Forwarded from جمعیت امام علی
⭕️ جای دانش‌آموزان در مدرسه است.
به دستگیری دانش‌آموزان پایان دهید.
"پیام جمعی از سازمان‌های مردم نهاد حامی کودک"
🆔@imamalisociety
به دستگیری دانش‌آموزان پایان دهید.
"پیام جمعی از سازمان‌های مردم نهاد حامی کودک"
🆔@imamalisociety
Forwarded from جمعیت امام علی
🔰 حق اعتراض یا تکلیف سکوت؟!
تحلیلی بر وضعیت کودکان در وقایع اخیر
به نام خداوند کودکان
🔻بر حسب مشاهدات غیر قابل انکار و متواتر شدن روایت‌های شاهدانی از ناآرامی‌های اخیر، حتی اظهارات ضد و نقیض مسئولان درباره دستگیری و کشته شدن کودکان و نوجوانانی در شهرهای مختلف سرزمینمان بر آن شدیم تا دادخواه بی‌صدایان و حق‌خواه کودکانمان باشیم؛ بلکه به مأموریت انسانی و اجتماعی خود عمل کرده و از مسئولان پرسشی مکرر نماییم.
🔻سخن گفتن از حق اجتماع و اظهار نظر و اعتراض کودکان و نوجوانان، در شرایطی که بی‌شمار کودک در جامعه ما، نه امروز و دیروز که سالهاست حتی از داشتن شناسنامه و هویت محرومند، به اشکال گوناگون استثمار می‌شوند و خوردن یک وعده غذای سالم به آرزویشان تبدیل شده، به نظر نمی‌رسد فایده چندانی داشته باشد.
🔻با این وجود، تخطئه‌ی رفتارهای اعتراضی مشروع و موجه کودکان و نوجوانان و توجیه سرکوب آنها به واسطه‌ی ناآشنایی عموم مردم با این حقوق، آگاهی‌بخشی در این موارد را ضروری می‌کند.
🔻کودکان و نوجوانان ایران‌زمین بر اساس مواد ۱۳ و ۱۵ کنوانسیون حقوق کودک، که به موجب قانون «اجازه الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون حقوق کودک مصوب ۱۳۷۲» به مثابه قانون داخلی ایران به حساب می‌آید، حق «ابراز آزادانه‌ی عقاید خود» و «تشکیل اجتماعات مسالمت‌آمیز» را داشته و در چارچوب قانون این حق قابل تعرض و تحدید نیست.
🔻همچنین در بند چهارم ماده ۸ «سند ملی حقوق کودک و نوجوان» نیز که به عنوان یک سند ضعیف مورد نقد جدی فعالان حقوق کودک قرار دارد، بر «حق شرکت در اجتماعات و مجامع اعم از عبادی، فرهنگی و سیاسی در چارچوب قانون و شرع» تاکید شده است.
🔻از این رو، نه تنها هیچ کودک و نوجوانی به صرف حضور در اجتماعات اعتراضی و ابراز عقاید خود در تعارض با قانون قرار ندارد، بلکه دولت و نهادهای مسئول در امور کودکان موظف به فراهم آوردن لوازم استفاده از این حقوق و تامین امنیت کودکان هستند.
🔻در حالی که دستگاه حاکم از هر فرصتی برای تایید مواضع خود با استفاده از حضور پُرشمار کودکان در اجتماعات مدنظرش - عموما در ساعات آموزشی - بهره برده و امکانات قابل توجهی در این راستا بسیج می کند، اجازه ندادن به کودکان و نوجوانان برای ابراز مخالفت و اعلام نظراتشان در بستر اجتماع، علاوه بر آن که خلاف قانون و نقض آشکار حقوق کودکان محسوب می شود، خشونتی نمادین علیه نسل آینده است که در روزگاری نه چندان دور، می تواند پرخاشگری، افسردگی، رفتارهای خشونت آمیز و رویکردهای رادیکال را در پی داشته باشد.
🔻شوربختانه در کشاکش اعتراضات مردمی که دامنه آن به مدارس نیز کشیده شده، شاهد جعل معنای اصلاح و تربیت هستیم. گویی تربیت با "رام شدن" و " اهلی شدن" برابر تلقی شده و هر گونه اعتراض فردی و مدنی، عدول از چارچوب تأدیب و تربیت بوده و مستحق اصلاحات اجباری و فرمایشی است؛ در حالی که هر گونه آموزش و تربیتِ حقیقی، بر مبنای آزادی، اختیار و احترام بوده و با اجبار، زور و تلقین مغایر است.
🔻باید یادآوری نمود که مدرسه جامعه‌ای کوچک و مکانی برای تمرین برابری، عدالت، آزادی و ارزش‌هایی همچون صلح، دوستی و مدارا است. چنانچه دانش‌آموزان به زعم مسئولان خطایی تربیتی مرتکب شده‌اند، اولیای مدرسه و دانش‌آموزان می‌توانند در فضای گفت و شنود، تدابیری برای رفع خطاها بیندیشند و نیازی به تداوم سیاست‌های تهدید، تحقیر و اجبار نیست.
🔻بازنگری در اهداف ناملموس آموزشی، تأمین فضای تأملی و تعاملی و افزایش سعه صدر و تحمل متولیان بزرگسال مناسب‌تر و مفیدتر از ارجاع کودکان و نوجوانان به کانون اصلاح و تربیت با انواع برچسب‌زنی‌هاست.
🔻بدیهی است که فرزندان ایران به رسم امانت به مدارس سپرده شده و ما به عنوان مطالبه‌گران و حامیان حقوق کودکان، مانند دیگر شهروندان و مردمان نگران، هر گونه زیر پا گذاشتن تعهدات اخلاقی- انسانی و قانونی- بین‌المللی را محکوم کرده و خواهان بازگرداندن فوری دستگیرشدگان به آغوش خانواده هایشان و مدارس و مراعات حقوق ایشان هستیم.
🔻ضمن پاسداشت حق اعتراض و اجتماع کودکان و نوجوانان و آزادی بیان ایشان، دیگر بار نسبت به استفاده‌ی ابزاری از کودکان و نوجوانان با توجه به خصایص ذاتی اشخاص در این سنین و تاثیری که می‌تواند در ادامه‌ی زندگی ایشان داشته باشد هشدار داده و هرگونه تحریک کودکان و نوجوانان به رفتارهای خشونت‌بار را در هر طرف میدان محکوم می‌کنیم. کودکان و نوجوانان، آینده‌ی این جهانند و باید این آینده را ضمن آموزش دادن برای ابراز نظر و پرورش قوای انتقادی آنها، از هرگونه آسیب جسمی، جنسی و روانی حفظ کرد.
🆔@imamalisociety
تحلیلی بر وضعیت کودکان در وقایع اخیر
به نام خداوند کودکان
🔻بر حسب مشاهدات غیر قابل انکار و متواتر شدن روایت‌های شاهدانی از ناآرامی‌های اخیر، حتی اظهارات ضد و نقیض مسئولان درباره دستگیری و کشته شدن کودکان و نوجوانانی در شهرهای مختلف سرزمینمان بر آن شدیم تا دادخواه بی‌صدایان و حق‌خواه کودکانمان باشیم؛ بلکه به مأموریت انسانی و اجتماعی خود عمل کرده و از مسئولان پرسشی مکرر نماییم.
🔻سخن گفتن از حق اجتماع و اظهار نظر و اعتراض کودکان و نوجوانان، در شرایطی که بی‌شمار کودک در جامعه ما، نه امروز و دیروز که سالهاست حتی از داشتن شناسنامه و هویت محرومند، به اشکال گوناگون استثمار می‌شوند و خوردن یک وعده غذای سالم به آرزویشان تبدیل شده، به نظر نمی‌رسد فایده چندانی داشته باشد.
🔻با این وجود، تخطئه‌ی رفتارهای اعتراضی مشروع و موجه کودکان و نوجوانان و توجیه سرکوب آنها به واسطه‌ی ناآشنایی عموم مردم با این حقوق، آگاهی‌بخشی در این موارد را ضروری می‌کند.
🔻کودکان و نوجوانان ایران‌زمین بر اساس مواد ۱۳ و ۱۵ کنوانسیون حقوق کودک، که به موجب قانون «اجازه الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون حقوق کودک مصوب ۱۳۷۲» به مثابه قانون داخلی ایران به حساب می‌آید، حق «ابراز آزادانه‌ی عقاید خود» و «تشکیل اجتماعات مسالمت‌آمیز» را داشته و در چارچوب قانون این حق قابل تعرض و تحدید نیست.
🔻همچنین در بند چهارم ماده ۸ «سند ملی حقوق کودک و نوجوان» نیز که به عنوان یک سند ضعیف مورد نقد جدی فعالان حقوق کودک قرار دارد، بر «حق شرکت در اجتماعات و مجامع اعم از عبادی، فرهنگی و سیاسی در چارچوب قانون و شرع» تاکید شده است.
🔻از این رو، نه تنها هیچ کودک و نوجوانی به صرف حضور در اجتماعات اعتراضی و ابراز عقاید خود در تعارض با قانون قرار ندارد، بلکه دولت و نهادهای مسئول در امور کودکان موظف به فراهم آوردن لوازم استفاده از این حقوق و تامین امنیت کودکان هستند.
🔻در حالی که دستگاه حاکم از هر فرصتی برای تایید مواضع خود با استفاده از حضور پُرشمار کودکان در اجتماعات مدنظرش - عموما در ساعات آموزشی - بهره برده و امکانات قابل توجهی در این راستا بسیج می کند، اجازه ندادن به کودکان و نوجوانان برای ابراز مخالفت و اعلام نظراتشان در بستر اجتماع، علاوه بر آن که خلاف قانون و نقض آشکار حقوق کودکان محسوب می شود، خشونتی نمادین علیه نسل آینده است که در روزگاری نه چندان دور، می تواند پرخاشگری، افسردگی، رفتارهای خشونت آمیز و رویکردهای رادیکال را در پی داشته باشد.
🔻شوربختانه در کشاکش اعتراضات مردمی که دامنه آن به مدارس نیز کشیده شده، شاهد جعل معنای اصلاح و تربیت هستیم. گویی تربیت با "رام شدن" و " اهلی شدن" برابر تلقی شده و هر گونه اعتراض فردی و مدنی، عدول از چارچوب تأدیب و تربیت بوده و مستحق اصلاحات اجباری و فرمایشی است؛ در حالی که هر گونه آموزش و تربیتِ حقیقی، بر مبنای آزادی، اختیار و احترام بوده و با اجبار، زور و تلقین مغایر است.
🔻باید یادآوری نمود که مدرسه جامعه‌ای کوچک و مکانی برای تمرین برابری، عدالت، آزادی و ارزش‌هایی همچون صلح، دوستی و مدارا است. چنانچه دانش‌آموزان به زعم مسئولان خطایی تربیتی مرتکب شده‌اند، اولیای مدرسه و دانش‌آموزان می‌توانند در فضای گفت و شنود، تدابیری برای رفع خطاها بیندیشند و نیازی به تداوم سیاست‌های تهدید، تحقیر و اجبار نیست.
🔻بازنگری در اهداف ناملموس آموزشی، تأمین فضای تأملی و تعاملی و افزایش سعه صدر و تحمل متولیان بزرگسال مناسب‌تر و مفیدتر از ارجاع کودکان و نوجوانان به کانون اصلاح و تربیت با انواع برچسب‌زنی‌هاست.
🔻بدیهی است که فرزندان ایران به رسم امانت به مدارس سپرده شده و ما به عنوان مطالبه‌گران و حامیان حقوق کودکان، مانند دیگر شهروندان و مردمان نگران، هر گونه زیر پا گذاشتن تعهدات اخلاقی- انسانی و قانونی- بین‌المللی را محکوم کرده و خواهان بازگرداندن فوری دستگیرشدگان به آغوش خانواده هایشان و مدارس و مراعات حقوق ایشان هستیم.
🔻ضمن پاسداشت حق اعتراض و اجتماع کودکان و نوجوانان و آزادی بیان ایشان، دیگر بار نسبت به استفاده‌ی ابزاری از کودکان و نوجوانان با توجه به خصایص ذاتی اشخاص در این سنین و تاثیری که می‌تواند در ادامه‌ی زندگی ایشان داشته باشد هشدار داده و هرگونه تحریک کودکان و نوجوانان به رفتارهای خشونت‌بار را در هر طرف میدان محکوم می‌کنیم. کودکان و نوجوانان، آینده‌ی این جهانند و باید این آینده را ضمن آموزش دادن برای ابراز نظر و پرورش قوای انتقادی آنها، از هرگونه آسیب جسمی، جنسی و روانی حفظ کرد.
🆔@imamalisociety
Forwarded from جمعیت امام علی
⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️
ایران تسلیت
▪️این پیامی است که چهل روز است هر روز تکرار می‌شود؛ یک روز غرب، یک روز شرق، یک روز شمال، یک روز جنوب و یک روز قلب ایران.
▪️و اینک نوبت تسلیت‌گویی به شیراز و زاهدان است و البته محکوم نمودن حرکت‌های تروریستی و خشونتهای کور در هر گوشه از پیکر دردمندِ میهنمان.
▪️این روزهای تلخ امانمان را بریده و تنها با امیدِ آمدن روزهای خوب و دل‌های شاد مردممان سپری می‌شود و با دل بستن به بازگشت درنای امید که نوید فردای روشن می‌دهد.
🆔@imamalisociety
ایران تسلیت
▪️این پیامی است که چهل روز است هر روز تکرار می‌شود؛ یک روز غرب، یک روز شرق، یک روز شمال، یک روز جنوب و یک روز قلب ایران.
▪️و اینک نوبت تسلیت‌گویی به شیراز و زاهدان است و البته محکوم نمودن حرکت‌های تروریستی و خشونتهای کور در هر گوشه از پیکر دردمندِ میهنمان.
▪️این روزهای تلخ امانمان را بریده و تنها با امیدِ آمدن روزهای خوب و دل‌های شاد مردممان سپری می‌شود و با دل بستن به بازگشت درنای امید که نوید فردای روشن می‌دهد.
🆔@imamalisociety
Forwarded from جمعیت امام علی
قسم به یخ
قسم به برادر
آنگاه که جسد برادر کولبر را از میان یخ‌ها یافت و در آغوش گرفت
قسم به دست‌های یخ زده کودکان آواره در شب‌های شهر سرد
قسم به یخ
به سردی گلوله داغ
و قسم به پدر
آنگاه که جنازه فرزند را از میانه جهنم ربود و دنبال یخ بود تا سردش کند.
قسم به یخ‌های یخچال‌های همه همسایه‌ها که این داغ را سرد نمی‌کند.
قسم به یخ‌های قطب که از خجالت این درد آب شدند و گریستند.
و قسم به گل یخ
آنگاه که در زمهریر خواهد شکفت
بوی روزهای خوب را خواهد آورد.
🆔@imamalisociety
قسم به برادر
آنگاه که جسد برادر کولبر را از میان یخ‌ها یافت و در آغوش گرفت
قسم به دست‌های یخ زده کودکان آواره در شب‌های شهر سرد
قسم به یخ
به سردی گلوله داغ
و قسم به پدر
آنگاه که جنازه فرزند را از میانه جهنم ربود و دنبال یخ بود تا سردش کند.
قسم به یخ‌های یخچال‌های همه همسایه‌ها که این داغ را سرد نمی‌کند.
قسم به یخ‌های قطب که از خجالت این درد آب شدند و گریستند.
و قسم به گل یخ
آنگاه که در زمهریر خواهد شکفت
بوی روزهای خوب را خواهد آورد.
🆔@imamalisociety
Forwarded from ﻛﺎﻧﺎﻝ ﺳﻼﻣﺖ ﺟﻤﻌﻴﺖ اﻣﺎﻡ ﻋلی
◼️◼️◼️مرگ مشکوک دکتر آیدا رستمی ما را در غمی بزرگ و اندوهی عظیم فرو برد. دکتر رستمی از پزشکان داوطلب جمعیت و داوطلب همیشه در صحنه در هر جایی بود که هموطنانش نیاز به کمک داشتند. وی علاوه بر همکاری مستمر با گروه درمان جمعیت در زلزله کرمانشاه، معاینات کودکان در محلات حاشیه و لیگ پرشین، فعالیتهای درمانی انسان دوستانه زیادی داشتند. جمعیت امام علی فقدان این پزشک ارزشمند را به خانواده ایشان جامعه پزشکی اعضای جمعیت و مردم ایران تسلیت گفته و امید دارد عاملان این جنایت روزی در دادگاه صالح مجازات شوند.
Forwarded from جمعیت امام علی
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔻دستمزدهای نجومی مدیران نالایق را وانهادن و اغراق و گزافه گویی در خصوص لقمه نانی که بچه‌های بی‌پناه با هزینه کردن کودکی و از دست دادن حقوق اولیه خود به کف می‌آورند، از جمله بازی‌های رسانه‌ای بسیار ناپاکی است که مدت‌هاست با افکار عمومی می‌شود.
🔻مستند کار کودک که توسط جمعیت امام علی کرمانشاه ساخته شد و در اسفند ۱۴۰۰ پخش شد را بازنشر می‌کنیم.
🔻هر چند آگاهی عمومی آنقدری بالا رفته است که دیگر کسی فریب درشت نمایی در دستمزد کودکان را نخورد و همه نخست بپرسند فارغ از میزان درآمد، دولت دقیقا مشغول چه کاری است که کودکان به جای تحصیل و بازی و تفریحات سالم و ورزش، باید هر روز کف خیابان‌ها برای فروش و‌تکدی التماس عابران را کنند؟!!
🆔@imamalisociety
🔻مستند کار کودک که توسط جمعیت امام علی کرمانشاه ساخته شد و در اسفند ۱۴۰۰ پخش شد را بازنشر می‌کنیم.
🔻هر چند آگاهی عمومی آنقدری بالا رفته است که دیگر کسی فریب درشت نمایی در دستمزد کودکان را نخورد و همه نخست بپرسند فارغ از میزان درآمد، دولت دقیقا مشغول چه کاری است که کودکان به جای تحصیل و بازی و تفریحات سالم و ورزش، باید هر روز کف خیابان‌ها برای فروش و‌تکدی التماس عابران را کنند؟!!
🆔@imamalisociety
Forwarded from جمعیت امام علی
✅بی پاسخ ماندن یک پرسش درست، دلیل بر تکرار نکردنش نیست: به چه جرمی بازداشت کرده‌اید؟!
📍بیانیه اعضای جمعیت امام علی در خصوص بازداشت محیا واحدی
تقدیر ما زیستن در روزگاری بوده که بهای خدمت به خلق، حبس و زنجیر است و بازجویی پس دادن! و شادی‌مان همه این که عزیز در بندمان که عمرش را وقف استیفای حقوق محرومان کرده، ای کاش هر چه زودتر با تودیع وثیقه آزاد شود و رنگ آفتاب را دوباره ببیند و بعد، همه دلمشغولی‌مان، گذر ایام با این اضطراب که چه حکمی در انتظارش است.
اما در جمعیت امام علی(ع) وقتی با چشمان پرسشگر کودکان دردمند در گوشه گوشه دیارمان مواجه شدیم، دانستیم که تقدیر ما علاوه بر زیستن در این دوران سخت، پرسشگری در خصوص چراییِ هر وضعیت غیرانسانی و ظالمانه است.
وقتی لگدمال شدن زندگی‌های معصوم بی شمار را زیر پای قوانین ناکارآمد و سازمان‌های عریض و طویل بی‌کارکرد دیدیم، دانستیم که تقدیر ما هر چه باشد، کنار کشیدن و سکوت و انفعال نیست.
همین درسی که در مدرسه عشق «خانه‌های ایرانی جمعیت امام علی» آموخته‌ایم است که اینک ما را وامی‌دارد علیرغم ناامیدی از شنیدن پاسخی معقول، صدای خود را بلند کنیم و بپرسیم محیا واحدی را به چه حقی و به چه جرمی بازداشت کرده‌اید و در شرایط غیرانسانی حبس انفرادی، چه چیزهایی از او می‌پرسید؟
او که با حمایت مستمر از کودکان آسیب دیده دروازه غار و سیستان و بلوچستان و دیگر نقاط محروم ایران، عامل قوام امنیت کشور در برابر پدیده‌های شومی چون بزهکاری و داعشیسم و طالبانیسم و خشونت‌گرایی‌های کور بوده، چرا و به موجب کدام قانون یا عقل سلیمی باید پاسخگوی نهادهای امنیتی باشد؟! این برخوردهای نابخردانه، جز ساختن ویرانستان از ایرانمان، چه حاصلی دارد؟
بی پاسخ ماندن یک پرسش درست، دلیل بر تکرار نکردنش نیست، این تکرار، بیش از آن که ما را _ که طی سالها فعالیت اجتماعی یاد گرفته‌ایم صخره باشیم و نشکنیم _ خسته کند، آبروی ناقضان قانون را می‌برد و عمق فسادشان را بیش از پیش آشکار می کند؛ لذا ما اعضای جمعیت امام علی(ع) علاوه بر گواهی دادن بر درستکاری و سختکوشی و مجاهدت محیا واحدی برای بهبود وضعیت حقوق کودکان و زنان حاشیه نشین میهنمان، ضمن اعتراض به نحوه دستگیری و حبس وی، خواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط این فعال اجتماعی هستیم.
🆔@imamalisociety
📍بیانیه اعضای جمعیت امام علی در خصوص بازداشت محیا واحدی
تقدیر ما زیستن در روزگاری بوده که بهای خدمت به خلق، حبس و زنجیر است و بازجویی پس دادن! و شادی‌مان همه این که عزیز در بندمان که عمرش را وقف استیفای حقوق محرومان کرده، ای کاش هر چه زودتر با تودیع وثیقه آزاد شود و رنگ آفتاب را دوباره ببیند و بعد، همه دلمشغولی‌مان، گذر ایام با این اضطراب که چه حکمی در انتظارش است.
اما در جمعیت امام علی(ع) وقتی با چشمان پرسشگر کودکان دردمند در گوشه گوشه دیارمان مواجه شدیم، دانستیم که تقدیر ما علاوه بر زیستن در این دوران سخت، پرسشگری در خصوص چراییِ هر وضعیت غیرانسانی و ظالمانه است.
وقتی لگدمال شدن زندگی‌های معصوم بی شمار را زیر پای قوانین ناکارآمد و سازمان‌های عریض و طویل بی‌کارکرد دیدیم، دانستیم که تقدیر ما هر چه باشد، کنار کشیدن و سکوت و انفعال نیست.
همین درسی که در مدرسه عشق «خانه‌های ایرانی جمعیت امام علی» آموخته‌ایم است که اینک ما را وامی‌دارد علیرغم ناامیدی از شنیدن پاسخی معقول، صدای خود را بلند کنیم و بپرسیم محیا واحدی را به چه حقی و به چه جرمی بازداشت کرده‌اید و در شرایط غیرانسانی حبس انفرادی، چه چیزهایی از او می‌پرسید؟
او که با حمایت مستمر از کودکان آسیب دیده دروازه غار و سیستان و بلوچستان و دیگر نقاط محروم ایران، عامل قوام امنیت کشور در برابر پدیده‌های شومی چون بزهکاری و داعشیسم و طالبانیسم و خشونت‌گرایی‌های کور بوده، چرا و به موجب کدام قانون یا عقل سلیمی باید پاسخگوی نهادهای امنیتی باشد؟! این برخوردهای نابخردانه، جز ساختن ویرانستان از ایرانمان، چه حاصلی دارد؟
بی پاسخ ماندن یک پرسش درست، دلیل بر تکرار نکردنش نیست، این تکرار، بیش از آن که ما را _ که طی سالها فعالیت اجتماعی یاد گرفته‌ایم صخره باشیم و نشکنیم _ خسته کند، آبروی ناقضان قانون را می‌برد و عمق فسادشان را بیش از پیش آشکار می کند؛ لذا ما اعضای جمعیت امام علی(ع) علاوه بر گواهی دادن بر درستکاری و سختکوشی و مجاهدت محیا واحدی برای بهبود وضعیت حقوق کودکان و زنان حاشیه نشین میهنمان، ضمن اعتراض به نحوه دستگیری و حبس وی، خواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط این فعال اجتماعی هستیم.
🆔@imamalisociety
Forwarded from باشگاه هواداران جمعیت امام علی
🔻 «مددکاری از نگاه جمعیت امام علی»
محیا واحدی کمال
گل یخ/ شماره ۱۰/ زمستان ۹۲
نگاه اول به کودکی که نمود رفتار و عملش از دید جامعه منفی و تخریب‌گرایانه است، به اقدام در جهت تغییر در وی می‌انجامد.
شاید در برخورد نخست، با اتکای به آموزه‌های مبتنی بر عرف جامعه‌مان است که او را قضاوت می‌کنیم و به دنبال رفتار و روشی هستیم که وی را دگرگون سازد.
به دنبال چنین تفکری‌ست که ما امروزه می‌بینیم کودکان و نوجوانانی که بزرگ‌شده‌ی محلات حاشیه‌اند و عنوان کار و خیابان دارند، از درون و بیرونِ خود گریزانند و قصد انتقام از خود و جامعه‌ای دارند که تنها نگاه قضاوت‌گرش را سهم آنان می‌نماید.
« کودک غربت و من»، « کودک حاشیه و من»٫ « من که مددکارم و او که مددجوست»، « من آمده‌ام تا او را به کودکی خود نزدیک کنم»، « من آمده‌ام تا کلام و رفتار و نمود بیرونی او را شبیه به آنچه کنم که در دایره‌ای به نام «من» -که تعریف شده‌ی باید و نبایدهای خانواده و جامعه است- محدود شود.»
پندارهای پیش‌فرض ذهن ما این است که: « در قدم نخست، این کودک است که باید تغییر کند، اوست که ملغمه‌ای است از تمام نقص‌ها، ناهنجاری‌ها و کاستی‌ها…» و « اوست که می‌بایست دچار انقلاب فکری و رفتاری شود تا تصویر اکنونش رنگ ببازد و آهسته آهسته تصویری نمود پیدا کند که من آن را هنجار می‌نامم و به آن در جامعه‌ی ناآشنا به حاشیه و نوع زندگی در آن، خو کرده‌ام.»
حال، این «من»، سایه‌ای‌ست بر سر این کودک تا عمل‌کننده، تغییردهنده و قضاوت‌کننده باشد که منجر به ایجاد رابطه‌ای می‌گردد که بر اساس
« رفتار والدانه‌ی من» و « کنش‌های کودکانه‌ی او» بنا نهاده شده است.
این مسأله همان است که کودک را به انزجار از این رابطه می‌رساند چراکه باز هم محکوم است به اجرا کردن… چون پدری که خیابانی بودن، غربتی شدن و در حاشیه زندگی کردن را به او می‌آموخت حال، معلمی شده است که « تکرار کردن طوطی‌وار» را به او می‌آموزد؛ حال بین آن پدر و این «من» فرقی نمی‌یابد که حتی آن پدر یا مادر را به خود نزدیک‌تر می‌بیند و این «منِ» مددکار را که از جزئی‌ترین حالات شامل رفتار و سکنات، گویش و پوشش، آرزوها و باورها در تضاد با اوست، چون بیگانه‌ای می‌یابد که حاصل این تفاوت است که هر لحظه و هرجا او را به ناسازگاری و تخریب این «من» می‌خواند و هر زمان که دست این «من» را بر سر خود کشیده می‌بیند که سعی به تعریف مهر و پناهش دارد، کودک خواهان اثبات به خود و این سایه است که حضور و ادعایش توهمی بیش نیست و مهرش قدمتی ندارد و رو به خاموشی می‌رود و خیلی دور نیست که شانه از این نقش معلمی- مددکاری مبتنی بر «من» خالی کند.
محیا واحدی کمال
گل یخ/ شماره ۱۰/ زمستان ۹۲
نگاه اول به کودکی که نمود رفتار و عملش از دید جامعه منفی و تخریب‌گرایانه است، به اقدام در جهت تغییر در وی می‌انجامد.
شاید در برخورد نخست، با اتکای به آموزه‌های مبتنی بر عرف جامعه‌مان است که او را قضاوت می‌کنیم و به دنبال رفتار و روشی هستیم که وی را دگرگون سازد.
به دنبال چنین تفکری‌ست که ما امروزه می‌بینیم کودکان و نوجوانانی که بزرگ‌شده‌ی محلات حاشیه‌اند و عنوان کار و خیابان دارند، از درون و بیرونِ خود گریزانند و قصد انتقام از خود و جامعه‌ای دارند که تنها نگاه قضاوت‌گرش را سهم آنان می‌نماید.
« کودک غربت و من»، « کودک حاشیه و من»٫ « من که مددکارم و او که مددجوست»، « من آمده‌ام تا او را به کودکی خود نزدیک کنم»، « من آمده‌ام تا کلام و رفتار و نمود بیرونی او را شبیه به آنچه کنم که در دایره‌ای به نام «من» -که تعریف شده‌ی باید و نبایدهای خانواده و جامعه است- محدود شود.»
پندارهای پیش‌فرض ذهن ما این است که: « در قدم نخست، این کودک است که باید تغییر کند، اوست که ملغمه‌ای است از تمام نقص‌ها، ناهنجاری‌ها و کاستی‌ها…» و « اوست که می‌بایست دچار انقلاب فکری و رفتاری شود تا تصویر اکنونش رنگ ببازد و آهسته آهسته تصویری نمود پیدا کند که من آن را هنجار می‌نامم و به آن در جامعه‌ی ناآشنا به حاشیه و نوع زندگی در آن، خو کرده‌ام.»
حال، این «من»، سایه‌ای‌ست بر سر این کودک تا عمل‌کننده، تغییردهنده و قضاوت‌کننده باشد که منجر به ایجاد رابطه‌ای می‌گردد که بر اساس
« رفتار والدانه‌ی من» و « کنش‌های کودکانه‌ی او» بنا نهاده شده است.
این مسأله همان است که کودک را به انزجار از این رابطه می‌رساند چراکه باز هم محکوم است به اجرا کردن… چون پدری که خیابانی بودن، غربتی شدن و در حاشیه زندگی کردن را به او می‌آموخت حال، معلمی شده است که « تکرار کردن طوطی‌وار» را به او می‌آموزد؛ حال بین آن پدر و این «من» فرقی نمی‌یابد که حتی آن پدر یا مادر را به خود نزدیک‌تر می‌بیند و این «منِ» مددکار را که از جزئی‌ترین حالات شامل رفتار و سکنات، گویش و پوشش، آرزوها و باورها در تضاد با اوست، چون بیگانه‌ای می‌یابد که حاصل این تفاوت است که هر لحظه و هرجا او را به ناسازگاری و تخریب این «من» می‌خواند و هر زمان که دست این «من» را بر سر خود کشیده می‌بیند که سعی به تعریف مهر و پناهش دارد، کودک خواهان اثبات به خود و این سایه است که حضور و ادعایش توهمی بیش نیست و مهرش قدمتی ندارد و رو به خاموشی می‌رود و خیلی دور نیست که شانه از این نقش معلمی- مددکاری مبتنی بر «من» خالی کند.
Forwarded from جمعیت امام علی
Forwarded from جمعیت امام علی
⭕️ حمله‌های سمی و سمِّ بی‌مسئولیتی!
به نام خدای کودکان
🔻با گذشت نزدیک به سه ماه از مسمومیت دختران دانش‌آموز و بی‌مسئولیتی و مواضع آزاردهنده بعضی از افراد مسئول، جمعیت امام علی (ع) نسبت به تداوم این وقایع هشدار داده و آن را مخل امنیت عمومی و مغایر با حقوق کودکان می‌داند.
اکنون با تکرار این واقعه عجیب امکان هیچ‌گونه کتمانی توسط منکران باقی نمانده و وقت آن رسیده است که همه نهادهای مدنی و تشکلهای کوچک و بزرگ هم‌صدا با والدین و دانش‌آموزان پرسش و مطالبه خود را طرح کنند تا شاید پاسخی از سر صداقت و مسئولیت را بشنویم.
🔻عجیب‌تر، ترویج شایعات،فرافکنی‌ها، انکار ماجرا و سلب مسئولیت توسط افراد و نهادهای مسئولی است که از اموال عمومی ارتزاق می‌کنند اما به وظیفه راستگویی و امانتداری عمل نمی‌کنند. آنچه می‌تواند بیشتر مورد توجه ما باشد، تفکیک ماهیت و چیستی این اتفاقات با مسئولیت‌های لازم در قبال آن است. این که آمران و عاملان چه کسانی هستند یک موضوع و این که مسئولیت تأمین امنیت با چه کسانی است موضوعی دیگر است.
🔻هر قدر هم که بخواهیم تشخیص ماهیت این ماجراها را پیچیده بدانیم، هر چند که بخواهیم ظهور مجدد نشانه‌های طالبانی‌گری را نادیده بگیریم، اما شرافتمان اجازه نمی‌دهد چشم بر پایمال شدن حقوق کودکان بیگناه سرزمینمان ببندیم.
🔻اگرچه در جنگ با حقوق کودکان مثل تمام جنگ‌ها گازهای سمی در تلاشند صدای حقیقت را در گلو خفه کنند، اما رودرروی مسئولانی که مکلف به پاسخگویی هستند باید پرسید:
- چه زمانی گزارش‌دهی منظم و دقیق از پیگیری مستمر برای این مسئله به صورت روزانه در دستورکار نهادهای مسئول به ویژه وزارت آموزش و پرورش قرار خواهد گرفت؟
-آیا یک صدای مسئول نیست که از مردم بابت این تکرار و تداوم تحقیرآمیز پوزش بخواهد؟
-آیا یک صدای مسئول نیست که با هشیاری نسبت به پیامدهای خواسته و ناخواسته این وقایع، نگرانی مردم بابت شیوع اندیشه‌های واپسگرایانه و افراطی مخالف با تحصیل دختران را مرتفع نماید؟
-آیا یک یا چند نهاد مسئول نمی‌خواهد در غیاب نهادهای مدنی تعطیل شده به دلجویی پرداخته و با حضور در کنار آسیب‌دیدگان قدمی برای جبران اعتماد و امنیت مخدوش مدارس بر دارد؟
🔻در نهایت ضمن مطالبه از دولت که مسئول حفظ و برقراری امنیت کشور است، مفاد پیمان‌نامه حقوق کودک را یادآوری می‌نماییم و امیدواریم هر چه زودتر شاهد چاره‌اندیشی جدی تر نسبت به حفظ امنیت و مسئولیت‌پذیری نهادهای مربوط در قبال مدارس و دانش‌آموزان باشیم.
🆔@imamalisociety
به نام خدای کودکان
🔻با گذشت نزدیک به سه ماه از مسمومیت دختران دانش‌آموز و بی‌مسئولیتی و مواضع آزاردهنده بعضی از افراد مسئول، جمعیت امام علی (ع) نسبت به تداوم این وقایع هشدار داده و آن را مخل امنیت عمومی و مغایر با حقوق کودکان می‌داند.
اکنون با تکرار این واقعه عجیب امکان هیچ‌گونه کتمانی توسط منکران باقی نمانده و وقت آن رسیده است که همه نهادهای مدنی و تشکلهای کوچک و بزرگ هم‌صدا با والدین و دانش‌آموزان پرسش و مطالبه خود را طرح کنند تا شاید پاسخی از سر صداقت و مسئولیت را بشنویم.
🔻عجیب‌تر، ترویج شایعات،فرافکنی‌ها، انکار ماجرا و سلب مسئولیت توسط افراد و نهادهای مسئولی است که از اموال عمومی ارتزاق می‌کنند اما به وظیفه راستگویی و امانتداری عمل نمی‌کنند. آنچه می‌تواند بیشتر مورد توجه ما باشد، تفکیک ماهیت و چیستی این اتفاقات با مسئولیت‌های لازم در قبال آن است. این که آمران و عاملان چه کسانی هستند یک موضوع و این که مسئولیت تأمین امنیت با چه کسانی است موضوعی دیگر است.
🔻هر قدر هم که بخواهیم تشخیص ماهیت این ماجراها را پیچیده بدانیم، هر چند که بخواهیم ظهور مجدد نشانه‌های طالبانی‌گری را نادیده بگیریم، اما شرافتمان اجازه نمی‌دهد چشم بر پایمال شدن حقوق کودکان بیگناه سرزمینمان ببندیم.
🔻اگرچه در جنگ با حقوق کودکان مثل تمام جنگ‌ها گازهای سمی در تلاشند صدای حقیقت را در گلو خفه کنند، اما رودرروی مسئولانی که مکلف به پاسخگویی هستند باید پرسید:
- چه زمانی گزارش‌دهی منظم و دقیق از پیگیری مستمر برای این مسئله به صورت روزانه در دستورکار نهادهای مسئول به ویژه وزارت آموزش و پرورش قرار خواهد گرفت؟
-آیا یک صدای مسئول نیست که از مردم بابت این تکرار و تداوم تحقیرآمیز پوزش بخواهد؟
-آیا یک صدای مسئول نیست که با هشیاری نسبت به پیامدهای خواسته و ناخواسته این وقایع، نگرانی مردم بابت شیوع اندیشه‌های واپسگرایانه و افراطی مخالف با تحصیل دختران را مرتفع نماید؟
-آیا یک یا چند نهاد مسئول نمی‌خواهد در غیاب نهادهای مدنی تعطیل شده به دلجویی پرداخته و با حضور در کنار آسیب‌دیدگان قدمی برای جبران اعتماد و امنیت مخدوش مدارس بر دارد؟
🔻در نهایت ضمن مطالبه از دولت که مسئول حفظ و برقراری امنیت کشور است، مفاد پیمان‌نامه حقوق کودک را یادآوری می‌نماییم و امیدواریم هر چه زودتر شاهد چاره‌اندیشی جدی تر نسبت به حفظ امنیت و مسئولیت‌پذیری نهادهای مربوط در قبال مدارس و دانش‌آموزان باشیم.
🆔@imamalisociety
Forwarded from جمعیت امام علی
آیین نوروز و لحظه تحویل سال نو، فرصتی است برای دوباره برخاستن و دوباره ساختن، اما نه به پشتگرمی توهم و ساده اندیشی و نادیده انگاشتن واقعیات تلخ، بلکه برخاستن و ساختنی چون ققنوس از دل خاکستر.
اما برخاستن برای ساختن چه چیز؟
آدمی به امید زنده است و آنجا که تکیه گاهی برای امید نمانده باشد، چاره‌ای نیست جز آن که با هر آن چه از ما ساخته است، تکیه گاهی برای امید بسازیم و چه شروعی برای ساختن این تکیه گاه نیکوتر از نوروز؟
خوبی در حق دیگران، دیگرانی که در رنج هستند، گفتن از حق آنجا که دروغ حکم می راند، تمرد از بردگی جهل و خرافاتی که مولد فقر و فلاکت است و احترام عمیق نسبت به کودک انسان، می تواند ما را به معماران امید تبدیل کند و این عمر کوتاه زمینیِ ما را در تاریکی ویرانه های زمین، به درخشش درآورد و چراغ راه ناامیدان قرار دهد.
سال نو بر آنان که حرمت انسان را پاس می‌دارند مبارک باد.
جمعیت امام علی
🆔@imamalisociety
اما برخاستن برای ساختن چه چیز؟
آدمی به امید زنده است و آنجا که تکیه گاهی برای امید نمانده باشد، چاره‌ای نیست جز آن که با هر آن چه از ما ساخته است، تکیه گاهی برای امید بسازیم و چه شروعی برای ساختن این تکیه گاه نیکوتر از نوروز؟
خوبی در حق دیگران، دیگرانی که در رنج هستند، گفتن از حق آنجا که دروغ حکم می راند، تمرد از بردگی جهل و خرافاتی که مولد فقر و فلاکت است و احترام عمیق نسبت به کودک انسان، می تواند ما را به معماران امید تبدیل کند و این عمر کوتاه زمینیِ ما را در تاریکی ویرانه های زمین، به درخشش درآورد و چراغ راه ناامیدان قرار دهد.
سال نو بر آنان که حرمت انسان را پاس می‌دارند مبارک باد.
جمعیت امام علی
🆔@imamalisociety
Forwarded from جمعیت امام علی
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
چیست این معمای سیاه نابرابری که اراده آدمی را در برابر خواست خدا قرار می‌دهد تا حتی در ماه مهمانی او، کثیری از مردمان دستشان از خوان گسترده نعمتش کوتاه باشد یا کوتاه شود؟
به قدر این روز مبارک، نیک میدانیم تمام ایام‌مان، زمانی عید خواهد شد که عدالت حاکم شود و قرص نانی و سقفی بالای سر و پوشاک پاکیزه‌ای در بر، حسرت و آرزوی هیچ کودکی نباشد و فقر از این مُلک رخت بربندد.
عید فطر مبارک باد بر آنان که بیدارند به دردهای اجتماع و در مسیر کاستن آن همت می‌گمارند.
🆔@imamalisociety
به قدر این روز مبارک، نیک میدانیم تمام ایام‌مان، زمانی عید خواهد شد که عدالت حاکم شود و قرص نانی و سقفی بالای سر و پوشاک پاکیزه‌ای در بر، حسرت و آرزوی هیچ کودکی نباشد و فقر از این مُلک رخت بربندد.
عید فطر مبارک باد بر آنان که بیدارند به دردهای اجتماع و در مسیر کاستن آن همت می‌گمارند.
🆔@imamalisociety
Forwarded from جمعیت امام علی
🔰 به مناسبت روز جهانی مقابله با کار کودک
اگر در ایران ما، دارویی برای شفای این بیماری جوامع انسانی (کار کودک) باشد، چیزی نیست جز آموزش و آگاهی بخشی عمومی در خصوص این معضل، طراحی و اجرای قوانین و سازوکارهای جامع حمایتی و نظارتی و حذف نگاه امنیتی به فعالیتهای مدنی و مستقل مردمی؛ دارویی که البته اگر دیر شود، نوشدارو بعد از مرگ سهراب خواهد شد.
👈 متن کامل را در instant view بخوانید
🆔@imamalisociety
اگر در ایران ما، دارویی برای شفای این بیماری جوامع انسانی (کار کودک) باشد، چیزی نیست جز آموزش و آگاهی بخشی عمومی در خصوص این معضل، طراحی و اجرای قوانین و سازوکارهای جامع حمایتی و نظارتی و حذف نگاه امنیتی به فعالیتهای مدنی و مستقل مردمی؛ دارویی که البته اگر دیر شود، نوشدارو بعد از مرگ سهراب خواهد شد.
👈 متن کامل را در instant view بخوانید
🆔@imamalisociety
Telegraph
به مناسبت روز جهانی مقابله با کار کودک
کار کودک یکی از مسائل اجتماعی و انسانی مهم در جوامع جهانی است که هنوز هم در بسیاری از نقاط جهان وجود دارد. این پدیده فاجعه‌بار، زندگی و آینده بسیاری از کودکان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. با توجه به افزایش چشمگیر تعداد کودکان کار پس از شیوع بیماری کرونا و جنگ‌ها…
Forwarded from جمعیت امام علی
"بیانیه جمعی از انجمن‌های حامی‌کودکان بر لزوم فراهم آوردن زمینه آموزش رایگان برای همه کودکان"
«هر نوع تبعیض برای آموزش و تحصیل کودکان ممنوع است»
هر ساله با نزدیک شدن به آغازسال تحصیلی، احتمال دور ماندن کودکان از چرخه تحصیل و آموزش، به نگرانی جدی خانواده کودکان و فعالان حقوق کودک تبدیل می‌شود. حق مسلم تحصیل در بسیاری از کنوانسیون‌های بین‌المللی که حقوق بشر را تعریف می‌کنند، از جمله اعلامیه جهانی حقوق بشر(۱۹۴۸)، کنوانسیون ژنو (۱۹۵۱)، کنوانسیون بین‌المللی رفع همه اشکال تبعیض (۱۹۶۵)، میثاق بین‌المللی در زمینه اقتصادی، اجتماعی و حقوق فرهنگی (۱۹۶۶)، میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (۱۹۶۶) آمده و بر آن تاکید شده است.
بر اساس ماده سی ام قانون اساسی و همچنین پیمان نامه جهانی حقوق کودک نیز که کشور ما از سال ۷۳ متعهد به اجرای مفاد آن شده است، آموزش و تحصیل رایگان، حق بدون قید و شرط «همه» کودکان است. خودداری بخش‌های مختلف حاکمیت از حل مشکل ثبت‌نام کودکان چه به دلیل نداشتن اوراق هویتی و چه به دلیل شهریه گزاف خلاف قوانین حداقلی حمایتی موجود از جمله قانون حمایت از اطفال و نوجوانان و خلاف طرح فرمان رهبری در سال ۹۵ برای آموزش کودکان اتباع و بدون شناسنامه است....
👈 متن کامل بیانیه را در instant view بخوانید.
🆔@imamalisociety
«هر نوع تبعیض برای آموزش و تحصیل کودکان ممنوع است»
هر ساله با نزدیک شدن به آغازسال تحصیلی، احتمال دور ماندن کودکان از چرخه تحصیل و آموزش، به نگرانی جدی خانواده کودکان و فعالان حقوق کودک تبدیل می‌شود. حق مسلم تحصیل در بسیاری از کنوانسیون‌های بین‌المللی که حقوق بشر را تعریف می‌کنند، از جمله اعلامیه جهانی حقوق بشر(۱۹۴۸)، کنوانسیون ژنو (۱۹۵۱)، کنوانسیون بین‌المللی رفع همه اشکال تبعیض (۱۹۶۵)، میثاق بین‌المللی در زمینه اقتصادی، اجتماعی و حقوق فرهنگی (۱۹۶۶)، میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (۱۹۶۶) آمده و بر آن تاکید شده است.
بر اساس ماده سی ام قانون اساسی و همچنین پیمان نامه جهانی حقوق کودک نیز که کشور ما از سال ۷۳ متعهد به اجرای مفاد آن شده است، آموزش و تحصیل رایگان، حق بدون قید و شرط «همه» کودکان است. خودداری بخش‌های مختلف حاکمیت از حل مشکل ثبت‌نام کودکان چه به دلیل نداشتن اوراق هویتی و چه به دلیل شهریه گزاف خلاف قوانین حداقلی حمایتی موجود از جمله قانون حمایت از اطفال و نوجوانان و خلاف طرح فرمان رهبری در سال ۹۵ برای آموزش کودکان اتباع و بدون شناسنامه است....
👈 متن کامل بیانیه را در instant view بخوانید.
🆔@imamalisociety
Telegraph
"بیانیه جمعی از انجمن‌های حامی کودکان بر لزوم فراهم آوردن زمینه آموزش رایگان برای همه کودکان"
بیانیه جمعی از انجمن‌های حامی‌کودکان بر لزوم فراهم آوردن زمینه آموزش رایگان برای همه کودکان «هر نوع تبعیض برای آموزش و تحصیل کودکان ممنوع است» هر ساله با نزدیک شدن به آغازسال تحصیلی، احتمال دور ماندن کودکان از چرخه تحصیل و آموزش، به نگرانی جدی خانواده کودکان…
Forwarded from جمعیت امام علی
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
❗️ کالای لوکس الفبا!
درباره قانون بی‌حرمت شده‌ی آموزش رایگان
🔺 دولت موظف است وسائل آموزش و پرورش رایگان را برای همه ملت تا پایان دوره متوسطه فراهم سازد و وسائل تحصیلات عالی را تا سرحد خودکفائی کشور به طور رایگان گسترش دهد» (اصل سی‌ام قانون اساسی)
- قبولش نمی‌کنند. می‌گویند جا نداریم!...
- اولیا باید برای ثبت نام پول پرداخت کنند!...
- کودکم می‌گوید دلش برای مدرسه تنگ شده!...
⭕️ روایتی از چالش‌ها و موانع ثبت نام کودکان
🔻 تهیه شده به همت جمعی از نهادهای مدنی فعال در حوزه کودک
درباره قانون بی‌حرمت شده‌ی آموزش رایگان
🔺 دولت موظف است وسائل آموزش و پرورش رایگان را برای همه ملت تا پایان دوره متوسطه فراهم سازد و وسائل تحصیلات عالی را تا سرحد خودکفائی کشور به طور رایگان گسترش دهد» (اصل سی‌ام قانون اساسی)
- قبولش نمی‌کنند. می‌گویند جا نداریم!...
- اولیا باید برای ثبت نام پول پرداخت کنند!...
- کودکم می‌گوید دلش برای مدرسه تنگ شده!...
⭕️ روایتی از چالش‌ها و موانع ثبت نام کودکان
🔻 تهیه شده به همت جمعی از نهادهای مدنی فعال در حوزه کودک
Forwarded from جمعیت امام علی
اعلام همبستگی ۵۴۰ فعال مدنی، روزنامه‌نگار، هنرمند، دانشگاهی، وکیل و پزشک با مهاجران و پناهندگان افغانستانی
"روزنامه شرق ۲۲ مهر ۱۴۰۲"
♦️در چهل سال گذشته قدرت‌های جهانی و منطقه‌ای یا با اشغال یا با مداخله، نگذاشتند مردم افغانستان رنگ آرامش و پیشرفت را ببینند. چنین شد که در سایۀ جنگ و خشونت، به ایران پناه آوردند و ایرانیان نیز به گواه تاریخ، به شایستگی آنها را پذیرفتند و وارد تعاملات انسانی، اجتماعی و اقتصادی خویش کردند. ما اکنون در ایران با مهاجرانی از افغانستان روبه‌رو هستیم که چهل سال است در ایران زیست می‌کنند و ده‌ها سال نیرو و جوانی خود را در خدمتِ اقتصادِ کشور به کار گرفته‌اند، اما همچنان از بخش اعظم حقوق قانونیِ یک شهروند محرومند و در بسیاری مواقع مورد ظلم و بی‌عدالتی و رفتارهای خلاف اخلاق و قانون قرار می‌گیرند و امکان تظلم‌خواهی نیز ندارند.
♦️متاسفانه از روزهای پایانی تابستان بدین‌سو، شاهد شکل‌گیری جریانی علیه مهاجران افغانستانی هستیم که با فرافکنی و بزرگ‌نمایی و انتشار مطالب خلاف واقع و نیز گاهی با رفتارها و گفتارهای نژادپرستانه کوشش می‌کنند مهاجران را عامل مشکلات معیشتی و امنیتی جامعه معرفی کنند و تاثیری منفی بر افکار عمومی بگذارند. فقدان آمار دقیق از تعداد مهاجران در ایران دستاویزی برای ارائه اطلاعات دروغ و خبرهای ساختگی و جوسازی‌های غیرمنطقی شده است.
♦️باید توجه داشته باشیم که مهاجران و پناهندگان در ایران تنها مصرف‌کننده نیستند؛ آنها در بخش‌هایی مانند کشاورزی، ساختمان‌سازی و خدمات شهری، در سخت‌ترین شرایط‌کاری با دستمزدهای پایین، بدون حمایت‌های قانونی و بیمه و بازنشستگی، کار می‌کنند و همواره سهمی از بار فعالیت‌هایی را به دوش می‌کشند که در ایران برایش نیروی کار نیست.
♦️از سوی دیگر نظام حقوقی ایران، از مهمترین مانع‌ها و چالش‌های مهاجران برای ادغام آنان در جامعه میزبان است و موجب از دست دادن فرصت‌ها و امکان تحرک اجتماعی و طبقاتی مهاجران و نهایتاً به حاشیه رانده شدن سیستماتیک، افزایش آسیب‌پذیری و تراکم آنان در حاشیه شهرهای بزرگ شده است. به‌طوری که امروزه، با گذشت بیش از چهل سال، با مهاجران نسل اول و دومی روبه‌رو هستیم که هنوز تابعیت ایران را کسب نکرده‌اند و یا برای کودکانی که از مادر ایرانی و پدر افغانستانی متولد شده‌اند، شناسنامه صادر نمی‌شود و مشکلات بسیار دیگری مانند محدودیت‌های قانونی در زمینه مالکیت اموال منقول و غیرمنقول، افتتاح حساب بانکی، خرید سیم‌کارت و ثبت‌نام دانش‌آموزان در مدارس.
♦️امضاکنندگان این بیانیه، به عنوان بخشی از افکار عمومی جامعه، شکل‌گیری و هدایت جریان‌هایی را که برای حل مسئله مهاجران و پناهندگان بر طبل خشونت، نفرت‌پراکنی و تبعیض می‌کوبند، یک عقب‌گرد فاجعه‌بار برای جامعه ایران و نافی حقوق و ارزش‌های بنیادین انسانی و مدنی دانسته، و بر رعایت کرامت انسانی و حقوق مهاجران طبق اصول اخلاق ایرانی، ارزش‌های معنوی و حقوق بین‌المللی تاکید می‌کنیم. بر این اساس اعلام می‌داریم:
۱. با توجه به پیوستن ایران به کنوانسیون ۱۹۵۱ سازمان ملل، انتظار می‌رود دولت جمهوری اسلامی ایران در راستای عمل به تعهدات خود، رسیدگی به وضعیت پناهندگان و مهاجران را از طریق سیاست‌گذاری‌های کلان و با تدوین و تصویب قوانین به‌روز و کارآمد و با جلوگیری از انباشت آیین‌نامه‌ها، بخشنامه‌ها و مقررات در نهادهای مرتبط با امور مهاجران، در صدر اولویت‌ها و سیاست‌های مهاجرتی خود قرار دهد تا تکلیف شمار فراوان مهاجران مشخص شود.
۲. انتظار می‌رود مسئولان دولتی وظیفۀ شفاف‌سازی، روشنگری افکار عمومی، جلوگیری از انتشار اخبار کذب و مقابله با مهاجرستیزی و دوقطبی‌سازی جامعه را به صورت جدی به انجام رسانند.
۳. جامعه جهانی به‌ویژه سازمان ملل متحد و بازیگران موثر و بین‌المللی را به انجام تعهدات و در پیش گرفتن اقدامات مسئولانه که حافظ منافع جامعه میزبان و مهاجران و پناهندگان باشد، فرا میخوانیم.
۴. و در پایان، خطر واقعی را نه در پناه دادن به انسان‌های بی‌پناه، که در نزول ارزش‌های انسانی و عدالت و برابری، نادیده‌انگاری حقوق انسانی و شهروندیِ ضعیف‌ترین قشرهای جامعه و کرخت شدن وجدان عمومی در برابر رنج میلیون‌ها انسانِ قربانیِ ظلم‌هایِ تاریخی میدانیم.
♦️اجازه ندهیم عده‌ای با سوءاستفاده از معضلات کنونی کشور، تخم نفرت، خشونت، تبعیض و مهاجرهراسی بکارند و ما را به ورطه نژادپرستی و نفرت‌پراکنی بکشانند، که حاصلی جز افزایش سطح تنش و خشونت در جامعه نخواهد داشت. بنابراین اجازه نمی‌دهیم قدرت‌طلبان و فرصت‌طلبان، که منافع‌شان در تفرقه‌افکنی و دیگری‌هراسی است، میدان‌دار فضای فرهنگی جامعۀ ما شوند و این جامعۀ صلح‌طلب را که از کودکی زمزمه می‌کند «بنی‌آدم اعضای یکدیگرند / که در آفرینش ز یک گوهرند»، به بیراهه خشونت و نفرت و نژادپرستی ببرند.
🆔@imamalisociety
"روزنامه شرق ۲۲ مهر ۱۴۰۲"
♦️در چهل سال گذشته قدرت‌های جهانی و منطقه‌ای یا با اشغال یا با مداخله، نگذاشتند مردم افغانستان رنگ آرامش و پیشرفت را ببینند. چنین شد که در سایۀ جنگ و خشونت، به ایران پناه آوردند و ایرانیان نیز به گواه تاریخ، به شایستگی آنها را پذیرفتند و وارد تعاملات انسانی، اجتماعی و اقتصادی خویش کردند. ما اکنون در ایران با مهاجرانی از افغانستان روبه‌رو هستیم که چهل سال است در ایران زیست می‌کنند و ده‌ها سال نیرو و جوانی خود را در خدمتِ اقتصادِ کشور به کار گرفته‌اند، اما همچنان از بخش اعظم حقوق قانونیِ یک شهروند محرومند و در بسیاری مواقع مورد ظلم و بی‌عدالتی و رفتارهای خلاف اخلاق و قانون قرار می‌گیرند و امکان تظلم‌خواهی نیز ندارند.
♦️متاسفانه از روزهای پایانی تابستان بدین‌سو، شاهد شکل‌گیری جریانی علیه مهاجران افغانستانی هستیم که با فرافکنی و بزرگ‌نمایی و انتشار مطالب خلاف واقع و نیز گاهی با رفتارها و گفتارهای نژادپرستانه کوشش می‌کنند مهاجران را عامل مشکلات معیشتی و امنیتی جامعه معرفی کنند و تاثیری منفی بر افکار عمومی بگذارند. فقدان آمار دقیق از تعداد مهاجران در ایران دستاویزی برای ارائه اطلاعات دروغ و خبرهای ساختگی و جوسازی‌های غیرمنطقی شده است.
♦️باید توجه داشته باشیم که مهاجران و پناهندگان در ایران تنها مصرف‌کننده نیستند؛ آنها در بخش‌هایی مانند کشاورزی، ساختمان‌سازی و خدمات شهری، در سخت‌ترین شرایط‌کاری با دستمزدهای پایین، بدون حمایت‌های قانونی و بیمه و بازنشستگی، کار می‌کنند و همواره سهمی از بار فعالیت‌هایی را به دوش می‌کشند که در ایران برایش نیروی کار نیست.
♦️از سوی دیگر نظام حقوقی ایران، از مهمترین مانع‌ها و چالش‌های مهاجران برای ادغام آنان در جامعه میزبان است و موجب از دست دادن فرصت‌ها و امکان تحرک اجتماعی و طبقاتی مهاجران و نهایتاً به حاشیه رانده شدن سیستماتیک، افزایش آسیب‌پذیری و تراکم آنان در حاشیه شهرهای بزرگ شده است. به‌طوری که امروزه، با گذشت بیش از چهل سال، با مهاجران نسل اول و دومی روبه‌رو هستیم که هنوز تابعیت ایران را کسب نکرده‌اند و یا برای کودکانی که از مادر ایرانی و پدر افغانستانی متولد شده‌اند، شناسنامه صادر نمی‌شود و مشکلات بسیار دیگری مانند محدودیت‌های قانونی در زمینه مالکیت اموال منقول و غیرمنقول، افتتاح حساب بانکی، خرید سیم‌کارت و ثبت‌نام دانش‌آموزان در مدارس.
♦️امضاکنندگان این بیانیه، به عنوان بخشی از افکار عمومی جامعه، شکل‌گیری و هدایت جریان‌هایی را که برای حل مسئله مهاجران و پناهندگان بر طبل خشونت، نفرت‌پراکنی و تبعیض می‌کوبند، یک عقب‌گرد فاجعه‌بار برای جامعه ایران و نافی حقوق و ارزش‌های بنیادین انسانی و مدنی دانسته، و بر رعایت کرامت انسانی و حقوق مهاجران طبق اصول اخلاق ایرانی، ارزش‌های معنوی و حقوق بین‌المللی تاکید می‌کنیم. بر این اساس اعلام می‌داریم:
۱. با توجه به پیوستن ایران به کنوانسیون ۱۹۵۱ سازمان ملل، انتظار می‌رود دولت جمهوری اسلامی ایران در راستای عمل به تعهدات خود، رسیدگی به وضعیت پناهندگان و مهاجران را از طریق سیاست‌گذاری‌های کلان و با تدوین و تصویب قوانین به‌روز و کارآمد و با جلوگیری از انباشت آیین‌نامه‌ها، بخشنامه‌ها و مقررات در نهادهای مرتبط با امور مهاجران، در صدر اولویت‌ها و سیاست‌های مهاجرتی خود قرار دهد تا تکلیف شمار فراوان مهاجران مشخص شود.
۲. انتظار می‌رود مسئولان دولتی وظیفۀ شفاف‌سازی، روشنگری افکار عمومی، جلوگیری از انتشار اخبار کذب و مقابله با مهاجرستیزی و دوقطبی‌سازی جامعه را به صورت جدی به انجام رسانند.
۳. جامعه جهانی به‌ویژه سازمان ملل متحد و بازیگران موثر و بین‌المللی را به انجام تعهدات و در پیش گرفتن اقدامات مسئولانه که حافظ منافع جامعه میزبان و مهاجران و پناهندگان باشد، فرا میخوانیم.
۴. و در پایان، خطر واقعی را نه در پناه دادن به انسان‌های بی‌پناه، که در نزول ارزش‌های انسانی و عدالت و برابری، نادیده‌انگاری حقوق انسانی و شهروندیِ ضعیف‌ترین قشرهای جامعه و کرخت شدن وجدان عمومی در برابر رنج میلیون‌ها انسانِ قربانیِ ظلم‌هایِ تاریخی میدانیم.
♦️اجازه ندهیم عده‌ای با سوءاستفاده از معضلات کنونی کشور، تخم نفرت، خشونت، تبعیض و مهاجرهراسی بکارند و ما را به ورطه نژادپرستی و نفرت‌پراکنی بکشانند، که حاصلی جز افزایش سطح تنش و خشونت در جامعه نخواهد داشت. بنابراین اجازه نمی‌دهیم قدرت‌طلبان و فرصت‌طلبان، که منافع‌شان در تفرقه‌افکنی و دیگری‌هراسی است، میدان‌دار فضای فرهنگی جامعۀ ما شوند و این جامعۀ صلح‌طلب را که از کودکی زمزمه می‌کند «بنی‌آدم اعضای یکدیگرند / که در آفرینش ز یک گوهرند»، به بیراهه خشونت و نفرت و نژادپرستی ببرند.
🆔@imamalisociety
Forwarded from جمعیت امام علی
🔻 روز کودک است و آنها دیگر کودک نیستند... دانشجو شده‌اند!
قد کشیدند پیش چشمان ما در خانه‌هایی که چهار دیوارش عشق بود و اهالی‌اش همه عاشق بودند؛ عاشقانِ ایران و همه کودکانی که از هر زبان و قوم و ملیت و مذهبی در گوشه گوشه این کهن بوم و بر زیست می‌کنند.
خانه‌های ایرانی میعادگاه هر روز ما با این خوبان پرتلاش بود. خانه‌هایی که به سعی هزاران داوطلب، دستکم به اندازه چند اتاق و کلاس و سالن کوچک، تجلی ایرانِ حقیقیِ ما بود؛ خانه‌هایی که از دانش و هنر و ورزش و مهر و پیوند و دوستی آکنده بود و ویروسِ نور بود در تن محله‌های تاریک طرد شده هر شهر.
با آن که سال گذشته به اراده ناپاکِ جریانی بی‌خرد و وخالی از مهر به وطن، حکم قطعی تعطیلی جمعیت امام علی که بانی این خانه‌ها بود داده شد، اما درختان پُربار باغ خانه‌های ایرانی هنوز میوه می‌دهند و چه میوه و ثمره‌ای گواراتر و زیباتر از دیدن جوانان پرتلاش و پرامیدی که بر نخستین پله تحصیلات عالی دانشگاهی ایستاده‌اند؟
از گوشه گوشه این خاک پرگوهر، از محله‌های مولوی، دروازه غار و پاکدشت گرفته تا ملک آباد کرج و شهریار، کرمان و لرستان و مشهد و کرمانشاه...
✨ روز کودک است و قبولی آنها در دانشگاه هدیه‌ای است به کودکان خردسال این محلات. هدیه‌ای از جنس یک الگو؛ الگویی برای غلبه بر تمام موانع و سختی‌های پیش‌رویشان.
http://B2n.ir/t88819
🆔@imamalisociety
قد کشیدند پیش چشمان ما در خانه‌هایی که چهار دیوارش عشق بود و اهالی‌اش همه عاشق بودند؛ عاشقانِ ایران و همه کودکانی که از هر زبان و قوم و ملیت و مذهبی در گوشه گوشه این کهن بوم و بر زیست می‌کنند.
خانه‌های ایرانی میعادگاه هر روز ما با این خوبان پرتلاش بود. خانه‌هایی که به سعی هزاران داوطلب، دستکم به اندازه چند اتاق و کلاس و سالن کوچک، تجلی ایرانِ حقیقیِ ما بود؛ خانه‌هایی که از دانش و هنر و ورزش و مهر و پیوند و دوستی آکنده بود و ویروسِ نور بود در تن محله‌های تاریک طرد شده هر شهر.
با آن که سال گذشته به اراده ناپاکِ جریانی بی‌خرد و وخالی از مهر به وطن، حکم قطعی تعطیلی جمعیت امام علی که بانی این خانه‌ها بود داده شد، اما درختان پُربار باغ خانه‌های ایرانی هنوز میوه می‌دهند و چه میوه و ثمره‌ای گواراتر و زیباتر از دیدن جوانان پرتلاش و پرامیدی که بر نخستین پله تحصیلات عالی دانشگاهی ایستاده‌اند؟
از گوشه گوشه این خاک پرگوهر، از محله‌های مولوی، دروازه غار و پاکدشت گرفته تا ملک آباد کرج و شهریار، کرمان و لرستان و مشهد و کرمانشاه...
✨ روز کودک است و قبولی آنها در دانشگاه هدیه‌ای است به کودکان خردسال این محلات. هدیه‌ای از جنس یک الگو؛ الگویی برای غلبه بر تمام موانع و سختی‌های پیش‌رویشان.
http://B2n.ir/t88819
🆔@imamalisociety
Forwarded from جمعیت امام علی
🔰 داوطلبی به مثابه سبک زندگی
به مناسبت روز جهانی داوطلب
روز جهانی داوطلب را در ایامی گرامی می‌داریم که نهادهای مدنی در ایران با فشار روز افزون مواجهند و با گسترش روزافزون رویکرد امنیتی، جا دارد شور و شوق فعالیت داوطلبانه، جای خود را به ترس و نگرانی و حبس و کوچ اجباری دهد. اما جامعه مدنی ایران هنوز زنده است و نفس می‌کشد، نگاه می‌کند، عمل می‌کند و حرفهایش را در حد چینی نازک تحمل حکمرانان می‌زند.
گرچه فشارهای مداوم باعث گردیده است که جذب، نگهداشت و آموزش داوطلبان که یکی از مهمترین ماموریت‌های جامعه مدنی در شرایط امروز ماست تحت الشعاع تلاش برای بقا قرار گیرد، اما فعالیت داوطلبانه برای بسیاری از کنشگران مدنی به سبک زندگی تبدیل شده و هیچ رویکردی قادر به حذف آن نیست.
سالها در جمعیت امام علی شاهد حضور داوطلبانه کسانی بودیم که علیرغم همه سختی‌ها کوشیده‌اند حاصلِ بودنشان، غذایی بر سفره گرسنگان، دفتر و کیف و قلمی برای دانش آموز غمزده‌ای در روستایی دوردست، کتاب داستانی از شاهنامه در دست کودکی مشتاق و نجات نوزادی از اعتیاد و در جایگاه مطلوب آن فریادی بر سر مطالبه حقوق کودکان و زنان حاشیه نشین این دیار شود.
🍀 روز جهانی داوطلب را گرامی می‌داریم، به یاد همه داوطلبانی که علیرغم همه تندبادها و ناملایمات، بر سر عهد خود با انسانیت و وجدانشان ایستاده‌اند.
http://B2n.ir/f90642
🆔@imamalisociety
به مناسبت روز جهانی داوطلب
روز جهانی داوطلب را در ایامی گرامی می‌داریم که نهادهای مدنی در ایران با فشار روز افزون مواجهند و با گسترش روزافزون رویکرد امنیتی، جا دارد شور و شوق فعالیت داوطلبانه، جای خود را به ترس و نگرانی و حبس و کوچ اجباری دهد. اما جامعه مدنی ایران هنوز زنده است و نفس می‌کشد، نگاه می‌کند، عمل می‌کند و حرفهایش را در حد چینی نازک تحمل حکمرانان می‌زند.
گرچه فشارهای مداوم باعث گردیده است که جذب، نگهداشت و آموزش داوطلبان که یکی از مهمترین ماموریت‌های جامعه مدنی در شرایط امروز ماست تحت الشعاع تلاش برای بقا قرار گیرد، اما فعالیت داوطلبانه برای بسیاری از کنشگران مدنی به سبک زندگی تبدیل شده و هیچ رویکردی قادر به حذف آن نیست.
سالها در جمعیت امام علی شاهد حضور داوطلبانه کسانی بودیم که علیرغم همه سختی‌ها کوشیده‌اند حاصلِ بودنشان، غذایی بر سفره گرسنگان، دفتر و کیف و قلمی برای دانش آموز غمزده‌ای در روستایی دوردست، کتاب داستانی از شاهنامه در دست کودکی مشتاق و نجات نوزادی از اعتیاد و در جایگاه مطلوب آن فریادی بر سر مطالبه حقوق کودکان و زنان حاشیه نشین این دیار شود.
🍀 روز جهانی داوطلب را گرامی می‌داریم، به یاد همه داوطلبانی که علیرغم همه تندبادها و ناملایمات، بر سر عهد خود با انسانیت و وجدانشان ایستاده‌اند.
http://B2n.ir/f90642
🆔@imamalisociety
Forwarded from جمعیت امام علی
🔻در واکنش به سخنان توهین‌آمیز زاکانی؛
این یک نقد نیست، برائت است!
نقد سخن و عملکرد ناشایست مسئولان، آیین و رسم شهروندی در تمام دنیاست تا متولیان امور، اگر خواهند راه اصلاح پیش گیرند و اگر نخواهند و از شنیدن این که بالای چشمشان ابروست بی‌تاب شوند، تاوانش را دیر یا زود پس دهند و تبدیل به عبرت دیگران شوند.
اما واکنش نسبت به سخنان توهین آمیز شهردارِ تهران درباره کودکان کار، چیزی فراتر از نقد باید باشد، چیزی از جنس اعلام انزجار و بیزاری.
بیزاری از مرام و منشی که به این دیدگاه سراسر تباه در خصوص کودکِ انسان منجر شده است؛ کودکی که مورد احترام تمام ادیان آسمانی و مکاتب انسانگرا است، به ویژه کودک یتیم، آواره و بی‌پناه.
علیرضا زاکانی که به نظر می‌رسد مانند بیشتر اسلاف و همکاران خود، فوق تخصص «مقابله با معلول و پاک کردن صورت مساله» را دارد، ضمن اشاره به همت ارگانها جهت «پاک کردن چهره شهر از کودکان کار»!، عبارات زیر را درباره این عزیزان مطرح نموده است:
منشا آسیب و آزرده خاطر کردن روح جامعه
استثمارشده توسط شبکه‌های افیونی
خراب‌کننده چهره کشور
از آنجا که گویا این برنامه در زمینه مسئله کار کودک مانند سنوات گذشته در غیاب تشکلهای مردمی مستقل، به سرعت تصویب شده و قرار است در دی‌ماه و بهمن ماه سال جاری با قدرت و هماهنگی بالای ارگانهای ذیربط و یقینا با بودجه‌ای هنگفت اجرا شود، خوب است شهردار تهران لحظاتی کوتاه (آن قدر کوتاه که از هیچ قافله‌ای جا نماند!) در سخنان خود تأمل کند و به این پرسش‌ها پاسخ دهد:
۱ - آیا کودکان کارگری که در سرما و گرما، در معرض انواع خشونتهای فیزیکی و جسمی و جنسی، محروم از تحصیل و خانه امن و حقوق اولیه انسانی خود زیست می‌کنند، منشاء آسیب و آزرده خاطر کردن روح جامعه هستند؟ شهردار پایتخت ایران یا معنای کلمات «منشاء» و «آسیب» را نمی‌داند و هیچ درکی از «روح جامعه» ندارد، یا در تهران اشباع‌شده از رانت‌خواران و زمین‌خواران، شبکه‌های پیچیده ارتشا و پولشویی، ابر بدهکاران بانکی، مافیای مواد مخدر و مافیای زباله، نه آدرس غلط، بلکه آدرسی بی‌نهایت ظالمانه می‌دهد؛ زاکانی اگر باور دارد این سخن گزافه و ناصواب در جامعه و دنیای بی در و پیکری که ساخته‌اند بی‌جواب می‌ماند، دستکم از آن روزی که سالها مردم را از آن ترسانده‌اند، بترسد؛ از قضا نشانه کسی که مومن به روز حساب نیست، سخت تأمل‌برانگیز است: آيا كسى را كه [روز] جزا را دروغ مىخواند ديدى؟ اين همان كس است كه يتيم را به سختى می‌راند (سوره ماعون). عصاره سخنان زاکانی نیز چیزی جز راندن و تحقیر این کودکان بی‌تکیه‌گاه نیست... البته همه میدانیم که ایشان و مدیران مشابه ایشان نه تنها اعتقادی به آخرت ندارند، بلکه با عملکرد آلوده و زشت‌چهره خود سالهاست مردم را هم از هر دینی بیزار ساخته‌اند و آن را دستاویز مطامع دنیای خود ساخته‌اند.
۲ - آیا شهردار تهران متوجه است برخی عبارات و واژه‌هایی که به سادگی به کار می‌برد، نفسِ واقعیت داشتنش که دارد، نشان‌دهنده عمق تباهی عملکرد ایشان و دیگر مدیران ارشد در گذشته و حال ایران است و باید نسبت به وجودشان پاسخگو باشند؟
- کودک خیابانی یعنی چه؟ خیابانی که برای عبور و مرور ماشینها و آدمهاست، چطور و از کی و طبق چه اصلی از قانون اساسی، شرافت انسانی و دیانت مسلمانی، تبدیل به محل زندگی فرزندانمان شده؟
- کودکِ کار یعنی چه؟ در جامعه‌ای که بیکاری سر به فلک می‌کشد، چه اکسیری از مدیریت جهادی به کار برده‌اید که برای کودکان تهران، مشاغل خطرناک خیابانی چون دستفروشی و زباله گردی و تکدی‌گری آفریده‌اید؟! این کارآفرینیِ تماما معکوس، هر جای دنیا رقم می‌خورد، برای مسئولانش سرافکندگی در پی داشت نه گردنکشی برای اطفال بیگناه و رنجدیده و رهاشده به حال خود.
- «استثمارشده توسط شبکه‌های افیونی» یعنی چه؟ پس شما و دیگر ارگانهای مسئول، بابت انجام چه وظایفی از نفت و مالیات و عوارضی که مردم تقدیم می‌کنند، بودجه دریافت می‌کنید؟ آیا باید با شبکه های افیونی مقابله کنید یا کودکان را «منشا» و دلیل آن بنامید؟ شاید شبکه‌های افیونی از رصد نیروهای پلیسی و امنیتی کشور خارج‌اند که اگر خارج‌اند که هیچ و سخنی نمی‌ماند جز آن که به جای شهر تهران بگوییم جنگل تهران؛ و اگر از رصد نهادهای مذکور خارج نیستند، لازم است پاسخ دهید که چرا دیواری کوتاهتر از کودکان کار پیدا نمی‌کنید؟ چرا دست روی دست گذاشته‌اید تا این شبکه‌ها شهرها را تصاحب کنند و افیون را بر در هر کوی و بامی ببرند؟ رفیق دزد و شفیق قافله شنیده‌اید؟ سالها گفته شده این کودکان باند هستند و ما منتظریم تا چماق بدستان تکانی به خود دهند و این شبکه‌های استثمارگر کودک را منهدم سازند و دست کم یکی از علل معضل آوارگی و کار کودکان در خیابان را برطرف نمایند...
👈 ادامه متن را از طریق instant view مطالعه فرمایید.
🆔@imamalisociety
این یک نقد نیست، برائت است!
نقد سخن و عملکرد ناشایست مسئولان، آیین و رسم شهروندی در تمام دنیاست تا متولیان امور، اگر خواهند راه اصلاح پیش گیرند و اگر نخواهند و از شنیدن این که بالای چشمشان ابروست بی‌تاب شوند، تاوانش را دیر یا زود پس دهند و تبدیل به عبرت دیگران شوند.
اما واکنش نسبت به سخنان توهین آمیز شهردارِ تهران درباره کودکان کار، چیزی فراتر از نقد باید باشد، چیزی از جنس اعلام انزجار و بیزاری.
بیزاری از مرام و منشی که به این دیدگاه سراسر تباه در خصوص کودکِ انسان منجر شده است؛ کودکی که مورد احترام تمام ادیان آسمانی و مکاتب انسانگرا است، به ویژه کودک یتیم، آواره و بی‌پناه.
علیرضا زاکانی که به نظر می‌رسد مانند بیشتر اسلاف و همکاران خود، فوق تخصص «مقابله با معلول و پاک کردن صورت مساله» را دارد، ضمن اشاره به همت ارگانها جهت «پاک کردن چهره شهر از کودکان کار»!، عبارات زیر را درباره این عزیزان مطرح نموده است:
منشا آسیب و آزرده خاطر کردن روح جامعه
استثمارشده توسط شبکه‌های افیونی
خراب‌کننده چهره کشور
از آنجا که گویا این برنامه در زمینه مسئله کار کودک مانند سنوات گذشته در غیاب تشکلهای مردمی مستقل، به سرعت تصویب شده و قرار است در دی‌ماه و بهمن ماه سال جاری با قدرت و هماهنگی بالای ارگانهای ذیربط و یقینا با بودجه‌ای هنگفت اجرا شود، خوب است شهردار تهران لحظاتی کوتاه (آن قدر کوتاه که از هیچ قافله‌ای جا نماند!) در سخنان خود تأمل کند و به این پرسش‌ها پاسخ دهد:
۱ - آیا کودکان کارگری که در سرما و گرما، در معرض انواع خشونتهای فیزیکی و جسمی و جنسی، محروم از تحصیل و خانه امن و حقوق اولیه انسانی خود زیست می‌کنند، منشاء آسیب و آزرده خاطر کردن روح جامعه هستند؟ شهردار پایتخت ایران یا معنای کلمات «منشاء» و «آسیب» را نمی‌داند و هیچ درکی از «روح جامعه» ندارد، یا در تهران اشباع‌شده از رانت‌خواران و زمین‌خواران، شبکه‌های پیچیده ارتشا و پولشویی، ابر بدهکاران بانکی، مافیای مواد مخدر و مافیای زباله، نه آدرس غلط، بلکه آدرسی بی‌نهایت ظالمانه می‌دهد؛ زاکانی اگر باور دارد این سخن گزافه و ناصواب در جامعه و دنیای بی در و پیکری که ساخته‌اند بی‌جواب می‌ماند، دستکم از آن روزی که سالها مردم را از آن ترسانده‌اند، بترسد؛ از قضا نشانه کسی که مومن به روز حساب نیست، سخت تأمل‌برانگیز است: آيا كسى را كه [روز] جزا را دروغ مىخواند ديدى؟ اين همان كس است كه يتيم را به سختى می‌راند (سوره ماعون). عصاره سخنان زاکانی نیز چیزی جز راندن و تحقیر این کودکان بی‌تکیه‌گاه نیست... البته همه میدانیم که ایشان و مدیران مشابه ایشان نه تنها اعتقادی به آخرت ندارند، بلکه با عملکرد آلوده و زشت‌چهره خود سالهاست مردم را هم از هر دینی بیزار ساخته‌اند و آن را دستاویز مطامع دنیای خود ساخته‌اند.
۲ - آیا شهردار تهران متوجه است برخی عبارات و واژه‌هایی که به سادگی به کار می‌برد، نفسِ واقعیت داشتنش که دارد، نشان‌دهنده عمق تباهی عملکرد ایشان و دیگر مدیران ارشد در گذشته و حال ایران است و باید نسبت به وجودشان پاسخگو باشند؟
- کودک خیابانی یعنی چه؟ خیابانی که برای عبور و مرور ماشینها و آدمهاست، چطور و از کی و طبق چه اصلی از قانون اساسی، شرافت انسانی و دیانت مسلمانی، تبدیل به محل زندگی فرزندانمان شده؟
- کودکِ کار یعنی چه؟ در جامعه‌ای که بیکاری سر به فلک می‌کشد، چه اکسیری از مدیریت جهادی به کار برده‌اید که برای کودکان تهران، مشاغل خطرناک خیابانی چون دستفروشی و زباله گردی و تکدی‌گری آفریده‌اید؟! این کارآفرینیِ تماما معکوس، هر جای دنیا رقم می‌خورد، برای مسئولانش سرافکندگی در پی داشت نه گردنکشی برای اطفال بیگناه و رنجدیده و رهاشده به حال خود.
- «استثمارشده توسط شبکه‌های افیونی» یعنی چه؟ پس شما و دیگر ارگانهای مسئول، بابت انجام چه وظایفی از نفت و مالیات و عوارضی که مردم تقدیم می‌کنند، بودجه دریافت می‌کنید؟ آیا باید با شبکه های افیونی مقابله کنید یا کودکان را «منشا» و دلیل آن بنامید؟ شاید شبکه‌های افیونی از رصد نیروهای پلیسی و امنیتی کشور خارج‌اند که اگر خارج‌اند که هیچ و سخنی نمی‌ماند جز آن که به جای شهر تهران بگوییم جنگل تهران؛ و اگر از رصد نهادهای مذکور خارج نیستند، لازم است پاسخ دهید که چرا دیواری کوتاهتر از کودکان کار پیدا نمی‌کنید؟ چرا دست روی دست گذاشته‌اید تا این شبکه‌ها شهرها را تصاحب کنند و افیون را بر در هر کوی و بامی ببرند؟ رفیق دزد و شفیق قافله شنیده‌اید؟ سالها گفته شده این کودکان باند هستند و ما منتظریم تا چماق بدستان تکانی به خود دهند و این شبکه‌های استثمارگر کودک را منهدم سازند و دست کم یکی از علل معضل آوارگی و کار کودکان در خیابان را برطرف نمایند...
👈 ادامه متن را از طریق instant view مطالعه فرمایید.
🆔@imamalisociety
Telegraph
این یک نقد نیست، برائت است!
🔻در واکنش به سخنان توهین‌آمیز زاکانی؛ این یک نقد نیست، برائت است! نقد سخن و عملکرد ناشایست مسئولان، آیین و رسم شهروندی در تمام دنیاست تا متولیان امور، اگر خواهند راه اصلاح پیش گیرند و اگر نخواهند و از شنیدن این که بالای چشمشان ابروست بی‌تاب شوند، تاوانش را…
Forwarded from جمعیت امام علی
◾️◾️◾️◾️◾️◾️
بیگانگی به وقت کشتار!
درباره ارزان‌سازی جان کودکان!
▪️ماهیکان بلوچ، بابر دوست، هانی دوست و چراغ دوست نام چهار کودک خردسال کشته شده در حمله ارتش پاکستان است که رسانه‌های حاکمیتی در ایران تلاش می‌کنند با عبارت «اتباع بیگانه»، خونِ پامال شده و بدن‌های پرپرشان را به سرسلامتی و سرخوشی و خوشبختانه و شکر خدا گفتن پشت سر بگذارند و اجازه کش آمدن قضیه را ندهند باید می‌گفتید خدا را شکر سیستان و بلوچستان مظلوم چیزی برای تخریب نداشت و سالها الفبای محرومیت به آن سرزمین دیکته شد.
زندگی این کودکان بلوچ در نقطه صفر مرزی با کوله بار پر از رنج محرومیت و خالی از اوراق هویت، در حرمان مرگی چنین ظالمانه به یغما رفت.
سال‌های زیادی داوطلبان جمعیت هم به قدر توان از این آتش محرومیت افتاده به جان این کودکان گفتند و هم در دوندگی از دادگاه به ثبت احوال و جمع استشهاد و گواهی ولادت و … را طی کردند تا توانستند برای تنها صد و پنجاه کودک ایرانی فاقد اوراق هویت شناسنامه بگیرند اما در این مُلک خیلی وقت است که نه تنها هویت کودکان بی‌اهمیت است که جانشان هم بی‌ارزش شده.
و امروز ما شرمسار کودکانی هستیم که جانشان دست‌مایه یک اقلیت متوهم اسلحه به دست و ماجراجو در ایران و هم‌پیمان‌هایشان در خارج از این مرزها قرار گرفته است. ما از هزاران کودک غزه شرمساریم، ما از کودکان اوکراین عذر می‌خواهیم. ما از چشمان ژینا، نوبل پرپرشده در اربیل عراق شرمنده‌ایم، ما از کودکان یمنی و سوری شرمساریم، ما از کودک بیگناه پاکستانی که در حمله اخیر حکومت کشته شد شرمساریم، از کودکان گروگان گرفته شده توسط حماس عذرخواهیم، ما سالها دیده‌ایم که چگونه کودک افغان زباله‌های بی‌خیالی‌مان را از کوچه‌هایمان جمع می‌کند و چگونه مسئول حکومت در توجیه این استثمار می‌گوید اگر این بچه‌ها را به کار نگیریم همه‌تان در زباله دفن می‌شوید و ما دیدیم کودکان لشگر فاطمیون از بلوچ و افغان چگونه از همین حاشیه‌نشین‌های اطراف شهرها به وعده شناسنامه و اقامت به سوی آتش و گلوله رفتند.
ما شرمنده‌ایم اما شما کودکان مظلوم دنیا این را بدانید که فقط شما هدف این تیرها و گلوله‌ها نبودید. کودکان ایرانی چون ریرا، دریا، دانیال و بیست و پنج کودک دیگر هم با همین خطای انسانی از میان ما رفتند و بسویشان از خاک خودشان، موشک شلیک شد، کیان و هستی هم قربانی همین گلوله‌ها شدند و برای اطلاعتان در همین یکی دو سال اخیر دست کم بیست و نه کودک مستقیم و غیر مستقیم کشته شدند. و همین چند روز پیش برزین را به خاک سپردیم. هنوز داغ کشته شدن کاپشن صورتی گوشواره قلبی و بیست دانش‌آموز در واقعه مشکوک کرمان در سینه‌مان تازه است. کودکانی که خیلی‌هایشان شناخته شدند و صدایشان به جایی رسید و کودکانی که هرگز نامشان را نخواهیم شنید.
صدها احد و صمد و مثل آنها. مثل کودکی که در کارگاه زباله، در بیخبری عموم ماشین زباله از رویش رد می‌شود، مثل کودکان بدون نامی که هر روز روی تخت بیمارستان‌ها و خانه‌هایشان اُور دوز می‌کنند و کودکی که بخاطر سوختن در کارگاه بلورسازی جانش را می‌دهد یا آن کودک مبتلا به بیماری پروانه‌ای که پول داروهایش در جیب یک رانتخوار سودجوست. همه این کودکان قربانی خطای انسانی عمدی هستند. خطای انسان‌هایی که خیلی وقت است انسانیتشان برای این مردم زیر سوال رفته و حجم بالای دزدی‌ها، اختلاس‌ها و خطاهایشان نفس را بر گلوگاه این مُلک حرام کرده است.
▪️ این کودک‌کشی‌ها و این ارزان شدن جان کودکان را محکوم می‌کنیم و می‌گوییم؛ این بیگانه نامیدنشان جز انکار شرارت و باز چون همیشه پاک کردن صورت مساله نیست که در کارنامه اعمالتان حک شده که چطور بیگانه بسیار عزیز می‌شود به وقت منفعت!
🆔@imamalisociety
بیگانگی به وقت کشتار!
درباره ارزان‌سازی جان کودکان!
▪️ماهیکان بلوچ، بابر دوست، هانی دوست و چراغ دوست نام چهار کودک خردسال کشته شده در حمله ارتش پاکستان است که رسانه‌های حاکمیتی در ایران تلاش می‌کنند با عبارت «اتباع بیگانه»، خونِ پامال شده و بدن‌های پرپرشان را به سرسلامتی و سرخوشی و خوشبختانه و شکر خدا گفتن پشت سر بگذارند و اجازه کش آمدن قضیه را ندهند باید می‌گفتید خدا را شکر سیستان و بلوچستان مظلوم چیزی برای تخریب نداشت و سالها الفبای محرومیت به آن سرزمین دیکته شد.
زندگی این کودکان بلوچ در نقطه صفر مرزی با کوله بار پر از رنج محرومیت و خالی از اوراق هویت، در حرمان مرگی چنین ظالمانه به یغما رفت.
سال‌های زیادی داوطلبان جمعیت هم به قدر توان از این آتش محرومیت افتاده به جان این کودکان گفتند و هم در دوندگی از دادگاه به ثبت احوال و جمع استشهاد و گواهی ولادت و … را طی کردند تا توانستند برای تنها صد و پنجاه کودک ایرانی فاقد اوراق هویت شناسنامه بگیرند اما در این مُلک خیلی وقت است که نه تنها هویت کودکان بی‌اهمیت است که جانشان هم بی‌ارزش شده.
و امروز ما شرمسار کودکانی هستیم که جانشان دست‌مایه یک اقلیت متوهم اسلحه به دست و ماجراجو در ایران و هم‌پیمان‌هایشان در خارج از این مرزها قرار گرفته است. ما از هزاران کودک غزه شرمساریم، ما از کودکان اوکراین عذر می‌خواهیم. ما از چشمان ژینا، نوبل پرپرشده در اربیل عراق شرمنده‌ایم، ما از کودکان یمنی و سوری شرمساریم، ما از کودک بیگناه پاکستانی که در حمله اخیر حکومت کشته شد شرمساریم، از کودکان گروگان گرفته شده توسط حماس عذرخواهیم، ما سالها دیده‌ایم که چگونه کودک افغان زباله‌های بی‌خیالی‌مان را از کوچه‌هایمان جمع می‌کند و چگونه مسئول حکومت در توجیه این استثمار می‌گوید اگر این بچه‌ها را به کار نگیریم همه‌تان در زباله دفن می‌شوید و ما دیدیم کودکان لشگر فاطمیون از بلوچ و افغان چگونه از همین حاشیه‌نشین‌های اطراف شهرها به وعده شناسنامه و اقامت به سوی آتش و گلوله رفتند.
ما شرمنده‌ایم اما شما کودکان مظلوم دنیا این را بدانید که فقط شما هدف این تیرها و گلوله‌ها نبودید. کودکان ایرانی چون ریرا، دریا، دانیال و بیست و پنج کودک دیگر هم با همین خطای انسانی از میان ما رفتند و بسویشان از خاک خودشان، موشک شلیک شد، کیان و هستی هم قربانی همین گلوله‌ها شدند و برای اطلاعتان در همین یکی دو سال اخیر دست کم بیست و نه کودک مستقیم و غیر مستقیم کشته شدند. و همین چند روز پیش برزین را به خاک سپردیم. هنوز داغ کشته شدن کاپشن صورتی گوشواره قلبی و بیست دانش‌آموز در واقعه مشکوک کرمان در سینه‌مان تازه است. کودکانی که خیلی‌هایشان شناخته شدند و صدایشان به جایی رسید و کودکانی که هرگز نامشان را نخواهیم شنید.
صدها احد و صمد و مثل آنها. مثل کودکی که در کارگاه زباله، در بیخبری عموم ماشین زباله از رویش رد می‌شود، مثل کودکان بدون نامی که هر روز روی تخت بیمارستان‌ها و خانه‌هایشان اُور دوز می‌کنند و کودکی که بخاطر سوختن در کارگاه بلورسازی جانش را می‌دهد یا آن کودک مبتلا به بیماری پروانه‌ای که پول داروهایش در جیب یک رانتخوار سودجوست. همه این کودکان قربانی خطای انسانی عمدی هستند. خطای انسان‌هایی که خیلی وقت است انسانیتشان برای این مردم زیر سوال رفته و حجم بالای دزدی‌ها، اختلاس‌ها و خطاهایشان نفس را بر گلوگاه این مُلک حرام کرده است.
▪️ این کودک‌کشی‌ها و این ارزان شدن جان کودکان را محکوم می‌کنیم و می‌گوییم؛ این بیگانه نامیدنشان جز انکار شرارت و باز چون همیشه پاک کردن صورت مساله نیست که در کارنامه اعمالتان حک شده که چطور بیگانه بسیار عزیز می‌شود به وقت منفعت!
🆔@imamalisociety