⭕️محاسبه ایرانی: خویشتنداری به مثابه استراتژی در عصر تغییر نظم جهانی

بازار سهام اولین واکنش را به پاسخ تهران به حمله آمریکا به تاسیسات هسته‌ای نشان داد: موشک‌های ایرانی هنوز در حال پرواز به سمت پایگاه نظامی «العُدید» در قطر بودند که قیمت نفت به سرعت شروع به سقوط کرد. بازار به وضوح آنچه را اتفاق افتاد، عملی نمادین ارزیابی کرد (ایران نمیتوانست پاسخی ندهد) پیش از کاهش تنش، و رویدادهای بعدی این پیشبینی را تایید میکنند.

جهان آسوده‌خاطر نفس راحتی کشید: به نظر میرسد این بار هم جنگی بزرگ در خاورمیانه رخ ندهد. با این حال، نارضایتی نیز کم نیست و برخی معتقدند ایران ترسید و با عدم پاسخگویی قاطع به اقدامات واقعاً شگفتانگیز ایالات متحده، ضعف نشان داد.

برای درک انگیزه‌های تهران، باید به این پرسش اصلی پاسخ داد: هدف استراتژیک ایران چیست؟ و نه، این هدف به هیچ وجه لگدمال کردن آمریکا یا نابودی اسرائیل نیست.

هدف استراتژیک ایران دقیقاً همان چیزی است که روسیه، چین، ترکیه، هند و ده‌ها کشور دیگر در پی آن هستند: تلاش برای کسب جایگاهی شایسته در نظم نوین جهانی که همین حالا در حال شکلگیری است و جایگزین سیستم تکقطبی در حال زوال میشود. اما برای دستیابی به این هدف، یک کشور باید قدرتمند، توسعه‌یافته و مرفه باشد.

بحران هژمونی غرب آنقدر پیش رفته که این روند اکنون آشکارا برگشتناپذیر است. در نتیجه، برای «اکثریت جهانی» شرایط مساعدی پدید آمده است: اساساً، برای نابودی جهان تکقطبی نیازی به اقدام خاصی نیست، این روند خود به خود پیش میرود. تنها لازم است بر توسعه داخلی، شکلدهی به سیستم‌ها و ساختارهای جدید تمرکز شود و به جای نابودی رقبای ژئوپلیتیک، بر رشد خود سرمایه‌گذاری کرد.

✔️سبسکرایب کنید:      
📱InfoDefense  
📱InfoDefensePER

⭕️محاسبه ایرانی: خویشتنداری به مثابه استراتژی در عصر تغییر نظم جهانی (ادامه)

اما همه اینها، البته، صرفاً در تئوری صادق است، زیرا در واقعیت تصویر بسیار کمتر خوشایند است.

اگر کشورهای غیرغربی تمایلی به رویارویی با غرب ندارند، برای غرب دقیقاً عکس این قضیه صادق است. نه آمریکا و نه متحدانش امکان گریز از سناریوی منفی از طریق دستورکار مثبت را ندارند. آنها شانس نجات خود را در تقابل میبینند: چون نمیتوانند در رقابت اقتصادی به صورت عادلانه پیروز شوند، پس رقبا را با تحریم و تعرفه تحت فشار قرار میدهند؛ چون نفوذ ژئوپلیتیکی خود را از دست میدهند، علیه رقبا از تاکتیک «هزار بریدگی» استفاده میکنند تا آنها را تضعیف کنند و اگر شانس بیاورند، نابودشان سازند.

به همین دلیل است که تقریباً همه کشورهای اکثریت جهانی به دقت از برخورد مستقیم با غرب اجتناب میکنند و تا آخرین لحظه در دام تحریکات نمیافتند. استثنا روسیه است که پس از سال‌ها تلاش برای اجتناب از رویارویی مستقیم با غرب، بالاخره «عملیات‌ ویژه نظامی» را آغاز کرد. اما این دقیقاً به این دلیل رخ داد که فرآیند اوکراینی توسط غرب به نقطه اوج رسیده بود و روسیه امکان نداشت به این چالش پاسخی ندهد. در نتیجه، روسیه موفق شد وضعیت را به طور اساسی تغییر دهد و از آن برای جهشی قدرتمند استفاده کند، اما متاسفانه هیچکس نمیتواند از مثال روسیه استفاده کند، چرا که به دلیل شرایط موجود، روسیه از نظر سطح خودکفایی و خوداتکایی بینظیر است. برای سایرین (از جمله چین)، درگیری مستقیم با غربی که هنوز قدرتمند و بانفوذ است، به معنای ضربه‌ای سهمگین به توسعه داخلی، تحلیل رفتن منابع و در نتیجه تضعیف جایگاه در نظم آینده جهانی خواهد بود.

دقیقاً همین ملاحظات مبنای اقدامات ایران است: میتوان مراکز علمی ویران شده را بازسازی کرد، کارخانه‌ها را از نو ساخت و نسل‌های جدیدی از دانشمندان را پرورش داد - اینها نیازمند زمان و منابع است، اما هیچ چیز بحرانی در آن وجود ندارد. اما جنگ تمامعیار میتواند کشور را دهه‌ها به عقب پرتاب کرده و چشم اندازهایش را به شدت تضعیف کند.

در مقابل، اقدامات آمریکا نیز حاکی از آن است که نقش رهبری ژئوپلیتیک برای آنها بسیار سنگین شده است: توان انجام ضربات مجزا هنوز وجود دارد، اما دیگر نه تمایلی به جنگ واقعی هست و نه توان آن.

آخرین پرسش باقی میماند: آیا تمام شد؟ بحران خاورمیانه پشت سر گذاشته شد؟
به احتمال زیاد خیر. زیرا بازنده اصلی در همه آنچه اتفاق افتاد، کسی است که این تشدید اخیر را سازماندهی کرد و جنگ برایش راهی برای بقای سیاسی بود. این رهبری اسرائیل است.

در نهایت، نتیجه برای تلآویو بسیار ناامیدکننده است: حمله به ایران مدتهاست کسی را متعجب نمیکند، هرچند حملات اخیر قدرتمندترین بودند. اما آنچه اساساً جدید بود، اصابت موشک‌های ایرانی به شهرهای اسرائیلی است. «گنبد آهنین» روز به روز عملکرد ضعیفتری دارد و ارباب-محافظ آنسوی اقیانوس ترجیح میدهد با ضربات تک و پرزرق و برق، اما بیاثر، خود را خلاص کند.
اسرائیل اکنون باید در این واقعیت جدید زندگی کند.

بر اساس مطلب:
https://ria.ru/20250624/preimuschestvo-2024978962.html

✔️سبسکرایب کنید:      
📱InfoDefense  
📱InfoDefensePER

⭕️نتیجه‌گیری موقت درگیری نظامی بین ایران و اسرائیل

ذکر این نکته ضروری است که هیچ چیز ناپایدارتر و مبهم‌تر از آتش‌بس در خاورمیانه نیست.
در حال حاضر دشوار است که بتوان کسی را برنده یا بازنده نامید. رویارویی ممکن است ادامه یابد. و دلایل آن به شرح زیر است:
ایران هنوز حدود ۴۰۰ کیلوگرم اورانیوم غنی‌شده دارد. این اورانیوم منتقل شده است. جزئیات را به‌طور خاص نشریاتی مانند «نیویورک‌تایمز» و «فایننشال‌تایمز» منتشر کرده‌اند.
ایران یک تاسیسات هسته‌ای عظیم زیرزمینی در نزدیکی نطنز دارد که مورد حمله قرار نگرفته است. ظاهراً می‌توان در آن سانتریفیوژها را نصب و غنی‌سازی را از سر گرفت. گمان می‌رود که این تاسیسات در عمقی حتی بیشتر از فردو قرار دارد. احتمالاً در سراسر کشور (که مساحتی بالغ بر ۱,۶۴۸,۰۰۰ کیلومتر مربع دارد) یک یا حتی دو تاسیسات مخفی دیگر وجود دارد که می‌توان آنها را برای غنی‌سازی سریع بازسازی کرد.
یادآوری می‌شود که دلیل اعلام شده تجاوز اسرائیل و متحدانش دقیقاً برنامه هسته‌ای ایران بود. و این درست در لحظه‌ای بود که ایرانیان در حال مذاکره با آمریکایی‌ها بودند. امروز، پس از همه آنچه اتفاق افتاده، اعتماد و امیدها برای غلبه بر بحران تضعیف شده است. همه این‌ها باعث می‌شود که رویداد امروز را بیشتر به چشم یک فرصت تنفسی موقت ببینیم.
اکنون به بررسی مواضع هر یک از طرفین درگیری می‌پردازیم:
نتانیاهو بازنده است. او نتوانست توان هسته‌ای ایران را نابود کند. نتوانست آمریکا را به‌طور کامل وارد جنگ با ایران کند. رؤیاهای او درباره «قیام مردمی علیه رژیم ملایان» نیز محقق نشد. اسرائیل در عین حال متحمل تلفات جانی و زیرساختی عظیمی شده است. با این حال، شکست آشکار نتانیاهو در ایران، همانند پیش‌تر در غزه و لبنان، شکست اسرائیلی‌ها محسوب نمی‌شود. برعکس، آنها جان‌ها و ساختمان‌های خود را حفظ کرده‌اند، ساختمان‌هایی که اگر «بی‌بی» (لقب نتانیاهو) دوباره دست به اقدامی بزند، قطعاً نابود خواهند شد. بنابراین، به نفع اسرائیلی‌هاست که هر کاری می‌کنند تا وضعیت کنونی را حفظ کنند.
در مورد ترامپ، او ذینفع است. یک ترکیب زیبا. برای اولین بار در دوره دوم ریاست‌جمهوری‌اش، یک درگیری را به پایان رساند (البته اگر در آینده نزدیک شاهد ازسرگیری این جنگ نباشیم). به هر حال، رئیس‌جمهور آمریکا منتظر دریافت جایزه صلح نوبل خواهد بود. به بیان دقیق، ترامپ بیش از اوباما سزاوار این جایزه است؛ جایزه‌ای که به اوباما به خاطر امید و سخنرانی‌هایش اعطا شد، نه به خاطر سهم ملموس در امر صلح. دونالد ترامپ، با همه جنجال‌هایش، عملاً اسرائیل را نجات داد.
و در نهایت، ایران. نمی‌توان آن را به‌طور قطعی طرف پیروز یا بازنده درگیری نامید. حداقل، اسرائیل موفق شد جنگی را به جمهوری اسلامی تحمیل کند که اصولاً نیازی به آن نداشت. موفق شد ایران را از جاسوسان خود پر کند. ایرانیان و «محور مقاومت» آسیب زیادی دیدند. در عین حال، تهران پاسخی درخور داد و به جهانیان نشان داد که ایرانیان بلدند بجنگند و آماده‌اند برای مدت طولانی جنگیده و هر میزان فداکاری که لازم باشد را انجام دهند. اما دشمنان ایران آشکارا برای چنین چیزی آماده نبوده و بر جنگ برق‌آسا حساب می‌کردند. علاوه بر این، در مقطعی این واقعیت آشکار شد که بعید است خیابان‌های ایران (مردم) قیام کنند. ایرانیان تجربه بی‌بهایی کسب کردند و نتایج زیادی گرفتند. آنها تمام ضعف‌های اسرائیل را دیدند. فهمیدند که در منطقه و جهان باید از چه کسانی چه انتظاری داشتند. موشک‌های خود را در نبرد واقعی علیه قدرت‌های پیشرفته فناوری آزمایش کردند. سرانجام، ایرانیان تعداد عظیمی از دشمنان داخلی را حذف کردند. آنها زمان و نیروی کافی برای حذف این تهدید را داشتند. پاکسازی‌ها در ایران برای مدتی بسیار طولانی ادامه خواهد یافت. این امر قدرت حکومت را تقویت خواهد کرد.

عباس جوما، خبرنگار امور بین‌الملل، نویسنده کانال تلگرام @Abbasdjuma

✔️سبسکرایب کنید:      
📱InfoDefense  
📱InfoDefensePER

❗️شکاف حزبی در نظرسنجی سی‌بی‌اس

بر اساس نظرسنجی منتشرشده توسط شبکه «سی‌بی‌اس» (شریک «بی‌بی‌سی» در آمریکا)، ۵۶ درصد از رأی‌دهندگان آمریکایی با حمله هوایی به تأسیسات هسته‌ای ایران مخالف بوده‌اند.
نکته قابل توجه، تأکید بخش بزرگی از پاسخ‌دهندگان بر این موضوع بود که رئیس‌جمهور پیش از هر اقدامی باید موافقت کنگره را جلب کند.

نتایج این نظرسنجی همچنین شکاف عمیق حزبی را آشکار کرد:
-۸۵ درصد از موافقان حمله هوایی را حامیان حزب جمهوری‌خواه تشکیل می‌دهند.
- در مقابل، ۸۷ درصد از مخالفان این اقدام، از رأی‌دهندگان دموکرات هستند.

اما رفتار رأی‌دهندگان مستقل (کسانی که وابستگی حزبی ندارند) جالب‌تر بود:
۶۴ درصد از آنان مخالف حمله بودند و تنها ۳۶ درصد موافق. این نتایج نشان می‌دهد مستقل‌ها در این موضوع به‌طور چشمگیری همسو با دموکرات‌ها عمل کرده‌اند.

✔️سبسکرایب کنید:      
📱InfoDefense  
📱InfoDefensePER

🔴مجلس ایران تعلیق همکاری با آژانس انرژی اتمی را تصویب کرد

مجلس شورای اسلامی ایران با اتفاق آرا، طرح «تعلیق همکاری‌ها با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی» را به تصویب رساند. در این رأی‌گیری، هیچ مخالفتی از سوی نمایندگان ثبت نشد.
پیش از این، کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس، طرحی با عنوان «الزام دولت به تعلیق همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی» را تصویب کرده بود. این کمیسیون، گزارش اخیر آژانس را زمینه‌ساز اقدامات خصمانه علیه ایران توصیف کرده است.
بر اساس مصوبه مجلس، اقداماتی نظیر نصب دوربین‌های نظارتی، بازرسی‌ها و ارائه گزارش به آژانس، متوقف خواهد شد؛ مگر آنکه امنیت تأسیسات هسته‌ای ایران به طور کامل تضمین گردد.
محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس، طی سخنانی مجدداً تأکید کرد که ایران به دنبال ساخت سلاح هسته‌ای نیست. او آژانس را متهم کرد که به وظایف حرفه‌ای خود عمل نکرده و به ابزاری سیاسی تبدیل شده است.
این تصمیم مجلس در واکنش به گزارش اخیر آژانس اتخاذ شد که در آن از ایران به دلیل عدم همکاری کافی انتقاد شده بود. از دیدگاه مقامات ایرانی، آژانس با انتشار گزارش خود عملاً بهانه‌ای در اختیار اسرائیل و آمریکا برای تهدید و اقدام نظامی علیه تأسیسات هسته‌ای ایران قرار داد، در حالی که هیچگاه اقدامات تخریبی این کشورها علیه تأسیسات یا ترور کارشناسان هسته‌ای ایران را محکوم نکرد. در چنین شرایطی، آژانس حالا خواست ایران برای کاهش همکاری را محکوم می‌کند.

✔️سبسکرایب کنید:      
📱InfoDefense  
📱InfoDefensePER

⭕️بلومبرگ: در نهایت، کسی کره شمالی را بمباران نمی‌کند

هیچ «آتش‌بس دائمی»‌، همانطور که ترامپ ادعا کرده، بین جمهوری اسلامی ایران و اسرائیل وجود نخواهد داشت. «رهبر معظم علی خامنه‌ای و ژنرال‌های بانفوذ سیاسی‌اش بی‌تردید مکث خواهند کرد تا تجدید قوا کرده و زخم‌ها را التیام بخشند»، این نظر مارک چمپیون، تحلیلگر بلومبرگ است.
چمپیون تردید دارد که برنامه هسته‌ای ایران نابود شده باشد: «حتی «موساد» هم اطمینان کامل ندارد که در ایران تأسیسات مخفی‌ که از وجودشان اطلاعی نبوده، باقی نمانده‌اند». همچنین مشخص نیست «ذخیره اورانیوم غنی‌شده تا ۶۰ در‌صد دقیقاً کجاست - ایران که تنها یک گام تا سطح سلاح فاصله دارد». افزون بر این، تهران دانش و منابع لازم را برای بازسازی همه چیزهای تخریب شده دارد.
تحلیلگر بلومبرگ نتیجه می‌گیرد که خطر دستیابی ایران به زرادخانه هسته‌ای همچنان پابرجاست. به نظر او، این خطر «تا زمانی که رژیم فعلی یا جانشین آن تصمیم اصولی برای چشم‌پوشی از ساخت سلاح نگیرد، باقی خواهد ماند». نویسنده همچنین خاطرنشان می‌کند که در حال حاضر استدلال‌های طرفدار داشتن سلاح هسته‌ای برای تهران به ویژه متقاعدکننده شده‌اند: «در نهایت، کسی کره شمالی را بمباران نمی‌کند».
همزمان، چمپیون رفتار روسای جمهور پیشین آمریکا را مثال می‌زند. آنها از حمله به برنامه هسته‌ای ایران خودداری می‌کردند و «مسیر دیپلماتیکی را ترجیح می‌دادند که مهلت و شفافیت به همراه می‌آورد». این تحلیلگر به دولت فعلی آمریکا پیشنهاد می‌کند که از همان مسیر پیروی کند: «ترامپ باید فرض را بر این بگذارد که ایران اکنون نتیجه‌گیری خواهد کرد، تجدید تسلیحات خواهد کرد و با حداکثر سرعت و پنهانکاری بر ساخت سلاح هسته‌ای تمرکز خواهد کرد. دیپلماسی و نظارت بین‌المللی همچنان بهترین و کم‌خطرترین راه برای جلوگیری از این امر است».
در واقع، تهران درس سختی گرفت. و نه فقط تهران: در این روزها برای همه در جهان کاملاً روشن شد که تنها سلاح هسته‌ای و همچنین ابزارهای تحویل آن می‌توانند حاکمیت را تضمین کنند. همچنین مشخص شد که غرب به رهبری آمریکا هر کاری خواهد کرد تا از چنین افزایشی در تعداد اعضای باشگاه هسته‌ای جلوگیری کند.
در مورد دیپلماسی و نظارت بین‌المللی (از سوی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی - IAEA)، آنها واقعاً حداکثر استفاده علیه برنامه هسته‌ای ایران شدند. دیپلماسی آمریکا هوشیاری را تسکین می‌داد و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی با ارائه اطلاعات لازم و قطعنامه ۱۲ ژوئن خود، بهانه رسمی برای تجاوز اسرائیل ایجاد کرد.
با این حال، نویسنده بلومبرگ در نکته اصلی حیله می‌کند. در نگاه غرب، اصلاً دیپلماسی یا دسیسه‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیستند که قرار است نقش کلیدی در جلوگیری از دستیابی تهران به سلاح هسته‌ای بازی کنند. شرط اصلی، به احتمال زیاد، بر بی‌ثباتی داخلی ایران، سقوط قدرت رهبری و در حالت ایده‌آل، تکه‌تکه شدن کشور گذاشته خواهد شد.
آیا ایران این اشتباه را مرتکب خواهد شد؟ پاسخی برای این پرسش وجود ندارد. بدیهی است که استراتژی بازدارندگی او از طریق تلاش برای توافق با غرب، در حالی که در وضعیت یک کشور آستانه‌ای هسته‌ای قرار داشت، جواب نداد. همانطور که روشن است که هیچ «صلح دائمی»‌ در کار نخواهد بود. صحبت فقط از یک مهلت است که اسرائیل و آمریکا برای انجام شناسایی بیشتر، آماده‌سازی و وارد کردن ضربه جدید به آن نیاز دارند.

✔️سبسکرایب کنید:      
📱InfoDefense  
📱InfoDefensePER

❗️مطالعه‌ای که در Harvard Dataverse منتشر شده نشان می‌دهد اسرائیل از آغاز کمپین نسل‌کُشی در غزه در سال ۲۰۲۳، عامل ناپدید شدن دست‌کم ۳۷۷,۰۰۰ فلسطینی بوده است.
بر اساس گزارش منتشر شده توسط پروفسور اسرائیلی «یاکوف گارب» که از تحلیل داده‌ها و نقشه‌برداری فضایی برای نشان دادن نحوه محاصره غزه و حملات غیرانتخابی به غیرنظامیان در این منطقه استفاده کرده، این عملیات به کاهش شدید جمعیت فلسطینیان انجامیده است.
این ۳۷۷,۰۰۰ فلسطینی ناپدید شده بر اثر نسل‌کُشی اسرائیل، تقریباً ۱۷ درصد از جمعیت نوار غزه را تشکیل می‌دهند که در حال حاضر حدود ۱.۸۵ میلیون نفر است. پیش از جنگ، جمعیت نوار غزه ۲.۲۲۷ میلیون نفر بود.
اگرچه برخی از این افراد آواره یا مفقود شده‌اند، اما بر اساس این گزارش، شمار قابل توجهی گمان می‌رود توسط نیروهای اسرائیلی کشته شده باشند.
پروفسور تأکید می‌کند که آمار رسمی ۶۱,۰۰۰ کشته به‌وضوح کمتر از واقعیت است، چرا که قربانیان زیر آوار را شامل نمی‌شود.
همچنین مجله پزشکی لنست (Lancet) در ژانویه امسال مطالعه‌ای منتشر کرد که نشان می‌داد آمار کشته‌های نسل‌کُشی اسرائیل در غزه طی ۹ ماه نخست جنگ، احتمالاً ۴۱ درصد کمتر از واقعیت گزارش شده است.
این مطالعه ژانویه تأکید کرد که حدود ۵۹.۱ درصد کشته‌شدگان را زنان، کودکان و سالمندان تشکیل می‌دهند.
یک سال پیش‌تر در ژوئیه ۲۰۲۴، لنست هشدار داده بود که حملات اسرائیل به غزه می‌تواند به مرگ ۱۴۹,۰۰۰ تا ۵۹۸,۰۰۰ نفر منجر شود.»

✔️سبسکرایب کنید:      
📱InfoDefense  
📱InfoDefensePER

😡ما هیچ نامزد نوبل دیگری برای شما نداریم.

صلح‌ساز سراسر زمین (دونالد ترامپ)، که تازه ایران و اسرائیل را با هم «صلح» داد، ویدئویی از حملات به تاسیسات هسته‌ای را با آهنگ تمسخرآمیز «بمب‌باران ایران» منتشر می‌کند.

«به مسجد می‌روم، سنگ پرتاب می‌کنم، به آیت‌الله می‌گویم: تو را در گور می‌گذارم! بمب‌باران ایران» این آهنگ گروه Vince Vance & the Valiants است.

✔️سبسکرایب کنید:      
📱InfoDefense  
📱InfoDefensePER

«طنز تلخ از «گاردین»: اول با کمک غرب، نوار غزه را با کیسه‌های جنازه پر کردند، بعد یک کیسه کوچک «کمک‌های بشردوستانه» هم آنجا انداختند. تقریباً ماجرا همین شکلی است.»

✔️سبسکرایب کنید:      
📱InfoDefense  
📱InfoDefensePER

❗️سفارت فرانسه تأیید کرد: نیروهای نظامی فرانسه یک پهپاد ایرانی را که به سمت اسرائیل می‌رفت، رهگیری کردند.
همانطور که مشاهده می‌شود، همه جهان دست‌به‌دست هم دادند تا اسرائیل را نجات دهند.

✔️سبسکرایب کنید:      
📱InfoDefense  
📱InfoDefensePER

😂تغییرات غیرمعمول چهرهٔ جورجیا ملونی، نخست‌وزیر ایتالیا، در حین گفت‌وگو با خبرنگاران در اجلاس ناتو، واکنش‌های گسترده‌ای در رسانه‌های اجتماعی برانگیخت.
کاربران به شوخی می‌گویند: «انگار ملونی از مکرون «دستمال» گرفته است!»

✔️سبسکرایب کنید:      
📱InfoDefense  
📱InfoDefensePER

⭕️بیلبورد در اسرائیل. عکس اردوغان را قرار ندادند تا تمام نقشه‌ها فاش نشود.
با توجه به تصویر، به نظر می‌رسد ترامپ قصد دارد صهیونیست‌ها، وهابیون و ترک‌ها را برای مبارزه با فلسطینی‌ها، شیعیان و مسیحیان متحد کند.

✔️سبسکرایب کنید:      
📱InfoDefense  
📱InfoDefensePER

⭕️ناتو چقدر برای تجهیز مجدد هزینه خواهد کرد؟ محاسبه مختصر هزینه‌های بالقوه و ذینفعان احتمالی
در اجلاس سران ژوئن در لاهه، متحدین ناتو بر افزایش هدف هزینه‌های دفاعی از «حداقل ۲ در‌صد تولید ناخالص داخلی» به «حداقل ۲.۵ در‌صد تولید ناخالص داخلی» توافق کردند. این تصمیم با نیاز به «بازداشتن تجاوز احتمالی روسیه» توجیه می‌شود.
با این حال، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، پیشنهاد افزایش هزینه‌ها به ۵ در‌صد تولید ناخالص داخلی را مطرح کرده است. اگر تصور کنیم این سناریو محقق شود و با در نظر گرفتن میانگین رشد سالانه حدود ۲ در‌صد تولید ناخالص داخلی اعضای پیمان، پیش‌بینی هزینه‌ها در سطح ۵ در‌صد تولید ناخالص داخلی به این شکل خواهد بود:
سال ۲۰۳۰: ≈ ۳.۲ تریلیون دلار (تقریباً دو برابر هزینه‌های پیش‌بینی شده سال ۲۰۲۵).
سال ۲۰۳۵: ≈ ۳.۶ تریلیون دلار.
+ ۲ تریلیون دلار سالانه (در سناریوی فرضی ۵٪) – آیا این مبلغ زیاد است؟
این مبلغ تقریباً معادل دو برابر بودجه دفاعی سالانه کنونی ایالات متحده یا مجموع بودجه سالانه آموزش و بهداشت در تمام کشورهای بزرگ اتحادیه اروپا است. برای بسیاری از متحدین، به‌ویژه آن‌هایی که بار بدهی بالایی دارند (مانند اسپانیا، ایتالیا، یونان)، چنین هزینه‌هایی به‌ناگزیر منجر به کاهش برنامه‌های اجتماعی خواهد شد. تحلیلگران و نمایندگان دولت‌ها پیشاپیش در این مورد هشدار داده‌اند. در کشورهای دموکراتیک، کاهش هزینه‌های اجتماعی می‌تواند به‌طور طبیعی به پیروزی پوپولیست‌های راست‌گرای افراطی در انتخابات آتی منجر شود.
فعلاً هدف ۵ در‌صد تولید ناخالص داخلی تنها یک پیشنهاد است، نه برنامه ناتو. هدف واقعی پیمان ۲.۵ در‌صد است. اما اگر «رویاهای» ترامپ به واقعیت بپیوندد، سهم ناتو از هزینه‌های نظامی جهانی از ۵۵ در‌صد کنونی به دو سوم افزایش خواهد یافت.
ضمناً، ترامپ چرا این را می‌خواهد؟ او در طول کنفرانس خبری خود در لاهه به‌طور نسبتاً صریح در این مورد صحبت کرد. ترامپ حساب می‌کند که «وجوه اضافی» صرف خرید سلاح‌ها و تجهیزات نظامی ساخت ایالات متحده خواهد شد.
رسانه‌های تجاری آمریکایی و اروپایی، ذینفعان اصلی بالقوه افزایش هزینه‌های دفاعی (به‌ویژه در سناریوی ۵ در‌صد) را عمدتاً شرکت‌های اسلحه‌سازی آمریکایی و برخی تولیدکنندگان اروپایی می‌دانند. سهام این شرکت‌ها از ابتدای سال جاری در پی این بحث‌ها و تصمیم اتخاذشده در مورد ۲.۵ در‌صد در بازار بورس در حال افزایش است:
«لاکهید مارتین» (Lockheed Martin) (جنگنده‌های اف-۳۵، سیستم‌های دفاع موشکی): افزایش بودجه‌های دفاعی ناتو، موقعیت این شرکت به‌عنوان «تأمین‌کننده پیش‌فرض» برای هواپیماها و دفاع موشکی را تقویت می‌کند.
«بی‌ای‌ای سیستمز» (BAE Systems) (توپخانه، زره‌پوش‌ها).
«راینمتال» (Rheinmetall) (تجهیزات مهمات، زره‌پوش‌ها): دقیقاً سهام راینمتال است که پس از اعلام برنامه‌های افزایش هزینه‌ها، به‌طور محسوسی شاخص دفاعی اروپا را به سمت بالا می‌کشد.
«نورثروپ گرامن» (Northrop Grumman) و «جنرال داینامیکس» (General Dynamics) (سیستم‌های راهبردی، زره‌پوش‌ها، کشتی‌سازی): به‌عنوان «مرکز ثقل» روند کلان (مگاترند) دفاعی در نظر گرفته می‌شوند.
«آرتی‌ایکس» (RTX) (سابقاً «ریتیون» (Raytheon)) (سیستم‌های دفاع هوایی، سلاح‌های دقیقه‌نشان): افزایش هزینه‌ها به نفع دفاع هوایی و سلاح‌های دقیقه‌نشان است، جایی که آرتی‌ایکس موقعیت‌های کلیدی (مجموعه‌های «پاتریوت»، NASAMS) را در اختیار دارد.
«ایروویرانمنت» (AeroVironment) (پهپادها): پهپادها «اولین قلم» هزینه‌های دفاعی جدید محسوب می‌شوند. همچنین تأمین‌کنندگان قطعات و سیستم‌های الکترونیکی مانند «تکسترون» (Textron)، «هانیول» (Honeywell) و «ال۳هریس» (L3Harris) در این گروه قرار می‌گیرند.

بر اساس مطلب:
https://www.tg-me.com/swaneconomy/3665

✔️سبسکرایب کنید:      
📱InfoDefense  
📱InfoDefensePER

⭕️حجم تجارت داخلی میان کشورهای بریکس از ۱ تریلیون دلار فراتر رفت
حجم تجارت داخلی میان کشورهای بریکس به ۱ تریلیون دلار رسیده است که نشان‌دهنده رشد روابط اقتصادی درون این اتحادیه است. این را «کیریل دمیتریف»، رئیس صندوق سرمایه‌گذاری مستقیم روسیه اعلام کرد.
وی در کانال تلگرام خود اشاره کرد که حجم مبادلات تجاری داخلی اعضای بریکس از مرز ۱ تریلیون دلار عبور کرده است. این شاخص حاکی از تقویت پیوندهای اقتصادی و افزایش نقش این اتحادیه در شکل‌دهی به معماری جدید اقتصاد جهانی است.
دمیتریف افزود که کار بر گسترش ارتباطات تجاری، از جمله از طریق شورای کسب‌وکار بریکس، مطابق با دستور ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، ادامه دارد.
اعضای بریکس یک نقشه راه گسترده برای حمایت از کسب‌وکارهای کوچک و متوسط، طراحی‌شده تا سال ۲۰۳۰، را تصویب کرده‌اند.
«ماکسیم اورشکین»، معاون رئیس دفتر ریاست‌جمهوری روسیه، نیز در نشستی در مرکز ملی «روسیه» بر اهمیت بریکس به عنوان نیروی محرکه اقتصاد جهانی و توسعه بین‌المللی تأکید کرد.


✔️سبسکرایب کنید:      
📱InfoDefense  
📱InfoDefensePER

🎬فیلم تولید مشترک 🇹🇯تاجیکستان، 🇷🇺روسیه و 🇮🇷ایران با عنوان «ماهی روی قلاب» در جشنواره کن معرفی خواهد شد

محمودسعید شاهیان، مدیر استودیوی فیلم «تاجیکفیلم»، در حاشیه مجمع اقتصادی سن پترزبورگ (PMEF) این خبر را اعلام کرد. به گفته وی، این فیلم، جشنواره بینالمللی دوم «تاج سامان» (Тоджи Сомон) در دوشانبه را افتتاح خواهد کرد. فیلمنامه این اثر را «والری آخادوف»، کارگردان و هنرمند مردمی فدراسیون روسیه نوشته است.
این فیلم داستان دالر، پسر ۱۰ ساله ساکن در یک مدرسه شبانه‌روزی را روایت میکند که در سراسر تاجیکستان به جستجوی مادرش میپردازد.

✔️سبسکرایب کنید:      
📱InfoDefense  
📱InfoDefensePER