Перапост думак майго бацькі. Арыгінал у фб

Калі я вучыўся ў звычайнай савецкай школе, адным з асноўных навыкаў, якія нам спрабавалі прывіць, было ўменне вылучаць галоўнае з інфармацыі. Як я разумею, усе гэтыя апорныя канспекты і «ленінскія сшыткі», былі дзеля таго, каб навучыць будучага «будаўніка камунізму» аддзяляць зерне ад пустазелля.

І, трэба прызнаць, гэты навык аказаўся карысным. Ён неаднойчы дапамагаў мне пазбягаць непрыемнасцяў і рабіць выбары, пра якія не давялося шкадаваць.
Згадваю пра гэта ў кантэксце нядаўняй прэс-канферэнцыі з вязнямі лукашысцкіх засценкаў, якіх выкінулі з Беларусі — супраць іх волі.

Сярод вялікай колькасці інфармацыі, эмоцый і падрабязнасцяў я б вылучыў тры ключавыя пазіцыі, якія вартыя асаблівай увагі:
🟢У Беларусі працягваюць ужывацца вытанчаныя катаванні, у тым ліку такія, што прыводзяць да смерці.
🟢Гэтыя катаванні здзяйсняюць самі беларусы — супраць сваіх суайчыннікаў.
🟢Грамадства ў цэлым ведае пра гэта, але пераважна рэагуе адным з двух спосабаў: або падтрымлівае, або робіць выгляд, што нічога не адбываецца.

А вось усе гэтыя акцэнты на слязах, асабістых перажываннях, прычынах «вызвалення», умовах «гандлю», працэдурах г.з. пенітэнцыярнай сістэмы і г.д. — ад лукавага (не блытаць з афрафюрэрам).

Небяспека ў тым, што такія акцэнты адцягваюць увагу ад галоўнага. А галоўнае — у Беларусі пабудавана сістэма гвалту, якая трымае ў закладніках некалькі тысяч чалавек (дакладнай лічбы няма).

Здымкі Радыё Свабода.