МАРДЕ, КИ АЗ СУРАЁ ИЛМРО БА ДАСТ ОВАРД.

Собит яке аз мардони тоҷири бузурге буд, ки ислом пазируфт ва марди намунавие дар дин буд. Ў бо Имом Алӣ (р) мулоқот намуд ва Алӣ (р) барои ў ва фарзандонаш дуои нек фармуд. Худованд дуои ўро пазируфт ва барояш фарзанде ато намуд, ки ўро Нуъмон ном гузошт. Ин ҳамон Нуъмоне буд, ки акнун мазҳабаш бештар аз нисфи мусалмонони дунёро фаро гирифта сарзаминҳое чун: Ҳиндустон, Покистон, Ироқ, Туркиё, Осиёи миёна, Кашмир, Афғонистон Туркистон ва кишварҳои бешуморе пайравӣ аз ин мазҳаб доранд.
Ў дар синни 70 солагӣ, дар соли 150 ҳ-қ дунёи фониро падруд гуфт ва дар Бағдод ба хок супурда шуд.

*Касе ба Абуҳанифа (р) гуфт: эй бидъаткор! Эй зиндиқ! Абуҳанифа (р) дар посухаш гуфт: Худо туро мағфират кунад, Худо медонад он гуна, ки ту мегуи нестам, аз он замон, ки Худоро шинохтаам ба ў шарик наовардаам, танҳо аз Ў умеди мағфират дорам, ва аз чизе ғайр аз иқоби Ў наметарсам.

*Абуҳанифа (р) шабзиндадор ва Худотарсу хоксор буд. Ў боре мардеро шунид, ки ба касе дигар мегўяд: Абуҳанифа шабҳо намехобад. Абуҳанифа (р) гуфт: савганд ба Худо дар бораи ман чизе мегўяд, ки дар ман нест.

*Ў бо мардум нармсухан ва хушрафтор буд.

*Мегўянд боре марде ба ў гуфт: аз Худо битарс. Абуҳанифа (р) сарашро хам кард ва пас аз лаҳзае гуфт: эй бародар Худо ба ту подоши хайр диҳад, мардум ҳамеша ниёз ба касе доранд, ки ба ёди Худо меоварандашон.

*Назр ибни Шумайл мегўяд:
Мардум дар бораи фиқҳ дар хоб буданд, то инки Абуҳанифа онҳоро бедор кард.

*Ибни Муборак мегўяд:
Касеро дар фиқҳ монанди Абуҳанифа надидам.

*Язид ибни Ҳорун мегўяд:
Касеро бурдбортар аз Абуҳанифа надидаам.

*Яке аз донишмандон дар бораи ў мегўяд: Агар илми Абуҳанифа бо илми тамоми ҳамъасронаш вазн карда шавад, илми ў гаронтар хоҳад омад.

👆
🖼 سلسله مهمترین فقهاء و متکلمین حنفی در ماوراء النهر و خراسان تا قرن ششم هجری

Лайс ибни Саъд чунин нақл кардааст:

Марде Имоми Аъзамро гуфт: Эй Имом, маро писарест бадахлоқ. Барои ӯ канизеро бо моли гарон харидорӣ кардам, ӯ бошад он канизро озод намуд. Сипас ӯро бо духтаре хонадор сохтам, баъд аз издивоҷ ҳамсарашро талоқ дод. Ҳоло чӣ кор кунам, ки аз ин баъд зарар набинам. Имоми Аъзам фармуданд: Ин маротиба писаратро ҳамроҳи худ ба бозор бибар ва чун майли ӯ бо кадом канизе бештар зоҳир гашт, ӯро барои худ харидорӣ намо ва чун ба хона овардӣ, он канизро бо писарат издивоҷ бинамо. Билфарз, агар писарат он канизро озод сохт, пас ин амал аз писарат ҷоиз намегардад ва агар ӯро талоқ дод, пас, ӯ назди шумо ҳамчун каниз боқӣ мемонад ва зиёни молӣ нахоҳӣ дид. Лайс ибни Саъд аз ин ҷавоби сареу мувофиқ ба шигифт омада Имом Абӯҳанифаро аҳсан гуфт.

Хочи Мирзо дар мавриди имом Абуханифа رحمه الله ва мазхаби у!

​​📌 «Кулли Қуръон дар як ракаат....»

✍🏻 Мис'ар ибни Кидама رحمه الله хабар расонд, ки:

📜 «Замоне ман ба масҷид рафтам ва онҷо шахсеро дидам намоз хонда истодааст. Ман ба Қуръонро тиловат кардани ӯ мафтун шудам. Вақте ӯ ба ҷузъи ҳафтум расид, пас ман фикр кардам, ки ҳозир ӯ рукӯъ мекунад, аммо ӯ инро накард ва сеяки Қуръонро (ҷ. 10-ум) хонд. Ва вақте ӯ нисфи Қуръонро хонд, ман фикр кардам, ки ӯ ҳозир рукӯъ мекунад, аммо ӯ идома дод ва кулли Қуръонро дар як ракаат ба анҷом расонид. Ва вақте ман ба ӯ бодиққат нигоҳ кардам, пас фаҳмидам, ки ин Имом Абу Ҳанифа буд».

📚 Ниг. «Укуд ал-Ҷуман», саҳ.176
Аз китоби: «Зачем следовать мазхабу?»

 

Язид ибни Ҳорун мегӯяд:

"Ман ҳазор мард (-и донишманд)-ро дида ва аз бештари онҳо навиштам, дар миёни онҳо фақиҳтару парҳезгортар ва донотар аз панҷ кас надидам, ки аввалинашон Абуҳанифа аст"

✍Аз ахлоқ ва одоби Имом Абӯҳанифа رحمه‌الله

- Ӯ ба суолҳои бемаъно, ки пурсанда онро бо инод матраҳ мекард, посух намедод:

✍Абӯосим мегӯяд: Марде аз имом Абуҳанифа пурсид, ки таом ба шахси соим (рӯзадор) кай ҳаром мегардад?

- Фармуд: Ҳар гоҳ субҳ бидамад.

- Он мард боз суол кард: "Агар субҳ нисфи шаб бидамад чи?"

- Рови мегӯяд: Имом Абӯҳанифа ба ӯ гуфт: "(Аз ин ҷо) бархез эй каҷпо"
📚Таърихи Бағдод , Хатиб 13/352