Forwarded from کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران (Ras)
khorshid_jey_final_01.mp4
72.5 MB
نماهنگ فاخر خورشید جی
این نماهنگ به مناسبت برگزاری دومین کنگره ملی سلمان فارسی که امروز 15 شهریورماه 1404 در اصفهان برگزار شد، تهیه شده است.
به نظرم دیدنی است
این نماهنگ به مناسبت برگزاری دومین کنگره ملی سلمان فارسی که امروز 15 شهریورماه 1404 در اصفهان برگزار شد، تهیه شده است.
به نظرم دیدنی است
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
کار جدید nootbooklm در ارائه خلاصه ویدئویی از یک مقاله
https://ganjoor.net/kamal/tarkibatk/sh1
ای جز به احترام خدایت نبرده نام
وی سلک انبیا ز وجود تو با نظام
در دست عقل، نور مساعی تو چراغ
بر کام نفس، حکم مناهی تو لگام
از آتش سنان تو یک شعله نور صبح
وز پرچم سیاه تو یک تار زلف شام
فتراک توست عروۀ وثقی که جبرئیل
در وی زند ز بهر شرف دست اعتصام
گر صورت تو رحمت عالم نیامدی
از حضرت خدای که دادی بما پیام؟
چل روز از آن سبب گل آدم سرشته شد
تا قصر دین به خشت وجودت شود تمام
ای نقش کرده بر صفحات وجود خویش
عرش مجید نام ترا از برای نام
پُرجوش دیگ سینه چه داری که می‌پزند
در مطبخ«ابیّت»، تو را گونه گون طعام؟
درموکب جلال تو از عجز باز ماند
روح القدس به منزل الّٰا له مقام
نزدیک تو چه تحفه فرستیم ما ز دور؟
در دست ما همین صلوات است والسلام
ای جز به احترام خدایت نبرده نام
وی سلک انبیا ز وجود تو با نظام
در دست عقل، نور مساعی تو چراغ
بر کام نفس، حکم مناهی تو لگام
از آتش سنان تو یک شعله نور صبح
وز پرچم سیاه تو یک تار زلف شام
فتراک توست عروۀ وثقی که جبرئیل
در وی زند ز بهر شرف دست اعتصام
گر صورت تو رحمت عالم نیامدی
از حضرت خدای که دادی بما پیام؟
چل روز از آن سبب گل آدم سرشته شد
تا قصر دین به خشت وجودت شود تمام
ای نقش کرده بر صفحات وجود خویش
عرش مجید نام ترا از برای نام
پُرجوش دیگ سینه چه داری که می‌پزند
در مطبخ«ابیّت»، تو را گونه گون طعام؟
درموکب جلال تو از عجز باز ماند
روح القدس به منزل الّٰا له مقام
نزدیک تو چه تحفه فرستیم ما ز دور؟
در دست ما همین صلوات است والسلام
حکایتی در تواضع رسول خدا (ص) از زبان امام صادق (ع)
روایتی از امام صادق (علیه السلام) از پدرش امام باقر و او از امام علی بن الحسین ـ علیهما السلام ـ در [کتاب الزهد عبدالله بن مبارک «م 181»، ص 349] آمده است که از چند جهت شایسته توجه است.
این روایت که مسند است، در چندین منبع دیگر هم آمده چنین است:
أَخْبَرَكُمْ أَبُو عُمَرَ بْنُ حَيَوَيْهِ قَالَ: حَدَّثَنَا يَحْيَى قَالَ: حَدَّثَنَا الْحُسَيْنُ قَالَ: أَخْبَرَنَا عَبْدُ الْوَهَّابِ الثَّقَفِيُّ قَالَ: أَخْبَرَنَا جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ حُسَيْنٍ قَالَ: قِيلَ لِرَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم: لَوِ اتَّخَذْنَا لَكَ شَيْئًا تَرْتَفِعُ عَلَيْهِ، تُكَلِّمُ مِنْهُ النَّاسَ، فَقَالَ : «لَا أَزَالُ بَيْنَكُمْ تَطَئُونَ عَقِبِي حَتَّى يَكُونَ اللَّهُ يَرْفَعُنِي»، ثُمَّ قَالَ: «لَا تَرْفَعُونِي فَوْقَ حَقِّي، فَإِنَّ اللَّهَ تَعَالَى اتَّخَذَنِي عَبْدًا قَبْلَ أَنْ يَتَّخِذَنِي رَسُولًا»
ابو عمر بن حیویه به ما خبر داد، از یحیی، از حسین، از عبدالوهاب ثقفی که به ما خبر داد و گفت:
جعفر بن محمد از پدرش از علی بن حسین روایت کرد که فرمود:
به رسول خدا ـ صلی الله علیه وآله ـ گفته شد: ای کاش چیزی برای شما قرار دهیم تا روی آن بایستید و از آنجا با مردم سخن بگویید.
پیامبر فرمود: «من همواره در میان شما هستم و شما بر جای پای من قدم می‌گذارید تا آنگاه که خداوند خودش مرا بالا ببرد».
سپس فرمود: «مرا بیش از حقم بالا مبرید، زیرا خداوند متعال مرا بنده‌ای برگزید، پیش از آنکه مرا رسول خود گردانید».
آنچه در این روایت جالب است این که نخست بحث از آن است که چیزی زیر پای حضرت بگذارند تا روی آن بایستد و سخن بگوید در حالی که بالاتر از مردم قرار گرفته است.
حضرت این را مدخل یک نکته مهم تری قرار می دهد و می فرماید تا من هستم، همان جایی هستم که شما در کنار من، بر جای من قدم می گذارید و این ادامه دارد تا وقتی که خداوند من را بالا ببرد ـ به نظر می رسد اشاره اش به زمان قبض روح باشد. یعنی تا هستم، همین رویه را خواهم داشت.
آنگاه قاعده ای را در سخن اخیر می گوید و آن این که مرا بیش از حقم بالا مبرید، خداوند مرا بنده خود قرار داد پیش از آن رسولش قرار دهد. بدین ترتیب حضرت بر عبودیت و بندگی و همطرازی خود با همه بندگان خداوند تأکید می کند.
نکته بلاغی این روایت آن است که رفعت مادی سوژه ای برای رفعت غیرمادی می شود و تازه آن هم از دو جهت، یکی رفتن نزد خداوند ـ در وقت مرگ ـ و دیگری برتری و رفعت از چهارچوب بندگی بکار می رود.
معنایش این اس تکه تا وقتی زنده هستم، و نزد خداوند نرفته ام، در همین سطح بندگی خداوند خواهم بود.
اهمیت این نقل در این نیز هست که رسول (ص) اجازه نمی دهد در باره او غلوّ شود و از پیروانش می خواهد او را در حد همان بنده خداوند که البته رسول او هم هست، بپذیرند.
در یک تتمه ای که از سفیان الثوری برای این روایت نقل شده، تأکید شده است که حضرت می فرمود، شما رفتار نصارا را با من نداشته باشید که با عیسی چنان کردند.
روایتی از امام صادق (علیه السلام) از پدرش امام باقر و او از امام علی بن الحسین ـ علیهما السلام ـ در [کتاب الزهد عبدالله بن مبارک «م 181»، ص 349] آمده است که از چند جهت شایسته توجه است.
این روایت که مسند است، در چندین منبع دیگر هم آمده چنین است:
أَخْبَرَكُمْ أَبُو عُمَرَ بْنُ حَيَوَيْهِ قَالَ: حَدَّثَنَا يَحْيَى قَالَ: حَدَّثَنَا الْحُسَيْنُ قَالَ: أَخْبَرَنَا عَبْدُ الْوَهَّابِ الثَّقَفِيُّ قَالَ: أَخْبَرَنَا جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ حُسَيْنٍ قَالَ: قِيلَ لِرَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم: لَوِ اتَّخَذْنَا لَكَ شَيْئًا تَرْتَفِعُ عَلَيْهِ، تُكَلِّمُ مِنْهُ النَّاسَ، فَقَالَ : «لَا أَزَالُ بَيْنَكُمْ تَطَئُونَ عَقِبِي حَتَّى يَكُونَ اللَّهُ يَرْفَعُنِي»، ثُمَّ قَالَ: «لَا تَرْفَعُونِي فَوْقَ حَقِّي، فَإِنَّ اللَّهَ تَعَالَى اتَّخَذَنِي عَبْدًا قَبْلَ أَنْ يَتَّخِذَنِي رَسُولًا»
ابو عمر بن حیویه به ما خبر داد، از یحیی، از حسین، از عبدالوهاب ثقفی که به ما خبر داد و گفت:
جعفر بن محمد از پدرش از علی بن حسین روایت کرد که فرمود:
به رسول خدا ـ صلی الله علیه وآله ـ گفته شد: ای کاش چیزی برای شما قرار دهیم تا روی آن بایستید و از آنجا با مردم سخن بگویید.
پیامبر فرمود: «من همواره در میان شما هستم و شما بر جای پای من قدم می‌گذارید تا آنگاه که خداوند خودش مرا بالا ببرد».
سپس فرمود: «مرا بیش از حقم بالا مبرید، زیرا خداوند متعال مرا بنده‌ای برگزید، پیش از آنکه مرا رسول خود گردانید».
آنچه در این روایت جالب است این که نخست بحث از آن است که چیزی زیر پای حضرت بگذارند تا روی آن بایستد و سخن بگوید در حالی که بالاتر از مردم قرار گرفته است.
حضرت این را مدخل یک نکته مهم تری قرار می دهد و می فرماید تا من هستم، همان جایی هستم که شما در کنار من، بر جای من قدم می گذارید و این ادامه دارد تا وقتی که خداوند من را بالا ببرد ـ به نظر می رسد اشاره اش به زمان قبض روح باشد. یعنی تا هستم، همین رویه را خواهم داشت.
آنگاه قاعده ای را در سخن اخیر می گوید و آن این که مرا بیش از حقم بالا مبرید، خداوند مرا بنده خود قرار داد پیش از آن رسولش قرار دهد. بدین ترتیب حضرت بر عبودیت و بندگی و همطرازی خود با همه بندگان خداوند تأکید می کند.
نکته بلاغی این روایت آن است که رفعت مادی سوژه ای برای رفعت غیرمادی می شود و تازه آن هم از دو جهت، یکی رفتن نزد خداوند ـ در وقت مرگ ـ و دیگری برتری و رفعت از چهارچوب بندگی بکار می رود.
معنایش این اس تکه تا وقتی زنده هستم، و نزد خداوند نرفته ام، در همین سطح بندگی خداوند خواهم بود.
اهمیت این نقل در این نیز هست که رسول (ص) اجازه نمی دهد در باره او غلوّ شود و از پیروانش می خواهد او را در حد همان بنده خداوند که البته رسول او هم هست، بپذیرند.
در یک تتمه ای که از سفیان الثوری برای این روایت نقل شده، تأکید شده است که حضرت می فرمود، شما رفتار نصارا را با من نداشته باشید که با عیسی چنان کردند.
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
سخنرانی در کنگره ملی سلمان فارسی. اصفهان. 15 شهریور 1404
🔰 درسگفتار «بازخوانی تواریخ اسلامی کهن با رویکرد منبع‌شناسی و روش‌شناسی»
🌷 دکتر رسول جعفریان، استاد دانشگاه تهران
🔹جلسه اول: چهارشنبه ۲۶ شهریور ۱۰:۳۰ صبح
🔸مشاهده برخط: dte.bz/101
🇮🇷 پژوهشکده الهیات و خانواده
🇮🇷 دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان
🌷 دکتر رسول جعفریان، استاد دانشگاه تهران
🔹جلسه اول: چهارشنبه ۲۶ شهریور ۱۰:۳۰ صبح
🔸مشاهده برخط: dte.bz/101
🇮🇷 پژوهشکده الهیات و خانواده
🇮🇷 دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان
مرحوم الهی خراسانی مدیری متدین و توانا
آشناییم با مرحوم استاد الهی خراسانی، از حوالی سال 1367 بود و نخستین باری که در یادداشتهایم از ایشان یاد کرده ام، مورد زیر از تیرماه ماه 1369 خورشیدی است که چنین نوشته ام:
«از تیر ماه [1369] تاكنون كه 24 مهر ماه است چیزی ننوشته‌ام. تابستان برای مدت 45 روز در مشهد مقدس در جوار قبر علی بن موسی‌الرضا علیه‌السلام بودیم كه بسیار خوش گذشت. منزلی در بنیاد پژوهش‌های اسلامی داشتیم. در آنجا گروههای مختلفی مشغول تحقیق هستند كه نوعاً كار فهرستی و اندیکس کردن آثار را می‌كنند. آقای واعظ‌زاده تقریباً مغز متفكر آنجاست. آقای الهی خراسانی مدیر بنیاد آدم فاضل و دانایی است. جلسات زیادی با نجیب مایل هروی بودم. در كار خود مهارت دارد و زرنگ است. مشكلاتی برایش بوجود آمده بود و او را خیلی ناراحت و عصبی كرده بود، سیگار فراوانی می‌كشید. آقای الهی مدافع او بود و به طور مداوم سعی در حل مشکلات داشت.»
بعد از آن، یعنی سال 1370 در کنگره شیخ فضل الله نوری خدمت آقای الهی خراسانی و یار همیشگی شان مرحوم استاد شانه چی بودم، دو یاری که تا زمان درگذشت مرحوم شانه چی همیشه با هم بودند. پس از آن هم به دفعات در کنگره های مختلف در مشهد، و همین طور در جلساتی در قم خدمتشان بودم. مرحوم الهی بیش از همه، آیت اخلاق بودند، و در ثانی مدیری بسیار توانا و مؤدب که برای سالها ـ فکر می کنم تا سال 94 که ریاست بنیاد پژوهشها را داشتند ـ این مرکز را به بهترین نحو اداره کردند. آن سالها، بنیاد، یکی از بهترین مراکز پژوهشی در حوزه علوم اسلامی در ایران بود، و زیر سایه مدیریت ایشان و شورای قوی و نیرومندی که داشت، آثار گرانبهایی از خود به یادگار گذاشت. استادان دیگری که در کنار ایشان بودند، بویژه حضرت آقای واعظ زاده، در خلق این آثار سهم زیادی داشتند. در آنجا چندین گروه پژوهشی، با تعداد قابل توجهی پژوهشگر، در حوزه های تصحیح، تحقیق، فرهنگ نامه نویسی، و علوم قرآنی فعال می کردند. حاصل کار آنها صدها عنوان کتاب بود که غالب محققان و نویسندگان آن ایام با آنها مأنوس بودند. علاوه، کتابخانه بسیار مجهز و مرتبی داشت که تمام روزهای اقامتم در مشهد از آن استفاده می کردم. در 45 روز اقامت مدام در سال 69، بخشی از کتاب دین و سیاست در دوره صفوی را با استفاده از همان کتابخانه نوشتم. تقریبا هر روز، دقایقی هم خدمتشان می رسیدم و ایشان با روی باز استقبال می کردند. برای بنده که هر سفر خدمتشان می رسیدم، لحظات و ساعات خوش همان بود که در اتاق آقای الهی بودم. طی این دیدارها در آن اتاق بیادماندنی، با بسیاری از بزرگان آشنایی بیشتری پیدا کردم. تصویری که از حضور استاد سید عبدالعزیز طباطبایی از آن اتاق دارم، همچنان به عنوان یادگاری گرانبها در ذهنم مانده است. تجربه ای که بنده از این دیدارها در باره مرحوم الهی داشتم، علاوه بر تدین و اخلاق و خلوص و ادب که در ایشان می دیدم، یک مدیر فرهنگی قوی بود، چیزی که ما سخت به آن نیازمند هستیم و آقای الهی در آن استاد بود. این افزون بر کارهای علمی و تصحیحی خود ایشان بود که ایشان در آن مشارکت داشت و نمونه آن تاج التراجم بود. مرحوم آقای الهی، علاوه بر این ویژگی ها، مردی اهل تساهل بود، و نمونه آن حمایت از نشر کتاب مادلونگ با عنوان جانشینی حضرت محمد (ص) و کتاب هالم با عنوان تشیع بود. به اجمال عرض کنم، آنچه در خاطر بنده از مدیریت ایشان برجای مانده، نمونه ای عالی و الگویی فراموش ناشدنی است که به ندرت در مراکز دیگر مشابه آن را دیدم. استادی که هم شایستگی علمی داشته باشد، هم رفتار دوستانه، و هم تا آخرین لحظه پیگیر کارها باشد. یکی از یادگارهای بیادماندنی خدمات ایشان تقویم های سالانه بنیاد است که مسلما یکی از منابع مهم تاریخ برای سالهای پس از انقلاب است. همگی اطمینان داشتند که هر آنچه در این مجموعه آمده، دقیق و درست و مطابق با واقع است.
رحمت خداوند بر او باد.
29 شهریور ماه 1404
آشناییم با مرحوم استاد الهی خراسانی، از حوالی سال 1367 بود و نخستین باری که در یادداشتهایم از ایشان یاد کرده ام، مورد زیر از تیرماه ماه 1369 خورشیدی است که چنین نوشته ام:
«از تیر ماه [1369] تاكنون كه 24 مهر ماه است چیزی ننوشته‌ام. تابستان برای مدت 45 روز در مشهد مقدس در جوار قبر علی بن موسی‌الرضا علیه‌السلام بودیم كه بسیار خوش گذشت. منزلی در بنیاد پژوهش‌های اسلامی داشتیم. در آنجا گروههای مختلفی مشغول تحقیق هستند كه نوعاً كار فهرستی و اندیکس کردن آثار را می‌كنند. آقای واعظ‌زاده تقریباً مغز متفكر آنجاست. آقای الهی خراسانی مدیر بنیاد آدم فاضل و دانایی است. جلسات زیادی با نجیب مایل هروی بودم. در كار خود مهارت دارد و زرنگ است. مشكلاتی برایش بوجود آمده بود و او را خیلی ناراحت و عصبی كرده بود، سیگار فراوانی می‌كشید. آقای الهی مدافع او بود و به طور مداوم سعی در حل مشکلات داشت.»
بعد از آن، یعنی سال 1370 در کنگره شیخ فضل الله نوری خدمت آقای الهی خراسانی و یار همیشگی شان مرحوم استاد شانه چی بودم، دو یاری که تا زمان درگذشت مرحوم شانه چی همیشه با هم بودند. پس از آن هم به دفعات در کنگره های مختلف در مشهد، و همین طور در جلساتی در قم خدمتشان بودم. مرحوم الهی بیش از همه، آیت اخلاق بودند، و در ثانی مدیری بسیار توانا و مؤدب که برای سالها ـ فکر می کنم تا سال 94 که ریاست بنیاد پژوهشها را داشتند ـ این مرکز را به بهترین نحو اداره کردند. آن سالها، بنیاد، یکی از بهترین مراکز پژوهشی در حوزه علوم اسلامی در ایران بود، و زیر سایه مدیریت ایشان و شورای قوی و نیرومندی که داشت، آثار گرانبهایی از خود به یادگار گذاشت. استادان دیگری که در کنار ایشان بودند، بویژه حضرت آقای واعظ زاده، در خلق این آثار سهم زیادی داشتند. در آنجا چندین گروه پژوهشی، با تعداد قابل توجهی پژوهشگر، در حوزه های تصحیح، تحقیق، فرهنگ نامه نویسی، و علوم قرآنی فعال می کردند. حاصل کار آنها صدها عنوان کتاب بود که غالب محققان و نویسندگان آن ایام با آنها مأنوس بودند. علاوه، کتابخانه بسیار مجهز و مرتبی داشت که تمام روزهای اقامتم در مشهد از آن استفاده می کردم. در 45 روز اقامت مدام در سال 69، بخشی از کتاب دین و سیاست در دوره صفوی را با استفاده از همان کتابخانه نوشتم. تقریبا هر روز، دقایقی هم خدمتشان می رسیدم و ایشان با روی باز استقبال می کردند. برای بنده که هر سفر خدمتشان می رسیدم، لحظات و ساعات خوش همان بود که در اتاق آقای الهی بودم. طی این دیدارها در آن اتاق بیادماندنی، با بسیاری از بزرگان آشنایی بیشتری پیدا کردم. تصویری که از حضور استاد سید عبدالعزیز طباطبایی از آن اتاق دارم، همچنان به عنوان یادگاری گرانبها در ذهنم مانده است. تجربه ای که بنده از این دیدارها در باره مرحوم الهی داشتم، علاوه بر تدین و اخلاق و خلوص و ادب که در ایشان می دیدم، یک مدیر فرهنگی قوی بود، چیزی که ما سخت به آن نیازمند هستیم و آقای الهی در آن استاد بود. این افزون بر کارهای علمی و تصحیحی خود ایشان بود که ایشان در آن مشارکت داشت و نمونه آن تاج التراجم بود. مرحوم آقای الهی، علاوه بر این ویژگی ها، مردی اهل تساهل بود، و نمونه آن حمایت از نشر کتاب مادلونگ با عنوان جانشینی حضرت محمد (ص) و کتاب هالم با عنوان تشیع بود. به اجمال عرض کنم، آنچه در خاطر بنده از مدیریت ایشان برجای مانده، نمونه ای عالی و الگویی فراموش ناشدنی است که به ندرت در مراکز دیگر مشابه آن را دیدم. استادی که هم شایستگی علمی داشته باشد، هم رفتار دوستانه، و هم تا آخرین لحظه پیگیر کارها باشد. یکی از یادگارهای بیادماندنی خدمات ایشان تقویم های سالانه بنیاد است که مسلما یکی از منابع مهم تاریخ برای سالهای پس از انقلاب است. همگی اطمینان داشتند که هر آنچه در این مجموعه آمده، دقیق و درست و مطابق با واقع است.
رحمت خداوند بر او باد.
29 شهریور ماه 1404
سلمان_به_مثابه_یک_عجم_میان_عرب_رسول_جعفریان.pdf
899.5 KB
چاپ شده در کتاب «حقیقت سلمان فارسی» مجموعه مقالات دومین کنگره سلمان فارسی، اصفهان، شهریور 1404
📑 وجوه ناپیدای تشیع پشت ابر نمیماند/پرسش و پاسخ با رسول جعفریان درباره کتاب «مقدمهای بر مطالعات شیعهشناسی» که اخیرا منتشر شده است/ بخش اول
https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-50086
https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-50086
هم‌میهن
وجوه ناپیدای تشیع پشت ابر نمیماند/پرسش و پاسخ با رسول جعفریان درباره کتاب «مقدمهای بر مطالعات شیعهشناسی» که اخیرا منتشر شده…
جهان اسلام و به‌تبع‌آن شیعیان، روزهای دشواری را از سر می‌گذرانند. بخشی از این دشواری، متاثر از برهم‌خوردن حداقل موازین پیشین بین‌المللی و رویکرد شتاب‌زای راست افراطی در سطح جهانی و منطقه‌ای است که خروجی آن را در حملات افسارگسیخته اسرائیل نتانیاهو به مناطق…