🔻صندوق نجات کودکان: در سال ۲۰۲۳ بیش از ۱۰ میلیون کودک در جهان آواره شدند
🔹بر اساس تازه‌ترین گزارش «صندوق نجات کودکان» سال گذشته میلادی بیش از ۱۰ میلیون کودک در ۱۰ بحران بزرگ در سراسر جهان مجبور به ترک خانه‌های خود شده‌اند.
🔹این گزارش می‌افزاید که تعداد کودکان آواره در حال حاضر بیش از ۵۰ میلیون نفر در سراسر جهان است. این رقم نسبت به سال ۲۰۱۰ دو برابر شده و به بالاترین میزان در طول تاریخ رسیده است. این نهاد غیردولتی دریافته که سال گذشته روزانه ۲۹ هزار کودک دیگر در داخل کشور خود آواره یا مجبور به فرار به کشور دیگری شده‌اند. در سودان و سومالی بیشترین میزان آسیب از جابه‌جایی مشاهده شده است.
🔹به گفته این سازمان غیردولتی، کودکان آواره معمولا سطح شدیدی از خشونت را هم تجربه کرده‌اند. در این گزارش آمده است که کودکان پس از ترک اجباری خانه در معرض خطراتی چون خشونت فیزیکی و جنسی قرار می‌گیرند. ضمن اینکه این افراد مانند دیگر پناهجویان و افراد آواره ممکن است بحران‌هایی چون فقر شدید، سواستفاده، استثمار و ناراحتی روانی و اجتماعی را تجربه کنند.
منبع : اعتماد آنلاین
@jamiatdefaa
🔹بر اساس تازه‌ترین گزارش «صندوق نجات کودکان» سال گذشته میلادی بیش از ۱۰ میلیون کودک در ۱۰ بحران بزرگ در سراسر جهان مجبور به ترک خانه‌های خود شده‌اند.
🔹این گزارش می‌افزاید که تعداد کودکان آواره در حال حاضر بیش از ۵۰ میلیون نفر در سراسر جهان است. این رقم نسبت به سال ۲۰۱۰ دو برابر شده و به بالاترین میزان در طول تاریخ رسیده است. این نهاد غیردولتی دریافته که سال گذشته روزانه ۲۹ هزار کودک دیگر در داخل کشور خود آواره یا مجبور به فرار به کشور دیگری شده‌اند. در سودان و سومالی بیشترین میزان آسیب از جابه‌جایی مشاهده شده است.
🔹به گفته این سازمان غیردولتی، کودکان آواره معمولا سطح شدیدی از خشونت را هم تجربه کرده‌اند. در این گزارش آمده است که کودکان پس از ترک اجباری خانه در معرض خطراتی چون خشونت فیزیکی و جنسی قرار می‌گیرند. ضمن اینکه این افراد مانند دیگر پناهجویان و افراد آواره ممکن است بحران‌هایی چون فقر شدید، سواستفاده، استثمار و ناراحتی روانی و اجتماعی را تجربه کنند.
منبع : اعتماد آنلاین
@jamiatdefaa
« فقر فقط فقدان درآمد نیست بلکه
فقدان آموزش ، غذا،سلامت، سرپناه، به حساب آمدن سیاسی، اختیار انتخاب، ایمنی و کرامت نیز می باشد.»
@jamiatdefaa
فقدان آموزش ، غذا،سلامت، سرپناه، به حساب آمدن سیاسی، اختیار انتخاب، ایمنی و کرامت نیز می باشد.»
@jamiatdefaa
🔻حذف کودک‌همسری ۳۰۰ سال زمان می‌برد
روند ازدواج کودکان در سطح جهان رو به کاهش است. امروزه، از هر پنج زن جوان ۲۰ تا ۲۴ ساله، یک زن در کودکی ازدواج کرده است در حالی که ۱۰ سال پیش، تقریباً از هر چهار زن، یک نفر ازدواج کرده است. با این حال، پیشرفت در سرتاسر جهان نابرابر بوده است. طبق گزارش یونیسف، علیرغم پیشرفت های جهانی، کاهش ها به اندازه کافی سریع نیستند. در واقع، با نرخ فعلی، ۳۰۰ سال دیگر طول می کشد تا ازدواج کودکان حذف شود.
نزدیک به نیمی از دختران کودک همسر، در جنوب آسیا (۴۵ درصد) زندگی می کنند. همچنین در جنوب صحرای آفریقا (۲۰ درصد)، پس از آن آسیای شرقی و اقیانوس آرام (۱۵ درصد) و آمریکای لاتین و کارائیب (۹ درصد) زندگی می کنند.
طبق آخرین آمار اعلام شده، در زمستان ۱۴۰۱، دو مورد ازدواج پسران کمتر از ۱۵ سال در کشور داشته ایم. همچنین ازدواج پسران در سن ۱۵ تا ۱۹ ساله ۵۵۰۸ مورد بوده است. این آمار برای دختران زیر ۱۵ سال بسیار بیشتر گزارش شده است. ثبت ۶۲۲۷ مورد ازدواج دختران زیر ۱۵ سال آن هم فقط برای یک فصل از سال به نظر نیاز به بررسی های بیشتر مسئولان دارد. همچنین آمار ازدواج دختران بین سنین ۱۵ تا ۱۹ سال نیز ۳۲۹۸۰ مورد گزارش شده است.
https://www.rokna.net/fa/tiny/news-980882
آیا این گزاره درست است؟
آیا برای از بین بردن این مسأله ، زمانی چنین طولانی نیاز است؟
نسبیت فرهنگی، ادیان و مذاهب چهنقشی در استمرار این مسأله دارند؟
روند ازدواج کودکان در سطح جهان رو به کاهش است. امروزه، از هر پنج زن جوان ۲۰ تا ۲۴ ساله، یک زن در کودکی ازدواج کرده است در حالی که ۱۰ سال پیش، تقریباً از هر چهار زن، یک نفر ازدواج کرده است. با این حال، پیشرفت در سرتاسر جهان نابرابر بوده است. طبق گزارش یونیسف، علیرغم پیشرفت های جهانی، کاهش ها به اندازه کافی سریع نیستند. در واقع، با نرخ فعلی، ۳۰۰ سال دیگر طول می کشد تا ازدواج کودکان حذف شود.
نزدیک به نیمی از دختران کودک همسر، در جنوب آسیا (۴۵ درصد) زندگی می کنند. همچنین در جنوب صحرای آفریقا (۲۰ درصد)، پس از آن آسیای شرقی و اقیانوس آرام (۱۵ درصد) و آمریکای لاتین و کارائیب (۹ درصد) زندگی می کنند.
طبق آخرین آمار اعلام شده، در زمستان ۱۴۰۱، دو مورد ازدواج پسران کمتر از ۱۵ سال در کشور داشته ایم. همچنین ازدواج پسران در سن ۱۵ تا ۱۹ ساله ۵۵۰۸ مورد بوده است. این آمار برای دختران زیر ۱۵ سال بسیار بیشتر گزارش شده است. ثبت ۶۲۲۷ مورد ازدواج دختران زیر ۱۵ سال آن هم فقط برای یک فصل از سال به نظر نیاز به بررسی های بیشتر مسئولان دارد. همچنین آمار ازدواج دختران بین سنین ۱۵ تا ۱۹ سال نیز ۳۲۹۸۰ مورد گزارش شده است.
https://www.rokna.net/fa/tiny/news-980882
آیا این گزاره درست است؟
آیا برای از بین بردن این مسأله ، زمانی چنین طولانی نیاز است؟
نسبیت فرهنگی، ادیان و مذاهب چهنقشی در استمرار این مسأله دارند؟
رکنا
حذف کودک همسری 300 سال زمان می برد / در سال 1401 در ایران، 15 پسر و 26974 دختر زیر سن 15 سال ازدواج کرده اند
رکنا: در ادامه این گزارش، آماری از کودک همسری در ایران و جهان آورده شده است.
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
سرمایه دار : این چه کوفتیه؟ چرا این خرسا نمیخندن؟
کودک کارگر : خنده چیه؟
ما همانقدر که آینده ایم، اکنونیم!
@jamiatdefaa
کودک کارگر : خنده چیه؟
ما همانقدر که آینده ایم، اکنونیم!
@jamiatdefaa
همه‌گیری کووید-۱۹ و حقوق کودکان
اخیراً یونیسف با همکاری دپارتمان سیاست‌گذاری اجتماعی دانشگاه آکسفورد گزارشی دربارۀ سیاست‌های مربوط به کودکان در کشورهای اتحادیۀ اروپا و سازمان همکاری اقتصادی و توسعه در دورۀ همه‌گیری کووید-۱۹ منتشر کرده است. در این گزارش اقدامات این کشورها در شش محور آموزش، مراقبت و آموزش اوایل کودکی، حمایت درآمدی، مرخصی والدین، حمایت غذایی، و اقدامات حوزۀ سلامت تحلیل و ارزیابی شده است. در هر محور به مؤلفه‌هایی نظیر میزان حمایت، دورۀ حمایت، شرایط دسترسی، و جمعیت هدف توجه شده است. بحث اصلی گزارش این است که آیا این شوک همه‌گیر تأثیری بر مباحث حقوق کودکان داشته است یا خیر. برخی یافته‌های گزارش عبارتند از:
- اقدامات بیشتر بر حفاظت از والدین متمرکز بوده تا محافظت از کودکان در برابر مخاطره‌ها،
- کودکان اولویت اول اقدامات نبوده‌اند چون فرض شده که کودکان در معرض خطر نیستند یا تحت پوشش سایر اقدامات حمایتی (نظیر حمایت درآمدی، والدین به‌عنوان منابع آموزش در خانه) قرار دارند،
- براین‌اساس، اقدامات مربوط به کودکان به‌طور واکنشی و صرفاً برای جبران اثرات منفی توسعه یافته و یک بی‌توجهی نسبی به نیازهای کودکان وجود داشته است،
- به‌دلیل محدودیت‌های لجستیکی و قابل تبدیل بودن پولِ نقد حمایت‌های نقدی بیش از تأمین خدمات به‌کار گرفته شده‌اند. این نوع حمایت‌ها موجب شده تا حمایت خانوادگی از کودکان در دورۀ پس از کووید-۱۹ نیز تداوم یابد و به تقویت نابرابری جنسیتی در خانواده منجر شود.
- ارائۀ تجهیزات یا کمک‌هزینۀ دسترسی به اینترنت، پرداخت‌های یک باره، مرخصی والدین ویژۀ دورۀ کووید-۱۹ از اقدامات مؤثری است که در این دوره در برخی کشورها انجام شده است،
- کودکان در سن پیش از مدرسه بیشتر مورد توجه بوده‌اند؛ بیشتر با هدف تداوم کار کردن والدین،
- میزان «نیاز» یا «درجۀ آسیب‌پذیری» نقش مهمی در اولویت‌بندی خدمات داشته است،
- حمایت از کودکان بسیار پیچیده است و مستلزم اقدامات هماهنگی هم برای کودکان و هم والدین است، و نهادهای مختلفی نظیر خانواده، مدرسه، نظام سلامت، خدمات عمومی، و محیط کار باید ظرفیت لازم و به‌موقع را داشته باشند،
- ظرفیت اصلاح‌پذیری و سازگاری بالایی در سیستم‌های حمایتی وجود داشت. کشورهایی که سیستم‌های حمایتی ضعیف و توسعه‌نیافته‌ای داشتند، در دورۀ کووید-۱۹ نیز نتوانستند ظرفیت جدید ایجاد کنند و ضعیف ماندند،
- برنامه‌های هدفمند مساعدت اجتماعی در دورۀ شوک قابلیت بالایی برای توسعۀ سیاست‌ها داشت،
- برنامه‌هایی نظیر مرخصی والدین و حمایت مالی از خانواده نهادمندی بیشتری در این کشورها داشته‌اند،
- پرسش این است که آیا این همه‌گیری پیشرفتی بر مباحث حقوق کودکان داشته است یا خیر؟ شواهد قابل‌توجهی از تأخیر زمانی در پاسخگویی به نیازهای کودکان در مقایسه با سایر بخش‌های جمعیت، استفادۀ مشروط از خدمات و نقض برخی تضمین‌های قبلی برای کودکان، و بی‌توجهی و عدم‌مشارکت کودکان در تصمیم‌گیری‌های مرتبط با آن‌ها وجود دارد.
اخیراً یونیسف با همکاری دپارتمان سیاست‌گذاری اجتماعی دانشگاه آکسفورد گزارشی دربارۀ سیاست‌های مربوط به کودکان در کشورهای اتحادیۀ اروپا و سازمان همکاری اقتصادی و توسعه در دورۀ همه‌گیری کووید-۱۹ منتشر کرده است. در این گزارش اقدامات این کشورها در شش محور آموزش، مراقبت و آموزش اوایل کودکی، حمایت درآمدی، مرخصی والدین، حمایت غذایی، و اقدامات حوزۀ سلامت تحلیل و ارزیابی شده است. در هر محور به مؤلفه‌هایی نظیر میزان حمایت، دورۀ حمایت، شرایط دسترسی، و جمعیت هدف توجه شده است. بحث اصلی گزارش این است که آیا این شوک همه‌گیر تأثیری بر مباحث حقوق کودکان داشته است یا خیر. برخی یافته‌های گزارش عبارتند از:
- اقدامات بیشتر بر حفاظت از والدین متمرکز بوده تا محافظت از کودکان در برابر مخاطره‌ها،
- کودکان اولویت اول اقدامات نبوده‌اند چون فرض شده که کودکان در معرض خطر نیستند یا تحت پوشش سایر اقدامات حمایتی (نظیر حمایت درآمدی، والدین به‌عنوان منابع آموزش در خانه) قرار دارند،
- براین‌اساس، اقدامات مربوط به کودکان به‌طور واکنشی و صرفاً برای جبران اثرات منفی توسعه یافته و یک بی‌توجهی نسبی به نیازهای کودکان وجود داشته است،
- به‌دلیل محدودیت‌های لجستیکی و قابل تبدیل بودن پولِ نقد حمایت‌های نقدی بیش از تأمین خدمات به‌کار گرفته شده‌اند. این نوع حمایت‌ها موجب شده تا حمایت خانوادگی از کودکان در دورۀ پس از کووید-۱۹ نیز تداوم یابد و به تقویت نابرابری جنسیتی در خانواده منجر شود.
- ارائۀ تجهیزات یا کمک‌هزینۀ دسترسی به اینترنت، پرداخت‌های یک باره، مرخصی والدین ویژۀ دورۀ کووید-۱۹ از اقدامات مؤثری است که در این دوره در برخی کشورها انجام شده است،
- کودکان در سن پیش از مدرسه بیشتر مورد توجه بوده‌اند؛ بیشتر با هدف تداوم کار کردن والدین،
- میزان «نیاز» یا «درجۀ آسیب‌پذیری» نقش مهمی در اولویت‌بندی خدمات داشته است،
- حمایت از کودکان بسیار پیچیده است و مستلزم اقدامات هماهنگی هم برای کودکان و هم والدین است، و نهادهای مختلفی نظیر خانواده، مدرسه، نظام سلامت، خدمات عمومی، و محیط کار باید ظرفیت لازم و به‌موقع را داشته باشند،
- ظرفیت اصلاح‌پذیری و سازگاری بالایی در سیستم‌های حمایتی وجود داشت. کشورهایی که سیستم‌های حمایتی ضعیف و توسعه‌نیافته‌ای داشتند، در دورۀ کووید-۱۹ نیز نتوانستند ظرفیت جدید ایجاد کنند و ضعیف ماندند،
- برنامه‌های هدفمند مساعدت اجتماعی در دورۀ شوک قابلیت بالایی برای توسعۀ سیاست‌ها داشت،
- برنامه‌هایی نظیر مرخصی والدین و حمایت مالی از خانواده نهادمندی بیشتری در این کشورها داشته‌اند،
- پرسش این است که آیا این همه‌گیری پیشرفتی بر مباحث حقوق کودکان داشته است یا خیر؟ شواهد قابل‌توجهی از تأخیر زمانی در پاسخگویی به نیازهای کودکان در مقایسه با سایر بخش‌های جمعیت، استفادۀ مشروط از خدمات و نقض برخی تضمین‌های قبلی برای کودکان، و بی‌توجهی و عدم‌مشارکت کودکان در تصمیم‌گیری‌های مرتبط با آن‌ها وجود دارد.
🔹ازبین‌رفتن الگوی رفاه مشترک
اخیراً دارون عجم‌اوغلو در یادداشتی با عنوان «روشن‌کردن بحث نابرابری بزرگ در آمریکا» به بحث دربارۀ تردیدهایی پرداخته که در ماه‌های اخیر حول روند نابرابری درآمد در آمریکا مطرح شده است. بخش‌هایی از یادداشت را در ادامه می‌خوانید:
🔸بحث در مورد روند نابرابری در ایالات متحده از مجلات دانشگاهی به رسانه‌های پیشرو کشیده شده است. محافظه‌کاران مدت‌هاست این پرسش را مطرح می‌کنند که آیا نابرابری در ایالات متحده واقعاً افزایش یافته است، اکونومیست نیز اخیراً به این موضوع پرداخته و به این نتیجه رسیده که «این ایده که نابرابری در حال افزایش است بسیار دور از واقعیت است». متأسفانه، این بحث اکونومیست چندین موضوع را به شیوه‌ای غیرمفید درهم ریخته است.
🔸مفاهیم متفاوتی از نابرابری وجود دارد. ساده‌ترین معیار، نابرابری درآمد نیروی کار است که به دریافتی افراد با درآمد بالا نسبت به افراد کم‌درآمد اشاره دارد. البته، اندازه‌گیری درآمد نیروی کار ساده نیست، زیرا برخی از درآمدها گزارش نمی‌شوند، و برخی از افراد با دستمزد بسیار بالا هم استراتژی‌هایی به کار می‌گیرند تا درآمد حاصل از کار خود را به‌نحوی گزارش کنند که مشمول نرخ مالیات پایین‌تری باشد. علاوه‌براین، دربارۀ اینکه آیا دستمزدهای واقعی (تعدیل‌شده با تورم) افزایش یافته است یا خیر، بحث شدیدی وجود دارد. اما شکی نیست که نابرابری نیروی کار-درآمد حداقل از سال ۱۹۸۰ افزایش یافته و این روند از زمان رکود بزرگ پس از ۲۰۰۸ ادامه یافته است.
🔸این روند در تضاد کامل با دوران پس از جنگ جهانی است؛ زمانی‌که نابرابری درآمد نیروی کار ثابت یا رو به کاهش بود. از دهۀ ۱۹۵۰ تا اوایل دهۀ ۱۹۷۰، نرخ رشد دستمزد واقعی کارگران با تحصیلات دیپلم یا کمتر به اندازۀ شاغلان با مدرک دانشگاهی یا حتی بیشتر بود. اما این الگوی رفاه مشترک در اواخر دهۀ ۱۹۷۰ و اوایل دهۀ ۱۹۸۰ پایان یافت. در‌حالی‌که درآمد واقعی کارگران با مدرک دانشگاهی به‌طور پیوسته در حال افزایش است، کارگران بدون مدرک اکنون کمتر از سال ۱۹۸۰ درآمد دارند. و برخلاف ادعای اکونومیست، این الگوی کلی زیر سؤال نمی‌رود.
🔸تعریف دوم از نابرابری بر درآمد کل (قبل از مالیات و انتقال) مبتنی است، که نه‌تنها درآمد نیروی کار، بلکه درآمد حاصل از سود سهام، سود سرمایه، و درآمدهای گزارش‌شده در اظهارنامۀ مالیاتی را نیز شامل می شود. مشکل این معیار این است که درآمد کسب‌وکار همیشه گزارش نمی‌شود. در اینجا، سهم ۱ درصد بالا از حدود ۸ درصد دقیقاً قبل از سال ۱۹۸۰ به تقریباً ۱۸ درصد در سال ۲۰۱۹ افزایش یافته است و با احتساب سود سرمایه، به بیش از ۲۱ درصد می‌رسد.
🔸دلایل خوبی وجود دارد که چرا ۱ درصد بالا ممکن است سهم کمتری از درآمد سرمایۀ معاف از مالیات در مقایسه با درآمد سرمایۀ مشمول مالیات داشته باشند (برای مثال، بسیاری از مشاغل کوچک درآمد خود را گزارش نمی‌کنند و بسیاری از آمریکایی‌های طبقۀ متوسط دارای حساب‌های بازنشستگی هستند). با توجه به گزینه‌های زیادی که برای اجتناب از مالیات و فرار مالیاتی برای افراد بسیار ثروتمند وجود دارد، به نظر غیرمنطقی است که فرض کنیم آن‌ها واقعاً سهم کمی از درآمد سرمایۀ بدون مالیات را دارند.
🔸چنین مباحثی نباید آنچه را که از زمان جنگ جهانی دوم در اقتصاد آمریکا مهم است، پنهان کند. پس از سه دهه و نیم که در آن همۀ گروه‌های جمعیتی عمدتاً از رشد اقتصادی بهره‌مند شدند، الگوی رفاه مشترک از بین رفت. هرچند برخی از هزینه‌های اجتماعی و اقتصادی ناشی از آن توسط نظام بازتوزیع خنثی شده، اما این واقعیت را تغییر نمی‌دهد که اقتصاد بازار با روندهای تکنولوژیکی و جهانی‌سازی که ایجاد کرده، عملکرد نامناسبی داشته و نابرابری بزرگی را در پی داشته است.
@jamiatdefaa
رضا امیدی
اخیراً دارون عجم‌اوغلو در یادداشتی با عنوان «روشن‌کردن بحث نابرابری بزرگ در آمریکا» به بحث دربارۀ تردیدهایی پرداخته که در ماه‌های اخیر حول روند نابرابری درآمد در آمریکا مطرح شده است. بخش‌هایی از یادداشت را در ادامه می‌خوانید:
🔸بحث در مورد روند نابرابری در ایالات متحده از مجلات دانشگاهی به رسانه‌های پیشرو کشیده شده است. محافظه‌کاران مدت‌هاست این پرسش را مطرح می‌کنند که آیا نابرابری در ایالات متحده واقعاً افزایش یافته است، اکونومیست نیز اخیراً به این موضوع پرداخته و به این نتیجه رسیده که «این ایده که نابرابری در حال افزایش است بسیار دور از واقعیت است». متأسفانه، این بحث اکونومیست چندین موضوع را به شیوه‌ای غیرمفید درهم ریخته است.
🔸مفاهیم متفاوتی از نابرابری وجود دارد. ساده‌ترین معیار، نابرابری درآمد نیروی کار است که به دریافتی افراد با درآمد بالا نسبت به افراد کم‌درآمد اشاره دارد. البته، اندازه‌گیری درآمد نیروی کار ساده نیست، زیرا برخی از درآمدها گزارش نمی‌شوند، و برخی از افراد با دستمزد بسیار بالا هم استراتژی‌هایی به کار می‌گیرند تا درآمد حاصل از کار خود را به‌نحوی گزارش کنند که مشمول نرخ مالیات پایین‌تری باشد. علاوه‌براین، دربارۀ اینکه آیا دستمزدهای واقعی (تعدیل‌شده با تورم) افزایش یافته است یا خیر، بحث شدیدی وجود دارد. اما شکی نیست که نابرابری نیروی کار-درآمد حداقل از سال ۱۹۸۰ افزایش یافته و این روند از زمان رکود بزرگ پس از ۲۰۰۸ ادامه یافته است.
🔸این روند در تضاد کامل با دوران پس از جنگ جهانی است؛ زمانی‌که نابرابری درآمد نیروی کار ثابت یا رو به کاهش بود. از دهۀ ۱۹۵۰ تا اوایل دهۀ ۱۹۷۰، نرخ رشد دستمزد واقعی کارگران با تحصیلات دیپلم یا کمتر به اندازۀ شاغلان با مدرک دانشگاهی یا حتی بیشتر بود. اما این الگوی رفاه مشترک در اواخر دهۀ ۱۹۷۰ و اوایل دهۀ ۱۹۸۰ پایان یافت. در‌حالی‌که درآمد واقعی کارگران با مدرک دانشگاهی به‌طور پیوسته در حال افزایش است، کارگران بدون مدرک اکنون کمتر از سال ۱۹۸۰ درآمد دارند. و برخلاف ادعای اکونومیست، این الگوی کلی زیر سؤال نمی‌رود.
🔸تعریف دوم از نابرابری بر درآمد کل (قبل از مالیات و انتقال) مبتنی است، که نه‌تنها درآمد نیروی کار، بلکه درآمد حاصل از سود سهام، سود سرمایه، و درآمدهای گزارش‌شده در اظهارنامۀ مالیاتی را نیز شامل می شود. مشکل این معیار این است که درآمد کسب‌وکار همیشه گزارش نمی‌شود. در اینجا، سهم ۱ درصد بالا از حدود ۸ درصد دقیقاً قبل از سال ۱۹۸۰ به تقریباً ۱۸ درصد در سال ۲۰۱۹ افزایش یافته است و با احتساب سود سرمایه، به بیش از ۲۱ درصد می‌رسد.
🔸دلایل خوبی وجود دارد که چرا ۱ درصد بالا ممکن است سهم کمتری از درآمد سرمایۀ معاف از مالیات در مقایسه با درآمد سرمایۀ مشمول مالیات داشته باشند (برای مثال، بسیاری از مشاغل کوچک درآمد خود را گزارش نمی‌کنند و بسیاری از آمریکایی‌های طبقۀ متوسط دارای حساب‌های بازنشستگی هستند). با توجه به گزینه‌های زیادی که برای اجتناب از مالیات و فرار مالیاتی برای افراد بسیار ثروتمند وجود دارد، به نظر غیرمنطقی است که فرض کنیم آن‌ها واقعاً سهم کمی از درآمد سرمایۀ بدون مالیات را دارند.
🔸چنین مباحثی نباید آنچه را که از زمان جنگ جهانی دوم در اقتصاد آمریکا مهم است، پنهان کند. پس از سه دهه و نیم که در آن همۀ گروه‌های جمعیتی عمدتاً از رشد اقتصادی بهره‌مند شدند، الگوی رفاه مشترک از بین رفت. هرچند برخی از هزینه‌های اجتماعی و اقتصادی ناشی از آن توسط نظام بازتوزیع خنثی شده، اما این واقعیت را تغییر نمی‌دهد که اقتصاد بازار با روندهای تکنولوژیکی و جهانی‌سازی که ایجاد کرده، عملکرد نامناسبی داشته و نابرابری بزرگی را در پی داشته است.
@jamiatdefaa
رضا امیدی
Project Syndicate
Clarifying America’s Great Inequality Debate | by Daron Acemoglu - Project Syndicate
Daron Acemoglu thinks warring academic studies are confusing several technical issues and obscuring the larger problem.
🍁🍂
🔻۴ میلیون دانش‌آموز؛ آمار وحشتناک بازماندگان از تحصیل
روزنامه اعتماد نوشت:
🔹️دو سال بعد از خروج از بحران کرونا، وضعیت آموزش و پرورش هنوز عادی نشده است. بیش از ۹۰۰ هزار نفر دانش‌آموز بازمانده از تحصیل، آمار رسمی بازماندگان از تحصیل در دوره ابتدایی است. آمارهای غیررسمی با افزایش دوره‌های مورد مطالعه عدد ۴ میلیون بازمانده از تحصیل را نشان می‌دهد.
🔹️هرچند آنچه در دوران کرونا بر آموزش و پرورش گذشته است، تاثیر قابل ملاحظه‌ای بر کیفیت آموزش داشته است، تازه بعد از اعلام میانگین معدل دانش‌آموزان در امتحانات نهایی سال جاری بود که نگرانی از کیفیت آموزش دانش‌آموزان به شکل قابل ملاحظه‌ای در افکار عمومی مطرح شد./ اعتماد
گروه اتحاد بازنشستگان
https://www.tg-me.com/GEtehadbazneshastegan
@jamiatdefaa
🔻۴ میلیون دانش‌آموز؛ آمار وحشتناک بازماندگان از تحصیل
روزنامه اعتماد نوشت:
🔹️دو سال بعد از خروج از بحران کرونا، وضعیت آموزش و پرورش هنوز عادی نشده است. بیش از ۹۰۰ هزار نفر دانش‌آموز بازمانده از تحصیل، آمار رسمی بازماندگان از تحصیل در دوره ابتدایی است. آمارهای غیررسمی با افزایش دوره‌های مورد مطالعه عدد ۴ میلیون بازمانده از تحصیل را نشان می‌دهد.
🔹️هرچند آنچه در دوران کرونا بر آموزش و پرورش گذشته است، تاثیر قابل ملاحظه‌ای بر کیفیت آموزش داشته است، تازه بعد از اعلام میانگین معدل دانش‌آموزان در امتحانات نهایی سال جاری بود که نگرانی از کیفیت آموزش دانش‌آموزان به شکل قابل ملاحظه‌ای در افکار عمومی مطرح شد./ اعتماد
گروه اتحاد بازنشستگان
https://www.tg-me.com/GEtehadbazneshastegan
@jamiatdefaa
387300eng.pdf
10.1 MB
♦️متن اثر منتشره یونسکو(به زبان انگلیسی) در عرصه تلاش برای رعایت یکسان جنسیتی حقوق زن و مرد با تمرکز بر 5 حوزه علم، آموزش، شمول گرایی و مقابله با خشونت ، شکافهای دیجیتالی اثر گذار بر زنان، و تدابیر مربوط به وضعیت های بحرانی و نیاز به پاسخ فوری.
۱۲ آوریل/۲۳ فروردین روز جهانی کودکان خیابانی است.
کودک خیابانی ، کودک بی خانمانی است که دوره‌ای از زندگی خود را در خیابان سپری ( زندگی) می‌کند و نباید با « کودک کار در خیابان» اشتباه گرفته شود. این دومی عموما کودکان کاری را شامل میشود که در خیابان کار می کنند و دارای خانواده هستند.
معمولا دولتها با تغییر تعاریف و دستکاری مفاهیم از زیر بار مسئولیت مضاعف خود در خصوص کودکان خیابان فرار می کنند.
@jamiatdefaa
کودک خیابانی ، کودک بی خانمانی است که دوره‌ای از زندگی خود را در خیابان سپری ( زندگی) می‌کند و نباید با « کودک کار در خیابان» اشتباه گرفته شود. این دومی عموما کودکان کاری را شامل میشود که در خیابان کار می کنند و دارای خانواده هستند.
معمولا دولتها با تغییر تعاریف و دستکاری مفاهیم از زیر بار مسئولیت مضاعف خود در خصوص کودکان خیابان فرار می کنند.
@jamiatdefaa
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
با گرافیک و دنیای دیجیتال کارهای خیلی جالبی میشه کرد!
نظرت درمورد این مدل خلاقیت‌ها چیه؟
البته این امکانات ده سال پیش توی کشورهای خارجی اجرا
می‌شده… ده سال!!
@jamiatdefaa
نظرت درمورد این مدل خلاقیت‌ها چیه؟
البته این امکانات ده سال پیش توی کشورهای خارجی اجرا
می‌شده… ده سال!!
@jamiatdefaa
🎤 گزارش جهانی درباره بحران‌های غذایی (۲۴آوریل ۲۰۲۴): "سطوح بالای ناامنی غذایی حاد از ۱۴٪ در سال ۲۰۱۸ به بیش از ۲۰٪ در سال ۲۰۲۰ افزایش یافته و در سال ۲۰۲۲ با ۲۳٪ به بالاترین حد خود در هشت سال گذشته رسیده است.
➖ گرسنگی حاد ۲۸۱.۶ میلیون نفر را در سال گذشته تحت تأثیر قرار داده و ترس فزاینده از قحطی و مرگ گسترده از غزه تا سودان آن را تشدید کرد.
بیش از یک نفر از هر پنج نفر در ۵۹ کشور در سال ۲۰۲۳ با ناامنی غذایی حاد مواجه بودند، در حالی که در سال ۲۰۱۶ این میزان تنها یک نفر از هر ۱۰ نفر در ۴۸ کشور بود.
➖ در سال گذشته حدود ۳۶ میلیون نفر در ۳۹ کشور با سطوح اضطراری ناامنی غذایی مواجه شدند که چهار درصد بیشتر از سال ۲۰۲۲ بود. بیش از یک سوم این افراد در سودان و افغانستان بودند".
#سخنان_مقامات_سازمان_ملل
➖ گرسنگی حاد ۲۸۱.۶ میلیون نفر را در سال گذشته تحت تأثیر قرار داده و ترس فزاینده از قحطی و مرگ گسترده از غزه تا سودان آن را تشدید کرد.
بیش از یک نفر از هر پنج نفر در ۵۹ کشور در سال ۲۰۲۳ با ناامنی غذایی حاد مواجه بودند، در حالی که در سال ۲۰۱۶ این میزان تنها یک نفر از هر ۱۰ نفر در ۴۸ کشور بود.
➖ در سال گذشته حدود ۳۶ میلیون نفر در ۳۹ کشور با سطوح اضطراری ناامنی غذایی مواجه شدند که چهار درصد بیشتر از سال ۲۰۲۲ بود. بیش از یک سوم این افراد در سودان و افغانستان بودند".
#سخنان_مقامات_سازمان_ملل
Forwarded from جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان
🔻قانون حمایت از اطفال و نوجوانان به دلیل عدم تخصیص اعتبار و عدم نگارش آئین نامه معطل مانده است.
معاون دادگستری کل استان تهران گفت: یکی از آسیب‌های شهر تهران، کودکان کار و خیابان و زباله گرد است که در قانون حمایت از اطفال و نوجوانان، تقسیم کار در دستگاه‌های ذی ربط صورت گرفته است؛ ولی به دلیل عدم تخصیص اعتبار و عدم نگارش آئین نامه یا دستورالعمل یا شیوه نامه معطّل مانده است.
معاون قضایی دادگستری کل استان تهران در فراکسیون سازمان‌های مردم نهاد مجلس شورای اسلامی در بررسی وضعیت آسیب‌های اجتماعی شهر تهران افزود: یکی از چالش‌های اساسی در حدود ۱۲۰ سال قانونگذاری در ایران، اجرای ناقص و ناتمام قوانین است، عدم اجرای قانون و ترک فعل برخی از دستگاه‌های اجرایی از انجام وظایف و تکالیف قانونی مانند عدم اجرای قانون هوای پاک، قانون حمایت از اطفال و نوجوانان و قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی به عنوان یک مسئله در دستگاه قضایی مطرح است.
https://www.ilna.ir/fa/tiny/news-1474259
@jamiatdefaa
معاون دادگستری کل استان تهران گفت: یکی از آسیب‌های شهر تهران، کودکان کار و خیابان و زباله گرد است که در قانون حمایت از اطفال و نوجوانان، تقسیم کار در دستگاه‌های ذی ربط صورت گرفته است؛ ولی به دلیل عدم تخصیص اعتبار و عدم نگارش آئین نامه یا دستورالعمل یا شیوه نامه معطّل مانده است.
معاون قضایی دادگستری کل استان تهران در فراکسیون سازمان‌های مردم نهاد مجلس شورای اسلامی در بررسی وضعیت آسیب‌های اجتماعی شهر تهران افزود: یکی از چالش‌های اساسی در حدود ۱۲۰ سال قانونگذاری در ایران، اجرای ناقص و ناتمام قوانین است، عدم اجرای قانون و ترک فعل برخی از دستگاه‌های اجرایی از انجام وظایف و تکالیف قانونی مانند عدم اجرای قانون هوای پاک، قانون حمایت از اطفال و نوجوانان و قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی به عنوان یک مسئله در دستگاه قضایی مطرح است.
https://www.ilna.ir/fa/tiny/news-1474259
@jamiatdefaa
خبرگزاری ایلنا
قانون حمایت از اطفال و نوجوانان به دلیل عدم تخصیص اعتبار و عدم نگارش آئین نامه معطل مانده است
معاون دادگستری کل استان تهران گفت: یکی از آسیب‌های شهر تهران، کودکان کار و خیابان و زباله گرد است که در قانون حمایت از اطفال و نوجوانان، تقسیم کار در دستگاه‌های ذی ربط صورت گرفته است؛ ولی به دلیل عدم تخصیص اعتبار و عدم نگارش آئین نامه یا دستورالعمل یا شیوه…
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🟢 رونمایی از سند رایگان شدن درمان کودکان زیر ۷ سال
معاون درمان وزارت بهداشت:
بر اساس این سند، درمان رایگان کودکان زیر ۷ سال بدون نیاز به نظام ارجاع، اجرایی میشود.
بیش از ۸ میلیون کودک زیر ۷ سال در همه مراکز درمانی دولتی - دانشگاهی به صورت رایگان تحت درمان قرار می‌گیرند.
#رکنا
@jamiatdefaa
معاون درمان وزارت بهداشت:
بر اساس این سند، درمان رایگان کودکان زیر ۷ سال بدون نیاز به نظام ارجاع، اجرایی میشود.
بیش از ۸ میلیون کودک زیر ۷ سال در همه مراکز درمانی دولتی - دانشگاهی به صورت رایگان تحت درمان قرار می‌گیرند.
#رکنا
@jamiatdefaa
گزارش «هم‌میهن» از نتایج چندین پژوهش درباره کودکان کار و خیابان که به‌تازگی منتشر شده است
داده‌های جدید درباره وضعیت کودکان کار و خیابان
یافته‌های کتاب «پایان دادن به کار کودک در خیابان»، با آنچه مسئولان درباره کودکانی که در خیابان کار می‌کنند، بر زبان می‌آوردند، تفاوت‌های فراوانی دارد، این پژوهش‌ها از سوی چه کسانی اجرا میشود و چرا اهمیت آن به مرور زمان کاهش پیدا می‌کند؟
📌متن کامل:
https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-16364
@hammihanonline
@jamiatdefaa
داده‌های جدید درباره وضعیت کودکان کار و خیابان
یافته‌های کتاب «پایان دادن به کار کودک در خیابان»، با آنچه مسئولان درباره کودکانی که در خیابان کار می‌کنند، بر زبان می‌آوردند، تفاوت‌های فراوانی دارد، این پژوهش‌ها از سوی چه کسانی اجرا میشود و چرا اهمیت آن به مرور زمان کاهش پیدا می‌کند؟
📌متن کامل:
https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-16364
@hammihanonline
@jamiatdefaa
هم‌میهن
داده‌های جدید درباره وضعیت کودکان کار و خیابان
یافته‌های کتاب «پایان دادن به کار کودک در خیابان»، با آنچه مسئولان درباره کودکانی که در خیابان کار می‌کنند، بر زبان می‌آوردند، تفاوت‌های فراوانی دارد، این پژوهش‌ها از سوی چه کسانی اجرا میشود و چرا اهمیت آن به مرور زمان کاهش پیدا می‌کند؟
🔶 سازمان جهانی بهداشت: صنعت دخانیات کودکان را معتاد می‌کند
به گفته سازمان جهانی بهداشت (WHO)، صنعت دخانیات "انواع ترفندها را برای معتاد کردن کودکان در سنین پایین به کار می‌برد."
بر اساس گزارش‌ها، تولید‌کنندگان محصولات دخانیات با ارائه سیگارهای الکترونیکی به بازار که دارای طعم‌‌های متفاوت و شیرین هستند، هدف ایجاد اعتیاد در بین کودکان و نوجوانان را دنبال می‌کنند.
گفته شده است که این نوع از محصولات دخانیات که عمدتا رنگ‌های متنوع و روشن دارند، "مانند اسباب بازی" به بازار عرضه می‌شوند و بسیار اعتیاد‌آور هستند.
📌 برای دسترسی کامل به گزارش روی تیتر کلیک کنید.
@dw_farsi
به گفته سازمان جهانی بهداشت (WHO)، صنعت دخانیات "انواع ترفندها را برای معتاد کردن کودکان در سنین پایین به کار می‌برد."
بر اساس گزارش‌ها، تولید‌کنندگان محصولات دخانیات با ارائه سیگارهای الکترونیکی به بازار که دارای طعم‌‌های متفاوت و شیرین هستند، هدف ایجاد اعتیاد در بین کودکان و نوجوانان را دنبال می‌کنند.
گفته شده است که این نوع از محصولات دخانیات که عمدتا رنگ‌های متنوع و روشن دارند، "مانند اسباب بازی" به بازار عرضه می‌شوند و بسیار اعتیاد‌آور هستند.
📌 برای دسترسی کامل به گزارش روی تیتر کلیک کنید.
@dw_farsi
DW
سازمان بهداشت جهانی: صنعت دخانیات کودکان را معتاد می‌کند
سازمان بهداشت جهانی هشدار داد که صنایع دخانیت قصد دارند کودکان را از طریق سیگارهای الکترونیکی "مادام‌العمر معتاد کنند." این نهاد جهانی تاکید کرد که وضعیت این معضل در اروپا "به شدت نگران‌کننده" است.
Forwarded from از دستِ خویشتن فریاد ... (tame taze)
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
👁 یکی به من
نگاه کنه!
یا
کودکیِ گُم‌شده...|برای ۲۴ فروردین‌ماه؛
«روزِ جهانیِ کودکانِ خیابانی»|
[اسفندماه ۱۴۰۰]
#اینروزها
#ذهن_ما
#فریادها_و_نجواها
🪻@Az_Daste_Khishtan_Faryaad
🔴 تأثیر تغییر اقلیم بر آموزش
مدارس ایران در سال‌های اخیر روزهای زیادی را به‌دلیل آلودگی هوا، سرما، ریزگردها، طوفان‌های شن، سیل‌های فصلی، و گرمای شدید تعطیل بوده‌اند. همچنین برخی استان‌های کشور در طول سال تحصیلی شرایط حدی آب‌وهوایی را تجربه می‌کنند که تأثیر معناداری بر افت کیفیت یادگیری دانش‌آموزان دارد. بانک جهانی در آپریل ۲۰۲۴ گزارشی با عنوان «تأثیر تغییر اقلیم بر آموزش» منتشر کرده است که در ادامه چکیدۀ آن را می‌خوانید.
آموزش می‌تواند کلید پایان دادن به فقر در یک سیارۀ زیست‌پذیر باشد؛ سیاره‌ای که دولتها باید هم‌اکنون برای محافظت از آن اقدام کنند. تغییرات آب‌وهوایی به افزایش تعداد و شدت رویدادهای حدی اقلیمی مانند طوفان، سیل، خشکسالی، موج گرما، و آتش‌سوزی منجر میشود. این رویدادها به‌نوبۀ خود به اختلال در تحصیل نظیر تشدید افت یادگیری و ترک تحصیل منجر می‌شوند.
تغییرات اقلیم به تعطیلی گستردۀ مدارس منجر شده است. یک کودک ۱۰ ساله در سال ۲۰۲۴ آتش‌سوزی جنگل‌ها و طوفان‌های استوایی را دو برابر بیشتر، سیل رودخانه‌ها را سه برابر بیشتر، ازبین‌رفتن محصولات کشاورزی را چهار برابر بیشتر، و خشکسالی را پنج برابر بیشتر از یک کودک ۱۰ساله در سال ۱۹۷۰ تجربه می‌کند. در طول ۲۰ سال گذشته، تعطیلی مدارس در اثر رویدادهای شدید اقلیمی-که پنج میلیون نفر یا بیشتر را تحت تأثیر قرار داده‌اند- در حدود ۷۵ درصد بیشتر شده است. این تعطیلی‌ها بیشتر به‌دلیل آسیب‌پذیری زیرساخت‌ها و استفاده از زیرساخت‌های مدارس برای سرپناه اضطراری گاه بسیار طولانی بوده است.
علاوه بر این، افزایش دما نیز مانع یادگیری میشود. هر روزِ مدرسه که با گرمای شدید همراه باشد به‌معنای افت یادگیری است. هر چند اندازۀ تأثیر نامشخص است و تاحدزیادی به شرایط زمینه‌ای [پایگاه اقتصادی-اجتماعی خانواده، سطح برخورداری منطقۀ سکونت، کیفیت مدرسه، و ...] بستگی دارد، اما اتلاف یادگیری در دماهای بالاتر قطعی است. بر اساس تجزیه و تحلیل دقیق داده‌ها، دانش‌آموزان در ۱۰ درصد گرم‌ترین شهرهای برزیل، به‌دلیل افزایش میزان قرارگرفتن در معرض گرما سالانه حدود یک درصد اتلاف یادگیری را تجربه کرده‌اند. این بدان معنا است که یک دانش‌آموز متوسط در طول دورۀ تحصیل بین ۰.۶۶ تا ۱.۵ سال یادگیری را به‌دلیل بالابودن دما از دست می‌دهد. این زیان‌های یادگیری در بلندمدت به کاهش درآمد، افت بهره‌وری، نابرابری بیشتر، و ناآرامی‌های اجتماعی بیشتر می‌انجامد.
با وجود این پیامدهای فاجعه‌بار، آموزش همچنان در دستور کار سیاست‌های اقلیمی نادیده گرفته میشود. در سال ۲۰۲۰ کمتر از ۱.۳ درصد کمک‌های توسعه‌ای مرتبط با اقلیم به آموزش اختصاص یافته است.
این گزارش چهار محور را برای حفاظت دولتها از نظام آموزشی در برابر تغییر اقلیم به‌منظور تقویت تأثیر آموزش بر توسعه، کاهش فقر، و انسجام اجتماعی پایدار پیشنهاد می‌کند:
۱. مدیریت آموزش برای تاب‌آوری
۲. زیرساخت مدرسه برای تاب‌آوری
۳. تضمین تداوم یادگیری در مواجهه با شوک‌های اقلیمی
۴. استفاده از دانش‌آموزان و معلمان به‌عنوان عوامل تغییر.
در این گزارش برای این چهار محور به اختصار دستور کار عملی و مثال‌هایی عملیاتی ارائه شده است.
مدارس ایران در سال‌های اخیر روزهای زیادی را به‌دلیل آلودگی هوا، سرما، ریزگردها، طوفان‌های شن، سیل‌های فصلی، و گرمای شدید تعطیل بوده‌اند. همچنین برخی استان‌های کشور در طول سال تحصیلی شرایط حدی آب‌وهوایی را تجربه می‌کنند که تأثیر معناداری بر افت کیفیت یادگیری دانش‌آموزان دارد. بانک جهانی در آپریل ۲۰۲۴ گزارشی با عنوان «تأثیر تغییر اقلیم بر آموزش» منتشر کرده است که در ادامه چکیدۀ آن را می‌خوانید.
آموزش می‌تواند کلید پایان دادن به فقر در یک سیارۀ زیست‌پذیر باشد؛ سیاره‌ای که دولتها باید هم‌اکنون برای محافظت از آن اقدام کنند. تغییرات آب‌وهوایی به افزایش تعداد و شدت رویدادهای حدی اقلیمی مانند طوفان، سیل، خشکسالی، موج گرما، و آتش‌سوزی منجر میشود. این رویدادها به‌نوبۀ خود به اختلال در تحصیل نظیر تشدید افت یادگیری و ترک تحصیل منجر می‌شوند.
تغییرات اقلیم به تعطیلی گستردۀ مدارس منجر شده است. یک کودک ۱۰ ساله در سال ۲۰۲۴ آتش‌سوزی جنگل‌ها و طوفان‌های استوایی را دو برابر بیشتر، سیل رودخانه‌ها را سه برابر بیشتر، ازبین‌رفتن محصولات کشاورزی را چهار برابر بیشتر، و خشکسالی را پنج برابر بیشتر از یک کودک ۱۰ساله در سال ۱۹۷۰ تجربه می‌کند. در طول ۲۰ سال گذشته، تعطیلی مدارس در اثر رویدادهای شدید اقلیمی-که پنج میلیون نفر یا بیشتر را تحت تأثیر قرار داده‌اند- در حدود ۷۵ درصد بیشتر شده است. این تعطیلی‌ها بیشتر به‌دلیل آسیب‌پذیری زیرساخت‌ها و استفاده از زیرساخت‌های مدارس برای سرپناه اضطراری گاه بسیار طولانی بوده است.
علاوه بر این، افزایش دما نیز مانع یادگیری میشود. هر روزِ مدرسه که با گرمای شدید همراه باشد به‌معنای افت یادگیری است. هر چند اندازۀ تأثیر نامشخص است و تاحدزیادی به شرایط زمینه‌ای [پایگاه اقتصادی-اجتماعی خانواده، سطح برخورداری منطقۀ سکونت، کیفیت مدرسه، و ...] بستگی دارد، اما اتلاف یادگیری در دماهای بالاتر قطعی است. بر اساس تجزیه و تحلیل دقیق داده‌ها، دانش‌آموزان در ۱۰ درصد گرم‌ترین شهرهای برزیل، به‌دلیل افزایش میزان قرارگرفتن در معرض گرما سالانه حدود یک درصد اتلاف یادگیری را تجربه کرده‌اند. این بدان معنا است که یک دانش‌آموز متوسط در طول دورۀ تحصیل بین ۰.۶۶ تا ۱.۵ سال یادگیری را به‌دلیل بالابودن دما از دست می‌دهد. این زیان‌های یادگیری در بلندمدت به کاهش درآمد، افت بهره‌وری، نابرابری بیشتر، و ناآرامی‌های اجتماعی بیشتر می‌انجامد.
با وجود این پیامدهای فاجعه‌بار، آموزش همچنان در دستور کار سیاست‌های اقلیمی نادیده گرفته میشود. در سال ۲۰۲۰ کمتر از ۱.۳ درصد کمک‌های توسعه‌ای مرتبط با اقلیم به آموزش اختصاص یافته است.
این گزارش چهار محور را برای حفاظت دولتها از نظام آموزشی در برابر تغییر اقلیم به‌منظور تقویت تأثیر آموزش بر توسعه، کاهش فقر، و انسجام اجتماعی پایدار پیشنهاد می‌کند:
۱. مدیریت آموزش برای تاب‌آوری
۲. زیرساخت مدرسه برای تاب‌آوری
۳. تضمین تداوم یادگیری در مواجهه با شوک‌های اقلیمی
۴. استفاده از دانش‌آموزان و معلمان به‌عنوان عوامل تغییر.
در این گزارش برای این چهار محور به اختصار دستور کار عملی و مثال‌هایی عملیاتی ارائه شده است.