📜#دیدگاه | دریچه‌ای به جهان معاصر

در عصر دیجیتال، فناوری‌های نوین به‌ویژه در حوزه کوانتوم، تحولات شگرفی در امنیت ملی و بین‌المللی ایجاد کرده‌اند. مفاهیم کوانتومی مانند درهم‌تنیدگی و محاسبات کوانتومی، روش‌های سنتی رمزنگاری و نظارت امنیتی را متحول ساخته‌اند. این مقاله با بررسی کاربردهای نظریه کوانتومی در امنیت سایبری و دفاعی، به دنبال تبیین فرصت‌ها و تهدیدهای ناشی از این فناوری‌هاست.

📜#دیدگاه | دریچه‌ای به جهان معاصر

اظهارات اخیر بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، مبنی بر اینکه «توافقی با ایران مشابه الگوی لیبی توافقی مطلوب خواهد بود»، بیش از آنکه یک موضع‌گیری ساده یا تبلیغاتی باشد، بازتابی از یک نگاه استراتژیک است. نتانیاهو تلاش می‌کند سناریویی مشابه تجربه خلع سلاح داوطلبانه لیبی را برای ایران طرح‌ریزی کند؛ توافقی که در ظاهر مسالمت‌آمیز، اما در عمل بر پایه فشار، تهدید و در نهایت، تضعیف ساختار بازدارندگی طراحی شده بود. تجربه لیبی نشان داد که حذف ظرفیت‌های دفاعی، حتی در چارچوب توافق بین‌المللی، می‌تواند زمینه‌ساز بی‌ثباتی داخلی و مداخله خارجی شود؛ امری که به فروپاشی ساختار سیاسی آن کشور انجامید.

📜#رصدگاه | اتاق فکر جهانی

🔻از زمان اعلام انقلاب اسلامی در ایران، ماشین رسانه‌ای غربی صفحات و منابر خود را پر از این مطلب کرده است که نظام اسلامی ایران در آستانه تغییر است. من فکر می‌کردم که صاحبان این گفتمان و قلم‌ها روزی خسته می‌شوند، اما پس از گذشت نزدیک به نیم قرن از انقلاب اسلامی و با پیشرفت مداوم در صنعت، کشاورزی، آموزش و فناوری‌های نوین، آنها سکوت می‌کنند و سپس دوباره شروع به تکرار این مطالب می‌کنند، گویی کسی آتش این گفتمان را دوباره شعله‌ور می‌کند.

📜#رصدگاه | اتاق فکر جهانی

🔻اسرائیل در 2 آوریل 2025 چندین حمله هوایی گسترده در داخل خاک سوریه در حمص، حما، جنوب دمشق و همچنین نفوذ زمینی عمیق در درعا انجام داد. حملات هوایی شامل زیرساخت‌های نظامی بزرگی از فرودگاه‌ها، سایت‌های دفاع هوایی و پایگاه‌های نظامی مهم، به ویژه پایگاه هوایی “تی فور T4” بود. این یکی از خشونت‌آمیزترین و گسترده‌ترین حملات از نظر اهداف از زمان تصدی ریاست جمهوری توسط رئیس‌جمهور انتقالی، احمد الشرع، در اواخر ژانویه 2025 بود. اگرچه اسرائیل به نقض حریم هوایی سوریه عادت کرده است، همانطور که جنوب سوریه را از دسامبر 2024 به بهانه تأمین امنیت مرزهای خود در مواجهه با نظام جدید سوریه که هنوز گرایش‌های سیاسی و نظامی آن مشخص نشده است، به طور فزاینده مورد تعرض قرار داده است، اما تجاوزات 2 آوریل از جهات بسیاری با موارد مشابه خود از نظر زمان، انگیزه‌ها و دلایل متفاوت بود.

📜#دیدگاه | دریچه‌ای به جهان معاصر

مذاکره سیاسی به عنوان یکی از ابزارهای کلیدی در روابط بین‌الملل و دیپلماسی، نقش مهمی در حل اختلافات، ایجاد توافق‌ها و پیشبرد منافع ملی ایفا می‌کند. روش‌های مختلفی برای مذاکره سیاسی وجود دارد که هر کدام با توجه به شرایط، اهداف و طرف‌های درگیر انتخاب می‌شوند. در ادامه به برخی از مهم‌ترین انواع روش‌های مذاکره سیاسی اشاره می‌کنیم:

📚نشریات موسسه مطالعات جهان معاصر

فهرست مطالب
ایران، کشور قوی و قدرتمند در برابر چالش‌های داخلی و خارجی
تاریخ و تمدن ایران: ریشه‌های عمیق، مقاومت‌های پایدار و نفوذ فرهنگی گسترده
موقعیت استراتژیک؛ عامل جغرافیایی و ژئوپلیتیکی قدرت ایران
توانایی‌های نظامی و امنیتی ایران: استقلال دفاعی، توسعه صنعتی و استراتژی مقاومت
پیشرفت علمی و فناوری ایران: تکامل در برابر چالش‌ها
اقتصاد ایران: از تاب‌آوری داخلی تا تاثیرگذاری جهانی
نقش محوری ایران در منطقه و جهان: رهبری، همبستگی و دیپلماسی مقاومت
سیاست خارجی مستقل؛ عامل قدرت‌بخش به ایران

همراه با آموزش های کاربردی

📚نشریات موسسه مطالعات جهان معاصر

بیانیه اخیر عبدالله اوجالان، بنیانگذار حزب کارگران کردستان (پ.ک.ک)، مبنی بر لزوم زمین گذاشتن سلاح‌ها و پایان دادن به فعالیت‌های نظامی، گمانه زنی های زیادی در معادلات سیاسی و امنیتی منطقه ایجاد کرده است. این درخواست، که از سوی ناظران به عنوان یک تغییر جهت اساسی در استراتژی پ.ک.ک تلقی می‌شود، سوالات اساسی و پیچیده‌ای را در مورد آینده این سازمان، نقش آن در تحولات منطقه‌ای، و تأثیر آن بر روابط ترکیه و جوامع کرد به وجود آورده است. در این میان، همزمانی این بیانیه با تحولات ژئوپلیتیک مهم در سوریه و نقش فزاینده پ.ک.ک و شاخه‌های آن در معادلات این کشور، بر اهمیت و پیچیدگی موضوع افزوده است.
اوجالان در پیام خود، بر ضرورت تحکیم روابط برادرانه کرد و ترک و استقرار دموکراسی به عنوان شرطی اساسی برای پایداری و همزیستی مسالمت‌آمیز میان این دو گروه قومی تاکید کرد. اوجالان همچنین اعلام کرد که سقوط سوسیالیسم در دهه ۱۹۹۰، کاهش انکار هویت کردها و غیره باعث شده است که حزب کارگران باید معنای دیگری برای وجود خود پیدا کند. از این رو، او انحلال پ‌ک‌ک را ضروری دانسته و بر تشکیل کمیته‌ای برای تصمیم‌گیری در مورد خلع سلاح تاکید کرده است.

با این حال، با توجه به پیچیدگی‌های تاریخی، سیاسی و اجتماعی موجود، این پرسش اساسی مطرح می‌شود که آیا این پیام می‌تواند واقعاً منجر به صلحی پایدار شود؟ به خصوص که در سال های گذشته، چندین دور مذاکره میان طرفین برگزار شده است. آخرین دور این مذاکرات در سال ۲۰۱۱ آغاز شد و در سال ۲۰۱۳ به توافقات مهمی منجر شد. با این حال، این توافقات به دلیل از دست دادن اکثریت پارلمان توسط حزب عدالت و توسعه، شکل‌گیری ائتلاف‌هایی با احزاب ملی‌گرای رادیکال، و مسائل مرتبط با کوبانی و طرح خودگردانی کردهای سوریه، پایدار نماند و جنگ مسلحانه در سال ۲۰۱۵ از سر گرفته شد.

اکنون، پس از گذشت یک دهه، مجدداً فرایند صلح با ابتکار دولت باغچلی، رهبر حزب رادیکال حرکت ملی، و حمایت رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه، آغاز شده است. در این بین بیانیه عبدالله اوجالان و تحولات در حال وقوع در حزب کارگران کردستان (پ.ک.ک)، نه تنها یک رویداد داخلی صرف در این سازمان محسوب نمی‌شود، بلکه دارای پیامدهای عمیق و گسترده‌ای برای سیاست داخلی ترکیه، روابط بین‌المللی این کشور، و به طور کلی، آینده منطقه خواهد بود. درک این پیامدها و پیش‌بینی روندهای آتی، نیازمند تحلیل دقیق و جامع از زمینه‌های سیاسی، اجتماعی، و امنیتی مرتبط با این تحولات است.


📚نشریات موسسه مطالعات جهان معاصر

📚نشریات موسسه مطالعات جهان معاصر