سلمان_به_مثابه_یک_عجم_میان_عرب_رسول_جعفریان.pdf
899.5 KB
چاپ شده در کتاب «حقیقت سلمان فارسی» مجموعه مقالات دومین کنگره سلمان فارسی، اصفهان، شهریور 1404
📑 وجوه ناپیدای تشیع پشت ابر نمیماند/پرسش و پاسخ با رسول جعفریان درباره کتاب «مقدمه‌ای بر مطالعات شیعه‌شناسی» که اخیرا منتشر شده است/ بخش اول
https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-50086
https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-50086
هم‌میهن
وجوه ناپیدای تشیع پشت ابر نمیماند/پرسش و پاسخ با رسول جعفریان درباره کتاب «مقدمه‌ای بر مطالعات شیعه‌شناسی» که اخیرا منتشر شده…
جهان اسلام و به‌تبع‌آن شیعیان، روزهای دشواری را از سر می‌گذرانند. بخشی از این دشواری، متاثر از برهم‌خوردن حداقل موازین پیشین بین‌المللی و رویکرد شتاب‌زای راست افراطی در سطح جهانی و منطقه‌ای است که خروجی آن را در حملات افسارگسیخته اسرائیل نتانیاهو به مناطق…
📑 تشیع به قبل و بعد انقلاب تقسیم میشود/پرسش و پاسخ با رسول جعفریان نویسنده کتاب «مقدمه‌ای بر مطالعات شیعه‌شناسی»/ بخش پایانی
https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-50226
https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-50226
هم‌میهن
تشیع به قبل و بعد انقلاب تقسیم میشود/پرسش و پاسخ با رسول جعفریان نویسنده کتاب «مقدمه‌ای بر مطالعات شیعه‌شناسی»/ بخش پایانی
در شماره دیروز هم‌میهن، بخش نخست پرسش‌و‌پاسخ با رسول جعفریان، نویسنده کتاب «مقدمه‌ای بر مطالعات شیعه‌شناسی» منتشر شد.
https://historylib.com/articles/7030
گزارش جستاری از فخر رازی است که در تفسیر خود، در باره عدم جواز خواندن قرآن به فارسی در نماز آورده، و نظر ابوحنیفه و حنفیان را در این باب رد کرده است.
گزارش جستاری از فخر رازی است که در تفسیر خود، در باره عدم جواز خواندن قرآن به فارسی در نماز آورده، و نظر ابوحنیفه و حنفیان را در این باب رد کرده است.
Forwarded from کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران
سلمان_فارسی_و_فتوحات_صدر_اسلام_منصور_داداش_نژاد.pdf
945.7 KB
چاپ شده در «حقیقت سلمان فارسی» مجموعه مقالات دومین کنگره سلمان فارسی، اصفهان. شهریور 1404
@Historylibrary
@Historylibrary
بنیاد قم‌پژوهی با همکاری مکتا (مجمع تخصصی کتابخانه‌های استان قم) و انتشارات پژوهش متون برگزار می‌کند:
نشست ۵۷۱
تاریخ مطبوعات قم: بررسی مجله همایون (۱۳۱۳ - ۱۳۱۴) و رونمایی از کتاب
با حضور:
- حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر رسول جعفریان
- حجت‌الاسلام محمدصادق جعفری
↙️ زمان: سه‌شنبه ۱۴۰۴/۰۷/۰۸، ساعت ۱۹
↙️ مکان: میدان رسالت - دانشگاه طلوع مهر
شرکت برای عموم علاقه‌مندان آزاد است.
https://www.tg-me.com/joinchat-AAAAAFAeymZOuYzessuSIA
نشست ۵۷۱
تاریخ مطبوعات قم: بررسی مجله همایون (۱۳۱۳ - ۱۳۱۴) و رونمایی از کتاب
با حضور:
- حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر رسول جعفریان
- حجت‌الاسلام محمدصادق جعفری
↙️ زمان: سه‌شنبه ۱۴۰۴/۰۷/۰۸، ساعت ۱۹
↙️ مکان: میدان رسالت - دانشگاه طلوع مهر
شرکت برای عموم علاقه‌مندان آزاد است.
https://www.tg-me.com/joinchat-AAAAAFAeymZOuYzessuSIA
امشب، قم پژوهی، رونمایی از کتاب «همایون» نشریه منتشره در قم، سالهای 1313 ـ 1314 ش.
Forwarded from کتابخانه آیت الله العظمی بروجردی ( کتابخانه مسجد اعظم قم)
💢تاریخ مطبوعات قم: بررسی مجله همایون: ۱۳۱۳ - ۱۳۱۴
نشست پانصد و هفتاد و یکم بنیاد قم‌پژوهی با موضوع تاریخ مطبوعات قم در شامگاه سه‌شنبه ۱۴۰۴/۰۷/۰۸ در دانشگاه طلوع‌مهر برگزار شد. در این نشست، کتابی درباره مجله همایون (منتشرشده در سالهای ۱۳۱۳-۱۳۱۴ در ده شماره و یک ویژه‌نامه) نوشته محمدصادق جعفری رونمایی شد که به بررسی محتوایی و نویسندگان این مجله می‌پردازد. استاد رسول جعفریان نیز درباره نقش حکمی‌زاده و مقالاتش در این مجله سخن گفت.
جلسه با حضور استاد علی بنایی و مهمانان مختلف، مجمع کتابخانه‌های تخصصی استان قم (مکتا) و دبیر محترم آن آقای راه‌نورد و کتابداران استان قم به ویژه کتابداران کتابخانه آیت‌الله العظمی بروجردی برگزار شد.
#نشست_گزارش_عکس
#بنیاد_قم_پژوهی
🔷 ارتباط با دانشگاه #طلوع_مهر
واحدخواهران|قم‌پژوهی|کانون‌نویسندگان
مرکز مشاوره |مهارت‌افزایی|قرارگاه‌فرهنگی|معاونت پژوهش
نشست پانصد و هفتاد و یکم بنیاد قم‌پژوهی با موضوع تاریخ مطبوعات قم در شامگاه سه‌شنبه ۱۴۰۴/۰۷/۰۸ در دانشگاه طلوع‌مهر برگزار شد. در این نشست، کتابی درباره مجله همایون (منتشرشده در سالهای ۱۳۱۳-۱۳۱۴ در ده شماره و یک ویژه‌نامه) نوشته محمدصادق جعفری رونمایی شد که به بررسی محتوایی و نویسندگان این مجله می‌پردازد. استاد رسول جعفریان نیز درباره نقش حکمی‌زاده و مقالاتش در این مجله سخن گفت.
جلسه با حضور استاد علی بنایی و مهمانان مختلف، مجمع کتابخانه‌های تخصصی استان قم (مکتا) و دبیر محترم آن آقای راه‌نورد و کتابداران استان قم به ویژه کتابداران کتابخانه آیت‌الله العظمی بروجردی برگزار شد.
#نشست_گزارش_عکس
#بنیاد_قم_پژوهی
🔷 ارتباط با دانشگاه #طلوع_مهر
واحدخواهران|قم‌پژوهی|کانون‌نویسندگان
مرکز مشاوره |مهارت‌افزایی|قرارگاه‌فرهنگی|معاونت پژوهش
انتقاد از مدارس جدیده در سال 1320 ق
دیگر عرض می شود این قدر فریاد می زنید که مکاتب و مدارس جدید دایر کند، آیا هیچ گفته اید که پنجاه سال است در این مدت از اعیان و بزرگان اهل ایران، هزارها رفته اند به پاریس و ملک خارج در مکاتب، سالها درس خوانده و ثروت ملک در آن راه صرف نموده، از آن نفوس چه فایده گرفته اید و از کدام فن و علم مستغنی شده اید از خارج؟
و سی سال است در ایران مکاتب باز شده، تحصیلات این سی سال کو؟ اگر موجود است پس چرا محتاج به چند نفر بلجیکی شده اید، و معلم و مشاق روسی بالای دست شاهزادگان می نشیند، و طبیب ذات شاهانه فلان دکتر صاحب است، و کپیتان جهاز مستر فلان؟
علم هیئت و جغرافی خواننده های اهل ایران در آن مدارس دید در این مدت، نمی دانند بندر عباس کجا واقع شده است، و کراچی و کویت کجا، و عشق آباد و هرات کجا، نه بلکه شمال و جنوب ملک ایران که خانۀ خودش هست نداند.
اگر بگویی بسر این کوه از کجا باید رفت، و در این درّه چگونه باید صاف کرد، نمی داند. و تحقیقات امراض طاعون دروغ و راست به اغراض حکیمانه اطباء روس و انگلیس چپ و راست حدود عرض و طول اراضی ایران را ذرع می کنند.
آیا از آن روز تا حالا که اقلاّ ده هزار در داخل و خارج تربیت یافته از اولاد بزرگان رجال دولت ایران، آیا در آن کتاب سیاست و مدن هیچ سوال نکرده که از این قدر نفوس هیچ نباشد چند نفر دانای دین دار و وطن دوست ناصح مشفق متفق در سرّ و علن، متّقی مجرّب برای وزارت و حواشی سلطنت منتخب شود؟ پس اگر می شود کو، و اگر هست پس کارها چرا مهمل مانده؟
آیا این قدر نفوس تربیت یافته برای نمونه و تشویق باقی رعیّت، یک ذرع خام بافته، یا یک من شکر پخته است، و یا یک کاسه ای ساخته است، و یا چرخی ریخته است، یا یک معدنی از زمین درآورده، یا زمین را زنده کرده است، و یا یک طبیب علاج تریاک را نموده، یا یک حکیمی ریشه قلندرها و گداها و بیعارها را از بن کنده است، یا یک ناظمی یک اداره را منظم ساخته است که به موجب وجدان احرار به ملّت خدمت کرده است. «هیهات هیهات لما توعدون».
گویند یک ستاره ای جُسته اند آن هم در آسمان، نه دست رسد و نه از آن فایده گیرند. ماذا نصنع یا ربّ من سوء هذه الافکار.
تمام این تربیت یافتگان ایرانی در مدارس جدید در ملک خارج یا داخل دو جنبه دارند. مثل خدایان صوفیها و بابیها و نصارا! یعنی هم علوم ایرانی دارند و هم علوم اروپایی، شراب خوردن از مدرسه، رشوت خوردن از ایران؛ صورت تراشیدن، از آنجا دلخراشیدن از اینجا؛ زبان فرانسه حرف زدن از مدرسه، دروغ گفتن از ایران؛ و بعضی را مبادله کرده اند. علم تدبیر را گذارده تزویر آورده، شرف وجدان را فراموش کرده، دنائت اختیار کرده، یا آن که درست کاری و حبّ ملّت و وطن را از قلب محو کرده، عاشق وفایی صوَر جادوها شده، نطق و خطبۀ حکمت آمیز را مهمل گذاره، حفظ اشعار و لطایف را حسن آداب شمرده، استخفاف فقها و شیوخ شریعت را غایت فهم و درایت دانسته اند.
نتایج مکاتب تا امروز برای ایرانی غیر از این اگر کسی دیده است بگوید. آیا تخمی که دشمن بکارد در زمین بکر قلب اطفال با غفلت پدران، غیر از این چه ثمر آورد؟
از خدا هیچ نور حکمت طلب نمی کنید که بلکه مروزق شوید «لاتتّخذوا بطانة من دونکم... ودّوا ما عَنتّم قد بَدَت البغضاء من أفواهم و ما تخفی صدورهم أکبر» را بفهمید....
یک فایده دیگر حاصل شده که بغض و کینه اسلام و اسلامیان را در دل جای داده اند و رئیس بزرگ جیم الف جاها شدهاند.
ای خانه خرابها! این مکاتب و مدارس برای مؤسسین آن مدرسه خوب است که بچه دوازده ساله مکتبی حیا می کند به قهقهه بخندد و هرگاه خطایی از آن سر زند در وقت سوال، شرف آن راضی نمی شود دروغ گوید، ولو دچار مکافات شود، و ظن می کند که اگر خیانت ملت و دولت در یک امری از امور از او سر زند، جزئی باشد یا کلی، بسر آن گویا صاعقه نازل می شود، و یقین حاصل کرده است که اگر فایده این علوم از قول به فعل نیاورد در ذلّ حقارت هلاک خواهد شد، و اگر با صدق و عفت و فکر و حکمت آن تحصیلات را از قول به فعل آورد به مقام ارجمند خواهد رسید، و مقبول ملوک و رؤساء جمهور خواهد شد و ممدوح دو جهان خواهد بود. از مکتب و تحصیل وقتی فارغ شده، بعد از امتحان صدق و عفت و شفقت و حبّ الوطن و ملت و مذهب و دولت و شرف و ناموس با خون و گوش آن معجون از دست آن معلم حکیم بیرون می آید؛ آن است که ثمر آورده و فایده بخشیده به جمهور ملت خود و به جمیع بنی آدم، اولئک ربحت تجارتهم فی دنیاهم و ندعوا الله أن یهدیهم بتوحیده و دینه الحنیف، هو خیر الخیر و الله العظیم. این همه بسته است به حزم و جودت فکر پادشاه حتی عدم تربیت بعض طلبة العلم شرعی هم از پادشاه مسوول می شود در محکمه خداوندی.
دیگر عرض می شود این قدر فریاد می زنید که مکاتب و مدارس جدید دایر کند، آیا هیچ گفته اید که پنجاه سال است در این مدت از اعیان و بزرگان اهل ایران، هزارها رفته اند به پاریس و ملک خارج در مکاتب، سالها درس خوانده و ثروت ملک در آن راه صرف نموده، از آن نفوس چه فایده گرفته اید و از کدام فن و علم مستغنی شده اید از خارج؟
و سی سال است در ایران مکاتب باز شده، تحصیلات این سی سال کو؟ اگر موجود است پس چرا محتاج به چند نفر بلجیکی شده اید، و معلم و مشاق روسی بالای دست شاهزادگان می نشیند، و طبیب ذات شاهانه فلان دکتر صاحب است، و کپیتان جهاز مستر فلان؟
علم هیئت و جغرافی خواننده های اهل ایران در آن مدارس دید در این مدت، نمی دانند بندر عباس کجا واقع شده است، و کراچی و کویت کجا، و عشق آباد و هرات کجا، نه بلکه شمال و جنوب ملک ایران که خانۀ خودش هست نداند.
اگر بگویی بسر این کوه از کجا باید رفت، و در این درّه چگونه باید صاف کرد، نمی داند. و تحقیقات امراض طاعون دروغ و راست به اغراض حکیمانه اطباء روس و انگلیس چپ و راست حدود عرض و طول اراضی ایران را ذرع می کنند.
آیا از آن روز تا حالا که اقلاّ ده هزار در داخل و خارج تربیت یافته از اولاد بزرگان رجال دولت ایران، آیا در آن کتاب سیاست و مدن هیچ سوال نکرده که از این قدر نفوس هیچ نباشد چند نفر دانای دین دار و وطن دوست ناصح مشفق متفق در سرّ و علن، متّقی مجرّب برای وزارت و حواشی سلطنت منتخب شود؟ پس اگر می شود کو، و اگر هست پس کارها چرا مهمل مانده؟
آیا این قدر نفوس تربیت یافته برای نمونه و تشویق باقی رعیّت، یک ذرع خام بافته، یا یک من شکر پخته است، و یا یک کاسه ای ساخته است، و یا چرخی ریخته است، یا یک معدنی از زمین درآورده، یا زمین را زنده کرده است، و یا یک طبیب علاج تریاک را نموده، یا یک حکیمی ریشه قلندرها و گداها و بیعارها را از بن کنده است، یا یک ناظمی یک اداره را منظم ساخته است که به موجب وجدان احرار به ملّت خدمت کرده است. «هیهات هیهات لما توعدون».
گویند یک ستاره ای جُسته اند آن هم در آسمان، نه دست رسد و نه از آن فایده گیرند. ماذا نصنع یا ربّ من سوء هذه الافکار.
تمام این تربیت یافتگان ایرانی در مدارس جدید در ملک خارج یا داخل دو جنبه دارند. مثل خدایان صوفیها و بابیها و نصارا! یعنی هم علوم ایرانی دارند و هم علوم اروپایی، شراب خوردن از مدرسه، رشوت خوردن از ایران؛ صورت تراشیدن، از آنجا دلخراشیدن از اینجا؛ زبان فرانسه حرف زدن از مدرسه، دروغ گفتن از ایران؛ و بعضی را مبادله کرده اند. علم تدبیر را گذارده تزویر آورده، شرف وجدان را فراموش کرده، دنائت اختیار کرده، یا آن که درست کاری و حبّ ملّت و وطن را از قلب محو کرده، عاشق وفایی صوَر جادوها شده، نطق و خطبۀ حکمت آمیز را مهمل گذاره، حفظ اشعار و لطایف را حسن آداب شمرده، استخفاف فقها و شیوخ شریعت را غایت فهم و درایت دانسته اند.
نتایج مکاتب تا امروز برای ایرانی غیر از این اگر کسی دیده است بگوید. آیا تخمی که دشمن بکارد در زمین بکر قلب اطفال با غفلت پدران، غیر از این چه ثمر آورد؟
از خدا هیچ نور حکمت طلب نمی کنید که بلکه مروزق شوید «لاتتّخذوا بطانة من دونکم... ودّوا ما عَنتّم قد بَدَت البغضاء من أفواهم و ما تخفی صدورهم أکبر» را بفهمید....
یک فایده دیگر حاصل شده که بغض و کینه اسلام و اسلامیان را در دل جای داده اند و رئیس بزرگ جیم الف جاها شدهاند.
ای خانه خرابها! این مکاتب و مدارس برای مؤسسین آن مدرسه خوب است که بچه دوازده ساله مکتبی حیا می کند به قهقهه بخندد و هرگاه خطایی از آن سر زند در وقت سوال، شرف آن راضی نمی شود دروغ گوید، ولو دچار مکافات شود، و ظن می کند که اگر خیانت ملت و دولت در یک امری از امور از او سر زند، جزئی باشد یا کلی، بسر آن گویا صاعقه نازل می شود، و یقین حاصل کرده است که اگر فایده این علوم از قول به فعل نیاورد در ذلّ حقارت هلاک خواهد شد، و اگر با صدق و عفت و فکر و حکمت آن تحصیلات را از قول به فعل آورد به مقام ارجمند خواهد رسید، و مقبول ملوک و رؤساء جمهور خواهد شد و ممدوح دو جهان خواهد بود. از مکتب و تحصیل وقتی فارغ شده، بعد از امتحان صدق و عفت و شفقت و حبّ الوطن و ملت و مذهب و دولت و شرف و ناموس با خون و گوش آن معجون از دست آن معلم حکیم بیرون می آید؛ آن است که ثمر آورده و فایده بخشیده به جمهور ملت خود و به جمیع بنی آدم، اولئک ربحت تجارتهم فی دنیاهم و ندعوا الله أن یهدیهم بتوحیده و دینه الحنیف، هو خیر الخیر و الله العظیم. این همه بسته است به حزم و جودت فکر پادشاه حتی عدم تربیت بعض طلبة العلم شرعی هم از پادشاه مسوول می شود در محکمه خداوندی.
سالهای 59 تا 62 در موسسه در راه که با موسسه اصول دین در یک ساختمان و در هم تنیده بودند، رفت و آمد داشتم و تحصیل می کردم. تا سالها بعد از آن، یعنی حوالی 1369 از کتابخانه آنجا استفاده می کردم و ضمنا مشغول نگارش دوره سه جلدی تاریخ سیاسی اسلام بودم. خداوند آیات خرازی، و استادی را حفظ کند. همان زمان حضرت آیت الله مسعودی علوی هم با مرحوم حجت الاسلام و المسلمین سلیم زاده در آنجا فعالیت داشتند. امروز خدمت آقای مسعودی رسیدم، از کتابخانه ای که سالها استفاده کرده بودم، دیدن کردم. خوشحالم. کنار آیت الله مسعودی، حجت الاسلام موسوی عبادی است که در حال حاضر مدیر عامل موسسه است.