاله چاپ و در یک نشریه داده می‌شود.
این عامل همه ساله توسط مؤسسه اطلاعات علمی (ISI) بر مبنای ارجاعات به هر یک از مجلات علمی آن محاسبه و نتیجه در گزارش‌های ارجاع مجله یا Journal Citation Reports (JCR) منتشر می‌شود. این ضریب، نه برای مقاله یا نویسنده، بلکه برای مجله محاسبه می‌شود. محاسبه بر مبنای یک دوره سه ساله صورت می‌گیرد؛ برای مثال اگر در سال ۸۴ جمعاً ۴۰ ارجاع به مقاله‌های سال‌های ۸۲ و ۸۳ آن مجله صورت گرفته باشد و در آن مجله در سال ۸۲ تعداد ۲۶ مقاله و در سال ۸۳ تعداد ۲۴ مقاله چاپ شده باشد، ضریب ارجاع آن مجله از تقسیم ۴۰ بر 50 (مجموع 26 و 24) به دست می‌آید که 8/0 است؛ یعنی به طور متوسط هر مقاله آن نشریه 8/0 مرتبه مورد استناد مقالات دیگر قرار گرفته است.
قابل توجه است که Impact Factor فقط درمورد نشریات نمایه‌شده در بانک اطلاعاتی Web of Science و توسط مؤسسه ISI محاسبه و منتشر می‌شود.
⚙️ دانشکده صنایع و مدیریت👇
@ieinstitute
Forwarded from دانشکده مهندسی صنایع
Risk Management-ieinstitute.pptx
662 KB
Forwarded from دانشکده مهندسی صنایع
[email protected]
1.4 MB
📌 الگوریتم جستجوی ممنوع یا Tabu Search
الگوریتم جستجوی ممنوع یا Tabu Search و یا به اختصار TS، یکی از قوی ترین الگوریتم ها در زمینه حل مسائل بهینه سازی، به خصوص مسائل بهینه سازی مبتنی بر گراف و مسائل بهینه سازی ترکیباتی (Combinatorial Optimization) است. این الگوریتم در اواخر دهه ۱۹۸۰ و توسط گلووِر (Glover) و همکارانش ارائه گردید. این الگوریتم پاسخ های بسیار مناسبی را برای انواع مسائل گسسته به خصوص مسائل جایگشتی (مانند مساله فروشنده دوره گرد یا TSP و مساله n وزیر) ارائه می کند.
🔻 برای آشنایی بیشتر از پاورپوینت ارائه شده در پست بعدی استفاده نمایید.
⚙️ دانشکده صنایع و مدیریت👇
@ieinstitute
الگوریتم جستجوی ممنوع یا Tabu Search و یا به اختصار TS، یکی از قوی ترین الگوریتم ها در زمینه حل مسائل بهینه سازی، به خصوص مسائل بهینه سازی مبتنی بر گراف و مسائل بهینه سازی ترکیباتی (Combinatorial Optimization) است. این الگوریتم در اواخر دهه ۱۹۸۰ و توسط گلووِر (Glover) و همکارانش ارائه گردید. این الگوریتم پاسخ های بسیار مناسبی را برای انواع مسائل گسسته به خصوص مسائل جایگشتی (مانند مساله فروشنده دوره گرد یا TSP و مساله n وزیر) ارائه می کند.
🔻 برای آشنایی بیشتر از پاورپوینت ارائه شده در پست بعدی استفاده نمایید.
⚙️ دانشکده صنایع و مدیریت👇
@ieinstitute